Relaties
alle pijlers
verliefd op man met overleden geliefde, tips?
donderdag 19 juni 2008 om 19:12
Na lang twijfelen moet ik toch even van me afschrijven, in de hoop op reacties van vrouwen die hier ervaring mee hebben.
Sinds enkele maanden ga ik om met een man wiens geliefde vorig jaar plotseling is overleden. Hij heeft contact met mij gezocht, niet andersom. Het klikte gelijk, op meerdere fronten.
Maar....hij heeft aangegeven niet toe te zijn aan een relatie. Aan de andere kant blijft hij me opzoeken, al dan niet onverwacht met zijn kinderen, en lieve berichtjes sturen. Maar... hij neemt me nooit mee uit, als ik vraag of hij bij me komt eten wijst hij me af... hij houdt de regie zeg maar....
Over haar praat hij bijna nooit, maar hij laat het wel weten als hij weer heel verdrietig is, maar staat me niet toe hem te troosten. Niet dat ik de illusie heb dat ik dat kan overigens. Hij komt alleen bij mij, ik mag niet naar hem want het is haar huis.
Pffff...........ik vind dit zo moeilijk! Ik vind hem echt heel erg leuk, maar vraag me soms af of dit niet gewoon een hopeloze zaak is.
Ik push hem niet maar weet het vaak even niet meer......
Wie heeft hier ervaring mee? moet ik gewoon geduld hebben????
Sinds enkele maanden ga ik om met een man wiens geliefde vorig jaar plotseling is overleden. Hij heeft contact met mij gezocht, niet andersom. Het klikte gelijk, op meerdere fronten.
Maar....hij heeft aangegeven niet toe te zijn aan een relatie. Aan de andere kant blijft hij me opzoeken, al dan niet onverwacht met zijn kinderen, en lieve berichtjes sturen. Maar... hij neemt me nooit mee uit, als ik vraag of hij bij me komt eten wijst hij me af... hij houdt de regie zeg maar....
Over haar praat hij bijna nooit, maar hij laat het wel weten als hij weer heel verdrietig is, maar staat me niet toe hem te troosten. Niet dat ik de illusie heb dat ik dat kan overigens. Hij komt alleen bij mij, ik mag niet naar hem want het is haar huis.
Pffff...........ik vind dit zo moeilijk! Ik vind hem echt heel erg leuk, maar vraag me soms af of dit niet gewoon een hopeloze zaak is.
Ik push hem niet maar weet het vaak even niet meer......
Wie heeft hier ervaring mee? moet ik gewoon geduld hebben????
donderdag 19 juni 2008 om 19:27
Hij wil geen relatie ................... jij kennelijk wel ? Ik weet niet of jullie sex hebben , maar waarom zou je geduld moeten hebben om een vriendschap in stand te houden ? Wil je persé alles of niks ?
Als hij dit gewoon genoeg vindt lijkt het mij dat jij vrij bent om eventueel nieuwe mannen te ontmoeten .
Als hij dit gewoon genoeg vindt lijkt het mij dat jij vrij bent om eventueel nieuwe mannen te ontmoeten .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 19 juni 2008 om 19:31
donderdag 19 juni 2008 om 19:33
tja... we gaan dus wel met elkaar naar bed... en voor, in en na het bed zeg maar is het ook heel warm en liefdevol. Ik geloof echt wel dat ik hem niet koud laat, kan me ook niet voorstellen dat het alleen om sex gaat, dan zou ik namelijk mijn kinderen uit de buurt houden. Als ik zonder hem op stap ga, is hij een beetje jaloers (leuk) en hij staat absoluut niet bekend als een of andere losbol of wat dan ook.
donderdag 19 juni 2008 om 19:37
quote:gioia71 schreef op 19 juni 2008 @ 19:33:
tja... we gaan dus wel met elkaar naar bed... en voor, in en na het bed zeg maar is het ook heel warm en liefdevol. Ik geloof echt wel dat ik hem niet koud laat, kan me ook niet voorstellen dat het alleen om sex gaat, dan zou ik namelijk mijn kinderen uit de buurt houden. Als ik zonder hem op stap ga, is hij een beetje jaloers (leuk) en hij staat absoluut niet bekend als een of andere losbol of wat dan ook.Deze snap ik niet helemaal. Omdat jij gelooft dat het niet alleen om de sex gaat houd je je kinderen niet uit de buurt. Maar het kan hem toch nog we alleen om de sex gaan?
tja... we gaan dus wel met elkaar naar bed... en voor, in en na het bed zeg maar is het ook heel warm en liefdevol. Ik geloof echt wel dat ik hem niet koud laat, kan me ook niet voorstellen dat het alleen om sex gaat, dan zou ik namelijk mijn kinderen uit de buurt houden. Als ik zonder hem op stap ga, is hij een beetje jaloers (leuk) en hij staat absoluut niet bekend als een of andere losbol of wat dan ook.Deze snap ik niet helemaal. Omdat jij gelooft dat het niet alleen om de sex gaat houd je je kinderen niet uit de buurt. Maar het kan hem toch nog we alleen om de sex gaan?
donderdag 19 juni 2008 om 19:37
Pffffff, lastig voor je ........ maar die man is dus nog lang niet klaar met de dood van zijn vrouw, hij zit nog in de ontkenningsphase blijkbaar.
Jammer voor je, maar helaas hij is gewoon nog niet rijp voor een nieuwe relatie. Als ik jouw was zou ik het kontakt met hem afhouden,
dit gaat ten kosten van jezelf. Hij haalt zich de energie om weer door te gaan, maar jij hebt het nazien. En ben niet verbaasd als hij je dan na een tijd alsnog 'dumpt' als hij namelijk deze periode afgesloten heeft en hij door jouw eraan herinnert wordt.
Ik zou hem buiten de deur houden en over een half jaar of zo nog eens kontakt met hem zoeken, kijken hoe het dan is.......
Jammer voor je, maar helaas hij is gewoon nog niet rijp voor een nieuwe relatie. Als ik jouw was zou ik het kontakt met hem afhouden,
dit gaat ten kosten van jezelf. Hij haalt zich de energie om weer door te gaan, maar jij hebt het nazien. En ben niet verbaasd als hij je dan na een tijd alsnog 'dumpt' als hij namelijk deze periode afgesloten heeft en hij door jouw eraan herinnert wordt.
Ik zou hem buiten de deur houden en over een half jaar of zo nog eens kontakt met hem zoeken, kijken hoe het dan is.......
donderdag 19 juni 2008 om 19:40
quote:tjilla schreef op 19 juni 2008 @ 19:37:
[...]
Deze snap ik niet helemaal. Omdat jij gelooft dat het niet alleen om de sex gaat houd je je kinderen niet uit de buurt. Maar het kan hem toch nog we alleen om de sex gaan? Ze bedoelt denk ik dat als het hem alleen om seks zou gaan, hij zijn kinderen heus niet meenam..
[...]
Deze snap ik niet helemaal. Omdat jij gelooft dat het niet alleen om de sex gaat houd je je kinderen niet uit de buurt. Maar het kan hem toch nog we alleen om de sex gaan? Ze bedoelt denk ik dat als het hem alleen om seks zou gaan, hij zijn kinderen heus niet meenam..
donderdag 19 juni 2008 om 19:49
klopt elev, ik heb geen kinderen, maar die van hem komen wel bij mij over de vloer.
Soms ben ik ook wel een beetje bang dat hij er, als hij er wel aan toe is, iemand anders tegen komt. Dat ik zeg maar een pleister op zijn wond ben. Daarom hoop ik zo op tips van vrouwen die dit herkennen en misschien ook zoiets hebben ervaren.. ik vind hem namelijk echt heel erg leuk en hoop zo dat hij, als ik hem maar genoeg ruimte geef, uiteindelijk wel wat meer aandurft.
Soms ben ik ook wel een beetje bang dat hij er, als hij er wel aan toe is, iemand anders tegen komt. Dat ik zeg maar een pleister op zijn wond ben. Daarom hoop ik zo op tips van vrouwen die dit herkennen en misschien ook zoiets hebben ervaren.. ik vind hem namelijk echt heel erg leuk en hoop zo dat hij, als ik hem maar genoeg ruimte geef, uiteindelijk wel wat meer aandurft.
donderdag 19 juni 2008 om 20:03
Iedereen is best hard voor hem hier maar ik kan me heel goed voorstellen dat hij zich tussen twee vuren bevindt: aan de ene kant zou hij met jou verder willen, aan de andere kant voelt dat ergens als vreemdgaan ten opzichte van zijn overleden vrouw. Ik begrijp dat wel. Ik denk dat dit nog heel veel tijd nodig heeft, een jaartje ofzo is echt heel kort. En ja, inderdaad, je voelt je ergens altijd tweede keus lijkt mij,
donderdag 19 juni 2008 om 20:06
Een relatie beginnen met een man met zo'n bagage is al erg
moeilijk, bovendien heeft hij ook nog kinderen, die al 2x een
"moeder" hebben verloren. Ik weet niet hoe oud ze zijn, maar het zal voor hen ook moelijk zijn om jou straks weer te accepteren als de "derde"moeder, als jullie relatie echt van de grond komt.
Ook hier heb ik mijn twijfels. Alle toenadering komt van zijn kant, wanneer het hém uitkomt, hij brengt zijn kinderen mee naar jou, en wil met je vrijen wanneer t hém uitkomt. Je wordt niet geaccepteerd in zijn huis. Als je het mij vraagt, neemt hij je óf niet serieus en ben je goed voor de sex en de leegte tijdelijk op te vullen, óf .... hij is nog lang niet over de dood van zijn 2e vrouw
heen. In dat geval zou je hem kunnen steunen met je vriendschap,
maar niet met sex, hoe moeilijk dat misschien voor je zal zijn.
Geen relatie, maar wel sex.. dat klopt volgens mij niet.
moeilijk, bovendien heeft hij ook nog kinderen, die al 2x een
"moeder" hebben verloren. Ik weet niet hoe oud ze zijn, maar het zal voor hen ook moelijk zijn om jou straks weer te accepteren als de "derde"moeder, als jullie relatie echt van de grond komt.
Ook hier heb ik mijn twijfels. Alle toenadering komt van zijn kant, wanneer het hém uitkomt, hij brengt zijn kinderen mee naar jou, en wil met je vrijen wanneer t hém uitkomt. Je wordt niet geaccepteerd in zijn huis. Als je het mij vraagt, neemt hij je óf niet serieus en ben je goed voor de sex en de leegte tijdelijk op te vullen, óf .... hij is nog lang niet over de dood van zijn 2e vrouw
heen. In dat geval zou je hem kunnen steunen met je vriendschap,
maar niet met sex, hoe moeilijk dat misschien voor je zal zijn.
Geen relatie, maar wel sex.. dat klopt volgens mij niet.
donderdag 19 juni 2008 om 20:13
Het is ook heel erg kort..ik kan me niet voorstellen hoe ik eraan toe zou zijn als mijn liefde zou overlijden.. plotseling, zonder afscheid. En ik vind het zo erg als ik hoor hoe verdrietig hij is, ik kan hem hierin niet helpen, behalve er voor hem zijn als hij een luisterend oor nodig heeft of een arm om hem heen.. als hij dat wil
Maar tegelijkertijd is dit voor mij ook zo moeilijk. Hij is me al te dierbaar om zo maar af te schuiven, misschien zou dat voor mij beter zijn maar ik kan dat niet.
Ik denk niet dat ik me tweede keus zal voelen, ik ben ik en daarin uniek, zoals iedereen dat is. En hij heeft me versierd omdat ik ben wie ik ben................
Maar tegelijkertijd is dit voor mij ook zo moeilijk. Hij is me al te dierbaar om zo maar af te schuiven, misschien zou dat voor mij beter zijn maar ik kan dat niet.
Ik denk niet dat ik me tweede keus zal voelen, ik ben ik en daarin uniek, zoals iedereen dat is. En hij heeft me versierd omdat ik ben wie ik ben................
donderdag 19 juni 2008 om 20:26
quote:gioia71 schreef op 19 juni 2008 @ 20:13:
Het is ook heel erg kort..ik kan me niet voorstellen hoe ik eraan toe zou zijn als mijn liefde zou overlijden.. plotseling, zonder afscheid. En ik vind het zo erg als ik hoor hoe verdrietig hij is, ik kan hem hierin niet helpen, behalve er voor hem zijn als hij een luisterend oor nodig heeft of een arm om hem heen.. als hij dat wil
Maar tegelijkertijd is dit voor mij ook zo moeilijk. Hij is me al te dierbaar om zo maar af te schuiven, misschien zou dat voor mij beter zijn maar ik kan dat niet.
Ik denk niet dat ik me tweede keus zal voelen, ik ben ik en daarin uniek, zoals iedereen dat is. En hij heeft me versierd omdat ik ben wie ik ben................
Misschien denk ik te praktisch erin hoor maar vroeg of laat ga je aan hem vragen: als je doodgaat, naast wie wil je begraven worden, naast haar of mij? Wat had je gedaan als je nog getrouwd was met haar en op mij verliefd was geworden, voor wie had je gekozen? etc. Ik denk dat je altijd wel op een of andere manier al dan niet onbewust concurrentie blijft voeren met iemand die al overleden is. Het lijkt me heel moeilijk in jouw positie te staan.
Ook moet je op de lange termijn denken. Als jullie echt een relatie samen willen opbouwen is het wellicht beter hem eerst tijd te geven om de dood van zijn vrouw te verwerken. Als hij dat niet doet kan dit spanningen geven in je relatie. Je zegt nu als dat hij zegt heel verdrietig te zijn maar je mag hem niet troosten. Denk er goed over na hoe je hier het beste mee om kan gaan.
Het is ook heel erg kort..ik kan me niet voorstellen hoe ik eraan toe zou zijn als mijn liefde zou overlijden.. plotseling, zonder afscheid. En ik vind het zo erg als ik hoor hoe verdrietig hij is, ik kan hem hierin niet helpen, behalve er voor hem zijn als hij een luisterend oor nodig heeft of een arm om hem heen.. als hij dat wil
Maar tegelijkertijd is dit voor mij ook zo moeilijk. Hij is me al te dierbaar om zo maar af te schuiven, misschien zou dat voor mij beter zijn maar ik kan dat niet.
Ik denk niet dat ik me tweede keus zal voelen, ik ben ik en daarin uniek, zoals iedereen dat is. En hij heeft me versierd omdat ik ben wie ik ben................
Misschien denk ik te praktisch erin hoor maar vroeg of laat ga je aan hem vragen: als je doodgaat, naast wie wil je begraven worden, naast haar of mij? Wat had je gedaan als je nog getrouwd was met haar en op mij verliefd was geworden, voor wie had je gekozen? etc. Ik denk dat je altijd wel op een of andere manier al dan niet onbewust concurrentie blijft voeren met iemand die al overleden is. Het lijkt me heel moeilijk in jouw positie te staan.
Ook moet je op de lange termijn denken. Als jullie echt een relatie samen willen opbouwen is het wellicht beter hem eerst tijd te geven om de dood van zijn vrouw te verwerken. Als hij dat niet doet kan dit spanningen geven in je relatie. Je zegt nu als dat hij zegt heel verdrietig te zijn maar je mag hem niet troosten. Denk er goed over na hoe je hier het beste mee om kan gaan.
donderdag 19 juni 2008 om 20:32
quote:Zwieber schreef op 19 juni 2008 @ 20:26:
Misschien denk ik te praktisch erin hoor maar vroeg of laat ga je aan hem vragen: als je doodgaat, naast wie wil je begraven worden, naast haar of mij? Wat had je gedaan als je nog getrouwd was met haar en op mij verliefd was geworden, voor wie had je gekozen? etc. Ik denk dat je altijd wel op een of andere manier al dan niet onbewust concurrentie blijft voeren met iemand die al overleden is. Het lijkt me heel moeilijk in jouw positie te staan.
Mijn huidige vriend heeft dat echt nog nooit aan me gevraagd...
Ik zou nog pissig worden ook...
Misschien denk ik te praktisch erin hoor maar vroeg of laat ga je aan hem vragen: als je doodgaat, naast wie wil je begraven worden, naast haar of mij? Wat had je gedaan als je nog getrouwd was met haar en op mij verliefd was geworden, voor wie had je gekozen? etc. Ik denk dat je altijd wel op een of andere manier al dan niet onbewust concurrentie blijft voeren met iemand die al overleden is. Het lijkt me heel moeilijk in jouw positie te staan.
Mijn huidige vriend heeft dat echt nog nooit aan me gevraagd...
Ik zou nog pissig worden ook...
donderdag 19 juni 2008 om 20:37
Ik bedoel het niet onaardig , maar Zwieber , wat moet iemand nou met zulke k*tvragen ? Of je gestorven partner verloochenen , of je huidige geliefde verdriet doen , of haar gek maken met het antwoord " Als ? Wat nou als ? As, as , as.........is verbrandde turf "
Dingen lopen zoals ze lopen , je kunt wel een idéé hebben wat je zou doen in een bepaalde situatie , maar zeker weten doe je dat nooit . Bovendien ben je in staat van meerdere mensen te houden op vrijwel dezelfde manier ( hou jij meer van je vader dan van je moeder , meer van je zus dan van je broer , meer van je zoon dan van je dochter , etc . etc . )
Dingen lopen zoals ze lopen , je kunt wel een idéé hebben wat je zou doen in een bepaalde situatie , maar zeker weten doe je dat nooit . Bovendien ben je in staat van meerdere mensen te houden op vrijwel dezelfde manier ( hou jij meer van je vader dan van je moeder , meer van je zus dan van je broer , meer van je zoon dan van je dochter , etc . etc . )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 19 juni 2008 om 20:40
Ik weet heel goed dat hij dit eerst moet verwerken of in ieder geval een plekje moet geven..het zou ook niet normaal zijn als hij zich zo weer in een relatie zou storten, dat is mijn mening althans.
Maar tegelijkertijd vraag ik me dus af of ik inderdaad gewoon even tijdelijke troost voor hem ben. En soms is het voor mij zo moeilijk en weet ik het even niet meer...zoals vanavond.. en gooi ik mijn verhaal maar op het internet.
Misschien is het beter om wat afstand van hem te nemen.... maar dan twijfel ik weer.... hij heeft contact met mij gezocht... waar overigens zijn vrienden, die haar ook meegemaakt hebben, bij waren..pffff....verwarrend!!!!!!!!!!!!!!
Maar tegelijkertijd vraag ik me dus af of ik inderdaad gewoon even tijdelijke troost voor hem ben. En soms is het voor mij zo moeilijk en weet ik het even niet meer...zoals vanavond.. en gooi ik mijn verhaal maar op het internet.
Misschien is het beter om wat afstand van hem te nemen.... maar dan twijfel ik weer.... hij heeft contact met mij gezocht... waar overigens zijn vrienden, die haar ook meegemaakt hebben, bij waren..pffff....verwarrend!!!!!!!!!!!!!!
donderdag 19 juni 2008 om 20:43
quote:blijfgewoonbianca schreef op 19 juni 2008 @ 20:37:
Ik bedoel het niet onaardig , maar Zwieber , wat moet iemand nou met zulke k*tvragen ? Of je gestorven partner verloochenen , of je huidige geliefde verdriet doen , of haar gek maken met het antwoord " Als ? Wat nou als ? As, as , as.........is verbrandde turf "
Dingen lopen zoals ze lopen , je kunt wel een idéé hebben wat je zou doen in een bepaalde situatie , maar zeker weten doe je dat nooit . Bovendien ben je in staat van meerdere mensen te houden op vrijwel dezelfde manier ( hou jij meer van je vader dan van je moeder , meer van je zus dan van je broer , meer van je zoon dan van je dochter , etc . etc . ) precies! Dat is precies wat ik bedoel!
Ik bedoel het niet onaardig , maar Zwieber , wat moet iemand nou met zulke k*tvragen ? Of je gestorven partner verloochenen , of je huidige geliefde verdriet doen , of haar gek maken met het antwoord " Als ? Wat nou als ? As, as , as.........is verbrandde turf "
Dingen lopen zoals ze lopen , je kunt wel een idéé hebben wat je zou doen in een bepaalde situatie , maar zeker weten doe je dat nooit . Bovendien ben je in staat van meerdere mensen te houden op vrijwel dezelfde manier ( hou jij meer van je vader dan van je moeder , meer van je zus dan van je broer , meer van je zoon dan van je dochter , etc . etc . ) precies! Dat is precies wat ik bedoel!
