Relaties
alle pijlers
Trouwplezier weg na reactie schoonmoeder…
vrijdag 25 juli 2025 om 21:08
Over twee maanden ga ik trouwen. Mijn partner en ik hebben bewust gekozen voor een kleine, intieme bruiloft. Geen groots spektakel, maar iets dat bij ons past: een korte ceremonie op het gemeentehuis en daarna met een groep van maximaal 45 mensen, onze dierbaarste familie en vrienden, eten, drinken en feesten in een door ons afgehuurd restaurant.
Het voelde allemaal goed. Het restaurant is misschien geen luxueus kasteel of trendy hotspot, maar wij zagen de charme erin. De sfeer was warm, het voelde eigen, en belangrijker: het was de plek waar wij samen een mooie herinnering van wilden maken.
Totdat mijn schoonmoeder belde.
Ze vroeg naar de naam van het restaurant en zocht het direct op terwijl we aan de telefoon waren. En toen begon ze het af te kraken. Alles vond ze niet goed: geen mooi uitzicht, het gebouw was verouderd, de binnenkant niet stijlvol of ‘classy’ genoeg, de decoratie vond ze oubollig. Kortom niet waardig genoeg om een bruiloft te vieren. Alles wat zij belangrijk vindt aan een locatie, daar voldeed het blijkbaar niet aan.
Sinds dat gesprek voel ik me heel onzeker over onze keuze. Het plezier en de voorpret zijn ineens ver te zoeken. Terwijl ik me juist zó verheugde op de dag zoals wij die voor ogen hadden.
Alsof dat nog niet lastig genoeg was, hadden we tegen haar gezegd dat ze vijf vrienden mocht uitnodigen, omdat we het intiem willen houden. Ook dat viel helemaal niet goed, ze vond het veel te weinig en liet duidelijk merken dat ze meer mensen erbij had willen hebben. Ik begrijp ergens haar kant ook: ze kent veel mensen en wil haar geluk met hen delen. Maar wij willen trouw blijven aan ons gevoel en onze grenzen.
Ik merk nu dat haar mening zwaarder is binnengekomen dan ik wil toegeven. Het was onze keuze, ons moment. Maar nu voelt het alsof het niet meer “van ons” is. Ik ben zelfs gaan googlen naar chique restaurants waar we een zaal zouden kunnen huren. Voor ons gaat het niet om hoe fancy het er allemaal uitziet die dag, maar meer dat het een leuke en een gezellige dag wordt.
Heeft iemand tips om hiermee om te gaan? Hoe kom ik weer terug bij het oorspronkelijke gevoel dat we hadden, bij de reden waarom we het op deze manier wilden doen?
Het voelde allemaal goed. Het restaurant is misschien geen luxueus kasteel of trendy hotspot, maar wij zagen de charme erin. De sfeer was warm, het voelde eigen, en belangrijker: het was de plek waar wij samen een mooie herinnering van wilden maken.
Totdat mijn schoonmoeder belde.
Ze vroeg naar de naam van het restaurant en zocht het direct op terwijl we aan de telefoon waren. En toen begon ze het af te kraken. Alles vond ze niet goed: geen mooi uitzicht, het gebouw was verouderd, de binnenkant niet stijlvol of ‘classy’ genoeg, de decoratie vond ze oubollig. Kortom niet waardig genoeg om een bruiloft te vieren. Alles wat zij belangrijk vindt aan een locatie, daar voldeed het blijkbaar niet aan.
Sinds dat gesprek voel ik me heel onzeker over onze keuze. Het plezier en de voorpret zijn ineens ver te zoeken. Terwijl ik me juist zó verheugde op de dag zoals wij die voor ogen hadden.
Alsof dat nog niet lastig genoeg was, hadden we tegen haar gezegd dat ze vijf vrienden mocht uitnodigen, omdat we het intiem willen houden. Ook dat viel helemaal niet goed, ze vond het veel te weinig en liet duidelijk merken dat ze meer mensen erbij had willen hebben. Ik begrijp ergens haar kant ook: ze kent veel mensen en wil haar geluk met hen delen. Maar wij willen trouw blijven aan ons gevoel en onze grenzen.
Ik merk nu dat haar mening zwaarder is binnengekomen dan ik wil toegeven. Het was onze keuze, ons moment. Maar nu voelt het alsof het niet meer “van ons” is. Ik ben zelfs gaan googlen naar chique restaurants waar we een zaal zouden kunnen huren. Voor ons gaat het niet om hoe fancy het er allemaal uitziet die dag, maar meer dat het een leuke en een gezellige dag wordt.
Heeft iemand tips om hiermee om te gaan? Hoe kom ik weer terug bij het oorspronkelijke gevoel dat we hadden, bij de reden waarom we het op deze manier wilden doen?
zondag 27 juli 2025 om 09:28
zondag 27 juli 2025 om 10:59
Wow, wat een hoop reacties!
Echt superbedankt voor al jullie betrokkenheid en lieve woorden.
Ik had gisteren al een groot deel gelezen, maar vanwege een drukke dag was ik nog niet in staat om te reageren.
Toen ik het verhaal aan mijn vriend vertelde, was hij boos. Hij heeft meteen de telefoon gepakt en zijn moeder gebeld. In dat gesprek heeft hij aangegeven dat ze niet altijd haar mening hoeft te geven, zeker niet als die zo hard overkomt. Hij heeft ook heel duidelijk gezegd dat we de locatie níét gaan veranderen, en dat we de bruiloft op onze eigen manier gaan vieren. Het enige wat hij van haar vraagt, is dat ze ons daarin steunt.
Mijn vriend heeft zelf nooit een hechte band gehad met zijn moeder en waarschuwde me vanaf het begin al om wat afstand te houden, juist omdat hij weet hoe ze is. Ze heeft een sterke persoonlijkheid en wil graag dat dingen gaan zoals zij dat voor zich ziet.
Ik ben zelf Nederlands, en hij is Spaans. Omdat er op de gastenlijst veel mensen van mijn kant staan en maar weinig van zijn kant, had ik aangeboden dat zijn moeder vijf van haar vriendinnen mocht uitnodigen. Daar heb ik nu achteraf spijt van. Maar mijn vriend gaat vandaag nog bij haar langs voor een goed gesprek, dus dat komt hopelijk ook weer in balans.
Jullie reacties hebben mij in ieder geval enorm geholpen. Waar ik het de afgelopen dagen echt even niet meer zag zitten, voel ik nu langzaam weer rust en vertrouwen terugkomen.
Ik heb ook besloten om zoveel mogelijk afstand te houden in de communicatie met mijn schoonmoeder, en het contact via mijn vriend te laten lopen. Als zij iets wil weten over de bruiloft, kan ze dat aan hem vragen. Dat geeft mij meer ruimte in m’n hoofd en hart.
Nogmaals: dank jullie wel allemaal.
Jullie woorden hebben écht verschil gemaakt
Echt superbedankt voor al jullie betrokkenheid en lieve woorden.
Ik had gisteren al een groot deel gelezen, maar vanwege een drukke dag was ik nog niet in staat om te reageren.
Toen ik het verhaal aan mijn vriend vertelde, was hij boos. Hij heeft meteen de telefoon gepakt en zijn moeder gebeld. In dat gesprek heeft hij aangegeven dat ze niet altijd haar mening hoeft te geven, zeker niet als die zo hard overkomt. Hij heeft ook heel duidelijk gezegd dat we de locatie níét gaan veranderen, en dat we de bruiloft op onze eigen manier gaan vieren. Het enige wat hij van haar vraagt, is dat ze ons daarin steunt.
Mijn vriend heeft zelf nooit een hechte band gehad met zijn moeder en waarschuwde me vanaf het begin al om wat afstand te houden, juist omdat hij weet hoe ze is. Ze heeft een sterke persoonlijkheid en wil graag dat dingen gaan zoals zij dat voor zich ziet.
Ik ben zelf Nederlands, en hij is Spaans. Omdat er op de gastenlijst veel mensen van mijn kant staan en maar weinig van zijn kant, had ik aangeboden dat zijn moeder vijf van haar vriendinnen mocht uitnodigen. Daar heb ik nu achteraf spijt van. Maar mijn vriend gaat vandaag nog bij haar langs voor een goed gesprek, dus dat komt hopelijk ook weer in balans.
Jullie reacties hebben mij in ieder geval enorm geholpen. Waar ik het de afgelopen dagen echt even niet meer zag zitten, voel ik nu langzaam weer rust en vertrouwen terugkomen.
Ik heb ook besloten om zoveel mogelijk afstand te houden in de communicatie met mijn schoonmoeder, en het contact via mijn vriend te laten lopen. Als zij iets wil weten over de bruiloft, kan ze dat aan hem vragen. Dat geeft mij meer ruimte in m’n hoofd en hart.
Nogmaals: dank jullie wel allemaal.
Jullie woorden hebben écht verschil gemaakt
zondag 27 juli 2025 om 12:13
Dit is goed nieuws! Een man die voor je opkomt en duidelijke grenzen stelt. Dat belooft een mooi huwelijk te worden. Geniet van je trouwerij.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
