Relaties
alle pijlers
Update over gevoelens voor arts
woensdag 13 augustus 2025 om 10:46
Dag allemaal,
Bijna 4 jaar geleden deelde ik hier onderstaand bericht:
Hallo allemaal, fijn dat ik mijn probleem hier kan voorleggen! Ik ben een vrouw van 34 jaar, en al 11 jaar samen met mijn partner. We hebben een geregistreerd partnerschap, en hij is een beste man. Alleen, de boel is wat saai geworden, onder andere doordat ik al 2 jaar weinig kan ondernemen wegens agorafobie. Ik heb hier 3 verschillende therapieën voor gehad en het gaat nu wat beter. Dat komt met name door mijn huisarts, bij wie ik sinds anderhalf jaar onder behandeling ben wegens mijn psychische dingetjes. Hij is een erg lieve, zorgzame arts, en helaas ben ik vanaf de eerste dag sterke gevoelens voor hem gaan ontwikkelen. Noem het verliefdheid, noem het overdrachtsgevoelens. Ik voel het, en ik heb er niet voor gekozen. Ik begrijp dat dit nooit of te nimmer wederzijds zal worden en zoiets verwacht ik ook niet. Probleem is dat hij de enige is, van alle therapeuten, artsen, vrienden en zelfs mijn partner, bij wie ik me zo goed voel. Hij is vanuit zijn functie erg betrokken, onthoudt dingen zoals deadlines op mijn werk, exposure oefeningen die ik heb gedaan etc. Dat is gewoon fijn. Wat ik ook begrijp is dat er duidelijk iets mist in mijn relatie. Iets wat bij mij ligt, en niet bij mijn partner.
Nu is het zo dat mijn gevoelens me echt heel erg bezighouden, elke dag. Ik denk ontzettend veel aan hem.
Nu ben ik aan het overwegen om het mijn arts te vertellen. Zonder verwachtingen, enkel en alleen om met beide benen op de grond gezet te worden zodat mijn gevoelens hopelijk verdwijnen. Waarschijnlijk verwijst hij me naar een andere dokter. Dat moet dan maar, maar zelf wil ik die keuze niet maken. Nu zou ik dus best wat advies kunnen gebruiken hierin. Opbiechten en daarmee het gesprek aangaan en het misschien af kunnen sluiten? Of iets anders?
Met mijn partner kan en ga ik hier niet over praten. Hij weet wat ik mis en doet hard zijn best hiervoor, dus het zou hem onnodig kwetsen. Ik zal nooit vreemdgaan, daarom zie ik dit als een redelijk veilige verliefdheid, hoewel het voelt als verraad. Het is me ook nooit eerder gebeurd maar ik sta hier erg nuchter in. Overigens, ook wanneer ik de arts eens 3 maanden niet zag, werden de gevoelens alleen maar sterker ipv minder. Help..?!
---
Inmiddels is er veel gebeurd. Ik ben deze arts blijven bezoeken, het waren contactmomenten die betrekking hadden tot mijn angstklachten en de medicatie die ik daarvoor kreeg. Ook heb ik in de tussentijd nog twee therapieën gehad bij een psycholoog, omdat ik erg bleef worstelen. De huisarts bleef dus ook betrokken.
Op een gegeven moment ben ik de afspraken telefonisch gaan voortzetten, om afstand te nemen. Aangezien hij een fantastische hulpverlener is, wilde ik niet naar een andere arts toe.
Er is een periode van een jaar geweest waarin ik helemaal geen contact met hem gehad heb, door ziekte en daardoor afwezigheid van zijn kant. Sinds begin dit jaar is er weer af en toe telefonisch contact geweest.
Mijn gevoelens voor hem zijn echter alleen maar sterker geworden. Niet te doen.
Vorige week besloot ik dus dat ik hem dat wilde vertellen en meteen ook wilde vertrekken bij de praktijk om een andere huisarts te zoeken. Zo gezegd, zo gedaan. Aan de telefoon heb ik het opgebiecht en hij reageerde zoals ik van hem gewend ben: lief, empathisch, begripvol. Maar hij gaf ook aan zich even verbijsterd te voelen.
Inmiddels ben ik daar dus weg, en hoop ik dat mijn gevoelens gaan afnemen, maar ik zie dat niet op korte termijn gebeuren. Ik ervaar zo'n intens sterk gevoel voor hem, abnormaal. Het gaat vast wel een keer over, maar toch.
Bij mijn partner ben ik 2 jaar geleden weggegaan en ik geniet nu van mijn tijd als vrijgezel. Ik heb een heerlijk leven, maar die liefde voor de dokter (die nu nauwelijks nog overdracht genoemd kan worden) staat me nog steeds in de weg.
Ik wilde hier mijn hart even luchten en misschien heeft iemand tips!
Bijna 4 jaar geleden deelde ik hier onderstaand bericht:
Hallo allemaal, fijn dat ik mijn probleem hier kan voorleggen! Ik ben een vrouw van 34 jaar, en al 11 jaar samen met mijn partner. We hebben een geregistreerd partnerschap, en hij is een beste man. Alleen, de boel is wat saai geworden, onder andere doordat ik al 2 jaar weinig kan ondernemen wegens agorafobie. Ik heb hier 3 verschillende therapieën voor gehad en het gaat nu wat beter. Dat komt met name door mijn huisarts, bij wie ik sinds anderhalf jaar onder behandeling ben wegens mijn psychische dingetjes. Hij is een erg lieve, zorgzame arts, en helaas ben ik vanaf de eerste dag sterke gevoelens voor hem gaan ontwikkelen. Noem het verliefdheid, noem het overdrachtsgevoelens. Ik voel het, en ik heb er niet voor gekozen. Ik begrijp dat dit nooit of te nimmer wederzijds zal worden en zoiets verwacht ik ook niet. Probleem is dat hij de enige is, van alle therapeuten, artsen, vrienden en zelfs mijn partner, bij wie ik me zo goed voel. Hij is vanuit zijn functie erg betrokken, onthoudt dingen zoals deadlines op mijn werk, exposure oefeningen die ik heb gedaan etc. Dat is gewoon fijn. Wat ik ook begrijp is dat er duidelijk iets mist in mijn relatie. Iets wat bij mij ligt, en niet bij mijn partner.
Nu is het zo dat mijn gevoelens me echt heel erg bezighouden, elke dag. Ik denk ontzettend veel aan hem.
Nu ben ik aan het overwegen om het mijn arts te vertellen. Zonder verwachtingen, enkel en alleen om met beide benen op de grond gezet te worden zodat mijn gevoelens hopelijk verdwijnen. Waarschijnlijk verwijst hij me naar een andere dokter. Dat moet dan maar, maar zelf wil ik die keuze niet maken. Nu zou ik dus best wat advies kunnen gebruiken hierin. Opbiechten en daarmee het gesprek aangaan en het misschien af kunnen sluiten? Of iets anders?
Met mijn partner kan en ga ik hier niet over praten. Hij weet wat ik mis en doet hard zijn best hiervoor, dus het zou hem onnodig kwetsen. Ik zal nooit vreemdgaan, daarom zie ik dit als een redelijk veilige verliefdheid, hoewel het voelt als verraad. Het is me ook nooit eerder gebeurd maar ik sta hier erg nuchter in. Overigens, ook wanneer ik de arts eens 3 maanden niet zag, werden de gevoelens alleen maar sterker ipv minder. Help..?!
---
Inmiddels is er veel gebeurd. Ik ben deze arts blijven bezoeken, het waren contactmomenten die betrekking hadden tot mijn angstklachten en de medicatie die ik daarvoor kreeg. Ook heb ik in de tussentijd nog twee therapieën gehad bij een psycholoog, omdat ik erg bleef worstelen. De huisarts bleef dus ook betrokken.
Op een gegeven moment ben ik de afspraken telefonisch gaan voortzetten, om afstand te nemen. Aangezien hij een fantastische hulpverlener is, wilde ik niet naar een andere arts toe.
Er is een periode van een jaar geweest waarin ik helemaal geen contact met hem gehad heb, door ziekte en daardoor afwezigheid van zijn kant. Sinds begin dit jaar is er weer af en toe telefonisch contact geweest.
Mijn gevoelens voor hem zijn echter alleen maar sterker geworden. Niet te doen.
Vorige week besloot ik dus dat ik hem dat wilde vertellen en meteen ook wilde vertrekken bij de praktijk om een andere huisarts te zoeken. Zo gezegd, zo gedaan. Aan de telefoon heb ik het opgebiecht en hij reageerde zoals ik van hem gewend ben: lief, empathisch, begripvol. Maar hij gaf ook aan zich even verbijsterd te voelen.
Inmiddels ben ik daar dus weg, en hoop ik dat mijn gevoelens gaan afnemen, maar ik zie dat niet op korte termijn gebeuren. Ik ervaar zo'n intens sterk gevoel voor hem, abnormaal. Het gaat vast wel een keer over, maar toch.
Bij mijn partner ben ik 2 jaar geleden weggegaan en ik geniet nu van mijn tijd als vrijgezel. Ik heb een heerlijk leven, maar die liefde voor de dokter (die nu nauwelijks nog overdracht genoemd kan worden) staat me nog steeds in de weg.
Ik wilde hier mijn hart even luchten en misschien heeft iemand tips!
woensdag 13 augustus 2025 om 11:14
Ik denk dat je eindelijk de juiste stap hebt genomen door echt afstand te nemen. Door dat eerder niet te doen, heb je het jarenlang gevoed, zodat het kon blijven bestaan en blijven groeien.
Je noemt je gevoelens abnormaal, intens sterk en meer dan overdrachtsgevoelens. Maar je hebt in die vier jaar ook niet echt stappen ondernomen om deze gevoelens de kans te geven om te verdwijnen.
Maar goed, nu wel. Dat zal in het begin misschien best pijnlijk en verdrietig zijn, maar het was de enige juiste stap.
Sterkte.
Je noemt je gevoelens abnormaal, intens sterk en meer dan overdrachtsgevoelens. Maar je hebt in die vier jaar ook niet echt stappen ondernomen om deze gevoelens de kans te geven om te verdwijnen.
Maar goed, nu wel. Dat zal in het begin misschien best pijnlijk en verdrietig zijn, maar het was de enige juiste stap.
Sterkte.
woensdag 13 augustus 2025 om 12:04
woensdag 13 augustus 2025 om 13:12
woensdag 13 augustus 2025 om 13:12
Dank je wel voor deze tip!Verbinder schreef: ↑13-08-2025 12:04Misschien kan het ietsje ruimte geven als je je verliefdheid voor die arts ziet als verliefheid vanuit jou op begrip, verliefdheid op empathisch, verliefdheid op lief, verliefdheid op attentie.
Dan kan je het misschien al ietsje scheiden in jezelf, als dingen die jou raken.
woensdag 13 augustus 2025 om 13:16
Los van hoe groot die kans is: ik wist niet dat het alsnog verboden is.
Een vriend van mij, een psycholoog, behandelde eens een vrouw op wie hij verliefd werd. En zij was dat ook op hem. De vrouw zocht een andere psycholoog en ze (die vriend en zij) zijn een relatie begonnen. Dat mocht gewoon.
Nu is dat alweer een poos geleden hoor.
woensdag 13 augustus 2025 om 13:21
Wel stoer dat je het hem verteld hebt.
woensdag 13 augustus 2025 om 13:28
Wow, het is bijna crimineel als ze níet vreemdgaat? Het moet niet gekker worden!
woensdag 13 augustus 2025 om 13:50
woensdag 13 augustus 2025 om 14:07
woensdag 13 augustus 2025 om 14:11
Zijn vrouw is 8 maanden geleden helaas overleden.
Even @iedereen: ook na de behandeling en na mijn vertrek is het verboden. Sowieso is er een verplichte afkoelingsperiode van minimaal een halfjaar waarin elk contact verboden is. Dus nee, hij zal me morgen niet mee uit vragen. Helaas.
woensdag 13 augustus 2025 om 14:13
Zo voelt het voor mij dus ook. Ik laat het aan het lot over. Zit niks anders op.
woensdag 13 augustus 2025 om 14:14
woensdag 13 augustus 2025 om 14:14
Dit en kijk ook kritisch naar je eigen leuke leven . Mis je toch niet iets?Verbinder schreef: ↑13-08-2025 12:04Misschien kan het ietsje ruimte geven als je je verliefdheid voor die arts ziet als verliefheid vanuit jou op begrip, verliefdheid op empathisch, verliefdheid op lief, verliefdheid op attentie.
Dan kan je het misschien al ietsje scheiden in jezelf, als dingen die jou raken.
woensdag 13 augustus 2025 om 14:16
Ik had ooit eens een fysio. Hij niet verliefd op mij. Ik niet op hem. En nee, ook niet stiekem. We hadden hele interessante gesprekken. Ook hierover. Ik heb het hem wel eens gevraagd. Of hij wel eens verliefd was geweest op een patiente. Een keer had hij gevoelens gehad. Niks mee gedaan, want hij was getrouwd.
En toen vertelde hij ook dat een beetje hulpverlener een ruime tijd wacht na het stoppen van een behandeling. Toch zeker 6-12 maanden, liever langer.
Ik Google even en dit was het eerste antwoord: "Er is geen vaste termijn vastgesteld, maar artsen moeten een 'afkoelingsperiode' in acht nemen voordat een relatie met een voormalig patiënt kan worden aangegaan. De duur van deze periode hangt af van de aard en intensiteit van de behandeling en de kwetsbaarheid van de patiënt. Het is belangrijk dat de professionele relatie geen onevenredige betekenis meer heeft voordat een romantische relatie wordt overwogen."
Als de voormalige huisarts van TO dus een beetje een goede arts is, en een kerel zonder rode vlag, dan maakt hij - als hij single is - gelijk korte metten met dat "werk maken", want TO heeft duidelijk nog het een en ander uit te zoeken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
