Relaties
alle pijlers
voel me rot
zondag 21 december 2008 om 10:05
Ik heb gister zo"n ruzie gemaakt met mijn vriend dat ik vrees dat het uit is tussen ons.
Samen met mijn dochter was ik gister bij hem en zijn dochter en zouden gaan winkelen.
Hebben we ook gedaan maar ik moet zeggen zijn dochter is 6 jaar en mijn vriend en zijn ex hebben haar waarschijnlijk omdat ze enig kind is gigantiche over het paard gekiept.
Het lijkt wel een volwassene met allerlei wensen enhaar ik gevoel staat centraal.
Het kind word ook nog eens door haar omgeving continu bejubeld.
Al met al een kind dat in alles haar zin krijgt.
Ik heb zelf ook kinderen maar bij mij gebeurt dat niet.
Hierdoor bots ik vaak met mijn vriend want mijn kinderen zien die situaties ook aan en als volwassene leg ik het vaak af tegen haar.
Ze vormt met haar vader een soort eenheid binnen mijn gezin.
Ze verdedigt haar positie heel stellig en mijn vriend ziet een hoop dingen niet of anders als ik.
Afijn gister winkelen en we gingen ook voor mijn dochter op pad en ik hoopte ook voor wat dingen voor mezelf.
Uiteindelijk bleef er niet veel tijd over en dacht ik laat maar voor mij.
Ik wilde wel graag een boekje gauw kopen omdat ik geen leesvoer had meegenomen.
Zei dit ook en bij een lectuur zaak begint mijn vriend te zuchten pf.
Dat raakte me zo erg en kwetste me zo omdat ik eigenlijk niet vaak wat voor mezelf vraag omdat ik me anders lastig voel maar altijd wel voor een ander in de weer ben en de ruimte geef wat de ander wil.
Ik ben daar waarschijnlijk te verzorgend in dat weet ik is ook mijn valkuil.
Ineens had ik het gevoel ik wil naar huis en zag het niet meer zitten om bij mijn vriend te blijven slapen en heb ook gezegd ik ga naar huis.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik me al behoorlijk had geergerd aan zijn dochtertje .
Huilen om een broek die ze niet wil hebben ,broodje wat ze bestelde niet op wilde eten idem ijsje.
Vervolgens had ze door dat we geirriteerd waren en het naadje van de kous wilde weten..
Thuis aangekomen wilde ik naar huis maar vriend wilde met mij bespreken het hoe en wat.
Zijn dochter bleef gewoon erbij staan en ik heb gezegd niet met haar erbij.
Hij stuurde haar niet weg en probeerde toch een discussie.
Ik heb gezegd klaar met luister vinken hup naar boven.
We zijn nog geen 2 min verder en stond ze huilend beneden want ze mocht niet meeluisteren.
Ik werd echt boos en ben met boze woorden en eerlijk gezegd wel met kwetsende woorden richting hem vertrokken met mijn dochter.
Ik zal misschien wel overtrokken hebben gereageerd volgens sommige maar zolang we elkaar kennen kan ik niet met hem praten over zijn dochter.
Hij vergoeilijkt alles wat ze doet en ik vind dat zei hem te baas is en ik vind dat erg om te zien hoe hij verandert als zij bij ons is.
Het boekje verhaal was waarschijnlijk de druppel voor mij maar alles buitelde binnen in mij.
Ben nu dus thuis en heb niets meer vernomen van hem.
Voel me beroerd maar het lukt me niet om contakt op te nemen omdat ik deze situaties moe ben.
Laat ik er wel bij vermelden dat ik zielsveel van hem houd en perfekt bij me past.
Overdrijf ik of moet ik naar mijn gevoel luisteren en inzien dat dit een breuk moment is.
Wie begrijpt mij gevoel en wat ik bedoel of heeft goede raad?
Samen met mijn dochter was ik gister bij hem en zijn dochter en zouden gaan winkelen.
Hebben we ook gedaan maar ik moet zeggen zijn dochter is 6 jaar en mijn vriend en zijn ex hebben haar waarschijnlijk omdat ze enig kind is gigantiche over het paard gekiept.
Het lijkt wel een volwassene met allerlei wensen enhaar ik gevoel staat centraal.
Het kind word ook nog eens door haar omgeving continu bejubeld.
Al met al een kind dat in alles haar zin krijgt.
Ik heb zelf ook kinderen maar bij mij gebeurt dat niet.
Hierdoor bots ik vaak met mijn vriend want mijn kinderen zien die situaties ook aan en als volwassene leg ik het vaak af tegen haar.
Ze vormt met haar vader een soort eenheid binnen mijn gezin.
Ze verdedigt haar positie heel stellig en mijn vriend ziet een hoop dingen niet of anders als ik.
Afijn gister winkelen en we gingen ook voor mijn dochter op pad en ik hoopte ook voor wat dingen voor mezelf.
Uiteindelijk bleef er niet veel tijd over en dacht ik laat maar voor mij.
Ik wilde wel graag een boekje gauw kopen omdat ik geen leesvoer had meegenomen.
Zei dit ook en bij een lectuur zaak begint mijn vriend te zuchten pf.
Dat raakte me zo erg en kwetste me zo omdat ik eigenlijk niet vaak wat voor mezelf vraag omdat ik me anders lastig voel maar altijd wel voor een ander in de weer ben en de ruimte geef wat de ander wil.
Ik ben daar waarschijnlijk te verzorgend in dat weet ik is ook mijn valkuil.
Ineens had ik het gevoel ik wil naar huis en zag het niet meer zitten om bij mijn vriend te blijven slapen en heb ook gezegd ik ga naar huis.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik me al behoorlijk had geergerd aan zijn dochtertje .
Huilen om een broek die ze niet wil hebben ,broodje wat ze bestelde niet op wilde eten idem ijsje.
Vervolgens had ze door dat we geirriteerd waren en het naadje van de kous wilde weten..
Thuis aangekomen wilde ik naar huis maar vriend wilde met mij bespreken het hoe en wat.
Zijn dochter bleef gewoon erbij staan en ik heb gezegd niet met haar erbij.
Hij stuurde haar niet weg en probeerde toch een discussie.
Ik heb gezegd klaar met luister vinken hup naar boven.
We zijn nog geen 2 min verder en stond ze huilend beneden want ze mocht niet meeluisteren.
Ik werd echt boos en ben met boze woorden en eerlijk gezegd wel met kwetsende woorden richting hem vertrokken met mijn dochter.
Ik zal misschien wel overtrokken hebben gereageerd volgens sommige maar zolang we elkaar kennen kan ik niet met hem praten over zijn dochter.
Hij vergoeilijkt alles wat ze doet en ik vind dat zei hem te baas is en ik vind dat erg om te zien hoe hij verandert als zij bij ons is.
Het boekje verhaal was waarschijnlijk de druppel voor mij maar alles buitelde binnen in mij.
Ben nu dus thuis en heb niets meer vernomen van hem.
Voel me beroerd maar het lukt me niet om contakt op te nemen omdat ik deze situaties moe ben.
Laat ik er wel bij vermelden dat ik zielsveel van hem houd en perfekt bij me past.
Overdrijf ik of moet ik naar mijn gevoel luisteren en inzien dat dit een breuk moment is.
Wie begrijpt mij gevoel en wat ik bedoel of heeft goede raad?
zondag 21 december 2008 om 14:25
quote:bibibibi schreef op 21 december 2008 @ 13:59:
Ik heb jullie berichten gelezen en er zitten punten in die ik ook zo zie.
Ik heb ook duidelijk gezegd dat ik lectuur wilde kopen.
Ook heb ik gezegd dat ik niet wil praten met zijn kind erbij want het voelt voor mij telkens een nederlaag dat vader met mij mot heeft en dat wil ik niet dat verzwakt mijn positie als ouder.
Ik ben een volwassen vrouw en zij een kind en natuurlijk is zij nr 1 ik zou niet anders willen.
Wat de kloe in deze is dat zijn ex regelmatig de omgang frustreert plus het feit dat hij zich schuldig voelt tav de scheiding erg mee wappert.
Hij is ook al eens aangesproken door ex dat ik zijn kind had aangesproken.
Dit vertelt ze allemaal door.
Hier word dus eigenlijk altijd op de tenen gelopen als ze komt ook door mijn andere kinderen omdat ze de andere ook irriteerd met haar gedrag.
Mijn vriend geeft me overigens wel vaak gelijk maar voelt zich wel klem zitten.
Het is heus niet zo dat ik een kind wil afbranden maar ik en partner horen wel boven de kinderen te staan.
Ik ben zelf hulpverlener en ondersteun mensen met opvoedings problemenen ik vind dit als ik beroepsmatig niet okee als ik zo erna kijk
Wat de toekomst betreft was het zeker de bedoeling dat we gingen samenwonen en in zijn huis zouden trekken maar alle plannen voor de toekomst wat dat betreft zijn al gecanseld van mij zijde omdat zijn ex hun gezamelijke woning van toen niet wil verkopen aan mijn vriend omdat ze niet wil dat we in haar stad komen wonen en haar kind moet haar eigen kamer houden van vroeger.
Eigenlijk hangt heel de situatie vast van manipulatie van ex haar kant.
Wbt even terug komend op de opvoeding van de dochter .
Ik ben het er ook helemaal mee eens dat een kind zo word door een opvoeding en ik wil inderdaad dat mijn vriend juist omdat hij het eigenlijk wel ziet dat alles toch niet helemaal klopt zich inzet.
Samengestelde gezinnen zijn de moeilijkste gezinnen die er zijn daar ben ik me van bewust.
In die zin hebben we ook een stiefoudercursus gevolgd om te kunnen begrijpen hoe het voor een ieder betekent vooral voor de kinderen.
Ik zelf heb 4 kinderen en die hebben geen moeite met delen met andere omdat ik altijd ruimte had en heb voor andere[vriendjes, vriendinnetjes]
Dus dat loopt goed ze zijn oprecht blij met mijn vriend het enige wat niet loopt is de opvoeding van zijn kind.
Overigens heeft hij gesmst dat hij vanavond wil praten.
Toch wel positiefHet spijt me maar in mijn opvatting heeft zijn ex geen aandeel hierin. Ik weet heel goed dat het vervelend kan zijn als beide biologische ouders het niet goed met elkaar kunnen vinden. Jullie twee zijn degenen die toelaten dat de moeder zo'n invloed heeft; jullie zijn degenen die toelaten dat de dochter zo'n invloed heeft. De sleutel tot de oplossing ligt wat mij betreft in de relatie tussen jou en je partner.
Ik heb jullie berichten gelezen en er zitten punten in die ik ook zo zie.
Ik heb ook duidelijk gezegd dat ik lectuur wilde kopen.
Ook heb ik gezegd dat ik niet wil praten met zijn kind erbij want het voelt voor mij telkens een nederlaag dat vader met mij mot heeft en dat wil ik niet dat verzwakt mijn positie als ouder.
Ik ben een volwassen vrouw en zij een kind en natuurlijk is zij nr 1 ik zou niet anders willen.
Wat de kloe in deze is dat zijn ex regelmatig de omgang frustreert plus het feit dat hij zich schuldig voelt tav de scheiding erg mee wappert.
Hij is ook al eens aangesproken door ex dat ik zijn kind had aangesproken.
Dit vertelt ze allemaal door.
Hier word dus eigenlijk altijd op de tenen gelopen als ze komt ook door mijn andere kinderen omdat ze de andere ook irriteerd met haar gedrag.
Mijn vriend geeft me overigens wel vaak gelijk maar voelt zich wel klem zitten.
Het is heus niet zo dat ik een kind wil afbranden maar ik en partner horen wel boven de kinderen te staan.
Ik ben zelf hulpverlener en ondersteun mensen met opvoedings problemenen ik vind dit als ik beroepsmatig niet okee als ik zo erna kijk
Wat de toekomst betreft was het zeker de bedoeling dat we gingen samenwonen en in zijn huis zouden trekken maar alle plannen voor de toekomst wat dat betreft zijn al gecanseld van mij zijde omdat zijn ex hun gezamelijke woning van toen niet wil verkopen aan mijn vriend omdat ze niet wil dat we in haar stad komen wonen en haar kind moet haar eigen kamer houden van vroeger.
Eigenlijk hangt heel de situatie vast van manipulatie van ex haar kant.
Wbt even terug komend op de opvoeding van de dochter .
Ik ben het er ook helemaal mee eens dat een kind zo word door een opvoeding en ik wil inderdaad dat mijn vriend juist omdat hij het eigenlijk wel ziet dat alles toch niet helemaal klopt zich inzet.
Samengestelde gezinnen zijn de moeilijkste gezinnen die er zijn daar ben ik me van bewust.
In die zin hebben we ook een stiefoudercursus gevolgd om te kunnen begrijpen hoe het voor een ieder betekent vooral voor de kinderen.
Ik zelf heb 4 kinderen en die hebben geen moeite met delen met andere omdat ik altijd ruimte had en heb voor andere[vriendjes, vriendinnetjes]
Dus dat loopt goed ze zijn oprecht blij met mijn vriend het enige wat niet loopt is de opvoeding van zijn kind.
Overigens heeft hij gesmst dat hij vanavond wil praten.
Toch wel positiefHet spijt me maar in mijn opvatting heeft zijn ex geen aandeel hierin. Ik weet heel goed dat het vervelend kan zijn als beide biologische ouders het niet goed met elkaar kunnen vinden. Jullie twee zijn degenen die toelaten dat de moeder zo'n invloed heeft; jullie zijn degenen die toelaten dat de dochter zo'n invloed heeft. De sleutel tot de oplossing ligt wat mij betreft in de relatie tussen jou en je partner.
zondag 21 december 2008 om 14:46
bibibibi, ik begrijp best dat dit een rotsituatie is, ik heb zelf een samengesteld gezin en dat ging lang niet altijd vanzelf.
Maar nu verschuif je het probleem van de dochter van je partner naar zijn ex.
Zijn ex is net zo min als zijn dochter verantwoordelijk voor de relatie die je met je partner hebt. Als tussen jullie een conflict ontstaat is het toch echt iets tussen jullie om op te lossen. En niet kind van of ex van.
Maar nu verschuif je het probleem van de dochter van je partner naar zijn ex.
Zijn ex is net zo min als zijn dochter verantwoordelijk voor de relatie die je met je partner hebt. Als tussen jullie een conflict ontstaat is het toch echt iets tussen jullie om op te lossen. En niet kind van of ex van.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 21 december 2008 om 14:49
Oef, ik ben gek op kinderen maar dit soort kids kan ik niet uitstaan... Tegelijkertijd weet ik dat het de ouders zijn die het kind verpesten, het kind zelf kan er niets aan doen. Maar aaaaargh, een kind wat zich persé wil bemoeien met volwassen gesprekken, the horror! Denk dat je hier echt echt echt afspraken met je vriend over moet gaan maken, maar ja, probleem is dat zijn dochter je dan snel als de kwaaie pier zal gaan zien. Anyway, wens je veel succes (f)
anoniem_10333 wijzigde dit bericht op 21-12-2008 14:49
Reden: typen = moeilijk
Reden: typen = moeilijk
% gewijzigd
zondag 21 december 2008 om 15:52
ik heb ook niet gezegd dat het kind verantwoordelijk is voor de situatie.
Mijn partner laat zich bespelen door ex en kind en dat is nu juist waar ik zo over val.
Hij wappert in de situatie mee.
Ik wil dat de grote mensen dingen niet besproken worden met kind erbij! zie topic
Hij geeft haar de macht door haar niet te corrigeren om bang te zijn dat ze niet meer wil komen en ex de situatie dan aangrijpt om haar thuis te houden.
Ik begrijp het dilemme van vriend wel maar zo komen we in een broeierige sfeer wat gaat emmeren en daar wil ik nu dus uit en heb dat al vaak aangegeven aan vriend.
Vandaar mijn vraag was of ik de situatie overtrek
Mijn partner laat zich bespelen door ex en kind en dat is nu juist waar ik zo over val.
Hij wappert in de situatie mee.
Ik wil dat de grote mensen dingen niet besproken worden met kind erbij! zie topic
Hij geeft haar de macht door haar niet te corrigeren om bang te zijn dat ze niet meer wil komen en ex de situatie dan aangrijpt om haar thuis te houden.
Ik begrijp het dilemme van vriend wel maar zo komen we in een broeierige sfeer wat gaat emmeren en daar wil ik nu dus uit en heb dat al vaak aangegeven aan vriend.
Vandaar mijn vraag was of ik de situatie overtrek
zondag 21 december 2008 om 16:08
Bibi,moeilijke situatie hoor die denk niet zo 123 op te lossen is.
Positief puntje is wel dat je vriend wel inziet dat het eigenlijk de verkeerde kant op gaat met de opvoeding van zijn dochter.
Ik kan mij aan de andere kant zijn angst ook wel voorstellen dat dochter niet meer wil komen als ze haar zin niet krijgt.
Hoe vaak is ze bij je vriend?
En het huis van je vriend is er geen mogelijkheid om het te verkopen en samen naar een ander huis te kijken.?
En hoezo heeft zijn ex nog steeds iets over het huis te zeggen,is dat niet met de scheiding meteen geregeld dan?
Positief puntje is wel dat je vriend wel inziet dat het eigenlijk de verkeerde kant op gaat met de opvoeding van zijn dochter.
Ik kan mij aan de andere kant zijn angst ook wel voorstellen dat dochter niet meer wil komen als ze haar zin niet krijgt.
Hoe vaak is ze bij je vriend?
En het huis van je vriend is er geen mogelijkheid om het te verkopen en samen naar een ander huis te kijken.?
En hoezo heeft zijn ex nog steeds iets over het huis te zeggen,is dat niet met de scheiding meteen geregeld dan?
zondag 21 december 2008 om 16:20
Ja het huis staat nu te koop omdat ex het niet mag hebben en nee het is nog niet geregeld omdat de scheiding nu al 1.5 jr duurt en nog steeds niet is geregeld voor de rechtbank omdat ex niets wil en ook niet aangeeft wat ze wel wil.
Behalve dat wij het niet mogen hebben terwijl het mijn vriend zijn ouderlijk huis is.
De verkoop loopt dus ook niet met de crisis in deze tijd dus wij kunnen ook niet verder plannen maken voor de toekomst.
De omgangsregeling is ook nog steeds een voorlopige vandaar de angst van vriend maar ondertussen stappelen hier wel de ergenissen op met alle schade vandien in onze relatie.
En eerst dacht even kwestie van geduld maar na een jaar is mijn geduld een beetje op.
Kan nog wel een jaar duren.
Mijn vriend is wel elke dag in ons gezin maar betekent wel 3 uur reizen op een dag naar en van zijn werk.
Ik begin me toch wel moedeloos te voelen nu ik het hier zo concreet opschrijf pfffffffffff
Behalve dat wij het niet mogen hebben terwijl het mijn vriend zijn ouderlijk huis is.
De verkoop loopt dus ook niet met de crisis in deze tijd dus wij kunnen ook niet verder plannen maken voor de toekomst.
De omgangsregeling is ook nog steeds een voorlopige vandaar de angst van vriend maar ondertussen stappelen hier wel de ergenissen op met alle schade vandien in onze relatie.
En eerst dacht even kwestie van geduld maar na een jaar is mijn geduld een beetje op.
Kan nog wel een jaar duren.
Mijn vriend is wel elke dag in ons gezin maar betekent wel 3 uur reizen op een dag naar en van zijn werk.
Ik begin me toch wel moedeloos te voelen nu ik het hier zo concreet opschrijf pfffffffffff
zondag 21 december 2008 om 16:44
Ah oké ik snap het,lijkt mij idd ook erg frustrerend.
Ik weet niet of ik het geduld zou kunnen opbrengen..
Misschien moet je vriend toch nog eens met zijn ex om de tafel gaan zitten om eens te praten over wat ze nu eigenlijk wil
Dochter moet de kamer van vroeger houden en daarom wil ze haar deel niet verkopen (ik denk dat ze bedoelt dat ze jou niet in dat huis wil) maar het huis staat wel te koop..
Ik bedoel dan is die kamer toch sowieso weg?
Waarom laat ze zich niet gewoon uitkopen denk ik dan..
Iig succes vanavond met het gesprek.
Ik weet niet of ik het geduld zou kunnen opbrengen..
Misschien moet je vriend toch nog eens met zijn ex om de tafel gaan zitten om eens te praten over wat ze nu eigenlijk wil
Dochter moet de kamer van vroeger houden en daarom wil ze haar deel niet verkopen (ik denk dat ze bedoelt dat ze jou niet in dat huis wil) maar het huis staat wel te koop..
Ik bedoel dan is die kamer toch sowieso weg?
Waarom laat ze zich niet gewoon uitkopen denk ik dan..
Iig succes vanavond met het gesprek.
