Relaties
alle pijlers
verliefd op man met overleden geliefde, tips?
donderdag 19 juni 2008 om 19:12
Na lang twijfelen moet ik toch even van me afschrijven, in de hoop op reacties van vrouwen die hier ervaring mee hebben.
Sinds enkele maanden ga ik om met een man wiens geliefde vorig jaar plotseling is overleden. Hij heeft contact met mij gezocht, niet andersom. Het klikte gelijk, op meerdere fronten.
Maar....hij heeft aangegeven niet toe te zijn aan een relatie. Aan de andere kant blijft hij me opzoeken, al dan niet onverwacht met zijn kinderen, en lieve berichtjes sturen. Maar... hij neemt me nooit mee uit, als ik vraag of hij bij me komt eten wijst hij me af... hij houdt de regie zeg maar....
Over haar praat hij bijna nooit, maar hij laat het wel weten als hij weer heel verdrietig is, maar staat me niet toe hem te troosten. Niet dat ik de illusie heb dat ik dat kan overigens. Hij komt alleen bij mij, ik mag niet naar hem want het is haar huis.
Pffff...........ik vind dit zo moeilijk! Ik vind hem echt heel erg leuk, maar vraag me soms af of dit niet gewoon een hopeloze zaak is.
Ik push hem niet maar weet het vaak even niet meer......
Wie heeft hier ervaring mee? moet ik gewoon geduld hebben????
Sinds enkele maanden ga ik om met een man wiens geliefde vorig jaar plotseling is overleden. Hij heeft contact met mij gezocht, niet andersom. Het klikte gelijk, op meerdere fronten.
Maar....hij heeft aangegeven niet toe te zijn aan een relatie. Aan de andere kant blijft hij me opzoeken, al dan niet onverwacht met zijn kinderen, en lieve berichtjes sturen. Maar... hij neemt me nooit mee uit, als ik vraag of hij bij me komt eten wijst hij me af... hij houdt de regie zeg maar....
Over haar praat hij bijna nooit, maar hij laat het wel weten als hij weer heel verdrietig is, maar staat me niet toe hem te troosten. Niet dat ik de illusie heb dat ik dat kan overigens. Hij komt alleen bij mij, ik mag niet naar hem want het is haar huis.
Pffff...........ik vind dit zo moeilijk! Ik vind hem echt heel erg leuk, maar vraag me soms af of dit niet gewoon een hopeloze zaak is.
Ik push hem niet maar weet het vaak even niet meer......
Wie heeft hier ervaring mee? moet ik gewoon geduld hebben????
donderdag 19 juni 2008 om 20:45
Ik denk dat als een man er wel aan toe is om seks met je te hebben maar niet om je in zijn ( haar) huis toe te laten, hij op zijn minst hinkt op 2 gedachten. In ieder geval is hij nog niet aan jou toe, of aan een relatie met jou. Het is zelfs mogelijk dat hij de pity-card speelt. Je weet het niet. Het is aan jou daar keuzes in te maken waar jij je goed bij voelt.
Ik denk dat je je iig niet moet laten verleiden tot veel hoop op verandering. En ik denk dat het heel verstandig is om tegen hem te zeggen dat hij maar terug moet komen als hij er wel klaar voor is.
Ik denk dat je je iig niet moet laten verleiden tot veel hoop op verandering. En ik denk dat het heel verstandig is om tegen hem te zeggen dat hij maar terug moet komen als hij er wel klaar voor is.
donderdag 19 juni 2008 om 21:12
fout gegokt... dat heb ik wel
En toen heeft hij ook aangegeven nog niet aan een relatie toe te zijn. Ik heb toen meer afstand van hem genomen, maar hij kwam toch steeds weer naar me toe.
Misschien moet ik me er niet zo druk om maken, gewoon ervan genieten als het leuk is.. en als het zo moet zijn dan komt het wel goed.. en anders loop ik misschien iemand anders tegen het lijf
En toen heeft hij ook aangegeven nog niet aan een relatie toe te zijn. Ik heb toen meer afstand van hem genomen, maar hij kwam toch steeds weer naar me toe.
Misschien moet ik me er niet zo druk om maken, gewoon ervan genieten als het leuk is.. en als het zo moet zijn dan komt het wel goed.. en anders loop ik misschien iemand anders tegen het lijf
donderdag 19 juni 2008 om 21:16
quote:gioia71 schreef op 19 juni 2008 @ 21:12:
fout gegokt... dat heb ik wel
En toen heeft hij ook aangegeven nog niet aan een relatie toe te zijn. Ik heb toen meer afstand van hem genomen, maar hij kwam toch steeds weer naar me toe.
Ehm...dat is geen afstand nemen natuurlijk, hem binnenlaten wanneer hij zin heeft.
fout gegokt... dat heb ik wel
En toen heeft hij ook aangegeven nog niet aan een relatie toe te zijn. Ik heb toen meer afstand van hem genomen, maar hij kwam toch steeds weer naar me toe.
Ehm...dat is geen afstand nemen natuurlijk, hem binnenlaten wanneer hij zin heeft.
donderdag 19 juni 2008 om 21:22
quote:blijfgewoonbianca schreef op 19 juni 2008 @ 20:37:
Ik bedoel het niet onaardig , maar Zwieber , wat moet iemand nou met zulke k*tvragen ? Of je gestorven partner verloochenen , of je huidige geliefde verdriet doen , of haar gek maken met het antwoord " Als ? Wat nou als ? As, as , as.........is verbrandde turf "
Dingen lopen zoals ze lopen , je kunt wel een idéé hebben wat je zou doen in een bepaalde situatie , maar zeker weten doe je dat nooit . Bovendien ben je in staat van meerdere mensen te houden op vrijwel dezelfde manier ( hou jij meer van je vader dan van je moeder , meer van je zus dan van je broer , meer van je zoon dan van je dochter , etc . etc . )
Ben er helemaal mee eens dat het k%$%$t vragen zijn hoor! Ik denk alleen dat je je dat ergens wel gaat afvragen. Dat is het meer. En dat het wel een probleem kan zijn. Zeker als je gelooft in het concept van de ware. Tja, wie was dan de ware in dit geval. Lijkt me erg moeilijk hoor. Ik hoop dat het voor TO geen probleem is. Maar in principe ben ik het wel eens met je reactie hoor, ik vroeg me alleen af of TO zich het vroeg of laat zelf niet ging afvragen en of dat problemen op zou leveren.
Komt misschien ook omdat ik nogal fatalistisch ben ingestemd in de zin van dat ik denk dat mensen voorbestemd zijn voor elkaar. Ik kom dus altijd in de knoop met mezelf in dit soort gevallen (okay, ik denk gewoon te veel over dit soort dingen, moet je eigenlijk niet doen of je wordt helemaal gek)
Ik bedoel het niet onaardig , maar Zwieber , wat moet iemand nou met zulke k*tvragen ? Of je gestorven partner verloochenen , of je huidige geliefde verdriet doen , of haar gek maken met het antwoord " Als ? Wat nou als ? As, as , as.........is verbrandde turf "
Dingen lopen zoals ze lopen , je kunt wel een idéé hebben wat je zou doen in een bepaalde situatie , maar zeker weten doe je dat nooit . Bovendien ben je in staat van meerdere mensen te houden op vrijwel dezelfde manier ( hou jij meer van je vader dan van je moeder , meer van je zus dan van je broer , meer van je zoon dan van je dochter , etc . etc . )
Ben er helemaal mee eens dat het k%$%$t vragen zijn hoor! Ik denk alleen dat je je dat ergens wel gaat afvragen. Dat is het meer. En dat het wel een probleem kan zijn. Zeker als je gelooft in het concept van de ware. Tja, wie was dan de ware in dit geval. Lijkt me erg moeilijk hoor. Ik hoop dat het voor TO geen probleem is. Maar in principe ben ik het wel eens met je reactie hoor, ik vroeg me alleen af of TO zich het vroeg of laat zelf niet ging afvragen en of dat problemen op zou leveren.
Komt misschien ook omdat ik nogal fatalistisch ben ingestemd in de zin van dat ik denk dat mensen voorbestemd zijn voor elkaar. Ik kom dus altijd in de knoop met mezelf in dit soort gevallen (okay, ik denk gewoon te veel over dit soort dingen, moet je eigenlijk niet doen of je wordt helemaal gek)
donderdag 19 juni 2008 om 21:23
Ja meid, maar daarom geloof ik ook niet dat je ervan kan genieten en maar zien wat ervan komt, zoals je net zei.
Dus je zal echt voor jezelf moeten bepalen wat je wilt en wat je verwacht. En als dat niet overeenkomt met wat hij wil en verwacht dan moet je je keuze maken.
Ik begreep dat jij geen kinderen hebt? En hij wel? Dat op zich is al een behoorlijke complicatie in een relatie, denk ik. En dan nog een exvrouw en een overleden vrouw en een man die geen relatie wil.
Ik zie geen rozengeur en manenschijn helaas.
Dus je zal echt voor jezelf moeten bepalen wat je wilt en wat je verwacht. En als dat niet overeenkomt met wat hij wil en verwacht dan moet je je keuze maken.
Ik begreep dat jij geen kinderen hebt? En hij wel? Dat op zich is al een behoorlijke complicatie in een relatie, denk ik. En dan nog een exvrouw en een overleden vrouw en een man die geen relatie wil.
Ik zie geen rozengeur en manenschijn helaas.
donderdag 19 juni 2008 om 21:42
donderdag 19 juni 2008 om 21:50
quote:gioia71 schreef op 19 juni 2008 @ 21:03:
Wat je zegt Evidenza, is precies waar ik zo over pieker. Maar tegelijkertijd vind ik het ook zo moeilijk om afstand van hem te nemen...
Ze zeggen zulke wijze dingen, de vrouwen hier.....
Ik begrijp je gevoel maar wat jij wil; hand in hand jij en hij, weilanden, bergbeekjes, blauwe luchten en dan voor eeuwig gelukkig zijn zit er zo te zien niet in. Je doet jezelf pijn en ik denk dat je dat zelf ook wel weet.
Door iemand steeds binnen te laten en letterlijk bij je bínnen te laten doe je jezelf geweld aan en na verloop van tijd gaat je dat van jezelf tegenstaan.
De kunst is om de ballen te hebben er mee op te houden voordat je jezelf niet meer kunt zien en alleen nog maar naast de telefoon kunt zitten wachten op iemand die slechts belt als hij je lichaam wil lenen.
Hoe dan ook, jij bent niet zijn volgende vriendin, ook al ben je nog zo lief. Het heeft niks met jou te maken namelijk.
Neem een borrel, neem er nog een en hak die knoop door.
Sterkte.
(f)
Wat je zegt Evidenza, is precies waar ik zo over pieker. Maar tegelijkertijd vind ik het ook zo moeilijk om afstand van hem te nemen...
Ze zeggen zulke wijze dingen, de vrouwen hier.....
Ik begrijp je gevoel maar wat jij wil; hand in hand jij en hij, weilanden, bergbeekjes, blauwe luchten en dan voor eeuwig gelukkig zijn zit er zo te zien niet in. Je doet jezelf pijn en ik denk dat je dat zelf ook wel weet.
Door iemand steeds binnen te laten en letterlijk bij je bínnen te laten doe je jezelf geweld aan en na verloop van tijd gaat je dat van jezelf tegenstaan.
De kunst is om de ballen te hebben er mee op te houden voordat je jezelf niet meer kunt zien en alleen nog maar naast de telefoon kunt zitten wachten op iemand die slechts belt als hij je lichaam wil lenen.
Hoe dan ook, jij bent niet zijn volgende vriendin, ook al ben je nog zo lief. Het heeft niks met jou te maken namelijk.
Neem een borrel, neem er nog een en hak die knoop door.
Sterkte.
(f)
donderdag 19 juni 2008 om 23:21
Eerlijk gezegd denk ik ook dat je het gewoon niet bent. Hij vindt je leuk en volet zich prettig bij je. Maar zoals het op mij overkomt is hij inderdaad niet toe aan een relatie. Waarschijnlijk omdat hij nog volop in de verwerking zit maar wat mij dan wel verbaasd is dat hij je wel steeds opzoekt en sex met je heeft.
Mijn vriend had het er ook moeilijk mee in het begin maar hij meende het vanaf dag 1 wel echt met. Dus hebben we veel over de dood van zijn vrouw gesproken en over zijn dubbele - en schuldgevoelens. Maar hij/wij kwamen erachter dat bepaalde gevoelens naast elkaar kunnen bestaan.
Ik denk ook dat als hij oprecht veel gevoel voor je zou hebben dat hij dan echt de gesprekken met je aan zou gaan. En aan de andere kant; als het allemaal nog zo onverwerkt is dan denk ik ook niet dat hij steeds sex met je kan hebben.
En buiten alles vind ik het lichtelijkk onaardig dat als jij de boot afhoudt dat hij dat niet respecteert. Zou hij echt om je geven dan denk ik dat bepaalde dingen toch anders zouden lopen...
Sorry, maar dat denk ik echt. sterkte!
Mijn vriend had het er ook moeilijk mee in het begin maar hij meende het vanaf dag 1 wel echt met. Dus hebben we veel over de dood van zijn vrouw gesproken en over zijn dubbele - en schuldgevoelens. Maar hij/wij kwamen erachter dat bepaalde gevoelens naast elkaar kunnen bestaan.
Ik denk ook dat als hij oprecht veel gevoel voor je zou hebben dat hij dan echt de gesprekken met je aan zou gaan. En aan de andere kant; als het allemaal nog zo onverwerkt is dan denk ik ook niet dat hij steeds sex met je kan hebben.
En buiten alles vind ik het lichtelijkk onaardig dat als jij de boot afhoudt dat hij dat niet respecteert. Zou hij echt om je geven dan denk ik dat bepaalde dingen toch anders zouden lopen...
Sorry, maar dat denk ik echt. sterkte!
vrijdag 20 juni 2008 om 08:21
quote:gioia71 schreef op 19 juni 2008 @ 20:40:
Ik weet heel goed dat hij dit eerst moet verwerken of in ieder geval een plekje moet geven..het zou ook niet normaal zijn als hij zich zo weer in een relatie zou storten, dat is mijn mening althans.
Maar tegelijkertijd vraag ik me dus af of ik inderdaad gewoon even tijdelijke troost voor hem ben. En soms is het voor mij zo moeilijk en weet ik het even niet meer...zoals vanavond.. en gooi ik mijn verhaal maar op het internet.
Misschien is het beter om wat afstand van hem te nemen.... maar dan twijfel ik weer.... hij heeft contact met mij gezocht... waar overigens zijn vrienden, die haar ook meegemaakt hebben, bij waren..pffff....verwarrend!!!!!!!!!!!!!!
Natuurlijk is het verwarrend. Pfff...kan ik me wel goed voorstellen! Het is ook wel een moeilijke situatie.
Het is natuurlijk heel vervelend voor hem en zijn kinderen dat zijn vrouw is overleden maar jij bent er ook nog!!! Omdat hij "zielig" is betekent niet dat jij álles moet pikken of overal in mee moet gaan.
Ik denk dat het belangrijk is dat jij duidelijk je grenzen en verwachtingen aangeeft. Het is ook belangrijk om te praten over wat zijn gedrag met je doet. Misschien heeft hij helemaal niet door wat hij aan het doen is!
Wat er ook is gebeurd, jij bent ook een mens en jij hoeft je niet voor 200% aan te passen. Jouw leven is ook belangrijk, dus zet jezelf niet helemaal achteraan. Je kunt er best voor hem zijn, maar het is fijn als er duidelijkheid is in jullie omgang en dat jullie een transparante contact hebben, vooral omdat deze situatie zo moeilijk en ingewikkeld is. Er spelen veel emoties en er is veel ruimte voor misinterpretaties.
Ben ook wel eens met wat Noerie zegt. Het is niet zo dat, omdat hij zijn vrouw heeft verloren hij alles kan maken. Wél seks, geen relatie, wél bij jou komen, jij nooit bij hem, wél bepalen wanneer er wat gebeurt, jij nooit bepalen. Dat kán gewoon niet, wat er ook is gebeurd en zal nooit ten goede komen van een eventuele relatie. Zorg dat je je grenzen kent en dat je die bewaakt.
Ik weet heel goed dat hij dit eerst moet verwerken of in ieder geval een plekje moet geven..het zou ook niet normaal zijn als hij zich zo weer in een relatie zou storten, dat is mijn mening althans.
Maar tegelijkertijd vraag ik me dus af of ik inderdaad gewoon even tijdelijke troost voor hem ben. En soms is het voor mij zo moeilijk en weet ik het even niet meer...zoals vanavond.. en gooi ik mijn verhaal maar op het internet.
Misschien is het beter om wat afstand van hem te nemen.... maar dan twijfel ik weer.... hij heeft contact met mij gezocht... waar overigens zijn vrienden, die haar ook meegemaakt hebben, bij waren..pffff....verwarrend!!!!!!!!!!!!!!
Natuurlijk is het verwarrend. Pfff...kan ik me wel goed voorstellen! Het is ook wel een moeilijke situatie.
Het is natuurlijk heel vervelend voor hem en zijn kinderen dat zijn vrouw is overleden maar jij bent er ook nog!!! Omdat hij "zielig" is betekent niet dat jij álles moet pikken of overal in mee moet gaan.
Ik denk dat het belangrijk is dat jij duidelijk je grenzen en verwachtingen aangeeft. Het is ook belangrijk om te praten over wat zijn gedrag met je doet. Misschien heeft hij helemaal niet door wat hij aan het doen is!
Wat er ook is gebeurd, jij bent ook een mens en jij hoeft je niet voor 200% aan te passen. Jouw leven is ook belangrijk, dus zet jezelf niet helemaal achteraan. Je kunt er best voor hem zijn, maar het is fijn als er duidelijkheid is in jullie omgang en dat jullie een transparante contact hebben, vooral omdat deze situatie zo moeilijk en ingewikkeld is. Er spelen veel emoties en er is veel ruimte voor misinterpretaties.
Ben ook wel eens met wat Noerie zegt. Het is niet zo dat, omdat hij zijn vrouw heeft verloren hij alles kan maken. Wél seks, geen relatie, wél bij jou komen, jij nooit bij hem, wél bepalen wanneer er wat gebeurt, jij nooit bepalen. Dat kán gewoon niet, wat er ook is gebeurd en zal nooit ten goede komen van een eventuele relatie. Zorg dat je je grenzen kent en dat je die bewaakt.
vrijdag 20 juni 2008 om 18:54
Thanks! het is inderdaad waar dat ik over mijn grenzen ga, juist om het voor hem niet nog moeilijker te maken.
En dan denk ik; hij heeft al zoiets rots meegemaakt en zoveel verdriet, het laatste waar hij behoefte aan heeft is mijn gezeik. En dat slaat dus inderdaad nergens op want ik zit me dus hartstikke rot te voelen!
Ik moet gewoon meer voor mezelf opkomen en het gesprek met hem aangaan. Zal nog moeilijk worden... maar dit kan zo niet door gaan.....
En dan denk ik; hij heeft al zoiets rots meegemaakt en zoveel verdriet, het laatste waar hij behoefte aan heeft is mijn gezeik. En dat slaat dus inderdaad nergens op want ik zit me dus hartstikke rot te voelen!
Ik moet gewoon meer voor mezelf opkomen en het gesprek met hem aangaan. Zal nog moeilijk worden... maar dit kan zo niet door gaan.....
vrijdag 20 juni 2008 om 20:40
Fijn dat je eindelijk inziet dat er gepraat moet worden. Ookal is hij niet klaar met de verwerking van het verdriet van zijn vrouw, hij toont géén respect voor jouw gevoelens, dat komt niet eens in hem op. Zoals zo velen hier al hebben gezegd: geen relatie en niet in zijn huis mogen komen, maar wel sex, dat klopt gewoon niet, dan zou hij zich óók schuldig moeten voelen. Misschien heeft het ook iets te maken met zijn kinderen, hoe verwerken zij
dit verlies, en hoe begeleid hij zijn kinderen daarin. Lijkt me ook een niet te onderschatten taak. Misschien wil ie je niet in huis, of al een relatie omdat hij denkt dat de kinderen dit niet aan kunnen ? Het blijft gissen, de enige oplossing is toch een gesprek met hem aan te gaan, en duidelijkheid te scheppen in de situatie,
met name hoe JIJ erover denkt, en dat jij ook veel verdriet hebt over de manier zoals het nu gaat. Praten meid, dat is de enige optie als je hem niet kwijt wilt. Sterkte !
dit verlies, en hoe begeleid hij zijn kinderen daarin. Lijkt me ook een niet te onderschatten taak. Misschien wil ie je niet in huis, of al een relatie omdat hij denkt dat de kinderen dit niet aan kunnen ? Het blijft gissen, de enige oplossing is toch een gesprek met hem aan te gaan, en duidelijkheid te scheppen in de situatie,
met name hoe JIJ erover denkt, en dat jij ook veel verdriet hebt over de manier zoals het nu gaat. Praten meid, dat is de enige optie als je hem niet kwijt wilt. Sterkte !
zaterdag 21 juni 2008 om 09:56
Een familielid van mij is ook vorig jaar plotseling zijn vrouw verloren, achterblijvend met twee kleine kinderen. Als je ziet wat een enorm omvattend proces het voor hem is om zijn leven her-in-te-richten en wat een enorme zoektocht het is om weer in balans te komen, met gigantische ups en en gigantische downs, dan is het duidelijk dat een nieuwe relatie daar voorlopig geen plaats in heeft. Hij heeft er zelf wel aan gesnuffeld maar hij beaamt dat hij er toch nog lang niet aan toe is. Neemt niet weg dat het verdomd moeilijk is de verleiding te weerstaan als flink wat vrouwen zich om je heen krullen en zich op willen werpen als het grote medicijn; uiteindelijk wil iedereen graag lekker vrijen, dat is een levensbehoefte. En geloof me maar dat iemand in die situatie echt heen en weer geslingerd wordt. Mijn advies aan jou is of afstand nemen, of duidelijk maken dat je er bent als steun zonder seks, of lekker blijven vrijen en de consequenties nemen als je uiteindelijk inderdaad te horen krijgt dat hij het leuk met je heeft maar dat hij er toch mee stopt. Ik zou voor de tweede optie gaan en ondertussen op zoek gaan of wachten op iemand met een minder zware rugzak. En wie weet als de tijd rijp is kunnen jullie alsnog bij elkaar komen.
zaterdag 21 juni 2008 om 10:32
Misschien is openheid en eerlijkheid over jouw gevoelens beter?
Om hem voor te leggen waar je aan twijfelt en wat je moeilijk vind aan het contact met hem. Verborgen agenda's helpen niet, weet hij waar jij mee zit? Weet jij waar hij mee zit?
Van zijn kant uit kan ik me voorstellen dat hij de regie in handen wil houden. Angst, want wat hem is overkomen daar had hij geen controle over. Het overlijden van een geliefde, daar sta je machteloos in. En ja, wanneer hij langs komt met zijn kinderen zoeken ze misschien rust, troost en warmte.
In hun eigen huis zijn teveel herinneringen misschien.
Ik weet het niet, lastig wanneer je de situatie niet kent.
Voorwaarde voor mij in zo'n situatie (misschien ook wel goed voor hen) is om opnieuw te beginnen en te verhuizen.
Een relatie is altijd een risico, en zeker met veel bagage, maar ja, als ik zo op dit forum zit te lezen, wie heeft dat niet?
De een kan er alleen beter mee omgaan dan de ander.
Belangrijk is dat jullie met elkaar (leren) praten over jullie gevoelens, ook als voorwaarde wanneer de relatie echt wat zou worden. Als je nu niet begint, is de toon gezet voor het invullen van elkaars gedachten met alle misverstanden die eruit voortvloeien. Duidelijkheid, openheid, moeilijk moeilijk......
maar voor jou misschien de moeite waard om te proberen?
Om hem voor te leggen waar je aan twijfelt en wat je moeilijk vind aan het contact met hem. Verborgen agenda's helpen niet, weet hij waar jij mee zit? Weet jij waar hij mee zit?
Van zijn kant uit kan ik me voorstellen dat hij de regie in handen wil houden. Angst, want wat hem is overkomen daar had hij geen controle over. Het overlijden van een geliefde, daar sta je machteloos in. En ja, wanneer hij langs komt met zijn kinderen zoeken ze misschien rust, troost en warmte.
In hun eigen huis zijn teveel herinneringen misschien.
Ik weet het niet, lastig wanneer je de situatie niet kent.
Voorwaarde voor mij in zo'n situatie (misschien ook wel goed voor hen) is om opnieuw te beginnen en te verhuizen.
Een relatie is altijd een risico, en zeker met veel bagage, maar ja, als ik zo op dit forum zit te lezen, wie heeft dat niet?
De een kan er alleen beter mee omgaan dan de ander.
Belangrijk is dat jullie met elkaar (leren) praten over jullie gevoelens, ook als voorwaarde wanneer de relatie echt wat zou worden. Als je nu niet begint, is de toon gezet voor het invullen van elkaars gedachten met alle misverstanden die eruit voortvloeien. Duidelijkheid, openheid, moeilijk moeilijk......
maar voor jou misschien de moeite waard om te proberen?
