Verwarrende date

Hoi allemaal,

Misschien dat ik het (deels) ga verwijderen ivm herkenbaarheid maar wil graag mijn verhaal kwijt, en misschien advies. Hoop het niet te lang te maken.

Ik heb iets langer dan een maand geleden iemand via Bumble leren kennen. Hiervoor een ander gedate, die intuïtief al niet goed voelde vanaf het begin en blij dat ik het (mede met jullie advies) heb afgekapt. Dit keer voelde het anders, heb er bewust op gelet.

Vanuit zijn kant meteen veel initiatief voor dates, maar merkte al snel: appen en contact tussendoor is niet zijn ding. Ik probeerde daar mee te leven, al is iets meer contact mijn voorkeur. Maar daar tegenover zagen we elkaar sinds de eerste date wekelijks, er was initiatief van beide kanten. Ook gezien de afstand en werk drukte deden we moeite voor elkaar. Consistentie waar ik altijd naar zoek. Ik voelde me snel veilig bij hem (heb ik al lang niet zo gehad) en we hebben bij elkaar geslapen wat ook fijn voelde (geen seks).

Vorige week vrijdag hebben we elkaar voor de zesde keer gezien. Ik merkte de laatste dates dat ik toch verbinding mis, dat komt uit omdat ik niet veel nieuwsgierigheid vanuit hem merkte naar mij en misschien toch het contact. Ik heb er mee gewacht maar omdat we er beide serieus in staan heb ik mijn behoefte hierin uitgesproken- wat ik al lastig vind normaal gesproken. Ik heb ook gezegd dat ik het niet wil afkappen, maar juist omdat ik me veilig bij hem voel ik dit bespreekbaar maken. Hij reageerde er normaal op, deels ‘dit is hoe ik ben’ en het kost tijd. Niet helemaal het antwoord waar ik op wachtte. Ik wilde het in ieder geval wel een kans geven en kijken hoe het hierna gaat.

De avond verliep anders, ik hoopte stiekem dat hij weer zou vragen of ik zou blijven slapen + ik moest wat eerder naar huis vanwege de trein en ik raakte een beetje van slag merkte ik en kan dan geïrriteerd raken. Die kant kent hij niet van mij. Dan moet ik even alleen zijn, wat nu niet kon. Nou goed, ik heb het proberen te maskeren maar kon denk ik niet helemaal. Afscheid was wat awkward. In de trein nog wat geappt en nadat ik stuurde ben thuis slaaplekker sindsdien niets meer gehoord. Die had ik niet verwacht. Ik heb vanavond gebeld om te kijken wat het is en waar de afstand vandaan komt, maar neemt niet op en niet teruggebeld. Ik heb dat stukje van irritatie hier bewust bij geschreven omdat ik dat als een soort verklaring denk ik zoek dat die afstand neemt, wat ik invul natuurlijk.

Ik ben teleurgesteld. Ten eerste omdat hij juist nu afstand neemt terwijl ik om meer verbinding vroeg en dat aangaf.

Ja, het is duidelijk dat hij niet aan mijn behoefte kan voldoen dus geen spijt van het zeggen. Maar zo jammer dat ik niets meer hoor, we hebben elkaar toch vaak en intensief gezien en alles was oké. Tot ik dus blijkbaar een behoefte bespreekbaar maak en wat geïrriteerd ben? Ik weet het niet goed. Zit in therapie, doe alles beter hoop ik en toch kom ik zo iemand tegen. Je kunt toch op z’n minst zeggen dat je het niet ziet zitten? Hij zei nog vrijdag dat hij nooit iemand aan het lijntje zou houden en dat zou zeggen. Vandaar dat ik er vertrouwen in had, en dat m’n mensenkennis intuïtie dus blijkbaar niet klopt. Ik had het zo mis.

Ik weet het gewoon even niet meer. Jammer dat het niets is geworden maar dat kan ik ergens nog accepteren. Maar dat die niet meer reageert? Misschien kan het nog komen. Dat hoop ik ergens omdat ik dat op z’n minst wel van hem en z’n karakter had verwacht. Ik twijfel alleen of ik zelf nog een bericht zal sturen (voor mezelf).

Heb even moeten bijlezen, dank voor alle reacties. Goed om alle reflecties te zien.

Dankjewel Qiya voor je woorden, doet me veel <3 Ik denk dat je hier gelijk mee hebt: Zoals ik je lees, gaf je date je te weinig het gevoel dat hij jou net zo leuk vindt, als jij hem.

Als iets goed zit, dan maakt weinig contact niet uit. Je hele interne
systeem komt tot rust. Nu was dat in jouw geval niet zo en dat blijkt
des te meer, dat hij nu niet meer reageert.

Ik lees verder ergens dat ik een patroon aantrek. Die volg ik niet goed, want dit was naar mijn mening een goede man. Met alleen een andere communicatiestijl dan de mijne die niet goed bij me past en ik de nieuwsgierigheid/interesse in mij miste. In plaats van over mijn grenzen te laten gaan heb ik een behoefte aangegeven. Ik had het natuurlijk ook gewoon kunnen afkappen, maar ik wilde kijken of er nog iets in kan veranderen. Dingen veranderen niet zomaar heb ik gemerkt, dus heb ik dat gecommuniceerd. Of dat helemaal perfect is gegaan, vast niet. Daarom verbaas ik mij dus over hoe het nu gaat. 

En ik snap de andere kant ook hoor, dat hij het misschien allemaal ook niet zo goed snapt erna en mijn ''therapeutische taal'' niet bij hem past. Zoals ik bij mijn OP aangeef, dat het niets wordt kan ik accepteren. Het is inderdaad een mismatch. Ik wil niet met iemand zijn die niet kan communiceren Los van of ik dat kan of niet, want ik kan zeker ook passief overgekomen zijn who knows want hij heeft niets aangegeven. Dus vul ik/jullie dingen in. Mocht je het na date 6 niet meer zien zitten met iemand dan geef je dat aan en uit je dat, vind ik. Of je zegt gewoon ik zie het niet meer zitten. Hij zei ook eens in een gesprek dat hij niet iemand is die iemand aan een lijntje houdt/ghost, naja.. Ik heb de eerste stap genomen door te bellen, hij neemt niet op. Het is nooit oke dat iemand niet meer communiceert en ghost, dat moeten we niet normaliseren. 

En dankjewel allemaal, ik zal dit meenemen als (nog meer) leermomenten en meer op mijn gevoel vertrouwen. Ik ga hier niet meer op reageren, wellicht dat ik hem nog een bericht stuur ik moet even aankijken hoe ik mij daarbij voel. 

Mariana schreef: ↑

12-11-2025 10:05

Belden jullie vaker met elkaar of was dit de eerste keer dat je belde?
Waarom ging je bellen ipv appen?

We appten vaker, maar dat is niet zijn ding (dus vaak korte berichten) en hij geeft aan liever te bellen. Daar hebben we het toen ook over in het gesprek gehad, dat dat een optie is. Maar we hebben wel eens een keer eerder gebeld. En appen kan, vind ik, voor miscommunicatie zorgen.