Sinterklaas met familie

Minik zondag 22 september 2024 om 19:47

Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik

Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.

Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.

Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.

Wielrenster87 vrijdag 9 mei 2025 om 11:35

Ik lees al langer dit topic mee, maar nu een account aangemaakt omdat jullie situatie (deels) herkenbaar is. Ga eerst nog een lezen en misschien nog wat tips.

Wielrenster87 vrijdag 9 mei 2025 om 11:43

Minik schreef: ↑
04-05-2025 12:41
Dank Moiren. Het klopt inderdaad dat man geen winst heeft bij verandering en dat hij daarom niet snel zal veranderen.

Het is gewoon echt moeilijk, ik ben zo moe, en moet continu de kar trekken. Ik kan over twee weken een eerste gesprek met de therapeut voeren. Hopelijk kan het daarna snel van de grond komen om samen in therapie te gaan.

Ga jij ooit een weekend weg zonder man&kinderen? Om bij te tanken?

NomenNesci0 vrijdag 9 mei 2025 om 13:00

Wat mij dan mogelijk extra boos zou maken, is als een partner pas wil, gaat en zal luisteren als er een therapeut aan te pas komt. Net alsof dat wat je al jaren roept geen betekenis heeft, tenzij de therapeut dat nog eens komt onderstrepen.
Vraag me altijd af waarom sommige mensen pas gaan luisteren (als in jouw perspectief en beleving serieus nemen) als het einde dreigt, omdat de ander er helemaal zat van is.

meisje85 vrijdag 9 mei 2025 om 13:05

Nouja, sommige mensen zijn goed in vermijding en vaak komen ze er ook nog een eind mee, want zeg nou zelf: in diezelfde periode is er bij TO ook niks veranderd en pakt het voor haar man vooralsnog dus prima uit om niks te hoeven doen. Bij anderen is er angst om zoiets aan te gaan. Kan vanalles zijn toch? Ik zie ook eigenlijk niet in waarom dat nou ineens zo anders zou zijn dan mensen die op een andere manier net zo goed ergens in blijven hangen of iets niet aangaan.

NomenNesci0 vrijdag 9 mei 2025 om 18:40

meisje85 schreef: ↑
09-05-2025 13:05
Nouja, sommige mensen zijn goed in vermijding en vaak komen ze er ook nog een eind mee, want zeg nou zelf: in diezelfde periode is er bij TO ook niks veranderd en pakt het voor haar man vooralsnog dus prima uit om niks te hoeven doen. Bij anderen is er angst om zoiets aan te gaan. Kan vanalles zijn toch? Ik zie ook eigenlijk niet in waarom dat nou ineens zo anders zou zijn dan mensen die op een andere manier net zo goed ergens in blijven hangen of iets niet aangaan.

Ik vind het vreemd, omdat het welzijn van mijn partner voor mij net zo goed belangrijk is. Hoe kan ik nou gelukkig zijn in een relatie, terwijl mijn partner dat niet is (met de relatie). Je hebt toch ook geen lekkere seks als je weet dat je partner het als moetje voor jou doet?
Nou, dat vind ik vergelijkbaar met een relatie. Het wordt pas leuk als beiden het leuk vinden en de relatie als fijn, liefdevol, veilig en prettig ervaart. Ik snap oprecht niet hoe je kunt denken "als ik het maar naar mijn zin heb, boeit de rest niet".

quasi-onschuldig vrijdag 9 mei 2025 om 18:45

Eens hoor, als mijn partner zou aangeven dat hij iets (anders) wil zou ik waarschijnlijk wel schrikken of zelfs even mokken maar ook heel blij zijn dat het uitgesproken is en iets gaan doen met die info... daar hoeven we niet eerst voor langs de peut.

meisje85 vrijdag 9 mei 2025 om 18:47

Ja, jij denkt zo, maar voor iemand anders geldt misschien dat daarbij heel andere emoties en gedachten spelen. Als iedereen hetzelfde zou denken, had deze hele pijler vrij weinig bestaansrecht.

NomenNesci0 vrijdag 9 mei 2025 om 18:53

meisje85 schreef: ↑
09-05-2025 18:47
Ja, jij denkt zo, maar voor iemand anders geldt misschien dat daarbij heel andere emoties en gedachten spelen. Als iedereen hetzelfde zou denken, had deze hele pijler vrij weinig bestaansrecht.

Klopt, zo denken vast mensen, want ze bestaan. Maar ik vind wel wat van dat soort mensen. Namelijk op zichzelf gericht en niet gericht op het wederzijdse welzijn. Dat komt in mijn woordenboek samen in 1 woord: egoist.

Wielrenster87 vrijdag 9 mei 2025 om 19:31

NomenNesci0 schreef: ↑
09-05-2025 18:40
Ik vind het vreemd, omdat het welzijn van mijn partner voor mij net zo goed belangrijk is. Hoe kan ik nou gelukkig zijn in een relatie, terwijl mijn partner dat niet is (met de relatie). Je hebt toch ook geen lekkere seks als je weet dat je partner het als moetje voor jou doet?
Nou, dat vind ik vergelijkbaar met een relatie. Het wordt pas leuk als beiden het leuk vinden en de relatie als fijn, liefdevol, veilig en prettig ervaart. Ik snap oprecht niet hoe je kunt denken "als ik het maar naar mijn zin heb, boeit de rest niet".

Ik vraag mij of in hoeverre de dynamiek van TO’s relatie ook is dat TO het niet duidelijk aangeeft. Als zij dit gedrag blijft faciliteren zal er niks veranderen. Over 2 weken weg lees ik letterlijk dat kan niet want man kan het niet bolwerken. Nou liever 2 weken dan straks een jaar een burn-out. Eigenlijk moet ze gewoon 2 weken de deur uitlopen en man het laten uitzoeken.

Minik zondag 11 mei 2025 om 23:58

Wielrenster87 schreef: ↑
09-05-2025 11:43
Ga jij ooit een weekend weg zonder man&kinderen? Om bij te tanken?

Ik ga eens per jaar een weekend weg met vriendinnen, dat is wel altijd heel leuk. Maar echt gewoon tijd voor mij, rust pakken, dat is er niet.

Ben nu net terug van een trip voor werk meerdere dagen, en dat was heel fijn. Man heeft het prima gered thuis, kinderen waren wel een dag te laat op school gekomen maar verder is het goed gegaan en het huis was zowaar redelijk schoon gemaakt ook nog.

En wat ik wel echt heel tof vond van man, heb ik ook tegen hem gezegd: hij kreeg dus echt véél reacties van mensen (andere ouders op het schoolplein, buren, maar ook familieleden) dat het toch wel heel heftig was dat hij er nu alleen voor stond met de kinderen en dat het toch wel heel knap was dat hij het allemaal voor elkaar kreeg. En hij heeft dus (althans, ik moet hem op z’n ogen geloven) tegen iedereen gereageerd ‘had je dit nou ook gezegd als ik weg was voor werk en minik het alleen had moeten doen?’ Hij vond het namelijk zelf ook belachelijk dat mensen hem zo de hemel in prezen.

En ook een voordeel van even weg te zijn geweest is dat de kinderen nu meer naar hem toe gaan, omdat ik er natuurlijk gewoon even echt niet was. Ik ben nu heel hard aan het proberen om dat niet weer terug over te nemen, dus ze steeds naar hem te blijven sturen als dat net zo goed kan.

Het is nu eventjes heel fijn thuis, ben wel echt heel benieuwd hoe het komende week weer gaat met iedereen weer in het standaard ritme en man deze week extra werken en drie avonden en de zaterdag weg… maar goed, voor nu maar even blij met hoe het nu gaat.

Wielrenster87 maandag 12 mei 2025 om 06:41

Succes, bij mij helpt om 3x (of 4x)per jaar een weekend weg te gaan los van werk. Dat hout de balans erin.

En hoezo 3 avonden weg en extra werken?! Dan is het bij ons toch een avond minder weg, dat is ook altijd wel even benoemen wee hoor.

Ik heb ook een zo’n man als jou: die er deze maanden uit ging dat ik alle studiedagen wel opving (wij werken beide 38/40 uur), na 4 dagen in 5 weken tijd is bij mij de rek er ook uit. En dan is het terug naar tekentafel net zo lang tot voor beiden werkbaar is, vermoeiend maar het werkt.

Speculaastaart maandag 12 mei 2025 om 07:04

NomenNesci0 schreef: ↑
09-05-2025 13:00
Wat mij dan mogelijk extra boos zou maken, is als een partner pas wil, gaat en zal luisteren als er een therapeut aan te pas komt. Net alsof dat wat je al jaren roept geen betekenis heeft, tenzij de therapeut dat nog eens komt onderstrepen.
Vraag me altijd af waarom sommige mensen pas gaan luisteren (als in jouw perspectief en beleving serieus nemen) als het einde dreigt, omdat de ander er helemaal zat van is.

Als het al langer niet lekker loopt kom je mogelijk in een dynamiek terecht waarin de een de beleving van de ander niet meer begrijpt omdat de ander er geen woorden meer aan kan geven.

Diegene kan de signalen niet meer oppikken omdat hij/zij werkelijk niet meer weet wat er van hem/haar verwacht wordt. Dan zit je in een spiraal omlaag en keren kan alleen met hulp van buitenaf.

Als het zo simpel zou zijn als jij beschrijft dan bestond er geen eens relatietherapie.

Wielrenster87 maandag 12 mei 2025 om 08:41

Oh en Minik op sommige punten vecht ik niet meer: mijn man komt s ochtend zijn bed niet uit voor 720/730 tenzij ik deur uit ben om te sporten. Ik slaap maximaal 3 keer per “uit” dan kan ik tot 9 uur in mijn bed blijven.

5 van 7 ochtend doe ik dus en alleen omdat ik het afdwing door 2 (soms 3) ochtenden de deur uit te gaan om 5.55. Dan ben ik wel op tijd terug voor de ochtendspits met eten/aankleden.

Andere uitzondering als ik ziek ben hoef ik ook niks te doen, dan neemt man het vanzelf over.

Minik vrijdag 16 mei 2025 om 17:06

Ik heb de relatietherapeut gesproken. Het was een goed gesprek waar ik ook wel echt de ernst kon uitleggen van de situatie voor mij. Relatietherapeut lijkt erg ervaren met dit soort problemen en kon me ook wel echt helpen om dingen op een rijtje te zetten.

Hij was wel fijn recht voor z'n raap. Conclusie voor nu is dat ik de volgende keer als we samen gaan (of eventueel al eerder op een rustig moment als daar tijd voor is thuis) tegen man zeg hoe hoog het me zit, dat ik als team wil gaan functioneren en hem vragen of hij zich daar ook echt voor wil inzetten (inclusief daar dus echt actief tijd en energie in steken). En daarbij ook duidelijk maken dat als dat niet werkt en het niet lukt, het echt ophoudt, dat de conclusie dan wordt dat we uit elkaar gaan.

Dat vind ik best eng, want ik ben als de dood dat we op die conclusie uitkomen, maar als er geen verandering komt, dan zal ik dit voor mezelf en de kinderen moeten kiezen. Want als er geen verandering komt, dan wil ik ook echt niet dat de kinderen de rest van hun jeugd dit als voorbeeld krijgen.

Minik vrijdag 16 mei 2025 om 17:09

Wielrenster87 schreef: ↑
12-05-2025 08:41
Oh en Minik op sommige punten vecht ik niet meer: mijn man komt s ochtend zijn bed niet uit voor 720/730 tenzij ik deur uit ben om te sporten. Ik slaap maximaal 3 keer per “uit” dan kan ik tot 9 uur in mijn bed blijven.

5 van 7 ochtend doe ik dus en alleen omdat ik het afdwing door 2 (soms 3) ochtenden de deur uit te gaan om 5.55. Dan ben ik wel op tijd terug voor de ochtendspits met eten/aankleden.

Andere uitzondering als ik ziek ben hoef ik ook niks te doen, dan neemt man het vanzelf over.

Als ik ziek ben, heb ik gewoon pech, dan neemt man alleen iets over als hij geen andere plannen heeft gemaakt. Toen ik in het ziekenhuis werd opgenomen met uitdrogingsverschijnselen tijdens een zwangerschap en ik minimaal vier uur aan een infuus moest liggen, is hij tijdens die vier uur gewoon naar zijn geplande avondactiviteit gegaan. Hij had me naar het ziekenhuis gebracht en kwam me daarna weer halen. Ik vond het niet heel erg, ik moest toch alleen maar stil liggen en heb een filmpje gekeken, maar dit is hoe mijn man werkt.

Raver vrijdag 16 mei 2025 om 21:07

Ik zou aangeven bij de therapeut dat er misschien autisme in het spel is.

OlleGrieze vrijdag 16 mei 2025 om 21:26

Raver schreef: ↑
16-05-2025 21:07
Ik zou aangeven bij de therapeut dat er misschien autisme in het spel is.

Wat een slecht advies.... Daar kan een relatietherapeut niets mee... met een niet gestelde diagnose en een start met invulling van vermoedens. Je adviseert TO om meteen te zeggen: kan goed zijn dat hij er 'niets aan kan doen' want vermoeden van... en hoe moet ik daarmee omgaan.
Echt niet doen TO.

-Helena- vrijdag 16 mei 2025 om 21:58

Wat fijn dat je zo'n goed gevoel hebt bij de therapeut! En wat goed dat je duidelijk tegen je man gaat zeggen hoe je je voelt en hoe je ertegenaan kijkt. Het viel me in je laatste berichten al op hoe terughoudend je was in tegen je man zeggen hoe je je nu voelt. Het is natuurlijk geen excuus voor hoe weinig hij zich van jou en jullie gezin heeft aangetrokken, want dat is gewoon enorm onsympathiek - zeg maar asociaal. Ik kan me ergens wel voorstellen hoe je met hem in een patroon kwam waarin jouw klachten in zijn hoofd op het niveau 'gezeur' zijn blijven hangen omdat dezelfde klachten steeds herhaald werden zonder dat er echt een consequentie aan bleek te hangen. Ik hoop heel erg dat dit jullie verder gaat helpen!

Wielrenster87 vrijdag 16 mei 2025 om 23:30

Minik schreef: ↑
16-05-2025 17:09
Als ik ziek ben, heb ik gewoon pech, dan neemt man alleen iets over als hij geen andere plannen heeft gemaakt. Toen ik in het ziekenhuis werd opgenomen met uitdrogingsverschijnselen tijdens een zwangerschap en ik minimaal vier uur aan een infuus moest liggen, is hij tijdens die vier uur gewoon naar zijn geplande avondactiviteit gegaan. Hij had me naar het ziekenhuis gebracht en kwam me daarna weer halen. Ik vond het niet heel erg, ik moest toch alleen maar stil liggen en heb een filmpje gekeken, maar dit is hoe mijn man werkt.

Oké. Dit is een ander niveau, hoe bedenkt ie het.

Maar doet ie dat ook als het jouw parttime dag is en jij bent ziek? Neemt hij dan ook geen verlof op?

Raver vrijdag 16 mei 2025 om 23:37

OlleGrieze schreef: ↑
16-05-2025 21:26
Wat een slecht advies.... Daar kan een relatietherapeut niets mee... met een niet gestelde diagnose en een start met invulling van vermoedens. Je adviseert TO om meteen te zeggen: kan goed zijn dat hij er 'niets aan kan doen' want vermoeden van... en hoe moet ik daarmee omgaan.
Echt niet doen TO.

Aanname. Ik zou daar hele andere bedoelingen mee hebben. Ik denk totaal niet op die manier.

Ik dacht trouwens dat het om een ‘gewone’ therapeut ging (niet goed gelezen), want dan zou ik het zeker aanhalen. Bij een relatietherapeut niet.
Denk dat relatietherapie niet goed genoeg gaat zijn mocht partner dus ass hebben.

Minik vrijdag 16 mei 2025 om 23:56

Wielrenster87 schreef: ↑
16-05-2025 23:30
Oké. Dit is een ander niveau, hoe bedenkt ie het.

Maar doet ie dat ook als het jouw parttime dag is en jij bent ziek? Neemt hij dan ook geen verlof op?

Nee dat is echt geen optie. Ik moet bewijsbaar HEEL ziek zijn voor hij dat gaat doen. Koorts en kotsen is niet ziek genoeg. Hij zou kunnen opperen dat ik zijn moeder of vader vraag om te helpen als het echt niet gaat, zij wonen dichtbij. Maar dat moet ik dan wel zelf regelen.

Merkimer zaterdag 17 mei 2025 om 10:56

Minik schreef: ↑
16-05-2025 23:56
Nee dat is echt geen optie. Ik moet bewijsbaar HEEL ziek zijn voor hij dat gaat doen. Koorts en kotsen is niet ziek genoeg. Hij zou kunnen opperen dat ik zijn moeder of vader vraag om te helpen als het echt niet gaat, zij wonen dichtbij. Maar dat moet ik dan wel zelf regelen.

En als ie zelf koorts heeft en kotst? Doet ie dan ook de kinderen of mag jij dat dan doen want meneer is ziek?

Merkimer zaterdag 17 mei 2025 om 10:56

Minik schreef: ↑
16-05-2025 23:56
Nee dat is echt geen optie. Ik moet bewijsbaar HEEL ziek zijn voor hij dat gaat doen. Koorts en kotsen is niet ziek genoeg. Hij zou kunnen opperen dat ik zijn moeder of vader vraag om te helpen als het echt niet gaat, zij wonen dichtbij. Maar dat moet ik dan wel zelf regelen.

En als ie zelf koorts heeft en kotst? Doet ie dan ook de kinderen of mag jij dat dan doen want meneer is ziek?

Presto zaterdag 17 mei 2025 om 11:21

Tja, heel eerlijk: als mijn man ziek is (is hij gelukkig zelden en ik (afkloppen) ook niet, dan zit ik ook niet te springen om thuis te blijven van werk. Ik zit soms echt met een strakke planning en thuiswerken kan niet. Dat is dus echt wel de laatste optie. Man kan wel thuiswerken, maar zeker met kleine kinderen heb je daar weinig aan, want werken en kinderen is de gaten houden is niet te doen.

Is dus eigenlijk zelden voorgekomen. Meestal worstelden we ons door de dag heen (ik was altijd streng met schermtijd, maar op zo'n dag niet) tot de ander thuis kwam.

Ouders hebben we nooit willen vragen omdat die vrij kwetsbaar qua gezondheid zijn.

Presto zaterdag 17 mei 2025 om 11:29

Wielrenster87 schreef: ↑
16-05-2025 23:30
Oké. Dit is een ander niveau, hoe bedenkt ie het.

Maar doet ie dat ook als het jouw parttime dag is en jij bent ziek? Neemt hij dan ook geen verlof op?

Nou ja, als ik in het ziekenhuis lig doet mijn vriend ook zijn dingen. En waarom ook niet, niets is zo frustrerend als in een ziekenhuis te zitten wachten. Mijn vriend voelt zich wel altijd verplicht om elke dag op bezoek te komen, maar zelfs dat zou van mij niet hoeven (veel te vermoeiend voor mij). Nou scheelt het per persoon hoor, maar ik zou niet verwachten dat mijn vriend bij mij zou blijven.

Maar het gaat natuurlijk niet om wat ik vind. TO, als je je man specifiek en met klem vraagt bij je te blijven of een dag vrij te nemen als je ziek bent: weigert hij dan ook?

Actieve topics