Vriendin negeert me; einde relatie?

Dames,

Ik vermoed dat ik als man zijnde hier misschien aan het juiste adres ben voor wat raad.
Het is als volgt: mijn vriendin en ik hebben een LAT-relatie. We wonen allebei in een ander land en ik heb haar leren kennen in een voor haar extreme turbulente periode. Desondanks dat, zijn we voor de relatie gegaan en zijn we nu meer dan een jaar samen. Dit is altijd goed gegaan.

Helaas gaan we allebei anders om met onze emoties. Ik merk dat er soms communicatieverschillen zijn en dat als we boos of verdrietig zijn er allebei anders mee omgaan. Ik wil dan graag praten, zij trekt zich dan volledig terug.

De afgelopen drie maanden gaat het mentaal maar ook fysiek niet echt goed met me. Ik heb helaas te horen gekregen dat de tumor die ik een aantal jaar terug had, weer terug is. In mijn familie is er net met het nieuwe jaar ook een overlijden – die erg rauw op m’n dan kwam. Vanwege mijn diagnose – heb ik haar uit een opwelling gezegd dat het misschien beter is om heel even op onszelf te focussen voor een paar dagen.

Ik bedoelde dit meer als: ik wil even alles op een rij hebben. Zij heeft dit opgevat als: je gooit me uit je leven wanneer je wil met ook als laatste woorden: ik voel me onbegrepen. Ze heeft ook het idee dat ik haar niet volledig vertrouw en dingen achterhoud omdat ik me soms kan afsluiten als het te veel word. Ik begrijp haar heel goed en zie ook dat ik fout zit. Een aantal uur daarna heb ik haar gelijk gebeld om aan te geven hoe ik het bedoel en dat ik verdronk in emoties. Ze heeft niet opgenomen en me voor het eerst geblokkeerd via Facebook omdat ik als ik boos ben via daar de berichten stuur. Haar bellen – ze neemt niet op en berichten reageert ze ook niet op.

Ik ben even ten einde raad. Ik denk dat het het beste is om het te laten rusten voor nu en haar even de ruimte te geven. Inmiddels heb ik haar wel een e-mail gestuurd en daarin uitgelegd wat ik ermee bedoelde. Toch voelt het heel gemixt omdat ze me nog nooit heeft genegeerd.

Wat denken jullie?



UPDATE:

Hoi mensen...

Uit boosheid heb ik haar echt meerdere berichten gestuurd. Er ontvlamde iets bij me maar ben daarna gestopt... Er stond een second opinion gepland - waardoor ik eventueel naar haar toe zou kunnen gaan - maar dat moest ze dan wel op tijd laten weten. Heb daar meerdere malen naar gevraagd. Zij gaf mij een tijd en plaats die niet haalbaar is voor mij maar was heel bot. Ik heb ook aangegeven dat het zo niet hoeft. Niet eens een hoi of hallo net of ik een voetenveeg ben.

Nu zegt ze dat ik haar heb laten zitten terwijl ik had aangegeven nee, red ik niet + op zo een manier uitpraten hoeft niet. Dit is gisterenavond geweest.

Haar zus heeft me een bericht gestuurd dat ik met haar gevoelens speel en dat ik gewoon enorm slecht ben. Ik ben hiervan geschrokken en heb ook uitgelegd dat ik haar niet heb laten zitten. Het duurt 6 uur om bij haar te komen - lukt niet. Zij heeft mij gevraagd om haar met rust te laten dus heb dit ook besloten.

Na dit bericht een bericht gehad van mijn vriendin dat ik medogenloos, hard, onmenselijk en weet ik veel wat allemaal ben. Ik heb hier niet op gereageerd. Ondertussen is er wel iemand die wilt bemiddelen om elkaar toch te zien maar dit hoeft voor mij niet meer...

Mijn prioriteit is nu echt mijn ziekte. Vanuit haar kant is er geen begrip daarvoor en ook niet voor het verlies van mijn neefje. Ik merk dat dit enorm veel spanning meebrengt en stress... Als ik toch al als slecht wordt gezien dan verdwijn ik liever automatisch naar de achtergrond en zoek geen toenadering meer.

Zebra123 schreef: ↑

11-01-2018 00:48

Hoeveel dagen is dit nu al dan?

Klinkt niet als een gezonde relatie.

Hoi inmiddels 3 dagen
Ik sta ook voor een dilemma. Het liefst wil je natuurlijk als het niet werkt er gewoon gezamenlijk een punt achterzetten zonder dat er zo tegen elkaar wordt gedaan.

Jonari schreef: ↑

11-01-2018 00:48

Uitmaken.

Next.

Bedankt voor je advies.

Moiren’ schreef: ↑

11-01-2018 00:50

Zo, exit. Zo laat je je niet behandelen.

Nee, ik laat me inderdaad niet zo behandelen. Ik moet alleen wel toegeven dat we aan beide kanten fouten hebben gemaakt. Het zou niet eerlijk zijn om alle schuld op haar af te schuiven. Ik zie in dat ik ook door kan slaan als ik boos ben (ik ga niet schelden) maar moet dan wel mijn emoties kwijt.

Sunshine585 schreef: ↑

11-01-2018 00:54

Dus jij krijgt te horen dat de tumor weer terug is en je vriendin zet jou in de negeer/blokkeer stand vanwege een misverstand? Dat vind ik wel hard.

Ik vind het inderdaad ook heel erg hard...
Die dag kreeg ik dus het complete plaatje hoe het zit met de tumor. Ik was er even helemaal van van slag ook omdat het samenviel met het overlijden in mijn familie. Het werd me allemaal even te veel.

Jonari schreef: ↑

11-01-2018 00:53

Graag gedaan.

Maar ik meen het wel. Wil je zo’n relatie? En je bent nog zo jong.

Nee, ik zou het graag anders zien. Het is áltijd wel goed gegaan al gingen we anders om met emoties - er kwam toenadering.

Ach, zo jong ben ik niet meer

Jonari schreef: ↑

11-01-2018 00:58

Wie overleed?

Mijn neefje.
Ze is er toen wel voor me geweest en heeft me ook gelijk gebeld en alles...
Maar de diagnose paar dagen later en een misverstand en ik word genegeerd.

Jonari schreef: ↑

11-01-2018 00:59

Wat vreselijk.

Ja, heel jong ook..
Dus het is een wervelwind van emoties op het moment waardoor ik door de bomen het bos niet meer zie. Ik waardeer het dat ze er was toen mijn neefje overleed maar een aantal dagen daarna - toen ik het behandelplan kreeg en aangaf het even allemaal niet meer te weten werd ik genegeerd.

Moiren’ schreef: ↑

11-01-2018 01:00

Negeren en blokkeren is zo smerig. Je laat je gewoon niet zo behandelen. Nooit en door niemand.

Ik vind het inderdaad heel smerig... Onbegrijpelijk.
Ik zou zelf iemand nooit negeren helemaal niet in deze situatie maar ik moet erbij vermelden dat zij ook een moeilijke periode tegemoet gaat.

appels-peren schreef: ↑

11-01-2018 01:06

Ze had je minstens kunnen en mogen laten weten waar zij nu staat wat betreft emoties of iets dergelijks.
Al was het maar; ik heb je berichten ontvangen, ik moet het verwerken, laat me met rust. Dit alles deed ze niet, ze negeert je en blokkeert je.

Je zegt dat het wellicht beter is om het even te laten rusten en haar de ruimte te gunnen.. er lijkt me hier geen sprake van even laten rusten en ruimte gunnen. Het komt er meer op neer dat jij hebt af te wachten tenzij je zelf een conclusie trekt en er naar handelt.

Dus wat wil je; afwachten of duidelijkheid?

Ze heeft mijn bericht op WhatsApp gelezen maar er niet op gereageerd. Op Facebook ben ik geblokkeerd.

Ja, ik wil natuurlijk niet in die onzekerheid leven. Het liefst wil ik duidelijkheid heb ik ook aangeven maar van haar kant gaat die (ben ik bang) er niet komen. Ik vind het heel jammer dat mensen elkaar zo behandelen; en een misverstand op zoiets uitloopt. In de aanloop na mijn definitieve diagnose was zij degene die me gerust stelde dat ze er voor me zou zijn. Toen ik een keer emotioneel werd om wat het vooruitzicht zou zijn gaf ze aan dat ze er zelfs zou zijn als ik terminaal zou zijn dus ik me geen zorgen hoefde te maken.

Ycjoo- schreef: ↑

11-01-2018 01:04

Via app gezegd Zeker? 3dgn is lang misschien zit zij na te denken over jullie relatie. Maar het lijkt me verstandig dat jij dit ook gaat doen. Mag hopen dat je geen 20 meer bent. Dat kinderachtig 3 dgn negeren is wel geweest qua leeftijd.

We hebben elkaar eerst face to face gesproken en daarna kwam ik met: ik denk dat ik even wat ruimte nodig heb gezien de emoties. Dit heb ik via de telefoon kenbaar gemaakt.

Ja, ik vind 3 dagen lang en ook enorm kinderachtig... Inmiddels ben ik ook aan het nadenken wat ik hiermee moet.

Ik waardeer het dat jullie zo laat op de avond nog aanwezig zijn

appels-peren schreef: ↑

11-01-2018 01:16

Wat als je jezelf eens de rust en ruimte gunt... je hebt heel wat voor je kiezen gehad en ook je toekomstvooruitzicht lijkt me een pittig ding dat je moet verwerken.
Neem de komende dagen/week/weken... de tijd om alles eens goed op een rijtje te zetten en maak je daarbij niet afhankelijk van haar.

Ja, dat ga ik nu ook doen maar ergens raak ik van alles in paniek.. Het is weer een tegenslag.
Ik zit met name over wat gaat er nu komen... Omdat alles al zo onzeker is wil ik graag wat zekerheid als het hier op aankomt.

Bedankt voor je advies

Ik ga de tijd voor mezelf nemen en alles op een rij zetten.