Relaties
alle pijlers
Standje overleven
woensdag 20 december 2017 11:17
Man en ik zijn al heel lang samen, hebben twee kinderen. Beide een goede baan. Zover het leuke deel
Beide kinderen hebben een zorgvraag en die is behoorlijk intensief. Ik ben zeg maar 24 uur per dag bereikbaar. Man neemt ook een deel op zich maar ik ben voor het grootste deel aanspreekpunt. Daarnaast heeft man ook een verhaal. Ook hier moeten we beide mee leren omgaan.
Wat ik nu heel erg merk is dat ik onderuit ga. Ik ben van nature introvert en hoe moeilijker de situatie hoe meer ik me in mijzelf terugtrek. Daar heeft man het weer moeilijk mee. Ik heb het idee dat ik al een hele tijd aan het overleven ben i.p.v. aan het leven en ik kom er niet uit. Man zegt therapie maar naar mijn idee lost therapie mijn situatie thuis niet op. Die zijn niet diegene die 24 uur paraat moeten staan en daar heb ik het moeilijk mee. Ik mis een stuk ontspanning, een stuk voor mezelf een tijd dat niemand me stoort. Dat heb ik nooit. Zelfs als ik ga sporten ligt de telefoon naast me zodat ik bereikbaar ben. Als ik uitga met vriendinnen idem
I.p.v. naar elkaar toe groeien groeien we uit elkaar omdat we nu het gevoel hebben dat we elkaar niet begrijpen. Elkaars behoeften niet begrijpen. Ik wordt kriegelig als iemand aan me zit, zowel de kinderen als man maar gewoon omdat ik op een bepaald gebied totaal overprikkeld ben.
Ik weet eerlijk gezegd niet meer wat te doen, hoe de situatie om te draaien
Beide kinderen hebben een zorgvraag en die is behoorlijk intensief. Ik ben zeg maar 24 uur per dag bereikbaar. Man neemt ook een deel op zich maar ik ben voor het grootste deel aanspreekpunt. Daarnaast heeft man ook een verhaal. Ook hier moeten we beide mee leren omgaan.
Wat ik nu heel erg merk is dat ik onderuit ga. Ik ben van nature introvert en hoe moeilijker de situatie hoe meer ik me in mijzelf terugtrek. Daar heeft man het weer moeilijk mee. Ik heb het idee dat ik al een hele tijd aan het overleven ben i.p.v. aan het leven en ik kom er niet uit. Man zegt therapie maar naar mijn idee lost therapie mijn situatie thuis niet op. Die zijn niet diegene die 24 uur paraat moeten staan en daar heb ik het moeilijk mee. Ik mis een stuk ontspanning, een stuk voor mezelf een tijd dat niemand me stoort. Dat heb ik nooit. Zelfs als ik ga sporten ligt de telefoon naast me zodat ik bereikbaar ben. Als ik uitga met vriendinnen idem
I.p.v. naar elkaar toe groeien groeien we uit elkaar omdat we nu het gevoel hebben dat we elkaar niet begrijpen. Elkaars behoeften niet begrijpen. Ik wordt kriegelig als iemand aan me zit, zowel de kinderen als man maar gewoon omdat ik op een bepaald gebied totaal overprikkeld ben.
Ik weet eerlijk gezegd niet meer wat te doen, hoe de situatie om te draaien
woensdag 20 december 2017 11:47
woensdag 20 december 2017 11:47
Ik ben aan het leren het aan het loslaten. Ik kan niks voorkomen dat realiseer ik me. Maar ik kan ook niet de verantwoordelijkheid bij school leggen. Ik ben de ouder. Dus als zij een situatie zorgwekkend inschatten dan bellen ze
Hoe vaak dat gebeurt? Ligt aan de periode. Nu een periode met 1 tot meerdere keren per week. In een goede periode 2 maanden niet.
Hoe vaak dat gebeurt? Ligt aan de periode. Nu een periode met 1 tot meerdere keren per week. In een goede periode 2 maanden niet.
woensdag 20 december 2017 11:49
Jullie zijn de ouders.Emma73 schreef: ↑20-12-2017 11:47Ik ben aan het leren het aan het loslaten. Ik kan niks voorkomen dat realiseer ik me. Maar ik kan ook niet de verantwoordelijkheid bij school leggen. Ik ben de ouder Dus als zij een situatie zorgwekkend inschatten dan bellen ze
Hoe vaak dat gebeurt? Ligt aan de periode. Nu een periode met 1 tot meerdere keren per week. In een goede periode 2 maanden niet.
woensdag 20 december 2017 11:49
Heeft je kind al hulpverlening voor deze gedachten? En zo ja: is er dan niet iets van een crisislijn waar school mee kan bellen als het niet goed gaat?
Wat voor dingen signaleert school dan waar ze jou voor bellen? Is dat daadwerkelijk zoveel spoed dat ze niet eerst jouw man kunnen proberen te bellen en als ze die niet te pakken krijgen pas jou, zodat de keren dat je man wél beschikbaar is, hij het kan doen?
Wat voor dingen signaleert school dan waar ze jou voor bellen? Is dat daadwerkelijk zoveel spoed dat ze niet eerst jouw man kunnen proberen te bellen en als ze die niet te pakken krijgen pas jou, zodat de keren dat je man wél beschikbaar is, hij het kan doen?
anoniem_228919 wijzigde dit bericht op 20-12-2017 11:50
31.43% gewijzigd
woensdag 20 december 2017 11:51
Nou lekker voor jou. Ben jij de pineut.
Kan hij minder uren werken en jij meer? Of werk je al volledig?
woensdag 20 december 2017 11:53
Dat kan wel zijn, maar dat heeft niets te maken met het feit dat hij vader is, volwassen is en mede verantwoordelijkheid moet dragen voor zijn gezin. Het is totaal ongepast dat hij jou opbelt om te gaan vragen hoe hij met zijn eigen kinderen om moet gaan. Je bent toch zijn moeder niet ? En als hij beperkt belastbaar is, waarom steekt hij dan zijn volledige belastbaarheid in zijn werk ? Dat kan niet als je twee zorgintensieve kinderen hebt. Dat lijkt me logisch. Hij moet zijn energie beter verdelen.
anoniem_178452 wijzigde dit bericht op 20-12-2017 11:55
15.77% gewijzigd
woensdag 20 december 2017 11:54
Goed communicatie is de basis van elke relatie.
En jullie hebben dit door de jaren heen wat verloren.
Nee, therapie gaat niet je thuissituatie in praktische zin oplossen. Maar het zal je wel leren om beter met elkaar te communiceren. Beter je behoefte uit te spreken en naar elkaar te luisteren.
Wanneer dit beter is, kunnen jullie samen opzoek gaan naar de praktische kant van het verhaal. Hoe jij meer ontlast kunt worden. Zijn er andere oplossingen te vinden zodat jij (tijdelijk) even niet 24/7 klaar moet staan.
Maar zolang er niets verandert zal er ook niets veranderen.
En jullie hebben dit door de jaren heen wat verloren.
Nee, therapie gaat niet je thuissituatie in praktische zin oplossen. Maar het zal je wel leren om beter met elkaar te communiceren. Beter je behoefte uit te spreken en naar elkaar te luisteren.
Wanneer dit beter is, kunnen jullie samen opzoek gaan naar de praktische kant van het verhaal. Hoe jij meer ontlast kunt worden. Zijn er andere oplossingen te vinden zodat jij (tijdelijk) even niet 24/7 klaar moet staan.
Maar zolang er niets verandert zal er ook niets veranderen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
woensdag 20 december 2017 11:55
woensdag 20 december 2017 11:55
Is er al hulpverlening ingeschakeld?
En is er mogelijk ook een school maatschappelijk werker om dit soort dingen mee te bespreken? Iemand die toch enigszins heeft geleerd om met dit soort dingen om te gaan. Kan me voorstellen dat de leerkracht er geen raad mee weet en dan al snel belt, maar wie weet is er iemand anders binnen de school die er meer mee kan?
woensdag 20 december 2017 11:56
Wat gunt hij jou en hoe steunt hij jou? Je bent je hele gezin aan het redden, iedereen leunt op jou. Wat gebeurt er als jij de stekker eruit trekt?
anoniem_193625 wijzigde dit bericht op 20-12-2017 11:57
0.00% gewijzigd
woensdag 20 december 2017 11:57
Ik begrijp dat het nodig is dat één van jullie altijd bereikbaar is in geval van noodgevallen met de kinderen. Dat lijikt me heel zwaar.
Als ik even heel praktisch denk lijkt het mij handig zijn om een "kindertelefoon" te hebben. Dat nummer geef je aan school/de kinderen om te gebruiken in noodgevallen. Diegene die de "kindertelefoon" bij zich heeft is ervoor verantwoordelijk om op te nemen/te reageren. Het lijkt me voor jou goed om de verantwoordelijkheid kwijt te zijn op bepaalde momenten en op deze manier kan dat op een concrete fysieke manier.
Ik vind het logisch dat jouw man zijn gewone telefoon uitzet tijdens een werkoverleg of afspraak maar de "kindertelefoon" kan hij gewoon aanlaten. Zo vaak zijn er geen noodgevallen.
En voor wat betreft dat spuien op de app, dat is dus geen noodgeval maar spuien. Hij kiest ervoor om dat te sturen, het hoeft niet. Jij kunt ervoor kiezen om te reageren, het hoeft niet.
Als ik even heel praktisch denk lijkt het mij handig zijn om een "kindertelefoon" te hebben. Dat nummer geef je aan school/de kinderen om te gebruiken in noodgevallen. Diegene die de "kindertelefoon" bij zich heeft is ervoor verantwoordelijk om op te nemen/te reageren. Het lijkt me voor jou goed om de verantwoordelijkheid kwijt te zijn op bepaalde momenten en op deze manier kan dat op een concrete fysieke manier.
Ik vind het logisch dat jouw man zijn gewone telefoon uitzet tijdens een werkoverleg of afspraak maar de "kindertelefoon" kan hij gewoon aanlaten. Zo vaak zijn er geen noodgevallen.
En voor wat betreft dat spuien op de app, dat is dus geen noodgeval maar spuien. Hij kiest ervoor om dat te sturen, het hoeft niet. Jij kunt ervoor kiezen om te reageren, het hoeft niet.
woensdag 20 december 2017 11:57
Tja, dan valt er verder niet veel te doen.
woensdag 20 december 2017 11:57
woensdag 20 december 2017 11:58
Ik zou sowieso ook bij de huisarts langsgaan, aangeven dat je het zo niet meer trekt. Misschien kan de huisarts iets voorschrijven voor de paniekaanvallen, een licht rustgevend middeltje dat alleen wordt genomen als de paniekaanval niet vanzelf overdrijft.
Ik heb dit zelf ook en ik heb het een aantal keer gebruikt, maar meer nog dan dat het helpt op het moment dat ik het neem, helpt het omdat ik wéét dat bij ernstige paniek er een hulpmiddeltje is. Vaak geeft dat al zoveel rust dat de paniek al afneemt zonder iets in te nemen.
Wie weet zou zoiets in jullie situatie ook rust kunnen geven...
Ik heb dit zelf ook en ik heb het een aantal keer gebruikt, maar meer nog dan dat het helpt op het moment dat ik het neem, helpt het omdat ik wéét dat bij ernstige paniek er een hulpmiddeltje is. Vaak geeft dat al zoveel rust dat de paniek al afneemt zonder iets in te nemen.
Wie weet zou zoiets in jullie situatie ook rust kunnen geven...
woensdag 20 december 2017 11:59
Er zijn ziektes die progressief zijn. Niet bij iedere ziekte moet je in het begin stoppen. De ziekte die mijn man heeft heeft effect op zijn motoriek en hersenen . Op dit moment is belastbaarheid en moeheid vooral een probleem. Medicijnen helpen bij de rest van de problemen
woensdag 20 december 2017 12:01