Relaties
alle pijlers
Vriend weekendjes weg laten gaan?
dinsdag 17 juni 2008 om 11:02
Ik las ooit eens ergens het volgende :
Als je een hand vol zand pakt en je knijpt erin zal het zand langs alle kanten tussen de kieren wegglijden en houdt je op het laatst niets meer over.
Maar als je je hand open houdt en je laat het zand gewoon liggen, blijft het ook gewoon liggen.
Dat geldt ook voor een relatie.
Laat hem gaan, laat hem genieten, doe zelf iets leuks met vriendinnen en vrienden en wanneer hij terugkomt van een leuk voetbalweekend, heb je een blije en gezellige man die wat te vertellen heeft.
Als je een hand vol zand pakt en je knijpt erin zal het zand langs alle kanten tussen de kieren wegglijden en houdt je op het laatst niets meer over.
Maar als je je hand open houdt en je laat het zand gewoon liggen, blijft het ook gewoon liggen.
Dat geldt ook voor een relatie.
Laat hem gaan, laat hem genieten, doe zelf iets leuks met vriendinnen en vrienden en wanneer hij terugkomt van een leuk voetbalweekend, heb je een blije en gezellige man die wat te vertellen heeft.
dinsdag 17 juni 2008 om 11:12
Waaahhh..
TO baalt dat vriend weggaat, maar kan vriend niet ontzeggen.
Ze wil zeggen dat ze baalt, maar dat durft ze niet.
En zelf een weekendje boeken, durft ze ook niet.
Wat moeten wij in godsnaam dan nog voor zogenaamd advies geven. TO, je weet het antwoord al. En dat je niet durft is iets waar wij niks aan kunnen veranderen.
TO baalt dat vriend weggaat, maar kan vriend niet ontzeggen.
Ze wil zeggen dat ze baalt, maar dat durft ze niet.
En zelf een weekendje boeken, durft ze ook niet.
Wat moeten wij in godsnaam dan nog voor zogenaamd advies geven. TO, je weet het antwoord al. En dat je niet durft is iets waar wij niks aan kunnen veranderen.
dinsdag 17 juni 2008 om 11:27
Ik heb niet alle reacties gelezen. Maar wat ik altijd zo raar vind is dat je dat niet gewoon met je vriend bespreekt? Het lijkt wel of je dan bang voor zijn reactie bent.
Als ik er tussen uit wil dan zeg ik tegen mijn inmiddels man dat ik er tussen uit wil en of hij daar ook zin heeft (en zijn antwoord was ja, dus nu gaan we begin juli)!! Het is je vriend geen vreemde toch.
Dus je kan hem toch gewoon zeggen dat je een weekendje met hem weg wilt?
Als ik er tussen uit wil dan zeg ik tegen mijn inmiddels man dat ik er tussen uit wil en of hij daar ook zin heeft (en zijn antwoord was ja, dus nu gaan we begin juli)!! Het is je vriend geen vreemde toch.
Dus je kan hem toch gewoon zeggen dat je een weekendje met hem weg wilt?
dinsdag 17 juni 2008 om 11:34
quote:Lieke80 schreef op 17 juni 2008 @ 11:27:
Ik heb niet alle reacties gelezen. Maar wat ik altijd zo raar vind is dat je dat niet gewoon met je vriend bespreekt? Het lijkt wel of je dan bang voor zijn reactie bent.
Als ze ruzie krijgen moet er weer geneukt worden
(2 topics combineren is niet geheel offtopic toch? )
Ik heb niet alle reacties gelezen. Maar wat ik altijd zo raar vind is dat je dat niet gewoon met je vriend bespreekt? Het lijkt wel of je dan bang voor zijn reactie bent.
Als ze ruzie krijgen moet er weer geneukt worden
(2 topics combineren is niet geheel offtopic toch? )
dinsdag 17 juni 2008 om 12:29
Ik zie het ook somber in met deze vriend;
-iemand die liever gaat voetballen met zijn vriendjes
-iemand die liever een weekendje weg gaat met vrienden dan met jou, zelf niet eens op het idee komt om met jou te gaan
-niet wil dat je uit gaat of drinkt
-zelf de hort op gaat en het liefst wil dat jij thuis blijft
-een harde l*l krijgt tijdens en na ruzies
Als dit echt is wat jij wilt dan wens ik je daar heel veel sterkte mee!
-iemand die liever gaat voetballen met zijn vriendjes
-iemand die liever een weekendje weg gaat met vrienden dan met jou, zelf niet eens op het idee komt om met jou te gaan
-niet wil dat je uit gaat of drinkt
-zelf de hort op gaat en het liefst wil dat jij thuis blijft
-een harde l*l krijgt tijdens en na ruzies
Als dit echt is wat jij wilt dan wens ik je daar heel veel sterkte mee!
dinsdag 17 juni 2008 om 13:57
Mijn vriend gaat wel eens alleen op reis. Zowel voor zaken als voor leuke dingen. Ik vertrouw hem daar in en soms denk ik wel eens dat hij er meer moeite mee heeft als ik, want hij belt elke dag (maar ja wij hebben weer andere issues 
) om te zeggen dat hij me mist dan. Ik vind het doorgaans wel lekker om een weekendje of paar daagjes alleen te zijn. Ik vind dat hij dat zelf moet weten.
We gaan ook samen op vakantie en weekendjes weg maar dat initiatief komt doorgaans van mij. Dat wil niet zeggen dat hij het dan niet leuk vind. Hij is gewoon meer reactief daarin ofzo, komt er zelf niet mee, maar vind het een leuk idee als ik er mee kom. Hij vind het niet leuk als ik alleen op reis zou gaan. Maar tegelijkertijd heb ik weer veel mannelijke vrienden, en vind hij dat weer niet erg, terwijl ik vrouwen aan zijn kant wel erg zou vinden. Wij bepalen die grenzen dus niet op een jij mag dit dus ik mag dat manier, maar meer op een wie heeft waar moeite mee manier. Wat ik ook logischer vind zolang geen van beiden die situatie uit buit. (Wat ook flauw is...).
Mijn advies is dus gewoon wat voorstellen en niet teveel denken in termen van zou ik dat goed moeten vinden? Wat hoor ik nu te voelen? Maar gewoon af te gaan op wat je ook echt voelt en hij ook echt voelt. Als jij van hem niet uit mag terwijl hij dat wel mag, is de vraag hoe jij je daarbij voelt relevanter. Hij mag en kan jou feitelijk niets verbieden (en jij hem niet). Je kunt wel besluiten ergens rekening mee te houden (en je kunt ook besluiten, heb ik net geleerd haha, om ergens geen rekening mee te houden, omdat je vind dat jouw gezonde neiging rekening met de ander te houden teveel uitgebuit wordt en er zo een ongezonde situatie ontstaat).
) om te zeggen dat hij me mist dan. Ik vind het doorgaans wel lekker om een weekendje of paar daagjes alleen te zijn. Ik vind dat hij dat zelf moet weten. We gaan ook samen op vakantie en weekendjes weg maar dat initiatief komt doorgaans van mij. Dat wil niet zeggen dat hij het dan niet leuk vind. Hij is gewoon meer reactief daarin ofzo, komt er zelf niet mee, maar vind het een leuk idee als ik er mee kom. Hij vind het niet leuk als ik alleen op reis zou gaan. Maar tegelijkertijd heb ik weer veel mannelijke vrienden, en vind hij dat weer niet erg, terwijl ik vrouwen aan zijn kant wel erg zou vinden. Wij bepalen die grenzen dus niet op een jij mag dit dus ik mag dat manier, maar meer op een wie heeft waar moeite mee manier. Wat ik ook logischer vind zolang geen van beiden die situatie uit buit. (Wat ook flauw is...).
Mijn advies is dus gewoon wat voorstellen en niet teveel denken in termen van zou ik dat goed moeten vinden? Wat hoor ik nu te voelen? Maar gewoon af te gaan op wat je ook echt voelt en hij ook echt voelt. Als jij van hem niet uit mag terwijl hij dat wel mag, is de vraag hoe jij je daarbij voelt relevanter. Hij mag en kan jou feitelijk niets verbieden (en jij hem niet). Je kunt wel besluiten ergens rekening mee te houden (en je kunt ook besluiten, heb ik net geleerd haha, om ergens geen rekening mee te houden, omdat je vind dat jouw gezonde neiging rekening met de ander te houden teveel uitgebuit wordt en er zo een ongezonde situatie ontstaat).
dinsdag 17 juni 2008 om 14:25
quote:Wiebenik81 schreef op 17 juni 2008 @ 08:29:
Hihi...daar heb je gelijk in. En heb de titel een beetje verkeerd neergezet, want zo is het natuurlijk niet. Hij bepaald zelf of hij gaat, net zoals hij mij niets kan verbieden..
Bedankt voor je reactie in ieder geval. Ik denk er hetzelfde over, alleen ik voel me er niet helemaal lekker bij, omdat hij mij nooit eens een weekendje mee weg neemt. Het is niet in balans zeg maar. Alleen als ik dat aangeef, ben ik bang dat hij denkt dat ik het hem niet gun.
Omdat ie jou "nooit eens" een weekendje weg neemt. Jullie kennen elkaar een jaar! Nooit eens...! Kijk, na 30 jaar kun je dat zeggen.
Wat dat gunnen betreft: het hoeft toch niet of/of. Hij gaat gewoon én naar z'n voetbaltoernooi, én met jou een weekendje weg. Heeft hij even mazzel!
Vergeet niet: een relatie moet léúk zijn. Ik klink misschien als een ouwe doos, maar ik vind dat je álles moet overhebben voor elkaar, en elkaar álles gunnen. Je moet hem uitzwaaien (bwv..) als hij met z'n vrienden weggaat, niet jankend aan z'n been hangen.
Zou je graag een relatie met jezelf willen hebben?
Hihi...daar heb je gelijk in. En heb de titel een beetje verkeerd neergezet, want zo is het natuurlijk niet. Hij bepaald zelf of hij gaat, net zoals hij mij niets kan verbieden..
Bedankt voor je reactie in ieder geval. Ik denk er hetzelfde over, alleen ik voel me er niet helemaal lekker bij, omdat hij mij nooit eens een weekendje mee weg neemt. Het is niet in balans zeg maar. Alleen als ik dat aangeef, ben ik bang dat hij denkt dat ik het hem niet gun.
Omdat ie jou "nooit eens" een weekendje weg neemt. Jullie kennen elkaar een jaar! Nooit eens...! Kijk, na 30 jaar kun je dat zeggen.
Wat dat gunnen betreft: het hoeft toch niet of/of. Hij gaat gewoon én naar z'n voetbaltoernooi, én met jou een weekendje weg. Heeft hij even mazzel!
Vergeet niet: een relatie moet léúk zijn. Ik klink misschien als een ouwe doos, maar ik vind dat je álles moet overhebben voor elkaar, en elkaar álles gunnen. Je moet hem uitzwaaien (bwv..) als hij met z'n vrienden weggaat, niet jankend aan z'n been hangen.
Zou je graag een relatie met jezelf willen hebben?
dinsdag 17 juni 2008 om 19:59
Mijn vriend gaat het hele weekend naar Basel, voetbal kijken, duizenden mensen en vast veel vrouwen. Ik vind het heerlijk dat hij dat eens doet, hoop dat hij héél veel lol heeft en maak me totaal niet druk. Het is een schat van een jongen en ik gun hem alle plezier. Daarom kan ik me niet voorstellen dat het voor anderen een issue is. Weekendjes weg.. lekker toch? Zelf kun je dan toch ook je tijd lekker indelen? Ik vertrouw hem en ga er niet eens aan denken dat hij dingen doet die niet door de beugel kunnen. Vrijlaten is de beste optie denk ik.
donderdag 19 juni 2008 om 10:26
Vriend is nog erg van de festivals enzo. Ik heb ze wel gehad. Dus gaat vriend nu regelmatig met vrienden een weekendje een festival doen. Vind ik prima. Hij vermaakt zich en ik hoef me niet in een muffe tent te wringen.
Vorig jaar ging hij naar Pinkpop ( mei 2007). Dat lag al heel lang vast. Ik was op dat moment 32 weken zwanger, dus hadden we afgesproken dat het voorlopig zijn laatste weekendje zou worden. Hij zou op zaterdagochtend vertrekken.
Die zaterdagochtend werd ik echter wakker met bloedverlies. Omdat vriend geen rijbewijs heeft, moest ik sowieso mijn moeder bellen om me naar het ziekenhuis te brengen. Vriend is thuisgebleven om verder zijn spullen voor Pinkpop te pakken. We gingen er beiden van uit dat ik snel weer terug zou zijn.
Echter, in het ziekenhuis werd besloten dat ik moest blijven (loslatende placenta, dus platliggen). Ondertussen was vriend dus al naar Pinkpop vertrokken.
Wel, hij is daar ook gebleven. Was pas op maandag weer bij me (hij is zondagavond naar huis gekomen, terwijl hij anders pas maandagavond weer naar huis zou komen).
Ik vond het prima. Naast mijn bed kon hij toch niets komen doen, de baby zou dat weekend nog niet geboren worden volgens de gyn en mijn moeder vertroetelde me gek. Ik gunde hem dus perfect zijn weekendje Pinkpop nog.
Maar mijn schoonmoeder ( Vriend's moeder dus) was razend. Vond het ongelooflijk onverantwoordelijk dat vriend niet onmiddellijk naar huis kwam. Ze was echt laaiend.
En ook al mijn vriendinnen vonden het een schande. Zelfs enkele van vriends vrienden vonden het absoluut niet kunnen.
Grappig vond ik dat; wij waren er toch tevreden over, daar gaat het toch om?
Om maar even te illustreren dat ik echt héél erg relaxt ben over de weekendjes weg die vriend doet
Vorig jaar ging hij naar Pinkpop ( mei 2007). Dat lag al heel lang vast. Ik was op dat moment 32 weken zwanger, dus hadden we afgesproken dat het voorlopig zijn laatste weekendje zou worden. Hij zou op zaterdagochtend vertrekken.
Die zaterdagochtend werd ik echter wakker met bloedverlies. Omdat vriend geen rijbewijs heeft, moest ik sowieso mijn moeder bellen om me naar het ziekenhuis te brengen. Vriend is thuisgebleven om verder zijn spullen voor Pinkpop te pakken. We gingen er beiden van uit dat ik snel weer terug zou zijn.
Echter, in het ziekenhuis werd besloten dat ik moest blijven (loslatende placenta, dus platliggen). Ondertussen was vriend dus al naar Pinkpop vertrokken.
Wel, hij is daar ook gebleven. Was pas op maandag weer bij me (hij is zondagavond naar huis gekomen, terwijl hij anders pas maandagavond weer naar huis zou komen).
Ik vond het prima. Naast mijn bed kon hij toch niets komen doen, de baby zou dat weekend nog niet geboren worden volgens de gyn en mijn moeder vertroetelde me gek. Ik gunde hem dus perfect zijn weekendje Pinkpop nog.
Maar mijn schoonmoeder ( Vriend's moeder dus) was razend. Vond het ongelooflijk onverantwoordelijk dat vriend niet onmiddellijk naar huis kwam. Ze was echt laaiend.
En ook al mijn vriendinnen vonden het een schande. Zelfs enkele van vriends vrienden vonden het absoluut niet kunnen.
Grappig vond ik dat; wij waren er toch tevreden over, daar gaat het toch om?
Om maar even te illustreren dat ik echt héél erg relaxt ben over de weekendjes weg die vriend doet
