Relaties
alle pijlers
Schoonmoeders!
maandag 11 augustus 2008 om 13:36
Ík vind dat je je vriend best eens mag aansporen zijn moeder wat meer weerwoord te geven. "Zo is ze nu eenmaal" vind ik wel erg makkelijk.
Naar mijn idee zou hij zijn moeder eens rustig en duidelijk moeten uitleggen dat hij volwassen is, zijn eigen keuzes maakt en geen rekening met haar wensen hoeft te houden.
Naar mijn idee zou hij zijn moeder eens rustig en duidelijk moeten uitleggen dat hij volwassen is, zijn eigen keuzes maakt en geen rekening met haar wensen hoeft te houden.
The time is now
maandag 11 augustus 2008 om 13:37
Ehm... Ik zou hem vragen eerst op zichzelf te gaan wonen. Zowel voor zichzelf als voor zijn moeder en ook voor jou trouwens. Laat hem eerst maar eens bewijzen (aan zichzelf, aan zijn moeder en aan jou) dat hij echt voor zichzelf kan zorgen. Heeft zijn moeder ook langzaam de tijd om te wennen aan de gedachte dat hij volwassen is. En loop jij niet het risico dat jij straks het takenpakket van zijn moeder over moet nemen.
P.S. Hoe oud is hij?
P.S. Hoe oud is hij?
maandag 11 augustus 2008 om 13:43
Leeftijd maakt volgens mij niet uit, mijn man is ook de 30 al gepasseerd en mijn schoonmoeder behandelt hem nog steeds als een klein kind, zo irritant. Gevolg is dat hij zichzelf (en mij, hehehehe) niet meer zo vaak laat zien daar, want hij wordt ook gestoord van steeds alle verwijten en gezeur.
Ik hoop dat jouw vriend zijn moeder eens aanspreekt op haar gedrag, ook jegens jou. Want dat jij de schuld van een hoop dingen krijgt is niet eerlijk. Hij moet gewoon zeggen dat de keuzes die hij maakt niet van jou afkomen en dat ze dan maar heeft te accepteren.
Ik hoop dat jouw vriend zijn moeder eens aanspreekt op haar gedrag, ook jegens jou. Want dat jij de schuld van een hoop dingen krijgt is niet eerlijk. Hij moet gewoon zeggen dat de keuzes die hij maakt niet van jou afkomen en dat ze dan maar heeft te accepteren.
maandag 11 augustus 2008 om 13:44
Ach ja, schoonmoeders... je krijgt ze gratis en voor niks bij een relatie, en zie maar dat je ermee in het reine komt... wat dus heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel van ons niet lukt.
Ik heb mijn schoonouders al ruim 2 jaar niet meer gezien, omdat ze het zo bont maakten dat mijn halve trouwboek het spuugzat was. Weerwoord geven hielp niet, want mijn schoonmoeder hoorde alleen wat zij wilde horen, al het andere vloog net zo hard weer naar buiten.
Het enige dat je kunt doen is je schouders erover ophalen, zo weinig mogelijk contact hebben, je vriend vragen om zijn moeder vriendelijk te melden dat hij nu groot is en je eigen gang gaan.
Succes ermee.
Ik heb mijn schoonouders al ruim 2 jaar niet meer gezien, omdat ze het zo bont maakten dat mijn halve trouwboek het spuugzat was. Weerwoord geven hielp niet, want mijn schoonmoeder hoorde alleen wat zij wilde horen, al het andere vloog net zo hard weer naar buiten.
Het enige dat je kunt doen is je schouders erover ophalen, zo weinig mogelijk contact hebben, je vriend vragen om zijn moeder vriendelijk te melden dat hij nu groot is en je eigen gang gaan.
Succes ermee.
maandag 11 augustus 2008 om 13:50
Eens met JWvB èn Banba: Het is zíjn moeder, dus hij moet maar eens wat meer voor jou opkomen. Als zijn familie tegen jou klaagt dat hij weinig thuis is, zou ik simpelweg antwoorden met iets als: zeg dat maar tegen hem, hij is mijn afstandsbestuurbare autootje toch niet. Hij bepaalt zelf waar hij gaat.
Maar ik zou het ook wel fijn vinden als mijn vriend zich een beetje zelfstandiger op zou stellen, en ik zou willen dat hij eerst op zichzelf gewoond had voordat jullie gaan samenwonen. En in welke volgorde, daar heeft je schoonmoeder toch niks mee te maken, zeg! Moet je gewoon dreigen om nooit aan kinderen te beginnen, dan is ze zielsblij met haar bastaardkleinkinderen straks.
Maar ik zou het ook wel fijn vinden als mijn vriend zich een beetje zelfstandiger op zou stellen, en ik zou willen dat hij eerst op zichzelf gewoond had voordat jullie gaan samenwonen. En in welke volgorde, daar heeft je schoonmoeder toch niks mee te maken, zeg! Moet je gewoon dreigen om nooit aan kinderen te beginnen, dan is ze zielsblij met haar bastaardkleinkinderen straks.
maandag 11 augustus 2008 om 13:55
Ik hoor wel vaker dan moeders zo vreselijk onredelijk met hun zonen en schoondochters omgaan. Ik begrijp hier echt niets van. Zou zo'n vrouw dan echt niet begrijpen dat ze hem op deze manier alleen maar het huis uitjaagt? Ik mag toch hopen dat ze haar kind(eren) graag gelukkig ziet. Dan is het toch niet aan haar om te bepalen wat (en in welke volgorde) hem gelukkig moet maken! Ik heb zelf een zoon, maar als ik ooit zo'n (schoon)moeder word hoop ik van ganse harte dat hij mij met de neus op de feiten drukt!
The time is now
maandag 11 augustus 2008 om 13:55
Hij kon geen tafel afruimen? Dat kan mijn dochter van 2 al! Nee, geen grapjes: ik heb ook zo'n schoonmoeder. Ze neemt haar kinderen ALLES uit handen als ze de kans krijgt, en bij zwager en schoonzus doet ze dat nog steeds. Het hielp als hij zei: je wilt toch dat je zoon een volwassen zelfredzame kerel wordt? Het nodig-zijn zit er vast diep in, maar uiteindelijk wil een moeder toch ook dat haar kind zich alleen kan redden, dus door dat aan te spreken liet ze hem wel wat meer met rust. En ik zou zeker zorgen dat je vriend straks kan wassen, koken en bedden opmaken voordat je gaat samenwonen, anders weet je wel hoe de rolverdeling straks wordt!
maandag 11 augustus 2008 om 13:58
Dus het niet afruimen van een tafel is iets wat je moet leren? Doe effe normaal, dat kan toch elke boerenl*l zeker. Dat ie het niet gewend is, prima, maar niet kúnnen??? Heeft zijn moeder niets mee te maken.
Zou hem eerst maar eens een tijdje zijn eigen boontjes laten doppen voor je hem in huis neemt.
Zou hem eerst maar eens een tijdje zijn eigen boontjes laten doppen voor je hem in huis neemt.
maandag 11 augustus 2008 om 13:59
Het zou ook het bloed onder mijn nagels vandaan halen als ze zijn/ onze post ging openmaken! Ik zou er ook zeker wat van zeggen, maar nog liever zou ik willen dat HIJ er iets van zei! Mijn schoonmoeder en ik botsten heftig en regelmatig in het begin, maar troost je: ze heeft zich erbij neer gelegd dat ze zijn overhemden niet meer mag strijken en dat ze niks te zeggen heeft over de inrichting van onze keuken, etc etc, en nu is het gewoon gezellig, en mag ze me zelfs erg graag. Laat niet over je heen lopen dus, maar geef je grenzen aan (en moedig je vriend vooral aan dat ook eens te doen), die leert ze uiteindelijk wel respecteren!
maandag 11 augustus 2008 om 14:07
Ik vind het wel knap van je dat je er niet tegenopziet als hij gelijk van zijn moeders huis bij jou komt wonen. Volgens mij wil hij het ook niet leren om een huishouden te regelen want hij wil niet eerst op zichzelf wonen. Hoezo kan hij niet opzichzelf wonen, laat hem het lekker zelf allemaal eens uitzoeken voordat jij je er in stort en de lul bent. Ik heb zelf ook zo'n vriend gehad, hij wilde gelukkig wel wat leren maar dan moest hem ook werkelijk alles geinstrueerd worden. Wat een ergernis.
maandag 11 augustus 2008 om 14:10
Ik had zo'n schoonmoeder, en dat 'had', komt omdat mijn toenmalige vriend steeds zei dat hij er niets aan kon doen, hij liet zich alles door haar zeggen. Als hij niet thuis was, belde ze hem op om te zeggen dat hij naar huis moest komen, als hij naar mij toe wilde, zei ze dat ze hem zou brengen, maar rekte ze het zo dat ze het dan uiteindelijk te laat vond om hem te komen brengen, ze had ook koosnaampjes voor hem en in een gesprek kon ze het niet laten die even te noemen. Ze ruimde zijn kamer nog op, waste áltijd zijn kleren (hij heeft volgens mij nog steeds geen idee hoe dat moet), en zei ook tegen mij hoe ze het graag wilde hebben, en dat ik erop moest letten hoe hij zich gedroeg. Zij bepaalde wanneer hij de deur uitging en wanneer niet, terwijl hij gewoon volwassen was.
Ik vind dat hij jouw vriend voor zichzelf op moet komen en die moeder moet laten zien dat hij zichzelf goed redt. Ook handig als je met hem gaat samenwonen; anders strijk jij dalijk zijn overhemden omdat hij het simpelweg niet kán, en omdat hij wellicht gaat denken dat dat vanzelfsprekend is.
Ik weet niet of het verstandig is als jij je er mee gaat bemoeien; dan krijg je misschien dat jij tussen die moeder en je vriend komt in te staan. Dat gebeurde bij mij, en hij koos voor haar. Zij was immers zielig, zij gaf zoveel om hem en ik deed 'hard' tegen haar, en zei waar het op stond.
Misschien beter: kill her with kindness.
Ik vind dat hij jouw vriend voor zichzelf op moet komen en die moeder moet laten zien dat hij zichzelf goed redt. Ook handig als je met hem gaat samenwonen; anders strijk jij dalijk zijn overhemden omdat hij het simpelweg niet kán, en omdat hij wellicht gaat denken dat dat vanzelfsprekend is.
Ik weet niet of het verstandig is als jij je er mee gaat bemoeien; dan krijg je misschien dat jij tussen die moeder en je vriend komt in te staan. Dat gebeurde bij mij, en hij koos voor haar. Zij was immers zielig, zij gaf zoveel om hem en ik deed 'hard' tegen haar, en zei waar het op stond.
Misschien beter: kill her with kindness.
maandag 11 augustus 2008 om 14:11
quote:mas schreef op 11 augustus 2008 @ 14:05:
Hij zegt altijd ik kan de tafel niet afruimen, vandaar dat ik het zei...Die opmerking moet je even met een korrel zout nemen....Ze koopt zelfs zn kleren, omdat hij het erg druk heeft, dus ik zeg tegen hem, dat hoeft ze nu toch niet meer te doen, kan ik toch gewoon meenemen voor je! Maar om zn ma tevreden te houden zegt tie nou dan neem jij toch kleren mee en mn moeder ook, krijgen we geen gezeik ook...Nou ik vind d at gewoon raar...Tis je moeder....We hebben er ook gewoon super veel ruzie over...Zn zusje had dat ook gezegt laat hem eens thuis, dat doet pijn hoor, ik krijg verdorie overal de schuld van...
Ja, dat is klote, maar wat doe je er aan? Niks toch? Je eigen leven blijven leven, met hem. Jij moet vooral die moedertaken niet over willen nemen. Ben jij straks zijn tweede moeder en kan ie nog niks. Laat hem het zelf maar oplossen.
Ik vind dat jij zeker ook niet zijn kleren moet gaan kopen. Moet ie ook gewoon lekker zelf doen. En anders laat ie het z'n moeder nog maar lekker doen. Een vent waar je mee verder wil en/of samen gaat wonen, mag gewoon zelf z'n kleren kopen hoor. En als hij het altijd zo druk heeft, plant hij een keer drie uurtjes vrij.
Hij zegt altijd ik kan de tafel niet afruimen, vandaar dat ik het zei...Die opmerking moet je even met een korrel zout nemen....Ze koopt zelfs zn kleren, omdat hij het erg druk heeft, dus ik zeg tegen hem, dat hoeft ze nu toch niet meer te doen, kan ik toch gewoon meenemen voor je! Maar om zn ma tevreden te houden zegt tie nou dan neem jij toch kleren mee en mn moeder ook, krijgen we geen gezeik ook...Nou ik vind d at gewoon raar...Tis je moeder....We hebben er ook gewoon super veel ruzie over...Zn zusje had dat ook gezegt laat hem eens thuis, dat doet pijn hoor, ik krijg verdorie overal de schuld van...
Ja, dat is klote, maar wat doe je er aan? Niks toch? Je eigen leven blijven leven, met hem. Jij moet vooral die moedertaken niet over willen nemen. Ben jij straks zijn tweede moeder en kan ie nog niks. Laat hem het zelf maar oplossen.
Ik vind dat jij zeker ook niet zijn kleren moet gaan kopen. Moet ie ook gewoon lekker zelf doen. En anders laat ie het z'n moeder nog maar lekker doen. Een vent waar je mee verder wil en/of samen gaat wonen, mag gewoon zelf z'n kleren kopen hoor. En als hij het altijd zo druk heeft, plant hij een keer drie uurtjes vrij.
maandag 11 augustus 2008 om 14:18
quote:mas schreef op 11 augustus 2008 @ 13:46:
@JWvB Hij is 20, ik heb in het begin ook getwijfelt vanwege het leeftijdsverschil, maar hij is gewoon erg volwassen...Hij kan niet op zichzelf wonen, want hij is door en door verwent door zn moeder..Ze heeft hem bijna afhankelijk gemaakt van dr! Die jongen kan nog geen eten koken, laat staan zelf kleren kopen...Of zn tas inpakken voor vakantie...Hij kon nog geen tafel afruimen want dat deed zn moeder voor hem..Dat is het eerste dat ik hem geleerd hebm gewoon elkaar helpen en hij doet het echt hoor, want ook hij ruimt de tafel nu af...En ik vind ook dat hij weleens een keertje kan koken...Maar ze heeft hem altijd zo verwent, dat hij alles maar makkelijk vind!!
Dat gaat niet samen. Niet bij je laten intrekken tot hij bewezen heeft dat hij zijn eigen huishouden kan runnen!
Een relatie is gebaseerd op gelijkwaardigheid. Soms doet de één wat voor de ander, dan weer neemt de ander weer wat taken over voor de eerste. Maar je moet wel eerst voor jezelf kunnen zorgen, wil je ook voor een ander kunnen zorgen. Dus zolang hij niet voor zichzelf kan zorgen, zal hij ook nooit voor jou kunnen zorgen. Lig je daar met 38 graden koorts in bed! Ben je eindelijk beter, staat de afwas van de afgelopen week er nog!
Hij moet taken oppakken omdat hij ziet dat het gedaan moet worden, niet omdat hem een opdracht gegeven wordt ("ga je kamer opruimen").
Je vriend is dus zelf net zo'n groot probleem als zijn moeder.
@JWvB Hij is 20, ik heb in het begin ook getwijfelt vanwege het leeftijdsverschil, maar hij is gewoon erg volwassen...Hij kan niet op zichzelf wonen, want hij is door en door verwent door zn moeder..Ze heeft hem bijna afhankelijk gemaakt van dr! Die jongen kan nog geen eten koken, laat staan zelf kleren kopen...Of zn tas inpakken voor vakantie...Hij kon nog geen tafel afruimen want dat deed zn moeder voor hem..Dat is het eerste dat ik hem geleerd hebm gewoon elkaar helpen en hij doet het echt hoor, want ook hij ruimt de tafel nu af...En ik vind ook dat hij weleens een keertje kan koken...Maar ze heeft hem altijd zo verwent, dat hij alles maar makkelijk vind!!
Dat gaat niet samen. Niet bij je laten intrekken tot hij bewezen heeft dat hij zijn eigen huishouden kan runnen!
Een relatie is gebaseerd op gelijkwaardigheid. Soms doet de één wat voor de ander, dan weer neemt de ander weer wat taken over voor de eerste. Maar je moet wel eerst voor jezelf kunnen zorgen, wil je ook voor een ander kunnen zorgen. Dus zolang hij niet voor zichzelf kan zorgen, zal hij ook nooit voor jou kunnen zorgen. Lig je daar met 38 graden koorts in bed! Ben je eindelijk beter, staat de afwas van de afgelopen week er nog!
Hij moet taken oppakken omdat hij ziet dat het gedaan moet worden, niet omdat hem een opdracht gegeven wordt ("ga je kamer opruimen").
Je vriend is dus zelf net zo'n groot probleem als zijn moeder.
maandag 11 augustus 2008 om 14:22
[quote]mas schreef op 11 augustus 2008 @ 13:46:
@JWvB Hij is 20, ik heb in het begin ook getwijfelt vanwege het leeftijdsverschil, maar hij is gewoon erg volwassen...Hij kan niet op zichzelf wonen, want hij is door en door verwent door zn moeder..Ze heeft hem bijna afhankelijk gemaakt van dr!
Hij is dus helemaal niet volwassen. Wat een ongelooflijke flauwekul dat ie niet op zichzelf kan wonen omdat ie 'afhankelijk' gemaakt zou zijn.
Mijn ex heeft ook een moeder die altijd alles deed, maar hij heeft op een gegegeven moment besloten op zichzelf te gaan wonen.
Hij klinkt me eerder als een slapjanus, die 'mama' gebruikt als makkelijk excuus om niks te hoeven ondernemen.
Ik vind jouw reactie eerlijk gezegd nogal bemoeizuchtig en dominant overkomen. Het zijn zaken tussen je vriend en zijn moeder. En wat jij daar ook van vindt: het zijn JOUW zaken niet.
In sommige gezinnen is het heel normaal dat degene die de post uit de bus haalt alles opent, terwijl dat in andere gezinnen not done is, om maar 1 voorbeeld aan te halen.
Dan kun jij wel gaan roepen 'belachelijk', maar dat is het alleen maar gezien uit jouw referentiekader.
Daarnaast hebben jullie een paar maanden een relatie en woont hij nog thuis.
Mijn dochter is nog jong, maar zolang ze thuis woont, gelden mijn / onze regels wat een eventuele vriend(in) daar later ook van vindt.
@JWvB Hij is 20, ik heb in het begin ook getwijfelt vanwege het leeftijdsverschil, maar hij is gewoon erg volwassen...Hij kan niet op zichzelf wonen, want hij is door en door verwent door zn moeder..Ze heeft hem bijna afhankelijk gemaakt van dr!
Hij is dus helemaal niet volwassen. Wat een ongelooflijke flauwekul dat ie niet op zichzelf kan wonen omdat ie 'afhankelijk' gemaakt zou zijn.
Mijn ex heeft ook een moeder die altijd alles deed, maar hij heeft op een gegegeven moment besloten op zichzelf te gaan wonen.
Hij klinkt me eerder als een slapjanus, die 'mama' gebruikt als makkelijk excuus om niks te hoeven ondernemen.
Ik vind jouw reactie eerlijk gezegd nogal bemoeizuchtig en dominant overkomen. Het zijn zaken tussen je vriend en zijn moeder. En wat jij daar ook van vindt: het zijn JOUW zaken niet.
In sommige gezinnen is het heel normaal dat degene die de post uit de bus haalt alles opent, terwijl dat in andere gezinnen not done is, om maar 1 voorbeeld aan te halen.
Dan kun jij wel gaan roepen 'belachelijk', maar dat is het alleen maar gezien uit jouw referentiekader.
Daarnaast hebben jullie een paar maanden een relatie en woont hij nog thuis.
Mijn dochter is nog jong, maar zolang ze thuis woont, gelden mijn / onze regels wat een eventuele vriend(in) daar later ook van vindt.
maandag 11 augustus 2008 om 14:27
Eens met Pauline, jij komt zo'n gezin binnenstampen en wil alles naar je hand zetten. Zijn moeder en hij hebben een bepaalde manier van met elkaar omgaan en dat mag opeens niet meer, zij mag hem niet meer vertellen wat hij moet doen, want jíj wilt hem vertellen wat hij moet doen. Een beetje meer respect voor je schoonmoeder zou geen kwaad kunnen.
Als jij het vervelend vind dat bepaalde zaken anders gaan dan jij graag wilt is dat jóuw probleem. Als je vriend problemen heeft met zijn moeder moet híj daar iets aan doen, niet jij en je moet hem zeker niet opjutten.
Als jij het vervelend vind dat bepaalde zaken anders gaan dan jij graag wilt is dat jóuw probleem. Als je vriend problemen heeft met zijn moeder moet híj daar iets aan doen, niet jij en je moet hem zeker niet opjutten.
maandag 11 augustus 2008 om 14:32
En jij vind jezelf níet bazig? Je gaat over dat soort dingen toch geen ruzie maken? Als je vriend er last van heeft moet híj er iets aan doen, als hij er ruzie met je over maakt geeft dat aan dat hij het wel best vindt. En niemand vindt het leuk als er kritiek op zijn of haar ouders gegeven wordt, het zijn de mensen die je hebben opgevoed, waar je veel van houdt en ookal vind je ze zelf af en toe ook vreselijk, als iemand anders dat zegt is dat toch anders.
Je moet je er gewoon buiten houden. Die strijd win je niet. Jij kent hem net, zijn moeder zijn hele leven al, je kunt zijn moeder niet de schuld geven van het feit dat hij nu zo onvolwassen is, hij wil niet anders.
Je moet je er gewoon buiten houden. Die strijd win je niet. Jij kent hem net, zijn moeder zijn hele leven al, je kunt zijn moeder niet de schuld geven van het feit dat hij nu zo onvolwassen is, hij wil niet anders.
