Relaties
alle pijlers
Twijfels over lange relatie
zondag 21 juni 2009 om 00:04
Hoi Viva forum lezers,
Ik zie dat er veel wordt gereageerd op dit forum, hoop dat jullie mij ook van advies kunnen voorzien.
Ik heb nu 4,5 jaar een relatie met mijn vriend, vanaf mijn zestiende. Onze relatie is altijd heel goed geweest, veel lol samen, haast nooit ruzie, samen lachen, samen huilen.. over alles kan gepraat worden. Sommigen zien ons dus ook wel als het ''perfecte koppel''.
Een jaar geleden kreeg ik echter twijfels, zag een andere jongen wel zitten (maar niet vreemdgegaan!). Ik had het idee; is dit alles? Mis ik niet vanalles omdat ik nog zo jong ben? Ik heb dit toen ook tegen hem verteld. Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat ik toch echt bij mijn vriend wilde blijven omdat ik zoveel van hem hou/niet zonder hem kan etc.
Sinds die tijd heb ik vaker vlagen gehad van twijfels. Hij ook 1 keer overigens. De laatste maand zijn deze twijfels bij mij heel sterk. Ik heb het idee dat ik me ''verveel'', weer dat gevoel dus van; is dit alles? Ergens kan ik het niet begrijpen want hij is lief, grappig, aantrekkelijk, goed in bed, slim noem maar op.. Maar ik denk steeds vaker aan anderen, op avontuur uit gaan zeg maar... Hij is namelijk de eerste met wie ik ''all the way" ben gegaan.
Ik hem het hier onlangs ook met hem over gehad, en hij werd er behoorlijk verdrietig van.
Mijn vraag is nu.. zijn al die VELE twijfels een reden om de relatie te verbreken..? Ik ben bang dat ik spijt krijg, me eenzaam ga voelen (ik weet het heel egoistisch), maar ergens verlang ik ook zeer sterk naar single zijn. Sterker nog, ik kan aan haast niets anders denken. Herkent iemand deze gevoelens?
Liefs
Ik zie dat er veel wordt gereageerd op dit forum, hoop dat jullie mij ook van advies kunnen voorzien.
Ik heb nu 4,5 jaar een relatie met mijn vriend, vanaf mijn zestiende. Onze relatie is altijd heel goed geweest, veel lol samen, haast nooit ruzie, samen lachen, samen huilen.. over alles kan gepraat worden. Sommigen zien ons dus ook wel als het ''perfecte koppel''.
Een jaar geleden kreeg ik echter twijfels, zag een andere jongen wel zitten (maar niet vreemdgegaan!). Ik had het idee; is dit alles? Mis ik niet vanalles omdat ik nog zo jong ben? Ik heb dit toen ook tegen hem verteld. Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat ik toch echt bij mijn vriend wilde blijven omdat ik zoveel van hem hou/niet zonder hem kan etc.
Sinds die tijd heb ik vaker vlagen gehad van twijfels. Hij ook 1 keer overigens. De laatste maand zijn deze twijfels bij mij heel sterk. Ik heb het idee dat ik me ''verveel'', weer dat gevoel dus van; is dit alles? Ergens kan ik het niet begrijpen want hij is lief, grappig, aantrekkelijk, goed in bed, slim noem maar op.. Maar ik denk steeds vaker aan anderen, op avontuur uit gaan zeg maar... Hij is namelijk de eerste met wie ik ''all the way" ben gegaan.
Ik hem het hier onlangs ook met hem over gehad, en hij werd er behoorlijk verdrietig van.
Mijn vraag is nu.. zijn al die VELE twijfels een reden om de relatie te verbreken..? Ik ben bang dat ik spijt krijg, me eenzaam ga voelen (ik weet het heel egoistisch), maar ergens verlang ik ook zeer sterk naar single zijn. Sterker nog, ik kan aan haast niets anders denken. Herkent iemand deze gevoelens?
Liefs
zondag 21 juni 2009 om 00:50
Ik herken wel het gevoel van: Is dit het?
Bijv. als ik naar andere jongens kijk, dan ga ik denken: hoe zou het zijn als ik met hém een relatie zou hebben? Hij zou vast liever zijn dan....
Maar ik moet erbij zeggen dat in mijn relatie er nog veel andere dingen bij spelen, die jij waarschijnlijk niet hebt. Ik maak namelijk uit je post op dat je veel om hem geeft en dat hij ook goed voor je is.
De keuze moet je zelf maken maar ik wilde alleen even zeggen; Ik denk dat iedereen wel eens twijfels heeft over zijn/haar relatie, maar als je een man hebt die goed voor je is, dan moet je deze echt waarderen. Probeer naar de positieve dingen te kijken, en blijf vooral met elkaar communiceren. Zet hem niet te snel aan de kant omdat je dénkt dat je misschien iets mist. Je zou er nog behoorlijk spijt van kunnen krijgen.
Bijv. als ik naar andere jongens kijk, dan ga ik denken: hoe zou het zijn als ik met hém een relatie zou hebben? Hij zou vast liever zijn dan....
Maar ik moet erbij zeggen dat in mijn relatie er nog veel andere dingen bij spelen, die jij waarschijnlijk niet hebt. Ik maak namelijk uit je post op dat je veel om hem geeft en dat hij ook goed voor je is.
De keuze moet je zelf maken maar ik wilde alleen even zeggen; Ik denk dat iedereen wel eens twijfels heeft over zijn/haar relatie, maar als je een man hebt die goed voor je is, dan moet je deze echt waarderen. Probeer naar de positieve dingen te kijken, en blijf vooral met elkaar communiceren. Zet hem niet te snel aan de kant omdat je dénkt dat je misschien iets mist. Je zou er nog behoorlijk spijt van kunnen krijgen.
zondag 21 juni 2009 om 02:09
Ik herken ze niet. Op momenten dat ik me ging afvragen; is dit alles wist ik dat ik niet genoeg gaf om die ander. Anders was dat alles wel genoeg geweest. Wat voor mij geldt, hoeft voor jou niet te gelden hoor.
Waarop werd je verliefd? Richt je daar eens op.
Waar wordt je nou helemaal blij van, en weet hij dat?
Zoek wat spanning binnen je relatie.
Is hij nog aanvulling ipv invulling?
Maar vergeet jezelf niet. Als je gevoel veranderd is, wat logisch is na 4,5 jaar kan het geen kwaad om bij jezelf te raden te gaan of je nog genoeg voelt. Het kan weg zijn, dat je enkel nog vasthoudt aan het vertrouwde. En dat is niet waarom je in een relatie zit.
Waarop werd je verliefd? Richt je daar eens op.
Waar wordt je nou helemaal blij van, en weet hij dat?
Zoek wat spanning binnen je relatie.
Is hij nog aanvulling ipv invulling?
Maar vergeet jezelf niet. Als je gevoel veranderd is, wat logisch is na 4,5 jaar kan het geen kwaad om bij jezelf te raden te gaan of je nog genoeg voelt. Het kan weg zijn, dat je enkel nog vasthoudt aan het vertrouwde. En dat is niet waarom je in een relatie zit.
zondag 21 juni 2009 om 12:14
Dankje voor jullie reacties!
Ik denk ook dat hem inderdaad niet te snel aan de kant moet zetten, en ik waardeer het ook zeker dat ik zo'n vriend heb, maar de twijfels blijven maar terug komen. En wat Madhe zegt, misschien ben ik gewoon bang, dat ik enkel vasthoud aan het vertrouwde..maar ik geef inderdaad veel om hem.
Wordt gek van de twijfels :S...
Heb inderdaad ook al vaker gehoord van mensen dat ik ''nog zo jong ben''. Dat zet je ook wel aan het denken. Maar daar moet ik me niet door laten leiden (dat zijn ook de woorden van mijn vriend).
Ik denk ook dat hem inderdaad niet te snel aan de kant moet zetten, en ik waardeer het ook zeker dat ik zo'n vriend heb, maar de twijfels blijven maar terug komen. En wat Madhe zegt, misschien ben ik gewoon bang, dat ik enkel vasthoud aan het vertrouwde..maar ik geef inderdaad veel om hem.
Wordt gek van de twijfels :S...
Heb inderdaad ook al vaker gehoord van mensen dat ik ''nog zo jong ben''. Dat zet je ook wel aan het denken. Maar daar moet ik me niet door laten leiden (dat zijn ook de woorden van mijn vriend).
zondag 21 juni 2009 om 12:27
Pffff, lastige situatie..
Ik heb (ongeveer) hetzelfde gehad, ik kreeg op mijn 16 ook met mijn vriend, en hoewel het (bijna) altijd leuk was, had ik idderdaad de twijfels over of dit wel alles was. Uiteindelijk is het door verschillende redenen in september uitgegaan, en hoewel ik echt van mijn vriend hield, en ook el wat tranen heb gelaten, ik blij ben dat het uit is gegaan. Ik kan zo ontzettend veel zelfstandiger geworden, heb betere vrienden gekregen en ik kan ook nog steeds goed met mijn ex opschieten. Ik had echt niet gedacht dat ik dit zou zeggen, maar ik miste blijkbaar wel wat tijdens mijn relatie.. Of dit bij jou hetzelfde is weet ik natuurlijk niet, maar voor mij is het feit dat het uit ging uiteindelijk positief geweest.
Vee tips kan ik je eigenlijk niet geven. Als hij het namelijk niet uitgemaakt had dan had ik het ook niet gedaan, gewoon omdat je nu weet wat je hebt, en dat wil je niet zomaar weggooien. Dus dan waren we waarschijnlijk nog steeds bij elkaar geweest, en had ik in hetzelfde schuitje gezeten. Het is dus echt een lastige situatie. En ik wil je toch graag veel sterkte wensen, want die twijfels in je relatie is ook niet leuk!
Ik heb (ongeveer) hetzelfde gehad, ik kreeg op mijn 16 ook met mijn vriend, en hoewel het (bijna) altijd leuk was, had ik idderdaad de twijfels over of dit wel alles was. Uiteindelijk is het door verschillende redenen in september uitgegaan, en hoewel ik echt van mijn vriend hield, en ook el wat tranen heb gelaten, ik blij ben dat het uit is gegaan. Ik kan zo ontzettend veel zelfstandiger geworden, heb betere vrienden gekregen en ik kan ook nog steeds goed met mijn ex opschieten. Ik had echt niet gedacht dat ik dit zou zeggen, maar ik miste blijkbaar wel wat tijdens mijn relatie.. Of dit bij jou hetzelfde is weet ik natuurlijk niet, maar voor mij is het feit dat het uit ging uiteindelijk positief geweest.
Vee tips kan ik je eigenlijk niet geven. Als hij het namelijk niet uitgemaakt had dan had ik het ook niet gedaan, gewoon omdat je nu weet wat je hebt, en dat wil je niet zomaar weggooien. Dus dan waren we waarschijnlijk nog steeds bij elkaar geweest, en had ik in hetzelfde schuitje gezeten. Het is dus echt een lastige situatie. En ik wil je toch graag veel sterkte wensen, want die twijfels in je relatie is ook niet leuk!
zondag 21 juni 2009 om 16:02
Hi Dreamer,
Het is m.i. vrij normaal om af en toe in een relatie stil te staan bij de vragen: Wil ik met hem.haar nog verder? Is hij/zij echt de partner met wie evt. kinderen zou willen met wie ik oud wil worden?
Alleen jij kunt deze vragen beantwoorden. Jij weet in hoeverre je vriend een belangrijke aanvulling in je leven vormt en niet slechts een middel tegen eenzaamheid.
Belangrijk lijkt het me om vooral goed te blijven praten met je vriend.
Als jullie allebei twijfels hebben zou je natuurlijk kunnen besluiten om een tijdje uit elkaar te gaan..maar ik snap dat het eng is want wat als jij hem wel terug wilt maar hij jou niet...
Veel sterkte!!
Ruby
Het is m.i. vrij normaal om af en toe in een relatie stil te staan bij de vragen: Wil ik met hem.haar nog verder? Is hij/zij echt de partner met wie evt. kinderen zou willen met wie ik oud wil worden?
Alleen jij kunt deze vragen beantwoorden. Jij weet in hoeverre je vriend een belangrijke aanvulling in je leven vormt en niet slechts een middel tegen eenzaamheid.
Belangrijk lijkt het me om vooral goed te blijven praten met je vriend.
Als jullie allebei twijfels hebben zou je natuurlijk kunnen besluiten om een tijdje uit elkaar te gaan..maar ik snap dat het eng is want wat als jij hem wel terug wilt maar hij jou niet...
Veel sterkte!!
Ruby
maandag 22 juni 2009 om 16:39
Hey Dreamer,
Ik herken dit heel erg. Ik zit in (bijna) dezelfde situatie. Vanaf mijn 15e heb ik een relatie, 5 jaar nu. Sinds een paar maanden wonen we ook samen. Hiervoor was het altijd een droom om samen een huisje te hebben, maar op een of andere manier is die roze wolk een donkergrijze wolk geworden. Ook ik zit met de vraag: is dit het? Laatst zat ik foto's te kijken van 'vroeger' van mijn vriend en mij. Toen merkte ik opeens dat ik nu iets mis, wat ik op die foto's wel zag. Wat dit precies is weet ik niet...
Toen ik dit vertelde was mijn vriend erg verdrietig en hij schrok er ook wel van. Hij heeft een tijdje z'n best gedaan om het mij naar m'n zin te maken, maar dit kwam voor mij heel geforceerd over. Het ging een tijdje goed, maar het gevoel in mijn buik bleef. Uiteindelijk hebben we besloten om maar even een time-out te nemen. (Ik slaap nu bij mijn ouders) Ik hoop dat het gevoel (verliefdheid, bij elkaar willen zijn, etc.) terugkomt. Maar gebeurt dit niet, is het ook goed.
Ik snap dat je met twijfels zit. Twijfels heb je altijd. Maar probeer uit te zoeken wat de achterliggende gevoelens zijn. Ben je bijvoorbeeld jaloers op stelletjes die nog helemaal verliefd zijn? Of wil je aandacht van andere jongens, stappen, flirten etc.? Of ben je alleen maar bang dat je dat mist?
Denk er goed overna en maak geen overhaaste beslissingen!
Sterkte!
Ik herken dit heel erg. Ik zit in (bijna) dezelfde situatie. Vanaf mijn 15e heb ik een relatie, 5 jaar nu. Sinds een paar maanden wonen we ook samen. Hiervoor was het altijd een droom om samen een huisje te hebben, maar op een of andere manier is die roze wolk een donkergrijze wolk geworden. Ook ik zit met de vraag: is dit het? Laatst zat ik foto's te kijken van 'vroeger' van mijn vriend en mij. Toen merkte ik opeens dat ik nu iets mis, wat ik op die foto's wel zag. Wat dit precies is weet ik niet...
Toen ik dit vertelde was mijn vriend erg verdrietig en hij schrok er ook wel van. Hij heeft een tijdje z'n best gedaan om het mij naar m'n zin te maken, maar dit kwam voor mij heel geforceerd over. Het ging een tijdje goed, maar het gevoel in mijn buik bleef. Uiteindelijk hebben we besloten om maar even een time-out te nemen. (Ik slaap nu bij mijn ouders) Ik hoop dat het gevoel (verliefdheid, bij elkaar willen zijn, etc.) terugkomt. Maar gebeurt dit niet, is het ook goed.
Ik snap dat je met twijfels zit. Twijfels heb je altijd. Maar probeer uit te zoeken wat de achterliggende gevoelens zijn. Ben je bijvoorbeeld jaloers op stelletjes die nog helemaal verliefd zijn? Of wil je aandacht van andere jongens, stappen, flirten etc.? Of ben je alleen maar bang dat je dat mist?
Denk er goed overna en maak geen overhaaste beslissingen!
Sterkte!
maandag 22 juni 2009 om 16:49
Ik herken dit wel.
Je zegt dat je van hem houdt en niet zonder hem kan. Ik weet natuurlijk niet wat je voelt. Maar je kunt je ook afvragen of bij hem zijn niet een 'gewoonte' is geworden? Klinkt misschien raar maar soms ben je zo'n lang bij iemand dat je op gegeven niet meer kunt onderscheiden of je niet zonder hem kunt omdat je dat gewend bent of omdat je echt van diegene houdt maar er een beetje een sleur in je relatie zit.
Je kunt een tijdje wat meer met je vriendinnen ondernemen en meer 'je eigen ding' doen en kijken hoeveel je hem mist. En dan besef je zelf hoeveel je echt om hem geeft.
Als dat echt nog hardstikke veel is zou ik gaan praten zodat je misschien je relatie weer wat spannender kunt maken.
Heel veel succes & sterkte!
Je zegt dat je van hem houdt en niet zonder hem kan. Ik weet natuurlijk niet wat je voelt. Maar je kunt je ook afvragen of bij hem zijn niet een 'gewoonte' is geworden? Klinkt misschien raar maar soms ben je zo'n lang bij iemand dat je op gegeven niet meer kunt onderscheiden of je niet zonder hem kunt omdat je dat gewend bent of omdat je echt van diegene houdt maar er een beetje een sleur in je relatie zit.
Je kunt een tijdje wat meer met je vriendinnen ondernemen en meer 'je eigen ding' doen en kijken hoeveel je hem mist. En dan besef je zelf hoeveel je echt om hem geeft.
Als dat echt nog hardstikke veel is zou ik gaan praten zodat je misschien je relatie weer wat spannender kunt maken.
Heel veel succes & sterkte!
