Relaties
alle pijlers
vreemd gaan .. over.. of verder gaan?
woensdag 9 december 2009 om 23:42
Zoenen vind ik al te ver gaan..
Ik hou echt mega veel van mijn vriend en kan me er niet overheen zetten als hij vreemd zou gaan. Heel onze vertrouwensband zou weg gaan. Want je zoent niet zomaar met iemand anders ook al ben je dronken, eenzaam, verdrietig, mij zat streep door wat niet van toepassing is.
Ik hou echt mega veel van mijn vriend en kan me er niet overheen zetten als hij vreemd zou gaan. Heel onze vertrouwensband zou weg gaan. Want je zoent niet zomaar met iemand anders ook al ben je dronken, eenzaam, verdrietig, mij zat streep door wat niet van toepassing is.
donderdag 10 december 2009 om 00:32
donderdag 10 december 2009 om 01:59
Ik vind zoenen al vreemdgaan maar durf niet te zeggen wat ik zou doen als mijn partner vreemd gaat. Het ligt natuurlijk en wat hij doet met diegene en hoe vaak. Ik zei altijd vreemdgaan is einde oefening. Maar als je echt van iemand houd wil je diegene dan niet nog een tweede kans geven ? Ik kan niet zeggen hoe ik zou reageren en ik hoop er ook nooit achter te komen.
donderdag 10 december 2009 om 06:45
Als het gaat om alleen sex gaat; niet leuk, maar ook niet het einde van onze relatie.
Wij hebben ooit de afspraak gemaakt dat mocht zoiets gebeuren, we het niet het verdriet van de ander maken, oftewel, niet over praten.
Als een van ons echt verliefd zou worden op een ander is het natuurlijk een ander verhaal. Maar ook dan zou ik liever bij elkaar blijven als er nog liefde is. We hebben twee kinderen, en die gunnen we een vader en moeder in huis.
Wij hebben ooit de afspraak gemaakt dat mocht zoiets gebeuren, we het niet het verdriet van de ander maken, oftewel, niet over praten.
Als een van ons echt verliefd zou worden op een ander is het natuurlijk een ander verhaal. Maar ook dan zou ik liever bij elkaar blijven als er nog liefde is. We hebben twee kinderen, en die gunnen we een vader en moeder in huis.
donderdag 10 december 2009 om 07:42
Komt een vrouw bij de dokter gelezen/gezien?
Dat is nou een voorbeeld van, ondanks vreemdgaan, echte liefde.
Het kan dus wel.
Persoonlijk zou ik er niet tegen kunnen als mijn vriend vreemd zou gaan. Ik zou hem voor geen goud kwijt willen, en zelfs misschien wel bereid zijn hem te vergeven om hem maar niet kwijt te raken. Maar ik weet gewoon dat ik hem dan niet meer vertrouw. Dat zou me helemaal opvreten en dat is ook niet echt gezond. Dus hoe moeilijk ook, voor mij zou het over zijn waarschijnlijk.
Dat is nou een voorbeeld van, ondanks vreemdgaan, echte liefde.
Het kan dus wel.
Persoonlijk zou ik er niet tegen kunnen als mijn vriend vreemd zou gaan. Ik zou hem voor geen goud kwijt willen, en zelfs misschien wel bereid zijn hem te vergeven om hem maar niet kwijt te raken. Maar ik weet gewoon dat ik hem dan niet meer vertrouw. Dat zou me helemaal opvreten en dat is ook niet echt gezond. Dus hoe moeilijk ook, voor mij zou het over zijn waarschijnlijk.
donderdag 10 december 2009 om 07:55
Het blijkt wel weer dat vreemdgaan zo veel meer kan zijn dan alleen maar zoenen of sex.
Mijn ex had ook een vrouwelijke collega (bloedmooi (echt!) en 15 jaar jonger...) waar hij steeds meer over praatte en zulke gezellige lunchpauzes mee had.
Op een avond vroeg ik 'moet ik me zorgen maken om deze collega'?' Zijn antwoord: Dat is precies waar we het vandaag over hebben gehad....
Dát is dus ook vreemdgaan in mijn ogen! Gevoelens krijgen is één ding, maar daar niks mee doen (en wél met de betreffende persoon erover praten zonder er met je ex over te praten) is echt fout.
Hij zou het contact verbreken. Vijf weken later vergat hij zijn mobiel ergens mee naar toe te nemen en net toen belde zij 'toevallig'...
Mijn ex had ook een vrouwelijke collega (bloedmooi (echt!) en 15 jaar jonger...) waar hij steeds meer over praatte en zulke gezellige lunchpauzes mee had.
Op een avond vroeg ik 'moet ik me zorgen maken om deze collega'?' Zijn antwoord: Dat is precies waar we het vandaag over hebben gehad....
Dát is dus ook vreemdgaan in mijn ogen! Gevoelens krijgen is één ding, maar daar niks mee doen (en wél met de betreffende persoon erover praten zonder er met je ex over te praten) is echt fout.
Hij zou het contact verbreken. Vijf weken later vergat hij zijn mobiel ergens mee naar toe te nemen en net toen belde zij 'toevallig'...
donderdag 10 december 2009 om 09:03
Ik heb liever dat mijn vriend dronken in de kroeg een meisje zoent dan dat hij contact heeft met iemand (zonder te zoenen) waar hij persoonlijke gesprekken mee heeft etc.. Verliefdheid kan gebeuren binnen een relatie, maar ik vind dat je er dan niets mee moet doen als je relatie je lief is. Wij hebben de afspraak dat we zo'n verliefdheid ook niet opbiechten dan, kan de ander niets mee
vrijdag 11 december 2009 om 15:05
Hoi allemaal,
ik lees diverse reacties hier.. en merk ook meteen wie het niet heeft meegemaakt.. pas als je t ervaart weet je hoe je zult reageren.. en zelfs dan weet je het nog niet..
ik ben er nu bijna 1,5 jaar geleden achtergekomen dat mn toenmalige vriend is vreemdgegaan.. 2 jaar samen.. en dan ontdek je door kleine dingen (telrekening verstoppen, tel uit zetten in mijn bijzijn, stiekem smsen enz) ik wilde het gewoon niet geloven en bleef weken maar uitstellen om de waarheid te ondervinden.. Ik wilde het weten, maar ook weer niet!
En dan lees je de sms van "haar" hoe lekker t was en dat t al 3 dagene geleden was..Dan slaat je hart niet een keer over, maar staat ie gewoon stil! krijg geen lucht, raak in paniek, wat nu?! zeggen, nee, weglopen! boos worden! geen idee... ik confronteer hem er mee... mooi smoesje verzonnen en ik dommerik trap er in!! 3 dagen later anoniem een bericht.. dat mn vriend gesignaleerd is met n ander.. G*dverdomme! dit kan niet waar zijn.. confronteer hem er weer mee... (mijn hart klopt nu weer sneller nu ik t weer vertel en in mn hoofd en gevoel herbeleef)
HIJ: iemand probeert ons uit elkaar te halen.. weer geloof k hem.. hij zou me dat nooit aan doen, want ik hou van hem..
En dan zijn de weken er na een hel.. elke dag was als n roes.. t weten, maar niet bevestigd hebben.. hem smeken voor de waarheid.. ruzie, verdriet, ongeloof! alles!! alles passeert dan door je leven.. niet meer helder zijn op je werk, alles voelt anders.. en dan na dagen , weken smeken.. krijg k de waarheid.. boem pats: ik heb t met haar gedaan..
en daar moet k t dan maar mee doen.. o nee wacht t wordt nog erger, onveilig!! dan verdwijnt de grond onder me.. ik raak in paniek ren naar de gang begin te schreeuwen! sla tegen de muur.. ik voel alsof k in elkaar zak... me zo`n pijn doen, zo oneerlijk! zoveel verdriet en me nog in onveiligheid brengen ook! ben altijd zo netjes en voorzichtig en dan zal zo`n lul t voor je verpesten!! nu weet k van t vreemdgaan.. maar dan begint de hel pas echt...
ik lees diverse reacties hier.. en merk ook meteen wie het niet heeft meegemaakt.. pas als je t ervaart weet je hoe je zult reageren.. en zelfs dan weet je het nog niet..
ik ben er nu bijna 1,5 jaar geleden achtergekomen dat mn toenmalige vriend is vreemdgegaan.. 2 jaar samen.. en dan ontdek je door kleine dingen (telrekening verstoppen, tel uit zetten in mijn bijzijn, stiekem smsen enz) ik wilde het gewoon niet geloven en bleef weken maar uitstellen om de waarheid te ondervinden.. Ik wilde het weten, maar ook weer niet!
En dan lees je de sms van "haar" hoe lekker t was en dat t al 3 dagene geleden was..Dan slaat je hart niet een keer over, maar staat ie gewoon stil! krijg geen lucht, raak in paniek, wat nu?! zeggen, nee, weglopen! boos worden! geen idee... ik confronteer hem er mee... mooi smoesje verzonnen en ik dommerik trap er in!! 3 dagen later anoniem een bericht.. dat mn vriend gesignaleerd is met n ander.. G*dverdomme! dit kan niet waar zijn.. confronteer hem er weer mee... (mijn hart klopt nu weer sneller nu ik t weer vertel en in mn hoofd en gevoel herbeleef)
HIJ: iemand probeert ons uit elkaar te halen.. weer geloof k hem.. hij zou me dat nooit aan doen, want ik hou van hem..
En dan zijn de weken er na een hel.. elke dag was als n roes.. t weten, maar niet bevestigd hebben.. hem smeken voor de waarheid.. ruzie, verdriet, ongeloof! alles!! alles passeert dan door je leven.. niet meer helder zijn op je werk, alles voelt anders.. en dan na dagen , weken smeken.. krijg k de waarheid.. boem pats: ik heb t met haar gedaan..
en daar moet k t dan maar mee doen.. o nee wacht t wordt nog erger, onveilig!! dan verdwijnt de grond onder me.. ik raak in paniek ren naar de gang begin te schreeuwen! sla tegen de muur.. ik voel alsof k in elkaar zak... me zo`n pijn doen, zo oneerlijk! zoveel verdriet en me nog in onveiligheid brengen ook! ben altijd zo netjes en voorzichtig en dan zal zo`n lul t voor je verpesten!! nu weet k van t vreemdgaan.. maar dan begint de hel pas echt...
vrijdag 11 december 2009 om 15:24
quote:moi24 schreef op 11 december 2009 @ 15:05:
Hoi allemaal,
ik lees diverse reacties hier.. en merk ook meteen wie het niet heeft meegemaakt.. pas als je t ervaart weet je hoe je zult reageren.. en zelfs dan weet je het nog niet..
ik ben er nu bijna 1,5 jaar geleden achtergekomen dat mn toenmalige vriend is vreemdgegaan.. 2 jaar samen.. en dan ontdek je door kleine dingen (telrekening verstoppen, tel uit zetten in mijn bijzijn, stiekem smsen enz) ik wilde het gewoon niet geloven en bleef weken maar uitstellen om de waarheid te ondervinden.. Ik wilde het weten, maar ook weer niet!
En dan lees je de sms van "haar" hoe lekker t was en dat t al 3 dagene geleden was..Dan slaat je hart niet een keer over, maar staat ie gewoon stil! krijg geen lucht, raak in paniek, wat nu?! zeggen, nee, weglopen! boos worden! geen idee... ik confronteer hem er mee... mooi smoesje verzonnen en ik dommerik trap er in!! 3 dagen later anoniem een bericht.. dat mn vriend gesignaleerd is met n ander.. G*dverdomme! dit kan niet waar zijn.. confronteer hem er weer mee... (mijn hart klopt nu weer sneller nu ik t weer vertel en in mn hoofd en gevoel herbeleef)
HIJ: iemand probeert ons uit elkaar te halen.. weer geloof k hem.. hij zou me dat nooit aan doen, want ik hou van hem..
En dan zijn de weken er na een hel.. elke dag was als n roes.. t weten, maar niet bevestigd hebben.. hem smeken voor de waarheid.. ruzie, verdriet, ongeloof! alles!! alles passeert dan door je leven.. niet meer helder zijn op je werk, alles voelt anders.. en dan na dagen , weken smeken.. krijg k de waarheid.. boem pats: ik heb t met haar gedaan..
en daar moet k t dan maar mee doen.. o nee wacht t wordt nog erger, onveilig!! dan verdwijnt de grond onder me.. ik raak in paniek ren naar de gang begin te schreeuwen! sla tegen de muur.. ik voel alsof k in elkaar zak... me zo`n pijn doen, zo oneerlijk! zoveel verdriet en me nog in onveiligheid brengen ook! ben altijd zo netjes en voorzichtig en dan zal zo`n lul t voor je verpesten!! nu weet k van t vreemdgaan.. maar dan begint de hel pas echt...Eh...niet iedereen reageert zo emotioneel als jij. Er zijn mensen die afspraken maken en zowel zichzelf als de ander aan die afspraken houden. De afspaken hier in huis zijn duidelijk en zullen worden nagekomen.
Hoi allemaal,
ik lees diverse reacties hier.. en merk ook meteen wie het niet heeft meegemaakt.. pas als je t ervaart weet je hoe je zult reageren.. en zelfs dan weet je het nog niet..
ik ben er nu bijna 1,5 jaar geleden achtergekomen dat mn toenmalige vriend is vreemdgegaan.. 2 jaar samen.. en dan ontdek je door kleine dingen (telrekening verstoppen, tel uit zetten in mijn bijzijn, stiekem smsen enz) ik wilde het gewoon niet geloven en bleef weken maar uitstellen om de waarheid te ondervinden.. Ik wilde het weten, maar ook weer niet!
En dan lees je de sms van "haar" hoe lekker t was en dat t al 3 dagene geleden was..Dan slaat je hart niet een keer over, maar staat ie gewoon stil! krijg geen lucht, raak in paniek, wat nu?! zeggen, nee, weglopen! boos worden! geen idee... ik confronteer hem er mee... mooi smoesje verzonnen en ik dommerik trap er in!! 3 dagen later anoniem een bericht.. dat mn vriend gesignaleerd is met n ander.. G*dverdomme! dit kan niet waar zijn.. confronteer hem er weer mee... (mijn hart klopt nu weer sneller nu ik t weer vertel en in mn hoofd en gevoel herbeleef)
HIJ: iemand probeert ons uit elkaar te halen.. weer geloof k hem.. hij zou me dat nooit aan doen, want ik hou van hem..
En dan zijn de weken er na een hel.. elke dag was als n roes.. t weten, maar niet bevestigd hebben.. hem smeken voor de waarheid.. ruzie, verdriet, ongeloof! alles!! alles passeert dan door je leven.. niet meer helder zijn op je werk, alles voelt anders.. en dan na dagen , weken smeken.. krijg k de waarheid.. boem pats: ik heb t met haar gedaan..
en daar moet k t dan maar mee doen.. o nee wacht t wordt nog erger, onveilig!! dan verdwijnt de grond onder me.. ik raak in paniek ren naar de gang begin te schreeuwen! sla tegen de muur.. ik voel alsof k in elkaar zak... me zo`n pijn doen, zo oneerlijk! zoveel verdriet en me nog in onveiligheid brengen ook! ben altijd zo netjes en voorzichtig en dan zal zo`n lul t voor je verpesten!! nu weet k van t vreemdgaan.. maar dan begint de hel pas echt...Eh...niet iedereen reageert zo emotioneel als jij. Er zijn mensen die afspraken maken en zowel zichzelf als de ander aan die afspraken houden. De afspaken hier in huis zijn duidelijk en zullen worden nagekomen.
vrijdag 11 december 2009 om 16:30
quote:Froep schreef op 10 december 2009 @ 07:31:
djeez, wat kortzichtig zeg.... Meteen maar dumpen. Als je nou jong bent en net een relatie hebt snap ik dat wel. Maar niet als je jaaaaaaaren bij elkaar bent en kindjes hebt.
En dan nog zeggen; dumpen die hap????
Is het schaden van vertrouwen na jaaaaaren en 2,3 kinderen verder dan minder erg?
Ik ben liever kortzichtig dan dat ik iemand een kans geef mij een tweede keer zo'n gruwelijk verdriet aan te doen. Want ik gok dat dát zal zijn wat ik voel als mijn vriend vreemd zou gaan. Ik heb er echter geen ervaring mee. Dat hoop ik ook niet te krijgen (en ik ga er vanuit dat ook niet te krijgen), maar de ervaring om het vertrouwen opnieuw op te moeten bouwen, daar bedank ik nog meer voor.
djeez, wat kortzichtig zeg.... Meteen maar dumpen. Als je nou jong bent en net een relatie hebt snap ik dat wel. Maar niet als je jaaaaaaaren bij elkaar bent en kindjes hebt.
En dan nog zeggen; dumpen die hap????
Is het schaden van vertrouwen na jaaaaaren en 2,3 kinderen verder dan minder erg?
Ik ben liever kortzichtig dan dat ik iemand een kans geef mij een tweede keer zo'n gruwelijk verdriet aan te doen. Want ik gok dat dát zal zijn wat ik voel als mijn vriend vreemd zou gaan. Ik heb er echter geen ervaring mee. Dat hoop ik ook niet te krijgen (en ik ga er vanuit dat ook niet te krijgen), maar de ervaring om het vertrouwen opnieuw op te moeten bouwen, daar bedank ik nog meer voor.
vrijdag 11 december 2009 om 16:45
Een eenmalig slippertje zou ik denk ik kunnen vergeven, als hij spijt heeft en beriied is om samen te kijken hoe het zover heeft kunnen komen.
Maar als hij naast mij willens en wetens een relatie begint met en ander, dan denk ik niet dat het me ooit nog lukt om te vertrouwen, en zou ik mezelf gekmaken. Ik heb ooit in relatie gezeten met iemand die mij niet vertrouwde en al mijn gangen naging, en heb mezelf toen beloofd dat ik dat nooit weer zou accepteren en dat ik ook zelf nooit zo zal worden. ls het vertrouwen weg is, is er voor mij geen basis meer om door te gaan.
Maar als hij naast mij willens en wetens een relatie begint met en ander, dan denk ik niet dat het me ooit nog lukt om te vertrouwen, en zou ik mezelf gekmaken. Ik heb ooit in relatie gezeten met iemand die mij niet vertrouwde en al mijn gangen naging, en heb mezelf toen beloofd dat ik dat nooit weer zou accepteren en dat ik ook zelf nooit zo zal worden. ls het vertrouwen weg is, is er voor mij geen basis meer om door te gaan.
