Relaties
alle pijlers
verliefd zijn...killing?!
vrijdag 18 april 2008 om 15:05
Een paar weken geleden ben ik out of the blue iemand tegen gekomen waar ik hoteldebotel van ben geworden. Er is een klik, er is die lijn en tussen mijn werk door (ik ben per week een aantal dagen in het buitenland) zien we elkaar zo'n 1 a 2x per week. We kunnen lachen met elkaar, vinden elkaar leuk en de sex is amazing.
Doordat hij binnenkort voor lange tijd naar Milaan vertrekt voor zijn werk hebben we afgesproken dat we elkaar zien onder het mom van 'geen consequenties'. Ik vond dat in het begin prima. Maar wat betekent 'geen consequenties' eigenlijk? Ik merk dat die er intussen best aan het ontstaan zijn. Zo verwacht ik wel enige sexuele trouw van hem en ook een soort van respect. Dat zijn zo ineens toch 'consequenties'. Dat ik intussen verliefd op hem aan het worden ben kan ik niet meer tegenhouden.
Ik vind het heerlijk, ik geniet van hem... hij is alles wat ik zoek in een man. Vind hem leuk, grappig, slim, sexy, woest aantrekkelijk en bovenal voel ik mij zo op mijn gemak bij hem. Maar ja, ik heb dat 'geen consequenties' geopperd en nu blijven we daar een beetje in hangen...
Ken hem nu een maand, hij gaat over 2 maanden weg...
Vertellen dat ik hem leuker dan leuk vind? Of het zo laten en wel zien waar het schip strandt?
Wie heeft zoiets eerder meegemaakt en wie kan mij enig inzicht geven in dit verwarde hoofd..
Doordat hij binnenkort voor lange tijd naar Milaan vertrekt voor zijn werk hebben we afgesproken dat we elkaar zien onder het mom van 'geen consequenties'. Ik vond dat in het begin prima. Maar wat betekent 'geen consequenties' eigenlijk? Ik merk dat die er intussen best aan het ontstaan zijn. Zo verwacht ik wel enige sexuele trouw van hem en ook een soort van respect. Dat zijn zo ineens toch 'consequenties'. Dat ik intussen verliefd op hem aan het worden ben kan ik niet meer tegenhouden.
Ik vind het heerlijk, ik geniet van hem... hij is alles wat ik zoek in een man. Vind hem leuk, grappig, slim, sexy, woest aantrekkelijk en bovenal voel ik mij zo op mijn gemak bij hem. Maar ja, ik heb dat 'geen consequenties' geopperd en nu blijven we daar een beetje in hangen...
Ken hem nu een maand, hij gaat over 2 maanden weg...
Vertellen dat ik hem leuker dan leuk vind? Of het zo laten en wel zien waar het schip strandt?
Wie heeft zoiets eerder meegemaakt en wie kan mij enig inzicht geven in dit verwarde hoofd..
vrijdag 18 april 2008 om 15:16
Nou.... Ik zou gewoon eerlijk over je gevoelens zijn. Dan blijf je er zelf niet mee rondlopen en dan weet je meteen waar je aan toe bent. Jullie kunnen er dan, als jij het verteld hebt, ook afspraken over maken (bijv. sexuele trouw oid) voor de tijd dat hij in Milaan zit.
Succes ermee! En geniet van de liefde!
Succes ermee! En geniet van de liefde!
vrijdag 18 april 2008 om 15:32
Heb wel ongeveer zoiets meegemaakt een aantal jaren terug. Had toen voor ongeveer een maand een relatie met een marinier die voor lange tijd naar Aruba zou vertrekken..... Hij vond het verstandig om elkaar ondanks we zo gek op elkaar waren elkaar los te laten tijdens deze periode. Het afscheid was erg emotioneel voor ons beiden.
Ikzelf ben een persoon die aan niemand anders moet denken als ik verliefd ben, of te wel dan ben ik zo trouw als een hond. Tijdens zijn afwezig ontzettend mijn best gedaan contact met hem te houden, van hem kreeg ik ook regelmatig post waarin stond dat ie me toch wel erg miste.......
Na ongeveer 5 maanden hoorde ik helaas (bijna) niets meer van hem. Heb in die tijd toch iemand anders leren kennen, waar ik nu nog steeds een relatie mee hebt. De marinier heeft na 1,5(!) jaar weer contact gezocht: of we misschien weer eens wat konden gaan drinken.... Stom, ik heb toen in een mail alles eruit gegooid: dat ik destijds zoveel van hem hield en het niet begreep waarom hij mij zulke tegenstrijdige berichten stuurde en nu pas toenadering zocht: nooit meer wat van hem gehoord......
Hoop dat het bij jou beter gaat!
Ikzelf ben een persoon die aan niemand anders moet denken als ik verliefd ben, of te wel dan ben ik zo trouw als een hond. Tijdens zijn afwezig ontzettend mijn best gedaan contact met hem te houden, van hem kreeg ik ook regelmatig post waarin stond dat ie me toch wel erg miste.......
Na ongeveer 5 maanden hoorde ik helaas (bijna) niets meer van hem. Heb in die tijd toch iemand anders leren kennen, waar ik nu nog steeds een relatie mee hebt. De marinier heeft na 1,5(!) jaar weer contact gezocht: of we misschien weer eens wat konden gaan drinken.... Stom, ik heb toen in een mail alles eruit gegooid: dat ik destijds zoveel van hem hield en het niet begreep waarom hij mij zulke tegenstrijdige berichten stuurde en nu pas toenadering zocht: nooit meer wat van hem gehoord......
Hoop dat het bij jou beter gaat!
vrijdag 18 april 2008 om 15:41
Vond het in het begin ook makkelijker om te zeggen... we hadden en hebben gewoon lol met elkaar. En had ik al gezegd dat de sex amazing is? 
Ja... maar voor je het weet vind je iemand dus leuker dan je eerst wilde. En rationeel wil ik het ook helemaal niet toelaten. Een lange afstandsrelatie gaat toch niet werken? Hij krijgt daar een ander leven, kan niet van hem verwachten dat hij daar op dan ene weekendje per maand op mij zit te wachten. Dat gaat dus alleen maar pijn doen. Maar ja, dit begint zich dus ook te wreken... ongemerkt is hij toch mijn hart binnengeslopen..
Misschien dat ik over een tijdje wel eerlijk tegen hem ga zijn over mijn gevoel maar nu durf ik dat nog niet omdat ik hem niet weg wil jagen... of is dat struisvogelpolitiek?
Ja... maar voor je het weet vind je iemand dus leuker dan je eerst wilde. En rationeel wil ik het ook helemaal niet toelaten. Een lange afstandsrelatie gaat toch niet werken? Hij krijgt daar een ander leven, kan niet van hem verwachten dat hij daar op dan ene weekendje per maand op mij zit te wachten. Dat gaat dus alleen maar pijn doen. Maar ja, dit begint zich dus ook te wreken... ongemerkt is hij toch mijn hart binnengeslopen..Misschien dat ik over een tijdje wel eerlijk tegen hem ga zijn over mijn gevoel maar nu durf ik dat nog niet omdat ik hem niet weg wil jagen... of is dat struisvogelpolitiek?
vrijdag 18 april 2008 om 16:24
Ik zou toch gewoon eerlijk tegen hem zijn. Als hij hiermee weggejaagd word lijkt het me niet de ware voor je......
Je kan er inderdaad voor kiezen niets te zeggen, maar wees dan niet verbaasd dat als ie terugkomt wellicht een ander heeft of simpelweg niet meer geïnteresseerd is? Maar zoals jouw titel al zegt: verliefd zijn is inderdaad killing....
Je kan er inderdaad voor kiezen niets te zeggen, maar wees dan niet verbaasd dat als ie terugkomt wellicht een ander heeft of simpelweg niet meer geïnteresseerd is? Maar zoals jouw titel al zegt: verliefd zijn is inderdaad killing....
vrijdag 18 april 2008 om 17:11
Nou, het is niet zo dat doordat ik een paar keer met hem naar bed ben geweest dat ik daardoor meer vlinders krijg. Ik denk dat ik dat wel, hoe moeilijk ook soms voor een vrouw, kan scheiden. Goede sex maakt nog niet dat je echte gevoelens voor iemand krijgt. Tenminste, ik zie die twee dingen wel echt los van elkaar.
Toen we elkaar net hadden ontmoet was hij heel eerlijk over zijn gevoel... hij kwam binnen een week met het woord 'verliefd' en ik zei 'laten we het niet in een hokje stoppen en er gewoon van genieten zonder consequenties'. Toen een tijdje later ik meer interesse in hem begon te krijgen, trok hij zich weer terug... wilde niet alles in de 5e versnelling.. en zo werd het 'geen consequenties' weer door mij geherintroduceerd. En dat leek hem nu ook wel te bevallen.
Wat wel typisch vrouwen is is het nadenken... en alle scenarios die je bedenkt hoeven niet de waarheid te zijn. En momenteel ben ik erg goed in scenarios bedenken en die zijn niet bepaald in mijn voordeel.
Daarom: verliefd zijn is een mooie maar ook zenuwslopende periode. Je weet net niet welke stap je nu weer op het schaakbord moet zetten zonder dat de ander in zijn of haar schulp kruipt.. En ik vraag mij af: wat is mijn volgende stap of blijf ik even staan waar ik ben?
Toen we elkaar net hadden ontmoet was hij heel eerlijk over zijn gevoel... hij kwam binnen een week met het woord 'verliefd' en ik zei 'laten we het niet in een hokje stoppen en er gewoon van genieten zonder consequenties'. Toen een tijdje later ik meer interesse in hem begon te krijgen, trok hij zich weer terug... wilde niet alles in de 5e versnelling.. en zo werd het 'geen consequenties' weer door mij geherintroduceerd. En dat leek hem nu ook wel te bevallen.
Wat wel typisch vrouwen is is het nadenken... en alle scenarios die je bedenkt hoeven niet de waarheid te zijn. En momenteel ben ik erg goed in scenarios bedenken en die zijn niet bepaald in mijn voordeel.
Daarom: verliefd zijn is een mooie maar ook zenuwslopende periode. Je weet net niet welke stap je nu weer op het schaakbord moet zetten zonder dat de ander in zijn of haar schulp kruipt.. En ik vraag mij af: wat is mijn volgende stap of blijf ik even staan waar ik ben?
