Relaties
alle pijlers
Scheiden of doorgaan? Ik weet het niet meer ..
donderdag 18 juni 2009 om 14:33
1,5 jaar geleden ben ik getrouwd met een marokkaanse man. Hij was de liefde van mijn leven en was zo gelukkig met hem. Een jaar voordat ik hem ontmoette had ik mij bekeerd tot de islam, daardoor hadden we extra het idee dat we op 1 lijn zaten toen we elkaar ontmoetten.
De eerste maanden waren geweldig. Hij is een hele lieve, zorgzame man al was het wel duidelijk dat ik meer voor ons huwelijk werkte dan hij en ik meer rekening hield met hem dan hij met mij. Liet hem altijd weten waar ik heen ging en hoe laat ik thuis zou zijn.
Andersom was dat niet het geval. Na die maanden begon het me toch te irriteren en probeerde er met hem over te praten. Wat uiteraard eindigde in discussies en ruzie. Ook het geloof ging mij ontzettend benauwen. Mijn hollandse, nuchtere karakter kon niet omgaan met de regels waar ik me ineens aan moest houden. Ik voelde me gevangen in een onzichtbare cel. We hebben nog een tijd met ups en downs doorgeleefd tot ik er afgelopen januari ineens helemaal klaar mee was en ik hem de deur uit heb gezet. De week erna heb ik de scheiding aangevraagd. 4 maanden hebben we amper contact gehad. Het waren 4 lange maanden. Veel gehuild, veel stress en veel pijn. Maar op een gegeven moment ging het toch beter. Ik voelde me vrij. De dag dat de scheiding uitgesproken werd, ging er bij mij een knop om leek het wel. Mijn gevoel voor hem was grotendeels weg en het deed me niets meer.
Tot de week erna hij voor mijn deur stond. Hij had spijt en wilde me terug ..
Deze situatie duurt nog steeds voort. De papieren van de scheiding zijn nog niet ondertekend. Hij beweegt hemel en aarde om het me naar de zin te maken en te bewijzen dat hij echt veranderd is en dat ik toch de liefde van zijn leven ben.
Deze situatie is vreselijk verwarrend. Hij doe zo z'n best en hij is vreselijk lief voor me, maar mijn gevoel werkt niet mee. Het lijkt niet terug te komen, maar kan het aan de andere kant ook niet over mijn hart verkrijgen om tegen hem te zeggen dat ik hem niet meer wil. Hij zal er kapot van zijn.
Wat zou het toch heerlijk zijn als er een teken zou verschijnen zodat je wist wat de juist keuze was. Ik heb al heel wat muntjes opgegooid, maar het antwoord blijft uit ..
De eerste maanden waren geweldig. Hij is een hele lieve, zorgzame man al was het wel duidelijk dat ik meer voor ons huwelijk werkte dan hij en ik meer rekening hield met hem dan hij met mij. Liet hem altijd weten waar ik heen ging en hoe laat ik thuis zou zijn.
Andersom was dat niet het geval. Na die maanden begon het me toch te irriteren en probeerde er met hem over te praten. Wat uiteraard eindigde in discussies en ruzie. Ook het geloof ging mij ontzettend benauwen. Mijn hollandse, nuchtere karakter kon niet omgaan met de regels waar ik me ineens aan moest houden. Ik voelde me gevangen in een onzichtbare cel. We hebben nog een tijd met ups en downs doorgeleefd tot ik er afgelopen januari ineens helemaal klaar mee was en ik hem de deur uit heb gezet. De week erna heb ik de scheiding aangevraagd. 4 maanden hebben we amper contact gehad. Het waren 4 lange maanden. Veel gehuild, veel stress en veel pijn. Maar op een gegeven moment ging het toch beter. Ik voelde me vrij. De dag dat de scheiding uitgesproken werd, ging er bij mij een knop om leek het wel. Mijn gevoel voor hem was grotendeels weg en het deed me niets meer.
Tot de week erna hij voor mijn deur stond. Hij had spijt en wilde me terug ..
Deze situatie duurt nog steeds voort. De papieren van de scheiding zijn nog niet ondertekend. Hij beweegt hemel en aarde om het me naar de zin te maken en te bewijzen dat hij echt veranderd is en dat ik toch de liefde van zijn leven ben.
Deze situatie is vreselijk verwarrend. Hij doe zo z'n best en hij is vreselijk lief voor me, maar mijn gevoel werkt niet mee. Het lijkt niet terug te komen, maar kan het aan de andere kant ook niet over mijn hart verkrijgen om tegen hem te zeggen dat ik hem niet meer wil. Hij zal er kapot van zijn.
Wat zou het toch heerlijk zijn als er een teken zou verschijnen zodat je wist wat de juist keuze was. Ik heb al heel wat muntjes opgegooid, maar het antwoord blijft uit ..
donderdag 18 juni 2009 om 14:37
Het teken dat jij wil hebben dat geef je jezelf nu al maanden lang, alleen jij ziet het blijkbaar niet.
Je schrijft dit:
quote:Hij doe zo z'n best en hij is vreselijk lief voor me, maar mijn gevoel werkt niet mee. Het lijkt niet terug te komen, maar kan het aan de andere kant ook niet over mijn hart verkrijgen om tegen hem te zeggen dat ik hem niet meer wil.
Je gevoel zegt dat het klaar is.
Lui-ste-ren meisje en niet naar hém, naar jezelf!
(f)
Je schrijft dit:
quote:Hij doe zo z'n best en hij is vreselijk lief voor me, maar mijn gevoel werkt niet mee. Het lijkt niet terug te komen, maar kan het aan de andere kant ook niet over mijn hart verkrijgen om tegen hem te zeggen dat ik hem niet meer wil.
Je gevoel zegt dat het klaar is.
Lui-ste-ren meisje en niet naar hém, naar jezelf!
(f)
donderdag 18 juni 2009 om 14:39
Dat weet ik dus niet. Dat wilde ik altijd wel. Zag ons al helemaal als oudjes met de kleinkinderen op pad gaan. Nu ben ik daar niet meer zo zeker van hem. Ik hou van hem natuurlijk, maar kan ik dat leven aan met hem? Soms is liefde alleen niet genoeg, maar aan de andere kant wordt er toch gezegd dat liefde alles overwint ..
donderdag 18 juni 2009 om 14:40
En de scheidingspapieren en jouw opluchting waren voor jou geen teken?
Tuurlijk zegt je nu-nog-man dat ie is veranderd, hij is nu waarschijnlijk net zo lief als voordat ie je had?
Het is hartstikke lief en meelevend van je dat je hem geen pijn wilt doen. Maar zeggen dat je niet door wilt zorgt toch niet voor minder pijn dan met hem een liefdeloos (van jouw kant) huwelijk voort te zetten? Korte pijn is beter dan lang verdriet hoor, hoe moeilijk het ook is om die korte pijn te doorstaan.
Tuurlijk zegt je nu-nog-man dat ie is veranderd, hij is nu waarschijnlijk net zo lief als voordat ie je had?
Het is hartstikke lief en meelevend van je dat je hem geen pijn wilt doen. Maar zeggen dat je niet door wilt zorgt toch niet voor minder pijn dan met hem een liefdeloos (van jouw kant) huwelijk voort te zetten? Korte pijn is beter dan lang verdriet hoor, hoe moeilijk het ook is om die korte pijn te doorstaan.
donderdag 18 juni 2009 om 14:41
quote:Elmervrouw schreef op 18 juni 2009 @ 14:39:
Medelijden is geen basis. Laat je niet ompraten en blijf je gevoel trouw.Daar heb ik ook aan zitten denken. Het feit dat ik niet gelijk in zijn armen viel geeft al genoeg aan. Het gaat gewoon niet meer. Maar waarom ben ik dan toch niet sterk genoeg om die stap door te zetten.
Medelijden is geen basis. Laat je niet ompraten en blijf je gevoel trouw.Daar heb ik ook aan zitten denken. Het feit dat ik niet gelijk in zijn armen viel geeft al genoeg aan. Het gaat gewoon niet meer. Maar waarom ben ik dan toch niet sterk genoeg om die stap door te zetten.
donderdag 18 juni 2009 om 14:42
Als jij je nu al afvraagt of je dat leven aan kan na 1,5 jaar.....wat denk je als er straks kinderen komen, denk aan verschil in opvoeding, slapenloze nachten, ziektes (hopelijk niet) of ouder wordende schoonouders ed.
Als je er nu al aan twijfelt dan zou ik het niet doen.
De basis hoort goed te zijn en dat is deze nu al niet.
Als je er nu al aan twijfelt dan zou ik het niet doen.
De basis hoort goed te zijn en dat is deze nu al niet.
donderdag 18 juni 2009 om 14:43
quote:Lovely1712 schreef op 18 juni 2009 @ 14:41:
[...]
Daar heb ik ook aan zitten denken. Het feit dat ik niet gelijk in zijn armen viel geeft al genoeg aan. Het gaat gewoon niet meer. Maar waarom ben ik dan toch niet sterk genoeg om die stap door te zetten.Je zult wel moeten meid. Wat wil je anders doen? Een medelijden relatie? Uit medelijden kinderen krijgen? Dat kan toch helemaal niet. Ik snap dat hij aanhoudt en dat jij week wordt in de knieën van dat gezeur maar nee is nee hoor.
[...]
Daar heb ik ook aan zitten denken. Het feit dat ik niet gelijk in zijn armen viel geeft al genoeg aan. Het gaat gewoon niet meer. Maar waarom ben ik dan toch niet sterk genoeg om die stap door te zetten.Je zult wel moeten meid. Wat wil je anders doen? Een medelijden relatie? Uit medelijden kinderen krijgen? Dat kan toch helemaal niet. Ik snap dat hij aanhoudt en dat jij week wordt in de knieën van dat gezeur maar nee is nee hoor.
donderdag 18 juni 2009 om 14:43
quote:Lovely1712 schreef op 18 juni 2009 @ 14:41:
[...]
Daar heb ik ook aan zitten denken. Het feit dat ik niet gelijk in zijn armen viel geeft al genoeg aan. Het gaat gewoon niet meer. Maar waarom ben ik dan toch niet sterk genoeg om die stap door te zetten.
Goeie vraag, heb je er zelf antwoord op?
Ik denk namelijk wel dat je sterk genoeg bent om die stap te zetten, waarom denk jij van niet?
[...]
Daar heb ik ook aan zitten denken. Het feit dat ik niet gelijk in zijn armen viel geeft al genoeg aan. Het gaat gewoon niet meer. Maar waarom ben ik dan toch niet sterk genoeg om die stap door te zetten.
Goeie vraag, heb je er zelf antwoord op?
Ik denk namelijk wel dat je sterk genoeg bent om die stap te zetten, waarom denk jij van niet?
donderdag 18 juni 2009 om 14:44
donderdag 18 juni 2009 om 14:45
Van wat ik gezien heb in relaties met moslim-mannen is dat ze nog meer hangen een tradities en geloof op het moment dat er kinderen zijn.
Hij doet nu zijn best om jou terug te winnen, hij zal je mooie dingen beloven. Hij zal de 'regels' waaraan je je hoort te houden versoepelen. Je zal je gelukkig en bemind voelen.
Totdat er evt kinderen komen. Alles zal omslaan en je onzichtbare cel waar je nu over spreekt zal een nog kleiner en kaler hokje zijn.
Lieve Lovely, jij vind ooit wel weer je geluk. Geef het de tijd en ga alleen verder. Je kan dat, heus! Je bent sterker dan je nu denkt.
Succes
Hij doet nu zijn best om jou terug te winnen, hij zal je mooie dingen beloven. Hij zal de 'regels' waaraan je je hoort te houden versoepelen. Je zal je gelukkig en bemind voelen.
Totdat er evt kinderen komen. Alles zal omslaan en je onzichtbare cel waar je nu over spreekt zal een nog kleiner en kaler hokje zijn.
Lieve Lovely, jij vind ooit wel weer je geluk. Geef het de tijd en ga alleen verder. Je kan dat, heus! Je bent sterker dan je nu denkt.
Succes
donderdag 18 juni 2009 om 14:46
Hoezo soms is liefde niet geoeg? Buiten de wereld van sprookjes, Walt Disney en Warner Bros is liefde alleen nooit genoeg.
En nee, liefde overwint niet alles. Soms is het voor beide beter om je eigen weg te gaan, sommige mensen halen namelijk het slechtste in elkaar naar boven ondanks dat ze verliefd zijn of liefde voelen.
En nee, liefde overwint niet alles. Soms is het voor beide beter om je eigen weg te gaan, sommige mensen halen namelijk het slechtste in elkaar naar boven ondanks dat ze verliefd zijn of liefde voelen.
donderdag 18 juni 2009 om 14:46
quote:Lovely1712 schreef op 18 juni 2009 @ 14:43:
[...]
Ik ben hardleers Ik weet ook echt niet hoeveel tekens ik nog nodig heb.Omdat ik het nog steeds niet over mijn hart kan krijgen het tegen hem te zeggen. Ik ben heel eerlijk tegen hem geweest en ook duidelijk gezegd dat mijn gevoel weg is. Dat er teveel gebeurd is. Alles heb ik eruit gegooid, soms tot het gemene toe. Maar dat weerhoudt hem niet. Hij is er van overtuigd dat hij mijn hart terug kan winnen.
[...]
Ik ben hardleers Ik weet ook echt niet hoeveel tekens ik nog nodig heb.Omdat ik het nog steeds niet over mijn hart kan krijgen het tegen hem te zeggen. Ik ben heel eerlijk tegen hem geweest en ook duidelijk gezegd dat mijn gevoel weg is. Dat er teveel gebeurd is. Alles heb ik eruit gegooid, soms tot het gemene toe. Maar dat weerhoudt hem niet. Hij is er van overtuigd dat hij mijn hart terug kan winnen.
donderdag 18 juni 2009 om 14:47
Als hij nu niet was verschenen was jij hem dan gaan opzoeken om de relatie te lijmen? Ik denk het niet. Denk aan jezelf en blijf jezelf trouw.
Sommige mannen kunnen heel goed lief en leuk doen tijdens een korte periode. Als dat gedrag effect heeft gehad vervallen ze weer in hun normale, in dit geval egoistische, gedrag. Daar wordt jij dan weer het slachtoffer van.
Sommige mannen kunnen heel goed lief en leuk doen tijdens een korte periode. Als dat gedrag effect heeft gehad vervallen ze weer in hun normale, in dit geval egoistische, gedrag. Daar wordt jij dan weer het slachtoffer van.
donderdag 18 juni 2009 om 14:48
quote:Aapjeopeenstokje schreef op 18 juni 2009 @ 14:45:
Van wat ik gezien heb in relaties met moslim-mannen is dat ze nog meer hangen een tradities en geloof op het moment dat er kinderen zijn.
Hij doet nu zijn best om jou terug te winnen, hij zal je mooie dingen beloven. Hij zal de 'regels' waaraan je je hoort te houden versoepelen. Je zal je gelukkig en bemind voelen.
Totdat er evt kinderen komen. Alles zal omslaan en je onzichtbare cel waar je nu over spreekt zal een nog kleiner en kaler hokje zijn.
Lieve Lovely, jij vind ooit wel weer je geluk. Geef het de tijd en ga alleen verder. Je kan dat, heus! Je bent sterker dan je nu denkt.
Succes
Op dit antwoord kon je wachten natuurlijk.
Nou ik kan je vertellen dat dit niet zo hoeft te zijn, maar het gevoel moet er wel zijn natuurlijk en je moet er voor 100% voor gaan, net als voor iedere relatie, kan je dat niet, dan zou ik de moeite niet meer nemen.
Van wat ik gezien heb in relaties met moslim-mannen is dat ze nog meer hangen een tradities en geloof op het moment dat er kinderen zijn.
Hij doet nu zijn best om jou terug te winnen, hij zal je mooie dingen beloven. Hij zal de 'regels' waaraan je je hoort te houden versoepelen. Je zal je gelukkig en bemind voelen.
Totdat er evt kinderen komen. Alles zal omslaan en je onzichtbare cel waar je nu over spreekt zal een nog kleiner en kaler hokje zijn.
Lieve Lovely, jij vind ooit wel weer je geluk. Geef het de tijd en ga alleen verder. Je kan dat, heus! Je bent sterker dan je nu denkt.
Succes
Op dit antwoord kon je wachten natuurlijk.
Nou ik kan je vertellen dat dit niet zo hoeft te zijn, maar het gevoel moet er wel zijn natuurlijk en je moet er voor 100% voor gaan, net als voor iedere relatie, kan je dat niet, dan zou ik de moeite niet meer nemen.
donderdag 18 juni 2009 om 14:50
quote:Aapjeopeenstokje schreef op 18 juni 2009 @ 14:45:
Van wat ik gezien heb in relaties met moslim-mannen is dat ze nog meer hangen een tradities en geloof op het moment dat er kinderen zijn.
Hij doet nu zijn best om jou terug te winnen, hij zal je mooie dingen beloven. Hij zal de 'regels' waaraan je je hoort te houden versoepelen. Je zal je gelukkig en bemind voelen.
Totdat er evt kinderen komen. Alles zal omslaan en je onzichtbare cel waar je nu over spreekt zal een nog kleiner en kaler hokje zijn.
Er staat toch helemaal nergens dat TO kinderen wil hebben?
Maar verder wel met je eens. Ik ken 'n Nederlandse die 'n relatie met 'n Indiase moslim heeft. Die zijn qua geloof wel wat soepeler, maar het zijn net zo goed vanuit hun cultuur horken tegenover vrouwen die ze eenmaal versierd hebben. Zolang ze aan 't versieren zijn dragen ze de vrouw op handen, maar is ze eenmaal verstrikt in zijn net dan wordt ze behandeld als voetveeg.
Van wat ik gezien heb in relaties met moslim-mannen is dat ze nog meer hangen een tradities en geloof op het moment dat er kinderen zijn.
Hij doet nu zijn best om jou terug te winnen, hij zal je mooie dingen beloven. Hij zal de 'regels' waaraan je je hoort te houden versoepelen. Je zal je gelukkig en bemind voelen.
Totdat er evt kinderen komen. Alles zal omslaan en je onzichtbare cel waar je nu over spreekt zal een nog kleiner en kaler hokje zijn.
Er staat toch helemaal nergens dat TO kinderen wil hebben?
Maar verder wel met je eens. Ik ken 'n Nederlandse die 'n relatie met 'n Indiase moslim heeft. Die zijn qua geloof wel wat soepeler, maar het zijn net zo goed vanuit hun cultuur horken tegenover vrouwen die ze eenmaal versierd hebben. Zolang ze aan 't versieren zijn dragen ze de vrouw op handen, maar is ze eenmaal verstrikt in zijn net dan wordt ze behandeld als voetveeg.
donderdag 18 juni 2009 om 14:52
Hij is geen extreme moslim ofzo en het is niet zo dat ik niets van hem mocht. Ik was heel vaak weg met vriendinnen en deed mijn eigen digen, maar liet altijd wel gewoon weten waar ik was enzo. Irriteerde me dan aan het feit dat hij niet even belde om te zeggen dat hij later thuis was of iets dergelijks. Het is meer het geloof waar ik moeite mee had en wat me benauwde, dan hij. Hij legde me die regels niet op.
donderdag 18 juni 2009 om 14:52
Lovely, een moeilijke situatie, op sommige punten wel herkenbaar voor me.
Ik denk dat je naar je eigen gevoel moet luisteren, je zegt: Hij doe zo z'n best en hij is vreselijk lief voor me, maar mijn gevoel werkt niet mee. Het lijkt niet terug te komen, maar kan het aan de andere kant ook niet over mijn hart verkrijgen om tegen hem te zeggen dat ik hem niet meer wil.
Je zegt dat jullie 1,5 jr getrouwd waren, hoe lang hadden jullie al een relatie, voor jullie gingen trouwen? Was hij toen ook al zo vaak weg? Zijn jullie na het trouwen samen gaan wonen?
Probeer voor jezelf op een rijtje te krijgen waarom je er een punt achter gezet hebt... Het feit dat je je verantwoordelijk voor hem voelt, en dat je het rottig voor hem vind, is in elk geval geen reden om de rest van je leven met hem te delen. Zijn er andere redenen waarom je dat wel weer zou overwegen?
Daarnaast moet je ook niet vergeten dat (misschien jullie beiden) de relatie na deze 4 maanden rooskleuriger lijkt te zijn geweest, dan werkelijk het geval was, toen je er nog midden in zat. Nu zie je hoe lief hij doet, en wat de goede kanten aan de relatie waren. Als jullie het opnieuw samen proberen, blijft hij dan zo attent? Of is het na enige tijd weer terug bij af, en dat je weer op het punt staat om de scheiding aan te vragen?
Zelf heb ik 9jr een relatie gehad met een marokkaanse man, we zijn 4 jaar getrouwd. 7 weken geleden heb ik er een punt achter gezet, en ben vertrokken. Ik ben overigens niet gelovig. Scheiding hebben we nog niet aangevraagd, maar wat mij betreft gaat dat (binnenkort) wel gebeuren. Hij denkt er heel anders over en is ook ontzettend zijn best aan het doen, hij wil dolgraag de relatie nog redden. We hebben nog wel contact, hoewel dat vanuit hem komt, ik zou liever een tijd geen contact hebben.
Ik denk dat je naar je eigen gevoel moet luisteren, je zegt: Hij doe zo z'n best en hij is vreselijk lief voor me, maar mijn gevoel werkt niet mee. Het lijkt niet terug te komen, maar kan het aan de andere kant ook niet over mijn hart verkrijgen om tegen hem te zeggen dat ik hem niet meer wil.
Je zegt dat jullie 1,5 jr getrouwd waren, hoe lang hadden jullie al een relatie, voor jullie gingen trouwen? Was hij toen ook al zo vaak weg? Zijn jullie na het trouwen samen gaan wonen?
Probeer voor jezelf op een rijtje te krijgen waarom je er een punt achter gezet hebt... Het feit dat je je verantwoordelijk voor hem voelt, en dat je het rottig voor hem vind, is in elk geval geen reden om de rest van je leven met hem te delen. Zijn er andere redenen waarom je dat wel weer zou overwegen?
Daarnaast moet je ook niet vergeten dat (misschien jullie beiden) de relatie na deze 4 maanden rooskleuriger lijkt te zijn geweest, dan werkelijk het geval was, toen je er nog midden in zat. Nu zie je hoe lief hij doet, en wat de goede kanten aan de relatie waren. Als jullie het opnieuw samen proberen, blijft hij dan zo attent? Of is het na enige tijd weer terug bij af, en dat je weer op het punt staat om de scheiding aan te vragen?
Zelf heb ik 9jr een relatie gehad met een marokkaanse man, we zijn 4 jaar getrouwd. 7 weken geleden heb ik er een punt achter gezet, en ben vertrokken. Ik ben overigens niet gelovig. Scheiding hebben we nog niet aangevraagd, maar wat mij betreft gaat dat (binnenkort) wel gebeuren. Hij denkt er heel anders over en is ook ontzettend zijn best aan het doen, hij wil dolgraag de relatie nog redden. We hebben nog wel contact, hoewel dat vanuit hem komt, ik zou liever een tijd geen contact hebben.
donderdag 18 juni 2009 om 14:54
quote:Lovely1712 schreef op 18 juni 2009 @ 14:52:
Het is meer het geloof waar ik moeite mee had en wat me benauwde, dan hij. Hij legde me die regels niet op.Je schrijft in je OP dat je je bekeerde tot de islam voordat je 'n moslimvriend kreeg. Wat bezielt 'n weldenkende gezonde vrouw om zich met zo'n geloof te willen bezighouden in the first place? Vooral omdat je het dus niet in vlaag van verliefdheid voor 'n kerel hebt gedaan vind ik dat best opmerkelijk. Dus als dat geloof je niet ligt dan zet je daar toch gewoon 'n streep door?
Het is meer het geloof waar ik moeite mee had en wat me benauwde, dan hij. Hij legde me die regels niet op.Je schrijft in je OP dat je je bekeerde tot de islam voordat je 'n moslimvriend kreeg. Wat bezielt 'n weldenkende gezonde vrouw om zich met zo'n geloof te willen bezighouden in the first place? Vooral omdat je het dus niet in vlaag van verliefdheid voor 'n kerel hebt gedaan vind ik dat best opmerkelijk. Dus als dat geloof je niet ligt dan zet je daar toch gewoon 'n streep door?
donderdag 18 juni 2009 om 14:54
Hoeft ook niet zo te zijn Zusenzo, ik ken een koppel met 2 kinderen (nu al 8 en 10 jaar) waar het wél goed gaat. Maar daar ging het voor de kinderen er waren ook al goed. En kinderen krijgen/nemen als je beiden een verschillende geloofsovertuiging hebt is heel zwaar.
Vriendin van mij, ook getrouwd en 2 nog jonge kindjes, gelooft niet. Man gelooft wel (katholiek) en ook daar zie ik nu het verschijnsel dat hij meer en meer aan de waarden van zijn geloof hecht nu er kinderen zijn. Die relatie gaat niet goed, ze hebben het echt heel zwaar om begrip voor elkaar op te brengen en elkaar daarin los te laten.
Maar goed, het ging niet om kinderen en ik had dat misschien niet ter sprake moeten brengen. Het ging mij er meer om dat ik probeer te verduidelijken dat die man van haar, haar probeert te paaien met mooie verhalen. Naar mijn idee sluit het fuik zodra ze binnen is...
Vriendin van mij, ook getrouwd en 2 nog jonge kindjes, gelooft niet. Man gelooft wel (katholiek) en ook daar zie ik nu het verschijnsel dat hij meer en meer aan de waarden van zijn geloof hecht nu er kinderen zijn. Die relatie gaat niet goed, ze hebben het echt heel zwaar om begrip voor elkaar op te brengen en elkaar daarin los te laten.
Maar goed, het ging niet om kinderen en ik had dat misschien niet ter sprake moeten brengen. Het ging mij er meer om dat ik probeer te verduidelijken dat die man van haar, haar probeert te paaien met mooie verhalen. Naar mijn idee sluit het fuik zodra ze binnen is...
