Relaties
alle pijlers
Verliefd op scriptie begeleider
zondag 1 december 2019 21:12
Hallo allemaal,
Ik zit met een dilemma waar ik graag jullie mening over wil horen.
Momenteel ben ik bezig met mijn scriptie hierbij heb ik een begeleider toegewezen gekregen van mijn eigen leeftijd (3 jaar ouder). Doordat we best veel tijd doorbrengen elke keer een hoofdstuk doornemen samen, ben ik hem leuk gaan vinden. In ieder geval ben ik anders naar hem gaan kijken. Hij helpt me erg goed en staat ook echt voor me klaar zodat ik het haal.
Nu vroeg ik mij af, ik kan hem niet uit vragen, wat kan ik doen? Zou hij mij leuk kunnen vinden? Of verbeeld ik mij dingen die hij puur doet omdat die dol is op zijn werk? Ik weet dat ik niks kan doen zolang ik srudeer, maar hoe kan je eventueel merken of hij mij ook ziet zitten? Kan ik proberen om hem wat persoonlijkee te leren kennen zonder dat ik meteen laat merken dat ik interesse heb?
Ik ben een beetje ten einde raad zoals jullie misschien kunnen merken.
Alle hulp is welkom!
Ik zit met een dilemma waar ik graag jullie mening over wil horen.
Momenteel ben ik bezig met mijn scriptie hierbij heb ik een begeleider toegewezen gekregen van mijn eigen leeftijd (3 jaar ouder). Doordat we best veel tijd doorbrengen elke keer een hoofdstuk doornemen samen, ben ik hem leuk gaan vinden. In ieder geval ben ik anders naar hem gaan kijken. Hij helpt me erg goed en staat ook echt voor me klaar zodat ik het haal.
Nu vroeg ik mij af, ik kan hem niet uit vragen, wat kan ik doen? Zou hij mij leuk kunnen vinden? Of verbeeld ik mij dingen die hij puur doet omdat die dol is op zijn werk? Ik weet dat ik niks kan doen zolang ik srudeer, maar hoe kan je eventueel merken of hij mij ook ziet zitten? Kan ik proberen om hem wat persoonlijkee te leren kennen zonder dat ik meteen laat merken dat ik interesse heb?
Ik ben een beetje ten einde raad zoals jullie misschien kunnen merken.
Alle hulp is welkom!
dinsdag 3 december 2019 17:48
Nou ja, het gaat je uiteindelijk ook niet om het cijfer toch?
Overigens vragen ambitieuze studenten me soms al eerder in het traject om een cijferindicatie. Als hij dan zegt "Ik denk op dit moment ongeveer aan een 7", dan zou zo'n flirterige opmerking wel inslaan als een bom. Maar goed, misschien slaat mijn eigen fantasie hier een beetje op hol!
(Al kan de op hol geslagen fantasie van een mannen-brein in dit geval evengoed waardevoller info bevatten voor TO dan gratuite, brave adviezen die voorbij gaan aan hoe TO zich nu voelt en haar dus eigenlijk niet serieus nemen.)
dinsdag 3 december 2019 17:53
I'm afraid soOrpheus13 schreef: ↑03-12-2019 17:48Overigens vragen ambitieuze studenten me soms al eerder in het traject om een cijferindicatie. Als hij dan zegt "Ik denk op dit moment ongeveer aan een 7", dan zou zo'n flirterige opmerking wel inslaan als een bom. Maar goed, misschien slaat mijn eigen fantasie hier een beetje op hol!
dinsdag 3 december 2019 18:07
Hahaha sorry maar hoe ik hem heb ervaren de afgelopen maanden zie ik hem echt niet ervoor aan dat hij hierop ingaat. Het is echt een intelligente man, die erg serieus bezig is met zijn werk.Orpheus13 schreef: ↑03-12-2019 17:33Je zou eventueel ook nog zaken en plezier kunnen vermengen. (Dit advies is slechts half-serieus, al denk ik wel echt dat het enorm sexy zou zijn. Zie ook de vieze jaren 80-films toen die nog een verhaallijn hadden):
Stel dat TO bijvoorbeeld een 7 heeft gekregen. En dan als reactie: "Mmm..... een zeven. Ik ben eigenlijk heel erg ambitieus. Kunnen we niet een keertje een drankje bij mij thuis doen en kijken of we er nog mogelijkheden zijn om er een acht van te maken?"
dinsdag 3 december 2019 18:10
Ja naast het feit dat iemand docent is blijft hij ook gewoon een mens met gevoel. Jammer dat hij zelf niks laat merken.Orpheus13 schreef: ↑03-12-2019 17:35Oh ok, dank.
Het "beste" advies is natuurlijk om er uberhaupt niets mee te doen. Maar dat is ten eerste ook het meest saaie advies. En ten tweede is het nogal makkelijk om vanaf de zijlijn te zeggen dat je gewoon professioneel moet zijn en je hart moet uitschakelen. Ik ben zelf altijd iemand geweest die bepaalde risico's wel is aangegaan, zeker waar het liefde en lust betrof.
Hij is zelf wel bezig met een onderzoek dus ik zou om een ingang te krijgen daar wel vragen over een kunnen stellen in de hoop dat hij zelf ook wat meer gaat vragen.
dinsdag 3 december 2019 18:11
Dit doet me denken aan de beroemde scene uit Game of Thrones.
Vrouw 1 tegen vrouw 2: "He? Die man???? Maar hij is veel te oud voor me!"
Vrouw 2: "They never see it that way, darling".
Dit is 1 op 1 toepasbaar op intelligente/serieuze/degelijke mannen. Hoe serieus/intelligent/degelijk ze ook zijn/lijken, het blijven mannen. Onderschat NOOIT hoe sterk mannen gemotiveerd worden door seks, en zeker door dit soort spannende/ongebruikelijke situaties.
dinsdag 3 december 2019 18:13
Maar ik begrijp hieruit dat jij een levendige fantasie hebt, maar dat wil niet zeggen dat hij ervan gediend is he? Kan zijn dat zoiets heel verkeerd overkomt op hem en dat ie straks zegt ik wil de samenwerking beëindigen. Dan mag ik van voor af aan beginnen. En ik zat te denken zulke mails sturen brengt ook wel risico's met zich mee, wie garandeert mij dat anderen die mails ook niet zien?Orpheus13 schreef: ↑03-12-2019 17:48Nou ja, het gaat je uiteindelijk ook niet om het cijfer toch?
Overigens vragen ambitieuze studenten me soms al eerder in het traject om een cijferindicatie. Als hij dan zegt "Ik denk op dit moment ongeveer aan een 7", dan zou zo'n flirterige opmerking wel inslaan als een bom. Maar goed, misschien slaat mijn eigen fantasie hier een beetje op hol!
(Al kan de op hol geslagen fantasie van een mannen-brein in dit geval evengoed waardevoller info bevatten voor TO dan gratuite, brave adviezen die voorbij gaan aan hoe TO zich nu voelt en haar dus eigenlijk niet serieus nemen.)
dinsdag 3 december 2019 18:16
Haha prachtig, ik kan hier ook nog wat van leren! Ik denk misschien veels te goed over hem. Dat die zo super netjes is waardoor het bijna een monnik is hahaha.Orpheus13 schreef: ↑03-12-2019 18:11Dit doet me denken aan de beroemde scene uit Game of Thrones.
Vrouw 1 tegen vrouw 2: "He? Die man???? Maar hij is veel te oud voor me!"
Vrouw 2: "They never see it that way, darling".
Dit is 1 op 1 toepasbaar op intelligente/serieuze/degelijke mannen. Hoe serieus/intelligent/degelijk ze ook zijn/lijken, het blijven mannen. Onderschat NOOIT hoe sterk mannen gemotiveerd worden door seks, en zeker door dit soort spannende/ongebruikelijke situaties.
Is dit trouwens iets wat veel voorkomt op universiteiten? Weet jij dat zo?
dinsdag 3 december 2019 18:19
Dit klopt wel wat je zegt, ik zou hem graag wat beter leren kennen op prive gebied. Alleen voor de seks wordt wel een machtsverhouding....stokbootje schreef: ↑03-12-2019 17:36Nou eh TO, ik zou dus echt geen 'sexy' berichtjes naar hem gaan sturen, tenzij je graag overkomt als een bakvisje. Ik neem aan dat je hem leuk vindt om mee om te gaan, niet om tegenop te kijken en een ongelijkwaardige relatie mee aan te gaan. Dat is nl wel wat Orpheus suggereert, dat de machtige docent even een studentje kan doen. Lijkt me niet echt waar je naar op zoek bent.
Koffietje na je scriptie lijkt me dus perfect, als hij dan nog gesloten overkomt kun je het altijd afdoen met dat je hem nog even wilde bedanken met een stukje taart/meer wilde horen over de toekomst van zijn onderzoek blabla. Als hij wel overkomt alsof hij er zin in heeft vraag je hem dan op een date.
Maar vind wel een goeie van je om ook te doen alsof ik super geïnteresseerd ben in zijn onderzoek. Soms laat die wel eens zien waar die mee bezig is of zegt die er iets over. Denk dat dat een goeie ingang is.
dinsdag 3 december 2019 18:19
Garanties heb je zeker niet nee. Je gevoel uitschakelen is absoluut het beste en meeste verstandige advies.
Ik kan je alleen zeggen (als man) dat mannen niet bezig zijn met thema's als seksuele intimidatie en ongewenste intimiteit. Mannen hebben voor dit soort situaties carrieres van 50 jaar in de waagschaal gelegd, hun huwelijk, allerlei onverantwoorde risico's genomen.
Ook de serieuze mannen zijn zo. Mensen zouden stomverbaasd zijn als ze zouden weten wat ik allemaal heb uitgespookt. Ik zou absoluut de aller-aller-aller-laatste persoon zijn van wie ze mijn seksuele streken hadden verwacht.
Dus de kans op succes is in mijn ogen heel groot. En zelfs als je een blauwtje loopt, zal hij heel gevleid zijn en zal hij het niet aanvoelen als een blauwtje (waarschijnlijk zegt hij zelfs dingen als "Ja sorry, je bent een heel aantrekkelijke meid, maar ik kan het echt niet maken. Sorry, sorry sorry").
Maar absolute garanties heb je niet in het leven.
Ik kan je alleen zeggen (als man) dat mannen niet bezig zijn met thema's als seksuele intimidatie en ongewenste intimiteit. Mannen hebben voor dit soort situaties carrieres van 50 jaar in de waagschaal gelegd, hun huwelijk, allerlei onverantwoorde risico's genomen.
Ook de serieuze mannen zijn zo. Mensen zouden stomverbaasd zijn als ze zouden weten wat ik allemaal heb uitgespookt. Ik zou absoluut de aller-aller-aller-laatste persoon zijn van wie ze mijn seksuele streken hadden verwacht.
Dus de kans op succes is in mijn ogen heel groot. En zelfs als je een blauwtje loopt, zal hij heel gevleid zijn en zal hij het niet aanvoelen als een blauwtje (waarschijnlijk zegt hij zelfs dingen als "Ja sorry, je bent een heel aantrekkelijke meid, maar ik kan het echt niet maken. Sorry, sorry sorry").
Maar absolute garanties heb je niet in het leven.
dinsdag 3 december 2019 18:23
Bij de ene universiteit een stuk meer dan bij de andere. En het verschilt ook per vakgebied. En ten derde denk ik dat de tijdgeest veranderd is. Met die studente was meer dan tien jaar geleden.
Ik zit helaas nu EN op een heel saaie/professionele universiteit (was bij de UvA een stuk minder) EN ben ook geswitcht naar een andere faculteit EN daarnaast is de tijdgeest ook vrij saai. Ik las twee jaar geleden over de jaren 70, toen bij een werkweek bij sociologie de docenten met de studenten onder de douche stonden. Dat was ook de UvA trouwens. Heerlijke werkgever was dat.
dinsdag 3 december 2019 18:29
Klopt ik denk dat ik mannen ook onderschat hierin. Ik merk wel van mijn kant dat er altijd een gespannen sfeer hangt, niet heel relaxt ofzo. Misschien voel ik dat alleen omdat ik hem leuk vind en denkt hij puur dit bespreken en klaar.Orpheus13 schreef: ↑03-12-2019 18:19Garanties heb je zeker niet nee. Je gevoel uitschakelen is absoluut het beste en meeste verstandige advies.
Ik kan je alleen zeggen (als man) dat mannen niet bezig zijn met thema's als seksuele intimidatie en ongewenste intimiteit. Mannen hebben voor dit soort situaties carrieres van 50 jaar in de waagschaal gelegd, hun huwelijk, allerlei onverantwoorde risico's genomen.
Ook de serieuze mannen zijn zo. Mensen zouden stomverbaasd zijn als ze zouden weten wat ik allemaal heb uitgespookt. Ik zou absoluut de aller-aller-aller-laatste persoon zijn van wie ze mijn seksuele streken hadden verwacht.
Dus de kans op succes is in mijn ogen heel groot. En zelfs als je een blauwtje loopt, zal hij heel gevleid zijn en zal hij het niet aanvoelen als een blauwtje (waarschijnlijk zegt hij zelfs dingen als "Ja sorry, je bent een heel aantrekkelijke meid, maar ik kan het echt niet maken. Sorry, sorry sorry").
Maar absolute garanties heb je niet in het leven.
Maar als ik afgestudeerd ben wat zal het mij dan nog boeien dat ik een blauwtje loop? Zie die man na mijn scriptie misschien wel nooit meer.
Jammer dat ik niet kan peilen wat hij van mij vind.
dinsdag 3 december 2019 18:32
Ik geloof meteen dat het per universiteit verschilt. Maar dat docenten met studenten onder de douche stonden is wel heel erg hahaha.Orpheus13 schreef: ↑03-12-2019 18:23Bij de ene universiteit een stuk meer dan bij de andere. En het verschilt ook per vakgebied. En ten derde denk ik dat de tijdgeest veranderd is. Met die studente was meer dan tien jaar geleden.
Ik zit helaas nu EN op een heel saaie/professionele universiteit (was bij de UvA een stuk minder) EN ben ook geswitcht naar een andere faculteit EN daarnaast is de tijdgeest ook vrij saai. Ik las twee jaar geleden over de jaren 70, toen bij een werkweek bij sociologie de docenten met de studenten onder de douche stonden. Dat was ook de UvA trouwens. Heerlijke werkgever was dat.
Het blijft altijd een verboden gebied, wat het juist spannend maakt voor mensen om er iets mee te doen denk ik.
Maar iemand vragen voor een kop koffie kan nooit kwaad dacht ik zo?
dinsdag 3 december 2019 18:57
Ik denk zelf ook dat een kop koffie met als reden dankbaarheid voor de hulp/interesste in zijn onderzoek het beste is.
Hem nu al seks mailtjes sturen lijkt me ongepast. Als die beste man er niet gevleid van is ben ik degene die een probleem heeft.
dinsdag 3 december 2019 18:59
Tsja, ik weet het niet. Het risico is voor hem in zekere zin nog groter (want openbaar) en de beloning stukken lager (hij weet niet eens wat de beloning precies is en of je nou wel of niet met hem flirt). Die slechte risk/reward-ratio kan hem doen besluiten om zijn vingers er maar niet aan te branden.
Ik zou dus liever all-in gaan in jouw positie en hem een heel expliciet voorstel doen. Of juist de andere (heel voorzichtige) kant op van een puur professionele kop koffie (met praten over zijn onderzoek enzo). Maar de kans dat daar iets uit voort gaat komen lijkt me bijna nul. Nogmaals: zolang hij niet 100% zeker is van jouw intenties, zal hij niet snel durven (zeker als hij van nature niet zo'n enorme macho/losbol is).
dinsdag 3 december 2019 19:04
Hahaha wat heeft dit met mijn verhaal te maken? En uiteraard let hij ook de spelling daar is hij immers begeleider voor denk je niet?
dinsdag 3 december 2019 19:08
Ik denk dat Orpheus helemaal niet zo gek is. Met één van die 'koffiedocenten' heb/had ik ook iets vergelijkbaars.
We mailden al af en toe wat over en weer, en ik heb hem destijds wel nogal lomp gezegd dat ik hem leuker vond dan eigenlijk hoort (met een briefje in een zogenaamd interessant boek dat ik hem na college gaf (want hij zou vast geen botte reactie geven waar iedereen bij was). Hij stuurde me een mailtje met 'bedankt voor de leuke brief, maar dat is niet echt een optie', maar kwam voor en tijdens colleges wel steeds een praatje maken en nodigde me na een paar weken uit voor een bepaalde redactie waar hij ook in zat. Voor de vergaderingen (in een cafeetje) spraken we dan wat eerder af. We mailden steeds vaker en ik zag/hoorde ook steeds meer dingen (bepaalde stukjes songtekst, gekke experimentele breinscheten, etc) in zijn colleges voorbij komen waar ik het juist met hem over had gehad. Mijn tentamen heb ik bewust verprutst, om te kijken wat hij zou doen, en ja hoor... De herkansing besloot hij maar mondeling te doen, 'want er waren niet zoveel herkansers, dus dit gaat sneller dan een nieuw tentamen maken'. Bleek toevallig precies op zijn verjaardag. Het stukje taart dat hij me aanbood na het tentamen heb ik toch maar afgeslagen, want ik had zo mijn best gedaan om hem toen even als docent te zien en dat voelde wel gewoon echt te raar.
En zo ging dat wazige, dubbele nog een paar jaar door met andere extracurriculaire activiteiten, congressen en gezamenlijke publicaties. Nu is hij al een tijd mijn docent niet meer, maar wel gewoon getrouwd, dus we draaien nog steeds om elkaar heen en lijken we voor de buitenwereld een soort van vrienden. Hij komt bij mij thuis en ik bij hem, we appen nog steeds bijna dagelijks, bellen zo nu en dan, ik ga af en toe met zijn vrienden mee naar een concert of een theatervoorstelling, etc. Ik heb wel eens gevraagd of hij nu eindelijk niet gewoon kon toegeven dat er meer was/is, maar dan zegt hij alleen dat ik 'een goede wetenschapper' zou zijn en draait er verder omheen. Op zich duidelijk genoeg om te weten dat er inderdaad iets wederzijds speelt/speelde, maar ook weer net te afwijkend en te wazig om wat te doen (terecht ook, want zijn vrouw en kinderen zijn er ook nog.)
Ik denk dat whatever wazigs opgebloeids dit ook (geweest) is, ook wel geconsumeerd zou zijn (nadat het vak afgesloten was) als hij niet getrouwd was. 'Mijn' docent is zeker ook geen rare, vieze, gekke man, maar gewoon een man van vlees en bloed, die misschien toevallig iets voelt dat (in zijn situatie) taboe is. Aan je gevoel kan je niets doen, aan je gedrag wel. Ik denk juist dat zowel Orpheus als mijn voormalig docent er relatief netjes (té netjes, als je mij mijn zin gaf) mee om zijn gegaan. Al zou ik het wel heel kut vinden als hij mij alleen leuk zou vinden vanwege de ego-boost en een simpele, al dan niet seksuele docent-student-fantasie. Dat was toch altijd wel een beetje mijn angst, aangezien je dat inderdaad ook veel terugleest in verhalen op internet. Dan kan je beter een botte afwijzing hebben, TO!
We mailden al af en toe wat over en weer, en ik heb hem destijds wel nogal lomp gezegd dat ik hem leuker vond dan eigenlijk hoort (met een briefje in een zogenaamd interessant boek dat ik hem na college gaf (want hij zou vast geen botte reactie geven waar iedereen bij was). Hij stuurde me een mailtje met 'bedankt voor de leuke brief, maar dat is niet echt een optie', maar kwam voor en tijdens colleges wel steeds een praatje maken en nodigde me na een paar weken uit voor een bepaalde redactie waar hij ook in zat. Voor de vergaderingen (in een cafeetje) spraken we dan wat eerder af. We mailden steeds vaker en ik zag/hoorde ook steeds meer dingen (bepaalde stukjes songtekst, gekke experimentele breinscheten, etc) in zijn colleges voorbij komen waar ik het juist met hem over had gehad. Mijn tentamen heb ik bewust verprutst, om te kijken wat hij zou doen, en ja hoor... De herkansing besloot hij maar mondeling te doen, 'want er waren niet zoveel herkansers, dus dit gaat sneller dan een nieuw tentamen maken'. Bleek toevallig precies op zijn verjaardag. Het stukje taart dat hij me aanbood na het tentamen heb ik toch maar afgeslagen, want ik had zo mijn best gedaan om hem toen even als docent te zien en dat voelde wel gewoon echt te raar.
En zo ging dat wazige, dubbele nog een paar jaar door met andere extracurriculaire activiteiten, congressen en gezamenlijke publicaties. Nu is hij al een tijd mijn docent niet meer, maar wel gewoon getrouwd, dus we draaien nog steeds om elkaar heen en lijken we voor de buitenwereld een soort van vrienden. Hij komt bij mij thuis en ik bij hem, we appen nog steeds bijna dagelijks, bellen zo nu en dan, ik ga af en toe met zijn vrienden mee naar een concert of een theatervoorstelling, etc. Ik heb wel eens gevraagd of hij nu eindelijk niet gewoon kon toegeven dat er meer was/is, maar dan zegt hij alleen dat ik 'een goede wetenschapper' zou zijn en draait er verder omheen. Op zich duidelijk genoeg om te weten dat er inderdaad iets wederzijds speelt/speelde, maar ook weer net te afwijkend en te wazig om wat te doen (terecht ook, want zijn vrouw en kinderen zijn er ook nog.)
Ik denk dat whatever wazigs opgebloeids dit ook (geweest) is, ook wel geconsumeerd zou zijn (nadat het vak afgesloten was) als hij niet getrouwd was. 'Mijn' docent is zeker ook geen rare, vieze, gekke man, maar gewoon een man van vlees en bloed, die misschien toevallig iets voelt dat (in zijn situatie) taboe is. Aan je gevoel kan je niets doen, aan je gedrag wel. Ik denk juist dat zowel Orpheus als mijn voormalig docent er relatief netjes (té netjes, als je mij mijn zin gaf) mee om zijn gegaan. Al zou ik het wel heel kut vinden als hij mij alleen leuk zou vinden vanwege de ego-boost en een simpele, al dan niet seksuele docent-student-fantasie. Dat was toch altijd wel een beetje mijn angst, aangezien je dat inderdaad ook veel terugleest in verhalen op internet. Dan kan je beter een botte afwijzing hebben, TO!
dinsdag 3 december 2019 19:12
Hmm hier zit wel wat in natuurlijk. Maar als ik afgestudeerd ben dan zijn er geen risico's meer aan verbonden voor hem lijkt mij?Orpheus13 schreef: ↑03-12-2019 18:59Tsja, ik weet het niet. Het risico is voor hem in zekere zin nog groter (want openbaar) en de beloning stukken lager (hij weet niet eens wat de beloning precies is en of je nou wel of niet met hem flirt). Die slechte risk/reward-ratio kan hem doen besluiten om zijn vingers er maar niet aan te branden.
Ik zou dus liever all-in gaan in jouw positie en hem een heel expliciet voorstel doen. Of juist de andere (heel voorzichtige) kant op van een puur professionele kop koffie (met praten over zijn onderzoek enzo). Maar de kans dat daar iets uit voort gaat komen lijkt me bijna nul. Nogmaals: zolang hij niet 100% zeker is van jouw intenties, zal hij niet snel durven (zeker als hij van nature niet zo'n enorme macho/losbol is).
Soms kan er ook een heel leuk gesprek uit voortkomen toch. Wie weet wek ik daarmee zijn interesse op om nog een keer af te spreken. Maar hij kan ook denken ze wil alleen meer over mijn onderzoek weten dus ik laat het er verder maar bij.
Vraag mij oprecht af of zo'n iemand ooit eerder een vriendin heeft gehad haha.
Moeilijke situatie dit...
dinsdag 3 december 2019 19:12
Het is wel even meer dan spelling. En nee, dat denk ik niet. Scriptiebegeleiders gaan niet je scriptie zitten redigeren. Daar zul je een redacteur voor moeten betalen.
Maar je hebt gelijk, off topic. Ik laat je weer alleen met die ranzige, geile bok hier...
Zeg me je naam en ik vertel je hoe je heet.
dinsdag 3 december 2019 19:19
Leuk dat je je eigen verhaal deelt! Hij draaide er inderdaad erg omheen als ik dit zo lees. Had je het anders aangepakt met de wetenschap van nu? Ik vind het ook dapper van je dat je gewoon een briefje in zijn boek hebt gestopt.miep_miep schreef: ↑03-12-2019 19:08Ik denk dat Orpheus helemaal niet zo gek is. Met één van die 'koffiedocenten' heb/had ik ook iets vergelijkbaars.
We mailden al af en toe wat over en weer, en ik heb hem destijds wel nogal lomp gezegd dat ik hem leuker vond dan eigenlijk hoort (met een briefje in een zogenaamd interessant boek dat ik hem na college gaf (want hij zou vast geen botte reactie geven waar iedereen bij was). Hij stuurde me een mailtje met 'bedankt voor de leuke brief, maar dat is niet echt een optie', maar kwam voor en tijdens colleges wel steeds een praatje maken en nodigde me na een paar weken uit voor een bepaalde redactie waar hij ook in zat. Voor de vergaderingen (in een cafeetje) spraken we dan wat eerder af. We mailden steeds vaker en ik zag/hoorde ook steeds meer dingen (bepaalde stukjes songtekst, gekke experimentele breinscheten, etc) in zijn colleges voorbij komen waar ik het juist met hem over had gehad. Mijn tentamen heb ik bewust verprutst, om te kijken wat hij zou doen, en ja hoor... De herkansing besloot hij maar mondeling te doen, 'want er waren niet zoveel herkansers, dus dit gaat sneller dan een nieuw tentamen maken'. Bleek toevallig precies op zijn verjaardag. Het stukje taart dat hij me aanbood na het tentamen heb ik toch maar afgeslagen, want ik had zo mijn best gedaan om hem toen even als docent te zien en dat voelde wel gewoon echt te raar.
En zo ging dat wazige, dubbele nog een paar jaar door met andere extracurriculaire activiteiten, congressen en gezamenlijke publicaties. Nu is hij al een tijd mijn docent niet meer, maar wel gewoon getrouwd, dus we draaien nog steeds om elkaar heen en lijken we voor de buitenwereld een soort van vrienden. Hij komt bij mij thuis en ik bij hem, we appen nog steeds bijna dagelijks, bellen zo nu en dan, ik ga af en toe met zijn vrienden mee naar een concert of een theatervoorstelling, etc. Ik heb wel eens gevraagd of hij nu eindelijk niet gewoon kon toegeven dat er meer was/is, maar dan zegt hij alleen dat ik 'een goede wetenschapper' zou zijn en draait er verder omheen. Op zich duidelijk genoeg om te weten dat er inderdaad iets wederzijds speelt/speelde, maar ook weer net te afwijkend en te wazig om wat te doen (terecht ook, want zijn vrouw en kinderen zijn er ook nog.)
Ik denk dat whatever wazigs opgebloeids dit ook (geweest) is, ook wel geconsumeerd zou zijn (nadat het vak afgesloten was) als hij niet getrouwd was. 'Mijn' docent is zeker ook geen rare, vieze, gekke man, maar gewoon een man van vlees en bloed, die misschien toevallig iets voelt dat (in zijn situatie) taboe is. Aan je gevoel kan je niets doen, aan je gedrag wel. Ik denk juist dat zowel Orpheus als mijn voormalig docent er relatief netjes (té netjes, als je mij mijn zin gaf) mee om zijn gegaan. Al zou ik het wel heel kut vinden als hij mij alleen leuk zou vinden vanwege de ego-boost en een simpele, al dan niet seksuele docent-student-fantasie. Dat was toch altijd wel een beetje mijn angst, aangezien je dat inderdaad ook veel terugleest in verhalen op internet. Dan kan je beter een botte afwijzing hebben, TO!
Hoe kreeg je het voor elkaar om wat over en weer te mailen? Ik zit ook te denken om wat meer mail contact met hem te krijgen, om zo een ingang te creëren maar zou niet weten wat ik hem moet sturen.
dinsdag 3 december 2019 19:19
Als hij je meester van de basisschool is, en het zou je opstel zijn wel. Dan ging hij met een rode pen aan de gang, een scriptie is iets heel anders
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 3 december 2019 19:24
Sorry, maar ik mag hopen dat je begrijpt dat een verhaal op een forum typen wel even wat anders is dan een scriptie? Waar je bij elke zin nadenkt en wat je 10x nakijkt voordat je iets opstuurt.
Dat de ene scriptiebegeleider niet op spelling/structuur let wil niet zeggen dat ze allemaal zo zijn.
Die geile bok probeert te helpen...jij ook bedankt voor de hulp en de kritische blik op mijn verhaal.
dinsdag 3 december 2019 19:51
Ja, ik had het zeker anders aangepakt. Ik voelde echt wat voor die man en het was mij dus absoluut niet om 'gewone', platte seksfantasietjes te doen. Dat wazige om elkaar heen draaien en de mixed messages jarenlang hebben me echt totaal in de war geschopt af en toe. Nu kan ik het wel weer een beetje handelen en zie ik een beetje hoe de puzzelstukjes waarschijnlijk in elkaar pasten, maar er waren periodes dat ik er zo doorheen zat dat ik denk dat ik achteraf gezien liever helemaal geen contact met hem had gehad buiten de colleges om. Ik dacht soms echt dat ik gek werd: 'gebruikt hij nu mijn dingen in college of zie ik dingen die er niet zijn?', 'wil hij echt niet of mag hij niet?', 'waarom komt ie dan wel naar mijn kamer als hij niet wil?', etc. Ik denk dat ik veel meer duidelijkheid had geëist, dat hij dan gewoon simpel 'nee, ik wil niet' had gezegd en ik hem nooit verder had leren kennen. Je moet de impact van zo'n verboden liefde niet onderschatten. Zo leuk is het allemaal niet als er echt gevoel bij komt kijken.Justme18 schreef: ↑03-12-2019 19:19Leuk dat je je eigen verhaal deelt! Hij draaide er inderdaad erg omheen als ik dit zo lees. Had je het anders aangepakt met de wetenschap van nu? Ik vind het ook dapper van je dat je gewoon een briefje in zijn boek hebt gestopt.
Hoe kreeg je het voor elkaar om wat over en weer te mailen? Ik zit ook te denken om wat meer mail contact met hem te krijgen, om zo een ingang te creëren maar zou niet weten wat ik hem moet sturen.
Mailen over muziek was trouwens simpelweg omdat hij zijn colleges met een muziekclip begon als inleiding. Ik was fan van die band en vroeg of hij feit x en feit y niet over het hoofd gezien had en zo ontstond een discussie. Het begon dus vrij 'college-gerelateerd'.
