Relaties
alle pijlers
Stoppen met contact of rust?
woensdag 15 mei 2019 12:45
Hallo allemaal. Ik ben mevrouw Konijn, 30 jaar.
Sinds een klein half jaar heb ik een affaire met een collega (ik snap dat dit ook al een recept voor ellende is). De betreffende collega heeft een vriendin, maar zijn vriendin is op de hoogte van ons contact.
Het grootste gedeelte van ons contact is niet seksueel van aard. We hebben vaak ook gesprekken, maar knuffelen/zoenen. Ik weet in ieder geval van mezelf dat ik erg gek op deze man ben, en hij beweert ook. Maar blijft bij zijn vriendin. Duidelijk.
Nu de afgelopen weken is hij heel erg verandert in zijn gedrag. Daar waar we echt iedere dag contact hadden, lijkt hij mij nu veel te negeren en kortaf antwoord te geven. Mijn laatste bericht is van gisterochtend, deze is gelezen, maar niet beantwoord.
Nu speelt er wel wat in het leven van deze man. Zijn beste vriend ligt nu terminaal in het ziekenhuis en dat trekt hij zich erg aan. Ik heb aangegeven dat ik er voor hem wil zijn, maar het lijkt alsof hij daar weinig behoefte aan heeft. De afgelopen dagen heb ik misschien wat aan hem getrokken, omdat ik geen reactie kreeg. Ik heb hem op de man af gevraagd waarom hij zo kort antwoord en of daar een reden voor was. Ook hier heb ik geen antwoord op gekregen.
Ik weet nu eigenlijk niet wat ik moet doen. Ik zie deze collega zo'n drie keer in de week, en waarschijnlijk zie ik hem morgen ook.
Ik merk wel dat het uitblijven van een reactie (ik denk: zeg dan ook dat je met rust gelaten wil worden!) mij erg frustreert. Anderzijds moet ik ook zijn rust respecteren. Wat zou het meest verstandig zijn om te doen in deze situatie? Ik voel me aan de ene kant egoïstisch omdat ik contact blijf zoeken en contact met hem wil, en aan de andere kant vind ik zijn (non)reactie ook erg egoïstisch.
Sinds een klein half jaar heb ik een affaire met een collega (ik snap dat dit ook al een recept voor ellende is). De betreffende collega heeft een vriendin, maar zijn vriendin is op de hoogte van ons contact.
Het grootste gedeelte van ons contact is niet seksueel van aard. We hebben vaak ook gesprekken, maar knuffelen/zoenen. Ik weet in ieder geval van mezelf dat ik erg gek op deze man ben, en hij beweert ook. Maar blijft bij zijn vriendin. Duidelijk.
Nu de afgelopen weken is hij heel erg verandert in zijn gedrag. Daar waar we echt iedere dag contact hadden, lijkt hij mij nu veel te negeren en kortaf antwoord te geven. Mijn laatste bericht is van gisterochtend, deze is gelezen, maar niet beantwoord.
Nu speelt er wel wat in het leven van deze man. Zijn beste vriend ligt nu terminaal in het ziekenhuis en dat trekt hij zich erg aan. Ik heb aangegeven dat ik er voor hem wil zijn, maar het lijkt alsof hij daar weinig behoefte aan heeft. De afgelopen dagen heb ik misschien wat aan hem getrokken, omdat ik geen reactie kreeg. Ik heb hem op de man af gevraagd waarom hij zo kort antwoord en of daar een reden voor was. Ook hier heb ik geen antwoord op gekregen.
Ik weet nu eigenlijk niet wat ik moet doen. Ik zie deze collega zo'n drie keer in de week, en waarschijnlijk zie ik hem morgen ook.
Ik merk wel dat het uitblijven van een reactie (ik denk: zeg dan ook dat je met rust gelaten wil worden!) mij erg frustreert. Anderzijds moet ik ook zijn rust respecteren. Wat zou het meest verstandig zijn om te doen in deze situatie? Ik voel me aan de ene kant egoïstisch omdat ik contact blijf zoeken en contact met hem wil, en aan de andere kant vind ik zijn (non)reactie ook erg egoïstisch.
maandag 20 mei 2019 23:00
Doreia* schreef: ↑20-05-2019 09:43To heeft ook geen kennis van de situatie.
Daarom vraag ik haar hoe ze aan haar informatie is gekomen.
Antwoord: allemaal via hem.
Hoe weten de collega's o het werk over hun? Erachter gekomen.
En ja, er ging een vriend op terminaal. Want ook dat is een antwoord van hem.
Waar schrijft TO dat vriend dat zo gezegd heeft? Ik zie het niet maar misschien lees ik ergens overheen. Heeft vriend het zo niet gezegd, vind ik sommige reacties nogal ongepast, evenals suggereren dat de terminale ziekte verzonnen zou zijn.
Ze heeft geen idee of het wel echt zo is.
Hij kan haar van alles op haar mouw spelden, al vanaf het allereerste begin. En dus is er met haar al vanaf het begin niet respectvol met haar omgegaan. Ze heeft het allemaal maar de accepteren van hem. En daar hoeft zij echt niet mee akkoord te gaan.
Ik begrijp wel enige twijfel over wat vriend vertelt, maar er staat eigenlijk niets waaruit je zou kunnen opmaken dat hij liegt of geen oprechte bedoelingen zou hebben. Het begon als een collegiale vriendschap waarin vriend TO o.m. steunde in een moeilijke periode. Het kan toch zijn dat TO meer voor hem voelt en hij daar zo goed mogelijk mee om probeert te gaan? Hij heeft duidelijk aangegeven bij zijn vriendin te en ik lees nergens dat hij misbruik van haar maakt (zij is geen 'neukertje').
Als er werkelijk een vriend in de laatste levensfase zit, zal ik mijn woorden anders kiezen. Voor nu is het een fijn verhaal om haar even van zijn rug te krijgen en er ook nog medelijden mee te vergaren.
Ik heb niet voorbij zien komen dat het 'terminaal gaan' vriend's woorden waren en lees ook nergens dat hij TO's medelijden vraagt. Integendeel: hij gaf juist aan dat hij haar er even niet bij kon hebben.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
maandag 20 mei 2019 23:12
Donna1971 schreef: ↑20-05-2019 11:36Wat vervelend dat hij je eerst negeert en vervolgens blijkt dat hij er klaar mee is.
De manier waarop had hij zorgvuldiger mogen vertellen, net als eigenlijk in elke andere relatie tussen mensen.
Jullie hadden iets en hoe en wat of de achtergrond doet er in principe niet toe.
Het betekend ook niet dat jij maar een n.......e was.
Hoogstwaarschijnlijk vond hij het moeilijk om je te vertellen dat het afgelopen was en wist zich geen houding te geven.
Niet omdat je niks betekend voor hem maar omdat het een onhandige 'klungel' is en schaamte kan hierin ook meetellen.
Mensen worden soms contactgestoord op moeilijke momenten.
Heel veel sterkte met de verwerking.
Chapeau voor deze post!
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
maandag 20 mei 2019 23:28
Mevrouwkoniijn, ik ben het volkomen eens met Donna1971. Die geeft het soort antwoord waar je wat aan hebt. Het is heel naar dat je het er met niemand over kunt hebben en bang bent voor veroordelingen. Daar zijn ze hier soms goed in, terwijl velen m.i. juist hier dingen plaatsen die in real life veroordelingen opleveren. Het 'eigen-schuld-dikke-bult-principe' dat hier meer regel dan uitzondering is, helpt je dan niet verder.mevrouwkonijn schreef: ↑20-05-2019 16:29Dank voor het niet veroordelende antwoord. Zijn vriend is inmiddels overleden. Dat heeft hij (uit zichzelf) gezegd. Ik heb hem gecondoleerd en verder hebben we geen contact gehad.
Ik denk dat ik deze vraag vanuit onzekerheid heb gesteld. Plus... ik kan het er met niemand over hebben. Ik ben inderdaad bang voor de veroordelingen zoals hier op het forum.. ik zie hem vanzelf wel weer eens op het werk verschijnen.
Het is wel zaak voor jezelf te onderzoeken wat je feitelijk van die vriend verwacht (had).
Heeft hij daaraan voldaan? Gaat hij daaraan voldoen?
Zo nee, trek je conclusies, lik je wonden en leer ervan.
Maakt je absoluut geen slecht mens die geen recht heeft op haar verdriet.
Iedereen kan in zo'n situatie komen, zeker als je zelf net een verlies te verwerken hebt.
Soms ontstaat een sluipproces, niet zelden van beide kanten, totdat één van twee niet meer weet wat hij/zij ermee moet.
Zet het voor jezelf op een rijtje en praat er op een rustig moment (niet nu!) nog eens over met de vriend.
Tot die tijd kun je proberen het op papier te zetten in een niet-verwijtende brief.
Het voordeel van zo'n brief (die je zeker niet hoeft te versturen!) is dat je daarmee veel kan verwerken dingen kunt afronden zonder hard feelings in het beste geval.
Daar heb je de ander namelijk niet altijd voor nodig.
Sterkte!
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
