Relaties
alle pijlers
vriend heeft financiële problemen
zondag 1 juni 2008 om 13:18
Beste mensen... graag jullie raad...
Sinds 3 jaar heb ik een lieve vriend (wonen niet samen), echter... door zijn verleden (faling) is hij in de schulden geraakt... gigantische sommen die hij elke maand afbetaald. Dit heeft als gevolg dat we ons niks extra's kunnen permiteren (etentje, uitje, reizen...), dat hij op 't eind van de maand zonder geld zit en komt lenen (geeft hij wel terug). Ik ben zo'n (sober) leven niet gewoon en deze situatie begint me (en hem) steeds zwaarder te wegen.
Hoe ga ik hiermee om?
Sinds 3 jaar heb ik een lieve vriend (wonen niet samen), echter... door zijn verleden (faling) is hij in de schulden geraakt... gigantische sommen die hij elke maand afbetaald. Dit heeft als gevolg dat we ons niks extra's kunnen permiteren (etentje, uitje, reizen...), dat hij op 't eind van de maand zonder geld zit en komt lenen (geeft hij wel terug). Ik ben zo'n (sober) leven niet gewoon en deze situatie begint me (en hem) steeds zwaarder te wegen.
Hoe ga ik hiermee om?
zondag 1 juni 2008 om 13:26
NL? -vraag ik me af vanwege je woordje faling-
Kan hij niet in de wnsp, dan is hij met drie jaar van al zijn schulden af.
Als je weet dat het een situatie is die na drie jaar is afgelopen zou je je erop kunnen instellen, worden het drie niet leuke jaren, maar kun je daarna rekenen op voorspoediger tijden.
Helaas -ik ben zelf een schuldenaar- is het vaak zo dat schulden een way of life worden, dat je makkelijk opnieuw schulden oploopt, of zelfs dat je domweg niet met geld om kunt gaan en daardoor nooit uit de schulden raakt.
Is hij in staat werk te houden, heeft hij uitzicht op dat hij zich de rest van zijn leven netjes zelf kan bedruipen? Zijn best wel belangrijke vragen.
De rest van je leven minimaal leven is heel zwaar. Ik denk dat je moet proberen in te schatten of dat een realiteit zou kunnen zijn voor jou/jullie en van daaruit beslissen.
Kan hij niet in de wnsp, dan is hij met drie jaar van al zijn schulden af.
Als je weet dat het een situatie is die na drie jaar is afgelopen zou je je erop kunnen instellen, worden het drie niet leuke jaren, maar kun je daarna rekenen op voorspoediger tijden.
Helaas -ik ben zelf een schuldenaar- is het vaak zo dat schulden een way of life worden, dat je makkelijk opnieuw schulden oploopt, of zelfs dat je domweg niet met geld om kunt gaan en daardoor nooit uit de schulden raakt.
Is hij in staat werk te houden, heeft hij uitzicht op dat hij zich de rest van zijn leven netjes zelf kan bedruipen? Zijn best wel belangrijke vragen.
De rest van je leven minimaal leven is heel zwaar. Ik denk dat je moet proberen in te schatten of dat een realiteit zou kunnen zijn voor jou/jullie en van daaruit beslissen.
zondag 1 juni 2008 om 13:32
Ik heb ook een financieel mindere periode gekend. Toen kwam ik erachter hoeveel leuke dingen er eigenlijk gratis zijn. Picknicken, mooie gebieden opzoeken om te wandelen of fietsen, zwemmen in natuurwater (bij lekker weer), skeeleren, lekker in de tuin liggen met een zelf in de blender gemaakte milkshake (1malige aanschaf blender + goeikope vanille ijs + oploscappuciono = koffie milkshake = echt wel lekker...), msnen met bekende en nieuwe mensen (internet heb je al zie ik), lekker forummen, naar forum meets gaan (kost vaak wat lekkers meenemen en de reis, meer niet en kan supergezellig zijn), naar 1 van de vele gratis festivals (parkpop rules), de mooie plekjes in je eigen woonplaats ontdekken en daarvan genieten, lekker de gordijnen dichtdoen, de kaarsjes aan en het thuis gezellig maken, gratis things bestellen op gratiz.nl (o.a.), bij mensen langs waar je al lang niet meer geweest bent.
En das nog maar een klein deeltje van de vele mogelijkheden. Lang niet voor alles wat leuk is is geld nodig. Tevredenheid is een vaardigheid, geen omstandigheid. Alles wat je nodig hebt om gelukkig te zijn en lol te hebben zit in je zelf niet in je portomonee. Ik kan me voorstellen dat het wennen is als je gewend bent dingen op materiële wijze op te lossen, maar dit is zeker niet de enige mogelijke manier.
En das nog maar een klein deeltje van de vele mogelijkheden. Lang niet voor alles wat leuk is is geld nodig. Tevredenheid is een vaardigheid, geen omstandigheid. Alles wat je nodig hebt om gelukkig te zijn en lol te hebben zit in je zelf niet in je portomonee. Ik kan me voorstellen dat het wennen is als je gewend bent dingen op materiële wijze op te lossen, maar dit is zeker niet de enige mogelijke manier.
zondag 1 juni 2008 om 14:01
Noblesse, mooie reactie van jou....
en je hebt heel erg gelijk. Eigenlijk is het ook wel leuk om zo te leven, ook als het niet echt nodig is maar je bijv. aan het sparen bent voor iets (zoals ik voor een aantal reizen, waardoor het alleen maar sneller gaat en je sneller in het vliegtuig kan stappen). Daar heb ik het wel voor over, en de dingen die jij noemt vind ik sowieso al leuk, dus werkt erg goed.
en je hebt heel erg gelijk. Eigenlijk is het ook wel leuk om zo te leven, ook als het niet echt nodig is maar je bijv. aan het sparen bent voor iets (zoals ik voor een aantal reizen, waardoor het alleen maar sneller gaat en je sneller in het vliegtuig kan stappen). Daar heb ik het wel voor over, en de dingen die jij noemt vind ik sowieso al leuk, dus werkt erg goed.
zondag 1 juni 2008 om 14:10
Faling, ik heb er naar moeten google-en. Het betekent inderdaad failissement. Of het belgisch is, weet ik niet.
Kristel, valt jou (en hem) de materiële kant van het sobere leven zwaar, of is het juist toch meer de emotionele kant (vriend met schulden, zorgen over de toekomst, angst voor het onbekende, ...) die jou parten speelt hierin?
Kristel, valt jou (en hem) de materiële kant van het sobere leven zwaar, of is het juist toch meer de emotionele kant (vriend met schulden, zorgen over de toekomst, angst voor het onbekende, ...) die jou parten speelt hierin?
zondag 1 juni 2008 om 14:24
Het is inderdaad Belgisch - door het jarenlang niet-betalen zijn de kredietschulden enorm en ik vrees dat hier niet zo'n plan bestaat om in 3 jaar van alles af te komen.
Ik ben het ermee eens dat vele leuke dingen gratis zijn maar zelfs die kosten geld (benzine, drankje ter plekke...).
Het is niet zozeer de toekomst met hem die me dwars zit maar de leuke kantjes van het heden die aan onze neus voorbij gaan. Bovendien zorgt dit alles voor druk op onze relatie. Ik heb in mijn vorige relaties nooit zoiets meegemaakt.
Ik ben het ermee eens dat vele leuke dingen gratis zijn maar zelfs die kosten geld (benzine, drankje ter plekke...).
Het is niet zozeer de toekomst met hem die me dwars zit maar de leuke kantjes van het heden die aan onze neus voorbij gaan. Bovendien zorgt dit alles voor druk op onze relatie. Ik heb in mijn vorige relaties nooit zoiets meegemaakt.
zondag 1 juni 2008 om 14:42
Ik herken wel iets van je verhaal. Toen ik mijn huidige vriend ontmoette had hij ook nog (studie)schulden en een zwaar rood banksaldo. Het vlotte allemaal niet zo met vast werk zoeken en al met al had hij dus meest van de tijd geen geld. In de eerste maanden leende hij zelfs een vast bedrag per maand van een vriend van hem. Ook zaten er allerhande incassobureaus achter hem aan en het leverde allemaal best wel veel stress op. Ook ik heb in die tijd best wel veel geld (voor een student dan) aan hem 'geleend'. Ook al wil je je er niet druk om maken en geen problemen maken om geld, het is ook wel iets wat onzeker maakt... zo ervoer ik dat tenminste. Je wil niet zeuren over geld, maar is het nou wel slim om hem geld te blijven 'lenen'. Je wil wel lekker uit eten maar hebt toch ook geen zin om alleen voor de kosten op te draaien en je weet niet wat voor effect het heeft op zijn 'ego'. Wat als hij de schulden niet op weet te lossen? Zal hij in staat zijn om ooit wel een leuk spaarpotje op te bouwen? en zo niet: wil jij dat dan niet wél in de rest van je leven? Etc etc.
Echt tips heb ik niet voor je, niets wat Noblesse_oblige niet al heeft geschreven. Ik kan je wel vertellen dat het nu, twee jaar later, opgelost lijkt te zijn en dat ik het al bijna was vergeten, tot ik je post las. Hoe het is opgelost? Werken (zijn kant) en geduld (beide kanten
). Hij heeft nog steeds geen flinke spaarpot maar is wel uit de rode cijfers en dat voelt lekker. En met hem mis ik de dure etentjes en alle andere dure dingen die ik met vorige vriendjes deed nog steeds niet.
Zie het niet als boete voor fouten uit zijn verleden. Je zegt dat het een lieve attente man is en geniet vooral daarvan. Je hoeft niet bij hem te zijn... maar als je dat, ondanks het financiele verhaal, wél wilt.... dan is dat toch geweldig?
Echt tips heb ik niet voor je, niets wat Noblesse_oblige niet al heeft geschreven. Ik kan je wel vertellen dat het nu, twee jaar later, opgelost lijkt te zijn en dat ik het al bijna was vergeten, tot ik je post las. Hoe het is opgelost? Werken (zijn kant) en geduld (beide kanten
). Hij heeft nog steeds geen flinke spaarpot maar is wel uit de rode cijfers en dat voelt lekker. En met hem mis ik de dure etentjes en alle andere dure dingen die ik met vorige vriendjes deed nog steeds niet. Zie het niet als boete voor fouten uit zijn verleden. Je zegt dat het een lieve attente man is en geniet vooral daarvan. Je hoeft niet bij hem te zijn... maar als je dat, ondanks het financiele verhaal, wél wilt.... dan is dat toch geweldig?
zondag 1 juni 2008 om 15:28
Het lijkt mij ook niets om zo te moeten leven. Ik ben helemaal niet op luxe gesteld, maar het idee dat ik ieder dubbeltje zou moeten omdraaien, daar zou ik niet happy van worden. Het ligt er natuurlijk ook aan voor hoelang. Is de periode dat hij zo in de schulden zit te overzien of is het zo dat je bijna zeker weet dat het de eerstkomende pakweg 10 jaar niet zou veranderen? In dat laatste geval zou ik niet weten wat ik zou doen.
Cum non tum age
zondag 1 juni 2008 om 15:35
Misschien moet je ook kijken naar hoe hard hij zijn best doet om van de schulden af te komen etc. Dus hoe zijn houding tav geld is.
Voor mezelf zou ik er best mee kunnen leven als iemand een schuld had en heel erg zijn best deed om er van af te komen en het dus maar tijdelijk is.
Maar... als zijn instelling is "lekker boeiend die schulden en geld moet rollen" tsja, dan past hij qua karakter niet bij mij. Ik vind het een prettig idee om een goedgevulde bankrekening te hebben voor je-weet-maar-nooit zelfs al is de kans groot dat dat moment niet komt door mijn levensinstelling.
Ik snap in elk geval wel je gevoel van "ik baal er nu van om niet lekker te kunnen leven omdat hij niet goed heeft uitgekeken"... Veel sterkte!
Voor mezelf zou ik er best mee kunnen leven als iemand een schuld had en heel erg zijn best deed om er van af te komen en het dus maar tijdelijk is.
Maar... als zijn instelling is "lekker boeiend die schulden en geld moet rollen" tsja, dan past hij qua karakter niet bij mij. Ik vind het een prettig idee om een goedgevulde bankrekening te hebben voor je-weet-maar-nooit zelfs al is de kans groot dat dat moment niet komt door mijn levensinstelling.
Ik snap in elk geval wel je gevoel van "ik baal er nu van om niet lekker te kunnen leven omdat hij niet goed heeft uitgekeken"... Veel sterkte!
zondag 1 juni 2008 om 15:36
Ik heb jarenlang noodgedwongen heel sober geleefd, en echt, het is te doen hoor. Drankje ter plekke: nee, flesje drinken meenemen, benzine: nee, geen auto hebben en alles per fiets of OV doen.
Destijds was ik alleen. In jouw situatie zou ik het alleen volhouden als hij echt supergemotiveerd is en echt nu verstandig met zijn geld omgaat. Anders zou ik zoiets niet meer kunnen.
Destijds was ik alleen. In jouw situatie zou ik het alleen volhouden als hij echt supergemotiveerd is en echt nu verstandig met zijn geld omgaat. Anders zou ik zoiets niet meer kunnen.
zondag 1 juni 2008 om 15:42
NO en Panter01: Allemaal waar; maar ik vind het nogal een verschil of je door eigen keus (sparen voor een reis oid) of eigen omstandigheden (schulden, minder inkomen) een tijd zuinig aan moet doen of dat het helemaal buiten jezelf ligt.
Ik vind dat TO de dingen waarvan ze geniet gewoon wel moet blijven doen, dus een keer (goedkoop) uit eten maar dan bijv. met een vriendin ofzo.
Waarom zou zij helemaal niks meer (kunnen) doen, terwijl ze het zich wel kan permitteren?
Ik ben het dan ook helemaal niet eens met Joeysmiles: er is toch helemaal geen sprake van of het een of het ander?
TO zegt toch helemaal niet dat hij haar een luxer leven zou moeten geven.
Ik vind niet dat ze alle dingen maar moet laten vallen omdat hij toevallig schulden heeft.
Ik vind dat TO de dingen waarvan ze geniet gewoon wel moet blijven doen, dus een keer (goedkoop) uit eten maar dan bijv. met een vriendin ofzo.
Waarom zou zij helemaal niks meer (kunnen) doen, terwijl ze het zich wel kan permitteren?
Ik ben het dan ook helemaal niet eens met Joeysmiles: er is toch helemaal geen sprake van of het een of het ander?
TO zegt toch helemaal niet dat hij haar een luxer leven zou moeten geven.
Ik vind niet dat ze alle dingen maar moet laten vallen omdat hij toevallig schulden heeft.
zondag 1 juni 2008 om 16:49
quote:Pauline65 schreef op 01 juni 2008 @ 15:42:
TO zegt toch helemaal niet dat hij haar een luxer leven zou moeten geven.
Ik vind niet dat ze alle dingen maar moet laten vallen omdat hij toevallig schulden heeft.Ze geeft aan dat het voor haar steeds zwaarder gaat wegen. Dan ga je wel richting een keuze maken.
TO zegt toch helemaal niet dat hij haar een luxer leven zou moeten geven.
Ik vind niet dat ze alle dingen maar moet laten vallen omdat hij toevallig schulden heeft.Ze geeft aan dat het voor haar steeds zwaarder gaat wegen. Dan ga je wel richting een keuze maken.
zondag 1 juni 2008 om 18:22
Dat vind ik dus niet. Ze zegt "we kunnen ons niet iets extra permitteren"; ik zie het als "hij kan zich niks permitteren en ik wel, maar doe het uit solidariteit niet".
Ze kan prima (meer) voor zichzelf kiezen door zoals eerder aangegeven bijv. bepaalde dingen met vriendin / zus etc te doen.
Dat kan een heel goede manier zijn, om een langere adem te houden in een relatie met iemand die zoveel schulden heeft. Maw op die manier wordt de zwaarte voor haar minder, baalt ze er minder van en kan ze haar vriend waarschijnlijk ook beter steunen.
Mijn ervaring is dat in relaties waarin het evenwicht (al dan niet tijdelijk) verstoord is, het heel belangrijk is jezelf niet uit het oog te verliezen. Op die manier houd je het namelijk het langst vol.
Succes!!
Ze kan prima (meer) voor zichzelf kiezen door zoals eerder aangegeven bijv. bepaalde dingen met vriendin / zus etc te doen.
Dat kan een heel goede manier zijn, om een langere adem te houden in een relatie met iemand die zoveel schulden heeft. Maw op die manier wordt de zwaarte voor haar minder, baalt ze er minder van en kan ze haar vriend waarschijnlijk ook beter steunen.
Mijn ervaring is dat in relaties waarin het evenwicht (al dan niet tijdelijk) verstoord is, het heel belangrijk is jezelf niet uit het oog te verliezen. Op die manier houd je het namelijk het langst vol.
Succes!!
zondag 1 juni 2008 om 19:13
Ik denk dat het er vanaf hangt wat het perspectief is. Als je jullie relatie verder heel goed is en je weet dat deze situatie bijvoorbeeld nog een jaar zou duren dan is dat waarschijnlijk te overzien. Als deze situatie zich nog jaren kan voortslepen en jullie relatie als geheel ook onder druk staat, dan zou dat voor mij reden zijn de relatie te beëindigen. Geld is wat mij betreft vergelijkbaar met sex: als het er is, is het niet het belangrijkste in een relatie. Maar als het er niet is dan wordt het al snel wél het belangrijkste in je relatie. Het is de vraag of je daarmee verder kunt en wilt.
zondag 1 juni 2008 om 19:20
Ik lees niet in de openingspost dat zij moet meebetalen aan zijn schulden. Als dat het geval is kunnen er afspraken gemaakt worden. Het is inderdaad niet je plicht mee te betalen aan zijn schulden. Hoewel dat wel dubbel is. Sommige vrouwen vinden dat het geld van hun man ook hun geld is, dat mag, maar dan zijn zijn schulden ook jouw schulden, logischerwijs. Is dat niet het geval, dan kun je zeggen, hee, ik help jou niet met je schulden. Dat vind ik geen plicht die je naar elkaar hebt.
Daar zit wel een heel grijs gebied in. Tussen helemaal niet helpen en zelf niets meer hebben. Je kan zeggen ik wil wel meer van de vaste lasten betalen maar niet alles. Ik denk dat ik de ander wel zou willen helpen maar niet vanzelfsprekend. Ik zou dan duidelijk kenbaar maken dat ik hem alleen wil helpen wanneer ik dat zelf wil. Dat vind ik dan eigenlijk al lief genoeg. Andersom zou ik nml helemaal geen hulp willen.
Daar zit wel een heel grijs gebied in. Tussen helemaal niet helpen en zelf niets meer hebben. Je kan zeggen ik wil wel meer van de vaste lasten betalen maar niet alles. Ik denk dat ik de ander wel zou willen helpen maar niet vanzelfsprekend. Ik zou dan duidelijk kenbaar maken dat ik hem alleen wil helpen wanneer ik dat zelf wil. Dat vind ik dan eigenlijk al lief genoeg. Andersom zou ik nml helemaal geen hulp willen.
zondag 1 juni 2008 om 19:25
quote:Pauline65 schreef op 01 juni 2008 @ 18:22:
Dat vind ik dus niet. Ze zegt "we kunnen ons niet iets extra permitteren"; ik zie het als "hij kan zich niks permitteren en ik wel, maar doe het uit solidariteit niet".
Ze kan prima (meer) voor zichzelf kiezen door zoals eerder aangegeven bijv. bepaalde dingen met vriendin / zus etc te doen.
Dat kan een heel goede manier zijn, om een langere adem te houden in een relatie met iemand die zoveel schulden heeft. Maw op die manier wordt de zwaarte voor haar minder, baalt ze er minder van en kan ze haar vriend waarschijnlijk ook beter steunen.
Mijn ervaring is dat in relaties waarin het evenwicht (al dan niet tijdelijk) verstoord is, het heel belangrijk is jezelf niet uit het oog te verliezen. Op die manier houd je het namelijk het langst vol.
Succes!!
Oke, dat ben ik met je eens. De vraag is wel wat dat doet met de onderlinge verhoudingen. Daarvoor is het wel een flinke test.
Dat het hoe dan ook belangrijk is om jezelf niet uit het oog te verliezen, onderschrijf ik volledig.
Dat vind ik dus niet. Ze zegt "we kunnen ons niet iets extra permitteren"; ik zie het als "hij kan zich niks permitteren en ik wel, maar doe het uit solidariteit niet".
Ze kan prima (meer) voor zichzelf kiezen door zoals eerder aangegeven bijv. bepaalde dingen met vriendin / zus etc te doen.
Dat kan een heel goede manier zijn, om een langere adem te houden in een relatie met iemand die zoveel schulden heeft. Maw op die manier wordt de zwaarte voor haar minder, baalt ze er minder van en kan ze haar vriend waarschijnlijk ook beter steunen.
Mijn ervaring is dat in relaties waarin het evenwicht (al dan niet tijdelijk) verstoord is, het heel belangrijk is jezelf niet uit het oog te verliezen. Op die manier houd je het namelijk het langst vol.
Succes!!
Oke, dat ben ik met je eens. De vraag is wel wat dat doet met de onderlinge verhoudingen. Daarvoor is het wel een flinke test.
Dat het hoe dan ook belangrijk is om jezelf niet uit het oog te verliezen, onderschrijf ik volledig.
zondag 1 juni 2008 om 19:43
quote:Kristel40 schreef op 01 juni 2008 @ 15:04:
Ik hoef absoluut geen luxe leventje maar gewoon alledaagse dingen, een enkele keer uit eten in een goedkoop restaurantje of dagje naar zee... of is dat grote luxe??Het lijkt mij op zich niet zo'n probleem om een tijd, ook al is het een aantal jaren, zeer sober te moeten leven...mits je merkt dat hij niet alleen noodgedongen minder geld uitgeeft maar ook werkt aan een ander leven met een ander uitgavenpatroon. Hiermee bedoel ik dat hij niet, zodra al deze grote schulden zijn afgelost, opnieuw in de financiële problemen raakt. Zoals al iemand zei, het is vaak een "way of life" geworden.
Ik hoef absoluut geen luxe leventje maar gewoon alledaagse dingen, een enkele keer uit eten in een goedkoop restaurantje of dagje naar zee... of is dat grote luxe??Het lijkt mij op zich niet zo'n probleem om een tijd, ook al is het een aantal jaren, zeer sober te moeten leven...mits je merkt dat hij niet alleen noodgedongen minder geld uitgeeft maar ook werkt aan een ander leven met een ander uitgavenpatroon. Hiermee bedoel ik dat hij niet, zodra al deze grote schulden zijn afgelost, opnieuw in de financiële problemen raakt. Zoals al iemand zei, het is vaak een "way of life" geworden.
zondag 1 juni 2008 om 22:01
Ten eerste zou ik hem geen geld meer lenen. Zo houd je het probleem namelijk in stand. Mocht hij echt in geld nood zitten (in de zin van een keer geen geld hebben om eten te kunnen kopen, of de huur niet kunnen betalen), dan zou je hem het geld kunnen geven, mits hij met de rest van zijn geld verstandig is omgegaan en het niet heeft opgemaakt aan niet noodzakelijke dingen. Geef hem dan eenmalig iets, maar ga het hem niet lenen, aangezien je daarmee het probleem alleen maar in stand houdt.
En verder, trakteer hem een keertje op een etentje of een dagje uit. Mij zou dat persoonlijk niet storen om dat voor manlief te doen (maar goed, wij zijn dan ook getrouwd en wonen samen). En als je dat niet ziet zitten, dan zul je of idd genoegen moeten nemen met de gratis dingen die er te doen zijn, of de relatie moeten verbreken.
En verder, trakteer hem een keertje op een etentje of een dagje uit. Mij zou dat persoonlijk niet storen om dat voor manlief te doen (maar goed, wij zijn dan ook getrouwd en wonen samen). En als je dat niet ziet zitten, dan zul je of idd genoegen moeten nemen met de gratis dingen die er te doen zijn, of de relatie moeten verbreken.
