Relaties
alle pijlers
Veranderende (kijk op) vriendschap
donderdag 14 november 2019 22:37
Sinds enkele jaren heb ik een vriendin met wie ik geregeld afspreek. Ik heb haar leren kennen op een moment dat het in mijn leven niet zo lekker ging. We kwamen toen goed overeen, omdat zij ook best wat dingen in haar leven heeft die niet gemakkelijk lopen. Bij haar lijken het echter deels issues te zijn die niet zo veranderen. Ik merk dat ik stappen maak, ook al ben ik er nog lang niet en heeft iedereen dr eigen gedoe. Ik wil mezelf daarmee absoluut niet boven haar zetten overigens, haar problemen zijn ook gewoon anders en wellicht ook gecompliceerder te noemen.
Hoe dan ook, ik vind haar een lieve vrouw maar ik merk de laatste tijd dat ons contact energie zuigt voor mij. Positieve energie vooral. Dingen zijn voor haar vooral altijd erg vermoeiend, er is altijd wel iets. Ik geloof ook absoluut wel dat dat er is en dat ze zich dit niet inbeeldt. Alleen omdat ik nu juist zelf wat positiever in het leven ga, merk ik dat ik dit lastig vind. Sterker nog, soms trekt ze mijn positiviteit in twijfel. Ook met afspreken is het vaak vooraf wel moeilijk gedoe. Ik zie nu bij andere vriendinnen hoe gemakkelijk dit bij hen gaat.
Maar hoe ga ik hiermee om? Het is een lieve vrouw met het hart op de juiste plek. Het voelt ergens ook alsof ik haar nodig had en nu weer laat vallen. Is niet de reden dat ik de vriendschap ben aangegaan natuurlijk. Maar ja. Ik merk dat ik zelf ook niet echt meer negatieve dingen wil delen overigens, omdat zij daar vaak zo'n groot ding van maakt. Wel uit een sympathieke vorm van medeleven. Dat maakt het dan ook gelijk zo lastig. Ze is helemaal geen vervelend persoon om bevriend mee te zijn, maar het is ook vermoeiend en niet echt gemakkelijk.
PS: het was vast al duidelijk, maar ik durf dus ook niet echt een confrontatie aan te gaan en zou ook niet weten hoe.
Hoe dan ook, ik vind haar een lieve vrouw maar ik merk de laatste tijd dat ons contact energie zuigt voor mij. Positieve energie vooral. Dingen zijn voor haar vooral altijd erg vermoeiend, er is altijd wel iets. Ik geloof ook absoluut wel dat dat er is en dat ze zich dit niet inbeeldt. Alleen omdat ik nu juist zelf wat positiever in het leven ga, merk ik dat ik dit lastig vind. Sterker nog, soms trekt ze mijn positiviteit in twijfel. Ook met afspreken is het vaak vooraf wel moeilijk gedoe. Ik zie nu bij andere vriendinnen hoe gemakkelijk dit bij hen gaat.
Maar hoe ga ik hiermee om? Het is een lieve vrouw met het hart op de juiste plek. Het voelt ergens ook alsof ik haar nodig had en nu weer laat vallen. Is niet de reden dat ik de vriendschap ben aangegaan natuurlijk. Maar ja. Ik merk dat ik zelf ook niet echt meer negatieve dingen wil delen overigens, omdat zij daar vaak zo'n groot ding van maakt. Wel uit een sympathieke vorm van medeleven. Dat maakt het dan ook gelijk zo lastig. Ze is helemaal geen vervelend persoon om bevriend mee te zijn, maar het is ook vermoeiend en niet echt gemakkelijk.
PS: het was vast al duidelijk, maar ik durf dus ook niet echt een confrontatie aan te gaan en zou ook niet weten hoe.
donderdag 14 november 2019 22:41
Je kunt het wat betreft je eigen problemen/issues bij jezelf houden. Dus als je iets vertelt, en ze maakt er meteen een heel ding van, dan kun je zeggen dat je hebt besloten sommige dingen in je leven luchtiger te bekijken en dat je het lief vindt dat ze meeleeft, maar dat je er liever geen al te groot punt van wil maken, omdat dat anders jouw stemming drukt en dat deze positievere instelling jou persoonlijk meer helpt.
Daarmee bagatelliseer je haar problemen verder niet.
Ik zelf zou dit wel lastig vinden, zo’n vriendin. Ik ben zeker geen eeuwige optimist, maar ik kan om de meeste dingen nog wel lachen of er op een dat-heb-ik-weer-achtige manier naar kijken, of anders ben ik gewoon even wat meer verdrietig op mezelf. Maar misschien heb ik nog geen echte tegenslagen hoeven meemaken.
Daarmee bagatelliseer je haar problemen verder niet.
Ik zelf zou dit wel lastig vinden, zo’n vriendin. Ik ben zeker geen eeuwige optimist, maar ik kan om de meeste dingen nog wel lachen of er op een dat-heb-ik-weer-achtige manier naar kijken, of anders ben ik gewoon even wat meer verdrietig op mezelf. Maar misschien heb ik nog geen echte tegenslagen hoeven meemaken.
anoniem_363018 wijzigde dit bericht op 14-11-2019 22:48
37.65% gewijzigd
donderdag 14 november 2019 22:47
Toch die confrontatie aangaan en proberen luchtiger contact te hebben of dingen te ondernemen samen ipv maar praten en praten.
Als je dit niet durft en het laat doodbloeden is dat echt wel laf en niet liefdevol vind ik. Als je om haar geeft is zij en jullie contact het waard dat jij je over je angst heen zet en de confrontatie aan gaat.
Als je dit niet durft en het laat doodbloeden is dat echt wel laf en niet liefdevol vind ik. Als je om haar geeft is zij en jullie contact het waard dat jij je over je angst heen zet en de confrontatie aan gaat.
donderdag 14 november 2019 22:53
@Nitflex: dat eerste is al een mooie om mee te beginnen, dankjewel. Voor mij ook wat gemakkelijker toe te passen denk ik. Ik vind het inderdaad best ingewikkeld, al ben ik zelf ook niet een rasoptimist. Maar naast haar lijk ik dat soms wel...
@Hobbelster: dingen te ondernemen ipv te praten vind ik ook een goede! Dat is soms wel lastig omdat zij nogal kieskeurig is met dingen doen, maar ik kan vast wel iets bedenken. Ik wil het inderdaad niet dood laten bloeden, want dat verdient ze absoluut niet. Waarschijnlijk toch over mijn angst heen zetten ja. Hoe ik haar dan ga confronteren moet ik nog even bedenken. Om het bij mezelf te houden is makkelijker dan te zeggen dat zij zelf zo negatief is soms.
@Hobbelster: dingen te ondernemen ipv te praten vind ik ook een goede! Dat is soms wel lastig omdat zij nogal kieskeurig is met dingen doen, maar ik kan vast wel iets bedenken. Ik wil het inderdaad niet dood laten bloeden, want dat verdient ze absoluut niet. Waarschijnlijk toch over mijn angst heen zetten ja. Hoe ik haar dan ga confronteren moet ik nog even bedenken. Om het bij mezelf te houden is makkelijker dan te zeggen dat zij zelf zo negatief is soms.
vrijdag 15 november 2019 01:09
Maak t soortgelijke mee. Ben daar vrij direct in geweest. Maar dat word natuurlijk niet gewaardeerd en zag zij in alsof ik haar problemen daarmee bagatelliseerde.
Toen maakte ik gewoon een x duidelijk dat ik uit die dip ben en zij ook maar eens naar iets toe moet werken en niet constant moet zuchten of puffen. Ze gaf me geen ongelijk, want ze zag wel in dat ze vaak indd dus negatief over van alles denkt. Het doet nu moet ik zeggen vrij weinig met mijn energie, tis niet zo dat ze mijn positiviteit daarmee opslorpt ofso maar ik match gwn die vibe momenteel niet.
Sommige mensen lijken ook voor altijd in negatieve spiraal te blijven hangen. Weet ook niet maar alles wat je zegt is ook ongekend.
Dus nu neem ik alles wat ze zegt met een korreltje zout en ben ik er voor dr wanneer t nodig is. Maar denk dat je hierdoor wel uiteindelijk langs elkaar heen gaat groeien. Want als je eenmaal op dreef bent wil je mensen om je heen die je inspireren en niet nog meer de moed laten zakken. Tenzij zij zivh maar proberen aan te passen.
Toen maakte ik gewoon een x duidelijk dat ik uit die dip ben en zij ook maar eens naar iets toe moet werken en niet constant moet zuchten of puffen. Ze gaf me geen ongelijk, want ze zag wel in dat ze vaak indd dus negatief over van alles denkt. Het doet nu moet ik zeggen vrij weinig met mijn energie, tis niet zo dat ze mijn positiviteit daarmee opslorpt ofso maar ik match gwn die vibe momenteel niet.
Sommige mensen lijken ook voor altijd in negatieve spiraal te blijven hangen. Weet ook niet maar alles wat je zegt is ook ongekend.
Dus nu neem ik alles wat ze zegt met een korreltje zout en ben ik er voor dr wanneer t nodig is. Maar denk dat je hierdoor wel uiteindelijk langs elkaar heen gaat groeien. Want als je eenmaal op dreef bent wil je mensen om je heen die je inspireren en niet nog meer de moed laten zakken. Tenzij zij zivh maar proberen aan te passen.
vrijdag 15 november 2019 01:31
Sommige vriendschappen blijven, andere maken onderdeel uit van een fase waarna je uit elkaar groeit. Dat heeft niks te maken met iemand ‘ gebruiken’. Zo zit jij al helemaal niet in elkaar dus zet dat uit je hoofd. Een vriendschap die geen positieve energie geeft is niet vol te houden. Je hoeft niet perse een harde confrontatie aan te gaan. Op een vriendelijke manier zeggen waar jij behoefte aan hebt is voldoende. Dan is het aan je vriendin om te bepalen of ze op deze basis verder kan en wil gaan
Mensch durf te leven
vrijdag 15 november 2019 08:24
In intensiteit van vriendschappen zit altijd beweging, en naarmate je ouder wordt word je steeds kieskeuriger en verspil je minder tijd aan de mindere contacten.
Als je nog heel jong bent dan is iemand al gauw je vriend. Dan is kwantiteit belangrijker dan kwaliteit maar later weet je wel hoe de hazen lopen en dat zelfopofferingen niet opbrengen wat je zou willen dus die vriendschappen laat je sneller vallen. Dat doet iedereen; je kwelt jezelf en die ander onnodig door je schuldig te voelen. Vriendschappen die bijeengehouden worden door schuldgevoel zijn heeeel vervelend.
Als je nog heel jong bent dan is iemand al gauw je vriend. Dan is kwantiteit belangrijker dan kwaliteit maar later weet je wel hoe de hazen lopen en dat zelfopofferingen niet opbrengen wat je zou willen dus die vriendschappen laat je sneller vallen. Dat doet iedereen; je kwelt jezelf en die ander onnodig door je schuldig te voelen. Vriendschappen die bijeengehouden worden door schuldgevoel zijn heeeel vervelend.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 15 november 2019 10:28
Dankjewel voor je lieve bericht @Tikatukka, dat doet me heel goed. Ook aan de rest heb ik heel veel. Ik ga er eens goed over nadenken hoe ik dit ga brengen. Ik zal kijken of ik hier iets aan kan veranderen, zowel door met haar de confrontatie aan te gaan als zelf na te denken wat ik wel of niet met haar doe en bespreek.
Ik vind het toch fijn om hier de bevestiging te krijgen dat dit o.k. is, ik voelde me echt een beetje een ondankbaar onmens dus ik durf het met niemand te bespreken. Ook vanuit het feit dat ik, doordat het met mij toen wat minder ging, best wat vriendschappen ben verloren. Daardoor voelt het alsof ik er extra zuinig mee moet zijn en alsof ik anders hetzelfde doe als anderen bij mij. En ik weet hoe kl*te dat is.
Ik vind het toch fijn om hier de bevestiging te krijgen dat dit o.k. is, ik voelde me echt een beetje een ondankbaar onmens dus ik durf het met niemand te bespreken. Ook vanuit het feit dat ik, doordat het met mij toen wat minder ging, best wat vriendschappen ben verloren. Daardoor voelt het alsof ik er extra zuinig mee moet zijn en alsof ik anders hetzelfde doe als anderen bij mij. En ik weet hoe kl*te dat is.
