Relaties
alle pijlers
twee eigenwijzen -> ruzie in de tent!
donderdag 17 juli 2008 om 16:44
Mijn vriend en ik zijn allebei nogal eigenwijs, willen dingen graag op onze eigen manier en geven moeilijk toe. Dat geeft dus veel ruzie!! Bijna iedere dag is er wel een huishoudelijk issue ('doe je de afwas?' 'ja straks' 'ik wil eigenlijk dat je het nu doet... ik doe het altijd wel meteen... je doet ook nooit iets in huis...bla bla' 
). Ook als we naar een film of restaurant willen... hij wil naar A, ik B. Beiden staan we dan achter onze voorkeur en willen niet toegeven. Zelfs met vakantie-invulling: hij wil een ander type vakantie dan ik. Wat doe je dan, elk jaar mag 1tje kiezen of pak je een middenweg?
We zoeken dus altijd naar compromissen, maar dat is wel erg vermoeiend. De ene keer mag hij een film kiezen, de andere keer ik... we zoeken een vakantie-invulling die ergens in het midden van onze wensen ligt...
We willen bijna nooit hetzelfde, zucht!
En uiteraard vinden we van elkaar dat de ander nooit eens toegeeft. Ik vind dat ik zelf nog best regelmatig zeg: ok, dan doen we wel jouw ding. Hij nooit. Maar hij ziet dat andersom !
En als ik dan een paar keer heb 'toegegeven aan hem' (goeie wil tonen!), gooi ik bij zijn geringste weigering volledig de kont tegen de krib natuurlijk....
Heeft iemand tips hier uit te komen??
). Ook als we naar een film of restaurant willen... hij wil naar A, ik B. Beiden staan we dan achter onze voorkeur en willen niet toegeven. Zelfs met vakantie-invulling: hij wil een ander type vakantie dan ik. Wat doe je dan, elk jaar mag 1tje kiezen of pak je een middenweg?We zoeken dus altijd naar compromissen, maar dat is wel erg vermoeiend. De ene keer mag hij een film kiezen, de andere keer ik... we zoeken een vakantie-invulling die ergens in het midden van onze wensen ligt...
We willen bijna nooit hetzelfde, zucht!
En uiteraard vinden we van elkaar dat de ander nooit eens toegeeft. Ik vind dat ik zelf nog best regelmatig zeg: ok, dan doen we wel jouw ding. Hij nooit. Maar hij ziet dat andersom !
En als ik dan een paar keer heb 'toegegeven aan hem' (goeie wil tonen!), gooi ik bij zijn geringste weigering volledig de kont tegen de krib natuurlijk....
Heeft iemand tips hier uit te komen??
donderdag 17 juli 2008 om 16:51
Vermoeiend lijkt me dat zeg! Mijn vriend en ik hebben veel dezelfde voorkeuren, dat scheelt enorm. Ook zijn we altijd bereid de ander te plezieren of compromissen te sluiten.
Maar... ik heb twee dochters en daar gaat het ook altijd hard tegen hard. Ik probeer dit op te lossen zoals jij ook al aangaf: netjes om de beurt! En probeer daar dan maar aan vast te houden, want als je dan "toegeeft" verwacht je eigenlijk de volgende keer dat het andersom gebeurt. Als dat dan niet gebeurt, zit je nog weer met hetzelfde. Dus gewoon om de beurt lijkt mij de weg van de minste weerstand! Succes!
Maar... ik heb twee dochters en daar gaat het ook altijd hard tegen hard. Ik probeer dit op te lossen zoals jij ook al aangaf: netjes om de beurt! En probeer daar dan maar aan vast te houden, want als je dan "toegeeft" verwacht je eigenlijk de volgende keer dat het andersom gebeurt. Als dat dan niet gebeurt, zit je nog weer met hetzelfde. Dus gewoon om de beurt lijkt mij de weg van de minste weerstand! Succes!
donderdag 17 juli 2008 om 16:57
Nog los van de eigenwijzigheid lijkt het me zinvol om een cursusje constructief discussiëren te volgen. "Ja maar jij doet nooit" en "ja maar ik doe altijd" zijn schoolvoorbeelden van hoe het níet moet.
Overigens vraag ik me af of eigenwijsheid hier de grootste issue is, of dat het gebrek aan respect voor elkaar is waardoor jullie zo vaak ruzie hebben en waardoor de ruzies zo vervelend verlopen.
Overigens vraag ik me af of eigenwijsheid hier de grootste issue is, of dat het gebrek aan respect voor elkaar is waardoor jullie zo vaak ruzie hebben en waardoor de ruzies zo vervelend verlopen.
donderdag 17 juli 2008 om 17:00
Een compromis is trouwens pas een goede compromis als je je er beiden in kan vinden. Een goede compromis daar hoef je ook achteraf niet op terug te komen ("ja maar ik deed toen dat voor jou"), want dan sta je gewoon zelf achter je eigen keuze.
Ik zou in jullie geval trouwens ook eens loslaten dat het belangrijk is of zou zijn wanneer zoiets futiels als de afwas gebeurt. Maar dat heeft in mijn ogen dus te maken met elkaar respecteren: als je elkaar respecteert, dan accepteer je daar ook bij dat diegene de dingen anders doet (of in een ander tempo) dan jij. Als dat niet zo is en als je het zelfs belangrijk genoeg vindt om ruzie over te maken, als de ander iets niet op jouw manier doet, dan is dat in mijn ogen een uiting van gebrek aan respect.
Ik zou in jullie geval trouwens ook eens loslaten dat het belangrijk is of zou zijn wanneer zoiets futiels als de afwas gebeurt. Maar dat heeft in mijn ogen dus te maken met elkaar respecteren: als je elkaar respecteert, dan accepteer je daar ook bij dat diegene de dingen anders doet (of in een ander tempo) dan jij. Als dat niet zo is en als je het zelfs belangrijk genoeg vindt om ruzie over te maken, als de ander iets niet op jouw manier doet, dan is dat in mijn ogen een uiting van gebrek aan respect.
donderdag 17 juli 2008 om 17:04
donderdag 17 juli 2008 om 17:42
Bedankt voor jullie reactie.
Qwertu, ik schrik nogal van jouw reacties. Ik heb toch echt niet het idee dat we geen respect voor elkaar hebben.
Heb jij dan een idee hoe je kunt leren dergelijke 'futiele' zaken (dat ben ik met je eens! afwas en films zijn nou niet echt van levensbelang) los te laten? Ik heb er echt moeite mee dat hij dingen anders doet of dat hij zaken laat slingeren. Ik probeer me er bij neer te leggen, maar dat lukt me zeer moeilijk.
Ik vraag me dan steeds af waarom hij dingen zo en zo doet of hoe hij in hemelsnaam dat of dat leuk kan vinden. We passen ons heus uiteindelijk wel aan, maar pfff.
En ik weet hoe je 'goed' hoort te discussiëren (vanuit jezelf praten enzo), maar het ontaardt snel in verwijten van het foute type 'jij doet ook nooit...'.
Ik blijf proberen mezelf te verbeteren...
Qwertu, ik schrik nogal van jouw reacties. Ik heb toch echt niet het idee dat we geen respect voor elkaar hebben.
Heb jij dan een idee hoe je kunt leren dergelijke 'futiele' zaken (dat ben ik met je eens! afwas en films zijn nou niet echt van levensbelang) los te laten? Ik heb er echt moeite mee dat hij dingen anders doet of dat hij zaken laat slingeren. Ik probeer me er bij neer te leggen, maar dat lukt me zeer moeilijk.
Ik vraag me dan steeds af waarom hij dingen zo en zo doet of hoe hij in hemelsnaam dat of dat leuk kan vinden. We passen ons heus uiteindelijk wel aan, maar pfff.
En ik weet hoe je 'goed' hoort te discussiëren (vanuit jezelf praten enzo
), maar het ontaardt snel in verwijten van het foute type 'jij doet ook nooit...'. Ik blijf proberen mezelf te verbeteren...
donderdag 17 juli 2008 om 17:51
Het lijkt mij goed je af te vragen wat het probleem is:
- dat jullie allebei eigenwijs zijn
- dat jullie veel zaken in het leven anders aanpakken (smaak, vakantie, huishouden, etc).
Natuurlijk kan het probleem eem combinatie van beide zijn, maar ik krijg (door jouw bericht) sterk de indruk dat het daadwerkelijke probleem niet zozeer de eigenwijsheid is, maar het feit dat jullie over veel zaken anders denken, anders doen, etc. Klaarblijkelijk hebben jullie beiden een nogal uitgesproken voorkeur voor bepaalde zaken en zijn jullie eigenlijk bereid te wijken voor die ander, of om die ander de dingen op zíjn/háár manier te laten doen. Ik denk dat dát ook is wat Qwertu bedoelt met respect. Respect in een relatie is volgens mij dat je de ander de dingen op zíjn manier laat doen. Wast de ander liever aan het einde van de avond af, en jij meteen na het eten? Tsja... dan laat je het hem op zíjn manier doen óf jij doet iedere avond de afwas direct na het eten zonder morren....
Hier ook twee eigenwijzen bij elkaar trouwens . Wij hebben gelukkig wél veelal dezelfde smaak. Als we het niet eens zijn of liever iets anders willen, bereiken we eigenlijk altijd wel een compromis of krijgt de een eens iets meer dan de ander of andersom... gaat goed zo...
- dat jullie allebei eigenwijs zijn
- dat jullie veel zaken in het leven anders aanpakken (smaak, vakantie, huishouden, etc).
Natuurlijk kan het probleem eem combinatie van beide zijn, maar ik krijg (door jouw bericht) sterk de indruk dat het daadwerkelijke probleem niet zozeer de eigenwijsheid is, maar het feit dat jullie over veel zaken anders denken, anders doen, etc. Klaarblijkelijk hebben jullie beiden een nogal uitgesproken voorkeur voor bepaalde zaken en zijn jullie eigenlijk bereid te wijken voor die ander, of om die ander de dingen op zíjn/háár manier te laten doen. Ik denk dat dát ook is wat Qwertu bedoelt met respect. Respect in een relatie is volgens mij dat je de ander de dingen op zíjn manier laat doen. Wast de ander liever aan het einde van de avond af, en jij meteen na het eten? Tsja... dan laat je het hem op zíjn manier doen óf jij doet iedere avond de afwas direct na het eten zonder morren....
Hier ook twee eigenwijzen bij elkaar trouwens . Wij hebben gelukkig wél veelal dezelfde smaak. Als we het niet eens zijn of liever iets anders willen, bereiken we eigenlijk altijd wel een compromis of krijgt de een eens iets meer dan de ander of andersom... gaat goed zo...
Peas on earth!
donderdag 17 juli 2008 om 18:09
Ik dacht eigenlijk in dezelfde richting als Qwertu. Als je respect hebt voor een ander, dan accepteer je gewoon dat je verschillend bent. Dan is het een niet beter dan het ander. Misschien wel handiger. Maar soms spelen er een hoop andere, onbewuste dingen mee.
Wat er regelmatig in zit is dat een van de 2 (of allebei ) recalcitrant wordt. Zeker veel mannen kunnen er heel slecht tegen wanneer ze verteld worden dat de afwas gedaan moet worden en wel nu. Ik zou dat zelf ook niet waarderen trouwens haha. Dus hoe meer je pusht en vindt dat jouw manier de beste is, des te meer gaat de ander in de verdediging. Dat heeft ook te maken met een gevoel van afhankelijkheid en dominantie. Als je daar zo mee doorgaat kom je er hoogstwrs nooit uit.
Met respect voor de verschillen kom je veel verder. Doordat de druk er niet meer, is het ook geen probleem die afwas nu te doen. Dan "win" jij niet. Dan doet hij jullie een plezier met een opgeruimde keuken. Het is maar een voorbeeld.
En misschien apart van elkaar op vakantie? Doen wel meer mensen.
Wat er regelmatig in zit is dat een van de 2 (of allebei ) recalcitrant wordt. Zeker veel mannen kunnen er heel slecht tegen wanneer ze verteld worden dat de afwas gedaan moet worden en wel nu. Ik zou dat zelf ook niet waarderen trouwens haha. Dus hoe meer je pusht en vindt dat jouw manier de beste is, des te meer gaat de ander in de verdediging. Dat heeft ook te maken met een gevoel van afhankelijkheid en dominantie. Als je daar zo mee doorgaat kom je er hoogstwrs nooit uit.
Met respect voor de verschillen kom je veel verder. Doordat de druk er niet meer, is het ook geen probleem die afwas nu te doen. Dan "win" jij niet. Dan doet hij jullie een plezier met een opgeruimde keuken. Het is maar een voorbeeld.
En misschien apart van elkaar op vakantie? Doen wel meer mensen.
donderdag 17 juli 2008 om 18:14
donderdag 17 juli 2008 om 18:15
Het lijkt me heel vermoeiend om het bijna nooit met elkaar eens te zijn. Wij zijn het ook niet altijd met elkaar eens, maar doen allebei met gemak water bij de wijn. Omdat we elkaars mening respecteren, en omdat we het dan allebei te onbelangrijk vinden om er moeilijk over te doen.
Voorbeeld; we gaan een bank uitzoeken. Allebei andere smaak. Vriend is erg kritisch en ik ben makkelijker. Hij ziet een bank die niet echt mijn smaak is, maar die best mooi is en mooi zou staan. We kopen die bank, want ik kan ermee leven (hij is niet lelijk ofzo) en heb geen zin in ruzie over een bank. Geldt ook voor het kopen van andere spullen, het doen van de afwas, vind het té onbelangrijk om er ruzie voor te willen maken. Want wat maakt het nou eigenlijk uit, dat die afwas een dag later wordt gedaan?? Dit wordt een ander verhaal als je het hebt over belangrijke levensinvullingen. Ik vraag me dan ook af, of dat bij jullie wel op een makkelijke manier wordt ingevuld.
Voorbeeld; we gaan een bank uitzoeken. Allebei andere smaak. Vriend is erg kritisch en ik ben makkelijker. Hij ziet een bank die niet echt mijn smaak is, maar die best mooi is en mooi zou staan. We kopen die bank, want ik kan ermee leven (hij is niet lelijk ofzo) en heb geen zin in ruzie over een bank. Geldt ook voor het kopen van andere spullen, het doen van de afwas, vind het té onbelangrijk om er ruzie voor te willen maken. Want wat maakt het nou eigenlijk uit, dat die afwas een dag later wordt gedaan?? Dit wordt een ander verhaal als je het hebt over belangrijke levensinvullingen. Ik vraag me dan ook af, of dat bij jullie wel op een makkelijke manier wordt ingevuld.
donderdag 17 juli 2008 om 18:20
Vraag jezelf eens af waarom het nou zo enorm belangrijk is, dat jij je gelijk krijgt. Ik zeg jij, omdat je hem niet kunt veranderen, maar jij kunt wel jouw houding aanpassen zodat hij dat misschien ook wel gaat doen. Iemand moet de eerste stap zetten.
Ik vraag me altijd af, waarom mensen (vooral vrouwen) zich zo enorm druk maken over het juiste poetsdoekje, het dopje van de tandpasta. Als je zelf makkelijker/relaxter wordt, dan word je relatie dat ook..
ik doe gewoon zelf die rol wc papier op de wc-houder. Of de bril omlaag. Kost me echt totaal geen moeite, en hebben er nooit ruzie over. Je zult zien als je dat zo benadert, je er gewoon geen ruzie over hoeft te maken, en dan wordt de sfeer ook ontspannender.
Ik vraag me altijd af, waarom mensen (vooral vrouwen) zich zo enorm druk maken over het juiste poetsdoekje, het dopje van de tandpasta. Als je zelf makkelijker/relaxter wordt, dan word je relatie dat ook..
ik doe gewoon zelf die rol wc papier op de wc-houder. Of de bril omlaag. Kost me echt totaal geen moeite, en hebben er nooit ruzie over. Je zult zien als je dat zo benadert, je er gewoon geen ruzie over hoeft te maken, en dan wordt de sfeer ook ontspannender.
donderdag 17 juli 2008 om 18:34
Ik sluit me aan bij wat er al gezegd is, maar wil nog wel een tip meegeven over het huishouden (die misschien ook op andere dingen toepasbaar is). Dat is dat je afspreekt wat de ander doet, maar dat hij zelf mag invullen hoe hij dat doet. Bijvoorbeeld je spreekt samen af dat hij dit keer de afwas doet, dan mag hij invullen wanneer hij dat dan precies doet, als het maar gedaan wordt. Dat maakt discussies volgens mij veel makkelijker... Je hoeft hem er alleen maar op aan te spreken als hij het niet gedaan heeft. Volgens mij schept dat voor beide partijen een veel helderder kader, en krijg je toch ruimte om het op je eigen manier te doen.
donderdag 17 juli 2008 om 19:08
ik heb het idee dat jullie relatie gaat om wie wint er?
mischien zijn jullie allebei een beetje dominant? van het moet op mijn manier gaan, anders niet?
ik heb een relatie gehad net als die van jou.
alleen weet ik bij mij zeker dat het ook een beetje met dominantie te maken had.
als ik nu wilde afwassen en hij straks, we hadden daar al ruzie over.
ik werd geirriteerd en alleen nog maar bozer als hij weer wat anders wilde dan wat ik wilde!
en als hij zijn zin niet kreeg werd hij erg onredelijk.
dan zei hij gister vond je het prima dat we het later deden!
(ja omdat we gister visite hadden!) ja dan ga je geen afwas doen. zo denk ik er over.
uit eindelijk word de relatie alleen nog maar moeilijker en word het niet leuk meer.
mijn tip.
ga in therapie of eindig de relatie want van dit word het alleen nog maar erger.
mischien zijn jullie allebei een beetje dominant? van het moet op mijn manier gaan, anders niet?
ik heb een relatie gehad net als die van jou.
alleen weet ik bij mij zeker dat het ook een beetje met dominantie te maken had.
als ik nu wilde afwassen en hij straks, we hadden daar al ruzie over.
ik werd geirriteerd en alleen nog maar bozer als hij weer wat anders wilde dan wat ik wilde!
en als hij zijn zin niet kreeg werd hij erg onredelijk.
dan zei hij gister vond je het prima dat we het later deden!
(ja omdat we gister visite hadden!) ja dan ga je geen afwas doen. zo denk ik er over.
uit eindelijk word de relatie alleen nog maar moeilijker en word het niet leuk meer.
mijn tip.
ga in therapie of eindig de relatie want van dit word het alleen nog maar erger.
donderdag 17 juli 2008 om 19:59
"En als ik dan een paar keer heb 'toegegeven aan hem' (goeie wil tonen!), gooi ik bij zijn geringste weigering volledig de kont tegen de krib natuurlijk...."
Als je zoiets schrijft vraag ik me hoeveel je elkaar gunt en wat nou eigenlijk de prioriteiten in je leven zijn. Dus, die tips waar je om vraagt, waar zouden die toe moeten leiden?
Als je zoiets schrijft vraag ik me hoeveel je elkaar gunt en wat nou eigenlijk de prioriteiten in je leven zijn. Dus, die tips waar je om vraagt, waar zouden die toe moeten leiden?
donderdag 17 juli 2008 om 22:18
quote:CaatjeS schreef op 17 juli 2008 @ 17:42:
Ik vraag me dan steeds af waarom hij dingen zo en zo doet of hoe hij in hemelsnaam dat of dat leuk kan vinden. We passen ons heus uiteindelijk wel aan, maar pfff.
Waarom maak je je druk over dingen die hij leuk vind? (en jij niet)
Dat is gewoon een verschil in persoonlijkheid die je niet kan veranderen...dus waarom daar een isseu van gaan maken? Dat is iets wat je moet accepteren. Het is niet zo dat je daar altijd aan toe moet geven maar jeetje zeg, kan me voorstellen dat jullie soms kriegel van elkaar worden
Ik denk dat het belangrijk is dat je niet altijd iets terug verwacht als je een keer aan zijn wensen hebt toegegeven. Want dan is volgens mij het einde wel zoek.
Mijn vriend doet ook bepaalde dingen waar ik echt totaal niks van snap, hij is een denker en reageerd altijd doordacht,als hij iets koopt heeft hij daar van te voren al over nagedacht, als ik iets zeg duurt het soms lang voordat hij daar iets op terug zegt. Als we op vakantie gaan kan hij zich al weken van te voren druk maken hoe we de auto/koffers ect, moeten inpakken. Hij is super netjes en irriteert zich snel aan rommel (en laat ik nou net een chaoot zijn)
Ik irriteer me daar soms wel aan maar het helpt geen ene bal als ik daar tegen in ga. Ik accepteer dat hij zo is en laat het zo.
Het lijkt me dodelijk vermoeiend om een constante strijd te moeten voeren (en volgens mij, na het lezen van je bericht, is dat bij jullie het geval) Het gaat om gelijk halen, zelf niet te kort komen en vooral niet teveel toegeven aan de ander zonder daar iets voor terug te zien.
Vind het moeilijk om hier advies over te geven alleen probeer niet teveel te zeiken over kleine dingen en accepteer dat hij dingen nou eenmaal anders doet dan jij.
Ik vraag me dan steeds af waarom hij dingen zo en zo doet of hoe hij in hemelsnaam dat of dat leuk kan vinden. We passen ons heus uiteindelijk wel aan, maar pfff.
Waarom maak je je druk over dingen die hij leuk vind? (en jij niet)
Dat is gewoon een verschil in persoonlijkheid die je niet kan veranderen...dus waarom daar een isseu van gaan maken? Dat is iets wat je moet accepteren. Het is niet zo dat je daar altijd aan toe moet geven maar jeetje zeg, kan me voorstellen dat jullie soms kriegel van elkaar worden
Ik denk dat het belangrijk is dat je niet altijd iets terug verwacht als je een keer aan zijn wensen hebt toegegeven. Want dan is volgens mij het einde wel zoek.
Mijn vriend doet ook bepaalde dingen waar ik echt totaal niks van snap, hij is een denker en reageerd altijd doordacht,als hij iets koopt heeft hij daar van te voren al over nagedacht, als ik iets zeg duurt het soms lang voordat hij daar iets op terug zegt. Als we op vakantie gaan kan hij zich al weken van te voren druk maken hoe we de auto/koffers ect, moeten inpakken. Hij is super netjes en irriteert zich snel aan rommel (en laat ik nou net een chaoot zijn)
Ik irriteer me daar soms wel aan maar het helpt geen ene bal als ik daar tegen in ga. Ik accepteer dat hij zo is en laat het zo.
Het lijkt me dodelijk vermoeiend om een constante strijd te moeten voeren (en volgens mij, na het lezen van je bericht, is dat bij jullie het geval) Het gaat om gelijk halen, zelf niet te kort komen en vooral niet teveel toegeven aan de ander zonder daar iets voor terug te zien.
Vind het moeilijk om hier advies over te geven alleen probeer niet teveel te zeiken over kleine dingen en accepteer dat hij dingen nou eenmaal anders doet dan jij.
vrijdag 18 juli 2008 om 10:15
quote:CaatjeS schreef op 17 juli 2008 @ 17:42:
Bedankt voor jullie reactie.
Qwertu, ik schrik nogal van jouw reacties. Ik heb toch echt niet het idee dat we geen respect voor elkaar hebben.
Heb jij dan een idee hoe je kunt leren dergelijke 'futiele' zaken (dat ben ik met je eens! afwas en films zijn nou niet echt van levensbelang) los te laten? Ik heb er echt moeite mee dat hij dingen anders doet of dat hij zaken laat slingeren. Ik probeer me er bij neer te leggen, maar dat lukt me zeer moeilijk.
Ik vraag me dan steeds af waarom hij dingen zo en zo doet of hoe hij in hemelsnaam dat of dat leuk kan vinden. We passen ons heus uiteindelijk wel aan, maar pfff.
En ik weet hoe je 'goed' hoort te discussiëren (vanuit jezelf praten enzo), maar het ontaardt snel in verwijten van het foute type 'jij doet ook nooit...'.
Ik blijf proberen mezelf te verbeteren...
Ik bedoel wat PrinsesopdeErwt en Feliciaatje uitleggen. Vooral het "winnen" is wat me in je verhaal dwars zit: je partner is geen tegenstander, maar je medestander. Het is de bedoeling dat jullie het sámen doen. Als je het gevoel hebt van de ander te moeten winnen (dus: geen respect hebt voor de manier waarop de ander het doet), dan ga je ook scores bijhouden. "Ik heb nu twee keer verloren, nu moet ik weer een keer winnen". Terwijl als je je partner beschouwt als medestander, dan is het belangrijk welk doel je samen bereikt, niet wiens weg er naartoe nou precies de beste is.
Dat loslaten doe je door te accepteren dat je partner een volwaardige partner is, die óók weer wat 'ie doet.
Bedankt voor jullie reactie.
Qwertu, ik schrik nogal van jouw reacties. Ik heb toch echt niet het idee dat we geen respect voor elkaar hebben.
Heb jij dan een idee hoe je kunt leren dergelijke 'futiele' zaken (dat ben ik met je eens! afwas en films zijn nou niet echt van levensbelang) los te laten? Ik heb er echt moeite mee dat hij dingen anders doet of dat hij zaken laat slingeren. Ik probeer me er bij neer te leggen, maar dat lukt me zeer moeilijk.
Ik vraag me dan steeds af waarom hij dingen zo en zo doet of hoe hij in hemelsnaam dat of dat leuk kan vinden. We passen ons heus uiteindelijk wel aan, maar pfff.
En ik weet hoe je 'goed' hoort te discussiëren (vanuit jezelf praten enzo
), maar het ontaardt snel in verwijten van het foute type 'jij doet ook nooit...'. Ik blijf proberen mezelf te verbeteren...
Ik bedoel wat PrinsesopdeErwt en Feliciaatje uitleggen. Vooral het "winnen" is wat me in je verhaal dwars zit: je partner is geen tegenstander, maar je medestander. Het is de bedoeling dat jullie het sámen doen. Als je het gevoel hebt van de ander te moeten winnen (dus: geen respect hebt voor de manier waarop de ander het doet), dan ga je ook scores bijhouden. "Ik heb nu twee keer verloren, nu moet ik weer een keer winnen". Terwijl als je je partner beschouwt als medestander, dan is het belangrijk welk doel je samen bereikt, niet wiens weg er naartoe nou precies de beste is.
Dat loslaten doe je door te accepteren dat je partner een volwaardige partner is, die óók weer wat 'ie doet.
