settle for less?

20-01-2010 11:15 36 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben bijna 4 jaar samen met mijn vriend. In het begin woonde hij nog thuis bij zijn ouders en ik had net mijn eigen huisje gekocht. Na een half jaar is hij bij mij ingetrokken. Hij is nog steeds bezig met zijn studie en kan dus financieel weinig bijdragen.



Ik ben inmiddels wel toe aan een volgende stap; groter huis en over een jaar of 2 wil ik ook wel kinderen. Maar hij is daar nog helemaal niet mee bezig en heeft dus ook helemaal geen haast om snel aan werk te komen en eindelijk eens wat geld te gaan verdienen zodra hij zijn studie afgerond heeft. Ik heb heel erg het gevoel dat ik altijd vooraan loop en hem maar een beetje meesleur. Ik wil graag toekomstplannen maken maar het is erg moeilijk om mijn planning af te stemmen met zijn 'we zien wel'-instelling.



Daarbuiten hebben we zelden tijd om samen eens een dagje weg te gaan ofzo, omdat ik werk en hij nog studeert en we daardoor een ander tijdschema hebben. Ik wil graag meer dingen samen doen en als ik iets voorstel vind ie dat vaak wel best maar dan ben ik degene die het moet regelen en er tijd voor vrij moet maken. Is het nou zo raar dat ik verwacht dat hij ook eens initiatief toont? Ik heb geen zin om altijd degene te zijn die alles regelt en altijd 'vooraan te lopen'. Als ik eraan denk hoe dat straks gaat als we samen een huis en kinderen hebben raak ik nu al gefrustreerd.



Wat ik me dus afvraag: Moet ik maar accepteren dat hij zo is en dat het zo voor altijd zal gaan of moet ik er een punt achter zetten en op zoek gaan naar iemand die hetzelfde wil als ik?



Ik zit enorm in de twijfels...
Je klinkt een beetje ongeduldig en alsof je al touwtjes zelf in handen wil houden. Waarom moet hij perse weten wat hij over 5 jaar gaat doen? We leven nu toch?
Alle reacties Link kopieren
Zusje nog 2 vragen (deze worden me niet helemaal duidelijk uit je vorige postings):



Jullie hebben ongetwijfeld ook een ander ritme; dat geef je ook aan pas je jij je vaak aan hem aan of andersom?



Wil hij ook nog meer dingen doen met vrienden en heeft hij daardoor ook weinig tijd/geld?



Het is een lastige situatie: hou je genoeg van hem om je aan te passen?
Alle reacties Link kopieren
quote:Misseigenwijs schreef op 20 januari 2010 @ 15:23:

Zusje nog 2 vragen (deze worden me niet helemaal duidelijk uit je vorige postings):



Jullie hebben ongetwijfeld ook een ander ritme; dat geef je ook aan pas je jij je vaak aan hem aan of andersom?



Wil hij ook nog meer dingen doen met vrienden en heeft hij daardoor ook weinig tijd/geld?



Het is een lastige situatie: hou je genoeg van hem om je aan te passen?



Even een antwoord op je vragen:

Ik ben meestal degene die zich aanpast. Als we samen een dagje iets gaan doen ben ik degene die er een dag voor vrij neemt o.i.d. Daarnaast probeer ik mijn afspraken te plannen op momenten dat hij toch al niet thuis is zodat we meer tijd samen overhouden.



Hij spreekt gewoon af met zijn vrienden. Dat vind ik ook geen probleem. Hij hoeft van mij echt niet elke avond bij mij te zijn. Maar soms heb ik het idee dat hij met van alles bezig is en dan even vergeet dat hij ook nog samenwoont met mij. Ik vraag me af of hij alleen niet beter af zou zijn, zonder iemand die van alles wil, zodat hij lekker kan doen waar ie zin in heeft.



Ik hou zeker van hem maar misschien is onze huidige relatie meer een soort vriendschap dan iets anders.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nomad schreef op 20 januari 2010 @ 14:41:

Je klinkt een beetje ongeduldig en alsof je al touwtjes zelf in handen wil houden. Waarom moet hij perse weten wat hij over 5 jaar gaat doen? We leven nu toch?



Ongeduldig kan ik best zijn. Maar mijn punt is nu juist dat ik het fijn zou vinden als hij de touwtjes eens in handen zou nemen!

Hij hoeft ook niet precies te weten wat hij over vijf jaar wil maar een beetje een idee zou ik wel prettig vinden. Ik wil wel graag weten welke kant we op gaan, dat is toch niet zo gek?
Alle reacties Link kopieren
Ben 16 jaar samen geweest met mijn man, en toen er achter gekomen dat hoe hij de toekomst zag, en wat hij nog wilde uit het leven totaal anders was dan wat ik wilde.

Wij gingen in het begin gelijk op zelfde beeld, zelfde verwachting, maar sinds een jaar of drie ligt dat anders wij heben het op moeten geven, doet veel pijn na zo'n tijd, maar 1 van ons zou ongelukkig zijn geworden als we door waren gegaan.
Alle reacties Link kopieren
Hij is 27 en hij studeert full time. Hij woonde in het begin van jullie relatie (4 jaar geleden) nog bij zijn ouders. Hij heeft nog nooit op zichzelf gewond maar is in zijn mid-twenties ergens meteen bij jou ingetrokken. Hij heeft geen idee waar hij met de toekomst heen wil. Hij neemt ook in het hier en nu niet veel initiatief.



Voor mij zou deze 'man' geen relatiemateriaal zijn.



En man staat tussen aanhalingstekens, omdat hij m.i. meer klinkt als een adolescent die nog niet toe is aan het volwassen leven dan als een man die stevig in zijn schoenen staat, weet wie hij is en weet waar hij heen wil.
Alle reacties Link kopieren
quote:Spinster schreef op 20 januari 2010 @ 16:30:

Hij is 27 en hij studeert full time. Hij woonde in het begin van jullie relatie (4 jaar geleden) nog bij zijn ouders. Hij heeft nog nooit op zichzelf gewond maar is in zijn mid-twenties ergens meteen bij jou ingetrokken. Hij heeft geen idee waar hij met de toekomst heen wil. Hij neemt ook in het hier en nu niet veel initiatief.



Voor mij zou deze 'man' geen relatiemateriaal zijn.



En man staat tussen aanhalingstekens, omdat hij m.i. meer klinkt als een adolescent die nog niet toe is aan het volwassen leven dan als een man die stevig in zijn schoenen staat, weet wie hij is en weet waar hij heen wil.



Je slaat de spijker op z'n kop. Ik zit te wachten tot hij zich meer als 'man' gaat gedragen. Dat wil in mijn ogen zeggen: iemand die weet wat hij wil qua werk, mij en de toekomst en wat meer verantwoordelijkheid gaat nemen. Ik zou me graag eens gewoon vrouw voelen, nu heb ik soms meer het idee dat ik meer zijn 'moeder' ben die vertelt wat er moet gebeuren.



Misschien kan ik hem beter laten gaan zodat hij dat allemaal voor zichzelf uit kan zoeken in zijn eigen tempo...
Alle reacties Link kopieren
quote:zusje83 schreef op 20 januari 2010 @ 16:49:

[...]





Je slaat de spijker op z'n kop. Ik zit te wachten tot hij zich meer als 'man' gaat gedragen. Dat wil in mijn ogen zeggen: iemand die weet wat hij wil qua werk, mij en de toekomst en wat meer verantwoordelijkheid gaat nemen.

Dat kan ik me heel goed voorstellen. Het klinkt alsof jij al in een heel andere fase bent dan hij, in álle opzichten. Dat geeft niet voor even of als je er samen wel goed over kunt praten, maar het lijkt me geen houdbare situatie voor een lange termijn.



Ik zou me graag eens gewoon vrouw voelen, nu heb ik soms meer het idee dat ik meer zijn 'moeder' ben die vertelt wat er moet gebeuren.

Kan ik me ook heel goed voorstellen. Het probleem is dat jullie je waarschijnlijk allebei volgens die 'rol' gaan gedragen. Meestal word je daar beiden geen leuker mens van. Moeilijk ook om uit zo'n patroon te komen.



Misschien kan ik hem beter laten gaan zodat hij dat allemaal voor zichzelf uit kan zoeken in zijn eigen tempo...

Als je vindt dat je alles hebt gedaan dat je zou willen doen om een relatie te redden is dat misschien het beste. Heb je voor je gevoel er al alles aan gedaan? Hebben jullie er al eens heel goed over gepraat? waarbij jullie écht naar elkaar geluisterd hebben? Kunnen jullie begrip opbrengen voor elkaars aanpak? Is er nog liefde over en weer?
Alle reacties Link kopieren
quote:zusje83 schreef op 20 januari 2010 @ 16:49:

Je slaat de spijker op z'n kop. Ik zit te wachten tot hij zich meer als 'man' gaat gedragen. Dat wil in mijn ogen zeggen: iemand die weet wat hij wil qua werk, mij en de toekomst en wat meer verantwoordelijkheid gaat nemen.



Heb jij hem er dan ook toe gebracht om zijn nieuwe studie te gaan doen, of heeft hij dat zelf besloten en doorgezet? In het laatste geval toont hij dus wél initiatief, voor dingen waar hij achter staat.

Daarnaast weet hij al wat hij wil met werk, toekomst en jou: kijken wat de toekomst brengt. Dat dat niet *jouw* levensstijl en wens is maakt het niet fout. Gewoon nog even lekker aankijken wat het leven brengt zonder verwachtingen te willen scheppen en/of vastleggen kan ook een bewuste keuze zijn. Dat dat niet in *jouw* plannen past, dat kan. Maar wederom... dan is het wellicht tijd om een keuze te maken.



Jouw toon klinkt mij een beetje te verwijtend in de oren, vandaar dat ik in een eerdere post de zaken al even omdraaide. Misschien vind hij dat jij veel te veel met de toekomst bezig bent en eens wat zou moeten kalmeren en zien wat het leven brengt.

Wat ik bedoel is: zijn instelling is niet per definitie FOUT. Alleen ANDERS dan de jouwe



quote:Ik zou me graag eens gewoon vrouw voelen, nu heb ik soms meer het idee dat ik meer zijn 'moeder' ben die vertelt wat er moet gebeuren.



Is dat écht zo? Of is dat alleen omdat er anders niet gebeurt wat *jij* wilt? ;) Voor hij jou ontmoette redde hij zich ook prima denk ik, dus je hoeft zijn moeder niet te zijn. Als je hem behandeld als een volwassen vent die zelf keuzes kan maken op het tijdstip dat híj wil, dan gedraagt hij zich daar vanzelf naar. Maar again... het kan zijn dat hij dan andere keuzes maakt dan jij zou willen...



quote:Misschien kan ik hem beter laten gaan zodat hij dat allemaal voor zichzelf uit kan zoeken in zijn eigen tempo...En jij ook. Als jullie zo van elkaar verschillen is dat wellicht het beste ja.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet of hij per definitie nou onverantwoordelijke man is of geen relatie materiaal is.



Wat mij wel opvalt in zijn leven is dat hij als man zich nog niet hoefde te bewijzen maar toch de troonstoel gekregen heeft .



Geven en nemen zie ik als cadeaus die je aan elkaar heeft. En het makt niet uit wie wat geeft. Het is zelfs heel goed mogelijk om voor haar of hem de hele huishouden of geld verdienen op zichzelf te nemen.



En ik denk dat als je zo ver kan komen dat je dan helemaal niet erg vindt om meer of minder te doen. Want zodra je genoeg ontvangt van wat jij sexy vindt!! te ontvangen, geven wordt geen strijd meer.



In jullie relatie zie ik jouw alleen maar geven, geven, geven. Wat hij aan jouw geeft van de dingen die jij wilt / verlangt is in jouw verhaal is niet veel.



Jij blijft maar geven in de hoop dat jouw cadeaus jullie dichter bij elkaar gaan brengen. Dat als jij het maar regelt dat het dan goed komt.



Vrije dagen nemen , uitjes regelen, geld verdienen, huis met jouw geld gekocht.



Ja, hij komt best wel lui over wat betreft de relatie. Uit jouw verhaal in ieder geval. Maar ergens heb jij het zelf zo ver laten komen door hem te babien en bijna zijn moeder te spelen door aan hem veels te veel te geven.



Ja, hij is financieel op dit moment zwaak. Maar er zijn veel meer kanten van geven en nemen.



Wil je hem laten zien hoe hij jouw moet behandelen en wat jij sexy vindt te ontvangen STOP per direct met alles en nog wat regelen en geven. STOP per direct jouw leven aan zijn leven aanpassen.



Als het moet dan neemt hij een dagje vrij en in het weekend ga’tie maar blokken.



STOP per direct met geven. Geen dagen vrij voor hem opnemen, niet opzeggen van leuke uitjes met vriendinnen omdat hij ergens mee komt, geen drinken tijdens film kijken halen en simpel zeggen dat jij dorst hebt, als het in de kamer voor jouw te donker is gewoon zeggen dat jij de letters in jouw boek bijna niet meer kan lezen het is zo donker.



En geef hem ff tijd om te adsorberen wat je net gezegd hebt. Hij is het immers van jouw niet gewend.



Als jij op pad wil - gewoon alleen gaan en zien dat als date met je zelf, dus opgemaakt en al.



Jij gaat aan hem en relatie praktisch niks meer geven.Eerst was hij jouw centrum van het universum nu ben jij het zelf.



Alleen er is een catch.



Liefde is heel cruciaal voor een intieme relatie. Stop je daar mee ook dan gaat het heel snel berg afvaart.



Het betekent natuurlijk niet dat jij constant ik hou van jouw moet zeggen. Maar zelfs tijdens ruzies kan je contact met dat dunne draad van liefde in jouw hebben en onthouden waroom jij bij deze man (hij iegelijk bij jouw ;) )bent om mee te beginnen.



Geef hem alle liefde die jij voor hem hebt en niet in de vorm van kopje thee, voet massage of een blowjob ( jij hoeft het ook niet uit de weg te gaan hoor). Maar liefde in jouw ogen en in jouw haart.



Als jullie elkaar na een lange dag weer zien met jouw gezicht en jouw armen om zijn nek kan je laten zien hoeveel liefde jij in jouw voor hem hebt. Om dan vervolgens de hele avond met jouw vriendin te spenderen en hem helemaal “vergeten”.



En niet spelen of doen als of jij iets in jouw haart hebt. Maar liefde laten zien die jij echt hebt.



En zodra jij dat gedaan hebt ga vervolgens verder met jouw dag. Blijf niet rond hem hangen wachtend op zijn cadeaus.



Het kan even duren maar als jij oprecht nog liefde voor hem hebt en die dagelijks aan hem laat zien maar consequent niks voor de relatie meer gaat regelen dan is het maar een kwestie van tijd dat hij het zelf gaat doen.
Alle reacties Link kopieren
Allemaal bedankt voor jullie reacties! Verfrissend om even met je neus op de feiten te worden gedrukt. En al jullie meningen maken de gedachten in mijn hoofd een stuk helderder.



Nog twee dingetjes:

- Romeo: jouw voorstelling van mij is wel wat over de top: zó kortzichtig en egocentrisch ben ik echt niet.

- Elizey: Alhoewel je wat ver gaat in je verhaal zit er wel een kern van waarheid in. Stiekem weet ik dat zelf ook wel. Maar het is lastig uit zo'n situatie te komen als je hem zelf gecreëerd hebt.



Buiten dit alles heb ik vandaag even met hem gepraat en lijkt hij goed te begrijpen wat ik bedoel. Fijn dat dit onderwerp 'open for discussion' is.



Thanks again.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven