Relaties
alle pijlers
vriend met kinderen
donderdag 17 april 2008 om 08:46
Hi Allemaal,
Een aantal wekengeleden ben ik een erg leuke man tegen gekomen. Nu heb ik altijd problemen met mannen gehad waardoor de relaties niet echt top waren. Ik zocht de verkeerde mannen uit met als gevolg een hoop gedoe, pijn en verdriet.
Deze man lijkt anders. Ik voel me erg op mijn gemak bij hem en alles lijkt helemaal te kloppen tussen ons.
Eg fijn en leuk dus.
Nu is er alleen 1 ding waar ik wel mee worstel en zou daarbij graag jullie hulp willen hebben.
Hij is nl. gescheiden en heeft kinderen.
Opzich geen punt alleen wilt hij me al aan ze voorstellen en dat vind ik een beetje lastig.
Zelf heb ik geen kinderen en ben er ook nooit zo mee bezig geweest. Daarom vind ik het erg moeilijk om te weten wat goed is voor de kinderen. Ze hebben net een scheiding (1,5 jaar) achter de rug en zitten misschien helemaal niet op mij te wachten.
Maw wanneer is het moment aangebroken om de kinderen te ontmoeten? En hoe doe je dat?
Mijn vriend heeft het al wel over mij gehad en zegt dat het hele makkelijke kinderen zijn....
Heeft iemand tips?
Een aantal wekengeleden ben ik een erg leuke man tegen gekomen. Nu heb ik altijd problemen met mannen gehad waardoor de relaties niet echt top waren. Ik zocht de verkeerde mannen uit met als gevolg een hoop gedoe, pijn en verdriet.
Deze man lijkt anders. Ik voel me erg op mijn gemak bij hem en alles lijkt helemaal te kloppen tussen ons.
Eg fijn en leuk dus.
Nu is er alleen 1 ding waar ik wel mee worstel en zou daarbij graag jullie hulp willen hebben.
Hij is nl. gescheiden en heeft kinderen.
Opzich geen punt alleen wilt hij me al aan ze voorstellen en dat vind ik een beetje lastig.
Zelf heb ik geen kinderen en ben er ook nooit zo mee bezig geweest. Daarom vind ik het erg moeilijk om te weten wat goed is voor de kinderen. Ze hebben net een scheiding (1,5 jaar) achter de rug en zitten misschien helemaal niet op mij te wachten.
Maw wanneer is het moment aangebroken om de kinderen te ontmoeten? En hoe doe je dat?
Mijn vriend heeft het al wel over mij gehad en zegt dat het hele makkelijke kinderen zijn....
Heeft iemand tips?
donderdag 17 april 2008 om 09:03
Er is afgelopen week een topic geweest over iemand die haar deeltijdstiefdochter niet zo leuk vond.
Ik gun je alle liefde van de wereld, maar als de kids om het weekend bij je vriend zijn, hoe zie je jouw zgn stiefmoederrol dan?
Stiefmoeder zijn is overigens meestal niet zoals in de sprookjes hoor. De kinderen van tegenwoordig zijn er wel zo'n beetje aan gewend dat ouders scheiden. (Bij een van mijn kinderen zijn haar ouders de enige niet gescheiden ouders in de klas!)
Ik gun je alle liefde van de wereld, maar als de kids om het weekend bij je vriend zijn, hoe zie je jouw zgn stiefmoederrol dan?
Stiefmoeder zijn is overigens meestal niet zoals in de sprookjes hoor. De kinderen van tegenwoordig zijn er wel zo'n beetje aan gewend dat ouders scheiden. (Bij een van mijn kinderen zijn haar ouders de enige niet gescheiden ouders in de klas!)
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
donderdag 17 april 2008 om 09:05
Ik zou gewoon lekker een keertje op neutraal terrein afspreken als je dat fijner vindt. Spreek af in het speel/pannenkoekenhuis, en ga daar lekker een middagje toeven met vriend en zijn kinderen. Dan kun je weer weg als het je teveel wordt, de sfeer is ongedwongen, en je maakt toch de kinderen even mee.
Je moet het wel willen, als het niet goed voelt moet je er nog even mee wachten. In dit soort situaties moet je geen normen volgen. De een stelt ziojn kinderne voor bij 4 weken, de ander bij 2 jaar. Dus volg wat jou goedlijkt!
Je moet het wel willen, als het niet goed voelt moet je er nog even mee wachten. In dit soort situaties moet je geen normen volgen. De een stelt ziojn kinderne voor bij 4 weken, de ander bij 2 jaar. Dus volg wat jou goedlijkt!
donderdag 17 april 2008 om 09:20
PFFF stiefmoeder, wat een rot woord!
Vroeger was ik altijd erg zwart wit. Een man met kinderen was niets en ik wilde de eerste zijn die met hem voor de ambtenaar stond en met een dikke buik rond liep....
De roze wolk heeft dit echter volledig omgegooit en nu zie ik het allemaal veel minder zwart wit.... Misschien dom of naief maar wel iets wat automatisch gaat.
Ik wil zijn kinderen ook wel leren kennen maar ben bang voor de reactie van de kinderen. Hoe zijn jongens op die leeftijd?
Ik heb geen ambitie om een nieuwe 'moeder' te worden voor ze. Het opvoeden is een taak voor vader. Ik wil nu gewoon een 'vriendin' zijn....
Vroeger was ik altijd erg zwart wit. Een man met kinderen was niets en ik wilde de eerste zijn die met hem voor de ambtenaar stond en met een dikke buik rond liep....
De roze wolk heeft dit echter volledig omgegooit en nu zie ik het allemaal veel minder zwart wit.... Misschien dom of naief maar wel iets wat automatisch gaat.
Ik wil zijn kinderen ook wel leren kennen maar ben bang voor de reactie van de kinderen. Hoe zijn jongens op die leeftijd?
Ik heb geen ambitie om een nieuwe 'moeder' te worden voor ze. Het opvoeden is een taak voor vader. Ik wil nu gewoon een 'vriendin' zijn....
donderdag 17 april 2008 om 09:55
quote:Stier1978 schreef op 17 april 2008 @ 09:20:
PFFF stiefmoeder, wat een rot woord!
Vroeger was ik altijd erg zwart wit. Een man met kinderen was niets en ik wilde de eerste zijn die met hem voor de ambtenaar stond en met een dikke buik rond liep....
De roze wolk heeft dit echter volledig omgegooit en nu zie ik het allemaal veel minder zwart wit.... Misschien dom of naief maar wel iets wat automatisch gaat.
Ik wil zijn kinderen ook wel leren kennen maar ben bang voor de reactie van de kinderen. Hoe zijn jongens op die leeftijd?
Ik heb geen ambitie om een nieuwe 'moeder' te worden voor ze. Het opvoeden is een taak voor vader. Ik wil nu gewoon een 'vriendin' zijn....
Sorry, ik wist er zo vroeg geen andere omschrijving voor. Maar je moet natuurlijk wel een beetje vooruit denken. Maar de leuke vriendin van paps kan natuurlijk wel heel positief uitvallen. Maar stel (weer dat voruitkijken) dat je relatie echt hjeel serieus gaat worden en je op termijn gaat samenwonen, ga je je dan ook niet met de opvoeding bezig houden als ze op bezoek komen?
Hoe zijn jongens op die leeftijd. Heel verschillend. Maar over het lagemeen wel heel leuk! Wat wel belangrijk is bijvoorbeeld om te weten is of de scheiding ze geen trauma (rotwoord) heeft opgeleverd. Je vriend zegt dat ze wel makkelijk zijn, maar hoe staan ze tegenover een nieuwe vriendin? Bereidt hij ze daar wel een beetje op voor zodat je geen volkomen verrassing voor ze bent?
PFFF stiefmoeder, wat een rot woord!
Vroeger was ik altijd erg zwart wit. Een man met kinderen was niets en ik wilde de eerste zijn die met hem voor de ambtenaar stond en met een dikke buik rond liep....
De roze wolk heeft dit echter volledig omgegooit en nu zie ik het allemaal veel minder zwart wit.... Misschien dom of naief maar wel iets wat automatisch gaat.
Ik wil zijn kinderen ook wel leren kennen maar ben bang voor de reactie van de kinderen. Hoe zijn jongens op die leeftijd?
Ik heb geen ambitie om een nieuwe 'moeder' te worden voor ze. Het opvoeden is een taak voor vader. Ik wil nu gewoon een 'vriendin' zijn....
Sorry, ik wist er zo vroeg geen andere omschrijving voor. Maar je moet natuurlijk wel een beetje vooruit denken. Maar de leuke vriendin van paps kan natuurlijk wel heel positief uitvallen. Maar stel (weer dat voruitkijken) dat je relatie echt hjeel serieus gaat worden en je op termijn gaat samenwonen, ga je je dan ook niet met de opvoeding bezig houden als ze op bezoek komen?
Hoe zijn jongens op die leeftijd. Heel verschillend. Maar over het lagemeen wel heel leuk! Wat wel belangrijk is bijvoorbeeld om te weten is of de scheiding ze geen trauma (rotwoord) heeft opgeleverd. Je vriend zegt dat ze wel makkelijk zijn, maar hoe staan ze tegenover een nieuwe vriendin? Bereidt hij ze daar wel een beetje op voor zodat je geen volkomen verrassing voor ze bent?
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
donderdag 17 april 2008 om 09:57
Ga eens kijken op het forum van www.stiefmoeders.nl Daar sul je veel aan hebben.
3 kindeen in die leeftijd is niet niks. Kinderen kunnen heel makkelijk zijn maar als ze eenmaal doorhebben dat jij ook aandacht van pappa krijgt dan kan het ineens wel een omdraaien. Of niet natuurlijk, maar alle scenario's zijn mogelijk. Onderschatten zou ik het zeker niet. Wel stapje voor stapje gaan.
Sterkte in ieder geval en inderdaad; je prins op het witte paard heeft nu eenmaal geen kinderen maar het kan je zomaar gebeuren. Niet het einde van de wereld maar ook zeker niet makkelijk.
3 kindeen in die leeftijd is niet niks. Kinderen kunnen heel makkelijk zijn maar als ze eenmaal doorhebben dat jij ook aandacht van pappa krijgt dan kan het ineens wel een omdraaien. Of niet natuurlijk, maar alle scenario's zijn mogelijk. Onderschatten zou ik het zeker niet. Wel stapje voor stapje gaan.
Sterkte in ieder geval en inderdaad; je prins op het witte paard heeft nu eenmaal geen kinderen maar het kan je zomaar gebeuren. Niet het einde van de wereld maar ook zeker niet makkelijk.
donderdag 17 april 2008 om 10:03
Hoi Stier
Ik ben ook een wat je een rot woord noemt een stiefmoeder....ik heb dit ook voor handen gehad zo'n 1.5 jaar geleden de ontmoeting, met de kinderen van vriend...ik heb zelf wel kinderen dus voor mij was het wat makkelijker ....wij zijn met de kids van vriend naar de MC gegaan en daarna de reis naar mijn huis...we wonen 1.5 uuur rijden van elkaar....het klikte eigenlijk meteen met hun...en ook met mijn kids....laat het over je heen komen....ga niet van te voren denken als.....het zal voor hun ook moeilijk zijn...een andere vrouw in hun papa's leven....wees gewoon jezelf....
Ik ben ook een wat je een rot woord noemt een stiefmoeder....ik heb dit ook voor handen gehad zo'n 1.5 jaar geleden de ontmoeting, met de kinderen van vriend...ik heb zelf wel kinderen dus voor mij was het wat makkelijker ....wij zijn met de kids van vriend naar de MC gegaan en daarna de reis naar mijn huis...we wonen 1.5 uuur rijden van elkaar....het klikte eigenlijk meteen met hun...en ook met mijn kids....laat het over je heen komen....ga niet van te voren denken als.....het zal voor hun ook moeilijk zijn...een andere vrouw in hun papa's leven....wees gewoon jezelf....
donderdag 17 april 2008 om 10:32
Fijn dat jullie reageren! Heb ik erg veel aan!
Fame: Stiefmoeder is de juiste omschrijving maar ik denk dan meteen aan die slechte vrouwen uit films etc. Zo wil ik mezelf liever niet zien, vandaar dat rotwoord...
De opvoeding is belangrijk. En zeker als we ooit gaan samenwonen is het iets waar serieus mee om moeten gaan. In het begin lijkt het me alleen niet verstandig om me daar erg dominant mee bezig te houden.
Ze hebben al een moeder (met een nieuwe partime vader) en een vader en die kunnen dat vast prima. Als ik de verhalen over de jongens hoor lijken het me prima kerels die lekker actief en sportief zijn.
Noerie: ik heb meteen ook maar even de site opgezocht en die is echt handig! Realiseer me dat het belangrijk is om rekening met de kinderen te houden! Mijn prins heeft nu eenmaal 3 kleine prinsjes en dat zal in de toekomst best wel eens lastig kunen zijn. Hoop alleen wel dat we het gaan redden!
Jolanda94: Fijn te lezen dat jij ook ervaring hebt!
Hoe hebben jullie het in het begin gedaan? Jullie woonden toen ver uit elkaar. Hadden jullie nog wel tijd voor elkaar?
Fame: Stiefmoeder is de juiste omschrijving maar ik denk dan meteen aan die slechte vrouwen uit films etc. Zo wil ik mezelf liever niet zien, vandaar dat rotwoord...
De opvoeding is belangrijk. En zeker als we ooit gaan samenwonen is het iets waar serieus mee om moeten gaan. In het begin lijkt het me alleen niet verstandig om me daar erg dominant mee bezig te houden.
Ze hebben al een moeder (met een nieuwe partime vader) en een vader en die kunnen dat vast prima. Als ik de verhalen over de jongens hoor lijken het me prima kerels die lekker actief en sportief zijn.
Noerie: ik heb meteen ook maar even de site opgezocht en die is echt handig! Realiseer me dat het belangrijk is om rekening met de kinderen te houden! Mijn prins heeft nu eenmaal 3 kleine prinsjes en dat zal in de toekomst best wel eens lastig kunen zijn. Hoop alleen wel dat we het gaan redden!
Jolanda94: Fijn te lezen dat jij ook ervaring hebt!
Hoe hebben jullie het in het begin gedaan? Jullie woonden toen ver uit elkaar. Hadden jullie nog wel tijd voor elkaar?
donderdag 17 april 2008 om 10:50
Ik ben zelf stiefkind, inmiddels volwassen. Ik denk dat je je als stiefouder vooral op de achtergrond moet houden. De band tussen kind en ouder is zo sterk dat je daar niet tussen moet willen komen. Je zult moeten aanvaarden dat de kinderen altijd op één zullen komen. M.a.w. als er iets ernstigs met de kinderen gebeurt, zal je vriend erheen gaan, al is het midden in de nacht.
Hoe is het contact met de moeder van de kinderen? Voorzover mogelijk is het belangrijk voor de kinderen dat dat goed is. Je hoeft geen vriendinnen met haar te worden, maar respecteer haar en laat haar in haar waarde.
En verder, je hebt die kerels nog niet eens ontmoet toch? Dus ik zou proberen me niet zo druk te maken en het stap voor stap te bekijken. Men vreest het meeste het lijden dat men vreest
.
Hoe is het contact met de moeder van de kinderen? Voorzover mogelijk is het belangrijk voor de kinderen dat dat goed is. Je hoeft geen vriendinnen met haar te worden, maar respecteer haar en laat haar in haar waarde.
En verder, je hebt die kerels nog niet eens ontmoet toch? Dus ik zou proberen me niet zo druk te maken en het stap voor stap te bekijken. Men vreest het meeste het lijden dat men vreest
.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 17 april 2008 om 10:54
Hallo stier
Wij hebben om het weekend geen kinderen....dus dan hebben we alle tijd voor elkaar...en ook als de kinderen er zijn hebben we wel wat tijd voor elkaar als ze allemaal op bed liggen...we hebben samen 6 kinderen...hahahah....soms hebben we ze allemaal en soms maar 4.....mijn 2 oudste werken beide en hebben hun eigen ding....maar vinden het super leuk als de 3 kids komen dan maken we vaak er een gezellig iets van.....en qua de opvoeding...ik ben hun moeder niet en zal dat ook nooit worden wat ik dus ook nooit zal willen ze hebben allemaal al ouders.....mijn eigen kids hebben ook een stiefmoeder....(rotwoord)....en kunnen daar ook goed mee overweg. Tuurlijk in het begin is het voor allemaal wennen dat er een andere partner in hun ouders leven zijn gekomen...zal niet makkelijk zijn...kinderen van een ander is altijd wat moeilijker mee omgaan.....maar je zal zien alles komt op zijn pootjes.....
Wij hebben om het weekend geen kinderen....dus dan hebben we alle tijd voor elkaar...en ook als de kinderen er zijn hebben we wel wat tijd voor elkaar als ze allemaal op bed liggen...we hebben samen 6 kinderen...hahahah....soms hebben we ze allemaal en soms maar 4.....mijn 2 oudste werken beide en hebben hun eigen ding....maar vinden het super leuk als de 3 kids komen dan maken we vaak er een gezellig iets van.....en qua de opvoeding...ik ben hun moeder niet en zal dat ook nooit worden wat ik dus ook nooit zal willen ze hebben allemaal al ouders.....mijn eigen kids hebben ook een stiefmoeder....(rotwoord)....en kunnen daar ook goed mee overweg. Tuurlijk in het begin is het voor allemaal wennen dat er een andere partner in hun ouders leven zijn gekomen...zal niet makkelijk zijn...kinderen van een ander is altijd wat moeilijker mee omgaan.....maar je zal zien alles komt op zijn pootjes.....
donderdag 17 april 2008 om 11:07
Op de eerste plaats vind ik dat als vriend nu aan geeft dat hij het moment juist acht voor TO om de kinderen te ontmoeten, zou ik daar niet te moeilijk oever doen.
Verder zoals eerder al gezegd: kinderen zijn tegenwoordig wel wat gewend. Als je bij jezelf blijft en je niet opwerpt als 'stiefmoeder' en je met de opvoeding gaat bemoeien, zou het toch los moeten lopen?
Verder zoals eerder al gezegd: kinderen zijn tegenwoordig wel wat gewend. Als je bij jezelf blijft en je niet opwerpt als 'stiefmoeder' en je met de opvoeding gaat bemoeien, zou het toch los moeten lopen?
Computer says nooooo
donderdag 17 april 2008 om 12:06
Hoi!
Ook ik ben een zgn stiefmoeder (idd een rotwoord!)
Mijn vriend heeft een dochtertje van 6. Mijn vriend en ik zijn nu ruim een jaar samen en wonen sinds een amand of 8 samen. Hij heeft co-ouderschap met zijn ex dus zijn dochter is elke dag bij ons (of 's middags na school, of 's avonds en slapen) en een hele dag in het weekend. En het gaat super!
Tja, hoe hebben wij het aangepakt.. Ik heb me in het begin heel afwachtend opgesteld, wachten tot zij naar me toe kwam e.d. Ik heb haar voor het eerst gezien toen mijn vriend en ik nog maar een paar weken samen waren. Ze was in het begin een beetje afstandelijk, heel erg papa-gericht, maar dat is niet meer dan logisch denk ik. Na verloop van tijd trok ze steeds meer naar mij toe. Leuke dingen doen helpt daar idd prima bij, dus ga naar een pretpark, zwemmen, dierentuin, speeltuin, noem maar op.
De band meot gewoon langzaam groeien, en het komt echt wel hoor. Waar je wel goede afspraken over meot maken is in hoeverre jij deel wilt/gaat uitmaken van de opvoeding. Mijn vriend en ik hebben vanaf het begion afgesproken dat ik ook betrokken ben bij haar opvoeding en haar dus ook terecht wijs als ik dat nodig vindt. En soms is mijn vriend het daar neit helmaal mee eens, maar dat zegt hij dan tegen mij als zij er niet bij is, en dat is denk ik heel belangrijk!
Het contact met haar moeder loopt prima. Beste vriendinnen zullen we nooit worden, maar dat hoeft ook niet. We overleggen alles over haar dochter, en alles is in het belang van de kleine.
De relatie met mijn vriend werd doordat hij een dochter had wel sneller serieus, maar dat is denk ik logisch.
Ik wens je veel succes, geef het tijd, het komt echt goed!
Ook ik ben een zgn stiefmoeder (idd een rotwoord!)
Mijn vriend heeft een dochtertje van 6. Mijn vriend en ik zijn nu ruim een jaar samen en wonen sinds een amand of 8 samen. Hij heeft co-ouderschap met zijn ex dus zijn dochter is elke dag bij ons (of 's middags na school, of 's avonds en slapen) en een hele dag in het weekend. En het gaat super!
Tja, hoe hebben wij het aangepakt.. Ik heb me in het begin heel afwachtend opgesteld, wachten tot zij naar me toe kwam e.d. Ik heb haar voor het eerst gezien toen mijn vriend en ik nog maar een paar weken samen waren. Ze was in het begin een beetje afstandelijk, heel erg papa-gericht, maar dat is niet meer dan logisch denk ik. Na verloop van tijd trok ze steeds meer naar mij toe. Leuke dingen doen helpt daar idd prima bij, dus ga naar een pretpark, zwemmen, dierentuin, speeltuin, noem maar op.
De band meot gewoon langzaam groeien, en het komt echt wel hoor. Waar je wel goede afspraken over meot maken is in hoeverre jij deel wilt/gaat uitmaken van de opvoeding. Mijn vriend en ik hebben vanaf het begion afgesproken dat ik ook betrokken ben bij haar opvoeding en haar dus ook terecht wijs als ik dat nodig vindt. En soms is mijn vriend het daar neit helmaal mee eens, maar dat zegt hij dan tegen mij als zij er niet bij is, en dat is denk ik heel belangrijk!
Het contact met haar moeder loopt prima. Beste vriendinnen zullen we nooit worden, maar dat hoeft ook niet. We overleggen alles over haar dochter, en alles is in het belang van de kleine.
De relatie met mijn vriend werd doordat hij een dochter had wel sneller serieus, maar dat is denk ik logisch.
Ik wens je veel succes, geef het tijd, het komt echt goed!
donderdag 17 april 2008 om 15:57
Tsja, het ligt er helemaal aan hoe de kinderen zijn, hoe jij bent.
Ik heb jammergenoeg wel ervaring. Mijn vriend heeft 2 kinderen.
En dat klikt vanaf het begin af aan niet, dus het belangrijkste is dat het gewoon klikt, dus is het misschien wel handig als je zijn kinderen snel ontmoet. Dat komt je daar wel achter, als je relatie serieus is, en je wilt samen verder, moet je toch eerst zijn kinderen kennen.
Er zijn zat voorbeelden waarbij het wel goed hoor, dus je hebt grote kans dat het goed gaat!
Ik heb jammergenoeg wel ervaring. Mijn vriend heeft 2 kinderen.
En dat klikt vanaf het begin af aan niet, dus het belangrijkste is dat het gewoon klikt, dus is het misschien wel handig als je zijn kinderen snel ontmoet. Dat komt je daar wel achter, als je relatie serieus is, en je wilt samen verder, moet je toch eerst zijn kinderen kennen.
Er zijn zat voorbeelden waarbij het wel goed hoor, dus je hebt grote kans dat het goed gaat!
vrijdag 18 april 2008 om 16:17
Hallo daar ben ik weer!
En ik ben nog steeds heel erg blij met jullie ervaringen en adviezen! Voel me hierdoor opeens niet meer zo alleen!
Vrienden en vooral mijn ouders begrijpen het allemaal niet zo goed en daar kan ik dus helaas niet echt bij terrecht.
Maar dat kan ik ook wel begrijpen... denk ik....
In ieder geval ben ik dus blij met het forum en jullie reacties!
Heb nu ook de keuze gemaakt dat ik zondagmiddag naar mijn vriend ga. Dit weekend heeft hij zijn jongens en hij wilt ze nog steeds graag aan me voorstellen. Ik merk aan alles dat ik het ook graag wil. Ik hoop alleen dat het goed gaat! En daar ben ik dus bang voor. Ondanks al jullie goede tips.
Waar ik wel een beetje mee zit is het volgende:
Ik kan ze pas zondag aan het einde van de dag zien ivm verplichtingen die ze hebben. Maw. er is dus geen tijd om met elkaar ergens 'neutraal' af te spreken en ik kom dus ook als het ware op bezoek.... Hoe hou je het dan toch nog ontspannen?
En ik denk ook dat het verstandiger om 's avonds weer naar huis te gaan?
Misschien maak ik me te druk en vinden jullie dit allemaal maar overdreven gedrag. (hoor ik dan ook graag)
Vind het zo spannend!
En ik ben nog steeds heel erg blij met jullie ervaringen en adviezen! Voel me hierdoor opeens niet meer zo alleen!
Vrienden en vooral mijn ouders begrijpen het allemaal niet zo goed en daar kan ik dus helaas niet echt bij terrecht.
Maar dat kan ik ook wel begrijpen... denk ik....
In ieder geval ben ik dus blij met het forum en jullie reacties!
Heb nu ook de keuze gemaakt dat ik zondagmiddag naar mijn vriend ga. Dit weekend heeft hij zijn jongens en hij wilt ze nog steeds graag aan me voorstellen. Ik merk aan alles dat ik het ook graag wil. Ik hoop alleen dat het goed gaat! En daar ben ik dus bang voor. Ondanks al jullie goede tips.
Waar ik wel een beetje mee zit is het volgende:
Ik kan ze pas zondag aan het einde van de dag zien ivm verplichtingen die ze hebben. Maw. er is dus geen tijd om met elkaar ergens 'neutraal' af te spreken en ik kom dus ook als het ware op bezoek.... Hoe hou je het dan toch nog ontspannen?
En ik denk ook dat het verstandiger om 's avonds weer naar huis te gaan?
Misschien maak ik me te druk en vinden jullie dit allemaal maar overdreven gedrag. (hoor ik dan ook graag)
Vind het zo spannend!
vrijdag 18 april 2008 om 20:25
Een goed gesprek proberen te voeren met een kopje thee en een Mariakaakje is waarschijnlijk niet zo'n goed idee. Misschien kunnen jullie gezamenlijk een bordspel doen waaraan alle kinderen mee kunnen doen? Dat zal de aandacht een beetje afleiden en dan kunnen jullie elkaar voorzichtig een beetje leren kennen. En verder: maak je niet te druk. Als stiefmoeder van een bovenmodaal aantal stiefkinderen weet ik uit ervaring dat de eerste ontmoeting spannend is. En geloof mij: er komen nog veel meer spannende momenten. Als jij en je partner samen een stevige basis kunnen leggen én als jullie je huiswerk doen, dan maak je samen een goede kans. Veel plezier alvast voor zondag!
woensdag 30 april 2008 om 21:18
Hoi Stier,
toen mijn man en ik elkaar leerden kennen wisten we zo zeker dat we bij elkaar horen dat zijn kids geen moment een 'probleem' waren. Ook al had ik helemaal niets met kinderen destijds.
Op pinksterdag zijn we met vrienden en de kids naar de speeltuin gegaan. We deden net zo tegen elkaar als tegen de vrienden. Er was fysiek dus geen sprake van een andere relatie tussen ons als de rest. Toch wist de oudste (destijds 4) zijn moeder te vertellen dat zijn vader een vriendinnetje had. Verbaasd dat we waren! En we moesten er ook wel erg om lachen. Die bijdehandte jongeman had het toch doorgehad. Daarna ben ik hele dagen gaan meedraaien in het gezin, maar 's avonds ging ik weer naar mijn eigen huis toe. Om de kids rustig te laten wennen en niet meteen een andere vrouw bij papa in bed te zien. Dit werkte erg goed. De eerste x dat ze smorgens bij ons in bed kwamen, keek de jongste nog wat verrast maar inmiddels kan ik wel zeggen dat ze erg veel van me houden en me nog geen halfuurtje kunnen missen. We vormen dan ook een heel stabiel lief parttime gezinnetje zo samen. Ik denk voor iedereen niets dan fijn.
Ik hoop dat je misschien wel iets aan mijn ervaring mag hebben.
toen mijn man en ik elkaar leerden kennen wisten we zo zeker dat we bij elkaar horen dat zijn kids geen moment een 'probleem' waren. Ook al had ik helemaal niets met kinderen destijds.
Op pinksterdag zijn we met vrienden en de kids naar de speeltuin gegaan. We deden net zo tegen elkaar als tegen de vrienden. Er was fysiek dus geen sprake van een andere relatie tussen ons als de rest. Toch wist de oudste (destijds 4) zijn moeder te vertellen dat zijn vader een vriendinnetje had. Verbaasd dat we waren! En we moesten er ook wel erg om lachen. Die bijdehandte jongeman had het toch doorgehad. Daarna ben ik hele dagen gaan meedraaien in het gezin, maar 's avonds ging ik weer naar mijn eigen huis toe. Om de kids rustig te laten wennen en niet meteen een andere vrouw bij papa in bed te zien. Dit werkte erg goed. De eerste x dat ze smorgens bij ons in bed kwamen, keek de jongste nog wat verrast maar inmiddels kan ik wel zeggen dat ze erg veel van me houden en me nog geen halfuurtje kunnen missen. We vormen dan ook een heel stabiel lief parttime gezinnetje zo samen. Ik denk voor iedereen niets dan fijn.
Ik hoop dat je misschien wel iets aan mijn ervaring mag hebben.
