Relaties
alle pijlers
samen voor gaan?
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:00
In het kort
8 jaar een relatie, getrouwd en 2 kindjes
kindje 3 is onderweg, dit was 'niet gepland'
kom mijn jeugdliefde weer tegen, onze gevoelens blijken nog steeds wederzijds te zijn. Toen durfde ik mijn relatie niet te beëindigen. Nu twijfel ik erg! Ik ben ongelukkig met mijn partner, maar hou zielsveel van mijn kinderen. Ik wil bij mijn jeugdliefde zijn... Breken of doorgaan?
8 jaar een relatie, getrouwd en 2 kindjes
kindje 3 is onderweg, dit was 'niet gepland'
kom mijn jeugdliefde weer tegen, onze gevoelens blijken nog steeds wederzijds te zijn. Toen durfde ik mijn relatie niet te beëindigen. Nu twijfel ik erg! Ik ben ongelukkig met mijn partner, maar hou zielsveel van mijn kinderen. Ik wil bij mijn jeugdliefde zijn... Breken of doorgaan?
vrijdag 7 augustus 2009 om 15:01
quote:hannie74 schreef op 07 augustus 2009 @ 13:34:
[...]
Misschien wordt het dan eens tijd om te gaan leven als minnaar + minnares?
Als ik jou was, zou ik daar het initiatief in nemen. Je kunt pas oogsten als je zaait.
Tip: neem een keer per week een oppas op een vaste avond, die tot 01.00 uur blijft. Die avond ga je lekker samen uit, vaste prik. Als een keer per week je teveel van het goede lijkt, doe je een keer per twee weken. Lekker samen uit eten, lekker dansen, voor mijn part wandelen langs romantische plekken. Ga winkelen en wacht niet tot hij iets leuks voor jou uitzoekt, maar koop iets voor hem
Besteed aandacht aan zijn lijf, dat kun je vast beter dan hij zelf. Knip z'n haar. Vraag of je hem mag scheren. Wrijf hem in met citronella-olie tegen de muggen (ook als die er niet zijn). Vijl z'n nagels. (Hij mag alleen z'n eigen teennagels knippen, dat is niet sexy.)
Ga tegelijk naar bed. Lees hem voor, of vraag of hij jou wil voorlezen. Praat samen over de dingen die je vroeger deed en die je leuk vond. Vervang die dubbelgebreide pyjama met duster er overheen door iets prettigers.
Bestrijd je eigen slechte humeur. Actief.
Bottom line: zorg dat jij en hij het beminnen waard zijn. En dat jullie er gelegenheid toe hebben.Ik vind dit het beste advies in jaren, ik blijf er zowat in geloof ik
[...]
Misschien wordt het dan eens tijd om te gaan leven als minnaar + minnares?
Als ik jou was, zou ik daar het initiatief in nemen. Je kunt pas oogsten als je zaait.
Tip: neem een keer per week een oppas op een vaste avond, die tot 01.00 uur blijft. Die avond ga je lekker samen uit, vaste prik. Als een keer per week je teveel van het goede lijkt, doe je een keer per twee weken. Lekker samen uit eten, lekker dansen, voor mijn part wandelen langs romantische plekken. Ga winkelen en wacht niet tot hij iets leuks voor jou uitzoekt, maar koop iets voor hem
Besteed aandacht aan zijn lijf, dat kun je vast beter dan hij zelf. Knip z'n haar. Vraag of je hem mag scheren. Wrijf hem in met citronella-olie tegen de muggen (ook als die er niet zijn). Vijl z'n nagels. (Hij mag alleen z'n eigen teennagels knippen, dat is niet sexy.)
Ga tegelijk naar bed. Lees hem voor, of vraag of hij jou wil voorlezen. Praat samen over de dingen die je vroeger deed en die je leuk vond. Vervang die dubbelgebreide pyjama met duster er overheen door iets prettigers.
Bestrijd je eigen slechte humeur. Actief.
Bottom line: zorg dat jij en hij het beminnen waard zijn. En dat jullie er gelegenheid toe hebben.Ik vind dit het beste advies in jaren, ik blijf er zowat in geloof ik
vrijdag 7 augustus 2009 om 15:02
En als je dan met je man aan het vrijen was, dacht je aan die jeugdliefde??? En als je al die tijd ongelukkig was, waarom dan in vredesnaam 2 (en binnenkort 3, nooit van anti-conceptie gehoord?) kindjes ter wereld brengen? Moeten die dan ook maar ongelukkig worden?
Je zegt: Ik heb het gevoel dat ik altijd geef en geen liefde krijg. Maar geef je hém wel liefde? Of alleen een schoon huis, eten en af en toe seks....
Je zegt: Ik heb het gevoel dat ik altijd geef en geen liefde krijg. Maar geef je hém wel liefde? Of alleen een schoon huis, eten en af en toe seks....
vrijdag 7 augustus 2009 om 15:34
quote:Paddle schreef op 07 augustus 2009 @ 14:15:
[...]
Je doet alsof jij het slachtoffer bent, maar je bent de dader en de veroorzaker van je eigen ellende. Inderdaad. Stap uit die slachtofferrol en neem je verantwoordelijkheden. Zoek uit waarom je ongelukkig bent met je man, bespreek het met elkaar en werk eraan. Je bent niet alleen dader en veroorzaker van je eigen ellende, maar ook van de ellende van je man en je 3 kinderen.
[...]
Je doet alsof jij het slachtoffer bent, maar je bent de dader en de veroorzaker van je eigen ellende. Inderdaad. Stap uit die slachtofferrol en neem je verantwoordelijkheden. Zoek uit waarom je ongelukkig bent met je man, bespreek het met elkaar en werk eraan. Je bent niet alleen dader en veroorzaker van je eigen ellende, maar ook van de ellende van je man en je 3 kinderen.
vrijdag 7 augustus 2009 om 16:19
Dader vind ik wel erg zwaar gesteld hoor. Alsof je gestraft moet worden omdat je je niet zo voelt als dat je je hoort te voelen. Gevoel heeft nou eenmaal geen knop waarmee je het uit of aan kunt zetten. Uiteraard kunnen de gevolgen van welke weg je gaat volgen wel een hoop verdriet veroorzaken en daar moet je inderdaad 200 x over nadenken voordat je stappen gaat zetten.
vrijdag 7 augustus 2009 om 16:50
quote:Bianca40 schreef op 07 augustus 2009 @ 16:19:
Dader vind ik wel erg zwaar gesteld hoor. Alsof je gestraft moet worden omdat je je niet zo voelt als dat je je hoort te voelen. Gevoel heeft nou eenmaal geen knop waarmee je het uit of aan kunt zetten. Uiteraard kunnen de gevolgen van welke weg je gaat volgen wel een hoop verdriet veroorzaken en daar moet je inderdaad 200 x over nadenken voordat je stappen gaat zetten.
Het woord 'dader' verwijst naar 'iets doen'. TO is (mede)verantwoordelijk voor de positie waar ze in zit, daar gaat het om. TO stelt zichzelf op alsof het heel erg is wat haar 'overkomt', maar ze al zich moeten realiseren dat ze zelf verantwoordelijkheid moet nemen voor wat hier gebeurt.
Niemand zei iets over straffen, en ook niet dat je bepaalde gevoelens wel/niet mag hebben.
Dader vind ik wel erg zwaar gesteld hoor. Alsof je gestraft moet worden omdat je je niet zo voelt als dat je je hoort te voelen. Gevoel heeft nou eenmaal geen knop waarmee je het uit of aan kunt zetten. Uiteraard kunnen de gevolgen van welke weg je gaat volgen wel een hoop verdriet veroorzaken en daar moet je inderdaad 200 x over nadenken voordat je stappen gaat zetten.
Het woord 'dader' verwijst naar 'iets doen'. TO is (mede)verantwoordelijk voor de positie waar ze in zit, daar gaat het om. TO stelt zichzelf op alsof het heel erg is wat haar 'overkomt', maar ze al zich moeten realiseren dat ze zelf verantwoordelijkheid moet nemen voor wat hier gebeurt.
Niemand zei iets over straffen, en ook niet dat je bepaalde gevoelens wel/niet mag hebben.
vrijdag 7 augustus 2009 om 17:00
Het is ook erg als je het zo ver hebt laten komen dat je zwanger bent van de 3e maar eigenlijk niet gelukkig bent. Maar dat is een koe in zn kont kijken. En het gaat er nu denk ik om om TO op het hart te drukken om hier uit te komen zonder dat iedereen straks met heel veel verdriet zit. Maar dat is nu juist niet mogelijk denk ik.
