Relaties
alle pijlers
tijdsdruk op ev. ouderschap: nu of nooit?
woensdag 12 mei 2021 18:05
Hallo
Graag jullie advies. Ik (man) ben sinds een jaar samen met mijn partner, het is iemand waarbij ik me werkelijk geweldig goed voel, het klikt, ook na zoveel tijd, we voelen en vullen elkaar goed aan, hebben een positieve impact op elkaar… Het is met andere partners ooit anders geweest, maar vind deze huidige relatie echt super.
We zijn alletwee rond de 40, ikzelf heb een dochter, zijzelf geen kinderen. Ikzelf heb de kinderwens al lang opgeborgen, dacht ik. Zijzelf ook, tot voor kort dacht ze er tenminste zo over. Door een aantal medische tests is gebleken dat àls ze ooit nog een kind zou gaan ze ongeveer nog enkele maanden heeft. Dat was een onderwerp dat nog niet actief was uitgesproken, maar nu het een beetje ‘nu of nooit’ is komt het thema wel naarboven drijven. Er moet dan ook zeer snel een keuze gemaakt worden. Zijzelf wordt ook wel warm van het idee, en ik beken dat ikzelf ook wel ontdooid geraak van de opgeborgen kinderwens. Ik sta er zeker voor open, alleen die tijdsdruk zet natuurlijk forse druk op de ketel. Wat er ook bijkomend is dat mijn partner op meer dan 50 km van mij woont, we nog niet samenwonend zijn (geen echte ervaring op dat vlak).
Ik merk dat ikzelf eerder neig naar ‘ja’ in omstandigheden waarbij je de tijd hebt om op dat vlak toch iets meer naar elkaar te groeien. Nu weet ik het even niet, ben de kluts wat kwijt. Bovendien zou het toch een op vele andere vlakken een impact hebben: zij zal moeten verhuizen, mijn dochter krijgt er een nieuwe inwoner bij, over een dik jaar zelfs een tweede/baby (als alles goed loopt), toch wel heel veel veranderingen op korte tijd.
Ik neig niet naar ja of neen zeggen, ik sta ervoor open, maar vrees tegelijkertijd ook voor héél veel drastische veranderingen op korte termijn, en de vraag is of dat wel een goed idee is. Heb ook een dochter die stabiliteit verdient (maar die wel open kan staan voor een baby erbij), maar tegelijkertijd kan een kindje wel een nieuw mooi begin betekenen. ‘Neen’ zeggen zou ik zeker ook jammer vinden, want het is meteen ook de laatste kans met haar, en laat haar nu net de vrouw zijn waarmee ik oprecht oud wil worden.
Graag jullie mening en advies…
Graag jullie advies. Ik (man) ben sinds een jaar samen met mijn partner, het is iemand waarbij ik me werkelijk geweldig goed voel, het klikt, ook na zoveel tijd, we voelen en vullen elkaar goed aan, hebben een positieve impact op elkaar… Het is met andere partners ooit anders geweest, maar vind deze huidige relatie echt super.
We zijn alletwee rond de 40, ikzelf heb een dochter, zijzelf geen kinderen. Ikzelf heb de kinderwens al lang opgeborgen, dacht ik. Zijzelf ook, tot voor kort dacht ze er tenminste zo over. Door een aantal medische tests is gebleken dat àls ze ooit nog een kind zou gaan ze ongeveer nog enkele maanden heeft. Dat was een onderwerp dat nog niet actief was uitgesproken, maar nu het een beetje ‘nu of nooit’ is komt het thema wel naarboven drijven. Er moet dan ook zeer snel een keuze gemaakt worden. Zijzelf wordt ook wel warm van het idee, en ik beken dat ikzelf ook wel ontdooid geraak van de opgeborgen kinderwens. Ik sta er zeker voor open, alleen die tijdsdruk zet natuurlijk forse druk op de ketel. Wat er ook bijkomend is dat mijn partner op meer dan 50 km van mij woont, we nog niet samenwonend zijn (geen echte ervaring op dat vlak).
Ik merk dat ikzelf eerder neig naar ‘ja’ in omstandigheden waarbij je de tijd hebt om op dat vlak toch iets meer naar elkaar te groeien. Nu weet ik het even niet, ben de kluts wat kwijt. Bovendien zou het toch een op vele andere vlakken een impact hebben: zij zal moeten verhuizen, mijn dochter krijgt er een nieuwe inwoner bij, over een dik jaar zelfs een tweede/baby (als alles goed loopt), toch wel heel veel veranderingen op korte tijd.
Ik neig niet naar ja of neen zeggen, ik sta ervoor open, maar vrees tegelijkertijd ook voor héél veel drastische veranderingen op korte termijn, en de vraag is of dat wel een goed idee is. Heb ook een dochter die stabiliteit verdient (maar die wel open kan staan voor een baby erbij), maar tegelijkertijd kan een kindje wel een nieuw mooi begin betekenen. ‘Neen’ zeggen zou ik zeker ook jammer vinden, want het is meteen ook de laatste kans met haar, en laat haar nu net de vrouw zijn waarmee ik oprecht oud wil worden.
Graag jullie mening en advies…
woensdag 12 mei 2021 19:01
Ik zou er voor gaan. Als jullie dochter goed mee nemen in het idee dat ze grote zus wordt, als je vriendin straks zwanger is, dan lijkt mij dat best wel te doen. Jullie kunnen er naar toe leven.
En als je vriendin het geen probleem vind om te verhuizen dan zie ik het probleem niet.
En als je vriendin het geen probleem vind om te verhuizen dan zie ik het probleem niet.
mabelle wijzigde dit bericht op 12-05-2021 19:02
6.30% gewijzigd
woensdag 12 mei 2021 19:01
woensdag 12 mei 2021 19:02
Ik zou ook nee zeggen.
Ben wel heel nieuwsgierig naar de reden van haar onderzoek naar de vruchtbaarheid van haar. Want ze wilde geen kinderen. Dus waarom dan zo'n soort test?
Zonder de test was dit onderwerp bij jullie nu en misschien wel nooit op tafel gekomen.
Ben wel heel nieuwsgierig naar de reden van haar onderzoek naar de vruchtbaarheid van haar. Want ze wilde geen kinderen. Dus waarom dan zo'n soort test?
Zonder de test was dit onderwerp bij jullie nu en misschien wel nooit op tafel gekomen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 12 mei 2021 19:16
woensdag 12 mei 2021 19:18
En waarom zou ze spontaan zo’n test doen? Ik vind het maar verdacht. Daarbij zijn jullie nog maar een jaar samen en wonen ook niet samen. Ik neig ook heel erg naar een nee. En wil je toch zou ik samen met haar naar een second opinion gaan voor dit ‘onderzoek’. Wil ze dat niet weet je genoeg. Werkelijk nog nooit gehoord dat iemand nog maar ‘een paar maanden’ zou hebben. Dat kunnen artsen echt nooit zeggen.
Als je hier blind in meegaat zonder samen naar die arts te gaan je er behoorlijk ingeluisd wordt
buzziebee wijzigde dit bericht op 12-05-2021 19:21
20.07% gewijzigd
woensdag 12 mei 2021 19:19
Vreemd. Ze had haar kinderwens opgeborgen, maar ze weet nu al wel dat ze maar enkele maanden tijd heeft om zwanger te worden?
Verder zeg je dat het - zelfs na 1 jaar- nog erg goed klikt. Ja, logisch want jullie zitten nog in de verliefdheidsfase.
En dan nog de rest.
Ik gok dat zij een hele erge kinderwens heeft, maar dit niet zo wilde brengen en daarom met dit verhaal kwam.
En jij was eigenlijk al klaar met kinderen krijgen. Er zijn teveel onzekerheden en ik twijfel aan haar verhaal. Dat is alvast geen goede basis.
Verder zeg je dat het - zelfs na 1 jaar- nog erg goed klikt. Ja, logisch want jullie zitten nog in de verliefdheidsfase.
En dan nog de rest.
Ik gok dat zij een hele erge kinderwens heeft, maar dit niet zo wilde brengen en daarom met dit verhaal kwam.
En jij was eigenlijk al klaar met kinderen krijgen. Er zijn teveel onzekerheden en ik twijfel aan haar verhaal. Dat is alvast geen goede basis.
woensdag 12 mei 2021 19:20
Dus jullie zijn een jaar samen, hadden geen kinderwens (meer) maar omdat ze nu nog maar een paar maanden de tijd heeft, wil ze wél zwanger worden, ben jij ook van mening veranderd, moet ze snel zwanger worden want anders is haar kans verkeken, moet zij verhuizen, haar huis opgeven, gaan jullie samenwonen en jij hebt nog een dochter die ook nog ergens in het plaatje gezet moet worden.
Ik zou het niet doen.
Ik zou het niet doen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 12 mei 2021 19:21
woensdag 12 mei 2021 19:25
Ik weet niet hoe oud ‘rond de 40’ is, maar als ze bijvoorbeeld 42 is, hoeft ze ook niet echt medische onderzoeken te ondergaan om te concluderen dat ze geen jaren meer kan wachten.BuzzieBee schreef: ↑12-05-2021 19:18En waarom zou ze spontaan zo’n test doen? Ik vind het maar verdacht. Daarbij zijn jullie nog maar een jaar samen en wonen ook niet samen. Ik neig ook heel erg naar een nee. En wil je toch zou ik samen met haar naar een second opinion gaan voor dit ‘onderzoek’. Wil ze dat niet weet je genoeg. Werkelijk nog nooit gehoord dat iemand nog maar ‘een paar maanden’ zou hebben. Dat kunnen artsen echt nooit zeggen.
Als je hier blind in meegaat zonder samen naar die arts te gaan je er behoorlijk ingeluisd wordt
Maargoed, dat betekent nog niet dat je er dan maar voor moet gaan.
