Relaties
alle pijlers
Vriend blijft mij plagen
donderdag 17 juli 2008 om 20:10
Even een komkommertijdonderwerp waar ik een beetje mee zit..
Een paar weken geleden is mij iets best wel genants overkomen.
Bij mezelf denk ik dan: vervelend, maar kan gebeuren, en nu weer over tot de orde van de dag.
Alleen mijn vriend blijft mij nu alweer drie weken of zo plagen met het voorval. En ik kan best wel wat hebben, maar het wordt stomvervelend. Tegelijkertijd bedwing ik mezelf om niet uit mijn slof te schieten want dan wordt het hele voorval in feite belangrijker dan dat het is.
Maar het fundamentele punt is... eigenlijk verwacht ik van mijn vriend gewoon dat-ie er over ophoudt. Ik wil niet meer geplaagd worden.. ! En ik wil zeker niet door mijn eigen vriend voortdurend herinnerd worden aan dingen waar ik me voor schaam en die ik liever doodzwijg ! Is dat te veel gevraagd in een normale relatie?
Een paar weken geleden is mij iets best wel genants overkomen.
Bij mezelf denk ik dan: vervelend, maar kan gebeuren, en nu weer over tot de orde van de dag.
Alleen mijn vriend blijft mij nu alweer drie weken of zo plagen met het voorval. En ik kan best wel wat hebben, maar het wordt stomvervelend. Tegelijkertijd bedwing ik mezelf om niet uit mijn slof te schieten want dan wordt het hele voorval in feite belangrijker dan dat het is.
Maar het fundamentele punt is... eigenlijk verwacht ik van mijn vriend gewoon dat-ie er over ophoudt. Ik wil niet meer geplaagd worden.. ! En ik wil zeker niet door mijn eigen vriend voortdurend herinnerd worden aan dingen waar ik me voor schaam en die ik liever doodzwijg ! Is dat te veel gevraagd in een normale relatie?
donderdag 24 juli 2008 om 01:00
quote:meds schreef op 18 juli 2008 @ 15:13:
Oooow, in de broek piesen overkomt ons allemaal wel eens. Ik heb het twee keer tijdens het sporten gehad. Gelukkig kan ik er zelf hard om lachen
Haha, ik dacht al dat het 'm in de naam zat... Ik heb als kind tijdens buitengym een keer in mijn broek geplast omdat ik maar niet durfde te vragen of ik naar de wc mocht en waar de wc was. Ik lag niet goed in de klas en durfde uberhaupt dus niet iets echt hardop in de groep te zeggen. 1 klasgenoot heeft het gezien (goddank iemand die zelf ook niet goed in de groep lag, anders hadden we helemaal de poppen aan het dansen gehad) en die stelde er later een vraag over. Ik heb het maar ontkend. Hoe het precies verder gegaan is na dat ongelukje weet ik niet meer, maar eerlijk gezegd voel ik me nog steeds ongemakkelijk als ik eraan denk. Maar dat is denk ik ook omdat het gewoon een wat nare herinnering is van het zó opgesloten voelen in je eigen verlegenheid/onzekerheid dat je zelfs al geen op zichzelf doodnormale vraag durft te stellen...
O ja: en inderdaad echt even boos worden of negeren. Ik zou het eerste doen omdat ik het laatste lastig zou vinden.
Oooow, in de broek piesen overkomt ons allemaal wel eens. Ik heb het twee keer tijdens het sporten gehad. Gelukkig kan ik er zelf hard om lachen
Haha, ik dacht al dat het 'm in de naam zat... Ik heb als kind tijdens buitengym een keer in mijn broek geplast omdat ik maar niet durfde te vragen of ik naar de wc mocht en waar de wc was. Ik lag niet goed in de klas en durfde uberhaupt dus niet iets echt hardop in de groep te zeggen. 1 klasgenoot heeft het gezien (goddank iemand die zelf ook niet goed in de groep lag, anders hadden we helemaal de poppen aan het dansen gehad) en die stelde er later een vraag over. Ik heb het maar ontkend. Hoe het precies verder gegaan is na dat ongelukje weet ik niet meer, maar eerlijk gezegd voel ik me nog steeds ongemakkelijk als ik eraan denk. Maar dat is denk ik ook omdat het gewoon een wat nare herinnering is van het zó opgesloten voelen in je eigen verlegenheid/onzekerheid dat je zelfs al geen op zichzelf doodnormale vraag durft te stellen...
O ja: en inderdaad echt even boos worden of negeren. Ik zou het eerste doen omdat ik het laatste lastig zou vinden.
vrijdag 1 augustus 2008 om 15:06
Nog even een korte update..
Ik heb in een gesprek aangegeven dat ik de grappen en bijnamen niet prettig vind en dat het maar eens afgelopen moet zijn. Zonder boos of emotioneel te worden, wat voor mij een hele prestatie is. Sindsdien heb ik er niets meer over gehoord...
En ja, ik voel me ook nog steeds ongemakkelijk als ik eraan denk. Ik weet vooral nog goed dat ik in de kassarij eigenlijk niet meer stil kon staan, zo nodig moest ik, maar dat ik dat toch probeerde omdat ik niet wilde dat andere mensen zagen dat ik zo erg moest plassen. Heel logisch allemaal.
Ik heb in een gesprek aangegeven dat ik de grappen en bijnamen niet prettig vind en dat het maar eens afgelopen moet zijn. Zonder boos of emotioneel te worden, wat voor mij een hele prestatie is. Sindsdien heb ik er niets meer over gehoord...
En ja, ik voel me ook nog steeds ongemakkelijk als ik eraan denk. Ik weet vooral nog goed dat ik in de kassarij eigenlijk niet meer stil kon staan, zo nodig moest ik, maar dat ik dat toch probeerde omdat ik niet wilde dat andere mensen zagen dat ik zo erg moest plassen. Heel logisch allemaal.
zaterdag 2 augustus 2008 om 18:12
Tenalady grappig? Ik vind het getuigen van weinig originaliteit eigenlijk.
Goed dat hij er nu mee opgehouden is ik hoop voor je dat het zo blijft. Ik kan ook geen tips geven, maar leef mee.
Ik heb zo'n leuk broertje die elke verjaardag of iets soortgelijks iets uit onze jeugd naar boven moet halen. Ja hè Loes, daar was jij ook zo goed in. Ik kan het mij niet eens herinneren, maar om het nu telkens weer al tig jaar te moeten horen.
Laats kwam het ter spraken omdat mijn zoon hetzelfde gedrag zou vertonen en ja hoor daar kwam hij weer:"Ja Loes weet je nog..." Mijn reactie 'goh broer ik dacht al waar blijf je nu, want het leuke grapje het ik allllllll zoooooooolang niet gehoord' was eindelijk eens genoeg om zijn mond te laten houden. Beetje de bal terugkaatsen dus, gne gne gne!
Goed dat hij er nu mee opgehouden is ik hoop voor je dat het zo blijft. Ik kan ook geen tips geven, maar leef mee.
Ik heb zo'n leuk broertje die elke verjaardag of iets soortgelijks iets uit onze jeugd naar boven moet halen. Ja hè Loes, daar was jij ook zo goed in. Ik kan het mij niet eens herinneren, maar om het nu telkens weer al tig jaar te moeten horen.
Laats kwam het ter spraken omdat mijn zoon hetzelfde gedrag zou vertonen en ja hoor daar kwam hij weer:"Ja Loes weet je nog..." Mijn reactie 'goh broer ik dacht al waar blijf je nu, want het leuke grapje het ik allllllll zoooooooolang niet gehoord' was eindelijk eens genoeg om zijn mond te laten houden. Beetje de bal terugkaatsen dus, gne gne gne!
zondag 3 augustus 2008 om 13:17
Ik vind het toch ook nog wel een verschil of je iemand goedmoedig plaagt of ergens op wil pakken door keer op keer iets genants erin te wrijven . Dat laatste is kleinerend , het eerste komt juist voort uit vertrouwen .
Heb je hem het voorval verteld omdat je vond dat je het bij hem kwijtkon , of " moest " je het wel vertellen omdat je er niet omheen kon ?
Heb je hem het voorval verteld omdat je vond dat je het bij hem kwijtkon , of " moest " je het wel vertellen omdat je er niet omheen kon ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 4 augustus 2008 om 14:40
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 augustus 2008 @ 13:17:
Ik vind het toch ook nog wel een verschil of je iemand goedmoedig plaagt of ergens op wil pakken door keer op keer iets genants erin te wrijven . Dat laatste is kleinerend , het eerste komt juist voort uit vertrouwen .
Heb je hem het voorval verteld omdat je vond dat je het bij hem kwijtkon , of " moest " je het wel vertellen omdat je er niet omheen kon ?Ik ''moest'' het inderdaad wel vertellen omdat ik er niet omheen kon op dat moment. Hij was thuis en het ging niet om twee druppels zeg maar. Maar anders had ik het denk ik ook wel gewoon verteld.
Ik vind het toch ook nog wel een verschil of je iemand goedmoedig plaagt of ergens op wil pakken door keer op keer iets genants erin te wrijven . Dat laatste is kleinerend , het eerste komt juist voort uit vertrouwen .
Heb je hem het voorval verteld omdat je vond dat je het bij hem kwijtkon , of " moest " je het wel vertellen omdat je er niet omheen kon ?Ik ''moest'' het inderdaad wel vertellen omdat ik er niet omheen kon op dat moment. Hij was thuis en het ging niet om twee druppels zeg maar. Maar anders had ik het denk ik ook wel gewoon verteld.
maandag 4 augustus 2008 om 14:45
quote:mamzelle schreef op 18 juli 2008 @ 09:54:
Je kunt het beste even aan je vriend vertellen dat je je schaamt voor het voorval, en dat je het daarom niet fijn vindt als hij er grapjes over blijft maken. Maar aan de andere kant helpt het je wel om er zelf ook maar grapjes over te maken. Heb je het al eens geprobeerd met 'je moet me niet aan het lachen maken anders pies ik zo over je heen' of zo iets?
We zijn nu een dag verder. Héb je er al over met je vriend gesproken?
Ik pis hier bijna in mn broek van het lachen... tenalady schitterend....
maar eh ja hij moet er mee ophouden weet niet of ik het zou kunnen... tenalady hoe kom je dr op...
Je kunt het beste even aan je vriend vertellen dat je je schaamt voor het voorval, en dat je het daarom niet fijn vindt als hij er grapjes over blijft maken. Maar aan de andere kant helpt het je wel om er zelf ook maar grapjes over te maken. Heb je het al eens geprobeerd met 'je moet me niet aan het lachen maken anders pies ik zo over je heen' of zo iets?
We zijn nu een dag verder. Héb je er al over met je vriend gesproken?
Ik pis hier bijna in mn broek van het lachen... tenalady schitterend....
maar eh ja hij moet er mee ophouden weet niet of ik het zou kunnen... tenalady hoe kom je dr op...
