Relaties
alle pijlers
Twijfel relatie verbreken, kind betrokken, verhuizen, school
zondag 23 februari 2020 20:27
Hallo allemaal,
Ik zit momenteel in een lastige situatie en hoop op deze manier met mensen in soortgelijke situaties in contact te komen. Of nieuwe inzichten te krijgen in hoe ik hier nu het beste mee om kan gaan.
Op dit moment heb ik een relatie met een man waarmee ik nu 2 jaar samen ben. Ik heb een zoontje waarvan hij niet de vader is. Sinds een jaar wonen wij ook samen. Ik ben voor hem verhuisd naar zijn dorp en woon nu op een klein uurtje rijden van mijn familie vandaan. Ik heb een andere baan moeten zoeken en mijn zoontje is uiteraard van school veranderd. Tot zo ver allemaal prima, ik ben zelf ingegaan op zijn vraag om bij hem te komen wonen omwille van zijn werk. Mijn zoontje doet het op de nieuwe school al 10 x beter dus dat is al heel positief!
Maar dat maakt de huidige situatie ook een stuk lastiger.... De relatie loopt al zeker een half jaar niet meer zoals ik prettig vind. Er zijn veel discussies, onbegrip en het contact tussen mijn zoontje en mijn vriend verloopt ook erg stroef. Dit steekt mij als moeder zijnde natuurlijk ontzettend veel. Het komt er op neer dat mijn zoontje, hij is 6, niks goed kan doen in zijn ogen. We hebben dagelijks woordenwisselingen hierover. Hij negeert hem zoveel mogelijk lijkt wel en geeft op alles commentaar. Hierover praten eindigt telkens weer in discussie en een welles nietes spelletje. De sfeer in huis is allesbehalve leuk en fijn.
Ook wat de relatie betreft komen we maar niet verder samen. Hebben zelfs relatietherapie geprobeerd, maar net zo snel gestopt omdat hij in feite geen tijd wilde maken voor de oefeningen.
De liefde is ver te zoeken, we lopen allemaal op onze tenen en ik raak steeds verder in een depressie. Als ik mijn zoontje niet had had ik de relatie al verbroken.... Ik wil hem weghalen uit deze ongezonde relatie, hij krijgt er toch ook wel veel van mee. Maar wat mij tegenhoudt is vooral dat ik niet weer van school wil veranderen, maar ik wil het liefst terug naar mijn oude woonplaats. De tegenstrijdigheid is verschrikkelijk en ik weet niet hoe ik dit het beste kan aanpakken?
Sorry voor het lange verhaal.
Ik zit momenteel in een lastige situatie en hoop op deze manier met mensen in soortgelijke situaties in contact te komen. Of nieuwe inzichten te krijgen in hoe ik hier nu het beste mee om kan gaan.
Op dit moment heb ik een relatie met een man waarmee ik nu 2 jaar samen ben. Ik heb een zoontje waarvan hij niet de vader is. Sinds een jaar wonen wij ook samen. Ik ben voor hem verhuisd naar zijn dorp en woon nu op een klein uurtje rijden van mijn familie vandaan. Ik heb een andere baan moeten zoeken en mijn zoontje is uiteraard van school veranderd. Tot zo ver allemaal prima, ik ben zelf ingegaan op zijn vraag om bij hem te komen wonen omwille van zijn werk. Mijn zoontje doet het op de nieuwe school al 10 x beter dus dat is al heel positief!
Maar dat maakt de huidige situatie ook een stuk lastiger.... De relatie loopt al zeker een half jaar niet meer zoals ik prettig vind. Er zijn veel discussies, onbegrip en het contact tussen mijn zoontje en mijn vriend verloopt ook erg stroef. Dit steekt mij als moeder zijnde natuurlijk ontzettend veel. Het komt er op neer dat mijn zoontje, hij is 6, niks goed kan doen in zijn ogen. We hebben dagelijks woordenwisselingen hierover. Hij negeert hem zoveel mogelijk lijkt wel en geeft op alles commentaar. Hierover praten eindigt telkens weer in discussie en een welles nietes spelletje. De sfeer in huis is allesbehalve leuk en fijn.
Ook wat de relatie betreft komen we maar niet verder samen. Hebben zelfs relatietherapie geprobeerd, maar net zo snel gestopt omdat hij in feite geen tijd wilde maken voor de oefeningen.
De liefde is ver te zoeken, we lopen allemaal op onze tenen en ik raak steeds verder in een depressie. Als ik mijn zoontje niet had had ik de relatie al verbroken.... Ik wil hem weghalen uit deze ongezonde relatie, hij krijgt er toch ook wel veel van mee. Maar wat mij tegenhoudt is vooral dat ik niet weer van school wil veranderen, maar ik wil het liefst terug naar mijn oude woonplaats. De tegenstrijdigheid is verschrikkelijk en ik weet niet hoe ik dit het beste kan aanpakken?
Sorry voor het lange verhaal.
zondag 23 februari 2020 20:37
Als deze situatie niet goed is voor jou, maar nog veel belangrijker, voor je zoontje, lijkt mij de keuze niet heel moeilijk. Weg stappen uit de relatie.
Het welzijn van je kind gaat altijd voor op!
Mijn ervaring is dat kinderen best flexibel zijn in het wisselen van scholen etc. En anders is er misschien een middenweg, stoppen met de relatie maar wel in de buurt blijven dat je kind op zijn school kan blijven?
Het welzijn van je kind gaat altijd voor op!
Mijn ervaring is dat kinderen best flexibel zijn in het wisselen van scholen etc. En anders is er misschien een middenweg, stoppen met de relatie maar wel in de buurt blijven dat je kind op zijn school kan blijven?
zondag 23 februari 2020 20:38
Gek, want ik zou juist vanwége je zoontje de relatie verbreken.
Dit is geen gezonde en liefdevolle omgeving om in op te groeien voor je zoontje:
Zo snel mogelijk je zoontje hier uit weghalen en hem hiertegen beschermen.Dubbertje schreef: ↑23-02-2020 20:27Het komt er op neer dat mijn zoontje, hij is 6, niks goed kan doen in zijn ogen. We hebben dagelijks woordenwisselingen hierover. Hij negeert hem zoveel mogelijk lijkt wel en geeft op alles commentaar. Hierover praten eindigt telkens weer in discussie en een welles nietes spelletje. De sfeer in huis is allesbehalve leuk en fijn.
zondag 23 februari 2020 20:38
zondag 23 februari 2020 20:40
Wat is slechter voor je zoon?
Nu weer een verhuizing en andere school, maar dan wel een gelukkigere moeder en een leven zonder alle spanning en negativiteit die hij nu ervaart?
Of blijven en naar deze school kunnen blijven gaan en dan opgroeien in een thuissituatie vol spanning, met een ongelukkige moeder en een stiefvader die zijn zelfvertrouwen en gevoel van veiligheid kapot maakt door hem afwisselend te negeren en de grond in te boren.
En.....als je nu besluit om te blijven, hoe veel verder moet de situatie dan verslechteren voor je alsnog vertrekt?
Nu weer een verhuizing en andere school, maar dan wel een gelukkigere moeder en een leven zonder alle spanning en negativiteit die hij nu ervaart?
Of blijven en naar deze school kunnen blijven gaan en dan opgroeien in een thuissituatie vol spanning, met een ongelukkige moeder en een stiefvader die zijn zelfvertrouwen en gevoel van veiligheid kapot maakt door hem afwisselend te negeren en de grond in te boren.
En.....als je nu besluit om te blijven, hoe veel verder moet de situatie dan verslechteren voor je alsnog vertrekt?
zondag 23 februari 2020 20:40
Ja het is ontzettend stressvol om van school te moeten veranderen, maar wat denk je dat het met hem doet om niet welkom te zijn in zijn eigen huis? Dat zijn mede-opvoeder alleen maar op hem loopt te vitten en zijn eigen moeder dit laat gebeuren?
Je kunt nog zoveel discussies voeren. Je zegt zelf dat het elke dag weer gebeurt en de enige die iets aan deze situatie kan veranderen ben jij.
Je kunt nog zoveel discussies voeren. Je zegt zelf dat het elke dag weer gebeurt en de enige die iets aan deze situatie kan veranderen ben jij.
zondag 23 februari 2020 20:40
Je hebt een fout gemaakt die vele ouders maken. Helaas, want dit had echt voorkomen kunnen worden. Daar heb je nu niets aan, het enige dat je kan doen is goedmaken wat je hebt veroorzaakt. En dat doe je door weg te gaan. Je zoon zou van school kunnen veranderen maar als je de mogelijkheid hebt om in de buurt van zijn school te gaan wonen zou ik daarvoor kiezen. Hij kan er niets aan doen dat jullie het hebben verpest. En ik vind het heel rot voor je, absoluut, maar dit had echt voorkomen kunnen worden. Kies voor je zoon, niet voor een eikel en ook niet voor jezelf. Je kunt altijd later nog verhuizen naar je eigen woonplaats, eerst maar stabiliteit.
zondag 23 februari 2020 20:43
Terugverhuizen en nooit meer zo snel gaan samenwonen met een kind erbij, en al helemáál niet als jullie er allebei zoveel voor moeten opgeven.
Wat een onzalig plan, je had dit nooit moeten doen. Maar goed daar heb je nu niks meer aan behalve dat je ervan kan leren.
Sterkte.
Wat een onzalig plan, je had dit nooit moeten doen. Maar goed daar heb je nu niks meer aan behalve dat je ervan kan leren.
Sterkte.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 23 februari 2020 20:47
Ik had mijn kind vorig jaar al niet van school laten veranderen. Dan maar niet samenwonen. En zeker niet net na een jaar. Echt egocentrisch gedrag.
En verder.
Ga aub weg met kind. ASAP. Liefst nu.
En ga heel lang niet meer daten en al helemaal niet samenwonen. Je hebt echt geen enkel besef wat goed is voor je kind of jezelf.
En verder.
Ga aub weg met kind. ASAP. Liefst nu.
En ga heel lang niet meer daten en al helemaal niet samenwonen. Je hebt echt geen enkel besef wat goed is voor je kind of jezelf.
anoniem_393625 wijzigde dit bericht op 23-02-2020 20:48
0.76% gewijzigd
zondag 23 februari 2020 20:53
Ik zou me daar toch echt niet door laten tegenhouden. Ik denk dat het voor je zoontje een stuk minder bezwaarlijk is om nog een keer van school te wisselen, dan om met die vervelende vent in huis te moeten blijven wonen omdat zijn moeder de knoop niet durft door te hakken. Er zijn wel meer kinderen die tijdens hun basisschooltijd meerdere keren van school wisselen, zie het als bijkomende schade en verhuis naar een plek waar je een vangnet hebt en waar hij verlost is van zijn kloterige stiefpa. Ik denk dat je hem er een groot plezier mee doet.
Inderdaad was ik in eerste instantie al niet verhuisd voor die man, maar dat is niet meer terug te draaien, het enige wat je nu kan doen is weggaan, zo snel mogelijk.
Inderdaad was ik in eerste instantie al niet verhuisd voor die man, maar dat is niet meer terug te draaien, het enige wat je nu kan doen is weggaan, zo snel mogelijk.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 23 februari 2020 20:55
Inderdaad kan je hypothetisch gezien ook bij je vriend weggaan en in dat dorp blijven wonen, maar ik weet niet hoe lastig het is om in dat dorp zomaar een woning te vinden en om daar zelf een leven op te bouwen. Dat zal je moeten afwegen tegen terugverhuizen naar je eigen woonplaats. Maar in die relatie blijven is hoe dan ook geen optie.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 23 februari 2020 21:00
Ik zou terug verhuizen. Ver weg van hem .Je zoontje is 6 dat is nog aan het begin van de basisschooltijd ,hij went vast wel ,hij kan in je vorige woonplaats ook een andere school bezoeken als de eerste niet zo lekker liep toch ? Of ergens in de buurt van je vrienden en familie in een andere woonplaats ?
Je kon't altaid nog bakker worre
zondag 23 februari 2020 21:14
Ik heb in een soortgelijke situatie gezeten. Ik kende mijn exvriend iets meer dan een jaar toen we samen een huis hebben gekocht. Mijn zoon was een jaar of 8. Mijn ex-vriend kon ook niet goed Mijn zoon overweg. Dat leverde veel ruzies op tussen mijn ex en mij, omdat ik uiteraard voor mijn zoon opkwam. Verschil is dat mijn ex-vriend wel mee wilde werken aan therapie die in het teken stond van samen liefdevol 1 lijn trekken naar mijn zoon. Het heeft echt Goed geholpen. We hoefden geen oefeningen te doen.
We zijn uiteindelijk om andere redenen, toen mijn zoon al het huis ui was, uit elkaar gegaan.
Als je vriend niet mee wil werken aan jullie gezin/relatie, dan zou ik als ik jou was zo snel mogelijk de relatie verbreken . Jij en je zoon verdienen beter. Als jij goed voor jezelf kunt zorgen en gelukkig bent: alleen dan kun je een goede moeder zijn. Sterkte!
We zijn uiteindelijk om andere redenen, toen mijn zoon al het huis ui was, uit elkaar gegaan.
Als je vriend niet mee wil werken aan jullie gezin/relatie, dan zou ik als ik jou was zo snel mogelijk de relatie verbreken . Jij en je zoon verdienen beter. Als jij goed voor jezelf kunt zorgen en gelukkig bent: alleen dan kun je een goede moeder zijn. Sterkte!
Mensch durf te leven
zondag 23 februari 2020 21:17
Dat hij niks goed kan doen in de ogen van je vriend zegt genoeg. Dat pik je toch niet? Weer naar een andere school is niet leuk voor hem, maar liever met zijn tweetjes gelukkig dan met deze man erbij.
En ik zeg niet voor niks met zijn tweeën, ik hoop dat je je niet weer in een relatie stort en gaat samenwonen. Laat dit een wijze les zijn.
En ik zeg niet voor niks met zijn tweeën, ik hoop dat je je niet weer in een relatie stort en gaat samenwonen. Laat dit een wijze les zijn.
