Viva Diva's en hun relatiegerelateerde perikelen.

22-06-2007 00:08 5484 berichten
Alle reacties Link kopieren
De Divi gaan zonder Jan verder met hun eigen zoektocht. Relaties in al hun vormen..... to be or not to be!                         Het ontstaan van het topic vind je hier....Veel gebruikte afkortingen staan hier.... bewerkt door moderator,
Alle reacties Link kopieren
Hello Divi,



1teken van leven van mij

Ik was druk met opleiding, en ben nu oa 1gecertificeerd coach



Tis nog ff wennen en ben aan t bedenken hoe ik dit ga toepassen bij mijn huidige werkgever en als freelancer..



Fijne week voor allemaal



Lots of love

Mo

Druif; gecondoleerd.

Hoe is het met je hoofdpijn? Enig idee waar het aan kan liggen?



Mo; gefeliciteerd met het behalen van je certificaat! Denk je erover om parrtime te freelancen en parttime bij je huidige werkgever te blijven?



Gayl; Heerlijk dat je je dochter zo dichtbij hebt! Fijn dat het je goed gaat. Enneh... vreselijk fout mailen..... :-D AAG!!!!!!!



Moet zeggen dat ik wel eens heb gedacht dat ik zo'n goede band graag had gehad met mijn moeder, maar weet nu dat dat een 'onterechte' gedachte is.

Ik héb een band met mijn moeder, al wordt die (helaas?) pas de laatste 2 jaar langzaamaan sterker.



Nu ik weet dat mijn moeder mij vroeger om ontelbare redenen gewoon écht niet begreep, ze me nu veel beter lijkt te snappen, ze eigenlijk gewoon nét als ik is, nu ik ouder word en in staat ben om vanuit een 'ouderperspectief' naar mijzelf als kind te kijken en op haar acties...

Tuurlijk heb ik genoeg dingen waarvan ik denk dat ze voor mijn persoonlijkheid funest zijn geweest.. maar het is vergeven.

Zij wist niet beter, ze heeft haar best gedaan en misschien nog wel meer dan dat. Ik kan en wíl het haar niet meer kwalijk nemen. Mijn hart brak stiekem een beetje toen we een paar weken geleden tijdens een wandeling (uniek... wij tweeen samen op pad!) eigenlijk soort van viste naar een compliment.. ze zei:

'Nu we weten dat jij ADD hebt en als we dan terugkijken naar vroeger, dan hebben we het misschien helemaal niet zo slecht nog niet gedaan, denk ik" .. en toen voelde ik me op eea manier zó schuldig. Dat ze vraagt om bevestiging aan de dochter die haar juist de meeste grijze haren, rimpels en energie heeft gekost. Nja. Dat vond ik best heftig.
Alle reacties Link kopieren
@Druif: gecondoleerd ook namens mij.



@Pip: bijna een soort van aandoenlijk wat je moeder zei. Denk dat het inderdaad eerder uit onzekerheid voortkomt en dat je je niet schuldig hoeft te voelen. Maar ouders kunnen zich soms zo lekker onhandig uitdrukken. In mijn geval bijvoorbeeld onzekerheden over mijn uiterlijk, uitingen daarover die ze niet begrepen. Gingen ze me gewoon zitten bevestigen, jaahaa, je bent (dubbel) erfelijk belast met dit-en-dat. En bedankt... Ik wilde natuurlijk horen dat het allemaal wel meeviel, zeker in de periode dat ik als ik gewoon op straat fietste van mij totaal onbekende jochies toegeroepen kreeg dat ik lelijk was :-s Tja. Ik weet dat het niet slecht bedoeld is (en ik ben niet meer zo onzeker als toen)... :-)


@Druif, gecondoleerd en sterkte..

@Pip, Je moeder heeft er waarschijnlijk ook wel mee geworsteld: het goed willen doen met de opvoeding van de kinderen en zich daar onzeker over gevoeld. Ergens is de ADD dan ook een sticker die zegt dat er een reden was dat het allemaal niet even makkelijk ging en dat ze dat zichzelf dus niet hoeft kwalijk te nemen zeg maar. (maar dat geldt dan dus ook voor het schuldig voelen van jou ;))



Wel leuk om te lezen hoe de relatie met je moeder verandert en dat je elkaar beter leert kennen, ook meer met elkaar kunt delen, uit kunt spreken hoe je dingen ervaart etc. Kheb zelf ook juist deze week weer veel goede telefoongesprekken met mijn ouders gehad. Ze ook laten weten dat ik ze erg dankbaar ben voor de positieve levensinstelling die ze me hebben meegegeven. Merkte dat dat mijn moeder ook wel raakte: Ze zei dat ze blij was dat te horen, omdat ze het gevoel had dat ze zelf niet altijd zo in staat was om het positieve te zien, juist ook vaak veel beren op de weg ziet. Maar ze hebben altijd een bepaald basisvertrouwen in me dat ik zelf in staat ben de juiste keuzes te maken en steunen me daarin. Hoewel mijn vader het idee van het opgeven van een goede vaste baan voor een onderzoek eerst nog niet echt iets vond, is ie nu heel enthousiast over mijn sollicitaties. (misschien overigens bij de baan in oude-pipstad stiekem ook wel omdat ze het fijn vinden als ik dan dichterbij kom wonen maar toch..) . Heb trouwens al bevestiging gekregen dat de solli is ontvangen en nu in behandeling is, maar dat terugkoppeling een paar weken kan duren. Spannend dus.

Alle reacties Link kopieren
Ouder kind relaties

wat zijn ze toch mooi zeker wanneer ouders het fijn vinden dat hun kinderen hen ontstijgen

vanuit liefde en gunnen
Alle reacties Link kopieren
@Pip, ik heb vanmorgen een open sollicitatie email verstuurd naar PZ

Partime naast huidige funktie in eerste instantie en als zelfstandige in de organisatorische kant in de toekomst!



tis voor mij ff wennen aan t idee en mijn voortvarendheid

Meta; Als 't treintje maar rolt he



Spannend Uk! Hoop dat je goed nieuws krijgt!



Ik zit al een poos te mutsen achter de computer, heb in 2 minuten gepresteerd een takenlijst te maken die niet op 1 a4 papiertje past en weet vervolgens niet meer waar ik moet (en wil) beginnen.. *zucht*
ik wil zoeken naar een studie neurolinguistiek, maar ik kom steeds uit bij NLP en dat is nou niet bepaald hetzelfde



Na mijn relaas over de colleges in het buitenland zei de decaan vanmiddag, zonder er erg op in te gaan:

'Nou, da's dan duidelijk. Welke Universitaire Master/Bachelor ga je kiezen'



Nou... eh... ik weet wel welke richting ik op wil, maar vindt t maar 'es...
Overigens wilde ik vroeger 'Professor Doctorandus van Alles' worden. En kraamverzorgster. En moeder.



Das wel héél ambitieus he Vooral het eerste

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven