vriendschap verwatering door geloof

27-08-2009 11:02 12 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi hoi,



bijna 10 jaar vriendinnen. In die tijd heeft ze veel dingen meegemaakt en doordat ze het christelijke geloof heeft gevonden zie ik haar niet veel meer. Ik heb geprobeerd om er voor open te staan. Ging soms mee naar de huiskerk en heb ook kennis gemaakt met mensen uit haar gemeente, maar ik heb/had toch het gevoel dat ik alleen moeite er voor doe. Vind het moeilijk om het hier over te hebben want ik wil haar niet voor het hoofd stoten. Ik respecteer dat ze veel rust heeft gevonden er sterker is geworden door het geloof, maar vind het jammer dat de vriendschap is veranderd en zelfs heel erg aan het verwateren is. (leg ik het zo goed uit?)



Heeft iemand dit ook zo mee gemaakt? hoe sta jij er in? wat heb jij er aan gedaan? ik hoor het graag
Knap van je dat je er voor open staat en af en toe mee bent gegaan! Op watvoor manier is de vriendschap veranderd, kun je voorbeelden geven?
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het.

Ben al heel lang bevriend met iemand en als we elkaar nu zouden tegekomen, zouden we nooit meer vriendinnen worden.



We zijn echt gek op elkaar en hebben de grootste lol, maar we leven in heel andere werelden met heel andere vrienden en kunnen elkaars wereld vaak niet begrijpen. Wij hebben eigenlijk de onuitgesproken regel dat we bepaalde onderwerpen (vooral politieke en maatschappelijke) niet bespreken, omdat we er echt de grootste ruzies over rkijgen. We begrijpen elkaars kijk hierop dan echt niet en kunnen elkaar dan niet uitstaan.



Maar wij kunnen dat aan de kant zetten.

Heb je het wel eens ter sprake gebracht bij die vriendin? gewoon gezegd dat je het idee hebt dat jullie uit elkaar groeien en dat je dat jammer vindt?



succes
Alle reacties Link kopieren
Ik merk dat ik zodra ik we elkaar zien ik het gevoel heb dat ik op mijn woorden moet letten en niet vrijuit kan praten met haar. De gespreksonderwerpen die ze aandraagt hebben bijna altijd wel iets met de kerk te maken. Doet ze waarschijnlijk niet opzettelijk, gewoon omdat het haar leven is.

Ik zie haar ook minder. Is al wel een tijdje daarnietvan. Vroeger was ik ook altijd degene die contact moest opnemen omdat zij er niet aan dacht. Vond ik ook nooit zo erg.



groetjes
Gewoon je verlies nemen en 't verder laten verwateren. Het wordt toch nooit meer wat 't geweest was en als je ook al schrijft dat je ook voordat ze kerks werd altijd de initiatieven moest nemen, dan is het nooit ideaal geweest.
Alle reacties Link kopieren
ik begrijp wel dat het nooit meer wordt zoals het geweest is. In die 10 jaar ben ik ook veranderd. wil gewoon de vriendschap niet weggooien. En ik vind het gewoon geweldig voor haar dat ze door haar geloof zoveel is gegroeid. Ik wil eigenlijk gewoon accepteren dat het zo is, maar voel nu alleen nog maar irritatie.
Alle reacties Link kopieren
TO, het moet niet zo zijn dat jij je anders moet gaan gedragen omdat zij een andere keuze heeft gemaakt. Jij laat haar in haar waarden en probeerd zelfs te begrijpen wat zij gevonden heeft. Maar dat moet andersom ook zo zijn.

Ik denk dat je inderdaad gewoon eens ter sprake moet brengen dat je het gevoel hebt dat jullie uit elkaar groeien. En vooral ook aangeven dat je het jammer zou vinden dat je haar als vriendin kwijt zou raken.

Want zoals het nu klinkt is dat volgens mij niet nodig.

Alle reacties Link kopieren
thanks
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook zoiets gehad met een vriendin, maar dat ging niet om geloof maar meer om spiritualiteit. Op den duur stuurde ik een email waarin ik een andere ergernis benoemde en toen reageerde ze met het feit dat we erg verschillend zijn op dat het gebied van spiritualiteit. Ze had de indruk dat ze niet helemaal zichzelf kon zijn omdat ik me helemaal niet op dat vlak begeef. Ik ben erg nuchter en geloof inderdaad lang niet alles waar zij zich mee bezig houdt. Ik heb dat vaak helemaal niet uitgesproken, maar ze voelde dat wel aan. Ze wilde daarom de vriendschap verbreken. Ik heb toen geantwoord dat ik dat zonde vond van 7 jaar vriendschap omdat je toch beide recht hebt op je eigen mening als je elkaar maar respecteert. Daar gaf ze me wel gelijk in en nu gaat het prima. We hebben het gewoon niet meer zo uitgebreid over die onderwerpen, hoewel ik er soms wel belangstellend naar vraag natuurlijk.



Ik zou er eens voorzichtig over beginnen, het hoeft helemaal geen probleem te zijn. Maar als alles om de kerk draait zou ik dat op den duur ook wel beu raken eerlijk gezegd...
Hoe erg het ook is, chocola helpt!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je vriendin steun en troost vind voor haar problemen in het geloof, dat jij je daarvoor hebt opengesteld alleen maar omdat ze je vriendin is vind ik lief. Nu blijkt dat het niet op dezelfde wijze bij jou past als bij haar, en zij heeft dat misschien niet door, dat zou je eigenlijk gewoon moeten kunnen zeggen.

Maar goed, snap dat dat moeilijk is; ik had een vriendin die bij haar 1e verkering op 30jarige leeftijd ineens geen andere gespreksonderwerpen meer had. Of toch, trouwen, zwanger worden en zijn, wat daarna kwam. Toen kenden we elkaar al 20 jaar, zeg dan maar eens dat je dat haar van harte gunt maar eigenlijk je oude vriendschap terug wil. Ik heb dat toen dood laten bloeden, misschien niet de mooiste oplossing maar ik had het idee dat we in hele korte tijd uit elkaar waren gegroeid. Sterkte ermee, misschien valt het al met al nog mee.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook vaak te kampen gehad met verwaterende vriendschappen, en dat is jammer. In mijn geval is de letterlijke afstand de boosdoener, niet dat de ander kerkser is geworden. Ik kan me er wel wat bij voorstellen, wat Franka voelt.
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
Hoi Ik vraag me af waarom het is veranderd. Zelf ben ik ook kerkelijk(mijn hele leve al) maar de meeste vrienden zijn juist onkerkelijk. Wij gaan alle discussies aan met elkaar en verwijten elkaar niets. De een denkt zo en de andere weer net anders, maar heeft dat werkelijk met het geloof te maken?

Tuurlijk als er onderwerpen aan de orde komen mbt abortus of euthanasie dan speelt mijn geloof daar in mee, maar om nou te zeggen dat het onze vriendschappen beinvloed, nou nee. Dus ik ben eigenlijk wel benieuwd wat er dan voor verschillen zijn bij jullie.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven