updat mijn man wil scheiden ik niet

Oke, STOP!!!

Je bent volledig over je toeren en dat snap ik.

Het is half 2 's nachts en in de nacht ziet niets er prettig uit.

Het is heel erg dat het zo is gelopen met je man, maar daar verander je nu niets meer aan.

Wat jij nu moet doen is naar bed gaan, proberen een beetje rust te krijgen en wat je morgen moet doen is een plan maken.

Een plan maken in eerste instantie om je dochter weer op het rechte pad te krijgen en dat doe je waarschijnlijk het beste door jezelf bijeen te pakken en de sterkste te zijn.

Vervolgens moet je een eigen advocaat in de arm nemen om jouw belangen te behartigen in de scheiding. Het maakt niet uit wat je ex hierover zegt. Je moet nu eerst jezelf beschermen.

Geef jezelf een schop onder je kont, regel wat er geregeld moet worden, wees sterk voor je kinderen, en huil je ogen uit je kop als niemand het ziet.

Je kan dit, miljoenen vrouwen zijn je voorgegaan en dat maakt het er voor jou niet direct makkelijker op, maar je kan het wel.



Ik besef dat deze post een wat harde toon heeft, maar ik denk dat je dat nodig hebt. Stop even met verdriet hebben en wordt boos. Zorg voor jezelf, regel je scheiding zoals jij het geregeld wilt hebben.

quote:chocoprinsje schreef op 28 juli 2008 @ 01:20:

ik weet als mijn dochter iets wil dat ik haar niet tegen kan houden

dus heb ik haar maar laten gaan naar haar vader want van mij wil ze niks aannemen en dit kan ik er niet bij hebben

dus is gebeld worden dat ze er aankwam

mijn man maakt het hele gezin kapot Zorg dat je dochter bij je ex blijft. Een nieuwe vrouw zit niet op de puberdochter van haar minnaar te wachten, dus de kans is groot dat hun relatie daarop knalt en misschien wel redelijk snel. Niet dat je hem nu nog terug moet willen natuurlijk, maar het is toch een beetje een troost als je je ex ook verlaten ziet worden.

Wat een oplossing voor alles; zien dat je man's nieuwe liefde struggelt met zijn dochter en hopen dat het daarop knalt. Wat doortrapt en wraakzuchtig gedacht, ook naar het kind toe. En dan? De boel ligt al in diggelen en hoewel het hoofdzaak lijkt is de nieuwe vrouw in het leven van Chocoprinsje niet het probleem verder. Dat is de ex van Chocoprinsje.



Chocoprinsje, meid, wat een afgrond waar je in gestort bent in een week tijd. Je wereld schudt op z'n grondvesten, iedereen die dit eens meegemaakt heeft zal dat begrijpen en zelfs mensen die zoiets niet hebben meegemaakt hebben zullen snappen dat dit iets ongelooflijk heftigs voor je is.



Maar je bent niet 19 jaar voorgelogen. Dat moet je meteen uit je hoofd zetten. Je man heeft veel van je gehouden en dat ging over. De manier waarop hij dat aangepakt heeft maakt hem niet al 19 jaar een ontrouwe echtgenoot, het maakt hem nu wel een vreemde voor je en iemand waarvan je terecht zegt dat je hem niet herkent. Hij is blind en doof voor alles op dit moment, hij gaat op in zijn nieuwe leven. Je man is een hooguit nu een hardlijvige chimpasee, zoals hij de zaken aanpakt.



Je bent géén oude onderbroek, no way, je hebt te maken met een verliefde (ex) man die zo snel mogelijk met zijn nieuwe leven wil beginnen en daarbij geen rekening houdt met jouw gevoelens. Dat je hem niet herkent als vreemdgaander kan ik me voorstellen maar is hij niet al eerder heel egoïstisch geweest tijdens jullie huwelijk? Een lieve, zorgzame, respectvolle man die zó verandert dat je niets van zijn gedrag herkent kan ik me bijna niet voorstellen? Kun je daar iets over vertellen?



Boos ben je, radeloos, furieus, verdrietig, noem het maar op, wees dat ook vooral, je hebt er helemaal recht op maar laat je kind op dit moment gaan. Ze komt heus weer bij je. Ze zal heus een modus vinden om zowel met jou als met haar vader om te gaan.



Trap niet in de val van kwaad spreken over de vader tegen het kind, ook oudere kinderen zijn daar gevoelig voor. Je man en jij gaan scheiden, jullie blíjven de ouders van jullie, dochter, jullie allebei. Laat haar zelf kiezen, ze is al groot, het zal haar op gaan vallen dat jij niet kwaadspreekt over haar vader (als je dat niet doet). Dat is voor een kind een veilig idee, dat ze van beide ouders mag houden. Hoe moeilijk ook voor jou, die verantwoordelijkheid heb je als ouder.



Dat met die ene advocaat zou ik niet doen. Dat is alleen mogelijk als exen in goed overleg uit elkaar gaan. Je man wil maar drie dingen hebben, heel mooi maar er zijn meer zaken die geregeld moeten worden en ik denk niet dat jij zin hebt om daarover uitgebreid met hem te moeten overleggen. Doe maar fijn een eigen raadsman.



Lieve vrouw, er staat je veel te wachten. Probeer kalm te blijven. Schrijf maar van je af hier, kijk met welk advies je iets kunt en probeer per dag in ieder geval één praktisch ding te doen, om je verstand er bij te houden. Al is het maar stofzuigen, al is het maar een advocaat bellen, één praktisch ding per dag zodat je bezig blijft en realistisch blijft.



Heb je kunnen slapen?

quote:eleonora schreef op 28 juli 2008 @ 07:58:

Wat een oplossing voor alles; zien dat je man's nieuwe liefde struggelt met zijn dochter en hopen dat het daarop knalt. Wat doortrapt en wraakzuchtig gedacht, ook naar het kind toe. En dan? De boel ligt al in diggelen en hoewel het hoofdzaak lijkt is de nieuwe vrouw in het leven van Chocoprinsje niet het probleem verder. Dat is de ex van Chocoprinsje.Maar die ex kwetst haar, hij walst met zijn gedrag zo over haar gevoelens heen, dus waarom moet dan de vrouw weer de begrip hebbende partij spelen? Wraak voelt goed als je bedrogen bent. En zo te lezen kiest dochterlief op dit moment vaders kant, dus zou niet aan haar gaan trekken maar de boel de boel laten. Inderdaad niet kwaad spreken maar gewoon afwachten en hopen dat ze daar in huis net zo onhandelbaar wordt als bij d'r moeder.

quote:elninjoo schreef op 28 juli 2008 @ 08:34:

[...]



Maar die ex kwetst haar, hij walst met zijn gedrag zo over haar gevoelens heen, dus waarom moet dan de vrouw weer de begrip hebbende partij spelen? Wraak voelt goed als je bedrogen bent. En zo te lezen kiest dochterlief op dit moment vaders kant, dus zou niet aan haar gaan trekken maar de boel de boel laten. Inderdaad niet kwaad spreken maar gewoon afwachten en hopen dat ze daar in huis net zo onhandelbaar wordt als bij d'r moeder.



Misschien voelt wraak op dat moment even goed, maar daarna?

Het neemt niet de verdriet weg die haar aangedaan is en het bevordert ook zeker niet de relatie m.b.t. haar dochter die er als puber met foute vrienden tussen in zit.



TO hoeft geen begrip te hebben maar jezelf verlagen is wel heel erg extreem. Het beste lijkt mij om alle energie te steken in zaken die geregeld moeten worden, en om haar dochter weer op de rails te krijgen.



TO: Wat erg dat dit gebeurd is! Een hele dikke troostknuffel!

quote:elninjoo schreef op 28 juli 2008 @ 08:34:



Maar die ex kwetst haar, hij walst met zijn gedrag zo over haar gevoelens heen, dus waarom moet dan de vrouw weer de begrip hebbende partij spelen? Wraak voelt goed als je bedrogen bent.



Je niet laten verleiden tot wraak is iets heel anders dan de begriphebbende partij spelen. Wraak leidt tot niets, in ieder geval niets positiefs.

Laten zien dat jij erboven staat, dat je je niet laat verleiden tot wraak, dat jij het juist "volwassen en netjes" aanpakt.. dat voelt uiteindelijk het beste, op de lange termijn. Dat maakt dat je je als vrouw trots voelt als je straks weer op de been bent! Natuurlijk ben je kwaad als je bedrogen wordt, natuurlijk sta je niet te trappelen om je in te houden maar ècht.. als de ander je niet meer met respect behandelt ben je zelf degene die dat 2 x zo hard moet doen. En dat doe je niet door je te verlagen tot het niveau van een wraakzuchtige "hex".



TO.. vreselijk meid, wat er gebeurt. Maar eens met Eleonora: je dochter komt wel weer bij je terug als ze ziet dat jij haar de ruimte geeft. En vwb je man: regel een advocaat, zorg dat je je zaakjes op dat vlak op orde hebt.. dat is jouw kleine beetje genoegdoening (je zult nml niet de eerste zijn die met haar man ook al haar spulletjes verliest omdat ze nergens anders mee bezig was dan haar woede/verdriet terwijl hij allang een plan heeft kunnen trekken).

Probeer hetgeen je voelt te uiten als je alleen bent of met goede vrienden, gun je ex niet ook nog dat ene: je zelfrespect.

Sterkte!

quote:elninjoo schreef op 28 juli 2008 @ 08:34:

[...]



Maar die ex kwetst haar, hij walst met zijn gedrag zo over haar gevoelens heen, dus waarom moet dan de vrouw weer de begrip hebbende partij spelen? Wraak voelt goed als je bedrogen bent. En zo te lezen kiest dochterlief op dit moment vaders kant, dus zou niet aan haar gaan trekken maar de boel de boel laten. Inderdaad niet kwaad spreken maar gewoon afwachten en hopen dat ze daar in huis net zo onhandelbaar wordt als bij d'r moeder.



Wie zegt dat Chocoprinsje de begrijpende partij moet zijn?



Ze hoeft er niks van te begrijpen, zolang ze zich maar realiseert dat haar man van háár gaat scheiden en niet van zijn dochter. Hopen dat de boel wel spaak zal lopen is alleen maar een extra teleurstelling als dat vervolgens niet gebeurt. Je instellen op een scheiding en kwaadheid op je ex is logisch, hopen dat je dochter daar wel zal worden weggestuurd wegens onhandelbaar gedrag is niet constructief. Misschien blijft de dochter wel daar. Dan is het fijn, voor het kind, dat ze weet dat haar moeder ook dan nog van haar houdt.



Denk je nu werkelijk dat een puber met voelhorens overal het niet door zou hebben als moeder zit te hopen op een mislukking? Zulk gedrag keert zich - zeker als er al oudere kinderen in het spel zijn, die al behoorlijk goed begrijpen hoe de wereld in elkaar zit - altijd tegen je. En dat bedoel ik niet karma-achtig, daar geloof ik namelijk niet in, dat is gewoon realisme.

Nikki, we zeggen zo'n beetje hetzelfde zien ik......

Ik heb geen tips, alleen, ik wens je sterkte en luister naar Eleonora.

quote:eleonora schreef op 28 juli 2008 @ 09:08:

Nikki, we zeggen zo'n beetje hetzelfde zien ik......



Idd Eleonora. Door schade en schande "wijs" geworden allebei?

quote:eleonora schreef op 28 juli 2008 @ 09:08:

[...]





Wie zegt dat Chocoprinsje de begrijpende partij moet zijn?



Ze hoeft er niks van te begrijpen, zolang ze zich maar realiseert dat haar man van háár gaat scheiden en niet van zijn dochter. Hopen dat de boel wel spaak zal lopen is alleen maar een extra teleurstelling als dat vervolgens niet gebeurt. Je instellen op een scheiding en kwaadheid op je ex is logisch, hopen dat je dochter daar wel zal worden weggestuurd wegens onhandelbaar gedrag is niet constructief. Misschien blijft de dochter wel daar. Dan is het fijn, voor het kind, dat ze weet dat haar moeder ook dan nog van haar houdt.



Denk je nu werkelijk dat een puber met voelhorens overal het niet door zou hebben als moeder zit te hopen op een mislukking? Zulk gedrag keert zich - zeker als er al oudere kinderen in het spel zijn, die al behoorlijk goed begrijpen hoe de wereld in elkaar zit - altijd tegen je. En dat bedoel ik niet karma-achtig, daar geloof ik namelijk niet in, dat is gewoon realisme.Ze hoeft het niet te laten merken, maar door aan haar dochter te willen trekken maakt ze 't volgens mij alleen erger. Laat die dochter lekker en ook als ze daar wel blijft geeft 't TO wat meer ruimte om haar leven opnieuw op te bouwen. Als ze dochter gewoon laat voelen dat ze altijd terug welkom is, dan zal die zelf ook wel in gaan zien dat haar moeder hier niet de schuldige is. Nu loopt ze als puber alleen degene achterna die haar omkoopt met dingen die ze wil hebben, maar die periode gaat vanzelf wel 'n keer over. Niet teveel energie insteken dus, maar die tijd gebruiken om weer op te krabbelen.

quote:absoluteEinstein schreef op 28 juli 2008 @ 09:09:

Ik heb geen tips, alleen, ik wens je sterkte en luister naar Eleonora.(f), da's lief Eins.

@ Elninjoo;



Diepgaande haat en gevoelens van wraak, uitkijken naar slecht nieuws e.d. niet laten merken.....Daar moet je wel een verdómd goed acteur voor zijn en het zou betekenen dat je dus een rol zit te spelen. Maar goed, ik ben het niet eens met je advies in eerste instantie maar je stelt het al wat bij zie ik.



Als moeder zou ik willen dat mijn dochter kiest voor waar ze gelukkig is, dat staat (hoe moeilijk ook) los van of ik daar zelf ook gelukkig van zou worden. Dat is lastig aan iemands vader of moeder zijn maar de kans zit er in dat je als stel uit elkaar gaat. Dat de kinderen daar zo min mogelijk schade van ondervinden is dan heel belangrijk. Aan een wraakzuchtige ouder heeft een kind niks. Niet op het moment zelf maar ook voor de toekomst maakt het verschil. Kinderen kijken heel scherp naar het gedrag van ouders en zeker als er een crisis is.



Maar goed, het is verder aan Chocoprinsje. Ik hoop dat ze zo wijs is om haar dochter (in liefde) los te laten en haar op die manier bij zich te houden.

quote:Nikki34 schreef op 28 juli 2008 @ 09:17:

[...]





Idd Eleonora. Door schade en schande "wijs" geworden allebei?





nee Nik, een scheiding met kinderen heb ik niet meegemaakt gelukkig. Ik heb er wel een he-le-boel gezien. Vooral hier op het forum en ik schrijf mee bij de oogkleppen en wazen dames, die bijna allemaal kinderen hebben en die ook hele lastige scheidingen en andere ellende meemaken. Hoog in het vaandel staat dan toch altijd nog de band tussen de ouder en het kind en die staat los van de band tussen de ouders onderling. Een vader die niet altijd even lief was voor zijn vrouw kan wel lief zijn voor de kinderen.



Verder leer ik veel van Poezewoes en nog een aantal anderen die via hun werk veel met kinderen in probleemsituaties in aanraking komen.



Jij wel, eigen ervaring?

Jeetje, meid, wat een situatie. Niet iets om jaloers op te zijn. Ik wens je enorm veel sterkte en kracht om dit goed tot een oplossing te brengen.



Bedenk heel goed dat je alleen jezelf voor schut zet door wraakacties. Een begrijpende ex is veel pijnlijker dan een haatdragende!



Laat je dochter het boek "echte mannen eten geen kaas" gedwongen lezen. Ze zal tot inkeer komen. Heel vlot.

quote:eleonora schreef op 28 juli 2008 @ 09:30:

[...]





nee Nik, een scheiding met kinderen heb ik niet meegemaakt gelukkig. Ik heb er wel een he-le-boel gezien. Vooral hier op het forum en ik schrijf mee bij de oogkleppen en wazen dames, die bijna allemaal kinderen hebben en die ook hele lastige scheidingen en andere ellende meemaken. Hoog in het vaandel staat dan toch altijd nog de band tussen de ouder en het kind en die staat los van de band tussen de ouders onderling. Een vader die niet altijd even lief was voor zijn vrouw kan wel lief zijn voor de kinderen.



Verder leer ik veel van Poezewoes en nog een aantal anderen die via hun werk veel met kinderen in probleemsituaties in aanraking komen.



Jij wel, eigen ervaring?



Sorry, met mijn uitdrukking "door schade en schande wijs geworden allebei" lijk ik te bedoelen dat ik denk dat jij en ik een scheiding met kinderen hebben meegemaakt en ook dat ik het idee heb dat we beiden ook nu pas weten hoe het "goed" te doen.

Niets van dat alles.

Bedoelde meer dat ik het idee heb dat jij evenals ik weet hoe je je zelfrespect kunt behouden als je relatie stukloopt, met of zonder kinderen, en als je reden hebt kwaad te zijn.

Ik heb alle reden gehad tot woede en sommige mensen in mijn omgeving zullen hebben gevonden dat ik dat had mogen uiten, op wat voor manier dan ook. Maar wat mij het beste geholpen heeft is met opgeheven hoofd weglopen, de "wijste" te zijn en m'n zelfrespect te bewaren. Dat en m'n trots zijn de dingen die hij me niet heeft kunnen afpakken uiteindelijk.

Ik heb dus geen kinderen maar heb wel een nieuwe partner die een dochtertje heeft en daaraan zie ik ook hoe belangrijk en goed het is om, als er iets negatiefs speelt tussen beide ex-partners, dat van het kind weg te houden (en dat is hen prima gelukt). TO's dochter is al ouder en beseft natuurlijk veel meer wat er speelt maar ook voor haar is het belangrijk dat TO als moeder duidelijk maakt dat hetgeen er tussen haar en haar man/ex speelt niets te maken heeft met de band die de dochter met haar ouders, samen of individueel, heeft.

De dochter is wat stuurloos begrijp ik en zeker daarom is het belangrijk om als moeder te proberen, zelfs in een situatie als deze, een zo stabiel mogelijke basis te bieden.

TO, het lijkt allemaal makkelijk gesproken van mij maar echt, ik weet in wat voor klotesituatie je zit. Laat hem los, hij heeft gekozen. Richt je op je eigen situatie, op het regelen van de dingen die jij voor jezelf wilt en kunt behouden. En, of misschien juist, op je dochter; probeer haar te laten zien dat je van haar houdt, waar ze ook besluit te gaan wonen. En wees een voorbeeld voor haar als het gaat om reageren op de erge dingen die je kunnen overkomen/gebeuren in het leven.. dat zal haar bijblijven en misschien zelfs leren hoe zelf vervelende gebeurtenissen het hoofd te bieden nu of later.

Hij loopt nu op wolken wach maar hij dondert er zo weer van af, dan komt hij met hangende pootjes terug.

Hoe vaak hoor je dat niet dat de man/vrouw in een vlaag een beslissing neemt even voor de spanning, maar er is dan zoveel kapot gegaan dat niets meer te herstellen is als z weer helder kunnen denken.

En je schoonmoeder nooit geprobeerd te bemiddelen tussen jullie, wat een.....

Ik wens je heel veel sterkte toe, even sterk zijn om door deze ellendige dagen heen te komen.

quote:elninjoo schreef op 28 juli 2008 @ 08:34:

[...]



Maar die ex kwetst haar, hij walst met zijn gedrag zo over haar gevoelens heen, dus waarom moet dan de vrouw weer de begrip hebbende partij spelen? Wraak voelt goed als je bedrogen bent. En zo te lezen kiest dochterlief op dit moment vaders kant, dus zou niet aan haar gaan trekken maar de boel de boel laten. Inderdaad niet kwaad spreken maar gewoon afwachten en hopen dat ze daar in huis net zo onhandelbaar wordt als bij d'r moeder.Doe even normaal zeg. Je gaat geen wraak nemen op je ex over de rug van je dochter. En je dochter gaan verwijten dat ze voor haar vader kiest slaat ook nergens op. Haar ouders zijn net een week uit elkaar, dat meisje is in de war en kwetsbaar! Gescheiden of niet, ruzie of niet, belazerd of niet, als ouders, allebei, hoor je in elke situatie het belang van je kinderen voor ogen te houden, ook al is dat vreselijk moeilijk soms en kwetst je kind jou. Dat is namelijk jouw verantwoordelijkheid als ouder.

quote:Poezewoes schreef op 28 juli 2008 @ 11:36:

[...]





Doe even normaal zeg. Je gaat geen wraak nemen op je ex over de rug van je dochter. En je dochter gaan verwijten dat ze voor haar vader kiest slaat ook nergens op. Haar ouders zijn net een week uit elkaar, dat meisje is in de war en kwetsbaar! Gescheiden of niet, ruzie of niet, belazerd of niet, als ouders, allebei, hoor je in elke situatie het belang van je kinderen voor ogen te houden, ook al is dat vreselijk moeilijk soms en kwetst je kind jou. Dat is namelijk jouw verantwoordelijkheid als ouder.Als je goed gelezen had zou ik de dochter juist helemaal niet verwijten dat ze op dit moment voor vader (en zijn omkoperijen) kiest. Zelf niets doen en je op je eigen sores richten en je leven weer opbouwen is wat mij het beste zou lijken. Als de onhandelbare puberdochter daarbij tijdelijk uit beeld is is alleen maar gunstig en heeft misschien ook nog de positieve bijwerking dat de minnares daar de balen van krijgt en die man dumpt waardoor pa weer met beide voetjes op de grond komt.

Ik blijf de insteek niet kloppend vinden Elninjoo. In het andere topic suggereerde je ook al zoiets. Je er op verheugen dat de nieuwe vriendin een rottijd krijgt met jouw dochter, ook al is het maar als bijwerking, lijkt me niet bevordelijk voor het welzijn van je kind. Hoe denk je dat deze dame de dochter gaat behandelen als het niet goed gaat? Hoe denk je dat het voor dochter is, als ze daar mee moet maken dat het helemaal niet goed gaat tussen vader en vriendin? Als het dan toch zo loopt kun je maar beter voor dochterlief hopen dat ze in een goede omgeving terecht komt, en dat vriendin lief voor haar is en dochter wat aan vriendin heeft.



Chocoprinsje, ik vraag me even af waarom je een nieuw topic opent. Je bent in je oude topic helemaal niet meer terug geweest, maar er staan daar wel waardevolle reacties. Is het een idee om je topics te laten samenvoegen?

Ik kan me wel voorstellen dat Choco zich verraden voelt en deze man niet meer herkent. Dat moet toch al een tijd spelen. Je trekt toch niet na 1 week al bij iemand in lijkt me.



Sterkte met alles Chocoprinsje, ik sluit me ook aan bij Eleonora want dat is een goed advies. Verder nog een hele dikke knuffel.

Chocoprinsje, je kunt wel 10.000 berichten kwijt of zo, en zo ver waren we nog lang niet....



Lieverd, natuurlijk begrijp je er niks van. Er is ook niks van te begrijpen. Alleen je man zelf zal het begrijpen en zelfs hij weet misschien van gekkigheid niet wat hij moet doen. Hij heeft haast. haast om met een nieuw leven te beginnen en voor jou is dat ontzettend pijnlijk.



Komt het allemaal uit de lucht vallen? had je het gevoel dat jullie van elkaar wisten hoe de ander zich voelde? M.a.w. zat het goed met de communicatie tussen jou en en je man?