Relaties
alle pijlers
Wanneer hij niet over zijn gevoelens kan praten
vrijdag 30 oktober 2009 om 11:25
Ik heb nu alles gelezen. Ik heb eigenlijk weinig toe te voegen aan de adviezen van Astarte en Domnaiefmutsje. Dat zijn namelijk echt heel goede tips vind ik. Ik vond sommige stukken echt leerzaam terwijl wij nooit ruzie hebben, gewoon om even over na te denken
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
vrijdag 30 oktober 2009 om 11:27
quote:hallohallo123 schreef op 30 oktober 2009 @ 11:20:
Ja idd, vrouwen en mannen zijn 2 totaal verschillende wezens en misschien wil ik dat hij communiceert op mijn manier, dus als een vrouw doet. Dramatisch enz. Ik weet dat hij mans genoeg is wanneer er echt wat is, en dat hij dit dan ook zal zeggen. Ik moet het niet zo pushen en hem in zijn waarde laten. Hij weet dat ik er voor hem ben mocht het zo zijn. Ik wil/mag en kan hem niet veranderen! Hij is leuk zoals hij is...en misschien heb ik op dit moment behoefte aan iemand om mee te praten en hij is niet de juiste persoon om dit mee te delen.
Precies. Drama kun je beter voor je vriendinnen bewaren en niet voor je vriend. Bij je vriend kan je beter normaal praten.
'Ik heb een kutdag gehad' dan weet hij precies dat jij een kutdag hebt gehad. 'Ik heb even een knuffel van je nodig' en die krijg je dan ook.
Belangstelling tonen doet ook wonderen. Niet naar zijn gevoelens, maar naar zijn werk, collega's, vrienden, hobby. Op dezelfde manier zoals jullie dat waarschijnlijk ook deden toen jullie verliefd waren. Oprechte interesse dus zonder er iets uit te willen slepen.
Ja idd, vrouwen en mannen zijn 2 totaal verschillende wezens en misschien wil ik dat hij communiceert op mijn manier, dus als een vrouw doet. Dramatisch enz. Ik weet dat hij mans genoeg is wanneer er echt wat is, en dat hij dit dan ook zal zeggen. Ik moet het niet zo pushen en hem in zijn waarde laten. Hij weet dat ik er voor hem ben mocht het zo zijn. Ik wil/mag en kan hem niet veranderen! Hij is leuk zoals hij is...en misschien heb ik op dit moment behoefte aan iemand om mee te praten en hij is niet de juiste persoon om dit mee te delen.
Precies. Drama kun je beter voor je vriendinnen bewaren en niet voor je vriend. Bij je vriend kan je beter normaal praten.
'Ik heb een kutdag gehad' dan weet hij precies dat jij een kutdag hebt gehad. 'Ik heb even een knuffel van je nodig' en die krijg je dan ook.
Belangstelling tonen doet ook wonderen. Niet naar zijn gevoelens, maar naar zijn werk, collega's, vrienden, hobby. Op dezelfde manier zoals jullie dat waarschijnlijk ook deden toen jullie verliefd waren. Oprechte interesse dus zonder er iets uit te willen slepen.
vrijdag 30 oktober 2009 om 11:37
quote:hallohallo123 schreef op 30 oktober 2009 @ 10:40:
Dus jullie willen zeggen dat je nooit je man is verteld wat je niet leuk aan hem vind? Of tegen een vriendin schei toch uit..
Ik vind werkelijk alles leuk aan mijn man. Als we een meningsverschil hebben, dan verschillen we van mening over een bepaald onderwerp, maar dat wil niet zeggen dat ik iets aan HEM niet leuk vind. En ik 'kam' hem zeker niet af op dit soort 'futiliteiten' als die jij aankaartte in dit onderwerp.
Ik vind je beeld van een relatie ook raar. Jij gaat uit jezelf vaak met hem mee, gaat uit jezelf ook alleen naar zijn familie en 'in ruil' daarvoor verwacht je dat ook van hem. Ik heb dat eigenlijk nooit zo gesnapt. Je hebt het 'iets voor elkaar over hebben'. Maar dat werkt redelijk eenzijdig. Hij houdt gewoon niet van een aantal dingen en wil gewoon niet altijd mee. Dat kan. Maar hij 'moet dat voor jou overhebben'...
Waarom echter kan JIJ het niet voor hem overhebben hem daarin 'vrijaf' te geven. Juist omdat je weet dat hij het totaal niet leuk vinden. Waarom kan jij hem niet gunnen dat hij niet mee hoeft?
Ik vind het allemaal zo'n eenwegsverkeer hier.
In mijn situatie thuis ben ik niet zo'n prater. Ik ben retenuchter en totaal geen emotiemens. Ik hoef er dus nooit iets 'uit te flappen' omdat er iets hoog oploopt. Mijn man verwacht nooit van mij dat ik ineens vanuit 'emotie' moet gaan reageren. Dat zou namelijk ook niet kunnen. Zou niet weten hoe dat moet en ik voel me daar ook niet thuis bij. Dat zou acteren zijn. Ik ben de rust zelve en eigenlijk altijd erg gelukkig. Ik kijk niet zo naar 'kleine' dingetjes die er niet zo toe doen in mijn optiek. Wil mijn man daarover praten kan ik best luisteren, en als het een gegrond iets is wil ik best hartstikke mijn best doen om dat punt of die actie te voorkomen in het vervolg. Maar een filosofische prater zou ik echt nooit worden. Ik kan prima in spreekwoordelijk 2 zinnen uitleggen wat ik wil, waarom ik dat wil, hoe ik me voel en wat ik verwacht. Zonder door te draven of emotioneel te worden. Het is efficienter en ik voel me er top bij.
Zou mijn man verwachten dat ik 'anders' reageer, dan wil hij feitelijk een ander mens. En ik kan mijzelf daarin niet veranderen. Je voelt nu eenmaal wat je voelt.... En ik kan me echt niet proforma druk maken om dingen waar ik me niet druk over maak.... Dat werkt gewoon echt niet.
Dus jullie willen zeggen dat je nooit je man is verteld wat je niet leuk aan hem vind? Of tegen een vriendin schei toch uit..
Ik vind werkelijk alles leuk aan mijn man. Als we een meningsverschil hebben, dan verschillen we van mening over een bepaald onderwerp, maar dat wil niet zeggen dat ik iets aan HEM niet leuk vind. En ik 'kam' hem zeker niet af op dit soort 'futiliteiten' als die jij aankaartte in dit onderwerp.
Ik vind je beeld van een relatie ook raar. Jij gaat uit jezelf vaak met hem mee, gaat uit jezelf ook alleen naar zijn familie en 'in ruil' daarvoor verwacht je dat ook van hem. Ik heb dat eigenlijk nooit zo gesnapt. Je hebt het 'iets voor elkaar over hebben'. Maar dat werkt redelijk eenzijdig. Hij houdt gewoon niet van een aantal dingen en wil gewoon niet altijd mee. Dat kan. Maar hij 'moet dat voor jou overhebben'...
Waarom echter kan JIJ het niet voor hem overhebben hem daarin 'vrijaf' te geven. Juist omdat je weet dat hij het totaal niet leuk vinden. Waarom kan jij hem niet gunnen dat hij niet mee hoeft?
Ik vind het allemaal zo'n eenwegsverkeer hier.
In mijn situatie thuis ben ik niet zo'n prater. Ik ben retenuchter en totaal geen emotiemens. Ik hoef er dus nooit iets 'uit te flappen' omdat er iets hoog oploopt. Mijn man verwacht nooit van mij dat ik ineens vanuit 'emotie' moet gaan reageren. Dat zou namelijk ook niet kunnen. Zou niet weten hoe dat moet en ik voel me daar ook niet thuis bij. Dat zou acteren zijn. Ik ben de rust zelve en eigenlijk altijd erg gelukkig. Ik kijk niet zo naar 'kleine' dingetjes die er niet zo toe doen in mijn optiek. Wil mijn man daarover praten kan ik best luisteren, en als het een gegrond iets is wil ik best hartstikke mijn best doen om dat punt of die actie te voorkomen in het vervolg. Maar een filosofische prater zou ik echt nooit worden. Ik kan prima in spreekwoordelijk 2 zinnen uitleggen wat ik wil, waarom ik dat wil, hoe ik me voel en wat ik verwacht. Zonder door te draven of emotioneel te worden. Het is efficienter en ik voel me er top bij.
Zou mijn man verwachten dat ik 'anders' reageer, dan wil hij feitelijk een ander mens. En ik kan mijzelf daarin niet veranderen. Je voelt nu eenmaal wat je voelt.... En ik kan me echt niet proforma druk maken om dingen waar ik me niet druk over maak.... Dat werkt gewoon echt niet.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:01
Als ik van te voren had geweten dat de TO haar stuk zou verwijderen had ik er geen tijd en energie ingestoken. Ik vind dat redelijk respectloos naar de mensen toe die moeite nemen om te reageren en tips/trucs/andere zienswijze te geven. Het zou fijn zijn als men vooraf aan kan geven dat ze hun topictekst na een paar uur verwijderen....
vrijdag 30 oktober 2009 om 13:34
quote:AliceInWonderland schreef op 30 oktober 2009 @ 11:17:
Lijkt me soms heerlijk om zo te kunnen communiceren.Weet je wat ik me als man wel eens afvraag? Waarom kunnen veel vrouwen toch zo slecht emoties communiceren, waarom willen vrouwen zo graag over emoties communiceren?
Als man geef je een kus, een grauw, een duw, etc.: uitingen van emoties. Niet eerst verbondeneheid, en dan iets samen gaan doen (van gamen tot afwassen tot sex), maar verbondenheid uiten in wat je doet.
Vrouwen, alles generaliserend natuurlijk, hebben zo vaak de neiging overal maar over te praten. Alsof je lekker kan eten door een kookboek te bespreken.
En dan krijgen wij te horen dat we niet kunnen communiceren!
Lijkt me soms heerlijk om zo te kunnen communiceren.Weet je wat ik me als man wel eens afvraag? Waarom kunnen veel vrouwen toch zo slecht emoties communiceren, waarom willen vrouwen zo graag over emoties communiceren?
Als man geef je een kus, een grauw, een duw, etc.: uitingen van emoties. Niet eerst verbondeneheid, en dan iets samen gaan doen (van gamen tot afwassen tot sex), maar verbondenheid uiten in wat je doet.
Vrouwen, alles generaliserend natuurlijk, hebben zo vaak de neiging overal maar over te praten. Alsof je lekker kan eten door een kookboek te bespreken.
En dan krijgen wij te horen dat we niet kunnen communiceren!
vrijdag 30 oktober 2009 om 21:36
quote:rider schreef op 30 oktober 2009 @ 13:34:
[...]
Weet je wat ik me als man wel eens afvraag? Waarom kunnen veel vrouwen toch zo slecht emoties communiceren, waarom willen vrouwen zo graag over emoties communiceren?
Eeeeeuh.....eeeuhm... biertje dan maar rider??
Als man geef je een kus, een grauw, een duw, etc.: uitingen van emoties. Niet eerst verbondeneheid, en dan iets samen gaan doen (van gamen tot afwassen tot sex), maar verbondenheid uiten in wat je doet.
Laten we nu gewoon een biertje pakken en erover ophouden, goed? we hebben het er strax wel over schatje...
Vrouwen, alles generaliserend natuurlijk, hebben zo vaak de neiging overal maar over te praten. Alsof je lekker kan eten door een kookboek te bespreken.
Klaag toch niet zo! Doe ik dan niets voor je? Je doet net of ik niet hard werk/ de kost verdien/ door je haren kroel/ de afwas gisteren nog voor je gedaan heb! Ik mag toch ook wel es mijn verhaal kwijt *kijkt nors en bozig* Ik wil alleen maar op mijn vrije vrijdagavond een beirtje pakken en jij begint ineens over een vergelijking met een kookboek of zoiets! Ik SNAP die kryptische omschrijvingen niet van jou... sorry... ga nu computeren....
En dan krijgen wij te horen dat we niet kunnen communiceren!Heeeel eerlijk zeggen hè Rider: vond jij dit ook niet een beetje irritant....?
[...]
Weet je wat ik me als man wel eens afvraag? Waarom kunnen veel vrouwen toch zo slecht emoties communiceren, waarom willen vrouwen zo graag over emoties communiceren?
Eeeeeuh.....eeeuhm... biertje dan maar rider??
Als man geef je een kus, een grauw, een duw, etc.: uitingen van emoties. Niet eerst verbondeneheid, en dan iets samen gaan doen (van gamen tot afwassen tot sex), maar verbondenheid uiten in wat je doet.
Laten we nu gewoon een biertje pakken en erover ophouden, goed? we hebben het er strax wel over schatje...
Vrouwen, alles generaliserend natuurlijk, hebben zo vaak de neiging overal maar over te praten. Alsof je lekker kan eten door een kookboek te bespreken.
Klaag toch niet zo! Doe ik dan niets voor je? Je doet net of ik niet hard werk/ de kost verdien/ door je haren kroel/ de afwas gisteren nog voor je gedaan heb! Ik mag toch ook wel es mijn verhaal kwijt *kijkt nors en bozig* Ik wil alleen maar op mijn vrije vrijdagavond een beirtje pakken en jij begint ineens over een vergelijking met een kookboek of zoiets! Ik SNAP die kryptische omschrijvingen niet van jou... sorry... ga nu computeren....
En dan krijgen wij te horen dat we niet kunnen communiceren!Heeeel eerlijk zeggen hè Rider: vond jij dit ook niet een beetje irritant....?
Only dead fish go with the flow
zondag 1 november 2009 om 23:34
Dag allemaal,
Ik heb even het hele stuk gelezen en moet zeggen dat ik het ergens wel herkenbaar vind. Ik heb ook bijna 3 jaar een ralatie met een man die bij het woord 'gevoelens' spontaan begint te grommen en wegkruipt. Ik moest hier in het begin erg aan wennen en heb inmiddels geleerd dat hij het idd zegt met daden en niet met woorden. Ik herken mezelf wel in de woorden van degene die dit gesprek startte. Ik was ooit ook zo naief om ervan uit te gaan dat alles wat ik in mijn relatie stopte ik ook terug moest krijgen....
Maar bleek dat mijn vriend op de helft van mijn goed bedoelde acties helemaal niet zat te wachten... Hij heeft liever een lekkere maaltijd, met liefde bereid, dat een lang gedicht waar ik op heb zitten broeden... Ook heeft hij liever dat ik hem vraag om te helpen met mijn auto repareren, dan dat ik hem trots uren vertel over hoe cool ik was dat ik zelf mijn auto heb gefixt.
Ik begreep hem nooit en vond dat hij zich aan mij moest aanpassen... Wat een strijd was me dat zeg... Ruzie, zweet en tranen en een man die met een lege blik naar me zit te staren en zegt ' waar komt dit inneens vandaan?!'
Inmiddels ben ik de rollen gaan omdraaien, ik zeg het met daden, ik probeer hem niet meer zijn gevoelens te ontfrutselen... (lachen is blij, zwijgen is 'laat me alleen') en ik zegt netjes wat ik verwacht en laat hem lekker in zijn waarde... En geloof me, niet alleen is mijn relatie, maar mijn hele leven ervan opgeknapt... Wat een hoop zorgen minder zeg!!
Ik dacht altijd dat het leven echt niet zo simpel was als dat mijn vriend het deed voordoen, maar dat is het dus wel....!!
En ik ben blij dat mijn vriend nooit veranderd is!!
Ik heb even het hele stuk gelezen en moet zeggen dat ik het ergens wel herkenbaar vind. Ik heb ook bijna 3 jaar een ralatie met een man die bij het woord 'gevoelens' spontaan begint te grommen en wegkruipt. Ik moest hier in het begin erg aan wennen en heb inmiddels geleerd dat hij het idd zegt met daden en niet met woorden. Ik herken mezelf wel in de woorden van degene die dit gesprek startte. Ik was ooit ook zo naief om ervan uit te gaan dat alles wat ik in mijn relatie stopte ik ook terug moest krijgen....
Maar bleek dat mijn vriend op de helft van mijn goed bedoelde acties helemaal niet zat te wachten... Hij heeft liever een lekkere maaltijd, met liefde bereid, dat een lang gedicht waar ik op heb zitten broeden... Ook heeft hij liever dat ik hem vraag om te helpen met mijn auto repareren, dan dat ik hem trots uren vertel over hoe cool ik was dat ik zelf mijn auto heb gefixt.
Ik begreep hem nooit en vond dat hij zich aan mij moest aanpassen... Wat een strijd was me dat zeg... Ruzie, zweet en tranen en een man die met een lege blik naar me zit te staren en zegt ' waar komt dit inneens vandaan?!'
Inmiddels ben ik de rollen gaan omdraaien, ik zeg het met daden, ik probeer hem niet meer zijn gevoelens te ontfrutselen... (lachen is blij, zwijgen is 'laat me alleen') en ik zegt netjes wat ik verwacht en laat hem lekker in zijn waarde... En geloof me, niet alleen is mijn relatie, maar mijn hele leven ervan opgeknapt... Wat een hoop zorgen minder zeg!!
Ik dacht altijd dat het leven echt niet zo simpel was als dat mijn vriend het deed voordoen, maar dat is het dus wel....!!
En ik ben blij dat mijn vriend nooit veranderd is!!
zondag 1 november 2009 om 23:40
quote:NotSoLittleMissy schreef op 01 november 2009 @ 23:34:
Inmiddels ben ik de rollen gaan omdraaien, ik zeg het met daden, ik probeer hem niet meer zijn gevoelens te ontfrutselen... (lachen is blij, zwijgen is 'laat me alleen') en ik zegt netjes wat ik verwacht en laat hem lekker in zijn waarde... En geloof me, niet alleen is mijn relatie, maar mijn hele leven ervan opgeknapt... Wat een hoop zorgen minder zeg!!
Dat lijkt me eindeloos vermoeiend. Waarom vervangen de daden de woorden? Hoeft er ineens niet meer gepraat te worden?
Dat je je verwachtingen uitspreekt is goed, maar daar hoeft een ander niet aan te voldoen natuurlijk. Verwachtingen, dat zijn nou typisch dingen van jezelf.
Alleen lachen of zwijgen is niet voldoende. Ook voor gevoel moet ruimte zijn. Als die balans gevonden is, dan hoeft het inderdaad niet zo moeilijk te zijn.
Inmiddels ben ik de rollen gaan omdraaien, ik zeg het met daden, ik probeer hem niet meer zijn gevoelens te ontfrutselen... (lachen is blij, zwijgen is 'laat me alleen') en ik zegt netjes wat ik verwacht en laat hem lekker in zijn waarde... En geloof me, niet alleen is mijn relatie, maar mijn hele leven ervan opgeknapt... Wat een hoop zorgen minder zeg!!
Dat lijkt me eindeloos vermoeiend. Waarom vervangen de daden de woorden? Hoeft er ineens niet meer gepraat te worden?
Dat je je verwachtingen uitspreekt is goed, maar daar hoeft een ander niet aan te voldoen natuurlijk. Verwachtingen, dat zijn nou typisch dingen van jezelf.
Alleen lachen of zwijgen is niet voldoende. Ook voor gevoel moet ruimte zijn. Als die balans gevonden is, dan hoeft het inderdaad niet zo moeilijk te zijn.
zondag 1 november 2009 om 23:44
quote:rider schreef op 30 oktober 2009 @ 13:34:
[...]
Weet je wat ik me als man wel eens afvraag? Waarom kunnen veel vrouwen toch zo slecht emoties communiceren, waarom willen vrouwen zo graag over emoties communiceren?
Als man geef je een kus, een grauw, een duw, etc.: uitingen van emoties. Niet eerst verbondeneheid, en dan iets samen gaan doen (van gamen tot afwassen tot sex), maar verbondenheid uiten in wat je doet.
Vrouwen, alles generaliserend natuurlijk, hebben zo vaak de neiging overal maar over te praten. Alsof je lekker kan eten door een kookboek te bespreken.
En dan krijgen wij te horen dat we niet kunnen communiceren!Helemaal mee eens, ben ook niet zo van dat oeverloos geouwehoer.
[...]
Weet je wat ik me als man wel eens afvraag? Waarom kunnen veel vrouwen toch zo slecht emoties communiceren, waarom willen vrouwen zo graag over emoties communiceren?
Als man geef je een kus, een grauw, een duw, etc.: uitingen van emoties. Niet eerst verbondeneheid, en dan iets samen gaan doen (van gamen tot afwassen tot sex), maar verbondenheid uiten in wat je doet.
Vrouwen, alles generaliserend natuurlijk, hebben zo vaak de neiging overal maar over te praten. Alsof je lekker kan eten door een kookboek te bespreken.
En dan krijgen wij te horen dat we niet kunnen communiceren!Helemaal mee eens, ben ook niet zo van dat oeverloos geouwehoer.
zondag 1 november 2009 om 23:45
Aan Madhe;
Er is wel ruimte voor gesprekken over gevoel, alleen wanneer het er van komt. Voorheen plande ik hele gesprekken over gevoelens en vond ik dat 'het weer eens tijd werd'. Maar tegenwoordig geniet ik gewoon veel meer van de dagelijkse dingen en bevalt het me best om niet altijd de vraag te hoeven stellen 'hoe voel je je daarbij' of 'wat vind je ervan als ik dat zeg' etc. Mijn vriend is gewoon erg simpel en ik heb jaren besteed aan zijn complexe kant te ontfrutselen, maar die bleek er helemaal niet te zijn!! Hij is goud eerlijk en eigelijk een open boek... Vandaar dat ik schreef 'lachen is blij en zwijgen is laat me met rust' Hij heeft natuurlijk nog veel meer gezichten, maar jullie hoeven mijn vriend niet zo goed te kennen als dat ik hem inmiddels ken
Er is wel ruimte voor gesprekken over gevoel, alleen wanneer het er van komt. Voorheen plande ik hele gesprekken over gevoelens en vond ik dat 'het weer eens tijd werd'. Maar tegenwoordig geniet ik gewoon veel meer van de dagelijkse dingen en bevalt het me best om niet altijd de vraag te hoeven stellen 'hoe voel je je daarbij' of 'wat vind je ervan als ik dat zeg' etc. Mijn vriend is gewoon erg simpel en ik heb jaren besteed aan zijn complexe kant te ontfrutselen, maar die bleek er helemaal niet te zijn!! Hij is goud eerlijk en eigelijk een open boek... Vandaar dat ik schreef 'lachen is blij en zwijgen is laat me met rust' Hij heeft natuurlijk nog veel meer gezichten, maar jullie hoeven mijn vriend niet zo goed te kennen als dat ik hem inmiddels ken
zondag 1 november 2009 om 23:52
Als je het op die manier bedoeld dan ben ik het helemaal met je eens hoor.
Vaak hoor je hier op het forum dat de gedachten van een ander helemaal overgeanalyseerd worden, maar doorslaan naar de andere kant is natuurlijk net zo not done.
Gewoon duidelijkheid en geen problemen maken waar geen problemen zijn. Dat werkt inderdaad veel beter. Het heeft geen zin om steeds over gevoel te praten, omdat je vrouw bent, terwijl je daar als vrouw zijnde eigenlijk ook alleen maar ongelukkig van wordt. Maar dat is mijn (nogal verstandelijke)mening.
Vaak hoor je hier op het forum dat de gedachten van een ander helemaal overgeanalyseerd worden, maar doorslaan naar de andere kant is natuurlijk net zo not done.
Gewoon duidelijkheid en geen problemen maken waar geen problemen zijn. Dat werkt inderdaad veel beter. Het heeft geen zin om steeds over gevoel te praten, omdat je vrouw bent, terwijl je daar als vrouw zijnde eigenlijk ook alleen maar ongelukkig van wordt. Maar dat is mijn (nogal verstandelijke)mening.
zondag 1 november 2009 om 23:56
quote:mamalief schreef op 01 november 2009 @ 23:44:
[...]
Helemaal mee eens, ben ook niet zo van dat oeverloos geouwehoer.
Ik had de post van Rider niet gezien, maar ik ben het hier dus ook helemaal mee eens.
Zelf ben ik hartstikke vrouwelijk, maar door te blijven miepen over gevoelens word ik niet blij. Ik ga er vanuit dat daden meer zeggen dan woorden, en dat woorden hooguit een aanvulling of verduidelijking kunnen zijn. Het slaat al snel over in zeuren en als ik ergens een hekel aan heb is dat het wel.
Dat wordt me door veel mensen niet in dank afgenomen, maar dat is niet mijn probleem. Het schijnt echter wel nogal gevoelloos over te komen. Ik ben gevoelig, ik zit boordevol gevoel, en juist daarom valt er eigenlijk weinig te zeuren, en des te meer te genieten. En dat uit zich in daden.
[...]
Helemaal mee eens, ben ook niet zo van dat oeverloos geouwehoer.
Ik had de post van Rider niet gezien, maar ik ben het hier dus ook helemaal mee eens.
Zelf ben ik hartstikke vrouwelijk, maar door te blijven miepen over gevoelens word ik niet blij. Ik ga er vanuit dat daden meer zeggen dan woorden, en dat woorden hooguit een aanvulling of verduidelijking kunnen zijn. Het slaat al snel over in zeuren en als ik ergens een hekel aan heb is dat het wel.
Dat wordt me door veel mensen niet in dank afgenomen, maar dat is niet mijn probleem. Het schijnt echter wel nogal gevoelloos over te komen. Ik ben gevoelig, ik zit boordevol gevoel, en juist daarom valt er eigenlijk weinig te zeuren, en des te meer te genieten. En dat uit zich in daden.
zondag 1 november 2009 om 23:59
