Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
zondag 16 september 2007 om 23:58
Ik hoop voor je dat je een beetje rust kunt vinden en het een beetje verstandelijk kunt benaderen. De ene dag zal dat beter gaan dan de andere. Ik weet zeker dat je er komt, je bent zò sterk!
Zover gaan dat het consequenties heeft voor mijn gezin wil ik niet! Ik bedoel echt nèt dat beetje meer. Net wat specialer zijn, een keer kussen, kletsen, oogcontact,bij elkaar zijn. Bellen, dansen, geheime klik hebben. Wat lieve woorden horen, teasen, elkaar vasthouden, discussiëren....en echt, ik hoef niet 'all the way'
Nr2 zou letterlijk vragen of ik uit een ei gekropen ben.....Misschien wel terecht. Is het geen haalbare kaart. Voor de lange termijn is denk ik geen enkele scenario een succes. Jawel! Eén.... Dat de gevoelens voor elkaar overgaan, doodbloeden, voordat het werkelijke schade heeft aangericht...Een Utopie denk ik!!
Welterusten, X Lois
Zover gaan dat het consequenties heeft voor mijn gezin wil ik niet! Ik bedoel echt nèt dat beetje meer. Net wat specialer zijn, een keer kussen, kletsen, oogcontact,bij elkaar zijn. Bellen, dansen, geheime klik hebben. Wat lieve woorden horen, teasen, elkaar vasthouden, discussiëren....en echt, ik hoef niet 'all the way'
Nr2 zou letterlijk vragen of ik uit een ei gekropen ben.....Misschien wel terecht. Is het geen haalbare kaart. Voor de lange termijn is denk ik geen enkele scenario een succes. Jawel! Eén.... Dat de gevoelens voor elkaar overgaan, doodbloeden, voordat het werkelijke schade heeft aangericht...Een Utopie denk ik!!
Welterusten, X Lois
maandag 17 september 2007 om 06:31
Teka, het is helaas eerder andersom. Ik kreeg een mailtje terug dat hij dat ook aan het doen is en ik vond dat ineens helemaal niet leuk om te horen. Toen ik hem dat mailde zette hij meteen zijn msn aan en hebben we er nog een tijd over kunnen doorpraten. Hij had door dat ik me niet zo heel tof voelde op dat moment.
Lois: is dat nog niet veel moeilijker, als jullie al "all the way" zijn gegaan om dat nu niet meer te willen? En al die dingen die je noemt, ik wil dat ook maar ik ben bang dat ik steeds meer wil!
*moet rennen nu, heb een vroege dienst*
x
Lois: is dat nog niet veel moeilijker, als jullie al "all the way" zijn gegaan om dat nu niet meer te willen? En al die dingen die je noemt, ik wil dat ook maar ik ben bang dat ik steeds meer wil!
*moet rennen nu, heb een vroege dienst*
x
maandag 17 september 2007 om 09:00
Weet iemand hoe lang het duurt voor je weet wat je wilt? ik merk dat het idee van bij 1 weggaan steeds minder erg lijkt. In het begin kon ik er niet aan denken maar nu na een paar jaar..... Nr 2 wijst me erop hoe het ook kan voelen.
Als ik nadenk over hoe het tussen ons loopt zwabber ik heen en weer tussen argumenten dat ik niets aan hem heb en al die kleine momenten dat ik me zo bijzonder voelde voor hem. Ik mis het zo, al die lieve sms-jes , direkt antwoord... Ik vermoed zo dat hij het helemaal heeft opgegeven met mij en verder wil (met een ander??)
Ik geef op allerlei manieren aan dat ik hem even nodig heb maar hij geeft niet thuis. Als ik het terug lees ben ik ook ontactvol. Weet hij wat ik voel???Msn en sms is ook zo veradelijk, alles kan zo verkeerd opgevat worden. Ik merkte zelf dat ik er gevoelig van werd en ik merk dat aan hem ook. En nu al bijna een week geen contact. Denk hij aan me? Mist hij me? Als hij in het buitenland zit spreek ik hem ook vaak niet, maar toch. nu is het zijn keuze.
Ergens wil ik dat ook. elkaar niet meer zien. maar is dat gevoel of verstand?
Ik lees het bij iedereen van ons terug, het verlangen, vragen, teleurstelling, niet los willen laten. We maken onszelf gek en laten ons gek maken. Maar hoe is het nu voor die mannen dan? Ik merk thuis dat ik Martijn t liefst ontloop. Maar ik zal er toch een keer wat mee moeten??
Ik kan ook niet echt boos op em zijn. Hebben jullie dat ook, dat je alles vegoeilijkt van 2 en extra kritisch bent op 1?
Als ik nadenk over hoe het tussen ons loopt zwabber ik heen en weer tussen argumenten dat ik niets aan hem heb en al die kleine momenten dat ik me zo bijzonder voelde voor hem. Ik mis het zo, al die lieve sms-jes , direkt antwoord... Ik vermoed zo dat hij het helemaal heeft opgegeven met mij en verder wil (met een ander??)
Ik geef op allerlei manieren aan dat ik hem even nodig heb maar hij geeft niet thuis. Als ik het terug lees ben ik ook ontactvol. Weet hij wat ik voel???Msn en sms is ook zo veradelijk, alles kan zo verkeerd opgevat worden. Ik merkte zelf dat ik er gevoelig van werd en ik merk dat aan hem ook. En nu al bijna een week geen contact. Denk hij aan me? Mist hij me? Als hij in het buitenland zit spreek ik hem ook vaak niet, maar toch. nu is het zijn keuze.
Ergens wil ik dat ook. elkaar niet meer zien. maar is dat gevoel of verstand?
Ik lees het bij iedereen van ons terug, het verlangen, vragen, teleurstelling, niet los willen laten. We maken onszelf gek en laten ons gek maken. Maar hoe is het nu voor die mannen dan? Ik merk thuis dat ik Martijn t liefst ontloop. Maar ik zal er toch een keer wat mee moeten??
Ik kan ook niet echt boos op em zijn. Hebben jullie dat ook, dat je alles vegoeilijkt van 2 en extra kritisch bent op 1?
maandag 17 september 2007 om 18:37
@Lois, jullie zijn letterlijk dicht bij een grens als ik t zo lees :
wel over willen maar niet kunnen vanwege de risico's.
Ik kan me goed voorstellen dat je daar enigzins moedeloos van wordt. En als
je er nu niet uitkomt dan kom je er nooit uit !
Ik denk dat Teka gelijk heeft, als je er nu vol voor wilt gaan dan weet je niet waar t einde is. Bovendien geeft nr 2 aan dat ie daarmee in de problemen denkt te komen, dus alleen als nr 2 precies hetzelfde voelt ( en uiteindelijk kiest ) als jij zal t werken.
@Teka, hoop dat je beetje rust heb kunnen vinden. Staar je niet blind op wat je verliest. Ik weet dat de pijn je daartoe dwingt maar besef dat nr 2 'slechts' n rol heeft gespeeld.
Ik weet dondersgoed hoe lullig het voelt maar echt geloof me :
Er komt n dag dat je ziet dat alles ergens goed voor was. ( ik wacht daar zelf ook nog op maar zelfs al na 2 maanden zie ik vooruitgang. ik kan zelfs alweer lachen om mn eigen stommiteiten )
@ Miep, je bent absoluut geen zeur !
Er bestaat geen middel of test om eruit te komen, helaas, anders hadden we die met zn allen allang gebruikt en doorgetipt. Lastig eh ? De enige raadgever is je eigen gevoel en grenzen. Als de teleurstellingen, verdriet en verwarring teveel worden is t tijd om keuzes te maken.
Tenzij je denkt te kunnen overleven met zoveel onzekerheid.
Eigelijk zijn er nooit antwoorden. Of heeft iedereen zn eigen antwoorden.
Ik merk dat ik veel heb aan t lezen en schrijven over die rare ervaring 2 liefdes te hebben.
Gister heb ik voor de fun alle mailtjes tussen nr 2 en mij uitgeprint. Ging maar ten dele, het dossier was te groot ! Ik heb t halverwege opgegeven, t lukte me niet eens de volgorde van post en mail op orde te krijgen.
Ons contact was veelal schriftelijk. We belden, smsten nooit.
Wel veel attenties per post en zelfs koeriers die heen en weer fietsten met kadootjes.
Heel raar om je eigen geschiedenis zo orde te leggen ( overal papieren op de vloer ) , deed me beetje denken aan vroeger als ik fotoalbum maakte.
En nog raarder te bedenken dat iemand me hiermee bezig zou zien...
Gelukkig kan ik jullie zonder schaamte vertellen over mn vreemde hobby's !!
wel over willen maar niet kunnen vanwege de risico's.
Ik kan me goed voorstellen dat je daar enigzins moedeloos van wordt. En als
je er nu niet uitkomt dan kom je er nooit uit !
Ik denk dat Teka gelijk heeft, als je er nu vol voor wilt gaan dan weet je niet waar t einde is. Bovendien geeft nr 2 aan dat ie daarmee in de problemen denkt te komen, dus alleen als nr 2 precies hetzelfde voelt ( en uiteindelijk kiest ) als jij zal t werken.
@Teka, hoop dat je beetje rust heb kunnen vinden. Staar je niet blind op wat je verliest. Ik weet dat de pijn je daartoe dwingt maar besef dat nr 2 'slechts' n rol heeft gespeeld.
Ik weet dondersgoed hoe lullig het voelt maar echt geloof me :
Er komt n dag dat je ziet dat alles ergens goed voor was. ( ik wacht daar zelf ook nog op maar zelfs al na 2 maanden zie ik vooruitgang. ik kan zelfs alweer lachen om mn eigen stommiteiten )
@ Miep, je bent absoluut geen zeur !
Er bestaat geen middel of test om eruit te komen, helaas, anders hadden we die met zn allen allang gebruikt en doorgetipt. Lastig eh ? De enige raadgever is je eigen gevoel en grenzen. Als de teleurstellingen, verdriet en verwarring teveel worden is t tijd om keuzes te maken.
Tenzij je denkt te kunnen overleven met zoveel onzekerheid.
Eigelijk zijn er nooit antwoorden. Of heeft iedereen zn eigen antwoorden.
Ik merk dat ik veel heb aan t lezen en schrijven over die rare ervaring 2 liefdes te hebben.
Gister heb ik voor de fun alle mailtjes tussen nr 2 en mij uitgeprint. Ging maar ten dele, het dossier was te groot ! Ik heb t halverwege opgegeven, t lukte me niet eens de volgorde van post en mail op orde te krijgen.
Ons contact was veelal schriftelijk. We belden, smsten nooit.
Wel veel attenties per post en zelfs koeriers die heen en weer fietsten met kadootjes.
Heel raar om je eigen geschiedenis zo orde te leggen ( overal papieren op de vloer ) , deed me beetje denken aan vroeger als ik fotoalbum maakte.
En nog raarder te bedenken dat iemand me hiermee bezig zou zien...
Gelukkig kan ik jullie zonder schaamte vertellen over mn vreemde hobby's !!
maandag 17 september 2007 om 19:24
Moose, Geweldig je hobby! Ik heb vrijdagavond hetzelfde gedaan... Alleen kwam bij mij nr1 eerder thuis dan gepland en moest ik het spul bij elkaar graaien! Toch denk ik dat het goed is voor je verwerking. Je krijgt weer een helder beeld.
Ik vind het wel goed te horen dat het je steeds een beetje beter gaat. Al geven de herinneringen je toch telkens een steek in je maag hè?...
Ik merk ook dat ik erg veel heb aan jullie gedachten, jullie 'kijk' op de zaak. Iemand die het van buitenaf ziet!
Ik denk dat jullie gelijk hebben. Wij zitten dicht bij een grens. Ik wil hem wéér (veilig) over. Alleen als het moment het toelaat. Nr2 wil hem niet over omdat het hek dan van de dam is, en omdat hij er dan te ver 'ingaat' . Hij denkt ook zeker dat het uit zal komen. 8 van de 10 keer is nr2 heel sterk. Hij heeft een ijzeren zelfdiscipline. Heel soms laat hij zich gaan. (Ik heb het nu over onze tijd nadat we officieel gestopt waren met onze relatie) Het is dan weer helemaal als vanouds!
Ik word zo moe van dat 'aantrekken' en 'afstoten'. Moedeloos als ik aan onze (niet) toekomst denk!
Ik heb me vandaag een soort Mantra eigen gemaakt. Ik blijf steeds herhalen:
'Hij houdt van je, geniet gewoon van de mooie momenten samen'' Ik moet gewoon niet méér willen. Het is niet goed voor ons en onze gezinnen......Dat moet mijn KEUZE worden
Ik moet zeggen dat het (voor het moment) best werkt.(Met dank aan Knipoogje!)
Het is toch eigenlijk heel luxe te weten dat er twee mannen zijn die verschrikkelijk veel van je houden?
Wat een positief moment heb ik toch!!! (Hoe lang???)
X
Ik vind het wel goed te horen dat het je steeds een beetje beter gaat. Al geven de herinneringen je toch telkens een steek in je maag hè?...
Ik merk ook dat ik erg veel heb aan jullie gedachten, jullie 'kijk' op de zaak. Iemand die het van buitenaf ziet!
Ik denk dat jullie gelijk hebben. Wij zitten dicht bij een grens. Ik wil hem wéér (veilig) over. Alleen als het moment het toelaat. Nr2 wil hem niet over omdat het hek dan van de dam is, en omdat hij er dan te ver 'ingaat' . Hij denkt ook zeker dat het uit zal komen. 8 van de 10 keer is nr2 heel sterk. Hij heeft een ijzeren zelfdiscipline. Heel soms laat hij zich gaan. (Ik heb het nu over onze tijd nadat we officieel gestopt waren met onze relatie) Het is dan weer helemaal als vanouds!
Ik word zo moe van dat 'aantrekken' en 'afstoten'. Moedeloos als ik aan onze (niet) toekomst denk!
Ik heb me vandaag een soort Mantra eigen gemaakt. Ik blijf steeds herhalen:
'Hij houdt van je, geniet gewoon van de mooie momenten samen'' Ik moet gewoon niet méér willen. Het is niet goed voor ons en onze gezinnen......Dat moet mijn KEUZE worden
Ik moet zeggen dat het (voor het moment) best werkt.(Met dank aan Knipoogje!)
Het is toch eigenlijk heel luxe te weten dat er twee mannen zijn die verschrikkelijk veel van je houden?
Wat een positief moment heb ik toch!!! (Hoe lang???)
X
maandag 17 september 2007 om 23:50
Teka en Mooose, soms werkt een nr. 2 ook als katalysator om goed te kijken naar je eigen huwelijk en wat je daar mee wilt. En ik weet eigenlijk niet of all the way gaan nou zoveel uitmaakt voor je gevoelens. Het gaat toch vooral om wat in je hart zit. Mijn nr. 2 stuurde me vandaag een mailtje waarin hij om duidelijkheid vraagt over waar ik nu sta en wat ik wil. Ik heb hem eerlijk geantwoord dat nr. 1 en ik veel praten over een nr. 2. Heb hem ook gezegd dat hij heel belangrijk voor me is en ik de hele dag aan hem denk. Hij was blij met m'n antwoord en denkt ook veel aan mij. Denk wel dat ik op een gegeven moment voor een keuze kom te staan, maar dat zie ik dan wel weer. Geniet van het moment. Voel me zo geliefd. Het gekke is dat deze situatie mijn nr. 1 en mij dichter tot elkaar brengt. Allemaal een knuffel
maandag 17 september 2007 om 23:56
@Mooose, het is waar wat je zegt, merk aan mezelf ook dat ik weer veel nadenk of het beter zou zijn naar nr1 terug te gaan, hem zijn kans te geven. Ben daar nog niet uit. Heb gisteren en vandaag ook veel nagedacht over nr2 en hem vanavond aangesproken op msn en heb eindelijk een eerlijk antwoord gehad, hij heeft een vriendin... tsja en of ze nu lang of kort blijft... het maakt me geloof ik niet eens zo veel meer uit. Er is te veel gebeurd om weer onbevangen tegenover hem te staan. Ik hou me ook vast aan het feit dat dit alles een reden moet hebben gehad, dat er mss een nr2 nodig was om dingen duidelijk te maken over je relatie, over jezelf... en ben er ook van overtuigd dat mensen met een reden in je leven komen... maar ook weer gaan. ja, zelfspot is een redding, merk dat zelf ook wel, het houdt je op de been! Ik heb altijd al veel geschreven, maar met wat reacties terug kom je idd verder, kijk je anders naar dingen.
@Lois, ik wens je sterkte! Die grens zul je nooit veilig overkomen, zal altijd gevolgen hebben. En om dan terug te keren naar wat het was zal heel, heel erg moelijk worden.
Ja, koester het feit dat er 2 mannen zijn die zoveel van je houden, zegt genoeg over jou!
@Muril, nee natuurlijk was dit niet wat je horen wilde, maar mss wel realistisch en als je samen tot een beslissing kunt komen is het mss een beetje beter te aanvaarden.
@Mies, nee niemand kan je zeggen hoeveel tijd je nodig hebt voordat je werkelijk weet wat je wil... dat kun je alleen zelf. Neem die tijd en probeer (heel verstandelijk) de plussen en minnen naast elkaar te zetten. Dan nog zal het moeilijk zijn, nr2 zal altijd een voosprong houden op je nr1 juist omdat het een nr2 is....
X t
@Lois, ik wens je sterkte! Die grens zul je nooit veilig overkomen, zal altijd gevolgen hebben. En om dan terug te keren naar wat het was zal heel, heel erg moelijk worden.
Ja, koester het feit dat er 2 mannen zijn die zoveel van je houden, zegt genoeg over jou!
@Muril, nee natuurlijk was dit niet wat je horen wilde, maar mss wel realistisch en als je samen tot een beslissing kunt komen is het mss een beetje beter te aanvaarden.
@Mies, nee niemand kan je zeggen hoeveel tijd je nodig hebt voordat je werkelijk weet wat je wil... dat kun je alleen zelf. Neem die tijd en probeer (heel verstandelijk) de plussen en minnen naast elkaar te zetten. Dan nog zal het moeilijk zijn, nr2 zal altijd een voosprong houden op je nr1 juist omdat het een nr2 is....
X t
dinsdag 18 september 2007 om 00:01
@Josephien, onze berichten kruisten elkaar net... ik denk idd ook dat het 'all the way' gaan niet zoveel uitmaakt, het feit dat er ruimte is voor een nr2 zegt meer dan voldoende en ook wat het doet met je gevoelens. Je nr2 wil zo langzamerhand dus toch meer duidelijkheid... was te verwachten. Dat je eerlijk naar hem bent is alleen maar goed, hij weet dan wat er in je omgaat en waar hij staat. Mss wordt hij wel de 'redding' van je relatie met nr1. Voor nu, geniet van het moment idd en wees blij dat je geliefd bent!
X t
X t
dinsdag 18 september 2007 om 14:10
Hi another.. dank je.
je leest tussen mijn regels door.. ja het doet pijn, behoorlijk ook, al probeer ik dat van me af te zetten,me voor te houden dat het niet anders is. Vandaag nog even met nr2 gesproken, hij wilde blijkbaar toch nog even met me praten, wat dingen verduidelijken... of... Nee, niet verder denken nu. Ben het vandaag allemaal meer dan beu, nu dan toch een definitief (?) antwoord van nr2, het getrek van nr1, het maakt me zo moe, hoe kun je dan tot jezelf komen, weet niet eens meer wat ik voel. Het liefst ging ik slapen en pas dan wakker worden als alles helder en opgelost is. Helaas, dat gaat niet, je moet verder. Pff dacht dat ik weer een stapje verder was, maar ben er weer 2 terug gegooid.
je leest tussen mijn regels door.. ja het doet pijn, behoorlijk ook, al probeer ik dat van me af te zetten,me voor te houden dat het niet anders is. Vandaag nog even met nr2 gesproken, hij wilde blijkbaar toch nog even met me praten, wat dingen verduidelijken... of... Nee, niet verder denken nu. Ben het vandaag allemaal meer dan beu, nu dan toch een definitief (?) antwoord van nr2, het getrek van nr1, het maakt me zo moe, hoe kun je dan tot jezelf komen, weet niet eens meer wat ik voel. Het liefst ging ik slapen en pas dan wakker worden als alles helder en opgelost is. Helaas, dat gaat niet, je moet verder. Pff dacht dat ik weer een stapje verder was, maar ben er weer 2 terug gegooid.
dinsdag 18 september 2007 om 17:50
Teka, een winterslaap..., ik begrijp je gevoelens. Je maakt ook zoveel mee op dit moment. Je hebt gewoon gelijk, een nr. 2 komt niet zo maar in je leven, dat heeft een reden, dat kan door allerlei omstandigen gebeuren. Door je relatie met nr. 2 zie je wat je mist in je relatie met nr. 1, worden dingen helderder. Misschien denken we allemaal wel eens, had ik maar niet...., dan voelde ik niet...., dan wist ik niet dat... Maar we hebben wel, we voelen wel, we weten wel. Ik hoop dat je echt wat afstand kunt nemen, zodat je alles voor jezelf goed op een rijtje krijgt, hug!
Josephien, het voelt inderdaad heerlijk he? Jezelf geliefd voelen! Ook ik heb het gevoel dat mijn relatie met nr. 2 me dichter bij nr. 1 heeft gebracht. Ook nr. 1 ziet dat ik anders ben en is hierdoor weer helemaal verliefd op me geworden. Wat een excuus om nr. 2 goed te praten denk ik dan bij mezelf..... Het blijven vooral (bij mij) toch hele dubbele gevoelens.
Lois, inderdaad wat een luxe he? Twee mannen die van je houden, misschien elk op hun eigen manier, maar toch. Het is zo heerlijk, en ik houd van hen! Geniet, geniet van de mooie momenten, dat houd je (voor nu) op de been, dat neemt niemand je af!
Moose, hoe herkenbaar, ik heb ook alles bewaard aan mailtjes, zelfs sms-jes (hoe gevaarlijk, maar ik kan er geen afstand van doen). Even nagenieten als je alles weer leest! En een rare hobby? Je ziet, je bent niet de enigste.
Muril, krijg je alles een beetje op een rijtje, lukt het om afstand te houden?
Alle anderen die meelezen, meeschrijven, ik wens jullie sterkte in de moeilijke tijden en geniet van alle mooie momenten!!!
Hier is alles nog steeds heel rustig (wegens omstandigheden). Raar..., onrust voel ik absoluut niet. Ik ben zeker van hem en hij van mij! Wat een heerlijk gevoel! Ik weet dat veel van jullie dat helaas niet hebben, maar ik wilde het toch even kwijt. Zo kan het dus ook en het voelt heerlijk!
x Knipoogje
Josephien, het voelt inderdaad heerlijk he? Jezelf geliefd voelen! Ook ik heb het gevoel dat mijn relatie met nr. 2 me dichter bij nr. 1 heeft gebracht. Ook nr. 1 ziet dat ik anders ben en is hierdoor weer helemaal verliefd op me geworden. Wat een excuus om nr. 2 goed te praten denk ik dan bij mezelf..... Het blijven vooral (bij mij) toch hele dubbele gevoelens.
Lois, inderdaad wat een luxe he? Twee mannen die van je houden, misschien elk op hun eigen manier, maar toch. Het is zo heerlijk, en ik houd van hen! Geniet, geniet van de mooie momenten, dat houd je (voor nu) op de been, dat neemt niemand je af!
Moose, hoe herkenbaar, ik heb ook alles bewaard aan mailtjes, zelfs sms-jes (hoe gevaarlijk, maar ik kan er geen afstand van doen). Even nagenieten als je alles weer leest! En een rare hobby? Je ziet, je bent niet de enigste.
Muril, krijg je alles een beetje op een rijtje, lukt het om afstand te houden?
Alle anderen die meelezen, meeschrijven, ik wens jullie sterkte in de moeilijke tijden en geniet van alle mooie momenten!!!
Hier is alles nog steeds heel rustig (wegens omstandigheden). Raar..., onrust voel ik absoluut niet. Ik ben zeker van hem en hij van mij! Wat een heerlijk gevoel! Ik weet dat veel van jullie dat helaas niet hebben, maar ik wilde het toch even kwijt. Zo kan het dus ook en het voelt heerlijk!
x Knipoogje
dinsdag 18 september 2007 om 19:39
Ik verontschuldig me bij voorbaat...., maar moet het gewoon even van me afschrijven.
Ik ben zo verliefd op nr. 2, ben zo blij, het voelt zo vreselijk goed! Ik zit ontzettend te genieten! Ik kan mijn gevoelens en emoties bijna niet meer verbergen. Liefde, ja, ik houd van hem, zo vreselijk veel, het doet bijna zeer! Hoe dat komt? Eigenlijk weet ik het wel, hij deelt zijn gevoelens en emoties met me. En dan komen we weer terug op waarom we van nr. 2 houden. Nr. 1 deelt dus NIET zijn gevoelens, maar met name zijn emoties niet met mij. Aangezien ik een gevoelsmens ben, mis ik dat dus met name bij nr. 1 en heb dat dus gevonden in nr. 2.
Denken aan de toekomst, hoe het allemaal zal lopen, wil ik nu helemaal niet, laat me, laat me genieten van het moment, van nummer 2.
(Ik weet heus wel dat er waarschijnlijk een tijd zal komen dat ik ook in een dal zal zitten, veel verdriet zal hebben, maar nu..., laat me.)
Knipoogje
Ik ben zo verliefd op nr. 2, ben zo blij, het voelt zo vreselijk goed! Ik zit ontzettend te genieten! Ik kan mijn gevoelens en emoties bijna niet meer verbergen. Liefde, ja, ik houd van hem, zo vreselijk veel, het doet bijna zeer! Hoe dat komt? Eigenlijk weet ik het wel, hij deelt zijn gevoelens en emoties met me. En dan komen we weer terug op waarom we van nr. 2 houden. Nr. 1 deelt dus NIET zijn gevoelens, maar met name zijn emoties niet met mij. Aangezien ik een gevoelsmens ben, mis ik dat dus met name bij nr. 1 en heb dat dus gevonden in nr. 2.
Denken aan de toekomst, hoe het allemaal zal lopen, wil ik nu helemaal niet, laat me, laat me genieten van het moment, van nummer 2.
(Ik weet heus wel dat er waarschijnlijk een tijd zal komen dat ik ook in een dal zal zitten, veel verdriet zal hebben, maar nu..., laat me.)
Knipoogje
dinsdag 18 september 2007 om 21:08
Knipoogje, lekker toch? Geniet er maar van hoor. Bij mij trouwens hetzelfde hoor, soms denk ik dat nr 1 iets doorheeft, zo verliefd kan hij doen. Net of hij wil voorkomen dat ik naar anderen ga kijken, zo voelt het soms.
TeKa, hoe is het nu? Neem je tijd, misschien zul je gevoelsmatig nog wel eens een stap terug moeten doen. Dit is niet iets dat je zomaar voor jezelf duidelijk hebt.
Nog even over dat all the way gaan: voor mijn gevoelens, onze gevoelens maakt dat inderdaad niet zoveel uit. Maar toch denk ik dat ik er spijt van zou krijgen en dat ik dat gewoon zou moeten vertellen aan nr 1.
We hebben vandaag lang kunnen bellen met elkaar. Misschien dat we elkaar volgende week nog een keer zien. En dat moet dan echt even de laatste keer zijn. Ik merk dat ik nog steeds erg onzeker wordt als er weinig contact tussen ons is. Maar die onzekerheid is weg zodra ik hem spreek. Ik weet ook dat het de omstandigheden zijn, zelfs zijn laptop en telefoon worden in de gaten gehouden.
TeKa, hoe is het nu? Neem je tijd, misschien zul je gevoelsmatig nog wel eens een stap terug moeten doen. Dit is niet iets dat je zomaar voor jezelf duidelijk hebt.
Nog even over dat all the way gaan: voor mijn gevoelens, onze gevoelens maakt dat inderdaad niet zoveel uit. Maar toch denk ik dat ik er spijt van zou krijgen en dat ik dat gewoon zou moeten vertellen aan nr 1.
We hebben vandaag lang kunnen bellen met elkaar. Misschien dat we elkaar volgende week nog een keer zien. En dat moet dan echt even de laatste keer zijn. Ik merk dat ik nog steeds erg onzeker wordt als er weinig contact tussen ons is. Maar die onzekerheid is weg zodra ik hem spreek. Ik weet ook dat het de omstandigheden zijn, zelfs zijn laptop en telefoon worden in de gaten gehouden.
dinsdag 18 september 2007 om 21:42
Twee liefdes......
Het was als een droom, een fantasie, die z'n eigen leven ging leiden.
De liefde barstte los, en niets of niemand die ons kon bevrijden.
We hebben geleefd, de dag geplukt en alles laten gebeuren,
ondanks de wetenschap dat niemand dit goed zou keuren.
Het was geen spel, het was geen opzet, het was een ontdekt paradijs.
Er was geen weerstand tegen te bieden, ondanks de hoge prijs.
Maar paradijs werd hel, en de ommekeer is gekomen.
De klap kwam hard aan, maar het is ons toegekomen.
Een storm van gevoelens, een chaos in hoofd en hart.
De moeilijkste keuze van mijn leven, vol verdriet, pijn en smart.
Ieder voor zich moesten we voor en tegen de liefde knokken.
Het was zwaar om ons niet weer door de verleiding en liefde te laten lokken.
Beiden proberen we er het beste van te maken,...zonder elkaar.
Het gaat me langzaam weer goed, al valt het gemis me nog steeds zwaar.
Ik ben hem dankbaar en heb hem lief, voor alles wat hij mij heeft gegeven.
Door zijn "wijze" liefde, sta ik nu anders in het leven.
Het meisje in mij, werd eindelijk een volwassen vrouw,
en ik leef met de wetenschap dat ik oprecht van twee mannen houd.
Ondanks het stille verdriet, voel ik me sterker en rijk,
zonder spijt te hebben gehad!
Deze liefde is mijn "cadeautje" van het leven,
een onbetaalbare SCHAT.
Het was als een droom, een fantasie, die z'n eigen leven ging leiden.
De liefde barstte los, en niets of niemand die ons kon bevrijden.
We hebben geleefd, de dag geplukt en alles laten gebeuren,
ondanks de wetenschap dat niemand dit goed zou keuren.
Het was geen spel, het was geen opzet, het was een ontdekt paradijs.
Er was geen weerstand tegen te bieden, ondanks de hoge prijs.
Maar paradijs werd hel, en de ommekeer is gekomen.
De klap kwam hard aan, maar het is ons toegekomen.
Een storm van gevoelens, een chaos in hoofd en hart.
De moeilijkste keuze van mijn leven, vol verdriet, pijn en smart.
Ieder voor zich moesten we voor en tegen de liefde knokken.
Het was zwaar om ons niet weer door de verleiding en liefde te laten lokken.
Beiden proberen we er het beste van te maken,...zonder elkaar.
Het gaat me langzaam weer goed, al valt het gemis me nog steeds zwaar.
Ik ben hem dankbaar en heb hem lief, voor alles wat hij mij heeft gegeven.
Door zijn "wijze" liefde, sta ik nu anders in het leven.
Het meisje in mij, werd eindelijk een volwassen vrouw,
en ik leef met de wetenschap dat ik oprecht van twee mannen houd.
Ondanks het stille verdriet, voel ik me sterker en rijk,
zonder spijt te hebben gehad!
Deze liefde is mijn "cadeautje" van het leven,
een onbetaalbare SCHAT.
dinsdag 18 september 2007 om 23:29
@Teka, moeilijke tijden, pffft !! Klinkt misschien wel erg raar hoor maar een nr 1 die trekt en een nr 2 die zich terugtrekt drukt je met de neus op de feiten
Ik hoop dat je wat tijd voor jezelf kunt nemen. Nu is het aan jou om zelf aan zet te zijn.
Het gevoel er alleen voor te staan is ozo killing.
Ik snap dat je ervan wilt gaan slapen...Was het maar voorbij denk ik vaak. Waarom, waarom moest ik mn leven overhoop ( laten ) gooien ?
Het gaat inderdaad in kleine stapjes, soms voorwaarts maar soms ook akelig achterwaarts.
Ik heb de afgelopen dagen weer veel last van de dips. Misschien is t herfst blues...Vroeger kon ik altijd even spuien als ik thuis kwam en was ik mn gepieker snel kwijt. Nu kom ik alleen thuis en loop eindeloos te malen. Ik mis die vanzelfspekende momenten met nr 1. Het maakte alles zoveel gemakkelijker.
Verder twijfel ik door over nr 2 en de toekomst. Als ik zie hoe afhankelijk ik me voel van hem gaat mn bel rinkelen ( de hele dag door dus ! ). Ik blijf mezelf verstandig inspreken : 'nee deze man is niet geschikt als partner'. 'hou hem als vriend maar niet als je held'. 'je moet eerst t een en ander verwerken',
etc etc. En toch zoveel naar hem verlangen dat ik me er geen raad mee weet.
Brrr, stomme mannen ook !!
Ik hoop dat je wat tijd voor jezelf kunt nemen. Nu is het aan jou om zelf aan zet te zijn.
Het gevoel er alleen voor te staan is ozo killing.
Ik snap dat je ervan wilt gaan slapen...Was het maar voorbij denk ik vaak. Waarom, waarom moest ik mn leven overhoop ( laten ) gooien ?
Het gaat inderdaad in kleine stapjes, soms voorwaarts maar soms ook akelig achterwaarts.
Ik heb de afgelopen dagen weer veel last van de dips. Misschien is t herfst blues...Vroeger kon ik altijd even spuien als ik thuis kwam en was ik mn gepieker snel kwijt. Nu kom ik alleen thuis en loop eindeloos te malen. Ik mis die vanzelfspekende momenten met nr 1. Het maakte alles zoveel gemakkelijker.
Verder twijfel ik door over nr 2 en de toekomst. Als ik zie hoe afhankelijk ik me voel van hem gaat mn bel rinkelen ( de hele dag door dus ! ). Ik blijf mezelf verstandig inspreken : 'nee deze man is niet geschikt als partner'. 'hou hem als vriend maar niet als je held'. 'je moet eerst t een en ander verwerken',
etc etc. En toch zoveel naar hem verlangen dat ik me er geen raad mee weet.
Brrr, stomme mannen ook !!
dinsdag 18 september 2007 om 23:45
@Marla, mooi gedicht!
@Mooose, zou t dat zijn, herfst blues.... mag ik hopen dat t snel winter wordt, .. hier ook de laatste dagen: dips hebben de overhand. Vanavond maar even afleiding gezocht bij een vriendin en mijn hart uitgestort... voor de zoveelste keer. Dat ze mijn verhalen telkens nog aan willen horen verwondert me af en toe! Ja, het is moeilijk jezelf iedere keer maar weer 'verstandig' toe te spreken terwijl je zoo graag wat anders wil, hoewel dat voor mij mbt nr2 nu wel duidelijk moet zijn, ik zal zijn verzoek moeten respecteren dus geen contact meer opnemen. Geeft iig wel rust aan 1 kant hoewel dit niet de rust was die ik voor ogen had. Waar is mijn rustige leven van voorheen gebleven.. dat is idd ook iets wat ik me vaak afvraag, was het dit allemaal waard?
Pfff, morgen beter hoop ik ...
@Mooose, zou t dat zijn, herfst blues.... mag ik hopen dat t snel winter wordt, .. hier ook de laatste dagen: dips hebben de overhand. Vanavond maar even afleiding gezocht bij een vriendin en mijn hart uitgestort... voor de zoveelste keer. Dat ze mijn verhalen telkens nog aan willen horen verwondert me af en toe! Ja, het is moeilijk jezelf iedere keer maar weer 'verstandig' toe te spreken terwijl je zoo graag wat anders wil, hoewel dat voor mij mbt nr2 nu wel duidelijk moet zijn, ik zal zijn verzoek moeten respecteren dus geen contact meer opnemen. Geeft iig wel rust aan 1 kant hoewel dit niet de rust was die ik voor ogen had. Waar is mijn rustige leven van voorheen gebleven.. dat is idd ook iets wat ik me vaak afvraag, was het dit allemaal waard?
Pfff, morgen beter hoop ik ...
dinsdag 18 september 2007 om 23:52
Teka, ik vanavond precies t zelfde gedaan. Eindelijk weer ns mn tranen laten gaan. Fijn dat die vriendinnen er zijn, toch ?
Tja, op je vraag : ''is het dit allemaal waard'' kan ik alleen maar meedubben.
Ik zou zooo graag weten waarvoor deze worsteling nodig is. Probeer mezelf wel ns als granny voor te stellen ; terugkijken op woelig leven. Misschien dat ik er dan wel om kan lachen,....
Tja, op je vraag : ''is het dit allemaal waard'' kan ik alleen maar meedubben.
Ik zou zooo graag weten waarvoor deze worsteling nodig is. Probeer mezelf wel ns als granny voor te stellen ; terugkijken op woelig leven. Misschien dat ik er dan wel om kan lachen,....
woensdag 19 september 2007 om 00:07
vooruit... eentje nog, moet kunnen, wederom van mn favorieten Clouseau...
Stop nu maar met wenen,
genoeg tranen voor een nacht
Kijk 'ns naar datgene dat morgen op je wacht
Is dat niet voldoende, de toekomst lacht je toe
Stop dus maar met treuren. Ga slapen je bent moe. Morgen schijnt de zon weer, er is leven na de dood.
Alleen al de herinnering vervult m'n hart met hoop
En ik denk aan jou
En dan klopt m'n hart in m'n keel
ik mis je zo
Na al die tijd nog even veel
Ik vergeet je niet, ook niet na duizend jaar
'k Blijf van je houden, je bent al m'n tranen waard
kijk naar onze foto's, naar jaren van geluk! Naar wat we samen hadden, de tijd ging veel te vlug
Niemand is vervangbaar, dat voelt het kleinste kind
Dus wees maar niet ondankbaar om
wat je hebt bemind
En ik denk aan jou
En dan klopt m'n hart in m'n keel
Ik mis je zo
Na al die tijd nog even veel
We zijn ver van elkaar
Ik weet niet waar je bent
Maar voel je daar hoe ik elke dag
Elk moment aan je denk?
Ik denk aan jou
En dan klopt m'n hart in m'n keel
Ik mis je zo!!!
Na al die tijd nog even veel
Kop op, verman je, genoeg tranen voor vandaag, vergeet de pijn, dat kan je,
ook al slijt dat nog zo traag
Want morgen schijnt de zon weer,
er is leven na de dood
Kon ik dat maar geloven, dan leefde ik op hoop
Want ik denk aan jou
En dan klopt m'n hart in m'n keel
Ik mis je zo
Na al die tijd nog even veel
Ik denk aan jou
Ik hou van jou
Stop nu maar met wenen,
genoeg tranen voor een nacht
Kijk 'ns naar datgene dat morgen op je wacht
Is dat niet voldoende, de toekomst lacht je toe
Stop dus maar met treuren. Ga slapen je bent moe. Morgen schijnt de zon weer, er is leven na de dood.
Alleen al de herinnering vervult m'n hart met hoop
En ik denk aan jou
En dan klopt m'n hart in m'n keel
ik mis je zo
Na al die tijd nog even veel
Ik vergeet je niet, ook niet na duizend jaar
'k Blijf van je houden, je bent al m'n tranen waard
kijk naar onze foto's, naar jaren van geluk! Naar wat we samen hadden, de tijd ging veel te vlug
Niemand is vervangbaar, dat voelt het kleinste kind
Dus wees maar niet ondankbaar om
wat je hebt bemind
En ik denk aan jou
En dan klopt m'n hart in m'n keel
Ik mis je zo
Na al die tijd nog even veel
We zijn ver van elkaar
Ik weet niet waar je bent
Maar voel je daar hoe ik elke dag
Elk moment aan je denk?
Ik denk aan jou
En dan klopt m'n hart in m'n keel
Ik mis je zo!!!
Na al die tijd nog even veel
Kop op, verman je, genoeg tranen voor vandaag, vergeet de pijn, dat kan je,
ook al slijt dat nog zo traag
Want morgen schijnt de zon weer,
er is leven na de dood
Kon ik dat maar geloven, dan leefde ik op hoop
Want ik denk aan jou
En dan klopt m'n hart in m'n keel
Ik mis je zo
Na al die tijd nog even veel
Ik denk aan jou
Ik hou van jou
woensdag 19 september 2007 om 11:19
Hallo allemaal,
Mooie gedichten, songteksten.......waarom moet ik dan bijna janken als ik ze hoor, lees? het lijkt wel of ik alles om me heen op mezelf betrek...
TeKa, Ik hoop dat de hele situatie je uiteindelijk rust gaat geven. Al kan dat pas als je echt geen hoop meer koestert. Heb je voor jezelf wel antwoord op je vragen gekregen nu. (Al was het nou niet echt wat je wilde horen..)
Het voelt inderdaad k** als iemand anders voor jou bepaalt dat je geen contact op mag nemen. Ik vond dat heel moeilijk!
Hou je taai meid...
Moose, Maak er een Mantra van! "Ik hou hem als vriend, Hij is niet geschikt als partner"
Muril, Wat eng dat jullie zo in de gaten worden gehouden!! Kan hij niet bij iemand anders bellen of mailen?
Knipoogje, GENIET van je mooie momenten!!
Hier alles nog oké. Ik verbaas me er zelf over!! Zou ik me er echt bij neergelegd hebben dat er, behalve misschien een gesprek of een kus, niets meer voor ons inzit? Ik probeer echt van de momenten samen te genieten al is dat altijd met anderen erbij....Op dit moment is dat ook vol te houden, door het besef dat ik hem de komende tijd iig 1x per week ga zien. Geen spectaculaire dingen maar toch......
Gisteren heb ik hem een beetje uit lopen dagen over de sms. Hij ging daar minimaal (maar toch!) op in. Gisterenavond heb ik met hem vergaderd. We hadden een Megaklik. helemaal goed! Hij was uitbundig en we hebben elkaar flink zitten kwallen. Ons gevoel voor elkaar zit gewoon goed...Na ons afscheid (3 kussen, 1 op de mond) wist hij niet hoe snel hij weg moest lopen toen ik vroeg om nog één kus.Ik ben hem nog achterna gelopen (STOM!) Hij moest lachen en liep flink door. #$% waarom die ijzeren zelfdiscipline?? Daarna heb ik een 'grote' fout gemaakt door hem een smsje te sturen met : welterusten X. Ik voel me wel weer zo'n sufferdje wat haar vriendje achterna loopt.. Maar ja...te laat nu!
Over de avond zelf heb ik een goed gevoel. "Hij houdt van je, geniet van de mooie momenten. Hij houdt van je....."
Ik hoop met heel mijn hart dat ik dit vol kan houden!!
Mooie gedichten, songteksten.......waarom moet ik dan bijna janken als ik ze hoor, lees? het lijkt wel of ik alles om me heen op mezelf betrek...
TeKa, Ik hoop dat de hele situatie je uiteindelijk rust gaat geven. Al kan dat pas als je echt geen hoop meer koestert. Heb je voor jezelf wel antwoord op je vragen gekregen nu. (Al was het nou niet echt wat je wilde horen..)
Het voelt inderdaad k** als iemand anders voor jou bepaalt dat je geen contact op mag nemen. Ik vond dat heel moeilijk!
Hou je taai meid...
Moose, Maak er een Mantra van! "Ik hou hem als vriend, Hij is niet geschikt als partner"
Muril, Wat eng dat jullie zo in de gaten worden gehouden!! Kan hij niet bij iemand anders bellen of mailen?
Knipoogje, GENIET van je mooie momenten!!
Hier alles nog oké. Ik verbaas me er zelf over!! Zou ik me er echt bij neergelegd hebben dat er, behalve misschien een gesprek of een kus, niets meer voor ons inzit? Ik probeer echt van de momenten samen te genieten al is dat altijd met anderen erbij....Op dit moment is dat ook vol te houden, door het besef dat ik hem de komende tijd iig 1x per week ga zien. Geen spectaculaire dingen maar toch......
Gisteren heb ik hem een beetje uit lopen dagen over de sms. Hij ging daar minimaal (maar toch!) op in. Gisterenavond heb ik met hem vergaderd. We hadden een Megaklik. helemaal goed! Hij was uitbundig en we hebben elkaar flink zitten kwallen. Ons gevoel voor elkaar zit gewoon goed...Na ons afscheid (3 kussen, 1 op de mond) wist hij niet hoe snel hij weg moest lopen toen ik vroeg om nog één kus.Ik ben hem nog achterna gelopen (STOM!) Hij moest lachen en liep flink door. #$% waarom die ijzeren zelfdiscipline?? Daarna heb ik een 'grote' fout gemaakt door hem een smsje te sturen met : welterusten X. Ik voel me wel weer zo'n sufferdje wat haar vriendje achterna loopt.. Maar ja...te laat nu!
Over de avond zelf heb ik een goed gevoel. "Hij houdt van je, geniet van de mooie momenten. Hij houdt van je....."
Ik hoop met heel mijn hart dat ik dit vol kan houden!!
woensdag 19 september 2007 om 12:13
Lois, het is inderdaad wel eng dus we maken gebruik van de momenten dat het wel kan. Maar fijn is anders. Fijn dat alles bij jou oke is. En dan toch nog even een sms sturen, zo herkenbaar! En een 'grote' fout? Ach, er zijn ergere dingen hoor.
TeKa, ik heb die laatste songtekst naar nr 2 gestuurd, wat mooi! en wat toepasselijk.
Mooose, wij hebben al eens tegen elkaar gezegd dat we later in ieder geval in hetzelfde bejaardenhuis moeten komen kunnen we samen terugkijken op een woelig leven.
Knipoogje, ben je nog steeds aan het zweven?
Ik doe ondertussen mijn best om me op mijn studie te storten. Maar het laatste college gisteren was zoooo saai, dan dwalen mijn gedachten af. Ik heb dus ook lekker zitten sms-en met nr 2
x
TeKa, ik heb die laatste songtekst naar nr 2 gestuurd, wat mooi! en wat toepasselijk.
Mooose, wij hebben al eens tegen elkaar gezegd dat we later in ieder geval in hetzelfde bejaardenhuis moeten komen kunnen we samen terugkijken op een woelig leven.
Knipoogje, ben je nog steeds aan het zweven?
Ik doe ondertussen mijn best om me op mijn studie te storten. Maar het laatste college gisteren was zoooo saai, dan dwalen mijn gedachten af. Ik heb dus ook lekker zitten sms-en met nr 2
x
woensdag 19 september 2007 om 14:49
Gisteren had ik een vrije dag omdat het mijn verjaardag was. Ik verwachtte wel een telefoontje of smsjs van collega maar heel de dag niets gehoord. Dus zat ik weer vol twijfels. Vanochtend zag ik hem eventjes tijdens het overlappen van onze diensten. Ik was wat vroeger begonnen omdat ik wat werk wou inhalen. Hij keek verbaasd dat ik vroeg was dus ik vertelde hem dat ik er gisteren niet was ivm met mijn verjaardag. Daarop volgde een welgemeend "Oh Shit". Ik voelde me gelijk weer stukken beter. LOL Hij heeft wel 4x verteld hoe erg hij het vond dat hij mijn verjaardag vergeten was. Ik heb eerlijk gezegd dat ik het niet erg vond dat hij het vergeten was maar dat ik had gedacht dat hij het misschien bewust niets van zich had laten horen. Hij verzekerde mij dat hij dat natuurlijk nooit zou doen.
AS zaterdag gaan we weer met een groep collega's en partners uit eten. Ik ben benieuwd hoe dat gaat. Ik weet nu zeker dat zijn vrouw zich zorgen maakt over onze vriendschap, ik ben benieuwd of ze dat laat merken.
AS zaterdag gaan we weer met een groep collega's en partners uit eten. Ik ben benieuwd hoe dat gaat. Ik weet nu zeker dat zijn vrouw zich zorgen maakt over onze vriendschap, ik ben benieuwd of ze dat laat merken.
