Relaties
alle pijlers
tips gevraagd om relaxed te blijven!
maandag 27 juli 2009 om 21:48
Hi allemaal,
Ik heb tips nodig!
Zal de situatie uitleggen:
Heb een erg leuke man ontmoet en het klikt zo te merken van beide kanten. Hebben een aantal leuke date's gehad (and more en dat beviel prima!)
Daarnaast ook écht goede gesprekken gehad waar het volgende in naar voren kwam:
Hij heeft een aantal relatie's achter de rug en heeft nu een rijk gevuld leven met vrienden, familie en een eigen zaak. Hij heeft in het verleden de ervaring dat hij té veel opzij gezet voor een relatie en wil (heel begrijpelijk dus!!) het rustig aan doen.
En ik snap dat wel met mijn verstand, maar ik weet van mezelf dat ik momenten ga krijgen dat ik dat heel moeilijk zal vinden en daar heel erg onzeker van kan worden.
En dan ga ik DOMME DINGEN doen. (té veel sms-en, enz.)Dat wil ik helemaal niet, maar oei, oei...mijn emotie's dan in de hand houden is zó moeilijk! Ik wil (door mijn eigen onzekerheid op dat moment) bevestiging! Meer en minder is het niet. En dat is natuurlijk superirritant voor hem.
Ik denk dat het een emotie is die ook verzoorzaakt is door teleurstellingen in het verleden en dan slaat gewoon die angst zo om mijn hart dat ik er bijna letterlijk naar van wordt.
En die angst is dus helemaal in dit geval niet gebasseerd op de werkelijkheid, maar ik haal me van alles in mijn hoofd.
Wie heeft er tips voor me?
1 ding kan ik al wel verzinnen: Zorg dat je je eigen dingen doet! Ik weet het, ik weet het! Probeer ik ook heel hard!
Maar hoe kan ik die emotie beter in de hand houden? Want verdringen met mijn verstand werkt niet zo best.... en met verdringen wordt die emotie alleen maar sterker, geloof ik...
Ik wil er gewoon van af!!!!!!
HOE????
Grtz.
D.
Ik heb tips nodig!
Zal de situatie uitleggen:
Heb een erg leuke man ontmoet en het klikt zo te merken van beide kanten. Hebben een aantal leuke date's gehad (and more en dat beviel prima!)
Daarnaast ook écht goede gesprekken gehad waar het volgende in naar voren kwam:
Hij heeft een aantal relatie's achter de rug en heeft nu een rijk gevuld leven met vrienden, familie en een eigen zaak. Hij heeft in het verleden de ervaring dat hij té veel opzij gezet voor een relatie en wil (heel begrijpelijk dus!!) het rustig aan doen.
En ik snap dat wel met mijn verstand, maar ik weet van mezelf dat ik momenten ga krijgen dat ik dat heel moeilijk zal vinden en daar heel erg onzeker van kan worden.
En dan ga ik DOMME DINGEN doen. (té veel sms-en, enz.)Dat wil ik helemaal niet, maar oei, oei...mijn emotie's dan in de hand houden is zó moeilijk! Ik wil (door mijn eigen onzekerheid op dat moment) bevestiging! Meer en minder is het niet. En dat is natuurlijk superirritant voor hem.
Ik denk dat het een emotie is die ook verzoorzaakt is door teleurstellingen in het verleden en dan slaat gewoon die angst zo om mijn hart dat ik er bijna letterlijk naar van wordt.
En die angst is dus helemaal in dit geval niet gebasseerd op de werkelijkheid, maar ik haal me van alles in mijn hoofd.
Wie heeft er tips voor me?
1 ding kan ik al wel verzinnen: Zorg dat je je eigen dingen doet! Ik weet het, ik weet het! Probeer ik ook heel hard!
Maar hoe kan ik die emotie beter in de hand houden? Want verdringen met mijn verstand werkt niet zo best.... en met verdringen wordt die emotie alleen maar sterker, geloof ik...
Ik wil er gewoon van af!!!!!!
HOE????
Grtz.
D.
maandag 27 juli 2009 om 21:57
Ga in therapie. En dit bedoel ik dus serieus. Als dit zo'n issue voor je is en je jezelf niet in de hand hebt, dan zou het wel eens verhelderend voor je kunnen zijn.
Verder zou ik zijn nummer uit je telefoon halen en deze ergens opschrijven en weg stoppen. Mocht je dan willen sms-en dan moet je eerst zijn nummer opzoeken. In de tijd tussen het tikken van de sms en het vinden van zijn nummer heb je even tijd om tot jezelf te komen en te besluiten het niet te doen.
Verder zou ik zijn nummer uit je telefoon halen en deze ergens opschrijven en weg stoppen. Mocht je dan willen sms-en dan moet je eerst zijn nummer opzoeken. In de tijd tussen het tikken van de sms en het vinden van zijn nummer heb je even tijd om tot jezelf te komen en te besluiten het niet te doen.
maandag 27 juli 2009 om 22:05
Jezelf voor ogen houden dat (veelvuldig) contact met hem zoeken juist alleen maar averechts zal werken?? Hou jezelf voor ogen dat je dit dus juist NIET moet doen. Wil je echt een kans dat dit gaat werken, dan zul je dus in dit opzicht wat harder voor jezelf moeten zijn en niet toe moeten geven aan je eerste impulsen. Als je jullie prille relatie om zeep wilt helpen, dan moet je hem vooral gaan sms-en...
Sterkte!
Sterkte!
woensdag 29 juli 2009 om 14:24
Hi Jufdoortje, van mij geen nuttige tips ben ik bang, want jouw verhaal zou ik zelf geschreven kunnen hebben. Ik heb ook drie weken geleden zo'n man ontmoet.
Op het moment is hij op vakantie met z'n kids en hoewel ik bijna de hele dag aan hem denk (want: superverliefd) probeer ik het sms-sen te beperken tot max. 1 per dag. Maar het valt niet mee... Misschien moeten we allebei maar in therapie zoals Chardonnay adviseert .
Op het moment is hij op vakantie met z'n kids en hoewel ik bijna de hele dag aan hem denk (want: superverliefd) probeer ik het sms-sen te beperken tot max. 1 per dag. Maar het valt niet mee... Misschien moeten we allebei maar in therapie zoals Chardonnay adviseert .
woensdag 29 juli 2009 om 14:31
goeie tip van chardonnay...
alleen kun je ook replyen op smsjes van hem, en die wil TO vast niet wissen...
ik heb bij mezelf gemerkt dat het een keuze is, wel of niet zoeken naar bevestiging vanwege onzekerheid.
ja je bent onzeker. ja je zou het liefst heel de dag bevestiging willen. maar die mag je niet vragen! dus vraag je het ook niet! sta achter die keuze, maak er een mantra van waar je elke dag mee opstaat: ik ben onzeker en dat ligt bij mij en ik ga geen bevestiging vragen...
herhaal die aantal maal per dag.
verder kun je je bedenken dat eigenlijk alleen het lot bepaalt of jullie een stel blijven. als jij gewoon jezelf blijft en hij is daar verliefd op, kun je niet meer doen. het kan namelijk ook blijken over een paar maanden dat hij toch niet verliefd op je is. daar heb jij totaal geen controle op.
ja je kan er wel voor zorgen door hysterisch gedrag dat zijn verliefdheid afneemt maar ervoor zorgen dat hij verliefder op je wordt, ligt echt bij hem...
wat kan helpen of hij verliefd op je blijft is omdat dit terug te geven aan het lot. dat klinkt zweverig maar als je dit 1 keer per dag doet werkt het echt wel na een tijdje.
dit kan door een visualisatie-oefening.
eentje die ik ooit hoorde (klinkt vast erg gek) is dat je je moet voorstellen dat je hem op een gouden dienblaadje zet. voor je zie je het lot en dit kun je je verbeelden als een heel fel stralend maar warm licht wat neutraal aanvoelt en waar je geen invloed op kan uit oefenen. dan stel je je voor dat je hem op dat dienblad aan het lot aanbiedt en het aan haar overlaat wat ze ermee zal doen...
alleen kun je ook replyen op smsjes van hem, en die wil TO vast niet wissen...
ik heb bij mezelf gemerkt dat het een keuze is, wel of niet zoeken naar bevestiging vanwege onzekerheid.
ja je bent onzeker. ja je zou het liefst heel de dag bevestiging willen. maar die mag je niet vragen! dus vraag je het ook niet! sta achter die keuze, maak er een mantra van waar je elke dag mee opstaat: ik ben onzeker en dat ligt bij mij en ik ga geen bevestiging vragen...
herhaal die aantal maal per dag.
verder kun je je bedenken dat eigenlijk alleen het lot bepaalt of jullie een stel blijven. als jij gewoon jezelf blijft en hij is daar verliefd op, kun je niet meer doen. het kan namelijk ook blijken over een paar maanden dat hij toch niet verliefd op je is. daar heb jij totaal geen controle op.
ja je kan er wel voor zorgen door hysterisch gedrag dat zijn verliefdheid afneemt maar ervoor zorgen dat hij verliefder op je wordt, ligt echt bij hem...
wat kan helpen of hij verliefd op je blijft is omdat dit terug te geven aan het lot. dat klinkt zweverig maar als je dit 1 keer per dag doet werkt het echt wel na een tijdje.
dit kan door een visualisatie-oefening.
eentje die ik ooit hoorde (klinkt vast erg gek) is dat je je moet voorstellen dat je hem op een gouden dienblaadje zet. voor je zie je het lot en dit kun je je verbeelden als een heel fel stralend maar warm licht wat neutraal aanvoelt en waar je geen invloed op kan uit oefenen. dan stel je je voor dat je hem op dat dienblad aan het lot aanbiedt en het aan haar overlaat wat ze ermee zal doen...
woensdag 29 juli 2009 om 15:50
Rary, wat is er zo raar aan het wissen van zijn nummer?
Regel 1 hier in de casa:
Als er een leuke meneer voorbij komt en die wil zijn nummer geven dan mag dat, ik bel hem waar hij bijstaat terug zodat hij de mijne ook heeft.
Dan wis ik de zijne
En dat blijf ik doen, zeker in het begin.
Want ook ik ken mezelf.....ik ga me ook suf zitten smssen
Laatste lief vroeg wel na een week of 6 waarom ik hem nooit belde hahahaha....
Toen heb ik het hem netjes uitgelegd en hij heeft een kwartier onder de tafel gelegen van het lachen.
Het is DE ideale manier van jezelf beschermen en het scheelt een hoop uurtjes therapie.
Bovendien bewijs je (vooral aan jezelf) dat de wereld gewoon doordraaid als je hem niet kan bellen/smssen.
Vindt hij jou leuk genoeg, dan belt hij zelf wel
Regel 1 hier in de casa:
Als er een leuke meneer voorbij komt en die wil zijn nummer geven dan mag dat, ik bel hem waar hij bijstaat terug zodat hij de mijne ook heeft.
Dan wis ik de zijne
En dat blijf ik doen, zeker in het begin.
Want ook ik ken mezelf.....ik ga me ook suf zitten smssen
Laatste lief vroeg wel na een week of 6 waarom ik hem nooit belde hahahaha....
Toen heb ik het hem netjes uitgelegd en hij heeft een kwartier onder de tafel gelegen van het lachen.
Het is DE ideale manier van jezelf beschermen en het scheelt een hoop uurtjes therapie.
Bovendien bewijs je (vooral aan jezelf) dat de wereld gewoon doordraaid als je hem niet kan bellen/smssen.
Vindt hij jou leuk genoeg, dan belt hij zelf wel
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 29 juli 2009 om 16:02
quote:Summerdance schreef op 29 juli 2009 @ 15:50:
Rary, wat is er zo raar aan het wissen van zijn nummer?
Regel 1 hier in de casa:
Als er een leuke meneer voorbij komt en die wil zijn nummer geven dan mag dat, ik bel hem waar hij bijstaat terug zodat hij de mijne ook heeft.
Dan wis ik de zijne
En dat blijf ik doen, zeker in het begin.
Want ook ik ken mezelf.....ik ga me ook suf zitten smssen
Laatste lief vroeg wel na een week of 6 waarom ik hem nooit belde hahahaha....Toen heb ik het hem netjes uitgelegd en hij heeft een kwartier onder de tafel gelegen van het lachen.
Het is DE ideale manier van jezelf beschermen en het scheelt een hoop uurtjes therapie.
Bovendien bewijs je (vooral aan jezelf) dat de wereld gewoon doordraaid als je hem niet kan bellen/smssen.
Vindt hij jou leuk genoeg, dan belt hij zelf wel
Ik wiste ook altijd het telefoonnummer. Het nummer van mijn (nu) vriend heb ik aan het eind van onze eerste ontmoeting ook verwijderd. Hij leek me namelijk echt heel erg leuk, maar ik bedacht dat ik ook zeker wilde weten dat ik hem leuk leek.
Omdat ik met vrienden en vriendinnen wel veel smste was ik anders vast geneigd om hem ook vaak te smsen, maar zoveel heb je in het begin eigenlijk nog niet te vertellen. Je kent elkaar immers amper en elkaar leren kennen doe je beter zonder telefoon ertussenin. Als je dan toch veel gaat smsen zorgt dat alleen maar voor misverstanden, claimerig overkomend gedrag en uiteindelijk lege handen.
Ik heb zeker de eerste maand alleen antwoord smsjes gestuurd en hem niet gebelt (terwijl ik na een paar dagen wel zijn nummer in mijn telefoon heb laten staan). En verder gewoon gedaan wat ik altijd deed. Mijn leven leiden, zonder op de telefoon te gaan zitten.
Na een maand ofzo gaf hij inderdaad aan dat het hem ook wel leuk leek als ik hém eens belde. Toen ben ik daar ook mee begonnen.
Inmiddels gaat het helemaal gelijk op, maar dat mag ook wel. We zijn bijna een jaar samen en gaan over een maand samenwonen . Hij vond en vindt het trouwens wel heel relaxed dat ik gewoon mijn eigen ding doe en niet constant aan hem hang/ steeds sms. Aan de andere kant hebben we ook wel eens dagen dat we eens extra vaak de telefoon pakken of flink smsen.
Nog steeds is het wel zo, dat als er iets belangrijks meteen besproken moet worden (hoevaak komt dat nou eigenlijk voor?) dat we even snel bellen. En onbeantwoorde smsjes, daar doen we beiden niet moeilijk over. We hebben meer te doen op een dag.
En wat Summer ook zegt; als hij je echt leuk genoeg vindt belt hij wel. Als ik die eerste maand had willen smsen, dan was het me nog niet gelukt. Hij zorgde er wel voor dat hij niet aan mijn aandacht ontsnapte.
Rary, wat is er zo raar aan het wissen van zijn nummer?
Regel 1 hier in de casa:
Als er een leuke meneer voorbij komt en die wil zijn nummer geven dan mag dat, ik bel hem waar hij bijstaat terug zodat hij de mijne ook heeft.
Dan wis ik de zijne
En dat blijf ik doen, zeker in het begin.
Want ook ik ken mezelf.....ik ga me ook suf zitten smssen
Laatste lief vroeg wel na een week of 6 waarom ik hem nooit belde hahahaha....Toen heb ik het hem netjes uitgelegd en hij heeft een kwartier onder de tafel gelegen van het lachen.
Het is DE ideale manier van jezelf beschermen en het scheelt een hoop uurtjes therapie.
Bovendien bewijs je (vooral aan jezelf) dat de wereld gewoon doordraaid als je hem niet kan bellen/smssen.
Vindt hij jou leuk genoeg, dan belt hij zelf wel
Ik wiste ook altijd het telefoonnummer. Het nummer van mijn (nu) vriend heb ik aan het eind van onze eerste ontmoeting ook verwijderd. Hij leek me namelijk echt heel erg leuk, maar ik bedacht dat ik ook zeker wilde weten dat ik hem leuk leek.
Omdat ik met vrienden en vriendinnen wel veel smste was ik anders vast geneigd om hem ook vaak te smsen, maar zoveel heb je in het begin eigenlijk nog niet te vertellen. Je kent elkaar immers amper en elkaar leren kennen doe je beter zonder telefoon ertussenin. Als je dan toch veel gaat smsen zorgt dat alleen maar voor misverstanden, claimerig overkomend gedrag en uiteindelijk lege handen.
Ik heb zeker de eerste maand alleen antwoord smsjes gestuurd en hem niet gebelt (terwijl ik na een paar dagen wel zijn nummer in mijn telefoon heb laten staan). En verder gewoon gedaan wat ik altijd deed. Mijn leven leiden, zonder op de telefoon te gaan zitten.
Na een maand ofzo gaf hij inderdaad aan dat het hem ook wel leuk leek als ik hém eens belde. Toen ben ik daar ook mee begonnen.
Inmiddels gaat het helemaal gelijk op, maar dat mag ook wel. We zijn bijna een jaar samen en gaan over een maand samenwonen . Hij vond en vindt het trouwens wel heel relaxed dat ik gewoon mijn eigen ding doe en niet constant aan hem hang/ steeds sms. Aan de andere kant hebben we ook wel eens dagen dat we eens extra vaak de telefoon pakken of flink smsen.
Nog steeds is het wel zo, dat als er iets belangrijks meteen besproken moet worden (hoevaak komt dat nou eigenlijk voor?) dat we even snel bellen. En onbeantwoorde smsjes, daar doen we beiden niet moeilijk over. We hebben meer te doen op een dag.
En wat Summer ook zegt; als hij je echt leuk genoeg vindt belt hij wel. Als ik die eerste maand had willen smsen, dan was het me nog niet gelukt. Hij zorgde er wel voor dat hij niet aan mijn aandacht ontsnapte.
woensdag 29 juli 2009 om 19:57
@ Chardonnay (o.a.) : ik denk oprecht dat therapie wel helpt om met meer afstand naar je eigen gedrag te kijken in dit soort situatie's en te zien dat het mezelf te maken heeft en niet met de ander. En ja, natuurlijk kunnen we prima overleven zonder 'the object of our affection' maar het gaat er om dat het leven plotseling veel leuker en sprankelender lijkt wanneer je zo enthousiast bent over een nieuwe persoon die je hebt leren kennen = verliefdheid. Volgens mij is er met dat gevoel op zich niks mis. En je mag toch ook best hopen dat die ander jou ook leuk vindt en/of nieuwsgierig zijn naar hoe de relatie zich eventueel ontwikkelt? Wat alleen niet helemaal gezond is dat je vanuit je eigen onzekerheid die bevestiging probeert af te dwingen door iemand te veel op zijn huid te zitten. Zoals iedereen hier al weet is dat allesbehalve aantrekkelijk. TO legt zelf de relatie met vorige ervaringen en dat herken ik ook wel. Dat je bij voorbaat al bang bent dat iets misschien 'mis' gaat en daarom telkens zekerheid zoekt door (te) vaak contactmomenten te creeren om te zien of het allemaal nog goed zit. Ach, het leven is een leerproces toch? Dit krijgen we ook nog onder de knie hoor Jufdoortje 
. Succes!
. Succes!
woensdag 29 juli 2009 om 20:51
Hi,
Thnx voor jullie reacties!
Ik heb in de pijler Psyche een droom van mezelf beschreven die hier voor mijn gevoel ook verband mee houdt.
En ik vond een site waarbij ik een soort brief aan mezelf kon schrijven die ik regelmatig doorlees en die me helpt om de situatie realistisch te blijven zien en de controle over mezelf niet te verliezen.
Thnx.... vooral voor dit stukje:
verder kun je je bedenken dat eigenlijk alleen het lot bepaalt of jullie een stel blijven. als jij gewoon jezelf blijft en hij is daar verliefd op, kun je niet meer doen. het kan namelijk ook blijken over een paar maanden dat hij toch niet verliefd op je is. daar heb jij totaal geen controle op.
ja je kan er wel voor zorgen door hysterisch gedrag dat zijn verliefdheid afneemt maar ervoor zorgen dat hij verliefder op je wordt, ligt echt bij hem...
Grtz.
D.
Thnx voor jullie reacties!
Ik heb in de pijler Psyche een droom van mezelf beschreven die hier voor mijn gevoel ook verband mee houdt.
En ik vond een site waarbij ik een soort brief aan mezelf kon schrijven die ik regelmatig doorlees en die me helpt om de situatie realistisch te blijven zien en de controle over mezelf niet te verliezen.
Thnx.... vooral voor dit stukje:
verder kun je je bedenken dat eigenlijk alleen het lot bepaalt of jullie een stel blijven. als jij gewoon jezelf blijft en hij is daar verliefd op, kun je niet meer doen. het kan namelijk ook blijken over een paar maanden dat hij toch niet verliefd op je is. daar heb jij totaal geen controle op.
ja je kan er wel voor zorgen door hysterisch gedrag dat zijn verliefdheid afneemt maar ervoor zorgen dat hij verliefder op je wordt, ligt echt bij hem...
Grtz.
D.
