Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
zaterdag 8 september 2007 om 19:59
Stranger: irritant is dat het, die gsm roept je soms gewoon: "stuur een berichtje, stuur een berichtje" 
En ik wist nooit dat songteksten zoveel herkensbaars vertelden. Vond het altijd leuke liefdesliedjes, meer niet. En nu? Soms loop ik in een winkel en hoor een mooi liedje, en kan ter plekke wel gaan janken.
En ik wist nooit dat songteksten zoveel herkensbaars vertelden. Vond het altijd leuke liefdesliedjes, meer niet. En nu? Soms loop ik in een winkel en hoor een mooi liedje, en kan ter plekke wel gaan janken.
zondag 9 september 2007 om 11:04
Hallo allemaal, ik lees hier al n tijdje mee en hoop dat ik even mag 'meedoen'.
Ik herken veel van de dubbele gevoelens die jullie beschrijven, het is zooo moeilijk om te leven met 2 liefdes.
Ik heb zelf onlangs mijn relatie van 20 jaar verbroken en zit nog vollop in ludduvuddu fase ; lang verhaal met in 'bijrol' n 2de liefde :
Toen het begon ( 3 jaar geleden ) heb ik er altijd heel luchtig over kunnen doen, vond t wel spannend en ondanks schuldgevoelens kwam ik ermee weg. Mijn relatie met nr1 was goed, hij was mijn veilige haven en we hadden t fijn samen. Hij wist van mijn uitjes met nr 2 maar wist niet dat we iets intiems hadden.
Niemand wist van mijn escapades, het was een mooi bewaard geheimpje tussen nr 2 en mij. Als we samen waren leefden we op n eilandje, n droom bijna. Al die tijd heb ik mezelf ( en nr 1 ) kunnen beschermen door het rationele besef dat ik meer verliefd was op de begeerte dan op de begeerde.
Nr 2 was mijn held : hoe meer aandacht hij me gaf, hoe meer ik hem ging idealiseren. Daarmee dacht ik hem meer macht toe over mijn leven dan ik zelf doorhad. Hij was de pijnstiller voor al mijn vertwijfeling.
Ik had nooit kunnen en willen denken dat nr 2 ( die vrijgezel is, EN veel geduld heeft ) tussen mij en nr 1 kon komen. Als ik t niet zo goed had gehad thuis had er in mijn hoofd immers geen plek geweest voor dit avontuur.
Eigenlijk heb ik t heel lang volgehouden ; t was te hanteren, ik werd niet gepushed door nr 2 en nr 1 gaf me de ruimte.
Totdat door externe factoren mijn verhouding met nr 1 ineens onder druk kwam te staan. En nu dus definitief verbroken is !
De rol die nr 2 had is nu veranderd. Ons spel is geen spel meer, terwijl ik nooit meer dan dat wilde...
Ik vind t erg verwarrend, weet niet of ik meer wil van hem en of dat uberhaupt werkt tussen ons. Hij is erg op zn vrijheid gesteld en we hebben ook nog nooit hierover gesproken. Tja, zolang je de ( geheime ) liefde niet benoemd kan je er
heerlijk omheendraaien en zonder verwachtingen van genieten...
Natuurlijk moet ik eerst zelf op orde komen en de scheiding verwerken.
Het val me allemaal zwaar tegen, ik heb me nooit eerder zo onzeker, onwennig en alleen gevoeld.
Tja waarom ik dit schrijf ?
Het kan raar lopen als je wordt overvallen door n verlangen dat sterker is als jezelf. Als ik terug kijk zou ik t allemaal anders hebben willen doen.
Vroeg of laat dwingt 2 liefdes tot het maken van pijnlijke keuzes.
Ik hoop dat jullie iets aan mijn 'waarschuwing' hebben.
Ik herken veel van de dubbele gevoelens die jullie beschrijven, het is zooo moeilijk om te leven met 2 liefdes.
Ik heb zelf onlangs mijn relatie van 20 jaar verbroken en zit nog vollop in ludduvuddu fase ; lang verhaal met in 'bijrol' n 2de liefde :
Toen het begon ( 3 jaar geleden ) heb ik er altijd heel luchtig over kunnen doen, vond t wel spannend en ondanks schuldgevoelens kwam ik ermee weg. Mijn relatie met nr1 was goed, hij was mijn veilige haven en we hadden t fijn samen. Hij wist van mijn uitjes met nr 2 maar wist niet dat we iets intiems hadden.
Niemand wist van mijn escapades, het was een mooi bewaard geheimpje tussen nr 2 en mij. Als we samen waren leefden we op n eilandje, n droom bijna. Al die tijd heb ik mezelf ( en nr 1 ) kunnen beschermen door het rationele besef dat ik meer verliefd was op de begeerte dan op de begeerde.
Nr 2 was mijn held : hoe meer aandacht hij me gaf, hoe meer ik hem ging idealiseren. Daarmee dacht ik hem meer macht toe over mijn leven dan ik zelf doorhad. Hij was de pijnstiller voor al mijn vertwijfeling.
Ik had nooit kunnen en willen denken dat nr 2 ( die vrijgezel is, EN veel geduld heeft ) tussen mij en nr 1 kon komen. Als ik t niet zo goed had gehad thuis had er in mijn hoofd immers geen plek geweest voor dit avontuur.
Eigenlijk heb ik t heel lang volgehouden ; t was te hanteren, ik werd niet gepushed door nr 2 en nr 1 gaf me de ruimte.
Totdat door externe factoren mijn verhouding met nr 1 ineens onder druk kwam te staan. En nu dus definitief verbroken is !
De rol die nr 2 had is nu veranderd. Ons spel is geen spel meer, terwijl ik nooit meer dan dat wilde...
Ik vind t erg verwarrend, weet niet of ik meer wil van hem en of dat uberhaupt werkt tussen ons. Hij is erg op zn vrijheid gesteld en we hebben ook nog nooit hierover gesproken. Tja, zolang je de ( geheime ) liefde niet benoemd kan je er
heerlijk omheendraaien en zonder verwachtingen van genieten...
Natuurlijk moet ik eerst zelf op orde komen en de scheiding verwerken.
Het val me allemaal zwaar tegen, ik heb me nooit eerder zo onzeker, onwennig en alleen gevoeld.
Tja waarom ik dit schrijf ?
Het kan raar lopen als je wordt overvallen door n verlangen dat sterker is als jezelf. Als ik terug kijk zou ik t allemaal anders hebben willen doen.
Vroeg of laat dwingt 2 liefdes tot het maken van pijnlijke keuzes.
Ik hoop dat jullie iets aan mijn 'waarschuwing' hebben.
zondag 9 september 2007 om 11:39
Lois, wat heerlijk om je verhaal te lezen, ik ben erg blij voor je!
Teka, krijg je alles langzamerhand een beetje op een rijtje bij jezelf?
Muril, je nr. 2 al terug van vakantie en heb je alweer contact gehad?
Thea, moeilijk voor je allemaal, sterkte meid!
Flamenco, tja.. wat een invloed heeft nr. 2 op ons leven he? Hug!
Jaikke, pff.. duurt lang voordat jullie elkaar weer zien. Het geeft je misschien wel rust in je hoofd.
Stranger, inderdaad songteksten, die betrekt je dan op je eigen situatie.
Mooose, welkom hier, schrijf maar lekker van je af!
Hier is gelukkig weer wat rust, nr. 2 en ik hebben alles weer op een rijtje. We zijn gelukkig altijd heel eerlijk en duidelijk naar elkaar en weten wat we aan elkaar hebben. Onze gevoelens voor elkaar en emoties zaten zo vreselijk hoog vorige week, het is fijn dat we daar samen over kunnen praten en begrip voor elkaar hebben.
Sterkte iedereen en geniet van alle mooie momenten!
x Knipoogje
Teka, krijg je alles langzamerhand een beetje op een rijtje bij jezelf?
Muril, je nr. 2 al terug van vakantie en heb je alweer contact gehad?
Thea, moeilijk voor je allemaal, sterkte meid!
Flamenco, tja.. wat een invloed heeft nr. 2 op ons leven he? Hug!
Jaikke, pff.. duurt lang voordat jullie elkaar weer zien. Het geeft je misschien wel rust in je hoofd.
Stranger, inderdaad songteksten, die betrekt je dan op je eigen situatie.
Mooose, welkom hier, schrijf maar lekker van je af!
Hier is gelukkig weer wat rust, nr. 2 en ik hebben alles weer op een rijtje. We zijn gelukkig altijd heel eerlijk en duidelijk naar elkaar en weten wat we aan elkaar hebben. Onze gevoelens voor elkaar en emoties zaten zo vreselijk hoog vorige week, het is fijn dat we daar samen over kunnen praten en begrip voor elkaar hebben.
Sterkte iedereen en geniet van alle mooie momenten!
x Knipoogje
zondag 9 september 2007 om 11:56
Mooose, ja zo kan het dus gaan. Ik denk dat we dit allemaal heel diep wegstoppen en alleen maar willen genieten. Maar je verhaal heeft me wel aan het denken gezet.
Knipoogje, we hebben al weer contact gehad en ook een afspraak gemaakt voor deze week. Voel me er heel dubbel over, ik wil het heel graag maar heb wel het gevoel dat ik in het hele gedoe weer een grote stap terug doe. Dat we het onszelf niet makkelijk maken hiermee.
Knipoogje, we hebben al weer contact gehad en ook een afspraak gemaakt voor deze week. Voel me er heel dubbel over, ik wil het heel graag maar heb wel het gevoel dat ik in het hele gedoe weer een grote stap terug doe. Dat we het onszelf niet makkelijk maken hiermee.
zondag 9 september 2007 om 12:01
Mooose, join the club!
Ik denk dat iedereen hier zich goed beseft dat het op een of andere manier, wanneer dan ook, pijn gaat doen. OF omdat het uitkomt, OF omdat een van beide er een punt achter wil zetten.. Maar het verliefde gevoel, de aandacht, de spanning, noem het allemaal maar op: dat laat dat besef, maar ook schuldgevoelens naar de achtergrond verdwijnen, is niet belangrijk op het moment, je ziet het gewoon niet...
Knuffel iedereen!
X Stranger
Ik denk dat iedereen hier zich goed beseft dat het op een of andere manier, wanneer dan ook, pijn gaat doen. OF omdat het uitkomt, OF omdat een van beide er een punt achter wil zetten.. Maar het verliefde gevoel, de aandacht, de spanning, noem het allemaal maar op: dat laat dat besef, maar ook schuldgevoelens naar de achtergrond verdwijnen, is niet belangrijk op het moment, je ziet het gewoon niet...
Knuffel iedereen!
X Stranger
zondag 9 september 2007 om 12:12
@Muril : Dat we het onszelf niet makkelijk maken hiermee.
Dat bedoel ik met kunnen hanteren. Zolang je er zonder kleerscheuren (letterlijk en figuurlijk ) van kunt genieten is alles goed.
@ Knipoogje : Dank, ga ik doen. Ik weet nog niet precies wie wie is en welk verhaal bij wie hoort maar dat komt wel.
Dat bedoel ik met kunnen hanteren. Zolang je er zonder kleerscheuren (letterlijk en figuurlijk ) van kunt genieten is alles goed.
@ Knipoogje : Dank, ga ik doen. Ik weet nog niet precies wie wie is en welk verhaal bij wie hoort maar dat komt wel.
zondag 9 september 2007 om 12:25
Muril, natuurlijk een heel dubbel gevoel. Soms lijkt het of we nr. 2 niet verstandelijk kunnen benaderen. Nr. 2 is een verslaving, zit in ons bloed, maar o.... wat genieten we ontzettend van nr. 2 ondanks verdriet en twijfels, de mooie momenten overheersen en verdringen de minder mooie.
Stranger, je hebt gelijk, we zien het niet, willen het niet zien!
Moose, inhoudelijk had ik nog niet gereageerd op je bericht. Bedankt voor je "waarschuwing". Ik weet het, maar toch....
x Knipoogje
Stranger, je hebt gelijk, we zien het niet, willen het niet zien!
Moose, inhoudelijk had ik nog niet gereageerd op je bericht. Bedankt voor je "waarschuwing". Ik weet het, maar toch....
x Knipoogje
zondag 9 september 2007 om 13:16
Welkom mooose, wat een verhaal... toch rijst bij mij de vraag hoe ik begrijpen moet wanneer je zegt dat je het met nr1 te goed had dat er plek was voor een nr2. Was het idd alleen maar een avontuur? Een 'verliefd' zijn op het verliefd zijn met alles wat daarbij hoort, 3 jaar lang? En wanneer je schrijft dat je nu nog in een ludduvuddu fase zit, begrijp ik je dan goed dat het verbreken van je relatie niet vrijwillig is gebeurd, ook al schrijf je dat jij die verbroken hebt? Dat je je hierdoor erg onzeker voelt snap ik, een gevoel hebt van met lege handen te staan... Je waarschuwing is volkomen terecht... maar is ook iets wat de meesten hier wel weten ook al wil je het niet zo zien..
Knipoogje, ik kom heel langzaam idd een beetje meer tot mezelf, probeer naar mijn eigen te luisteren... en daar wat mee te doen. Blij te lezen dat tussen jou en nr2 de dingen weer helder zijn!
Muril, ik sluit me aan bij de woorden van mooose.
Lois.... hoe was t weekend? Heb je nog contact gehad met nr2?
Flamenco..... hoe gaat t?
Josephien, ik denk dat je hier nog wel mee leest, heb je wat aan de reacties op je topic? Ik lees net de laatste reactie van Marlies.. en ben het met haar eens, ik heb ook het idee dat je basis met nr1 niet meer is wat het moet zijn en denk ook dat een 'open huwelijk' in dit geval geen oplossing is. Ik wens je wijsheid!
X t
Knipoogje, ik kom heel langzaam idd een beetje meer tot mezelf, probeer naar mijn eigen te luisteren... en daar wat mee te doen. Blij te lezen dat tussen jou en nr2 de dingen weer helder zijn!
Muril, ik sluit me aan bij de woorden van mooose.
Lois.... hoe was t weekend? Heb je nog contact gehad met nr2?
Flamenco..... hoe gaat t?
Josephien, ik denk dat je hier nog wel mee leest, heb je wat aan de reacties op je topic? Ik lees net de laatste reactie van Marlies.. en ben het met haar eens, ik heb ook het idee dat je basis met nr1 niet meer is wat het moet zijn en denk ook dat een 'open huwelijk' in dit geval geen oplossing is. Ik wens je wijsheid!
X t
zondag 9 september 2007 om 13:45
Lieve allemaal,
Morgen reageer ik uitgebreid. Verwarring is groot hier. Heb hem vrijdagavond, gisterenavond gezien (feesten) Hij neemt wel erg veel afstand. Het doet pijn en ik moet mezelf er sreeds van overtuigen dat zijn gevoel er is, maar dat hij zichzelf beschermt. Hij danste met iedereen behalve met mij, terwijl hij weet dat ik zo graag met hem dans. Het is dat ik beter weet, maar als je ons zo samen zag was ik een van de velen. Kan wel weer janken!!
Vanmiddag zie ik hem wss nog. Tja, alle kleine beetjes zijn meegenomen maar ik had toch wel op een iets intiemer contact gehoopt. Zie wel hoe het vanmiddag loopt. Heb daar geen verwachtingen meer van. Daar gaan we weer....Van euforie donderdag naar tranen op zondag... Dat heen en weer geslingerd worden door je gevoelens in zo'n korte tijd en nog de schijn op moeten houden ook, dat sloopt me.
Welkom Moose...! Bedankt weer voor het luisteren.
X Lois
Morgen reageer ik uitgebreid. Verwarring is groot hier. Heb hem vrijdagavond, gisterenavond gezien (feesten) Hij neemt wel erg veel afstand. Het doet pijn en ik moet mezelf er sreeds van overtuigen dat zijn gevoel er is, maar dat hij zichzelf beschermt. Hij danste met iedereen behalve met mij, terwijl hij weet dat ik zo graag met hem dans. Het is dat ik beter weet, maar als je ons zo samen zag was ik een van de velen. Kan wel weer janken!!
Vanmiddag zie ik hem wss nog. Tja, alle kleine beetjes zijn meegenomen maar ik had toch wel op een iets intiemer contact gehoopt. Zie wel hoe het vanmiddag loopt. Heb daar geen verwachtingen meer van. Daar gaan we weer....Van euforie donderdag naar tranen op zondag... Dat heen en weer geslingerd worden door je gevoelens in zo'n korte tijd en nog de schijn op moeten houden ook, dat sloopt me.
Welkom Moose...! Bedankt weer voor het luisteren.
X Lois
zondag 9 september 2007 om 14:22
zondag 9 september 2007 om 16:02
Moose en Face welkom bij het clubje;)
En in reactie op jullie berichtgeving dat we elkaar zo lang niet zien.
Het is ergens wel goed.
We hebben wel bijna dagelijks contact via de mail.(kleine troost)
Nu kan ik eindelijk eens aan me zelf beginnen .(hoe wat en zeker waarom alles zo gelopen is)Ik ben normaal een persoon die heel moeilijk te benaderen is voor mannen.Zodra ze beginnen te flirten met me maak ik meteen duidelijk dat ik bezet ben en zeker geen intresse heb.
Maar met me nummer 2 ging het van collegaschap naar viendschap tot nu een beetje een minaar(we hebben nog niet echt de lakens gedeeld).
Hij wil dit natuurlijk wel graag.
Maar heb hem duidelijk gemaakt,dat het gevoel en zin op dat moment juist moeten zijn bij me.Anders voel ik me zo gebruikt.Met andere woorden ik moet zeer goed in me vel zitten.
De aantrekingskracht is er zeker.Daar verbaas ik me nog steeds over.
Als ik in zijn ogen kijk dan ben ik verloren.
Dus nu even geen contact is eigenlijk wel goed.
Voor de rest heel veel knuffels.
En stranger mooie teksten.
Naar me nummer 2 stuur ik ook wel eens vaker van dit soort teksten.
terwijl ik bij me nummer 1 helemaal niet die behoefte heb.Ja ik ben door en door slecht.( hahahaahahaha)
Ik zal deze week ook niet zo vaak hier iets posten(prive onstandigheden)
Rest me nog jullie een liefdevolle week te wensen.
En in reactie op jullie berichtgeving dat we elkaar zo lang niet zien.
Het is ergens wel goed.
We hebben wel bijna dagelijks contact via de mail.(kleine troost)
Nu kan ik eindelijk eens aan me zelf beginnen .(hoe wat en zeker waarom alles zo gelopen is)Ik ben normaal een persoon die heel moeilijk te benaderen is voor mannen.Zodra ze beginnen te flirten met me maak ik meteen duidelijk dat ik bezet ben en zeker geen intresse heb.
Maar met me nummer 2 ging het van collegaschap naar viendschap tot nu een beetje een minaar(we hebben nog niet echt de lakens gedeeld).
Hij wil dit natuurlijk wel graag.
Maar heb hem duidelijk gemaakt,dat het gevoel en zin op dat moment juist moeten zijn bij me.Anders voel ik me zo gebruikt.Met andere woorden ik moet zeer goed in me vel zitten.
De aantrekingskracht is er zeker.Daar verbaas ik me nog steeds over.
Als ik in zijn ogen kijk dan ben ik verloren.
Dus nu even geen contact is eigenlijk wel goed.
Voor de rest heel veel knuffels.
En stranger mooie teksten.
Naar me nummer 2 stuur ik ook wel eens vaker van dit soort teksten.
terwijl ik bij me nummer 1 helemaal niet die behoefte heb.Ja ik ben door en door slecht.( hahahaahahaha)
Ik zal deze week ook niet zo vaak hier iets posten(prive onstandigheden)
Rest me nog jullie een liefdevolle week te wensen.
zondag 9 september 2007 om 16:30
Hallo allemaal,
Mooose welkom, jou situatie lijkt me ook niet makkelijk. Hopelijk kun je hier dingen van je afschrijven.
Lois, ik kan me voorstellen hoe moeilijk het is maar wat ik van jou berichten begrijp is dit de situatie waar je mee zult moeten leren leven. Voor jou nr2 is het waarschijnlijk heel moeilijk om een tussenweg te vinden en om zichzelf en jou te beschermen gedraagd hij zich afstandelijk als jullie niet alleen zijn.
Teka, ik hoop dat je echt aan je zelf kan denken en op die manier er achter kan komen wat je echt wil.
Ik kijk uit naar de terugkomst van nr2 morgenavond. Ik mis hem verschrikkelijk en ik ben het de laatste tijd niet meer gewend zo lang geen contact met hem te hebben. Ik moet er niet aan denken hem zo lang niet te zien als jij Jaikke. Dat lijkt me moeilijk maar ik kan me situaties voorstellen dat je daar voor moet kiezen.
Sterkte allemaal.
Mooose welkom, jou situatie lijkt me ook niet makkelijk. Hopelijk kun je hier dingen van je afschrijven.
Lois, ik kan me voorstellen hoe moeilijk het is maar wat ik van jou berichten begrijp is dit de situatie waar je mee zult moeten leren leven. Voor jou nr2 is het waarschijnlijk heel moeilijk om een tussenweg te vinden en om zichzelf en jou te beschermen gedraagd hij zich afstandelijk als jullie niet alleen zijn.
Teka, ik hoop dat je echt aan je zelf kan denken en op die manier er achter kan komen wat je echt wil.
Ik kijk uit naar de terugkomst van nr2 morgenavond. Ik mis hem verschrikkelijk en ik ben het de laatste tijd niet meer gewend zo lang geen contact met hem te hebben. Ik moet er niet aan denken hem zo lang niet te zien als jij Jaikke. Dat lijkt me moeilijk maar ik kan me situaties voorstellen dat je daar voor moet kiezen.
Sterkte allemaal.
zondag 9 september 2007 om 18:26
Jaikke: Songs & gedichten, bij mij ook niet naar nr. 1 hoor. Die is daar a-gevoelig voor... En succes/sterkte de komende week.
Lois: Ben benieuwd hoe het je vergaan is vanmiddag! Ik hoop dat het allemaal weer goed is.
Net als Flamenco moet ik er ook niet aan denken zolang geen contact te hebben, ik vind het dit weekend al veel te stil.. Maar lang leve Hyves met al haar foto's op de site!
X Stranger
Lois: Ben benieuwd hoe het je vergaan is vanmiddag! Ik hoop dat het allemaal weer goed is.
Net als Flamenco moet ik er ook niet aan denken zolang geen contact te hebben, ik vind het dit weekend al veel te stil.. Maar lang leve Hyves met al haar foto's op de site!
X Stranger
zondag 9 september 2007 om 22:14
Dank voor jullie hartelijke welkom hier, ik was blij eindelijk ( na veel aarzeling ) mn verhaal kwijt te kunnen. Ik loop er al jaren alleen mee te worstelen en op 2 vriendinnen na weet helemaal niemand hiervan.
Ongelofelijk hoe ingewikkeld je leven ineens wordt als er n nieuwe ( ? ) liefde opduikt. Als ik eerder had geweten hoe veel consequenties het toelaten daarvan had gehad had ik misschien anders gehandeld.
Maarja, net als Sranger schrijft : je wil t gewoon niet weten en gaat verder, en verder totdat,... say no more,...
@ Teka : Om op je vragen te antwoorden :
hoe ik begrijpen moet wanneer je zegt dat je het met nr1 te goed had dat er plek was voor een nr2. Was het idd alleen maar een avontuur? Een 'verliefd' zijn op het verliefd zijn met alles wat daarbij hoort, 3 jaar lang?
Ja, ik kan me voorstellen dat dit niet helemaal logisch klinkt maar toch ervaar ik t zo. Ik had n prima leven, zat lekker in mn vel en was vollop bezig de wereld te ontdekken. Daarin was schijnbaar plaats voor iemand die me mezelf leerde kennen op een andere manier. Met nr 1 kon ik veel delen maar niet alles, nr 2 was daarin n welkome aanvulling.
Bovendien was t super spannend, alles gebeurde in t geheim en ik verloor mezelf in die droom.
En wanneer je schrijft dat je nu nog in een ludduvuddu fase zit, begrijp ik je dan goed dat het verbreken van je relatie niet vrijwillig is gebeurd, ook al schrijf je dat jij die verbroken hebt?
Ja klopt, wil er niet teveel over vertellen hier maar door ziekte van hem kwamen we ineens tegenover elkaar te staan. Ik kon daarmee niet overweg en ondanks veel geduld is het me niet gelukt hem voldoende te steunen. Allemaal er pijnlijk, maar na een jaar proberen en mislukken kon ik niet anders dan kiezen voor mezelf. Dat is nu 2 maanden geleden.
Ik zit nu nog steeds te twijfelen of ik hieraan wel goed gedaan heb.
Het was een harde en moeilijke beslissing waarmee ik t mezelf niet makkelijk gemaakt heb.
Dat je je hierdoor erg onzeker voelt snap ik, een gevoel hebt van met lege handen te staan...
Ja, raar maar waar, dacht ik 2 jaar geleden nog dat ik de hoofdrol speelde in n soap,. dit keer zie ik mezelf als dramatisch tiepje die niet meer kan ontsnappen uit n waargebeurt verhaal.
Je waarschuwing is volkomen terecht... maar is ook iets wat de meesten hier wel weten ook al wil je het niet zo zien..
Ach, mijn verhaal is geen leidraad. Ik weet wel dat je vooral zelf goed moet blijven nadenken en kiezen.
Ik ben er zelf ook nog steeds niet uit of de komst van nr 2 mijn leven heeft verrijkt. Zeker is dat hij n waardevolle rol heeft gespeeld.
Hoop dat je t wat meer begrijpt nu.
Ongelofelijk hoe ingewikkeld je leven ineens wordt als er n nieuwe ( ? ) liefde opduikt. Als ik eerder had geweten hoe veel consequenties het toelaten daarvan had gehad had ik misschien anders gehandeld.
Maarja, net als Sranger schrijft : je wil t gewoon niet weten en gaat verder, en verder totdat,... say no more,...
@ Teka : Om op je vragen te antwoorden :
hoe ik begrijpen moet wanneer je zegt dat je het met nr1 te goed had dat er plek was voor een nr2. Was het idd alleen maar een avontuur? Een 'verliefd' zijn op het verliefd zijn met alles wat daarbij hoort, 3 jaar lang?
Ja, ik kan me voorstellen dat dit niet helemaal logisch klinkt maar toch ervaar ik t zo. Ik had n prima leven, zat lekker in mn vel en was vollop bezig de wereld te ontdekken. Daarin was schijnbaar plaats voor iemand die me mezelf leerde kennen op een andere manier. Met nr 1 kon ik veel delen maar niet alles, nr 2 was daarin n welkome aanvulling.
Bovendien was t super spannend, alles gebeurde in t geheim en ik verloor mezelf in die droom.
En wanneer je schrijft dat je nu nog in een ludduvuddu fase zit, begrijp ik je dan goed dat het verbreken van je relatie niet vrijwillig is gebeurd, ook al schrijf je dat jij die verbroken hebt?
Ja klopt, wil er niet teveel over vertellen hier maar door ziekte van hem kwamen we ineens tegenover elkaar te staan. Ik kon daarmee niet overweg en ondanks veel geduld is het me niet gelukt hem voldoende te steunen. Allemaal er pijnlijk, maar na een jaar proberen en mislukken kon ik niet anders dan kiezen voor mezelf. Dat is nu 2 maanden geleden.
Ik zit nu nog steeds te twijfelen of ik hieraan wel goed gedaan heb.
Het was een harde en moeilijke beslissing waarmee ik t mezelf niet makkelijk gemaakt heb.
Dat je je hierdoor erg onzeker voelt snap ik, een gevoel hebt van met lege handen te staan...
Ja, raar maar waar, dacht ik 2 jaar geleden nog dat ik de hoofdrol speelde in n soap,. dit keer zie ik mezelf als dramatisch tiepje die niet meer kan ontsnappen uit n waargebeurt verhaal.
Je waarschuwing is volkomen terecht... maar is ook iets wat de meesten hier wel weten ook al wil je het niet zo zien..
Ach, mijn verhaal is geen leidraad. Ik weet wel dat je vooral zelf goed moet blijven nadenken en kiezen.
Ik ben er zelf ook nog steeds niet uit of de komst van nr 2 mijn leven heeft verrijkt. Zeker is dat hij n waardevolle rol heeft gespeeld.
Hoop dat je t wat meer begrijpt nu.
zondag 9 september 2007 om 23:38
Hi Mooose, dank je voor je antwoorden, het leek mss een kruisverhoor, was geenszins zo bedoeld.. Ja, je leven wordt erg ingewikkeld met de komst van een nieuwe/2e liefde. Wat je schrijft herken ik wel, een prima leven.. en toch ontbreekt er blijkbaar iets. Mijn nr2 heeft mij iig geleerd dat er nog veel meer in me zat dan ik lang heb gedacht, heb dingen ondernomen die ik voorheen niet zou hebben gedaan. Wat een moeilijke keuze zul je hebben moeten maken, toch voor jezelf kiezen ondanks omstandigheden (ziekte van nr1) die het er vast niet makkelijker op hebben gemaakt. En de twijfel... die blijft, ik weet ook niet of nr2 mijn leven verrijkt heeft, veranderd? ja, zonder meer, veel is niet meer zoals het was of mss ooit weer zal zijn.
heb mezelf ook al vaak zien gezien als speler in GTST met wat er allemaal gebeurd is... helaas geen soap maar realiteit.
Als ik je laatste zin lees mag ik daaruit opmaken dat je geen contact meer hebt met nr2? En zo nee, heb je dan spijt met je beslissing te breken met nr1?
heb mezelf ook al vaak zien gezien als speler in GTST met wat er allemaal gebeurd is... helaas geen soap maar realiteit.
Als ik je laatste zin lees mag ik daaruit opmaken dat je geen contact meer hebt met nr2? En zo nee, heb je dan spijt met je beslissing te breken met nr1?
maandag 10 september 2007 om 08:25
@Teka, nr 2 is er nog maar ik weet niet zo goed wat ik nu met hem moet.
Ik ben nog vollop bezig in mn hoofd met de breuk met nr 1 ( die beslissing heb ik moeten nemen tegen mijn zin ).
Was het maar zo simpel dat ik nu vrij was voor nr 2,...
Net als jij zie ik hoe mijn leven is veranderd door nr 2.
Ik kan onze geschiedenis samen niet wegwissen, hij is meer dan een minnaar geworden. Maar hoe verder weet ik ook niet.
Hoe zit dat bij jou ? Hoop je op n vervolg met nr 2 en zo ja, praten jullie daarover ?
Ik ben nog vollop bezig in mn hoofd met de breuk met nr 1 ( die beslissing heb ik moeten nemen tegen mijn zin ).
Was het maar zo simpel dat ik nu vrij was voor nr 2,...
Net als jij zie ik hoe mijn leven is veranderd door nr 2.
Ik kan onze geschiedenis samen niet wegwissen, hij is meer dan een minnaar geworden. Maar hoe verder weet ik ook niet.
Hoe zit dat bij jou ? Hoop je op n vervolg met nr 2 en zo ja, praten jullie daarover ?
maandag 10 september 2007 om 09:26
Lois: hoe is het gegaan gistermiddag, heb je hem nog gezien?
Mooose: Wat een rotperiode moet jij achter de rug hebben, ik hoop dat de twijfel of je de goede beslissing wel hebt genomen, uiteindelijk verdwijnt.
En je zou inderdaad denken dat de weg naar nr2 nu vrij is, maar zo simpel is het dus niet.
Jaikke, ook ik stuur songteksten en gedichten naar nr2, soms laat ik nr1 ook wel eens wat horen, maar dat is dan meer omdat de muziek mij aanspreekt en ik dat wil delen.
Mooose: Wat een rotperiode moet jij achter de rug hebben, ik hoop dat de twijfel of je de goede beslissing wel hebt genomen, uiteindelijk verdwijnt.
En je zou inderdaad denken dat de weg naar nr2 nu vrij is, maar zo simpel is het dus niet.
Jaikke, ook ik stuur songteksten en gedichten naar nr2, soms laat ik nr1 ook wel eens wat horen, maar dat is dan meer omdat de muziek mij aanspreekt en ik dat wil delen.
maandag 10 september 2007 om 13:24
Over mooie songteksten gesproken! Mijn nr2, die bijna geen Nederlands spreekt, stuurde mij een e-mail met Roxeanne Hazes live in Tilburg waar ze "Ik hou van jou zingt". Sindsdien is dit het allermooiste Nederlandstalige liedje dat ik ken, hoewel ik nooit echt weg ben geweest van smartlappen. Over het algemeen houdt hij meer van muziek zonder tekst en stuurt me regelmatig e-mails met hele mooie muziek. Het meest romantische is wel "And then I kissed him" uit de film Pearl Harbor, gecomponeerd door Hans Zimmer.
Muril, wat fijn dat je hem donderdag weer ziet.
Gisteren ruzie gehad met nr1. Deze ruzie heeft me er heel goed bewust van gemaakt wat mijn nr1 ten opzichte van mij zal voelen als hij achter mijn relatie met nr2 komt. ik werd me er ook ineens van bewust wat ik allemaal op het spel zet. Als ik nr1 ooit wil verlaten, zal ik eerst voor een periode afstand moeten nemen van nr2 en een leven voor mezelf opbouwen. Wat ik ook zal doen, een van de twee mannen zal met een gebroken hart achter blijven. Ik weet het niet meer.
Muril, wat fijn dat je hem donderdag weer ziet.
Gisteren ruzie gehad met nr1. Deze ruzie heeft me er heel goed bewust van gemaakt wat mijn nr1 ten opzichte van mij zal voelen als hij achter mijn relatie met nr2 komt. ik werd me er ook ineens van bewust wat ik allemaal op het spel zet. Als ik nr1 ooit wil verlaten, zal ik eerst voor een periode afstand moeten nemen van nr2 en een leven voor mezelf opbouwen. Wat ik ook zal doen, een van de twee mannen zal met een gebroken hart achter blijven. Ik weet het niet meer.
maandag 10 september 2007 om 13:56
Flamenco, wat confronterend, die ruzie! Dat zet je wel weer aan het nadenken. Kan me voorstellen dat je het even niet meer weet. Maar is het voor jou echt een overweging om weg te gaan bij nr1? Weet zo even niet of jullie ook kinderen hebben, maar dat is voor mij eigenlijk wel de allerbelangrijkste reden om dat niet te doen.
maandag 10 september 2007 om 15:24
Bedankt voor jullie lieve reacties!!
TeKa, hoe gaat het met je? Ik las dat je wel wat meer evenwicht gevonden hebt. Ga je nr2 nog benaderen voor een gesprek? Wacht niet te lang, duidelijkheid kan je zoveel rust geven...Ik denk aan je...
Mooose, Zolang 'samen verder' geen optie is, denk je daar ook niet over na.Jij hebt het moeilijk nu zeg...Zoveel tegenstrijdige gevoelens. Geen idee hebben welke kant je op moet. Ik schrik wel van je verhaal. Ook ik heb het thuis goed, en verwacht ook niet dat nr2 daar tussen kan komen. Ik wil ze gewoon alletwee, naast elkaar. (Keep on dreaming!!)
Knuffel voor jou.
Knipoogje, Fijn dat jij ook weer rust en duidelijkheid hebt. Wat kan zo'n gesprek verhelderend zijn! Ik hoop dat jullie samen weer van de mooie momenten gaan genieten.
Muril, jij kiest er ook voor om bij nr1 te blijven. Al is dat miss meer voor de kinderen?
kun jij omgaan met de 'kruimels' die je kunt pakken van jullie liefde?
Wat heerlijk dat je elkaar weer gaat zien, maar wat is het daarna ook weer moeilijk om de draad weer op te pakken, het moment te koesteren en gewoon verder te gaan met leven... Dat terwijl je alleen maar denkt: 'meer,meer,meer!!'
Geniet er toch maar heel erg van...
Flamenco, Hij is bijna terug hè? Ondanks je twijfel hoop ik dat jullie ontmoeting dat zal zijn wat jij hoopt. Bedenk maar dat dit allemaal nodig is om duidelijkheid te krijgen voor jezelf.
Bij mij heb je idd gelijk. Een tussenweg gaat er niet komen bij nr2. 'Je doet iets, of je doet het niet. Maar niet half' (zijn woorden)
Jaikke, ik zou de wanhoop nabij zijn! Wat knap dat je zo met twee benen op de grond kunt blijven...
Stranger, Janken om liedjes waar ik vroeger niet eens de tekst van hoorde! Of een liedje waar ik eigenlijk niet eens in val. Mijn nr2 liet me luistern naar 'laat me maar gaan' van Jan Smit. Hij wilde me duidelijk maken dat dit voor ons de enige en beste optie was. (Nu een jaar geleden...lekker gelukt dus. NOT!)
Moet nu weg,probeer straks nog even te schrijven...
X Lois
TeKa, hoe gaat het met je? Ik las dat je wel wat meer evenwicht gevonden hebt. Ga je nr2 nog benaderen voor een gesprek? Wacht niet te lang, duidelijkheid kan je zoveel rust geven...Ik denk aan je...
Mooose, Zolang 'samen verder' geen optie is, denk je daar ook niet over na.Jij hebt het moeilijk nu zeg...Zoveel tegenstrijdige gevoelens. Geen idee hebben welke kant je op moet. Ik schrik wel van je verhaal. Ook ik heb het thuis goed, en verwacht ook niet dat nr2 daar tussen kan komen. Ik wil ze gewoon alletwee, naast elkaar. (Keep on dreaming!!)
Knuffel voor jou.
Knipoogje, Fijn dat jij ook weer rust en duidelijkheid hebt. Wat kan zo'n gesprek verhelderend zijn! Ik hoop dat jullie samen weer van de mooie momenten gaan genieten.
Muril, jij kiest er ook voor om bij nr1 te blijven. Al is dat miss meer voor de kinderen?
kun jij omgaan met de 'kruimels' die je kunt pakken van jullie liefde?
Wat heerlijk dat je elkaar weer gaat zien, maar wat is het daarna ook weer moeilijk om de draad weer op te pakken, het moment te koesteren en gewoon verder te gaan met leven... Dat terwijl je alleen maar denkt: 'meer,meer,meer!!'
Geniet er toch maar heel erg van...
Flamenco, Hij is bijna terug hè? Ondanks je twijfel hoop ik dat jullie ontmoeting dat zal zijn wat jij hoopt. Bedenk maar dat dit allemaal nodig is om duidelijkheid te krijgen voor jezelf.
Bij mij heb je idd gelijk. Een tussenweg gaat er niet komen bij nr2. 'Je doet iets, of je doet het niet. Maar niet half' (zijn woorden)
Jaikke, ik zou de wanhoop nabij zijn! Wat knap dat je zo met twee benen op de grond kunt blijven...
Stranger, Janken om liedjes waar ik vroeger niet eens de tekst van hoorde! Of een liedje waar ik eigenlijk niet eens in val. Mijn nr2 liet me luistern naar 'laat me maar gaan' van Jan Smit. Hij wilde me duidelijk maken dat dit voor ons de enige en beste optie was. (Nu een jaar geleden...lekker gelukt dus. NOT!)
Moet nu weg,probeer straks nog even te schrijven...
X Lois
maandag 10 september 2007 om 17:00
Muril, wat spannend dat je hem weer gaat zien. Hoewel het je wel verder het moeras in trekt. Tja. Veel plezier iig.
Flamenco, hoe zal je nr. 1 zich opstellen als hij van nr. 1 hoort? En ja, als je huwelijk niet echt slecht is, laat je ook heel wat achter.
Mooosse en Teka, volgens mij hebben jullie veel overeenkomsten. Bedankt trouwens voor je berichtje Teka. Best goede adviezen eigenlijk op mijn andere topic. Hoe staat het met jullie therapie?
Stranger, toch wel fijn om te lezen dat een man ook zo in de war kan zijn (anders bedoeld dan het mss klinkt).
Wat balen Lois dat hij nu zo reageert. Is dat niet omdat het voor hem te bedreigend wordt?
Ben zaterdag uit eten geweest met nr. 2. Daarna stappen en samen in een luxe hotel. Toen nog geluncht. Heb het heerlijk gehad. Na gistermiddag al veel smsjes heen en weer. Hij vindt me heel speciaal. Zucht. Op dit moment ben ik behoorlijk euforisch over mijn situatie maar wel beetje bang dat ik nog een keer keihard ga vallen. Ik probeer maar niet teveel vooruit te denken (ben ik een ster in). Veel sterkte allemaal maar ook veel fijne momenten gewenst.
Ik blijf trouwens schrijven hoor. Wil graag weten hoe het jullie allemaal vergaat en ook mijn eigen verhaal blijven schrijven.
Flamenco, hoe zal je nr. 1 zich opstellen als hij van nr. 1 hoort? En ja, als je huwelijk niet echt slecht is, laat je ook heel wat achter.
Mooosse en Teka, volgens mij hebben jullie veel overeenkomsten. Bedankt trouwens voor je berichtje Teka. Best goede adviezen eigenlijk op mijn andere topic. Hoe staat het met jullie therapie?
Stranger, toch wel fijn om te lezen dat een man ook zo in de war kan zijn (anders bedoeld dan het mss klinkt).
Wat balen Lois dat hij nu zo reageert. Is dat niet omdat het voor hem te bedreigend wordt?
Ben zaterdag uit eten geweest met nr. 2. Daarna stappen en samen in een luxe hotel. Toen nog geluncht. Heb het heerlijk gehad. Na gistermiddag al veel smsjes heen en weer. Hij vindt me heel speciaal. Zucht. Op dit moment ben ik behoorlijk euforisch over mijn situatie maar wel beetje bang dat ik nog een keer keihard ga vallen. Ik probeer maar niet teveel vooruit te denken (ben ik een ster in). Veel sterkte allemaal maar ook veel fijne momenten gewenst.
Ik blijf trouwens schrijven hoor. Wil graag weten hoe het jullie allemaal vergaat en ook mijn eigen verhaal blijven schrijven.
maandag 10 september 2007 om 17:18
Nog even over het weekend. Nr2 hield bewust afstand. Ik weet dat hij ons nachtelijke gesprek, waarin hij zichzelf zo bloot heeft gegeven en waarbij hij zichzelf met alle macht in de hand moest houden, een plaats moet geven.Hij wil geen valse hoop geven en moest voor zichzelf op die (feest) avonden afstand bewaren.
Dat weet/wist ik. Ik wéét nu ook (sinds woensdag weer helemaal zeker) dat onze gevoelens voor elkaar diep zitten,héél diep! Desalnietemin hoopte ik toch op iets meer ècht contact. Een gesprek,dansen etc. Hij was gewoon leuk,aardig en we hebben ook wel lol gehad samen, maar (zal wel vrouw-eigen zijn) ik wil net even dat gevoel hebben dat ik iets specialer ben.Hij heeft ook wel een paar opmerkingen gemaakt,terwijl anderen daarbij stonden, die voor mij veelzeggend waren.Zo moest hij de drie belangrijkste momenten in zijn leven noemen. geboorte,trouwdag,dag dat ik mijn vriendin leerde kennen!(iedereen ha,ha) daarbij keek hij mij veelbetekenend aan.
gisterenmiddag is hij niet geweest (balen, want je staat toch 'op wacht') Zaterdagnacht wilde zijn nr1 naar huis en bleef daarover bezig tot ongenoegen van nr2. Het feest was net begonnen. Ze ging uiteindelijk alleen weg zonder iets te zeggen. Nr2 was daarover erg boos. Wss is dat de reden dat ze niet meer gekomen zijn.
Heb vandaag wel nr2 gebeld. Moest iets doorgeven. Ik wilde dat hij zou merken dat ik ook met een heel kort gesprekje tevreden ben. het was echt maar twee minuten. IK heb het ook beeindigd.Hij was thuis denk ik. Op het laatst zei ik onze code, hij schoot in de lach en antwoordde zoals afgesproken. (Helemaal goed want ik heb weer even de bevestiging...errug hè?)
nou zo modderen we maar weer verder. Totdat....
X Lois
Dat weet/wist ik. Ik wéét nu ook (sinds woensdag weer helemaal zeker) dat onze gevoelens voor elkaar diep zitten,héél diep! Desalnietemin hoopte ik toch op iets meer ècht contact. Een gesprek,dansen etc. Hij was gewoon leuk,aardig en we hebben ook wel lol gehad samen, maar (zal wel vrouw-eigen zijn) ik wil net even dat gevoel hebben dat ik iets specialer ben.Hij heeft ook wel een paar opmerkingen gemaakt,terwijl anderen daarbij stonden, die voor mij veelzeggend waren.Zo moest hij de drie belangrijkste momenten in zijn leven noemen. geboorte,trouwdag,dag dat ik mijn vriendin leerde kennen!(iedereen ha,ha) daarbij keek hij mij veelbetekenend aan.
gisterenmiddag is hij niet geweest (balen, want je staat toch 'op wacht') Zaterdagnacht wilde zijn nr1 naar huis en bleef daarover bezig tot ongenoegen van nr2. Het feest was net begonnen. Ze ging uiteindelijk alleen weg zonder iets te zeggen. Nr2 was daarover erg boos. Wss is dat de reden dat ze niet meer gekomen zijn.
Heb vandaag wel nr2 gebeld. Moest iets doorgeven. Ik wilde dat hij zou merken dat ik ook met een heel kort gesprekje tevreden ben. het was echt maar twee minuten. IK heb het ook beeindigd.Hij was thuis denk ik. Op het laatst zei ik onze code, hij schoot in de lach en antwoordde zoals afgesproken. (Helemaal goed want ik heb weer even de bevestiging...errug hè?)
nou zo modderen we maar weer verder. Totdat....
X Lois
maandag 10 september 2007 om 18:01
Hi Mooose, nee zo simpel is het jammer genoeg niet.. de breuk met je nr1 zul je eerst moeten verwerken, dingen op een rij krijgen. En er moeten wss een boel dingen geregeld worden, huisvesting, verdeling van spullen en ga zo maar door. Sterkte hiermee! Heb zelf ook ondervonden dat je leven op de kop komt te staan met de komst van een nr2, niets is meer wat het was, niets wordt ook meer wat het was ook al zou je dat graag willen. Ik weet niet of er een vervolg zal komen met nr2, op dit moment is er weinig tot geen contact. In mijn hart denk ik dat hij geen relatie wil, mss nooit gewild heeft.. hoewel in het begin die wil er wel degelijk was... kwam alles toch te dichtbij? wilde of kon hij zich niet vastleggen? waren mijn verwachtingen te hoog? ik weet het niet..
Songteksten.. het lijkt wel of elke tekst wel een bepaalde betekenis heeft... Nr1 wantrouwt elke cd die ik draai, hoort in elk liedje wel wat... terwijl hij daar eerder nooit wat mee had.
Muril, was t maar donderdag vast he!
Flamenco, je hebt gelijk, je moet eerst dingen afsluiten voordat je verder kunt met wat dan ook. En dat je iemand pijn gaat doen is niet te voorkomen, niemand komt hier zonder pijn uit, jij zelf ook niet, wat je ook beslist, het zal moeite, pijn en verdriet geven want je neemt zo'n beslissing niet even tussen neus en lippen door, kost veel kracht en moed; voor jezelf kiezen, merk dat bij mezelf steeds weer.
Lois, het was dus toch zelfbescherming van nr2 omzich terughoudend op te stellen... waarom kun je dat niet gewoon aannemen he, zijn we aldoor bevestiging nodig... die code vind ik wel wat hebben
Josephien, fijn dat je hier blijft mee schrijven!
Dat moet een hele fijne zaterdag zijn geweest, ben er eigenlijk wel een beetje jaloers op
Therapie gaat nog steeds moeizaam, ik heb vaak het gevoel dat dit niet meer goed gaat komen, er is veel onbegrip naar elkaar en dingen 'gewoon' weer oppakken is niet gemakkelijk daarvoor is er te veel gebeurd. Niet alleen een nr2, ook dingen uit het verleden, bij mij is de fut er uit om nog moeite te doen en ik vind het erg moeilijk dat weer op te brengen. Wil graag goede vrienden blijven (wat we ook altijd waren) en bepaalde dingen samen blijven doen, maar dat wil nr1 dan weer niet.....
En zo modderen we door, om met de woorden van Lois te spreken.
X t
Songteksten.. het lijkt wel of elke tekst wel een bepaalde betekenis heeft... Nr1 wantrouwt elke cd die ik draai, hoort in elk liedje wel wat... terwijl hij daar eerder nooit wat mee had.
Muril, was t maar donderdag vast he!
Flamenco, je hebt gelijk, je moet eerst dingen afsluiten voordat je verder kunt met wat dan ook. En dat je iemand pijn gaat doen is niet te voorkomen, niemand komt hier zonder pijn uit, jij zelf ook niet, wat je ook beslist, het zal moeite, pijn en verdriet geven want je neemt zo'n beslissing niet even tussen neus en lippen door, kost veel kracht en moed; voor jezelf kiezen, merk dat bij mezelf steeds weer.
Lois, het was dus toch zelfbescherming van nr2 omzich terughoudend op te stellen... waarom kun je dat niet gewoon aannemen he, zijn we aldoor bevestiging nodig... die code vind ik wel wat hebben
Josephien, fijn dat je hier blijft mee schrijven!
Dat moet een hele fijne zaterdag zijn geweest, ben er eigenlijk wel een beetje jaloers op
Therapie gaat nog steeds moeizaam, ik heb vaak het gevoel dat dit niet meer goed gaat komen, er is veel onbegrip naar elkaar en dingen 'gewoon' weer oppakken is niet gemakkelijk daarvoor is er te veel gebeurd. Niet alleen een nr2, ook dingen uit het verleden, bij mij is de fut er uit om nog moeite te doen en ik vind het erg moeilijk dat weer op te brengen. Wil graag goede vrienden blijven (wat we ook altijd waren) en bepaalde dingen samen blijven doen, maar dat wil nr1 dan weer niet.....
En zo modderen we door, om met de woorden van Lois te spreken.
X t
