Relaties
alle pijlers
vriend wil geen kinderen meer..
woensdag 11 juni 2008 om 21:31
woensdag 11 juni 2008 om 21:44
Nou, dit lijkt me dan iets om NU heel goed over na te denken. Dwz, als jij kinderen wil, zul je een andere man moeten vinden, want iemand dwingen of overhalen (of per ongeluk) kan natuurlijk niet. Als jullie hierin lijnrecht tegenover elkaar staan lijkt het me een duidelijke zaak. Dat gaat niet werken, want dan zal 1 van de 2 een te groot offer moeten maken, en zoiets staat dan altijd tussen jullie in.
woensdag 11 juni 2008 om 21:46
He Lilly,
Wat een moeilijke situatie. Mijn (ex)vriend wil ook geen kinderen (heeft er geen trouwens, dus niet helemaal vergelijkbaar), en na heel lang twijfelen heb ik besloten de relatie te beeindigen. Ikzelf kan niet leven met het idee geen (kans op) kinderen. Je moet voor jezelf beslissen of jij er wel mee kan leven. Het feit dat jij (denk ik) wel betrokken zal worden bij de drie kinderen die hij al heeft kan misschien voor jou wel voldoende zijn. Misschien zou je dat aan andere "stief"moeders kunnen vragen (ik vind het moeilijk om daarover zonder eigen ervaring een mening over te geven, maar het lijkt me dat - al hebben de kinderen ook een eigen moeder- de extra liefde van jou als 'stief'moeder alleen maar welkom is). Hoe moeilijk ook, als hij echt heel duidelijk en stellig is, hoop dan niet dat ie toch 'om' gaat, dan hou je jezelf voor de gek (dit keer wel uit ervaring). Ik snap hoe rot het voor je is, en leef met je mee. Sterkte!
Wat een moeilijke situatie. Mijn (ex)vriend wil ook geen kinderen (heeft er geen trouwens, dus niet helemaal vergelijkbaar), en na heel lang twijfelen heb ik besloten de relatie te beeindigen. Ikzelf kan niet leven met het idee geen (kans op) kinderen. Je moet voor jezelf beslissen of jij er wel mee kan leven. Het feit dat jij (denk ik) wel betrokken zal worden bij de drie kinderen die hij al heeft kan misschien voor jou wel voldoende zijn. Misschien zou je dat aan andere "stief"moeders kunnen vragen (ik vind het moeilijk om daarover zonder eigen ervaring een mening over te geven, maar het lijkt me dat - al hebben de kinderen ook een eigen moeder- de extra liefde van jou als 'stief'moeder alleen maar welkom is). Hoe moeilijk ook, als hij echt heel duidelijk en stellig is, hoop dan niet dat ie toch 'om' gaat, dan hou je jezelf voor de gek (dit keer wel uit ervaring). Ik snap hoe rot het voor je is, en leef met je mee. Sterkte!
woensdag 11 juni 2008 om 21:47
quote:lilly schreef op 11 juni 2008 @ 21:34:
ja eigenlijk vanaf dag 1 ben ik duidelijk geweest over mijn kinderwens. Ik ben 31 en ik kan niet nu al zeggen nee voor mij geen kinderen. Heeft er iemand ervaring mee dat de mening wel veranderde?
wil je alleen de verhalen van mensen waar bij het eind goed al goed werd?
of wil je ook de verhalen van de mensen die na jaren met pijn in het hart toch de relatie verbroken hebben omwille van de kinderwens?
of de verhalen van de mensen die kiezen voor hun partner maar daarbij dan ook hun eigen kinderwens naast zich neer hebben gelegt?
ja eigenlijk vanaf dag 1 ben ik duidelijk geweest over mijn kinderwens. Ik ben 31 en ik kan niet nu al zeggen nee voor mij geen kinderen. Heeft er iemand ervaring mee dat de mening wel veranderde?
wil je alleen de verhalen van mensen waar bij het eind goed al goed werd?
of wil je ook de verhalen van de mensen die na jaren met pijn in het hart toch de relatie verbroken hebben omwille van de kinderwens?
of de verhalen van de mensen die kiezen voor hun partner maar daarbij dan ook hun eigen kinderwens naast zich neer hebben gelegt?
woensdag 11 juni 2008 om 21:53
Als je vriend er al drie heeft, denk ik dat hij heel goed weet waar hij nee tegen zegt. Daarnaast kan het zijn dat hij het tegenover de kinderen die hij al heeft niet fair vindt. Los nog van het feit dat hij het dus al eens een relatie mis heeft zien gaan terwijl er kinderen in het spel waren, en dat is echt heeeel naar. Kan me voorstellen dat hij niet nog een keer dat risico wil lopen.
Dus tja, mijn advies? Als je echt kinderen wil, zoek een ander.
Dus tja, mijn advies? Als je echt kinderen wil, zoek een ander.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
woensdag 11 juni 2008 om 21:54
quote:lolapaloeza schreef op 11 juni 2008 @ 21:53:
Als je vriend er al drie heeft, denk ik dat hij heel goed weet waar hij nee tegen zegt. Daarnaast kan het zijn dat hij het tegenover de kinderen die hij al heeft niet fair vindt. Los nog van het feit dat hij het al eens een relatie mis heeft zien gaan terwijl er kinderen in het spel waren, en dat is echt heeeel naar. Kan me voorstellen dat hij niet nog een keer dat risico wil lopen.
Dus tja, mijn advies? Als je echt kinderen wil, zoek een ander.
Als je vriend er al drie heeft, denk ik dat hij heel goed weet waar hij nee tegen zegt. Daarnaast kan het zijn dat hij het tegenover de kinderen die hij al heeft niet fair vindt. Los nog van het feit dat hij het al eens een relatie mis heeft zien gaan terwijl er kinderen in het spel waren, en dat is echt heeeel naar. Kan me voorstellen dat hij niet nog een keer dat risico wil lopen.
Dus tja, mijn advies? Als je echt kinderen wil, zoek een ander.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
woensdag 11 juni 2008 om 21:57
Als je al vanaf het begin weet dat jij wel kinderen weet en hij absoluut niet... Tsja, dat lijkt me zoiets basaals dat dat voor mij een reden zou zijn om de relatie alleen voor de leuk en voor de sex te laten voortbestaan, maar wel wetende dat er geen echte toekomst in zit.
Jij zegt dat je van het begin af aan duidelijk bent geweest in je kinderwens, maar hij is vanaf het begin af aan duidelijk geweest in zijn niet kinderwens. Dus waarom moet hij dan veranderen? Waarom is jouw kinderwens belangrijker?
Jij zegt dat je van het begin af aan duidelijk bent geweest in je kinderwens, maar hij is vanaf het begin af aan duidelijk geweest in zijn niet kinderwens. Dus waarom moet hij dan veranderen? Waarom is jouw kinderwens belangrijker?
woensdag 11 juni 2008 om 21:58
Yamuna:
Inderdaad: met heel veel pijn in het hart. Hoewel ik de tijd samen niet had willen missen, vraag ik me soms toch ook af waarom ik niet direct in het begin de relatie heb verbroken (ook ik wist het vanaf het begin) om mezelf die pijn te besparen (en dan heb ik niet eens over het feit dat mijn 'vruchtbare' jaren ook al aardig geslonken zijn)...
Toch herken ik de hoop heel goed hoor Lilly, helaas van mijn kant geen succesverhaal..
Inderdaad: met heel veel pijn in het hart. Hoewel ik de tijd samen niet had willen missen, vraag ik me soms toch ook af waarom ik niet direct in het begin de relatie heb verbroken (ook ik wist het vanaf het begin) om mezelf die pijn te besparen (en dan heb ik niet eens over het feit dat mijn 'vruchtbare' jaren ook al aardig geslonken zijn)...
Toch herken ik de hoop heel goed hoor Lilly, helaas van mijn kant geen succesverhaal..
woensdag 11 juni 2008 om 22:43
Dit is inderdaad een punt waarover je het eens moet zijn, omdat anders een van beiden doodongelukkig wordt. Ook geen succesverhaal van mijn kant - wel eens mijn vingers aangebrand. Nu denk ik maar zo: als ik zelf een droom niet kan opgeven (en ik heb het geprobeerd!), is het ook niet fair (of reëel) te verwachten dat iemand anders dat wel doet.
woensdag 11 juni 2008 om 22:47
eens met lolapaloeza en contessa.
Afgezien daarvan ben je als ouder ook financieel verantwoordelijk voor je kinderen tot hun 21e.
Drie kinderen kosten gewoon heel veel geld. Waarschijnlijk moet hij ook nog alimentatie betalen voor zijn ex. Dus speelt het feit dat je financieel erg krap komt te zitten misschien ook nog mee in zijn beslissing voor wel of niet een vierde kind.
Ik zou er niet op rekenen dat hij nog van gedachten veranderd.
Juist omdat hij al weet hoe het is om vader te zijn.
Afgezien daarvan ben je als ouder ook financieel verantwoordelijk voor je kinderen tot hun 21e.
Drie kinderen kosten gewoon heel veel geld. Waarschijnlijk moet hij ook nog alimentatie betalen voor zijn ex. Dus speelt het feit dat je financieel erg krap komt te zitten misschien ook nog mee in zijn beslissing voor wel of niet een vierde kind.
Ik zou er niet op rekenen dat hij nog van gedachten veranderd.
Juist omdat hij al weet hoe het is om vader te zijn.
donderdag 12 juni 2008 om 07:56
Hoelang hebben jullie al een relatie? En wanneer zijn jullie over kids begonnen?
Ik denk ook niet dat hij zal veranderen, ik weet zeker dat dwingen of 'per ongeluk' zwanger worden niet werkt.
Dus of je geeft je kinderwens op, of je geeft je relatie op.
Ik denk ook niet dat hij zal veranderen, ik weet zeker dat dwingen of 'per ongeluk' zwanger worden niet werkt.
Dus of je geeft je kinderwens op, of je geeft je relatie op.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 12 juni 2008 om 07:58
quote:lilly schreef op 11 juni 2008 @ 21:34:
ja eigenlijk vanaf dag 1 ben ik duidelijk geweest over mijn kinderwens. Ik ben 31 en ik kan niet nu al zeggen nee voor mij geen kinderen. Heeft er iemand ervaring mee dat de mening wel veranderde?O sorry, dit lees ik nu pas. Als hij net zo duidelijk was, waarom zijn jullie dan in godsnaam verder gegaan?
ja eigenlijk vanaf dag 1 ben ik duidelijk geweest over mijn kinderwens. Ik ben 31 en ik kan niet nu al zeggen nee voor mij geen kinderen. Heeft er iemand ervaring mee dat de mening wel veranderde?O sorry, dit lees ik nu pas. Als hij net zo duidelijk was, waarom zijn jullie dan in godsnaam verder gegaan?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 12 juni 2008 om 08:57
hier dus wel een successtory..
Mijn vriend heeft ook 3 kids uit zijn vorige relatie..
in het begin wilde hij dus ook geen kids meer.. hij had er immers al 3.. heeft mij gevraagd hoe ik erover dacht.. ik was toen 25 dus kon niets erover zeggen..
Hij begon er ineens over.. toch wel leuk nog een kindje van ons samen.. Nu is onze dochter bijna 8 maanden.
Hij zei toen al dat het dus een probleem kon worden als ik wel wilde en hij niet.. ja dat kan.. maar dat zien we tegen die tijd dan wel was mijn antwoord...
Bij jou is het al vanaf het begin af aan toch iets duidelijker.. Hoe lang ben je bij hem> niet dat dat ertoe doet hoor.. het gevoel wordt er niet minder om... Het gaat er meer om.. je komt er zo niet uit.. hij nee jij ja... zal er toch gekozen moeten worden.
Mijn vriend heeft ook 3 kids uit zijn vorige relatie..
in het begin wilde hij dus ook geen kids meer.. hij had er immers al 3.. heeft mij gevraagd hoe ik erover dacht.. ik was toen 25 dus kon niets erover zeggen..
Hij begon er ineens over.. toch wel leuk nog een kindje van ons samen.. Nu is onze dochter bijna 8 maanden.
Hij zei toen al dat het dus een probleem kon worden als ik wel wilde en hij niet.. ja dat kan.. maar dat zien we tegen die tijd dan wel was mijn antwoord...
Bij jou is het al vanaf het begin af aan toch iets duidelijker.. Hoe lang ben je bij hem> niet dat dat ertoe doet hoor.. het gevoel wordt er niet minder om... Het gaat er meer om.. je komt er zo niet uit.. hij nee jij ja... zal er toch gekozen moeten worden.
donderdag 12 juni 2008 om 12:59
Bij kennissen van ons was het ook zo. Hij al rond de 50, twee bijna volwassen kinderen en wilde echt geen baby meer, trok het ook fysiek niet om er nog elke nacht uit te moeten en zo. Zij rond de 30, wilde dolgraag een kind.
Ze zijn met veel pijn en ellende uit elkaar gegaan. Toen toch weer bij elkaar gekomen, want wilden ook niet zonder elkaar. Uiteindelijk is het kind er wel gekomen, maar met de voorwaarde dat zij dan ook het leeuwedeel van het werk moest doen.
Hoe het nu precies gaat weet ik niet, maar ik heb wel de indruk dat hij inderdaad wat meer afstand heeft van dat hele babygebeuren.
Ze zijn met veel pijn en ellende uit elkaar gegaan. Toen toch weer bij elkaar gekomen, want wilden ook niet zonder elkaar. Uiteindelijk is het kind er wel gekomen, maar met de voorwaarde dat zij dan ook het leeuwedeel van het werk moest doen.
Hoe het nu precies gaat weet ik niet, maar ik heb wel de indruk dat hij inderdaad wat meer afstand heeft van dat hele babygebeuren.
donderdag 12 juni 2008 om 15:45
ik denk dat je jezelf moet afvragen of hij het waard is om een zo belangrijk iets op te geven.
blijf je bij hem, en verandert hij later (veeeeeel later) alsnog van gedachte, zou het wel eens zo kunnen zijn dat het niet meer gaat.
ik denk dat je voor jezelf moet kiezen en zeggen: jammer maar helaas. zoals hierboven gezegd: als je zelf niet je droom op kan geven, is het ook niet eerlijk om van een ander te verwachten dat wel te doen.
je bent nog jong genoeg om iemand van je eigen leeftijd tegen te komen die wel een kinderwens heeft. vergeet niet dat het hebben van een relatie al moeilijk genoeg is, een extra complicerende factor als een tegenstijdigheid in de kinderwens is bijna een enkele reis echtscheidingsadvocaat.
blijf je bij hem, en verandert hij later (veeeeeel later) alsnog van gedachte, zou het wel eens zo kunnen zijn dat het niet meer gaat.
ik denk dat je voor jezelf moet kiezen en zeggen: jammer maar helaas. zoals hierboven gezegd: als je zelf niet je droom op kan geven, is het ook niet eerlijk om van een ander te verwachten dat wel te doen.
je bent nog jong genoeg om iemand van je eigen leeftijd tegen te komen die wel een kinderwens heeft. vergeet niet dat het hebben van een relatie al moeilijk genoeg is, een extra complicerende factor als een tegenstijdigheid in de kinderwens is bijna een enkele reis echtscheidingsadvocaat.
donderdag 12 juni 2008 om 16:21
hoi lilly,
als hij al gelijk bij het begin heeft aangegeven dat ie geen kids meer wilt, kun je die mening niet veranderen.
ik ben stiefmoeder van 2 meiden, en heb zelf een knul en een meid en van het begin hebben we allebei gezegt er geen meer bij te willen maken... en stel dat hij nu ineens zou beginnen over nog eentje erbij... weet niet of ik daar zo blij mee zou zijn.
hoe hard het ook is, denk ik toch dat je opzoek moet gaan naar iemand die wel kinderen met jou zou willen. want je wilt toch niet later als je oud bent verbitterd terug kijken op je leven omdat je geen kinderen hebt gehad.
veel sterkte met je keuze!!
als hij al gelijk bij het begin heeft aangegeven dat ie geen kids meer wilt, kun je die mening niet veranderen.
ik ben stiefmoeder van 2 meiden, en heb zelf een knul en een meid en van het begin hebben we allebei gezegt er geen meer bij te willen maken... en stel dat hij nu ineens zou beginnen over nog eentje erbij... weet niet of ik daar zo blij mee zou zijn.
hoe hard het ook is, denk ik toch dat je opzoek moet gaan naar iemand die wel kinderen met jou zou willen. want je wilt toch niet later als je oud bent verbitterd terug kijken op je leven omdat je geen kinderen hebt gehad.
veel sterkte met je keuze!!
dinsdag 17 juni 2008 om 21:15
allereerst bedankt voor jullie reacties.. sorry voor mijn late reactie hierop terug. Het is zo.. jullie hebben gelijk en ik ga komend weekend de knoop doorhakken. Ik heb geen zin om een soort van losse relatie te hebben en dan per ongeluk toch zwanger te worden. Dat lijkt me helemaal niet de bedoeling. Ik ga vrolijk en vol goede moet alleen verder.
dinsdag 17 juni 2008 om 21:25
Luister naar jouw hart en volg jouw gevoel...
Ruim anderhalf jaar geleden stond ik voor precies hetzelfde dilemma, hij ook 3 kids uit vorige relatie.
Ik was nog eens bijna 6 jaar ouder dan dat jij bent.
En toch heb ik voor mijzelf gekozen. En dat voelt nu nog steeds heel goed. Een ander heb ik (nog) niet ontmoet.
Ik wilde persé niet dat iemand die ik relatief pas zo kort kende (7 mnd) zo'n belangrijke beslissing voor mij zou maken. Ik heb mijn hele leven al een kinderwens, wie zou hij dan zijn om zomaar een einde aan die droom te maken??
Sterkte!!
Ruim anderhalf jaar geleden stond ik voor precies hetzelfde dilemma, hij ook 3 kids uit vorige relatie.
Ik was nog eens bijna 6 jaar ouder dan dat jij bent.
En toch heb ik voor mijzelf gekozen. En dat voelt nu nog steeds heel goed. Een ander heb ik (nog) niet ontmoet.
Ik wilde persé niet dat iemand die ik relatief pas zo kort kende (7 mnd) zo'n belangrijke beslissing voor mij zou maken. Ik heb mijn hele leven al een kinderwens, wie zou hij dan zijn om zomaar een einde aan die droom te maken??
Sterkte!!
dinsdag 17 juni 2008 om 23:23
Heb ook niet echt een opbeurend verhaal, mijn ex wilde ze absoluut niet in het begin en ik had me er haast bij neergelegd toen hij ze opeens wel wilde, vervolgens had hij zo'n haast (ik was nog 25) dat ik nog even wilde wachten en hij maakte het uit omdat hij ze wel wilde maar niet met mij, grmbll..
Ik denk dat als het vanaf het begin goed zit dus dat je ze allebei wil dat je dan de meeste kans hebt maar snap je dilemma ook wel.
Sterkte!
Ik denk dat als het vanaf het begin goed zit dus dat je ze allebei wil dat je dan de meeste kans hebt maar snap je dilemma ook wel.
Sterkte!
woensdag 18 juni 2008 om 10:24
Hm lastige kwestie..
stel dat hij overstag gaat met als voorwaarde dat jij er dan alleen voor mag zorgen, dan is toch de hele lol ervanaf?
Ik neem aan dat jij het hele roze plaatje voor je ziet, compleet met romantische liefdesscenes waarin hij de kleine de fles geeft en jij happy toe zit te kijken? Dat gaat dus in dit geval niet gebeuren en daar moet je je van bewust zijn. Mocht hij al beslissen om toch een kind te willen, dan doet hij dat alleen voor jou en is er geen sprake van het rozewolkjes scenario..
als ik jou was zou ik er nog eens goed over nadenken.
Ik heb ook eens voor zo'n vraagstuk gestaan; vriend heeft geen kinderen en wil ze ook niet. Ik heb er 1, en heb ook momenten waarin ik fantaseer over een liefdesbaby. Maar dat is gebaseerd op gebakken lucht; je bent verliefd, wilt altijd samenzijn en dan wil je niets liever dan samen een kindje maken om de liefde te bezegelen. Echter, ik weet uit ervaring dat het in de praktijk heel wat minder rooskleurig kan zijn (gebroken nachten, jengelend kind etc). Dan ben ik snel weer van die fantasiegedachten af en raakt het een hele tijd op de achtergrond. Vriend zei tegen me dat hij niet van gedachten verandert, dus we moesten beslissen of we zouden stoppen of doorgaan. Ik heb toen besloten om door te gaan, aangezien ik op dat moment geen sterke kinderwens had. Wat er daarna gebeurt, zien we dan wel weer. Ik weet dat hij niet bijtrekt, hoeft ook niet, is zijn keuze. De vraag is of ik daarmee kan dealen en tot nu toe, is dat wel het geval. Met hem samen zijn weegt zwaarder dan het niet krijgen van een kind van ons samen.
stel dat hij overstag gaat met als voorwaarde dat jij er dan alleen voor mag zorgen, dan is toch de hele lol ervanaf?
Ik neem aan dat jij het hele roze plaatje voor je ziet, compleet met romantische liefdesscenes waarin hij de kleine de fles geeft en jij happy toe zit te kijken? Dat gaat dus in dit geval niet gebeuren en daar moet je je van bewust zijn. Mocht hij al beslissen om toch een kind te willen, dan doet hij dat alleen voor jou en is er geen sprake van het rozewolkjes scenario..
als ik jou was zou ik er nog eens goed over nadenken.
Ik heb ook eens voor zo'n vraagstuk gestaan; vriend heeft geen kinderen en wil ze ook niet. Ik heb er 1, en heb ook momenten waarin ik fantaseer over een liefdesbaby. Maar dat is gebaseerd op gebakken lucht; je bent verliefd, wilt altijd samenzijn en dan wil je niets liever dan samen een kindje maken om de liefde te bezegelen. Echter, ik weet uit ervaring dat het in de praktijk heel wat minder rooskleurig kan zijn (gebroken nachten, jengelend kind etc). Dan ben ik snel weer van die fantasiegedachten af en raakt het een hele tijd op de achtergrond. Vriend zei tegen me dat hij niet van gedachten verandert, dus we moesten beslissen of we zouden stoppen of doorgaan. Ik heb toen besloten om door te gaan, aangezien ik op dat moment geen sterke kinderwens had. Wat er daarna gebeurt, zien we dan wel weer. Ik weet dat hij niet bijtrekt, hoeft ook niet, is zijn keuze. De vraag is of ik daarmee kan dealen en tot nu toe, is dat wel het geval. Met hem samen zijn weegt zwaarder dan het niet krijgen van een kind van ons samen.
woensdag 18 juni 2008 om 10:27
Het lijkt me dus ook heel erg belangrijk, hoelang je elkaar kent, en of dit je ware is. En probeer daarbij een onderscheid te maken tussen die rozewolk gedachten omdat je hoteldebotel bent (dus niet rationeel kunt nadenken), of wil je gewoon heel graag een baby en is deze man toevallig nu voorhanden. Vergeet niet dat indien het misloopt, hij ook de man is met wie je straks contact moet blijven houden ivm co-ouderschap.
woensdag 18 juni 2008 om 22:44
Nou wat een reacties... Ik moet zeggen dat ik best realistisch ben op dit gebeid en er ook echt mee ga stoppen. Ik ben niet van de roze wolken, daar geloof ik al heel lang niet meer in. Eigenlijk nooit in geloofd. Ben niet negatief hoor, maar zo zit ik gewoon in elkaar.
Hij heeft inderdaad een keuze gemaakt en die moet ik absoluut respecteren. Als hij die dan ook maar van mij zou accepteren en dat gebeurd dus niet. Heb er al 3 keer een einde aan gemaakt maar hij komt steeds terug.
Tja en dan ben ik ook maar een mens.. Maar goed ik ga het nog een keer vragen en dan maak ik de beslissing.
fijn weekend allemaal en geniet van de voetbal (als jullie daarnaar kijken)
Hij heeft inderdaad een keuze gemaakt en die moet ik absoluut respecteren. Als hij die dan ook maar van mij zou accepteren en dat gebeurd dus niet. Heb er al 3 keer een einde aan gemaakt maar hij komt steeds terug.
Tja en dan ben ik ook maar een mens.. Maar goed ik ga het nog een keer vragen en dan maak ik de beslissing.
fijn weekend allemaal en geniet van de voetbal (als jullie daarnaar kijken)
