teleurgesteld in beste vriendin

Mijn vriendin en ik zijn al 26 jaar vriendinnen. Vanaf baby's tot volwassenen hebben we lief en leed met elkaar gedeeld. Onze band is close.

Sinds 6 weken wisten we ook dat we allebei samen zwanger waren, zij was 1 week verder dan mij. We waren allebei zo happy, samen dromen over de zwangerschap, samen op zwangerschapsyoga etc. De afgelopen week had ik mijn eerste echo, zij had er al een aantal gehad omdat ze bij de gynaecoloog liep. Voor de echo kreeg ik nog een superlief smsje van haar.

Sinds de echo weten we dat ik een miskraam heb gehad. Haar heb ik meteen wat laten weten na de echo, ik was natuurlijk in tranen.

Na dit telefoontje heb ik helemaal niets meer gehoord van haar.

Ik ben teleurgesteld, ik heb haar elke keer gesteund als ze naar de gynaecoloog ging, en nu hoor ik niets. Haar steun kan ik nu hard gebruiken. Ik baal ervan, het doet me pijn. Als zij in mijn schoenen zou staan, weet ik zeker dat ik haar zou willen ondersteunen. Ik heb ook gedacht dat het misschien moeilijk voor haar zou zijn, omdat zij wel zwanger is en ik niet. Maar daarbij kwam meteen de gedachte bij me op dat we elkaar al zolang en zo goed kennen, dat ze wel zou moeten weten dat mij dit echt helemaal niets zou uitmaken. Andere vriendinnen hebben ook kleine kinderen en een vriendin is zwanger en daar heb ik totaal geen moeite mee.

Het is de eerste keer niet gelukt, dat wil niet zeggen dat ik nooit meer zwanger zou kunnen raken...

Ook al ga ik vrij nuchter met mijn miskraam om, toch mis ik haar nu, al is het maar een smsje of een telefoontje.

Ik krijg steun uit onverwachte hoeken, maar van diegene van wie ik het verwacht komt niets....



Ik wilde even mijn verhaal kwijt, misschien stel ik wel te hoge eisen aan de vriendschap of heb ik te hoge verwachtingen...