Relaties
alle pijlers
Waarom
zondag 6 juli 2008 om 22:46
zondag 6 juli 2008 om 22:56
Omdat het als buitenstaander vaak heel makkelijk oordelen is over de situatie waarin een ander zich bevindt....
Omdat je als buitenstaander simpelweg niet kunt voelen wat een ander voelt...
En de meest simpele wellicht..
Omdat geen enkele situatie (persoon) alleen negatieve aspecten kent! En het dus niet meer dan menselijk is (zeker als het om de liefde gaat!) dat iemand zich richt op de positieve dingen...
Omdat je als buitenstaander simpelweg niet kunt voelen wat een ander voelt...
En de meest simpele wellicht..
Omdat geen enkele situatie (persoon) alleen negatieve aspecten kent! En het dus niet meer dan menselijk is (zeker als het om de liefde gaat!) dat iemand zich richt op de positieve dingen...
zondag 6 juli 2008 om 23:00
Ja, idd., als je het soms hier zo leest, is best triest eigenlijk.
Daar kunnen verschillende redenen voor zijn:
-ze zien iemand graag en hij/zij heeft ook zijn goede kanten en die worden vaak als excuus gebruikt ('hij/zij kan ook lief zijn, ...)
-ze denken dat ze dat verdienen (hoe erg dat ook klinkt). De partner/relatie heeft hen zo onzeker gemaakt, dat ze denken dat dat normaal is (lees: weinig zelfrespect) en net omdat ze zo onzeker zijn, denken ze dat ze dan niet zonder die ander kunnen, zoeken ze extra bevestiging bij die ander, ... vicieuze cirkel dus.
-ze hopen dat de situatie nog veranderd. Dat hij/zij ineens het licht gaat zien en toch een goede partner wordt.
-ze denken als ze extra hun best blijven doen, hij/zij wel gaat veranderen.
-verstandelijk weten ze dat het niet goed zit, maar hun gevoel zegt iets anders.
Het is ook zo dat ze soms al zo in een situatie zitten, dat ze eigenlijk niet beseffen dat het niet normaal is of ook zoveel beter kan zijn.
Ofwel is het omdat ze zelf in een situatie zitten, ze het minder rationeel kunnen bekijken. Ik denk dan wel dat als sommigen bvb. een vriend/-in zouden hebben die in dezelfde situatie zit, hem/ haar zouden adviseren direct te stoppen met desbetreffende man od. Maar voor henzelf ligt dat moeilijker blijkbaar.
Ben blij dat ze er toch nog topics over openen, dat anderen hen de ogen kunnen openen. Aangezien ze er topics over openen, voelen ze ook wel aan dat er iets niet goed zit.
Daar kunnen verschillende redenen voor zijn:
-ze zien iemand graag en hij/zij heeft ook zijn goede kanten en die worden vaak als excuus gebruikt ('hij/zij kan ook lief zijn, ...)
-ze denken dat ze dat verdienen (hoe erg dat ook klinkt). De partner/relatie heeft hen zo onzeker gemaakt, dat ze denken dat dat normaal is (lees: weinig zelfrespect) en net omdat ze zo onzeker zijn, denken ze dat ze dan niet zonder die ander kunnen, zoeken ze extra bevestiging bij die ander, ... vicieuze cirkel dus.
-ze hopen dat de situatie nog veranderd. Dat hij/zij ineens het licht gaat zien en toch een goede partner wordt.
-ze denken als ze extra hun best blijven doen, hij/zij wel gaat veranderen.
-verstandelijk weten ze dat het niet goed zit, maar hun gevoel zegt iets anders.
Het is ook zo dat ze soms al zo in een situatie zitten, dat ze eigenlijk niet beseffen dat het niet normaal is of ook zoveel beter kan zijn.
Ofwel is het omdat ze zelf in een situatie zitten, ze het minder rationeel kunnen bekijken. Ik denk dan wel dat als sommigen bvb. een vriend/-in zouden hebben die in dezelfde situatie zit, hem/ haar zouden adviseren direct te stoppen met desbetreffende man od. Maar voor henzelf ligt dat moeilijker blijkbaar.
Ben blij dat ze er toch nog topics over openen, dat anderen hen de ogen kunnen openen. Aangezien ze er topics over openen, voelen ze ook wel aan dat er iets niet goed zit.
zondag 6 juli 2008 om 23:11
Dat vraag ik me ook af Shining....
Want eerlijk gezegd vind ik dat je een beetje kort door de bocht gaat Sssenta...
En of dat met je leeftijd te maken heeft weet ik niet...
Als je dit topic opent omdat je zelf helemaal 100% goed in je vel steekt en je nog nooit toegestaan hebt dat iemand je slecht/oneerlijk/onbeschoft etc. behandeld heeft...
Dan neem ik m'n petje voor je af! En dat meen ik!
Want eerlijk gezegd vind ik dat je een beetje kort door de bocht gaat Sssenta...
En of dat met je leeftijd te maken heeft weet ik niet...
Als je dit topic opent omdat je zelf helemaal 100% goed in je vel steekt en je nog nooit toegestaan hebt dat iemand je slecht/oneerlijk/onbeschoft etc. behandeld heeft...
Dan neem ik m'n petje voor je af! En dat meen ik!
maandag 7 juli 2008 om 07:44
In mijn geval (ik heb er hier dan wel geen topic over geopend, maar wel in een relatie gezeten waarin ik mezelf totaal wegcijferde voor de pleziertjes van de ander); omdat ik zo verblind was door liefde dat ik dacht dat het aan mij lag dat ik niet met de wensen van mijn partner om kon gaan. Omdat mij was aangepraat dat ik jaloers was en dat als ik van mijn partner zou houden ik die extra relaties wel zou toestaan, omdat dat gewoon een eerste levensbehoefte van mijn partner was. Omdat mijn partner mij ervan wist te overtuigen dat de liefde voor mij niet minder werd (maar juist meer) door die bijkomende relaties. Omdat ik zo stom was dat ik mezelf en alles waar ik voor stond - de sterke, onafhankelijke, positieve vrouw die ik was - verloochende, zodat mijn partner maar van me zou blijven houden. Hoopte ik.
En toen mijn zelfvertrouwen helemaal weg was en mijn onzekerheid over mezelf groter was dan ooit hing ik nog veel meer aan mijn partner. Want ja, dat was de enige persoon die echt van mij hield en voor wie ik alles over had. Achteraf besefte ik dat het voor een groot deel leugens waren. En dat er al die tijd behoorlijk misbruik van me is gemaakt. Toen ik zo verliefd was zag ik door mijn roze bril niet wat anderen wel zagen, waar ze me voor waarschuwden. Ik had alles willen doen om maar die liefde te krijgen/te houden, zelfs als dat betekende dat ik mijn eigenwaarde opzij moest zetten.
Gelukkig is het uitgegaan en ben ik (na een hele zware periode) weer dat stoere sterke positieve wijf wat ik altijd was. En mezelf zó wegcijferen voor een partner; dat nooit meer.
En toen mijn zelfvertrouwen helemaal weg was en mijn onzekerheid over mezelf groter was dan ooit hing ik nog veel meer aan mijn partner. Want ja, dat was de enige persoon die echt van mij hield en voor wie ik alles over had. Achteraf besefte ik dat het voor een groot deel leugens waren. En dat er al die tijd behoorlijk misbruik van me is gemaakt. Toen ik zo verliefd was zag ik door mijn roze bril niet wat anderen wel zagen, waar ze me voor waarschuwden. Ik had alles willen doen om maar die liefde te krijgen/te houden, zelfs als dat betekende dat ik mijn eigenwaarde opzij moest zetten.
Gelukkig is het uitgegaan en ben ik (na een hele zware periode) weer dat stoere sterke positieve wijf wat ik altijd was. En mezelf zó wegcijferen voor een partner; dat nooit meer.
anoniem_61593 wijzigde dit bericht op 07-07-2008 08:19
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
maandag 7 juli 2008 om 09:04
Wat mellie001 en Capibara zeggen.
En omdat zo'n situatie niet van de ene op de andere dag er is, maar langzaam ontstaat. Omdat iemand eerst een klein stukje te ver gaat, en wanneer dat geaccepteerd wordt steeds verder. Het sluipt erin, en omdat het zo sluipend is, heb je niet door wat er gebeurt. En is het ook heel moeilijk om dat terug te draaien (hetzelfde mechanisme zie je trouwens ook met overwerkt zijn: dat is ook een paar keer te veel hooi op je vork nemen en dan steeds meer en steeds structureler. Tot je het idee hebt dat die werkdruk normaal is).
En met dat langzaam over je grenzen gaan, is er vaak nog een proces gaande: het langzaam afbreken van je eigenwaarde (ik zeg geen zelfvertrouwen, dit dekt de lading mijns inziens beter).
En omdat zo'n situatie niet van de ene op de andere dag er is, maar langzaam ontstaat. Omdat iemand eerst een klein stukje te ver gaat, en wanneer dat geaccepteerd wordt steeds verder. Het sluipt erin, en omdat het zo sluipend is, heb je niet door wat er gebeurt. En is het ook heel moeilijk om dat terug te draaien (hetzelfde mechanisme zie je trouwens ook met overwerkt zijn: dat is ook een paar keer te veel hooi op je vork nemen en dan steeds meer en steeds structureler. Tot je het idee hebt dat die werkdruk normaal is).
En met dat langzaam over je grenzen gaan, is er vaak nog een proces gaande: het langzaam afbreken van je eigenwaarde (ik zeg geen zelfvertrouwen, dit dekt de lading mijns inziens beter).
maandag 7 juli 2008 om 09:24
quote:JWvB schreef op 07 juli 2008 @ 09:04:
Wat mellie001 en Capibara zeggen.
En omdat zo'n situatie niet van de ene op de andere dag er is, maar langzaam ontstaat. Omdat iemand eerst een klein stukje te ver gaat, en wanneer dat geaccepteerd wordt steeds verder. Het sluipt erin, en omdat het zo sluipend is, heb je niet door wat er gebeurt. En is het ook heel moeilijk om dat terug te draaien (hetzelfde mechanisme zie je trouwens ook met overwerkt zijn: dat is ook een paar keer te veel hooi op je vork nemen en dan steeds meer en steeds structureler. Tot je het idee hebt dat die werkdruk normaal is).
En met dat langzaam over je grenzen gaan, is er vaak nog een proces gaande: het langzaam afbreken van je eigenwaarde (ik zeg geen zelfvertrouwen, dit dekt de lading mijns inziens beter).
Inderdaad! Het verhaal van de gekookte kikker.
Gooi een kikker in een pan met kokend water en hij spingt er direct weer uit.
Gooi je hem in een pan met koud water dat je langzaam opwarmt en hij blijft zitten tot het water kookt en het te laat is om er nog uit te springen.
Wat mellie001 en Capibara zeggen.
En omdat zo'n situatie niet van de ene op de andere dag er is, maar langzaam ontstaat. Omdat iemand eerst een klein stukje te ver gaat, en wanneer dat geaccepteerd wordt steeds verder. Het sluipt erin, en omdat het zo sluipend is, heb je niet door wat er gebeurt. En is het ook heel moeilijk om dat terug te draaien (hetzelfde mechanisme zie je trouwens ook met overwerkt zijn: dat is ook een paar keer te veel hooi op je vork nemen en dan steeds meer en steeds structureler. Tot je het idee hebt dat die werkdruk normaal is).
En met dat langzaam over je grenzen gaan, is er vaak nog een proces gaande: het langzaam afbreken van je eigenwaarde (ik zeg geen zelfvertrouwen, dit dekt de lading mijns inziens beter).
Inderdaad! Het verhaal van de gekookte kikker.
Gooi een kikker in een pan met kokend water en hij spingt er direct weer uit.
Gooi je hem in een pan met koud water dat je langzaam opwarmt en hij blijft zitten tot het water kookt en het te laat is om er nog uit te springen.
maandag 7 juli 2008 om 12:31
En misschien openen ze juist wel een topic uiteindelijk om er wijzer van te worden, toch erachter te komen waarom?
Schrijven over iets waar je moeilijk over praat lucht op.
En over dat blijven, tja.. kan er al een tijd over meeschrijven maar het helemaal begrijpen blijft lastig.
Zeker als je later terugkijkt.
Wat hiervoor genoemd wordt speelt allemaal mee denk ik.
Misschien kun je er uiteindelijk voor jezelf nog iets uithalen ook, door dit topic te openen, Sssenta.
Schrijven over iets waar je moeilijk over praat lucht op.
En over dat blijven, tja.. kan er al een tijd over meeschrijven maar het helemaal begrijpen blijft lastig.
Zeker als je later terugkijkt.
Wat hiervoor genoemd wordt speelt allemaal mee denk ik.
Misschien kun je er uiteindelijk voor jezelf nog iets uithalen ook, door dit topic te openen, Sssenta.
maandag 7 juli 2008 om 18:54
Omdat je in een een molen terecht komt waar je niet zo makkelijk uitstapt.. Ik heb een relatie van 6 jaar gehad waarin ik best geknoeid ben, maar als je er in zit en om die gene bent gaan geven is het makkelijk voor iedereen te roepen dat je beter verdiend, maar stap er maar eens uit, dat is zo makkelijk nog niet.. Maar zulk iets moet je ervaren om dat gevoel te kennen..
dinsdag 15 juli 2008 om 17:00
Ik geloof er niet in dat liefde blind maakt.
Ik zag altijd wel degelijk ook de minpunten van de ander hoe leuk ik hem ook vond.
Ik denk dat heel veel vrouwen niet weg gaan bij een partner die ze slecht behandeld omdat ze bang zijn om alleen te zijn.
Omdat ze bang zijn dat ze niet meer uitgenodigd worden door hun getrouwde/samenwonende vriendinnen omdat ze als single vrouw ineens een bedreiging voor de relatie van hun vriendinnen zijn geworden.
Omdat ze dan niet meer mee kunnen kletsen over het favorietje onderwerp van veel vrouwen mijn mannetje.
Omdat ze ook al worden ze nog zo rot behandeld financieel beter af zijn dan dat ze in hun eentje wonen.
Omdat ze ook gewoon stom zijn en denken dat dit normaal is.
Ik zag altijd wel degelijk ook de minpunten van de ander hoe leuk ik hem ook vond.
Ik denk dat heel veel vrouwen niet weg gaan bij een partner die ze slecht behandeld omdat ze bang zijn om alleen te zijn.
Omdat ze bang zijn dat ze niet meer uitgenodigd worden door hun getrouwde/samenwonende vriendinnen omdat ze als single vrouw ineens een bedreiging voor de relatie van hun vriendinnen zijn geworden.
Omdat ze dan niet meer mee kunnen kletsen over het favorietje onderwerp van veel vrouwen mijn mannetje.
Omdat ze ook al worden ze nog zo rot behandeld financieel beter af zijn dan dat ze in hun eentje wonen.
Omdat ze ook gewoon stom zijn en denken dat dit normaal is.
dinsdag 15 juli 2008 om 17:44
Omdat dromen hebben en geloven in die dromen vaak een sterkere kracht is dan het rationele denken....
Je weet echt wel dat je relatie niet goed is, maar god wat willen we graag iets anders, en dus...dus geloven we in een droom
(been there, done that, got the Tshirt)
Je weet echt wel dat je relatie niet goed is, maar god wat willen we graag iets anders, en dus...dus geloven we in een droom
(been there, done that, got the Tshirt)
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
