Relaties
alle pijlers
Vrienden.
donderdag 19 februari 2009 om 20:27
Goedenavond,
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil bereiken maar ik wil gewoon even mijn hart luchten.
Ik heb in het verleden best wel wat moeite gehad met "vrienden maken en behouden". Op één of andere manier heb ik altijd het gevoel dat ik nergens bij hoor. Ik kom maar weinig mensen tegen met wie ik echt een klik heb. Op momenten dat ik die personen dan wél tegen kwam dan werd ik jaloers omdat die personen vaak ook nog andere vrienden hadden.
Op het moment heb ik een redelijk aantal mensen om me heen die ik vrienden noem. Ik vind het alleen zo jammer dat er in mijn leven nooit een moment is geweest dat ik écht een beste vriend of vriendin had. Nooit heb ik iemand gekend die voor mij door het vuur ging, die als 1e aan mij dacht als ze iets kwijt wilde, die mij zag als een beste vriendin.
Dat vind ik best jammer.
Ik vraag me dan vaak af of het aan mij ligt.
Ghilaine.
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil bereiken maar ik wil gewoon even mijn hart luchten.
Ik heb in het verleden best wel wat moeite gehad met "vrienden maken en behouden". Op één of andere manier heb ik altijd het gevoel dat ik nergens bij hoor. Ik kom maar weinig mensen tegen met wie ik echt een klik heb. Op momenten dat ik die personen dan wél tegen kwam dan werd ik jaloers omdat die personen vaak ook nog andere vrienden hadden.
Op het moment heb ik een redelijk aantal mensen om me heen die ik vrienden noem. Ik vind het alleen zo jammer dat er in mijn leven nooit een moment is geweest dat ik écht een beste vriend of vriendin had. Nooit heb ik iemand gekend die voor mij door het vuur ging, die als 1e aan mij dacht als ze iets kwijt wilde, die mij zag als een beste vriendin.
Dat vind ik best jammer.
Ik vraag me dan vaak af of het aan mij ligt.
Ghilaine.
donderdag 19 februari 2009 om 20:31
donderdag 19 februari 2009 om 20:32
quote:Ghilaine schreef op 19 februari 2009 @ 20:27:
Goedenavond,
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil bereiken maar ik wil gewoon even mijn hart luchten.
Ik heb in het verleden best wel wat moeite gehad met "vrienden maken en behouden". Op één of andere manier heb ik altijd het gevoel dat ik nergens bij hoor. Ik kom maar weinig mensen tegen met wie ik echt een klik heb. Op momenten dat ik die personen dan wél tegen kwam dan werd ik jaloers omdat die personen vaak ook nog andere vrienden hadden.
Op het moment heb ik een redelijk aantal mensen om me heen die ik vrienden noem. Ik vind het alleen zo jammer dat er in mijn leven nooit een moment is geweest dat ik écht een beste vriend of vriendin had. Nooit heb ik iemand gekend die voor mij door het vuur ging, die als 1e aan mij dacht als ze iets kwijt wilde, die mij zag als een beste vriendin.
Dat vind ik best jammer.
Ik vraag me dan vaak af of het aan mij ligt.
Ghilaine.
Je vraagt je af of dat aan jou ligt. Als je iedere keer jaloers bent op goede vrienden denk ik van wel.
Maar inderdaad, wat wil je? Herkenning of advies?
Goedenavond,
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil bereiken maar ik wil gewoon even mijn hart luchten.
Ik heb in het verleden best wel wat moeite gehad met "vrienden maken en behouden". Op één of andere manier heb ik altijd het gevoel dat ik nergens bij hoor. Ik kom maar weinig mensen tegen met wie ik echt een klik heb. Op momenten dat ik die personen dan wél tegen kwam dan werd ik jaloers omdat die personen vaak ook nog andere vrienden hadden.
Op het moment heb ik een redelijk aantal mensen om me heen die ik vrienden noem. Ik vind het alleen zo jammer dat er in mijn leven nooit een moment is geweest dat ik écht een beste vriend of vriendin had. Nooit heb ik iemand gekend die voor mij door het vuur ging, die als 1e aan mij dacht als ze iets kwijt wilde, die mij zag als een beste vriendin.
Dat vind ik best jammer.
Ik vraag me dan vaak af of het aan mij ligt.
Ghilaine.
Je vraagt je af of dat aan jou ligt. Als je iedere keer jaloers bent op goede vrienden denk ik van wel.
Maar inderdaad, wat wil je? Herkenning of advies?
donderdag 19 februari 2009 om 20:44
Ok maar zie het als een stap vooruit dat je nu wel een aantal leuke mensen om je heen hebt terwijl je het vroeger moeilijk vond om vrienden te maken. Iets in jou heeft er dus voor gezorgd dat je misc meer hebt opengesteld of wat dan ook. Probeer je daar aan vast te houden. Probeer je te richten op datgene wat je wel hebt ipv niet, moeilijk maar het helpt wel om e.e.a. te relativeren.
donderdag 19 februari 2009 om 20:44
quote:Ghilaine schreef op 19 februari 2009 @ 20:37:
Cappi, ik gun het die mensen ook wel hoor. Het is ook niet zo dat ik het kenbaar maak (de jaloezie). Het is meer een gevoel van binnen zoals een ander jaloers is op een grotere auto/mooier huis zonder dat uit te spreken.
Ghilaine.
Meestal voel je het wel als de ander zijn gevoelens to van jou niet integer zijn, daarvoor hoeft die ander het je echt niet letterlijk te zeggen.
Ik vind dat je eigenlijk wel veel verwacht van een vriend als startpunt. Vriendschap is juist vooral geven en niets terug verwachten. Uiteindelijk krijg je altijd wat je geeft, kan ook van een ander persoon, op een ander moment zijn.
Cappi, ik gun het die mensen ook wel hoor. Het is ook niet zo dat ik het kenbaar maak (de jaloezie). Het is meer een gevoel van binnen zoals een ander jaloers is op een grotere auto/mooier huis zonder dat uit te spreken.
Ghilaine.
Meestal voel je het wel als de ander zijn gevoelens to van jou niet integer zijn, daarvoor hoeft die ander het je echt niet letterlijk te zeggen.
Ik vind dat je eigenlijk wel veel verwacht van een vriend als startpunt. Vriendschap is juist vooral geven en niets terug verwachten. Uiteindelijk krijg je altijd wat je geeft, kan ook van een ander persoon, op een ander moment zijn.
donderdag 19 februari 2009 om 21:33
quote:Vl43inder schreef op 19 februari 2009 @ 20:44:
Ik vind dat je eigenlijk wel veel verwacht van een vriend als startpunt. Vriendschap is juist vooral geven en niets terug verwachten. Uiteindelijk krijg je altijd wat je geeft, kan ook van een ander persoon, op een ander moment zijn.Eens met Vlinder. Probeer je meer te richten op wat je kunt geven i.p.v. wat je krijgt. En dan komt het op enig moment vanzelf bij je terug.
Ik vind dat je eigenlijk wel veel verwacht van een vriend als startpunt. Vriendschap is juist vooral geven en niets terug verwachten. Uiteindelijk krijg je altijd wat je geeft, kan ook van een ander persoon, op een ander moment zijn.Eens met Vlinder. Probeer je meer te richten op wat je kunt geven i.p.v. wat je krijgt. En dan komt het op enig moment vanzelf bij je terug.
donderdag 19 februari 2009 om 23:21
quote:Ghilaine schreef op 19 februari 2009 @ 20:27:
Op het moment heb ik een redelijk aantal mensen om me heen die ik vrienden noem. Ik vind het alleen zo jammer dat er in mijn leven nooit een moment is geweest dat ik écht een beste vriend of vriendin had. Nooit heb ik iemand gekend die voor mij door het vuur ging, die als 1e aan mij dacht als ze iets kwijt wilde, die mij zag als een beste vriendin.
Dat vind ik best jammer.
Ik vraag me dan vaak af of het aan mij ligt.
Ghilaine.
Natuurlijk ligt dit aan jou. Dat klinkt harder dan ik het bedoel, maar het is jouw gevoel over hoe je vindt dat vriendschappen moeten zijn. En je stelt inderdaad nogal wat hoge eisen. Voor iemand door het vuur gaan? Je bedoelt dat iemand zichzelf helemaal wegcijfert, en zich helemaal belangeloos inzet voor jou? Zo zit de wereld niet in elkaar hoor. Je wilt iemand die het eerst aan jou denkt als ie ergens mee zit? Best wel weer een hoge eis. Beetje eng ook, een vriend die precies doet wat jij verlangt van hem of haar. En dan ontpop je ook nog eens tot een bezitterig kreng zodra iemand wat dichter in je buurt komt. Die rent natuurlijk keihard weg. Vind je dat gek? Je kunt mensen niet bezitten, en dat moet je ook niet willen.
Ik begrijp ergens ook wel wat je bedoelt, het verlangen naar een beste vriendin, iemand die jou helemaal begrijpt en jou niet laat vallen, maar je hebt nu eenmaal niet in de hand wat anderen mensen doen en vinden, hoe ze jou zien et cetera. Laat al die eisen en verwachtingen eens los en kijk dan eens wat er gebeurt.
Trouwens, ik denk niet dat je de enige bent die het gevoel heeft nergens bij te horen. Volgens mij heeft 90 % van de wereldbevolking dat gevoel.
Op het moment heb ik een redelijk aantal mensen om me heen die ik vrienden noem. Ik vind het alleen zo jammer dat er in mijn leven nooit een moment is geweest dat ik écht een beste vriend of vriendin had. Nooit heb ik iemand gekend die voor mij door het vuur ging, die als 1e aan mij dacht als ze iets kwijt wilde, die mij zag als een beste vriendin.
Dat vind ik best jammer.
Ik vraag me dan vaak af of het aan mij ligt.
Ghilaine.
Natuurlijk ligt dit aan jou. Dat klinkt harder dan ik het bedoel, maar het is jouw gevoel over hoe je vindt dat vriendschappen moeten zijn. En je stelt inderdaad nogal wat hoge eisen. Voor iemand door het vuur gaan? Je bedoelt dat iemand zichzelf helemaal wegcijfert, en zich helemaal belangeloos inzet voor jou? Zo zit de wereld niet in elkaar hoor. Je wilt iemand die het eerst aan jou denkt als ie ergens mee zit? Best wel weer een hoge eis. Beetje eng ook, een vriend die precies doet wat jij verlangt van hem of haar. En dan ontpop je ook nog eens tot een bezitterig kreng zodra iemand wat dichter in je buurt komt. Die rent natuurlijk keihard weg. Vind je dat gek? Je kunt mensen niet bezitten, en dat moet je ook niet willen.
Ik begrijp ergens ook wel wat je bedoelt, het verlangen naar een beste vriendin, iemand die jou helemaal begrijpt en jou niet laat vallen, maar je hebt nu eenmaal niet in de hand wat anderen mensen doen en vinden, hoe ze jou zien et cetera. Laat al die eisen en verwachtingen eens los en kijk dan eens wat er gebeurt.
Trouwens, ik denk niet dat je de enige bent die het gevoel heeft nergens bij te horen. Volgens mij heeft 90 % van de wereldbevolking dat gevoel.
vrijdag 20 februari 2009 om 01:26
quote:doeps schreef op 19 februari 2009 @ 23:21:
[...]
Natuurlijk ligt dit aan jou. (...) Beetje eng ook, een vriend die precies doet wat jij verlangt van hem of haar. En dan ontpop je ook nog eens tot een bezitterig kreng zodra iemand wat dichter in je buurt komt. Voor Doeps: waar lees je precies dat TO een 'bezitterig kreng' is? Voor Ghilaine: je krijgt hier een fantastische les hoe niet kennis te maken. Doe er je voordeel mee.
[...]
Natuurlijk ligt dit aan jou. (...) Beetje eng ook, een vriend die precies doet wat jij verlangt van hem of haar. En dan ontpop je ook nog eens tot een bezitterig kreng zodra iemand wat dichter in je buurt komt. Voor Doeps: waar lees je precies dat TO een 'bezitterig kreng' is? Voor Ghilaine: je krijgt hier een fantastische les hoe niet kennis te maken. Doe er je voordeel mee.
vrijdag 20 februari 2009 om 10:22
ik snap wel wat je bedoelt! ik had vroeger wel zo'n vriendin, maar op gegeven moment toch uit elkaar gegroeid. Ik ken eigenlijk maar weinig mensen die dat hebben, denk dat dat op gegeven moment toch veel minder voorkomt. Misschien hebben volwassenen daar ook wel minder behoefte aan; uiteindelijk krijg je toch een partner met wie je alles deelt.
Heb wel een paar vriendinnen die ik bel als ik ergens mee zit, maar zoiets als vroeger, dat het zeg maar DE vriendin was zal het nooit meer worden. Zij hebben soms andere beste vriendinnen maar dat betekent niet dat ik er minder plezier aan kan beleven.
Heb wel een paar vriendinnen die ik bel als ik ergens mee zit, maar zoiets als vroeger, dat het zeg maar DE vriendin was zal het nooit meer worden. Zij hebben soms andere beste vriendinnen maar dat betekent niet dat ik er minder plezier aan kan beleven.
vrijdag 20 februari 2009 om 10:24
Ghilaine, ik denk ook dat je verwachtingen te hoog liggen. Een beste vriend(in) die als eerste aan jou denkt en voor je door het vuur gaat. Dat lijkt me vrij zeldzaam. Iedereen verlangt wel naar een soort onvoorwaardelijke liefde/vriendschap maar in werkelijkheid zijn we allemaal mensen. Mensen die elkaar kunnen kwetsen, die dat soort onvoorwaardelijkheid niet vaak kunnen waarmaken. Iedereen heeft verschillende behoeftes en verschillende mensen die daarbij passen.
Je legt de lat te hoog als het er maar één mag zijn en als je van je vrienden verwacht dat jij de enige bent.
Ook al zeg je niet tegen anderen dat je jaloers bent zullen ze dat ergens wel voelen en misschien als claimend ervaren.
Ik begrijp het wel hoor. Ik heb het zelf ook gehad. Ik verlangde naar zekerheid, onvoorwaardelijkheid, dat ik de enige voor iemand ben. Bij mij zaten er hele andere dingen achter ( onverwerkte emoties). Bij jou misschien ook?
Je legt de lat te hoog als het er maar één mag zijn en als je van je vrienden verwacht dat jij de enige bent.
Ook al zeg je niet tegen anderen dat je jaloers bent zullen ze dat ergens wel voelen en misschien als claimend ervaren.
Ik begrijp het wel hoor. Ik heb het zelf ook gehad. Ik verlangde naar zekerheid, onvoorwaardelijkheid, dat ik de enige voor iemand ben. Bij mij zaten er hele andere dingen achter ( onverwerkte emoties). Bij jou misschien ook?
vrijdag 20 februari 2009 om 11:11
Wankelevenwicht: bezitterig kreng is inderdaad te hard uitgedrukt. Ook omdat TO het niet uit naar vrienden toe. Maar zoals ze zegt, die gevoelens zitten er wel.
Maar wat bedoel jij met: 'een fantastische les hoe niet kennis te maken'? TO heeft vraag, we vragen of ze advies wil, TO krijgt advies. Volgens mij doet ze niets verkeerd.
Maar wat bedoel jij met: 'een fantastische les hoe niet kennis te maken'? TO heeft vraag, we vragen of ze advies wil, TO krijgt advies. Volgens mij doet ze niets verkeerd.
vrijdag 20 februari 2009 om 11:46
Yep, hier herkenning!
ik was vroeger een heel verlegen meisje waardoor ik nooit veel vriendinnetjes had. Als het dan een keer zover was, kregen we ruzie omdat ik vond dat ze dan teveel met anderen omging; het was toch MIJN vriendinnetje? Gelukkig ben ik veel veranderd, mede dankzij m'n vriend. Ik ben eigenlijk niet zo heel erg sociaal, dit komt ook door mijn verleden/opvoeding (lang verhaal).
Ik heb nu een aardig grote vriendenkring en het gaat hartstikke goed. Ben totaal niet bezitterig maar zit wel met het volgende probleem: als ik van iemand het gevoel krijg dat we een geweldige vriendschap hebben, en ze hebben ineens minder tijd of gaan met heel andere mensen om, voel ik me een soort van "genaaid" terwijl dit onzin is. Ik bespreek dit altijd met mn vriend, die brengt mij dan weer met beide benen op de grond en komt die frustatie niet bij mn vrienden terecht: heel prettig!
ik was vroeger een heel verlegen meisje waardoor ik nooit veel vriendinnetjes had. Als het dan een keer zover was, kregen we ruzie omdat ik vond dat ze dan teveel met anderen omging; het was toch MIJN vriendinnetje? Gelukkig ben ik veel veranderd, mede dankzij m'n vriend. Ik ben eigenlijk niet zo heel erg sociaal, dit komt ook door mijn verleden/opvoeding (lang verhaal).
Ik heb nu een aardig grote vriendenkring en het gaat hartstikke goed. Ben totaal niet bezitterig maar zit wel met het volgende probleem: als ik van iemand het gevoel krijg dat we een geweldige vriendschap hebben, en ze hebben ineens minder tijd of gaan met heel andere mensen om, voel ik me een soort van "genaaid" terwijl dit onzin is. Ik bespreek dit altijd met mn vriend, die brengt mij dan weer met beide benen op de grond en komt die frustatie niet bij mn vrienden terecht: heel prettig!
vrijdag 20 februari 2009 om 11:53
Hoi Ghilaine , ik denk juist dat jij hele hoge eisen aan jezelf stelt mbt vriendschap en dit misschien terugverwacht. Of dit nou 'niet goed' 'niet integer is' (en alle andere waarde-oordelen) lijkt mij niet zo interessant om vast te stellen. Ik denk dat je een ander mens wordt al je accepteerd hoe een vriendschap echt IS ipv er iets van te willen maken wat nog niet is.. net als dat je jezelf accepteerd met de supergoede en leuke en mindere kanten. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
vrijdag 20 februari 2009 om 12:25
@chicka: haha, ja dat vermoeden had ik al. Ik zeg het allemaal wat te hard in mijn post.
Maar ze stelt een vraag, namelijk of het aan haar ligt, en dan zeg ik ja. Want het ligt namelijk niet aan andere mensen. Het is haar kijk op vriendschap en daaraan stelt ze nogal wat hoge eisen. Je wordt echt een gelukkiger mens als je die eisen en verwachtingen wat bijstelt, wat realistischer maakt. That's all.
Maar ze stelt een vraag, namelijk of het aan haar ligt, en dan zeg ik ja. Want het ligt namelijk niet aan andere mensen. Het is haar kijk op vriendschap en daaraan stelt ze nogal wat hoge eisen. Je wordt echt een gelukkiger mens als je die eisen en verwachtingen wat bijstelt, wat realistischer maakt. That's all.
vrijdag 20 februari 2009 om 12:37
Ik sluit me aan bij Annet. Zo'n vriendschap als jij wil is zeldzaam en moet groeien. Daar gaan echt jaren overheen en zoals ik jouw posting lees wil je dat al vrij snel nadat je mensen ontmoet hebt en als dat dan niet zo is houdt voor jou de vriendschap op. Of zit ik er naast?
Daarbij vind ik termen als 'voor elkaar door het vuur gaan' en 'als eerste aan mij denken' wel een beetje extreem als het om vriendschap gaat. Dat is meer zoals ik vriendschap in de brugklas ervaarde, als alles nog heftig is en vurig en je je leven niet voor kunt stellen zonder je beste vriendin. Als je ouder wordt is er vooral vertrouwen, kameraadschap, warmte, genegenheid, dat soort dingen en blijven zaken als voor elkaar door het vuur gaan meestal onbesproken, al kan het best zo voelen hoor.
Zie jij je vriendschappen als iets exclusiefs?
Daarbij vind ik termen als 'voor elkaar door het vuur gaan' en 'als eerste aan mij denken' wel een beetje extreem als het om vriendschap gaat. Dat is meer zoals ik vriendschap in de brugklas ervaarde, als alles nog heftig is en vurig en je je leven niet voor kunt stellen zonder je beste vriendin. Als je ouder wordt is er vooral vertrouwen, kameraadschap, warmte, genegenheid, dat soort dingen en blijven zaken als voor elkaar door het vuur gaan meestal onbesproken, al kan het best zo voelen hoor.
Zie jij je vriendschappen als iets exclusiefs?
vrijdag 20 februari 2009 om 12:50
Beste Ghilaine,
Ik denk dat ik wel begrijp wat je voelt. Ik heb wel een aantal keren een "beste vriendin" gehad, die inderdaad voor me door het vuur gingen en ik ook voor hun. Maar diezelfde vriendinnen hebben me ook wel dingen geflikt. Eentje heb ik nu nog steeds (eh, die heeft me nooit wat geflikt hihi) en een andere heb ik voorzichtig contact mee. Ik vind wel dat het, boven je dertigste, moeilijker is om een "beste vriendin" te vinden omdat veel dames druk zijn met man en/of kinderen (ik weet niet hoe oud je bent). Toch is het fijn om vriendinnen te hebben. Als raad kan ik je geven: vermijd geen verjaardagen, feestjes of andere bijeenkomsten, daar kun je altijd leuke mensen tegen komen. Ook vrienden/dinnen van kennissen of familie kun je ineens een leuke klik mee hebben. Of probeer wat mensen, evt via dit forum, uit je omgeving te recruteren om een keer uit te gaan.
Een "beste vriendin" duurt inderdaad langere tijd, maar zorg dus dat je veel mensen tegenkomt/ontmoet! Des te groter is de kans dat je je hartsvriendin tegenkomt. Verder vind ik niet echt dat je te hoge eisen stelt hoor. Ik vind eerlijkheid en altijd voor elkaar klaarstaan niet teveel gevraagd. Maar het is wel geven en nemen.
Succes meid!
Ik denk dat ik wel begrijp wat je voelt. Ik heb wel een aantal keren een "beste vriendin" gehad, die inderdaad voor me door het vuur gingen en ik ook voor hun. Maar diezelfde vriendinnen hebben me ook wel dingen geflikt. Eentje heb ik nu nog steeds (eh, die heeft me nooit wat geflikt hihi) en een andere heb ik voorzichtig contact mee. Ik vind wel dat het, boven je dertigste, moeilijker is om een "beste vriendin" te vinden omdat veel dames druk zijn met man en/of kinderen (ik weet niet hoe oud je bent). Toch is het fijn om vriendinnen te hebben. Als raad kan ik je geven: vermijd geen verjaardagen, feestjes of andere bijeenkomsten, daar kun je altijd leuke mensen tegen komen. Ook vrienden/dinnen van kennissen of familie kun je ineens een leuke klik mee hebben. Of probeer wat mensen, evt via dit forum, uit je omgeving te recruteren om een keer uit te gaan.
Een "beste vriendin" duurt inderdaad langere tijd, maar zorg dus dat je veel mensen tegenkomt/ontmoet! Des te groter is de kans dat je je hartsvriendin tegenkomt. Verder vind ik niet echt dat je te hoge eisen stelt hoor. Ik vind eerlijkheid en altijd voor elkaar klaarstaan niet teveel gevraagd. Maar het is wel geven en nemen.
Succes meid!
vrijdag 20 februari 2009 om 13:39
Ben het heel erg met juffrouwjannie eens.. Ik zit zelf ook niet heel erg ruim in de vriendschappen maar ik vermoed dat dat mede komt omdat ik mezelf niet in het sociale gedruis gooi. Feestjes en verjaardagen zijn niet echt mijn favoriet. Voel me meestal heel ongemakkelijk in groepjes. Het is een drempel voor mij. Wat ik bedoel te zeggen is dat jij niet de enige bent die geen hartsvriendin heeft. Ik ga ook vaak in mijn eentje de stad in omdat er gewoon geen vriendin is om mee te vragen. (Mijn vrienden wonen in een andere woonplaats). Toch merk ik wel dat ik me ook in mijn eentje prima vermaak. Naar de sportschool of een zonnebankje pakken of shoppen kan in je eentje ook heel leuk zijn..
vrijdag 20 februari 2009 om 14:53
quote:doeps schreef op 20 februari 2009 @ 12:25:
@chicka: haha, ja dat vermoeden had ik al. Ik zeg het allemaal wat te hard in mijn post.
Maar ze stelt een vraag, namelijk of het aan haar ligt, en dan zeg ik ja. Want het ligt namelijk niet aan andere mensen. Het is haar kijk op vriendschap en daaraan stelt ze nogal wat hoge eisen. Je wordt echt een gelukkiger mens als je die eisen en verwachtingen wat bijstelt, wat realistischer maakt. That's all.Hallo Doeps, dat klinkt toch een stuk helderder en tegelijkertijd veel minder veroordelend! Zoals je het hier beschrijft sla je de spijker op z'n kop, en geef je een goed aanknopingspunt voor Ghilaine om die verwachtingen iets te temperen en het bij de opbouw van vriendschappen rustig aan te doen. Zoals je het eerder schreef breek je eerder iemand af dan dat je iemand helpt zich op te bouwen.
@chicka: haha, ja dat vermoeden had ik al. Ik zeg het allemaal wat te hard in mijn post.
Maar ze stelt een vraag, namelijk of het aan haar ligt, en dan zeg ik ja. Want het ligt namelijk niet aan andere mensen. Het is haar kijk op vriendschap en daaraan stelt ze nogal wat hoge eisen. Je wordt echt een gelukkiger mens als je die eisen en verwachtingen wat bijstelt, wat realistischer maakt. That's all.Hallo Doeps, dat klinkt toch een stuk helderder en tegelijkertijd veel minder veroordelend! Zoals je het hier beschrijft sla je de spijker op z'n kop, en geef je een goed aanknopingspunt voor Ghilaine om die verwachtingen iets te temperen en het bij de opbouw van vriendschappen rustig aan te doen. Zoals je het eerder schreef breek je eerder iemand af dan dat je iemand helpt zich op te bouwen.
vrijdag 20 februari 2009 om 15:28
Dank je wankelevenwicht. Mijn eerste post was echt niet afkrakend geschreven, maar als ik het terug lees, snap ik wel dat het wat hard klinkt. Maar soms heb ik het gevoel dat mensen even wakker geschud moeten worden. Ik zie nu dat de milde toon die ik wel in mijn hoofd heb, niet goed doorklinkt in de tekst. Ik zal er op gaan letten 
