
Vreemdgaan & Moraalridders of vice versa
donderdag 29 januari 2009 om 13:00
Het valt mij op dat iedereen die een onderwerp opent waar vreemdgaan in voorkomt gelijk aan de schandpaal wordt genageld door medeforummers. Of het nu gaat om iemand die in het verleden is vreemdgegaan, op het punt staat om vreemd te gaan, een (sex) relatie heeft met een man / vrouw die getrouwd is, deze personen krijgen er goed van langs! Personen wiens partner is vreemdgegaan kunnen rekenen op medelijden en begrip van medeforummers en als de persoon, wiens partner is vreemdgegaan, overweegt om de relatie/huwelijk nog een kans gegeven is het advies meestal "run forrest run"(enigszins nog afhankelijk of er kinderen in het spel zijn of niet....).
Ik zelf ben een happy single met een leuk (sociaal) leven. Persoonlijk ben ik nog nooit vreemdgegaan tijdens mijn relaties en moet ik er ook niet aan denken dat mijn partner is vreemdgegaan of mijn toekomstige partner zou vreemdgaan, zoals ik dat ook niet zou doen. Voor mij zou het einde relatie betekenen, wat de "reden" van het vreemdgaan ook zou moge zijn.
Echter zie en hoor ik het meer dan regelmatig van mannen én vrouwen die volop vreemdgaan.......
Maar als ik jullie medeforummers moet geloven gaat (bijna) niemand van jullie vreemd en vertrouwen jullie je partners ook allemaal voor de volle 100%!
Ik vraag mij af hoe dit mogelijk is. Zijn de medeforummers van Viva niet representatief voor de rest van de mensheid? Want los van het feit dat ik het hoor en weet van anderen is het natuurlijk ook gewoon een feit dat (volgens mij) 1 op de 3 vreemdgaat als je de statistieken moet geloven (teveel in ieder geval).......
Ben benieuwd naar de reacties
Ik zelf ben een happy single met een leuk (sociaal) leven. Persoonlijk ben ik nog nooit vreemdgegaan tijdens mijn relaties en moet ik er ook niet aan denken dat mijn partner is vreemdgegaan of mijn toekomstige partner zou vreemdgaan, zoals ik dat ook niet zou doen. Voor mij zou het einde relatie betekenen, wat de "reden" van het vreemdgaan ook zou moge zijn.
Echter zie en hoor ik het meer dan regelmatig van mannen én vrouwen die volop vreemdgaan.......
Maar als ik jullie medeforummers moet geloven gaat (bijna) niemand van jullie vreemd en vertrouwen jullie je partners ook allemaal voor de volle 100%!
Ik vraag mij af hoe dit mogelijk is. Zijn de medeforummers van Viva niet representatief voor de rest van de mensheid? Want los van het feit dat ik het hoor en weet van anderen is het natuurlijk ook gewoon een feit dat (volgens mij) 1 op de 3 vreemdgaat als je de statistieken moet geloven (teveel in ieder geval).......
Ben benieuwd naar de reacties
donderdag 29 januari 2009 om 13:42
quote:Mamasaar schreef op 29 januari 2009 @ 13:38:
Parnell, tenzij ze met een dikke soa of een kind thuiskomen..."ehh, ja schat...moet je toch wat vertellen"
Ja, dan heeft partner er dus last van. En dat lijkt me prioriteit nummer 1 bij vreemdgaan: zorgen dat je partner er nooit of te nimmer achter komt, en zorgen dat je partner er op geen enkele manier hinder van ondervindt.
Als je daar niet voor kunt zorgen, moet je niet vreemdgaan. Vind ik.
@Inad: ja, ik zou ook ontzettend pissig zijn, maar meer omdat hij niet het fatsoen had om zijn escapade goed te verbergen.
Parnell, tenzij ze met een dikke soa of een kind thuiskomen..."ehh, ja schat...moet je toch wat vertellen"
Ja, dan heeft partner er dus last van. En dat lijkt me prioriteit nummer 1 bij vreemdgaan: zorgen dat je partner er nooit of te nimmer achter komt, en zorgen dat je partner er op geen enkele manier hinder van ondervindt.
Als je daar niet voor kunt zorgen, moet je niet vreemdgaan. Vind ik.
@Inad: ja, ik zou ook ontzettend pissig zijn, maar meer omdat hij niet het fatsoen had om zijn escapade goed te verbergen.

donderdag 29 januari 2009 om 13:43
Oh ja hoor, ik wil daar best eerlijk over zijn. Ik ben in het verleden wel eens vreemdgegaan hoor. Heeft anderhalve maand geduurd en toen heb ik het mijn vent opgebiecht omdat ik niet meer met mezelf kon leven. Had zo zijn oorzaken, dat vreemdgaan, maar het vreemdgaan zelf... dat boetekleed wilde ik graag aantrekken. Hoe lullig het ook was, ik dacht dat ik mijn koffers kon pakken en was daar ook toe bereid omdat mijn relatie toch al 2 jaar in 't slop zat. Man te druk met werk, ik totaal verwaarloosd, geen sex, geen intimiteit, geen leuke dingen, gewoon langs elkaar heenleven. Meermaals aangekaart (wat zeg ik.. maandelijks) met 0 op request.
En toen kwam hij. Een leuke 24 jarige knul.. en ik wilde me gewoon vrouw voelen. Ook nog vertelt tegen mijn vent dat ik gevoelens kreeg voor die 24 jarige knul. Maar mijn vent vond dat hij zich geen zorgen hoefde te maken. Ik had al twee jaar geen tot amper sex (denk 4 keer in die twee jaar), had jeuk en waar jeuk is, moet je krabben. Aldus geschiedde. Voelde me gevleid dat zo'n joch mij leuk vond terwijl ik dik 10 jaar ouder was. Sex was niet echt heel fantastisch, maar op dat moment vond ik het heerlijk. Tot knul gevoelens voor mij kreeg en ons samen 'oud' zag worden. En dat was niet de afspraak. Vond knul leuk, en hij maakte me gek in mijn hoofd, maar een relatie? Nah, dus niet.
Dus man verteld, boel met knul afgekapt en dacht dat ik kon vertrekken. Maar wat verbaasde me? Man ging ineens een charmeoffensief aanwenden. Wist dat hij een lutser was geweest en waar hij de mist in was gegaan en heeft 'knul' zelfs nog persoonlijk bedankt voor de schop onder zijn hol. Nog diezelfde avond spetterende sex gehad met man, beiden voor onze relatie gegaan en het is vanaf dag 1, nooit een 'issue' geweest in onze relatie.
Overigens, ik heb man ook direct verteld dat ik nooit spijt zou krijgen van mijn anderhalve maand met knul. Hij leerde me weer 'leven'. Dat schijnt namelijk te 'moeten'... dat je 'spijt' hebt. Maar ik was heel erg bereid mijn koffers te pakken. Sterker nog, dat was de bedoeling ook dat ik man vertelde dat ik EN vreemd was gegaan EN bij hem weg ging. Maar dat laatste, is er dus nooit van gekomen want hij wilde me niet laten gaan.
Sex tussen mij en man is nog steeds spetterend, en beiden nu, 12 jaar later nog steeds in een charmeoffensief. Ik laat 'm nooit meer gaan
En toen kwam hij. Een leuke 24 jarige knul.. en ik wilde me gewoon vrouw voelen. Ook nog vertelt tegen mijn vent dat ik gevoelens kreeg voor die 24 jarige knul. Maar mijn vent vond dat hij zich geen zorgen hoefde te maken. Ik had al twee jaar geen tot amper sex (denk 4 keer in die twee jaar), had jeuk en waar jeuk is, moet je krabben. Aldus geschiedde. Voelde me gevleid dat zo'n joch mij leuk vond terwijl ik dik 10 jaar ouder was. Sex was niet echt heel fantastisch, maar op dat moment vond ik het heerlijk. Tot knul gevoelens voor mij kreeg en ons samen 'oud' zag worden. En dat was niet de afspraak. Vond knul leuk, en hij maakte me gek in mijn hoofd, maar een relatie? Nah, dus niet.
Dus man verteld, boel met knul afgekapt en dacht dat ik kon vertrekken. Maar wat verbaasde me? Man ging ineens een charmeoffensief aanwenden. Wist dat hij een lutser was geweest en waar hij de mist in was gegaan en heeft 'knul' zelfs nog persoonlijk bedankt voor de schop onder zijn hol. Nog diezelfde avond spetterende sex gehad met man, beiden voor onze relatie gegaan en het is vanaf dag 1, nooit een 'issue' geweest in onze relatie.
Overigens, ik heb man ook direct verteld dat ik nooit spijt zou krijgen van mijn anderhalve maand met knul. Hij leerde me weer 'leven'. Dat schijnt namelijk te 'moeten'... dat je 'spijt' hebt. Maar ik was heel erg bereid mijn koffers te pakken. Sterker nog, dat was de bedoeling ook dat ik man vertelde dat ik EN vreemd was gegaan EN bij hem weg ging. Maar dat laatste, is er dus nooit van gekomen want hij wilde me niet laten gaan.
Sex tussen mij en man is nog steeds spetterend, en beiden nu, 12 jaar later nog steeds in een charmeoffensief. Ik laat 'm nooit meer gaan

donderdag 29 januari 2009 om 13:45
quote:Parnell schreef op 29 januari 2009 @ 13:42:
[...]
@Inad: ja, ik zou ook ontzettend pissig zijn, maar meer omdat hij niet het fatsoen had om zijn escapade goed te verbergen.Ik zou boos zijn omdat hij dan én vreemd zou gaan én tegen me zou liegen. Fatsoen om het te verbergen???!! Fatsoen is het niet doen!!
[...]
@Inad: ja, ik zou ook ontzettend pissig zijn, maar meer omdat hij niet het fatsoen had om zijn escapade goed te verbergen.Ik zou boos zijn omdat hij dan én vreemd zou gaan én tegen me zou liegen. Fatsoen om het te verbergen???!! Fatsoen is het niet doen!!
Wat Supersmollie zegt vind ik ook

donderdag 29 januari 2009 om 13:47
quote:Eowynn_ schreef op 29 januari 2009 @ 13:46:
Parnell, hoe kan je partner nu geen hinder ondervinden van het niet ontvangen van zulke vitale informatie over zijn eigen relatie?Inderdaad, want je relatie wordt er wel degelijk door beïnvloed en vast niet beter op. Of er nu kennis van is door de partner die bedrogen wordt of niet.
Parnell, hoe kan je partner nu geen hinder ondervinden van het niet ontvangen van zulke vitale informatie over zijn eigen relatie?Inderdaad, want je relatie wordt er wel degelijk door beïnvloed en vast niet beter op. Of er nu kennis van is door de partner die bedrogen wordt of niet.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook

donderdag 29 januari 2009 om 13:47
Fatsoen is melden dat je seks wilt met iemand anders, of dat je niet tevreden bent over je relatie, of melden dat het gebeurt is. Fatsoen is niet doen waar je zin in hebt onder het motto 'wat niet weet wat niet deert'. Dat is namelijk gedoemd om te mislukken en ondermijnd de basis van je relatie. Als je partner denkt dat de relatie is gebasseerd op wederzijds respect en vertrouwen en je laat hem in die waan terwijl je weet dat het niet waar is, dan ontneem je de basis aan die relatie, en je partner heeft het recht om dat te weten.
donderdag 29 januari 2009 om 13:50
quote:Eowynn_ schreef op 29 januari 2009 @ 13:46:
Parnell, hoe kan je partner nu geen hinder ondervinden van het niet ontvangen van zulke vitale informatie over zijn eigen relatie?
Dat kan alleen als je ervan uitgaat dat er door vreemdgaan automatisch iets verandert in de relatie tussen de partners. Ik betwijfel of dat per se zo is.
(En voor de moraalridders: ik ben in mijn huidige relatie nog nooit vreemdgegaan, en ben dat ook zeker niet van plan.)
Parnell, hoe kan je partner nu geen hinder ondervinden van het niet ontvangen van zulke vitale informatie over zijn eigen relatie?
Dat kan alleen als je ervan uitgaat dat er door vreemdgaan automatisch iets verandert in de relatie tussen de partners. Ik betwijfel of dat per se zo is.
(En voor de moraalridders: ik ben in mijn huidige relatie nog nooit vreemdgegaan, en ben dat ook zeker niet van plan.)
donderdag 29 januari 2009 om 13:52
quote:RosieRo schreef op 29 januari 2009 @ 13:35:
ik denk dat alle vreemdgangers, de hele erge players daargelaten, ergens in hun gedachten hun eigen schandpaal wel hebben waar ze af en toe met rotte eieren zichzelf bekogelen. Mijn ervaring is dat mensen die vreemdgaan op een sneue, passieve manier verwachten dat hun gedrag een bepaald gewenst effect zal hebben: 'dan ziet hij me weer staan', of 'dan heb ik wat 'bevestiging' van mezelf', of 'ik wreek bepaald ongewenst gedrag van mijn partner' of 'ik wil weg bij mijn partner en wil dat hij het uitmaakt' enzovoorts.
Mensen doen het vaak uit een gemis, verdriet of frustratie, ik geloof niet in happy vreemdgaan. Het is een heel primitief en schadelijk coping mechanism voor een situatie waarvoor je de kracht en moed niet hebt om het vanuit jezelf aan te pakken. AMEN
ik denk dat alle vreemdgangers, de hele erge players daargelaten, ergens in hun gedachten hun eigen schandpaal wel hebben waar ze af en toe met rotte eieren zichzelf bekogelen. Mijn ervaring is dat mensen die vreemdgaan op een sneue, passieve manier verwachten dat hun gedrag een bepaald gewenst effect zal hebben: 'dan ziet hij me weer staan', of 'dan heb ik wat 'bevestiging' van mezelf', of 'ik wreek bepaald ongewenst gedrag van mijn partner' of 'ik wil weg bij mijn partner en wil dat hij het uitmaakt' enzovoorts.
Mensen doen het vaak uit een gemis, verdriet of frustratie, ik geloof niet in happy vreemdgaan. Het is een heel primitief en schadelijk coping mechanism voor een situatie waarvoor je de kracht en moed niet hebt om het vanuit jezelf aan te pakken. AMEN
donderdag 29 januari 2009 om 13:53
quote:Inad schreef op 29 januari 2009 @ 13:47:
[...]
Inderdaad, want je relatie wordt er wel degelijk door beïnvloed en vast niet beter op. Of er nu kennis van is door de partner die bedrogen wordt of niet.
Daar twijfel ik dus aan. Ik ken een aantal mensen in mijn omgeving die wel eens vreemdgegaan zijn. Geen buitenechtelijke relaties, wel eenmalige seks. Deze mensen zijn nog steeds erg gelukkig hun partner. Ze hebben hun misstap begraven, zonder het te vertellen en zonder consequenties.
Daarom denk ik dat als je dan toch een keer vreemd wil gaan, dat dat ten eerste niet per se je huidige relatie binvloedt, mits je er discreet mee omgaat.
[...]
Inderdaad, want je relatie wordt er wel degelijk door beïnvloed en vast niet beter op. Of er nu kennis van is door de partner die bedrogen wordt of niet.
Daar twijfel ik dus aan. Ik ken een aantal mensen in mijn omgeving die wel eens vreemdgegaan zijn. Geen buitenechtelijke relaties, wel eenmalige seks. Deze mensen zijn nog steeds erg gelukkig hun partner. Ze hebben hun misstap begraven, zonder het te vertellen en zonder consequenties.
Daarom denk ik dat als je dan toch een keer vreemd wil gaan, dat dat ten eerste niet per se je huidige relatie binvloedt, mits je er discreet mee omgaat.
donderdag 29 januari 2009 om 13:56
Parnell, ook al verandert het niets.... denken dat je partner je trouw is terwijl dat niet zo is én je partner laat je bewust in het ongewisse, dat vind ik wel vrij essentieel. In een vermeend monogame relatie hebben partners toch wel het recht om te weten met wie hun partner seks heeft, lijkt me.
En het veranderd wel degelijk iets natuurlijk, want bij 1 van de partners ontstaat opeens de noodzaak om geheime afspraken te maken, om op te letten wat hij of zij zegt, om onderwerpen te vermijden. Iets niet vertellen is ook een vrij actieve bezigheid.
En het veranderd wel degelijk iets natuurlijk, want bij 1 van de partners ontstaat opeens de noodzaak om geheime afspraken te maken, om op te letten wat hij of zij zegt, om onderwerpen te vermijden. Iets niet vertellen is ook een vrij actieve bezigheid.
donderdag 29 januari 2009 om 14:01
Misschien ben ik te pragmatisch, maar zolang je niet weet dat je partner vreemdgaat, heb je in jouw dagelijkse werkelijkheid nog steeds een monogame relatie. Je geluk is alleen een illusie als je weet dat het een illusie is. Zolang je je daar niet van bewust bent is het gewoon realiteit.
In de praktijk kan vreemdgaan problematisch zijn, als je niet slim genoeg bent om je sporen uit te wissen of als je te slordig bent om onderwerpen te vermijden, bijvoorbeeld. En als dat zo is moet je niet vreemdgaan. Of op de blaren zitten als het uitkomt.
In de praktijk kan vreemdgaan problematisch zijn, als je niet slim genoeg bent om je sporen uit te wissen of als je te slordig bent om onderwerpen te vermijden, bijvoorbeeld. En als dat zo is moet je niet vreemdgaan. Of op de blaren zitten als het uitkomt.
donderdag 29 januari 2009 om 14:02
in mijn ogen is vreemdgaan het meest laagste wat je kan doen.
dus JA als er in mijn vriendenkring iemand vreemd zou gaan en ik zou erachter komen doordat het me verteld wordt.. voor mij is die persoon vanaf dat moment lucht!
En dat is al 2 keer gebeurd.....daardoor zijn er dus 2 vriendschappen stuk gegaan... maar zeg nou zelf... iemand die zijn of haar partner bedriegd.. waarom zou die persoon jou dan niet bedriegen... of het gezien hebben op jou partner.....
discussie?? tadaaaaa
dus JA als er in mijn vriendenkring iemand vreemd zou gaan en ik zou erachter komen doordat het me verteld wordt.. voor mij is die persoon vanaf dat moment lucht!
En dat is al 2 keer gebeurd.....daardoor zijn er dus 2 vriendschappen stuk gegaan... maar zeg nou zelf... iemand die zijn of haar partner bedriegd.. waarom zou die persoon jou dan niet bedriegen... of het gezien hebben op jou partner.....
discussie?? tadaaaaa
donderdag 29 januari 2009 om 14:06
Ik kan de meeste redenen/ aanleidingen om vreemd te gaan zelfs begrijpen , maar dat maakt toch niet automatisch dat ik de daad goedkeur ? Er zijn meer wegen die naar Rome leiden en naar mijn idee is vreemdgaan een doodlopend pad .
Ik kan mensen hardstikke aardig vinden , ook na / tijdens dat ze vreemdgaan , maar dat houdt wederom niet vindt dat wat ze doen Oké is .
Ik kan mensen hardstikke aardig vinden , ook na / tijdens dat ze vreemdgaan , maar dat houdt wederom niet vindt dat wat ze doen Oké is .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 29 januari 2009 om 14:12
Maar Parnell, de tijd die je steekt in je vreemdgaan en de energie die opgaat aan het verzinnen van smoezen/ontwijken van onderwerpen en dergelijke dat gaat wel ten koste van je relatie. En hoe kan een relatie nou goed zijn als één van de twee zo speelt met de relatie en de ander in een illusie laat leven? Dan neem je wel heel veel macht ten opzichte van de ander, want jij bepaald wat hij gelooft.
Verder eens met BGB.
Verder eens met BGB.
donderdag 29 januari 2009 om 14:14
IK heb een vriendin die al meer dan 2 jaar een relatie heeft met een getrouwde man. Ze is er zelfs voor gescheiden zonder het haar partner te vertellen waarom! Ik wist dat en heb er qua vriendschap in eerste instantie geen consequenties aan verbonden. Maarrrr... inmiddels ben ik zelf bedonderd en gedumpt (Na 15 jaar samen en 2 kinderen) Ik zit nu tot mijn nek in de ellende, ben aan het scheiden en ik merkte dat ik niets maar dan ook niets had aan haar in deze tijd. Ze had ook veel begrip voor mijn aanstaande ex bijvoorbeeld en vertelde me dat ik toch echt moet gaan accepteren dat hij heel gelukkig gaat worden met zijn Vlam.. Allemaal vanuit haar eigen straatje gepraat natuurlijk want zij zou niets liever willen dan dat haar GM voor haar kiest, wat hij niet doet en volgens mij ook nooit van plan is.
Ik heb een allergie ontwikkeld voor dit soort mensen en dus ook voor haar. Ik heb heel bewust afstand genomen van die vriendin omdat ik niet om kan gaan met haar leugens en bedrog.
Heel erg jammer, een vriendschap van 22 jaar....
We hebben afstand genomen, misschien komen we ooit weer nader tot elkaar.. maar misschien ook niet.
Het is maar net aan welke kant je staat......
Ik heb een allergie ontwikkeld voor dit soort mensen en dus ook voor haar. Ik heb heel bewust afstand genomen van die vriendin omdat ik niet om kan gaan met haar leugens en bedrog.
Heel erg jammer, een vriendschap van 22 jaar....
We hebben afstand genomen, misschien komen we ooit weer nader tot elkaar.. maar misschien ook niet.
Het is maar net aan welke kant je staat......
donderdag 29 januari 2009 om 14:16
't Is meestal ook helemaal niet zo moeilijk om iemand over de streep te trekken . Dat mensen dat dan ook meteen Soulmates , of Grote Liefde durven noemen vind ik nogal naïef eigenlijk . Het is meestal de gelegenheid die de dief maakt ... sja , en dat je achteraf dan iemand leuker dan leuk vindt of gaat vinden ....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 29 januari 2009 om 14:18
Ik heb van het weekend wel tegen mijn huidige vriendje gezegd dat als hij vreemd gaat, als hij het in zijn botte harses haalt, dat ik het niet wil weten. Dat je als je dan zo mans bent om vreemd te gaan dat je dan ook met je eigen schuldgevoel moet dealen... Verteer er maar door. Dat lijkt me wel een mooie straf plus dat je het vertrouwen in je relatie bijna nooit (op Oriane na dan dus) terug krijgt en dat je meer kapot maakt dan je lief is.
Ik weet niet of ik vreemd gaan zou vergeven, ik zou het niet weten. Ben er 1x achter gekomen dat mijn ex vreemd is gegaan (een half jaar) en dat was 2 jaar nadat het uit was tussen ons....
Ik weet niet of ik vreemd gaan zou vergeven, ik zou het niet weten. Ben er 1x achter gekomen dat mijn ex vreemd is gegaan (een half jaar) en dat was 2 jaar nadat het uit was tussen ons....
donderdag 29 januari 2009 om 14:19
quote:labrador28 schreef op 29 januari 2009 @ 14:06:
vreemdgaan is in mijn ogen iets wat je doet als je al klaar bent met je relatie.... DUS WAAROM DAN NIET EERST UITMAKEN VOORDAT JE IETS MET EEN ANDER BEGINT...
is wel zo netjes,,......
Eensch....
Ik ben in mijn vorige relatie vreemd gegaan. Paar weken later er een punt achter gezet bij beide mannen. Maar eigenlijk had dat dus eerder gemoeten...
vreemdgaan is in mijn ogen iets wat je doet als je al klaar bent met je relatie.... DUS WAAROM DAN NIET EERST UITMAKEN VOORDAT JE IETS MET EEN ANDER BEGINT...
is wel zo netjes,,......
Eensch....
Ik ben in mijn vorige relatie vreemd gegaan. Paar weken later er een punt achter gezet bij beide mannen. Maar eigenlijk had dat dus eerder gemoeten...
donderdag 29 januari 2009 om 14:21
waarom ben je eenmoraalridder als je zelf niet vreemd gaat,en iemands gedrag niet goedkeurt als hij vreemdgaan?
dat snap ik niet zo goed hoor.
ik vind geen enkele reden goed genoeg om vreemd te gaan,en niemand kan mij van het tegendeel bewijzen
ook vind ik dat er hier niemand echt wordt afgebrand op zijn vreemdgaan,maar meer op het egoisme wat vreemdgangers hier soms ten toon spreiden,reakties van roeppen gewoon een soort van boosheid op,en das ook meten met twee maten he.
hun gaan vreemd,maar boos mag je niet zijn,je moet altijd maar begrip hebben,sja iedereen is anders,je hebt monogame mensen en niet monogame.en die zullen het nooit eens zijn met elkaar(tenmiste als het stiekum gebeurt)
dat snap ik niet zo goed hoor.
ik vind geen enkele reden goed genoeg om vreemd te gaan,en niemand kan mij van het tegendeel bewijzen
ook vind ik dat er hier niemand echt wordt afgebrand op zijn vreemdgaan,maar meer op het egoisme wat vreemdgangers hier soms ten toon spreiden,reakties van roeppen gewoon een soort van boosheid op,en das ook meten met twee maten he.
hun gaan vreemd,maar boos mag je niet zijn,je moet altijd maar begrip hebben,sja iedereen is anders,je hebt monogame mensen en niet monogame.en die zullen het nooit eens zijn met elkaar(tenmiste als het stiekum gebeurt)
donderdag 29 januari 2009 om 14:24
quote:Eowynn_ schreef op 29 januari 2009 @ 14:12:
Maar Parnell, de tijd die je steekt in je vreemdgaan en de energie die opgaat aan het verzinnen van smoezen/ontwijken van onderwerpen en dergelijke dat gaat wel ten koste van je relatie.
Dat kan zeker. Maar het hoeft niet. Of vreemdgaan je moeite kost ligt aan verschillende dingen: schuldgevoel, intelligentie, slordigheid, ik noem maar wat. En zelfs als vreemdgaan je wel energie kost, is het nog maar de vraag of partner dat meteen of zelfs op lange termijn opmerkt.
quote:En hoe kan een relatie nou goed zijn als één van de twee zo speelt met de relatie en de ander in een illusie laat leven? Dan neem je wel heel veel macht ten opzichte van de ander, want jij bepaald wat hij gelooft.
Verder eens met BGB.Ik zeg ook niet dat die relatie per se goed is, en dat het goed is om iemand in een illusie te laten leven - hell no. Ik zeg alleen dat er in de praktijk geen verschil is tussen een illusoire monogame relatie en een echte monogame relatie. Er is pas verschil als je weet dat het er is. Daarom vind ik dat als je per se vreemd wil gaan, je ervoor moet zorgen dat je partner er geen last van heeft. Illusies zijn niet erg verkieslijk, maar in mijn optiek wel verkieslijker dan een man die vreemdgaat, daar niet mee om kan gaan en vervolgens een relatie van tig jaar om zeep helpt.
Maar Parnell, de tijd die je steekt in je vreemdgaan en de energie die opgaat aan het verzinnen van smoezen/ontwijken van onderwerpen en dergelijke dat gaat wel ten koste van je relatie.
Dat kan zeker. Maar het hoeft niet. Of vreemdgaan je moeite kost ligt aan verschillende dingen: schuldgevoel, intelligentie, slordigheid, ik noem maar wat. En zelfs als vreemdgaan je wel energie kost, is het nog maar de vraag of partner dat meteen of zelfs op lange termijn opmerkt.
quote:En hoe kan een relatie nou goed zijn als één van de twee zo speelt met de relatie en de ander in een illusie laat leven? Dan neem je wel heel veel macht ten opzichte van de ander, want jij bepaald wat hij gelooft.
Verder eens met BGB.Ik zeg ook niet dat die relatie per se goed is, en dat het goed is om iemand in een illusie te laten leven - hell no. Ik zeg alleen dat er in de praktijk geen verschil is tussen een illusoire monogame relatie en een echte monogame relatie. Er is pas verschil als je weet dat het er is. Daarom vind ik dat als je per se vreemd wil gaan, je ervoor moet zorgen dat je partner er geen last van heeft. Illusies zijn niet erg verkieslijk, maar in mijn optiek wel verkieslijker dan een man die vreemdgaat, daar niet mee om kan gaan en vervolgens een relatie van tig jaar om zeep helpt.
donderdag 29 januari 2009 om 14:24