Relaties
alle pijlers
Samenwonen en zaken regelen
dinsdag 14 juli 2020 23:37
Inmiddels woon ik 11 jaar samen. We wonen in de koopwoning van partner, vooral vanwege zijn bedrijf aan huis. Ik had zelf een huurhuis dus de keus was snel gemaakt.
Mijn partner werkt gemiddeld 60+ uur per week. Ik werkte zelf altijd fulltime en beide brachten we zo hetzelfde binnen. In de eerste jaren betaald partner huis en vaste lasten, ik boodschappen, uitjes enz.
Inmiddels zijn we een aantal kinderen verder. Bij het erkennen van kind 1 afgesproken zaken te regelen ( gereg. Partnerschap oa) maar jullie voelen de bui wel hangen; nu ruim 5,5 jaar later is er nog steeds niets geregeld. Uiteraard heb ik het regelmatig ter sprake gebracht, idem voor de accountant. Partner ‘ denkt erover na’ ..... inmiddels al jaren dus.
Sinds we kinderen hebben werk ik 1 dag minder. We hebben sindsdien een boodschappen rekening ( leggen beide €200 p mnd in). Partner betaald huis + bijbehorende vaste kosten. Ik overige kosten qua boodschappen, alles voor de kinderen ( muv sportclubs) , wegenbelasting van 1 auto en inmiddels heb ik zo’n €15.000 spaargeld in het opknappen van het huis gestoken. De verzorging van de kinderen en het huishouden komt 95% op mij neer, want partner is na een werkdag moe. Kinderopvang betalen we elk de helft. Dankzij partners woonsituatie heb ik 2 paarden bij huis, dus dat is wel luxe.
Nu lig ik er al 5 jaar geregeld wakker van. Als partner wat overkomt sta ik op straat. Dan heb ik geen huis, geen auto, niets. Gezien hij regelmatig vergeet even te melden dat hij een avond weg is geeft dat behoorlijk stress hier. Door overlijden in de familie ben ik mij hier nog bewuster van geworden. En inmiddels heb ik dan ook een oriënterend gesprek gehad met een adviseur ( wat partner weet uiteraard). Maar ik kom er niet uit wat nu wel/niet handig is om te regelen. En wat ik eventueel zelf kan regelen om wat zekerder te zijn.
Wat is redelijk om te regelen ( samen of apart), ook met het oog op de kinderen? Ik overweeg nu zelf een testament, en eventueel een overlijdensrisicoverzekering.
Mijn partner werkt gemiddeld 60+ uur per week. Ik werkte zelf altijd fulltime en beide brachten we zo hetzelfde binnen. In de eerste jaren betaald partner huis en vaste lasten, ik boodschappen, uitjes enz.
Inmiddels zijn we een aantal kinderen verder. Bij het erkennen van kind 1 afgesproken zaken te regelen ( gereg. Partnerschap oa) maar jullie voelen de bui wel hangen; nu ruim 5,5 jaar later is er nog steeds niets geregeld. Uiteraard heb ik het regelmatig ter sprake gebracht, idem voor de accountant. Partner ‘ denkt erover na’ ..... inmiddels al jaren dus.
Sinds we kinderen hebben werk ik 1 dag minder. We hebben sindsdien een boodschappen rekening ( leggen beide €200 p mnd in). Partner betaald huis + bijbehorende vaste kosten. Ik overige kosten qua boodschappen, alles voor de kinderen ( muv sportclubs) , wegenbelasting van 1 auto en inmiddels heb ik zo’n €15.000 spaargeld in het opknappen van het huis gestoken. De verzorging van de kinderen en het huishouden komt 95% op mij neer, want partner is na een werkdag moe. Kinderopvang betalen we elk de helft. Dankzij partners woonsituatie heb ik 2 paarden bij huis, dus dat is wel luxe.
Nu lig ik er al 5 jaar geregeld wakker van. Als partner wat overkomt sta ik op straat. Dan heb ik geen huis, geen auto, niets. Gezien hij regelmatig vergeet even te melden dat hij een avond weg is geeft dat behoorlijk stress hier. Door overlijden in de familie ben ik mij hier nog bewuster van geworden. En inmiddels heb ik dan ook een oriënterend gesprek gehad met een adviseur ( wat partner weet uiteraard). Maar ik kom er niet uit wat nu wel/niet handig is om te regelen. En wat ik eventueel zelf kan regelen om wat zekerder te zijn.
Wat is redelijk om te regelen ( samen of apart), ook met het oog op de kinderen? Ik overweeg nu zelf een testament, en eventueel een overlijdensrisicoverzekering.
woensdag 15 juli 2020 21:03
Goh.... wat erg dat jullie niets geregeld hebben mocht er iets met 1 van jullie (of beiden) gebeuren.
En wat erg dat jouw man hier zo’n ontiegelijk slappe hap in is dat hij het al 5 jaar lang voor zich uit schuift, maar helaas jij ook een slappe hap die dan toch al die dingen hebt gedaan die je gedaan hebt met hem (kinderen krijgen, investeren in zijn huis, alles in huishouden en met kinderen doen, etc).
Het is de hoogste tijd, goed dat je dit zelf nu ook inziet. Ik zou er een fikse confrontatie voor over hebben en een deadline stellen; 1 oktober is dit geregeld en zo niet dan koop ik zelf een huis en ga ik op mezelf wonen en gaan we co ouderschap doen met de kinderen.
Dan heb jij ook weer eens de tijd voor jezelf. Jammer van de paarden aan huis maar die staan prima in een stal elders en dan bouw je in elk geval eigen vermogen (huis) op voor jezelf en evt je kinderen later. Plus je hebt in de week dat de kinderen bij pa zijn een heleboel tijd voor je paarden. Andere week is er ongetwijfeld een pubermeisje te porren voor de verzorging.
Overigens wilde mijn man ook niets regelen maar ik heb voet bij stuk gehouden; geen trouwen betekende geen kind. Je had moeten zien hoe snel het ineens kon. Maar das voor jou nu te laat.
En wat erg dat jouw man hier zo’n ontiegelijk slappe hap in is dat hij het al 5 jaar lang voor zich uit schuift, maar helaas jij ook een slappe hap die dan toch al die dingen hebt gedaan die je gedaan hebt met hem (kinderen krijgen, investeren in zijn huis, alles in huishouden en met kinderen doen, etc).
Het is de hoogste tijd, goed dat je dit zelf nu ook inziet. Ik zou er een fikse confrontatie voor over hebben en een deadline stellen; 1 oktober is dit geregeld en zo niet dan koop ik zelf een huis en ga ik op mezelf wonen en gaan we co ouderschap doen met de kinderen.
Dan heb jij ook weer eens de tijd voor jezelf. Jammer van de paarden aan huis maar die staan prima in een stal elders en dan bouw je in elk geval eigen vermogen (huis) op voor jezelf en evt je kinderen later. Plus je hebt in de week dat de kinderen bij pa zijn een heleboel tijd voor je paarden. Andere week is er ongetwijfeld een pubermeisje te porren voor de verzorging.
Overigens wilde mijn man ook niets regelen maar ik heb voet bij stuk gehouden; geen trouwen betekende geen kind. Je had moeten zien hoe snel het ineens kon. Maar das voor jou nu te laat.
woensdag 15 juli 2020 22:52
Bedankt voor de reacties!
Partner is inderdaad wel behoorlijk goed in het praktische deel van zijn baan. De boekhouding doet schoonvader/accountant. Deel regelwerk voor bedrijf doet hij wel zelf, alle verzekeringen hebben we bij een tussenpersoon en onze privé zaken als toeslagen regel ik.
Hij kán het wel maar hij heeft nooit echt geleerd zaken te regelen. Dat werdt voor hem gedaan. Ik ben juist opgevoed met alles goed regelen enz.
Ik ben zelf ook absoluut verantwoordelijk voor de situatie. Ik vind het een moeilijk punt ook. Aan de ene kant wil ik een stukje geregeld hebben en zekerheid. Want dit geeft me enorm veel spanning en onzekerheid. Het gevoel elk moment alles kwijt te kunnen raken is ook wat me tegenhoud echt te genieten.
Aan de andere kant zijn er veel dingen die wél fijn zijn en die ik niet zomaar op wil geven. En dan ben ik dus inderdaad een slap miepje als partner dan een keer zijn best doet en helpt de kinderen op bed doen ofzo. Of als ik de kinderen met papa zie spelen.
Mbt waarom 3 kinderen:
Onze oudste kwam totaal onverwacht na een ( succesloos) medisch traject. De bevalling was dusdanig traumatisch voor partner dat ik wel regelmatig het onderwerp ter sprake heb gebracht maar erg (te) voorzichtig ben geweest. Partner (en ik) hebben beide een nazorg traject doorlopen hiervoor. Na 2,5 jaar sloten we het traject af en zijn we een nieuw traject gestart voor kind2 ( wat voor partner een zeer ‘ helende’ ervaring was) Ondertussen is er informatie verzameld oa via de accountant. Kind3 kwam onverwacht spontaan zeer snel daarna. Met wat complicaties en een vroegtijdige keizersnede dus toen had ik andere zaken aan mijn hoofd. Nu begint alles weer wat op ritme te komen gelukkig.
Als ik jullie reacties lees denk ik nu eerst naar de notaris , informatie regelen en partner daarna mee voor een handtekening. Wil hij niet dan moeten schoonouders maar eens mee aan tafel. Of de accountant/adviseur misschien. Die hebben er ook een speciale avond over, maar dit jaar kan ik daar niets over vinden .
Partner is inderdaad wel behoorlijk goed in het praktische deel van zijn baan. De boekhouding doet schoonvader/accountant. Deel regelwerk voor bedrijf doet hij wel zelf, alle verzekeringen hebben we bij een tussenpersoon en onze privé zaken als toeslagen regel ik.
Hij kán het wel maar hij heeft nooit echt geleerd zaken te regelen. Dat werdt voor hem gedaan. Ik ben juist opgevoed met alles goed regelen enz.
Ik ben zelf ook absoluut verantwoordelijk voor de situatie. Ik vind het een moeilijk punt ook. Aan de ene kant wil ik een stukje geregeld hebben en zekerheid. Want dit geeft me enorm veel spanning en onzekerheid. Het gevoel elk moment alles kwijt te kunnen raken is ook wat me tegenhoud echt te genieten.
Aan de andere kant zijn er veel dingen die wél fijn zijn en die ik niet zomaar op wil geven. En dan ben ik dus inderdaad een slap miepje als partner dan een keer zijn best doet en helpt de kinderen op bed doen ofzo. Of als ik de kinderen met papa zie spelen.
Mbt waarom 3 kinderen:
Onze oudste kwam totaal onverwacht na een ( succesloos) medisch traject. De bevalling was dusdanig traumatisch voor partner dat ik wel regelmatig het onderwerp ter sprake heb gebracht maar erg (te) voorzichtig ben geweest. Partner (en ik) hebben beide een nazorg traject doorlopen hiervoor. Na 2,5 jaar sloten we het traject af en zijn we een nieuw traject gestart voor kind2 ( wat voor partner een zeer ‘ helende’ ervaring was) Ondertussen is er informatie verzameld oa via de accountant. Kind3 kwam onverwacht spontaan zeer snel daarna. Met wat complicaties en een vroegtijdige keizersnede dus toen had ik andere zaken aan mijn hoofd. Nu begint alles weer wat op ritme te komen gelukkig.
Als ik jullie reacties lees denk ik nu eerst naar de notaris , informatie regelen en partner daarna mee voor een handtekening. Wil hij niet dan moeten schoonouders maar eens mee aan tafel. Of de accountant/adviseur misschien. Die hebben er ook een speciale avond over, maar dit jaar kan ik daar niets over vinden .
woensdag 15 juli 2020 23:17
woensdag 15 juli 2020 23:36
Yunaaislynn schreef: ↑15-07-2020 22:52Hij kán het wel maar hij heeft nooit echt geleerd zaken te regelen. Dat werdt voor hem gedaan. Ik ben juist opgevoed met alles goed regelen enz.
Tuurlijk joh, als je het zelf maar gelooft.
donderdag 16 juli 2020 00:23
je schoonvader en accountant hebben hier niets mee te maken. Je moet een samenlevingscontract en een testament opstellen. En het huis (of een deel van het huis) ook op jouw naam zetten, daarvoor heb je je vriend nodig en een notarisYunaaislynn schreef: ↑15-07-2020 22:52Bedankt voor de reacties!
Partner is inderdaad wel behoorlijk goed in het praktische deel van zijn baan. De boekhouding doet schoonvader/accountant. Deel regelwerk voor bedrijf doet hij wel zelf, alle verzekeringen hebben we bij een tussenpersoon en onze privé zaken als toeslagen regel ik.
Hij kán het wel maar hij heeft nooit echt geleerd zaken te regelen. Dat werdt voor hem gedaan. Ik ben juist opgevoed met alles goed regelen enz.
Ik ben zelf ook absoluut verantwoordelijk voor de situatie. Ik vind het een moeilijk punt ook. Aan de ene kant wil ik een stukje geregeld hebben en zekerheid. Want dit geeft me enorm veel spanning en onzekerheid. Het gevoel elk moment alles kwijt te kunnen raken is ook wat me tegenhoud echt te genieten.
Aan de andere kant zijn er veel dingen die wél fijn zijn en die ik niet zomaar op wil geven. En dan ben ik dus inderdaad een slap miepje als partner dan een keer zijn best doet en helpt de kinderen op bed doen ofzo. Of als ik de kinderen met papa zie spelen.
Mbt waarom 3 kinderen:
Onze oudste kwam totaal onverwacht na een ( succesloos) medisch traject. De bevalling was dusdanig traumatisch voor partner dat ik wel regelmatig het onderwerp ter sprake heb gebracht maar erg (te) voorzichtig ben geweest. Partner (en ik) hebben beide een nazorg traject doorlopen hiervoor. Na 2,5 jaar sloten we het traject af en zijn we een nieuw traject gestart voor kind2 ( wat voor partner een zeer ‘ helende’ ervaring was) Ondertussen is er informatie verzameld oa via de accountant. Kind3 kwam onverwacht spontaan zeer snel daarna. Met wat complicaties en een vroegtijdige keizersnede dus toen had ik andere zaken aan mijn hoofd. Nu begint alles weer wat op ritme te komen gelukkig.
Als ik jullie reacties lees denk ik nu eerst naar de notaris , informatie regelen en partner daarna mee voor een handtekening. Wil hij niet dan moeten schoonouders maar eens mee aan tafel. Of de accountant/adviseur misschien. Die hebben er ook een speciale avond over, maar dit jaar kan ik daar niets over vinden .
donderdag 16 juli 2020 04:32
Mijn schoonouders hebben er wel mee te maken, die bepalen zelfs deels de eventuele partnerschapsvoowaarden ivm bedrijf. Voor dit soort zaken lijkt de accountant mij juist de aangewezen persoon maar blijkbaar zie ik dat verkeerd dan?
En ja, mijn schoonvader is heel redelijk en realistisch en zal zeker in het belang van de (klein) kinderen denken.
Plus als hij voor mij en de kinderen niet mee wil naar de notaris moet ik inderdaad toch gaan denken aan zelfstandig wat op gaan bouwen denk ik. Als we al niet samen naar de notaris komen voor afspraken om samen verder te gaan gaan we daar denk ik helemaal niet samen uitkomen. Een mediator ofzo kan ook.
En ja, mijn schoonvader is heel redelijk en realistisch en zal zeker in het belang van de (klein) kinderen denken.
Plus als hij voor mij en de kinderen niet mee wil naar de notaris moet ik inderdaad toch gaan denken aan zelfstandig wat op gaan bouwen denk ik. Als we al niet samen naar de notaris komen voor afspraken om samen verder te gaan gaan we daar denk ik helemaal niet samen uitkomen. Een mediator ofzo kan ook.
donderdag 16 juli 2020 06:39
Je kan ook het huis en de zaak er helemaal buiten laten. Gaat de hele erfenis naar de kinderen. Laat dan wel opnemen dat je nog 2 jaar in het huis mag wonen zodat je de tijd hebt iets anders te zoeken. Je man en schoonouders willen blijkbaar niet met je delen. Stop dan zelf ook met delen. Laat je man echt de helft van het huishouden doen en de helft betalen van de overige kosten.
donderdag 16 juli 2020 07:48
Plus de zorg voor de 3(!!) kinderen.LoveLucy schreef: ↑16-07-2020 06:39Je kan ook het huis en de zaak er helemaal buiten laten. Gaat de hele erfenis naar de kinderen. Laat dan wel opnemen dat je nog 2 jaar in het huis mag wonen zodat je de tijd hebt iets anders te zoeken. Je man en schoonouders willen blijkbaar niet met je delen. Stop dan zelf ook met delen. Laat je man echt de helft van het huishouden doen en de helft betalen van de overige kosten.
Wat mij het meest raakte was dit in de post van TO:
Euhm... helpen met de kinderen op bed? Wat dacht je van gewoon zijn deel doen?Aan de andere kant zijn er veel dingen die wél fijn zijn en die ik niet zomaar op wil geven. En dan ben ik dus inderdaad een slap miepje als partner dan een keer zijn best doet en helpt de kinderen op bed doen ofzo. Of als ik de kinderen met papa zie spelen.
Je klinkt echt geconditioneerd naar de jaren 50 op het zelf werken na, TO. Het is niet normaal dat jij alles doet mbt huishouden, kinderen en derde shift alleen maar omdat hij moe is van 60uur werken. Dan werkt ie maar wat minder. Kom nou. Jij je letterlijk kapot werken en zorgen en hij straks in een afbetaald huis en jij op straat. Dit is waar het heen gaat hoor, let maar op. Je doet jezelf ontzettend tekort als je denkt dat het normaal is hoe jullie de zorg voor het gezin verdeeld hebben.
donderdag 16 juli 2020 08:05
Het is toch duidelijk dat TO's vriend een boerenbedrijf heeft? Als ze uit elkaar gaan staat TO op straat. Het gaat erom dat ze dan een redelijk bedrag mee heeft kunnen nemen. En dat als haar vriend wat overkomt ze niet met de kinderen op straat staat. Dat is waar haar schoonouders erbij betrokken zijn.
De kosten moeten echt beter verdeeld worden, want door alle boodschappen, alles voor de kinderen en alle andere rekeningen te betalen financier je natuurlijk wel het huis ook, indirect.
TO, je vriend moet zich er bewust van worden dat hij echt dingen moet regelen. In jouw belang, maar zeker ook in het belang van de kinderen, van je schoonouders en van het voortbestaan van het bedrijf. Laat hem niet wegkomen met 'ik denk er over na', wordt concreet. Plan die afspraken met notaris en accountant en verplicht je vriend om daar bij aanwezig te zijn.
De kosten moeten echt beter verdeeld worden, want door alle boodschappen, alles voor de kinderen en alle andere rekeningen te betalen financier je natuurlijk wel het huis ook, indirect.
TO, je vriend moet zich er bewust van worden dat hij echt dingen moet regelen. In jouw belang, maar zeker ook in het belang van de kinderen, van je schoonouders en van het voortbestaan van het bedrijf. Laat hem niet wegkomen met 'ik denk er over na', wordt concreet. Plan die afspraken met notaris en accountant en verplicht je vriend om daar bij aanwezig te zijn.
donderdag 16 juli 2020 09:29
Als ze er met de schoonouders uit komt, en de partner bij het kruisje tekent, zie ik geen probleem, wat het samenlevingskontrakt betreft.
De verdeling van de taken in huis is een ander verhaal.
En als haar partner zo veel moet werken, maar niet veel kan bijdragen aan de kosten van het huishouden, moet je de vraag stellen of het bedrijf voldoende rendabel is.
De verdeling van de taken in huis is een ander verhaal.
En als haar partner zo veel moet werken, maar niet veel kan bijdragen aan de kosten van het huishouden, moet je de vraag stellen of het bedrijf voldoende rendabel is.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
donderdag 16 juli 2020 09:32
Wat erg dat je dat niet durft... alsof die mensen voor je huis komen. Het huis van mijn partner is ook ongeveer zo maar uk durf perfect met iedereen af te spreken. Ik woon daar toch? En als die mensen mij daar in veroordelen zijn t mijn mensen niet.Yunaaislynn schreef: ↑15-07-2020 05:08Dan was er niets gebeurd nog. Niet belangrijk (genoeg). En ik was het zat om in een gare keuken te koken. Dus toen na de oven ook de (30+ jaar oude) koelkast op begeven stond heb ik een nieuwe keuken geregeld en de oude er uit gesloopt. Idem voor badkamer, woonkamer, wc, bijkeuken. Achteraf dom misschien , maar in de oude situatie durfde ik niet thuis af te spreken met collega/vriendinnen enz.
donderdag 16 juli 2020 09:36
Dat vraag ik me af. Als partner overlijd erven de kinderen... En to is voogd van de kinderen dus ik denk dat ze niet op straat staat.chineesje2000 schreef: ↑15-07-2020 11:36Precies, ook daarom! Je staat dan wel op straat in de situatie van TO terwijl je net je partner bent verloren. Mijn partner wilde dit goed geregeld hebben onder het motto: “je weet maar nooit”
donderdag 16 juli 2020 09:42
Yunaaislynn schreef: ↑16-07-2020 04:32Mijn schoonouders hebben er wel mee te maken, die bepalen zelfs deels de eventuele partnerschapsvoowaarden ivm bedrijf. Voor dit soort zaken lijkt de accountant mij juist de aangewezen persoon maar blijkbaar zie ik dat verkeerd dan?
En ja, mijn schoonvader is heel redelijk en realistisch en zal zeker in het belang van de (klein) kinderen denken.
Plus als hij voor mij en de kinderen niet mee wil naar de notaris moet ik inderdaad toch gaan denken aan zelfstandig wat op gaan bouwen denk ik. Als we al niet samen naar de notaris komen voor afspraken om samen verder te gaan gaan we daar denk ik helemaal niet samen uitkomen. Een mediator ofzo kan ook.
TO je bent nu echt goed bezig! Wanneer je niet zelf in deze situatie zit, weten mensen niet wat het inhoudt om een eigen bedrijf te hebben. En dat iemand met een eigen bedrijf niet altijd even goed is in zaken regelen. Daar kan je tenslotte mensen voor inhuren. Jullie situatie is gewoon complexer dan 95% van de mensen hier op het forum.
Behalve dat je partner nu erg laks is in dit te regelen, lees ik nergens dat hij een slechte vader of partner is. Met een eigen bedrijf werk je vaak 80 uur per week. Een eigen bedrijf doe je altijd samen, want als partner komen de zaken thuis dan meer voor jouw rekening.
Groot gelijk ook dat je met de accountant en schoonouders om de tafel wilt gaan zitten. Met een eigen bedrijf speelt er veel meer mee dan alleen een eigen woning.
Strak plan om een afspraak te maken bij de notaris, mooi punt om mee te beginnen
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 16 juli 2020 11:25
nou dat kan je helemaal niet zo stellen. Misschien heeft de man wel laten vastleggen dat zijn ouders bewindvoerder zijn.abracadabra schreef: ↑16-07-2020 09:36Dat vraag ik me af. Als partner overlijd erven de kinderen... En to is voogd van de kinderen dus ik denk dat ze niet op straat staat.
Sterven is ook niet het grootste probleem maar scheiden. Na scheiding heeft TO helemaal niets!
donderdag 16 juli 2020 14:12
Dit ja. Als het op bed leggen van je eigen kinderen al zo'n dankbaarheidsgevoel oproept bij TO kun je je indenken hoe weinig er uit de handen komt van partner tov het gezin.Abundance-of-Freedom schreef: ↑16-07-2020 08:06Als kinderen op bed doen je best doen is is het echt triest gesteld.
Maar goed dat wist ik al. Je berichten staan vol rode vlaggen.
Hij houdt al het geld voor zichzelf en zijn ouders, betaald alleen zijn eigen lasten en doet lekker waar hij zin in heeft. Die man heeft het echt heel goed voor elkaar.
donderdag 16 juli 2020 14:14
Ja TO heeft het echt top voor elkaar. Een afstand tot de arbeidsmarkt door steeds meer parttime werken, geen vermogensopbouw, spaargeld op ingeteerd en als het even mee zit op haar 50e op straat met haar eventuele verdien capaciteit van de toekomst als bezit. Goed zeg!hamerhaai schreef: ↑16-07-2020 09:42TO je bent nu echt goed bezig! Wanneer je niet zelf in deze situatie zit, weten mensen niet wat het inhoudt om een eigen bedrijf te hebben. En dat iemand met een eigen bedrijf niet altijd even goed is in zaken regelen. Daar kan je tenslotte mensen voor inhuren. Jullie situatie is gewoon complexer dan 95% van de mensen hier op het forum.
Behalve dat je partner nu erg laks is in dit te regelen, lees ik nergens dat hij een slechte vader of partner is. Met een eigen bedrijf werk je vaak 80 uur per week. Een eigen bedrijf doe je altijd samen, want als partner komen de zaken thuis dan meer voor jouw rekening.
Groot gelijk ook dat je met de accountant en schoonouders om de tafel wilt gaan zitten. Met een eigen bedrijf speelt er veel meer mee dan alleen een eigen woning.
Strak plan om een afspraak te maken bij de notaris, mooi punt om mee te beginnen
donderdag 16 juli 2020 15:06
Doe even normaal zeg, TO werkt 4 dagen per week. Verder eens hoor.Kore schreef: ↑16-07-2020 14:14Ja TO heeft het echt top voor elkaar. Een afstand tot de arbeidsmarkt door steeds meer parttime werken, geen vermogensopbouw, spaargeld op ingeteerd en als het even mee zit op haar 50e op straat met haar eventuele verdien capaciteit van de toekomst als bezit. Goed zeg!
donderdag 16 juli 2020 15:11
TO geeft aan terug te willen naar 3 dagen omdat ze het niet volhoud 32 uur werken, volledige huishouding en opvoeding. Dan creëert ze wel degelijk een gat.Herfstblaadje19 schreef: ↑16-07-2020 15:06Doe even normaal zeg, TO werkt 4 dagen per week. Verder eens hoor.
Wat ook zo vreemd is, toen ze fulltime werkte bracht ze evenveel geld in als partner. Nu zij 1 dag minder is gaan werken betaald ze nog steeds de helft voor de kosten die ze delen, zie bijvoorbeeld de 200 euro voor de boodschappen. Dus ze verdient minder omdat ze anders niet fulltime kan zorgen, maar de kosten blijven 50/50 gaan..
donderdag 16 juli 2020 15:28
Mijn partner heeft inderdaad een boerenbedrijf, en dat is geen al te beste inkomstenbron als je kijkt naar de verhouding inkomen/uren inderdaad. Maar het is wel zijn passie en hij doet het zeer zeker niet slecht ( als je het gemiddeld bekijkt).
Mijn schoonvader komt morgen ( voor iets anders), en dan gaan we om tafel is afgesproken. Mijn partner heeft een aantal voorwaarden getekend in het verleden vanwege het bedrijf. Dit betekend in deze kwestie dat ik qua bedrijf overal van uitgesloten ben en dus ook niet de erfenis van de kinderen mag beheren. Daarnaast is het bedrijf zonder woning onverkoopbaar dus hier alsnog blijven is geen optie. ( of de kinderen zouden oud genoeg moeten zijn én in het bedrijf willen)
De accountant is degene die er ook regelmatig naar vraagt, zoals nu recent ook weer. Zij kunnen ook wel adviseren in mogelijkheden en hoe je het het beste kunt regelen. Maar eerst schoonvader maar eens aan tafel.
Zelf werk ik trouwens als docent VO in een ernstig tekortvak dus qua werk maak ik me geen zorgen. Wel over de pensioenopbouw en spaar mogelijkheden dus. Ik zorg er ook wel voor dat ik qua vakkennis en mijn extra taken ( mbt zorgleerlingen) goed bij blijf. Dat zal ik ook altijd wel blijven doen trouwens. Maar daardoor is de kans op werkloosheid klein. Ik heb ook via werkgever al een volledige AOV afgesloten.
Qua huishouden/zorgtaken is de verhouding zoals bij ons bij veel meer boerengezinnen zo. Misschien heb ik daar ook wel wat tunnelvisie als ik jullie zo lees. Hij doet eigenlijk alleen een kind op bed als ik weg moet ( en dat is dan ouderavond of cursus oid dus paar x per jaar). Hij neemt ze wel geregeld mee het land op of in de trekker bijvoorbeeld. Of mee boodschappen halen bij de agri shop.
Mijn schoonvader komt morgen ( voor iets anders), en dan gaan we om tafel is afgesproken. Mijn partner heeft een aantal voorwaarden getekend in het verleden vanwege het bedrijf. Dit betekend in deze kwestie dat ik qua bedrijf overal van uitgesloten ben en dus ook niet de erfenis van de kinderen mag beheren. Daarnaast is het bedrijf zonder woning onverkoopbaar dus hier alsnog blijven is geen optie. ( of de kinderen zouden oud genoeg moeten zijn én in het bedrijf willen)
De accountant is degene die er ook regelmatig naar vraagt, zoals nu recent ook weer. Zij kunnen ook wel adviseren in mogelijkheden en hoe je het het beste kunt regelen. Maar eerst schoonvader maar eens aan tafel.
Zelf werk ik trouwens als docent VO in een ernstig tekortvak dus qua werk maak ik me geen zorgen. Wel over de pensioenopbouw en spaar mogelijkheden dus. Ik zorg er ook wel voor dat ik qua vakkennis en mijn extra taken ( mbt zorgleerlingen) goed bij blijf. Dat zal ik ook altijd wel blijven doen trouwens. Maar daardoor is de kans op werkloosheid klein. Ik heb ook via werkgever al een volledige AOV afgesloten.
Qua huishouden/zorgtaken is de verhouding zoals bij ons bij veel meer boerengezinnen zo. Misschien heb ik daar ook wel wat tunnelvisie als ik jullie zo lees. Hij doet eigenlijk alleen een kind op bed als ik weg moet ( en dat is dan ouderavond of cursus oid dus paar x per jaar). Hij neemt ze wel geregeld mee het land op of in de trekker bijvoorbeeld. Of mee boodschappen halen bij de agri shop.
donderdag 16 juli 2020 15:37
nooit scheiden dusYunaaislynn schreef: ↑16-07-2020 15:28Mijn partner heeft inderdaad een boerenbedrijf, en dat is geen al te beste inkomstenbron als je kijkt naar de verhouding inkomen/uren inderdaad. Maar het is wel zijn passie en hij doet het zeer zeker niet slecht ( als je het gemiddeld bekijkt).
Mijn schoonvader komt morgen ( voor iets anders), en dan gaan we om tafel is afgesproken. Mijn partner heeft een aantal voorwaarden getekend in het verleden vanwege het bedrijf. Dit betekend in deze kwestie dat ik qua bedrijf overal van uitgesloten ben en dus ook niet de erfenis van de kinderen mag beheren. Daarnaast is het bedrijf zonder woning onverkoopbaar dus hier alsnog blijven is geen optie. ( of de kinderen zouden oud genoeg moeten zijn én in het bedrijf willen)
De accountant is degene die er ook regelmatig naar vraagt, zoals nu recent ook weer. Zij kunnen ook wel adviseren in mogelijkheden en hoe je het het beste kunt regelen. Maar eerst schoonvader maar eens aan tafel.
Zelf werk ik trouwens als docent VO in een ernstig tekortvak dus qua werk maak ik me geen zorgen. Wel over de pensioenopbouw en spaar mogelijkheden dus. Ik zorg er ook wel voor dat ik qua vakkennis en mijn extra taken ( mbt zorgleerlingen) goed bij blijf. Dat zal ik ook altijd wel blijven doen trouwens. Maar daardoor is de kans op werkloosheid klein. Ik heb ook via werkgever al een volledige AOV afgesloten.
Qua huishouden/zorgtaken is de verhouding zoals bij ons bij veel meer boerengezinnen zo. Misschien heb ik daar ook wel wat tunnelvisie als ik jullie zo lees. Hij doet eigenlijk alleen een kind op bed als ik weg moet ( en dat is dan ouderavond of cursus oid dus paar x per jaar). Hij neemt ze wel geregeld mee het land op of in de trekker bijvoorbeeld. Of mee boodschappen halen bij de agri shop.
donderdag 16 juli 2020 17:26
Hoe bedenk je het om in zo'n situatie een gezin te stichten met drie kinderen. Dit gaat niet alleen over jouw belang maar vooral ook het belang van je kinderen. Als je in een scheiding belandt zoals bijna 50% van alle echtparen dan sta jij met lege handen en op straat. Overigens snap ik niet waarom je geen pensioen hebt, je werkt toch in het onderwijs?Yunaaislynn schreef: ↑16-07-2020 17:00Haha nou er valt nu ook niets te scheiden. En nu heb ik uiteraard ook nergens ‘ recht’ op want ik ben niets op papier. Dus tja.....
