Spijt van relatie. Herkenbaar?

21-01-2022 12:50 52 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het gevoel dat ik jaren van mijn leven heb weggegooid. Jaren waarin ik voornamelijk bezig was om voor de ander te zorgen en mezelf volledig heb weggecijferd. Ik was 25 toen ik mijn ex ontmoette. Type zware jongen, inclusief traumatische jeugd en detentieverleden. Ik heb altijd gezegd: het verleden is het verleden. Er zijn natuurlijk grenzen, maar over het algemeen veroordeel ik iemand niet snel. Ik voelde me geroepen om hem verder te helpen in zijn leven. En dat is gelukt, maar pas nu zie ik in hoe ik daarbij over mijn eigen grenzen ben gegaan en me dus volledig heb weggecijferd om hem te kunnen helpen. In mijn omgeving sta ik bekend als een (te) lief en empathisch persoon, en daar is het denk ik ook misgegaan. Ik ben té empathisch. Daarnaast zie ik er ook best goed uit. Om me heen zie ik hoe mensen gelukkig zijn in de liefde en dat zou ik ook zo graag willen. Ik heb daarin eigenlijk nooit echt geluk gevonden, ben nu 34.

Ik open dit topic niet zo zeer om mijn verleden weer helemaal op te rakelen maar omdat ik merk dat ik het mezelf aanreken hoe ik jaren heb verspeeld. Ik had een veel betere kant op moeten en kunnen gaan in mijn leven. Zijn er hier mensen die dat herkennen? Die om welke reden dan ook spijt hebben dat ze veel te veel energie hebben besteed aan iemand die dat niet waard is?
Jep, ik herken dit wel. Ik heb een relatie gehad die acht jaar duurde. En die ik eigenlijk best al na twee jaar had kunnen uitmaken. En zeker na vier jaar. En zonder twijfel na zes jaar.

En ik heb hier ook best veel spijt van gehad. En nog, als ik er echt bij stilsta dan voelt het zo enorm zonde.

Maar:
#1 Ik heb er al zo lang van gebaald. Toen ik erin zat. En in de jaren erna. Er nog langer van balen is alleen maar meer zonde. Ik ben nu vrij.
#2 Ik heb er wel van alles van geleerd. Ik kan nu veel beter m'n grenzen aangeven. Ik ben niet codependent meer. En dat is winst.

En die twee dingen helpen tegenwoordig eigenlijk wel voldoende. Als ik weer even in zo'n spijt-bui beland, dan ga ik al snel op zoek naar waar ik allemaal dankbaar voor ben. En dat is best veel. En dan is het zo over.
Alle reacties Link kopieren
@Dromertje87, je bent pas (!) 34 jaar en een ervaring rijker. Jezelf wegcijferen, een man 'op weg helpen in het leven', al dat gezorg en je altijd zorgen maken: niet meer doen, het heeft je niets gebracht. En extra alert zijn, zodat je niet opnieuw in de valkuil stapt van een man willen redden en repareren, ten koste van jou. Echt goed opletten hoor, want sommige mensen ruiken jouw lievigheid en empathie, zodat herhaling altijd op de loer ligt. Kies lekker voor jezelf en doorrrr, je weet nu wat je niet wilt in een relatie. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de fijne en bemoedigende reacties. Waar ik spijt van heb is dat ik niet meer aan mezelf heb gedacht al die jaren, dat ik me zo heb weggecijferd. Ik heb geen wraakgevoelens verder. Mijn ex neemt nog regelmatig contact met me op terwijl hij al een paar jaar hier weg is. Ik heb het gevoel dat hij inziet dat ik echt een goede vrouw was. Hij heeft weleens tegen mij gezegd dat hij dom was. Zijn eigen familie heeft ook tegen hem gezegd dat hij niet nog eens iemand als mij tegen zal komen. Behoefte om de draad weer op te pakken heb ik verder niet, ondanks dat hij dus regelmatig contact opneemt. Prima als hij daar behoefte aan heeft maar ik hou hem wel enigszins op afstand.

Maar jullie hebben gelijk dat spijt hebben zinloos is en ik het beter kan zien als een levensles.
Alle reacties Link kopieren
Moondream schreef:
21-01-2022 15:27
Herkenbaar. Ik heb spijt van mijn vorige relatie, 12 jaar lang aan het lijntje gehouden, voorgelogen, mijn spaargeld opgebruikt en mezelf compleet kwijt geraakt.

Goede nieuws: nu 5 jaar later ben ik 40+ en ga ik trouwen met de liefde van mijn leven :flirting:
En wat al gezegd is, het is niet hard werken maar wel huiswerk doen.
12 jaar is een lange tijd. Wat fijn dat je nu echt het geluk gevonden hebt! Geniet ervan!
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
21-01-2022 16:33
Was je maar wat meer empathisch naar jezelf en gunde je je zelf maar een leuke gezonde partner die het op de rit heeft.
He begint met houden van jezelf.
Je slaat de spijker op zijn kop: daar gaat het inderdaad mis bij mij. Naar anderen toe ben ik heel empathisch maar voor mezelf kan ik best hard zijn.
Alle reacties Link kopieren
feniks02 schreef:
21-01-2022 13:22
oh, ik heb wel 10 jaar in een moeilijke relatie gezeten, dat leek eeuwen te duren,
ik was steeds niet rijp om te veranderen, om dingen in mezelf te zien, maar toen dat eindelijk kwam dat moment, en BAM, vrijheid,

ik heb daarna een fantastische tijd met een andere man gehad, echt GEWELDIG
en nu kan ik ook zeggen dat het me niks meer uitmaakt dat ik zo aangerommeld heb, echt TO< het beste moet nog komen! Geloof dat maar, the story is not finished en ja je mag balen van waar je nu bevindt, natuurlijk maar er komt nog iets, echt, de kans dat je alleen blijf is bijna nihil op jouw leeftijd. dus vertrouw er op
Ook voor jou fijn dat het goed is afgelopen. Ik vind 34 ook niet oud, maar wel om nog helemaal geen geluk in de liefde gekend te hebben.
Alle reacties Link kopieren
Moondream schreef:
21-01-2022 15:27
Herkenbaar. Ik heb spijt van mijn vorige relatie, 12 jaar lang aan het lijntje gehouden, voorgelogen, mijn spaargeld opgebruikt en mezelf compleet kwijt geraakt.

Goede nieuws: nu 5 jaar later ben ik 40+ en ga ik trouwen met de liefde van mijn leven :flirting:
En wat al gezegd is, het is niet hard werken maar wel huiswerk doen.
Maar ligt dit aan die ander of aan jezelf dat je 12 jaar bent blijven hangen? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat niemand uit jouw nabije omgeving jou al eerder gewaarschuwd heeft of dat hij al het spaargeld in 1 dag van je weggenomen heeft namelijk.
Alle reacties Link kopieren
fiepmies schreef:
21-01-2022 16:39
Jep, ik herken dit wel. Ik heb een relatie gehad die acht jaar duurde. En die ik eigenlijk best al na twee jaar had kunnen uitmaken. En zeker na vier jaar. En zonder twijfel na zes jaar.

En ik heb hier ook best veel spijt van gehad. En nog, als ik er echt bij stilsta dan voelt het zo enorm zonde.

Maar:
#1 Ik heb er al zo lang van gebaald. Toen ik erin zat. En in de jaren erna. Er nog langer van balen is alleen maar meer zonde. Ik ben nu vrij.
#2 Ik heb er wel van alles van geleerd. Ik kan nu veel beter m'n grenzen aangeven. Ik ben niet codependent meer. En dat is winst.

En die twee dingen helpen tegenwoordig eigenlijk wel voldoende. Als ik weer even in zo'n spijt-bui beland, dan ga ik al snel op zoek naar waar ik allemaal dankbaar voor ben. En dat is best veel. En dan is het zo over.
Jouw verhaal klinkt wel een beetje als die van mij. Bij mij heeft het ook 8 jaar geduurd ongeveer (er was eigenlijk nooit echt een einddatum dus weet het niet precies). Zoals jij er nu naar kijkt is ook hoe ik ernaar probeer te kijken maar soms vind ik dat dus nog wel moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Door je fouten in het verleden word je wie je bent. Dus geen spijt hebben. Wees hem dankbaar.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
To, wat heb je nodig om het te kunnen afsluiten en verder te gaan?

Waarom mag hij nog jouw tijd verspillen?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Dromertje87 schreef:
21-01-2022 17:02
Jouw verhaal klinkt wel een beetje als die van mij. Bij mij heeft het ook 8 jaar geduurd ongeveer (er was eigenlijk nooit echt een einddatum dus weet het niet precies). Zoals jij er nu naar kijkt is ook hoe ik ernaar probeer te kijken maar soms vind ik dat dus nog wel moeilijk.
Blijkbaar had jij deze tijd ervoor nodig om van te leren, helemaal niks mis mee. Jouw ontwikkeling en niemand kan dat versnellen en is ook niemand anders kwalijk te nemen!
Alle reacties Link kopieren
Ja, meer dat ik aan bepaalde dingen terugdenk die ik toen heel leuk en charmant vond, en waarvan ik nu denk: tjezus ik was echt te lijmen met een natte vinger.
Je bent 34, nog hardstikke jong, dus het begint pas! Je hebt ervan geleerd. Stel gewoon eisen, aan jezelf en aan de ander.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
21-01-2022 18:12
To, wat heb je nodig om het te kunnen afsluiten en verder te gaan?

Waarom mag hij nog jouw tijd verspillen?
Vroeger verspeelde hij mijn tijd. Nu zet ik mezelf op één. Ik ben al verder gegaan. Het feit dat hij nog contact zoekt doet daar niks aan af.


Nogmaals bedankt voor de reacties iedereen.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel enigszins. Ik had een toxische relatie van mijn 14e tot mijn 24e, waarin ik veel heb geslikt waar ik niet achter stond. Ik vraag me weleens af hoe het gelopen zou zijn als ik het - zoals ik had moeten doen - wel had uitgemaakt na drie maanden, toen al naar voren kwam hoe hij in elkaar stak. Ik zie het niet zozeer als verloren tijd, ik heb wat ik eventueel miste in die periode later flink ingehaald. Maar zo veel zinloze energie steken in iemand die alleen maar gedoe en toestanden opleverde, dat vind ik toch wel zonde. Ik heb er wel veel van geleerd en heb er ook een enorm goed ontwikkelde 'hypocrietspriet' aan overgehouden.
Het is goed dat je nu voor jezelf kiest en je ex op afstand houdt. Je bent nog jong hoor, je hebt nog heel veel mooie jaren voor de boeg. Leef ze ten volle en neem de goede lessen mee uit de periode van de relatie.
Alle reacties Link kopieren
Dromertje87 schreef:
21-01-2022 16:45
Bedankt voor de fijne en bemoedigende reacties. Waar ik spijt van heb is dat ik niet meer aan mezelf heb gedacht al die jaren, dat ik me zo heb weggecijferd. Ik heb geen wraakgevoelens verder. Mijn ex neemt nog regelmatig contact met me op terwijl hij al een paar jaar hier weg is. Ik heb het gevoel dat hij inziet dat ik echt een goede vrouw was. Hij heeft weleens tegen mij gezegd dat hij dom was. Zijn eigen familie heeft ook tegen hem gezegd dat hij niet nog eens iemand als mij tegen zal komen. Behoefte om de draad weer op te pakken heb ik verder niet, ondanks dat hij dus regelmatig contact opneemt. Prima als hij daar behoefte aan heeft maar ik hou hem wel enigszins op afstand.

Maar jullie hebben gelijk dat spijt hebben zinloos is en ik het beter kan zien als een levensles.

Wat haal jij uit dat contact? Heb jij het nodig om bevestigd te worden? Ben je jezelf nu niet wéér aan het hinderen in je ontwikkeling?
Alle reacties Link kopieren
lisalai schreef:
22-01-2022 13:11
Ik herken het wel enigszins. Ik had een toxische relatie van mijn 14e tot mijn 24e, waarin ik veel heb geslikt waar ik niet achter stond. Ik vraag me weleens af hoe het gelopen zou zijn als ik het - zoals ik had moeten doen - wel had uitgemaakt na drie maanden, toen al naar voren kwam hoe hij in elkaar stak. Ik zie het niet zozeer als verloren tijd, ik heb wat ik eventueel miste in die periode later flink ingehaald. Maar zo veel zinloze energie steken in iemand die alleen maar gedoe en toestanden opleverde, dat vind ik toch wel zonde. Ik heb er wel veel van geleerd en heb er ook een enorm goed ontwikkelde 'hypocrietspriet' aan overgehouden.
Het is goed dat je nu voor jezelf kiest en je ex op afstand houdt. Je bent nog jong hoor, je hebt nog heel veel mooie jaren voor de boeg. Leef ze ten volle en neem de goede lessen mee uit de periode van de relatie.
Bedankt voor je reactie. Ik zou willen dat ik hier op mijn 24e achter was gekomen. Ik ben nu 10 jaar ouder. Ik vind het moeilijk dat ik als volwassen vrouw me zo heb laten meeslepen. Ik bedoel, ik was dus 25 toen ik hem ontmoette en het ging dus door tot na mijn 30e. Hier zeggen veel mensen dat ik nog jong ben maar zo voelt het niet. Maar goed, ik weet dat zoals velen hier zeggen ik het moet zien als een les. Mezelf blijven straffen helpt niet.
Alle reacties Link kopieren
S-Groot schreef:
22-01-2022 19:25
Wat haal jij uit dat contact? Heb jij het nodig om bevestigd te worden? Ben je jezelf nu niet wéér aan het hinderen in je ontwikkeling?
Ik snap waarom je dit vraagt. Ik wil voor geen goud weer in dezelfde situatie belanden. En ergens begrijp ik ook niet goed waarom hij nog contact zoekt in de mate waarin hij dat doet. Ik kan best begrijpen dat hij contact wil houden na alles wat ik voor hem heb gedaan. Andersom vind ik het ook moeilijk om hem helemaal los te laten. Ondanks dat ik dus veel liever alleen ben dan nog eens in zo'n situatie beland. Ik geef wel nog steeds om hem als persoon. Maar hij moet niet te dichtbij komen want ik (en mijn ontwikkeling) sta nu inderdaad op één.
Alle reacties Link kopieren
Zo zonde als vrouwen zichzelf zo wegcijferen. Vraag me af of dat patroon al in hun jeugd ontstaat
Alle reacties Link kopieren
Larazest schreef:
24-01-2022 17:32
Zo zonde als vrouwen zichzelf zo wegcijferen. Vraag me af of dat patroon al in hun jeugd ontstaat

In mijn geval helaas wel ja. Ik was van jongs af aan altijd heel betrokken bij anderen en geneigd mezelf op de tweede plaats te zetten.
Dromertje87 schreef:
25-01-2022 12:59
In mijn geval helaas wel ja. Ik was van jongs af aan altijd heel betrokken bij anderen en geneigd mezelf op de tweede plaats te zetten.
Zonde! Maar zoals andere ook al hebben gezegd, je bent nog hartstikke jong. En deze bagage neem je gewoon mee, dan wordt het vanaf nu allemaal nog bete!
Alle reacties Link kopieren
Larazest schreef:
24-01-2022 17:32
Zo zonde als vrouwen zichzelf zo wegcijferen. Vraag me af of dat patroon al in hun jeugd ontstaat
Ja, ik heb het thuis niet anders geleerd en gezien.
En "wegcijferen" is het niet - je haalt er namelijk zelf ook iets uit. Alleen jammer dat je gevoel voor eigenwaarde op die manier uit de erkenning moet komen die je van een ander krijgt. Dat lees ik ook bij TO: ze benadrukt dat haar ex beseft wat voor een goede vrouw ze is. En dat geloof ik ook hoor! Maar daar GAAT het uiteindelijk niet om. Het gaat erom wat je van jezelf vindt. Als je jezelf die bevestiging kunt geven, hoef je die niet bij een ander te zoeken. Ik heb er ook lang over gedaan om daarachter te komen, maar in feite is het heel simpel.

Mijn 15-jarige huwelijk is geen verspilde tijd geweest: toen ik mijn ex-man leerde kennen, was hij blijkbaar de juiste persoon voor mij. Ja, ik ben te lang blijven hangen, maar ik heb van dit huwelijk (en van de scheiding!) veel over mezelf geleerd. En daar was gewoon die tijd en die ervaring voor nodig.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren
ik herken het wel deels. Ik ben 6 jaar in een relatie gebleven terwijl de 1e rode vlaggen al zichtbaar waren na 1 jaar en ja 3 jaar eigenlijk de koek al op was. Tegen beter weter in toch gebleven en veel te veel gepikt.
Maar anderzijds heb ik er wel enorm van geleerd, nooit maar dan ook nooit meer zo iemand toe te laten en de 1e signaleren te herkennen. En ook niet te blijven tegen beter weten in.
Wees vooral heel blij dat je er vanaf bent en geniet van je vrijheid van hem nu.

Verder helaas ook herkenbaar en mij ook rond mn 30e overkomen, als slimme volwassen vrouw. Maar goed, tijd om door te gaan en wie weet wat er na ons 40e nog allemaal wacht aan geluk.
Alle reacties Link kopieren
Je schrijft te empathisch te zijn...ik denk dat je bedoelt dat grenzeloos beschikbaar was voor iemand die slecht voor jou zorgde. Leer ervan om in de toekomst niet in dezelfde situatie te komen. En het verleden is inderdaad het verleden, maar zoveel rode vlaggen hadden je toch echt op de gedachten moeten brengen dat deze man je niets te bieden had.
Alle reacties Link kopieren
Bulbul schreef:
25-01-2022 17:01
Ja, ik heb het thuis niet anders geleerd en gezien.
En "wegcijferen" is het niet - je haalt er namelijk zelf ook iets uit. Alleen jammer dat je gevoel voor eigenwaarde op die manier uit de erkenning moet komen die je van een ander krijgt. Dat lees ik ook bij TO: ze benadrukt dat haar ex beseft wat voor een goede vrouw ze is. En dat geloof ik ook hoor! Maar daar GAAT het uiteindelijk niet om. Het gaat erom wat je van jezelf vindt. Als je jezelf die bevestiging kunt geven, hoef je die niet bij een ander te zoeken. Ik heb er ook lang over gedaan om daarachter te komen, maar in feite is het heel simpel.
Mooi gezegd. Natuurlijk heeft het ook een doel als je jezelf wegcijfert: bevestiging. En inderdaad is het veel beter jezelf de bevestiging te geven. Dat heb ik niet gedaan. Door zijn bevestiging te zoeken ben ik juist voorbij gegaan aan waar ik zelf voor had moeten staan.
Mijn 15-jarige huwelijk is geen verspilde tijd geweest: toen ik mijn ex-man leerde kennen, was hij blijkbaar de juiste persoon voor mij. Ja, ik ben te lang blijven hangen, maar ik heb van dit huwelijk (en van de scheiding!) veel over mezelf geleerd. En daar was gewoon die tijd en die ervaring voor nodig.
Jeetje 15 jaar is lang, maar wat fijn dat jij er op die manier op terug kunt kijken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven