Relaties
alle pijlers
Wanneer hij niet over zijn gevoelens kan praten
vrijdag 30 oktober 2009 om 09:42
Misschien is dat wel zo, dat ik hem gewoon moet respecteren en het een beetje op ze beloop laten. Het gekke is trouwens wel als we een beetje ruzie hebben, het er dan vaak wel uit komt wat hem dwars zit! Het is zeker zo dat mannen veel stabieler zijn wat betreft emoties..daar ben ik soms echt jaloers op! Iniedergeval bedankt voor jullie raad!
vrijdag 30 oktober 2009 om 09:47
Waarom wordt niet praten als onvermogen gezien? Ik lees weer 'hij kán niet praten', alsof wel praten beter is dan niet praten. Misschien denkt hij bij zijn ergernissen 'mijn probleem, zo is ze nou eenmaal' in plaats van 'haar probleem, ze moet dat veranderen'. Ik erger me ook weleens aan mijn man en hij ook weleens aan mij, maar dat spreken we zelden uit omdat het om hele kleine dingen gaat en het heeft over het algemeen weinig zin. Ik vraag weleens dingen van hem, als ik dat zelf erg belangrijk vind. Ik zou niet zeggen 'ik vind dat je mee naar het bedrijfsfeestje moet want dat moet je voor me over hebben' maar als ik dat echt belangrijk zou vinden vraag ik 'zou je alsjeblieft met me mee willen naar dat bedrijfsfeest, want ik zou het fijn vinden om je bij me te hebben'. Dat maakt al een wereld van verschil. (al zou ik het bij een bedrijfsfeestje nooit vragen, want dat boeit me niet)
Ik vraag eerder om wat ik nodig heb dan dat ik ervan uitga dat hij dat wel snapt en dat ook gewoon doet. En andersom werkt dat net zo.
Vrouwen voelen zich vaak wel érg superieur in een relatie en mannen worden me nét iets te vaak afgeschilderd als incompetente botte horken zonder enig inlevingsvermogen. En het lijkt me dat dat helemaal niet terecht is, of ik heb een uitzondering getroffen. Alleen leggen heel veel vrouwen hún normen over communicatie op aan hun man en dat werkt niet.
Ik vraag eerder om wat ik nodig heb dan dat ik ervan uitga dat hij dat wel snapt en dat ook gewoon doet. En andersom werkt dat net zo.
Vrouwen voelen zich vaak wel érg superieur in een relatie en mannen worden me nét iets te vaak afgeschilderd als incompetente botte horken zonder enig inlevingsvermogen. En het lijkt me dat dat helemaal niet terecht is, of ik heb een uitzondering getroffen. Alleen leggen heel veel vrouwen hún normen over communicatie op aan hun man en dat werkt niet.
vrijdag 30 oktober 2009 om 09:50
quote:hallohallo123 schreef op 30 oktober 2009 @ 08:09:
even helemaal zat
hem lekker aan het afbranden bent
hem helemaal afkam.
spijt van wat ik allemaal gezegd heb, en
dan verpak ik weer zodat het allemaal niet zo erg lijkt.
Het probleem: mijn vriend houdt niet van praten, ook al zal er een keer iets zijn ik ben niet degene die het hoort. Ik vind dit erg jammer..omdat ik mijn verhaal daardoor ook niet bepaald kwijt kan.
Het probleem is niet dat jouw vriend niet van praten houdt. Het probleem is dat jij niet weet hoe jij (met jouw vriend) moet communiceren. Alleen jij kunt ervoor zorgen dat je bepaald je verhaal kwijt kunt aan je vriend door op een rustige en duidelijke manier met hem te praten. Kijk eerst eens naar jouw aandeel in waarom jij en jouw vriend niet met elkaar praten over gevoelens.
Bijv. 'Zo leef je nog?' is een indirecte en onduidelijk manier om een geheel andere boodschap over te brengen - je bent namelijk niet benieuwd naar of hij nog leeft, je wilt zeggen dat je niet blij bent dat hij 3 dagen niks van zich laat horen. Bovendien zegt de lacherige ondertoon weliswaar dat je sarcastisch bent (weinig uitodigend om serieus te reageren) en eigenlijk iets geheel anders bedoelt waar de ander dan maar naar moet raden, maar het zegt ook: Neem mij vooral niet heel serieus hoor.
Dan krijg je dus niet de reactie / het gesprek dat je eigenlijk wilt.
even helemaal zat
hem lekker aan het afbranden bent
hem helemaal afkam.
spijt van wat ik allemaal gezegd heb, en
dan verpak ik weer zodat het allemaal niet zo erg lijkt.
Het probleem: mijn vriend houdt niet van praten, ook al zal er een keer iets zijn ik ben niet degene die het hoort. Ik vind dit erg jammer..omdat ik mijn verhaal daardoor ook niet bepaald kwijt kan.
Het probleem is niet dat jouw vriend niet van praten houdt. Het probleem is dat jij niet weet hoe jij (met jouw vriend) moet communiceren. Alleen jij kunt ervoor zorgen dat je bepaald je verhaal kwijt kunt aan je vriend door op een rustige en duidelijke manier met hem te praten. Kijk eerst eens naar jouw aandeel in waarom jij en jouw vriend niet met elkaar praten over gevoelens.
Bijv. 'Zo leef je nog?' is een indirecte en onduidelijk manier om een geheel andere boodschap over te brengen - je bent namelijk niet benieuwd naar of hij nog leeft, je wilt zeggen dat je niet blij bent dat hij 3 dagen niks van zich laat horen. Bovendien zegt de lacherige ondertoon weliswaar dat je sarcastisch bent (weinig uitodigend om serieus te reageren) en eigenlijk iets geheel anders bedoelt waar de ander dan maar naar moet raden, maar het zegt ook: Neem mij vooral niet heel serieus hoor.
Dan krijg je dus niet de reactie / het gesprek dat je eigenlijk wilt.
vrijdag 30 oktober 2009 om 09:57
Ja dat is zo Jive, maar het is gewoon zo dat ik al bang ben om ergens over te beginnen omdat ik toch weet dat hij niet van praten houdt..en dat maakt het wel moeilijker voor mij om goed mijn verhaal te verwoorden idd. Dat bedrijfsfeestje was een voorbeeld, en dat is omdat ik echt ALLES voor hem over heb, ik ga zelfs mee op familiedag met ZIJN familie wanneer hij er niet eens bij is..ik vind dan gewoon dat je ook wat voor mij over moet hebben, maarja dat is mijn mening..en dat is gewoon een lang verhaal waarom ik daarover val. Ik laat hem lekker..en ga er niet meer over door hij weet dat hij altijd bij me terecht kan met alles..en als hij dat maar weet dan vind ik het prima
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:26
Kom op zeg, daar ga je weer: ik heb álles voor hem over dus hij moet dan ook wat voor mij over hebben.
Vraagt hij je of je alsjeblieft naar zijn familiedag wil gaan? Doe je dat uit jezelf? Vraag jij hem dingen waar jíj behoefte aan hebt?
Ik vind dat jij een verkeerde houding hebt binnen je relatie, als je er echt zo over denkt. Dan ligt het probleem niet bij hem, maar bij jou.
Vraagt hij je of je alsjeblieft naar zijn familiedag wil gaan? Doe je dat uit jezelf? Vraag jij hem dingen waar jíj behoefte aan hebt?
Ik vind dat jij een verkeerde houding hebt binnen je relatie, als je er echt zo over denkt. Dan ligt het probleem niet bij hem, maar bij jou.
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:37
Jij hebt het de hele tijd over dat ik hem afbrand..zo bedoelde ik dat niet gewoon soms heb je ergenissen en die spreek je uit, dat is meer dan normaal. Het is gewoon zo dat ik veel voor hem over heb..zo ben ik dat is mijn karakter en dat verwacht ik niet terug maar het zou wel leuk zijn wanneer je het een keer terug zou krijgen..ik krijg dit niet. Ik val hier niet over maar het zet je wel aan het denken over het evenwicht van je relatie. En hij moet geen praten zijn, het zou fijn zijn als hij kan praten ook voor hem, dan kan hij zijn ei kwijt snapje..Ik vraag daarom ook raad hoe ik hem hiermee zou kunnen helpen. Volgens mij denken jullie dat ik een volslagen bitch ben.....
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:38
Ik snap sowieso de uitspraak 'even lekker afbranden niet'. Er zijn een aantal woorden die ik vermijd in mijn relatie en dat zijn 'nooit' en 'altijd' want als er iets niet constructief is is het bij ergernissen ontploffen en roepen 'jij doet ook nóóit normaal, altijd moet je dwarsliggen en je kunt nóóit eens normaal een gesprek voeren'.
Dat heeft geen enkele zin, zoals je zelf ook wel gemerkt hebt. Je kwetst een ander onnodig, het lucht niet op, je moet daarna alles weer afzwakken en dat soort ergernissen is altijd meer het probleem van degene die zich ergert dan de ander. Want wie zégt dat het op jouw manier moet?
Wij hebben ook bést weleens ruzie gehad hoor, ik ben ook maar een mens, maar omdat we er beiden zo in staan is dat maar zeer zelden en duurt het nooit langer dan 5 minuten.
Maar over het algemeen kun je je ergernissen beter voor je houden zolang het niet om iets essentieels gaat en als het dan écht besproken moet worden dan doe je dat op een rustige, constructieve manier waarbij je het bij jezelf houdt en níet beginnen met 'jij'.
Dat heeft geen enkele zin, zoals je zelf ook wel gemerkt hebt. Je kwetst een ander onnodig, het lucht niet op, je moet daarna alles weer afzwakken en dat soort ergernissen is altijd meer het probleem van degene die zich ergert dan de ander. Want wie zégt dat het op jouw manier moet?
Wij hebben ook bést weleens ruzie gehad hoor, ik ben ook maar een mens, maar omdat we er beiden zo in staan is dat maar zeer zelden en duurt het nooit langer dan 5 minuten.
Maar over het algemeen kun je je ergernissen beter voor je houden zolang het niet om iets essentieels gaat en als het dan écht besproken moet worden dan doe je dat op een rustige, constructieve manier waarbij je het bij jezelf houdt en níet beginnen met 'jij'.
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:38
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:40
Nee, het maakt het niet moeilijk om ergens over te beginnen omdat hij niet van praten houdt, het maakt het moeilijk om ergens over te beginnen omdat je niet weet hoe je het op een duidelijke en rustige manier kunt brengen.
Je weet denk ik nog niet of hij niet van praten houdt... je weet alleen dat hij niet van praten houdt op de manier die je tot nu toe hebt geprobeerd. Dus nogmaals: kijk eerst naar jouw aandeel om hier verbetering in te brengen. Hem kun je niet veranderen, jezelf wel. Dat is niet zo makkelijk als de reden/schuld/verantwoordelijkheid bij een ander neer leggen, maar wel een stuk effectiever.
Je weet denk ik nog niet of hij niet van praten houdt... je weet alleen dat hij niet van praten houdt op de manier die je tot nu toe hebt geprobeerd. Dus nogmaals: kijk eerst naar jouw aandeel om hier verbetering in te brengen. Hem kun je niet veranderen, jezelf wel. Dat is niet zo makkelijk als de reden/schuld/verantwoordelijkheid bij een ander neer leggen, maar wel een stuk effectiever.
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:41
quote:hallohallo123 schreef op 30 oktober 2009 @ 10:37:
Jij hebt het de hele tijd over dat ik hem afbrand..zo bedoelde ik dat niet gewoon soms heb je ergenissen en die spreek je uit, dat is meer dan normaal. Het is gewoon zo dat ik veel voor hem over heb..zo ben ik dat is mijn karakter en dat verwacht ik niet terug maar het zou wel leuk zijn wanneer je het een keer terug zou krijgen..ik krijg dit niet. Ik val hier niet over maar het zet je wel aan het denken over het evenwicht van je relatie. En hij moet geen praten zijn, het zou fijn zijn als hij kan praten ook voor hem, dan kan hij zijn ei kwijt snapje..Ik vraag daarom ook raad hoe ik hem hiermee zou kunnen helpen. Volgens mij denken jullie dat ik een volslagen bitch ben.....
Je spreekt jezelf zó tegen. Je zegt dat je het niet terug verwacht, maar het zou wel leuk zijn als je het terug krijgt en dat krijg je niet dus dat zet je aan het denken over het evenwicht in je relatie.
Je verwacht het dus gewoon wél. Dat mag, maar spreek dat dan uit.
En je zegt dat hij geen prater hoeft te zijn, maar hij moet wél leren praten. Dus je vindt wél dat hij een prater moet zijn.
Je hoeft hem niet te helpen, hij heeft geen probleem. Jíj hebt een probleem, want jij vindt dat hij moet kunnen praten, dat hij meer voor je over moet hebben.
Bespreek je weleens gewoon wat je nodig hebt, zonder verwijten?
Jij hebt het de hele tijd over dat ik hem afbrand..zo bedoelde ik dat niet gewoon soms heb je ergenissen en die spreek je uit, dat is meer dan normaal. Het is gewoon zo dat ik veel voor hem over heb..zo ben ik dat is mijn karakter en dat verwacht ik niet terug maar het zou wel leuk zijn wanneer je het een keer terug zou krijgen..ik krijg dit niet. Ik val hier niet over maar het zet je wel aan het denken over het evenwicht van je relatie. En hij moet geen praten zijn, het zou fijn zijn als hij kan praten ook voor hem, dan kan hij zijn ei kwijt snapje..Ik vraag daarom ook raad hoe ik hem hiermee zou kunnen helpen. Volgens mij denken jullie dat ik een volslagen bitch ben.....
Je spreekt jezelf zó tegen. Je zegt dat je het niet terug verwacht, maar het zou wel leuk zijn als je het terug krijgt en dat krijg je niet dus dat zet je aan het denken over het evenwicht in je relatie.
Je verwacht het dus gewoon wél. Dat mag, maar spreek dat dan uit.
En je zegt dat hij geen prater hoeft te zijn, maar hij moet wél leren praten. Dus je vindt wél dat hij een prater moet zijn.
Je hoeft hem niet te helpen, hij heeft geen probleem. Jíj hebt een probleem, want jij vindt dat hij moet kunnen praten, dat hij meer voor je over moet hebben.
Bespreek je weleens gewoon wat je nodig hebt, zonder verwijten?
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:42
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:45
quote:hallohallo123 schreef op 30 oktober 2009 @ 10:40:
Dus jullie willen zeggen dat je nooit je man is verteld wat je niet leuk aan hem vind? Of tegen een vriendin schei toch uit..
Nee, eigenlijk niet. Sorry. Niet omdat ik alles leuk aan hem vind, maar omdat het helemaal niet belangrijk is wat ik níet leuk aan hem vind. Dat zijn ook dingen die bij hem horen. Ik zeg heus weleens 'joh, kun je even je spullen opruimen' als ik daar last van heb, maar ik zal nóóit commentaar hebben op zijn al dan niet praten, op zijn karakter en op zijn persoon. Daarvoor hou ik teveel van hem. Wij zijn extreem verschillend, maar ik vind hem leuk zoals hij is, en daar vallen zijn minpunten totaal bij in het niet. En dan kun je nóg discussieren over of dat wel minpunten zijn, ik vind namelijk van niet. Als ik iets niet leuk vind heeft dat meer te maken met míjn verwachtingspatroon dan met zíjn gedrag.
Het heeft ook geen nut, hij is zoals hij is en zo ben ik bij hem gekomen en zo blijf ik bij hem tot de dood ons scheidt (teiltje :puke: ). Ik hoef hem niet te veranderen, hij mij ook niet. En ik ben ook niet perfect, verre van dat, maar ik kan me niet heugen dat ik ooit afgebrand ben door mijn partner.
Dus jullie willen zeggen dat je nooit je man is verteld wat je niet leuk aan hem vind? Of tegen een vriendin schei toch uit..
Nee, eigenlijk niet. Sorry. Niet omdat ik alles leuk aan hem vind, maar omdat het helemaal niet belangrijk is wat ik níet leuk aan hem vind. Dat zijn ook dingen die bij hem horen. Ik zeg heus weleens 'joh, kun je even je spullen opruimen' als ik daar last van heb, maar ik zal nóóit commentaar hebben op zijn al dan niet praten, op zijn karakter en op zijn persoon. Daarvoor hou ik teveel van hem. Wij zijn extreem verschillend, maar ik vind hem leuk zoals hij is, en daar vallen zijn minpunten totaal bij in het niet. En dan kun je nóg discussieren over of dat wel minpunten zijn, ik vind namelijk van niet. Als ik iets niet leuk vind heeft dat meer te maken met míjn verwachtingspatroon dan met zíjn gedrag.
Het heeft ook geen nut, hij is zoals hij is en zo ben ik bij hem gekomen en zo blijf ik bij hem tot de dood ons scheidt (teiltje :puke: ). Ik hoef hem niet te veranderen, hij mij ook niet. En ik ben ook niet perfect, verre van dat, maar ik kan me niet heugen dat ik ooit afgebrand ben door mijn partner.
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:45
quote:hallohallo123 schreef op 30 oktober 2009 @ 10:42:
Als ik over iets begin (en ik kan dat gewoon heeeel duidelijk en rustig) dan is zijn aandacht er niet bij. Dan merk je toch dat er niet gepraat gaat worden..vaak loopt praten ook uit op ruzie en dat is zijn aandeel omdat hij gewoon niet normaal kan praten
Nee we vinden je geen bitch, don't worry.
Ik denk wel dat je zijn manier van doen niet respecteert. Anyhow, hij is zoals hij is. Jij moet er wat mee. Accepteren of gaan. Maar voor je dat doet is het handig om te kijken welke eigen aandeel je hebt en wat voor een invloed zou kunnen hebben op de relatie.
Als ik over iets begin (en ik kan dat gewoon heeeel duidelijk en rustig) dan is zijn aandacht er niet bij. Dan merk je toch dat er niet gepraat gaat worden..vaak loopt praten ook uit op ruzie en dat is zijn aandeel omdat hij gewoon niet normaal kan praten
Nee we vinden je geen bitch, don't worry.
Ik denk wel dat je zijn manier van doen niet respecteert. Anyhow, hij is zoals hij is. Jij moet er wat mee. Accepteren of gaan. Maar voor je dat doet is het handig om te kijken welke eigen aandeel je hebt en wat voor een invloed zou kunnen hebben op de relatie.
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:49
Ja dat is het hem nou juist..Ik ben heel makkelijk in de omgang..vind nooit iets stom of wat dan ook..als hij me wilt zien kan hij me zien als hij weg wil mag hij weg..echt ik laat hem vrij..Maar het punt waar hier alles omdraait is dat ik soms welleens momenten heb dat ik zou willen praten (niet alleen over onze minpunten) gewoon ook over "ons" of over andere dingen..maar hij houdt hier gewoon niet van, nou dat kan..daar respecteer ik hem in en ga er dan niet langer over door..wat ik wel vervelend vind..is dat ik soms zeg (en dat is vaak in een ruzie) wat zijn minpunten zijn..maar eigenlijk krijg ik dit nooit terug..en misschien is het er gewoon niet dat kan, of vind hij het niet de moeite..maar als er wel een keer iets is hoor ik het ook niet en dat vind ik zo vervelend..omdat ik het wel zeg!
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:50
Kijk je kunt best dingen vragen van je partner zoals 'ik moet even mijn ei kwijt, kun je even luisteren' of ' ik moet naar een feestje en dat vind ik vervelend, zou je met me mee willen gaan, ookal vind je het niet zo leuk?' of 'zou je in het vervolg zelf je onderbroeken in de wasmand kunnen gooien'. Dat zijn kleine dingen, die je makkelijk aanpast. Maar van iemand vragen om vanuit zichzelf opeens te gaan praten en een andere karaktertrek aan te leren, dat is gewoon niet realistisch.
Ik ben zelf ook nogal extravert en heb een bijzonder introverte man. Dat gaat prima samen, want met de jaren ben ik wat rustiger geworden en hij wat extraverter. Hij ergerde zich best weleens aan mijn constante gepraat en ik ergerde me best weleens aan zijn zwijgzaamheid, maar we hebben daar nooit problemen mee gehad. Inmiddels praat hij meer en ik minder En we blijven enorm verschillend, maar omdat we elkaar in onze waarde laten mógen we ook verschillend zijn.
Ik ben zelf ook nogal extravert en heb een bijzonder introverte man. Dat gaat prima samen, want met de jaren ben ik wat rustiger geworden en hij wat extraverter. Hij ergerde zich best weleens aan mijn constante gepraat en ik ergerde me best weleens aan zijn zwijgzaamheid, maar we hebben daar nooit problemen mee gehad. Inmiddels praat hij meer en ik minder En we blijven enorm verschillend, maar omdat we elkaar in onze waarde laten mógen we ook verschillend zijn.
vrijdag 30 oktober 2009 om 10:52
Omdat jij het wel zegt betekent het niet dat hij het ook hoeft te doen. Zeker niet omdat hij alles waarschijnlijk heel anders ervaart. Je kunt het simpelweg niet afdwingen. Zodra je dat gaat doen dan klapt hij dicht. Dit is een valkuil in veel relaties hoor, hier ben je niet de enige in. Weet je nog hoe je met hem praatte in het begin. Dat jullie normale gesprekken voerde? Dat is veranderd waarschijnlijk niet omdat hij dat niet wil maar omdat de toon die de muziek maakt veranderd is.
