Vraagjes over verliefd zijn op anderen

10-02-2009 14:44 14 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik lees hier geregeld dat vrouwen met een gelukkige relatie toch wel eens verliefd worden op een ander. Ik vraag me af of dat eerder regel of uitzondering is. Vandaar (puur uit nieuwsgierigheid) een paar vragen aan mensen die al minstens 10 jaar een gelukkige relatie hebben :

- Ben je al eens of meerdere keren op een ander dan je eigen partner verliefd geworden tijdens die relatie?

- Voel(de) je je daar schuldig over?

- Hoe snel is het overgegaan, of is het nooit overgegaan?

- Had je die verliefdheid volgens jou kunnen vermijden?

- Had die verliefdheid gevolgen voor je gevoelens voor je partner en zo ja, welke?

- Was het achteraf beschouwd een ervaring die goed of slecht geweest is voor jou en je relatie?

- Wat zou je voelen/denken als je partner een soortgelijke verliefdheid voelde voor een ander?



PS Als je nog nooit op een ander verliefd was, lees ik dat ook graag!
Alle reacties Link kopieren
Nimmer. Gelukkig niet!
Alle reacties Link kopieren
Nog nooit meegemaakt. Ik denk dat ik me daar ook voor afsluit. Ik zou het niet zo snel laten gebeuren, daarvoor vind ik onze relatie te waardevol.



Ik denk dat je zoiets best in de hand hebt. Aan de andere kant, kan het je toch wel ineens patsboem overkomen schat ik. Dan lijkt het me zaak om daar zo open mogelijk over te zijn tegen je partner, zodat je geen stomme dingen gaat doen. Zoals vreemdgaan en daar dan vreselijke spijt van hebben. Auwtsj. (ik moet er niet aan denken, wat een stress).
Alle reacties Link kopieren
Dit jaar 10 jaar, telt dat ook?



Ik ben weleens verliefd op iemand anders geweest ja.

En daar voelde ik me ook niet schuldig over.



Nee, die verliefdheid viel niet te vermijden, dat overkwam me en ging ook vanzelf weer over.



Had absoluut geen gevolgen voor de gevoelens voor mijn partner, heb onze relatie er nooit anders door bekeken.



In 1 geval was het niet zo'n beste ervaring voor onze relatie, toen is er ook daadwerkelijk gezoend met de persoon in kwestie (met medeweten van mijn man overigens). Dat ging wat verder dan de andere keren, maar heeft ons uiteindelijk ook geen schade toegebracht.



Ik zou het niet erg vinden als mijn partner verliefd werd op iemand anders. Ik zie verliefdheid eigenlijk als een puur hormonale reactie op een ander. Een verliefdheid valt in het niet bij de liefde die mijn man en ik voor elkaar voelen en de relatie die we samen hebben opgebouwd.

Ik word vrij makkelijk verliefd, in de zin van 'kriebels in mijn buik', heeft niet zoveel te maken met mijn relatie en hoe goed die is. Ik doe er ook nooit iets mee.
Alle reacties Link kopieren
Eowynn, zoals jij het beschrijft klinkt het alsof jouw verliefdheden niet erg diep gaan, niet erg overweldigend zijn. Klopt dat?
Alle reacties Link kopieren
Klopt Dat is maar net hoe ver je het laat komen, lijkt me. Ik kan best verliefd worden, maar ik bespreek het niet met diegene, laat het niet merken, ga er niet over lopen fantaseren voor zover mogelijk, en dan wordt het ook niet een hele diepe verliefdheid. Wat je niet voedt wordt ook niet groter.
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik ben weleens op een ander verliefd geweest.

Ja, daar voelde ik me schuldig over, verschrikkelijk schuldig.

Ja, het ging na een jaar weer over.

Ja, door die verliefdheid wilde ik hard voor mijn relatie vechten.

Ja, het was achteraf gezien een goede ervaring omdat ik nu weet dat ik mezelf kan beheersen. Je hoort wel eens "het gebeurde gewoon", nou echt niet. Je bent zelf heel bewust bezig met je eigen gedrag in zo'n fase en ik geloof niet dat dingen ineens spontaan gebeuren zonder dat je er erg in hebt of dat er een stemmetje in je achterhoofd fluistert (*ik heb zelf op het punt gestaan de ander te zoenen, maar er was toch iets dat me weerhield).

Ik zou het niet leuk vinden wanneer mijn partner verliefd zou worden op een ander, maar tegelijkertijd is de relatie dusdanig sterk dat we dat wel aankunnen



x
Alle reacties Link kopieren
gelukkig is me dat nog nooit overkomen
Alle reacties Link kopieren
Weleens een crush gehad (na 8 jaar). Blozen, kriebels dat wel. Maar nooit echt verliefd. Ik heb het onderwerp van mijn crush wel vermeden, of in ieder geval niet opgezocht. En nee, geen schuldgevoel.

Volgens mij kan dat wel gebeuren hoor, dat je met een ander dan je eigen man (sexuele) spanning voelt. Maar dat staat echt mijlenver af van echt vreemdgaan, laat staan een affaire.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
nu 14 jaar een relatie, 1 crush en 1 x vreemdgegaan. Gaat om twee verschillende personen, however.



De crush voelde ik me niet schuldig over, het was gewoon qua uiterlijk helemaal 'mijn' type en bleek ook nog een waanzinnig geestig en intelligent persoon. Heb hem een beetje ontweken, had het idee dat er bij hem ook wel 'iets' gebeurde tov mij.

Had geen enkel effect op mijn relatie, vond mijn man niet minder lief of leuk en besefte me heel rationeel dat het gewoon een fase was.

Ging vanzelf over.



het vreemdgaan was een heel andere toestand, was niet verliefd en voelde me wel schuldig. Is allemaal uitgepraat, rechtgezet en we zijn er beter van geworden.

Het vertrouwen is niet geschaad en ik kan oprecht zeggen dat ik zo iets werkelijk nimmer meer zal doen.
Alle reacties Link kopieren
Overal Ja op, het gevoel trekt na een tijdje weg (als de vlaag van verstandverbijstering weer voorbij is), de ervaring is goed geweest en ik zou oh, zo niet blij zijn geweest als hij ditzelfde had gevoeld voor een ander. (Maar dat komt ook omdat hij een heel ander persoon is en het voor hem iets heel anders zou betekenen).
Alle reacties Link kopieren
quote:Mimosa123 schreef op 10 februari 2009 @ 16:39:

Overal Ja op, het gevoel trekt na een tijdje weg (als de vlaag van verstandverbijstering weer voorbij is), de ervaring is goed geweest en ik zou oh, zo niet blij zijn geweest als hij ditzelfde had gevoeld voor een ander. (Maar dat komt ook omdat hij een heel ander persoon is en het voor hem iets heel anders zou betekenen).



In die laatste zin zit misschien de sleutel van het 'geheim', want ik ben waarschijnlijk ook zo'n persoon zoals je man. Of ik ben écht verliefd, en dan gaat dat heel ver/diep, of ik ben het helemaal niet.

Vandaar dat ik ook niet verliefd kan zijn op een ander als ik zelf een goede relatie heb.

Ik vind het altijd bijzonder als gezegd wordt dat je ook in een gelukkige relatie wel eens verliefd kunt worden op een ander, ik begrijp dat namelijk niet.



Mimosa, kun je uitleggen wat je precies bedoelt, dat je man een andere persoon is en het voor hem iets anders zou betekenen?
quote:Reiger100 schreef op 10 februari 2009 @ 14:44:

- Ben je al eens of meerdere keren op een ander dan je eigen partner verliefd geworden tijdens die relatie?jaquote:- Voel(de) je je daar schuldig over?jaquote:- Hoe snel is het overgegaan, of is het nooit overgegaan?na 2 of 3 jaarquote:- Had je die verliefdheid volgens jou kunnen vermijden?weet ik nietquote:- Had die verliefdheid gevolgen voor je gevoelens voor je partner en zo ja, welke?neequote:- Was het achteraf beschouwd een ervaring die goed of slecht geweest is voor jou en je relatie?weet ik nietquote:- Wat zou je voelen/denken als je partner een soortgelijke verliefdheid voelde voor een ander?weet ik niet
Alle reacties Link kopieren
Reiger: Het is precies zoals jij het zegt.

Ik denk dat verschillende mensen op verschillende manieren van anderen kunnen houden. Voor de een gaat verliefd zijn en houden van heeeeeeeel erg diep en deze mensen kunnen zich helemaal niet voorstellen dat er in hun hart ook maar enigszins plaats zou kunnen zijn voor een ander als die ene persoon.

Andere mensen laten hun hart rondfladderen en houden van iedereen en alles, maar op hun eigen manier zijn ze net zo goed aan iemand verbonden.

Ik las ooit iets over liefdesstijlen en de verschillen daarin en dat het soms best moelijk kan zijn om van elkaar te houden, omdat je dat op verschillende manieren doet.



Uit eigen ervaring weet ik dat ik de neiging heb om Jan en Alleman leuk te vinden. Ik zou met heel veel mensen gelukkig kunnen zijn, maar mijn huidige partner is wel Mijn Man, ik heb bewust voor hem gekozen. Het moet wel een heel speciale kerel zijn, wil ie beter bij me passen als mijn partner. Hij is net als jij. Hij gaat helemaal voor 1 persoon, wordt niet makkelijk echt verliefd. Hij geeft toe dat ie fysiek gezien soms erg leuke vrouwen tegen komt, maar met niemand die zowel mentale als fysieke klik heeft die hij bij mij had.

Mocht hij dus opeens zeggen dat hij echt verliefd is op een ander, dan is ie iemand tegen gekomen die in zijn optiek toch echt heel bijzonder is. Da's dus zware concurrentie voor mij!

Terwijl als ik iemand ben tegengekomen die ik leuk vind, dan betekent dat nog niets. Die persoon moet nog wel heeeeeel wat moeite doen, wil hij concurrentie woren voor mijn partner. Voor mij betekent het niet veel bijzonders als ik een leuk iemand tegen kom, want ik kom er veel te veel tegen.



Misschien is het ook wel een kwestie van wanneer je zegt dat je iemand leuk vind / verliefd bent.



Nah jah, conclusie is dus dat ik gemerkt heb dat ik wel die tussenfases tussen Heel erg verliefd of Helemaal niet verliefd heb, en hij niet. En dat geld voor meer mensen.



(Denk maar terug aan school Je had van die meisjes die constant op allerlei kerels verliefd waren, elke week een ander. En de mensen die jarenlang diep smachtend achter 1 persoon aan gingen....)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven