Relaties
alle pijlers
Succesvol echte vriendschappen maken...
donderdag 14 februari 2008 om 15:06
...hoe doe je dat? Ik weet dat ik niet de makkelijkste ben, maar heb veel te geven. Doe ik ook graag. Toch blijf ik steken op kenissen en oppervlakkige vrienden. Vrienden die me steunen als het slecht gaat (en dat is voor mij de definitie van vriendschap), heb ik niet. Nu moe tik bekennen dat ik me niet snel openstel. Ben bang voor afwijzing en het is meermaals erg slecht met me gegaan, en dan lopen mensen weg. Of niet, natuurlijk. Adviezen krijg ik dan wel, in de trant van: DOE er wat aan. Maar ja, ik ben geen mietje en zoek werkelijk overal hulp. Heb dat altijd gedaan ook. Ik zeur niet om problemen, maar moet het soms wel even kwijt. Ik denk dat een deel van mijn problemen zo opgelost worden als ik meer echte vrienden zou hebben.
Dus: hoe doe je dat? Ik zie mezelf niet vertellen dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb. Ik zou wellicht ook wegrennen. Doordat ik mijn hart niet snel openstel, en als ik het vervolgens wel doe, komt er nog weleens wat naarbuiten. Dat schrikt af natuurlijk. Hoe gaan jullie om met mensen die probleatiek hebben? Steunen jullie, of kost het te veel energie? Erkennen jullie het feit dat diegene er echt iets aan doet, maar dat het jaren kan duren voordat het beter wordt? Zijn jullie intussen al afgehaakt? Persoonlijk haak ik enkel af als diegene mij overal de schuld van geeft, maar als iemand een sociale fobie heeft en niet alleen over straat durft, ga ik gerust mee. Kleine moeite, ook al heb ik soms geen zin.
Aanleiding van dit topic is een beetje vanwege het feit dat een vriend van me(ex-klant, hoerenloper dus), nu een vriendin heeft (en dat hielden we allebei niet voor mogelijk want hij is niet communicatief en absoluut niet knap) en opeens onze vriendschap wilde beeindigen. Hij wil niet dat zijn hoerenlopersverleden bekend wordt bij dat vriendinnetje, en dat begrijp ik wel. Maar dat wil ik zelf natururlijk OOK niet, want ik wil ook absoluut niet dat mensen weten dat ik neuk voor geld. Dus ik zie het probleem niet zo. Het doet me wel erg pijn dat dit zo gaat. Met mijn ex wil ik ook vrienden blijven, maar hij wil dat ook niet zo. Ik weet niet of hij een nieuwe vriendin heeft, maar ik weet wel dat hij me nog steeds erg mooi en begeerlijk vindt. Ik kan me inhouden hoor, de seks is niet goed en ik kan veel betere seks krijgen. Is dit omdat het mannen zijn? Ik vind het allemaal vreemd en word er erg verdrietig van, want ik ervaar het als persoonlijke afwijzing.
Dus: hoe doe je dat? Ik zie mezelf niet vertellen dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb. Ik zou wellicht ook wegrennen. Doordat ik mijn hart niet snel openstel, en als ik het vervolgens wel doe, komt er nog weleens wat naarbuiten. Dat schrikt af natuurlijk. Hoe gaan jullie om met mensen die probleatiek hebben? Steunen jullie, of kost het te veel energie? Erkennen jullie het feit dat diegene er echt iets aan doet, maar dat het jaren kan duren voordat het beter wordt? Zijn jullie intussen al afgehaakt? Persoonlijk haak ik enkel af als diegene mij overal de schuld van geeft, maar als iemand een sociale fobie heeft en niet alleen over straat durft, ga ik gerust mee. Kleine moeite, ook al heb ik soms geen zin.
Aanleiding van dit topic is een beetje vanwege het feit dat een vriend van me(ex-klant, hoerenloper dus), nu een vriendin heeft (en dat hielden we allebei niet voor mogelijk want hij is niet communicatief en absoluut niet knap) en opeens onze vriendschap wilde beeindigen. Hij wil niet dat zijn hoerenlopersverleden bekend wordt bij dat vriendinnetje, en dat begrijp ik wel. Maar dat wil ik zelf natururlijk OOK niet, want ik wil ook absoluut niet dat mensen weten dat ik neuk voor geld. Dus ik zie het probleem niet zo. Het doet me wel erg pijn dat dit zo gaat. Met mijn ex wil ik ook vrienden blijven, maar hij wil dat ook niet zo. Ik weet niet of hij een nieuwe vriendin heeft, maar ik weet wel dat hij me nog steeds erg mooi en begeerlijk vindt. Ik kan me inhouden hoor, de seks is niet goed en ik kan veel betere seks krijgen. Is dit omdat het mannen zijn? Ik vind het allemaal vreemd en word er erg verdrietig van, want ik ervaar het als persoonlijke afwijzing.
zondag 17 februari 2008 om 20:46
maandag 18 februari 2008 om 01:41
quote:Digitalis schreef op 17 februari 2008 @ 14:55:
Marg, die dingen die je aanhaalt zijn voor mij bijzaken. Ja, het is leuk natuurlijk dat ik knap ben, gister op het feestje door elke vent werd aangesproken, dat ik intelligent ben. Maar wat Soundpost zegt, dat verwoordt HET voor me. Die basale dingen, de waardering als mens als geheel.
[bZOu je ook kunnen aangeven wat dat concreet voor je betekent. Zeg maar, dat je weet waar je op zoek naar bent.Hoe zou dat er uit zien? Waarom heb je nu het idee dat men je niet om je gehele persoon waardeert?b]
Ik denk ook dat je zelfbeeld (misschien niet compleet, maar voor een groot deel) afhangt van anderen. We zijn kuddedieren nu eenmaal, dat kun je niet ontkennen.
Helemaal mee eens. we zijn natuurlijk eeen stel overontwikkelde apen die in sociale groepen leven. en dan ben je bezig met wat je plek in de groep is. Tegelijk hebben we ook een hoog zelfbewust zijn en zen we onszelf als individu. Dat kan sosm botsen natuurlijk.
Maar ok, geluk moet ook vanbinnen uit komen. En daar is dan werk aan de winkel, en dat doe ik ook. Ik heb net mijn politieverhoor achter de rug over die gebeurtenis van 3 maanden terug, en he, ik voel me helemaal niet kut. Geen jankbui, geen neigingen tot wat dan ook, het was ok. En dat vind ik fijn om te bemerken.
En niemand heeft gister gevraagd wat er was met mijn arm (draag een verband), da's ook fijn. Geen leugens, geen uitvluchten, gewoon ik en wat dansen, drank en mensen. Verdomd dronken geworden, maar het was het waard. Ik heb me overigens aangesloten bij van die groepjes op internet waar ze vriendinnen zoeken, nog niet echt respons, maar ok, ik doe iets in ieder geval. Volgende week is er een galabal van de faculteit, ik hoop dat ik iemand kan strikken om mee te gaan, want dat lijkt me een uitstekende gelegenheid om mensen (beter) te leren kennen.
Marg, die dingen die je aanhaalt zijn voor mij bijzaken. Ja, het is leuk natuurlijk dat ik knap ben, gister op het feestje door elke vent werd aangesproken, dat ik intelligent ben. Maar wat Soundpost zegt, dat verwoordt HET voor me. Die basale dingen, de waardering als mens als geheel.
[bZOu je ook kunnen aangeven wat dat concreet voor je betekent. Zeg maar, dat je weet waar je op zoek naar bent.Hoe zou dat er uit zien? Waarom heb je nu het idee dat men je niet om je gehele persoon waardeert?b]
Ik denk ook dat je zelfbeeld (misschien niet compleet, maar voor een groot deel) afhangt van anderen. We zijn kuddedieren nu eenmaal, dat kun je niet ontkennen.
Helemaal mee eens. we zijn natuurlijk eeen stel overontwikkelde apen die in sociale groepen leven. en dan ben je bezig met wat je plek in de groep is. Tegelijk hebben we ook een hoog zelfbewust zijn en zen we onszelf als individu. Dat kan sosm botsen natuurlijk.
Maar ok, geluk moet ook vanbinnen uit komen. En daar is dan werk aan de winkel, en dat doe ik ook. Ik heb net mijn politieverhoor achter de rug over die gebeurtenis van 3 maanden terug, en he, ik voel me helemaal niet kut. Geen jankbui, geen neigingen tot wat dan ook, het was ok. En dat vind ik fijn om te bemerken.
En niemand heeft gister gevraagd wat er was met mijn arm (draag een verband), da's ook fijn. Geen leugens, geen uitvluchten, gewoon ik en wat dansen, drank en mensen. Verdomd dronken geworden, maar het was het waard. Ik heb me overigens aangesloten bij van die groepjes op internet waar ze vriendinnen zoeken, nog niet echt respons, maar ok, ik doe iets in ieder geval. Volgende week is er een galabal van de faculteit, ik hoop dat ik iemand kan strikken om mee te gaan, want dat lijkt me een uitstekende gelegenheid om mensen (beter) te leren kennen.
maandag 18 februari 2008 om 01:52
Succesvol echte vriendschappen maken...dat is toch vreselijk?
Ik denk dat vriendschappen heel grillig verlopen. Ik heb helemaal niks volgens het boekje gedaan en Fashionvictim en Yasmijn echt boos gemaakt, vroeger. En toch, Yasmijn is buitengewoon vriendelijk voor me, en ik heb het nummer van Fashionvictim want ik wou haar laatst bellen (we hebben wel eerder gebeld). Beide vrouwen hebben me in het verleden de lul der lullen gevonden.
Als ik een les van beide dames heb geleerd, is het de volgende: wees altijd jezelf, en heb geduld in tussentijd.
Ik wil deze dames nog niet als vriend beschouwen, daarvoor moet je elkaar toch wel gezien hebben (wat nog niet gebeurd is) maar het is wel heel wonderlijk dat juist deze gezworen vijanden van vroeger zo mild zijn geworden. Maar een vooropgezet plan om vrienden te maken geloof ik niet in.
Ik denk dat vriendschappen heel grillig verlopen. Ik heb helemaal niks volgens het boekje gedaan en Fashionvictim en Yasmijn echt boos gemaakt, vroeger. En toch, Yasmijn is buitengewoon vriendelijk voor me, en ik heb het nummer van Fashionvictim want ik wou haar laatst bellen (we hebben wel eerder gebeld). Beide vrouwen hebben me in het verleden de lul der lullen gevonden.
Als ik een les van beide dames heb geleerd, is het de volgende: wees altijd jezelf, en heb geduld in tussentijd.
Ik wil deze dames nog niet als vriend beschouwen, daarvoor moet je elkaar toch wel gezien hebben (wat nog niet gebeurd is) maar het is wel heel wonderlijk dat juist deze gezworen vijanden van vroeger zo mild zijn geworden. Maar een vooropgezet plan om vrienden te maken geloof ik niet in.
(heb je me overigens eens voorgesteld, toen ik nog onder een andere ncik schreef, hoer, weetjewel).
maandag 18 februari 2008 om 11:50
woensdag 27 februari 2008 om 02:55
Ben vandaag met studiegenootjes nog wat gaan drinken. Man uit verhaal had weer een zwijgperiode, kan ik zo kwaad om worden. Hij is weer langsgeweest. Was leuk met die studiegenootjes! Ben ook bezig met vriendschappen te vinden via internet. Klinkt misschien zielig, maar die meiden vind ik eigenlijk helemaal niet zielig.
