
wat moet ik hier nou weer mee...
vrijdag 5 december 2008 om 12:01
Vannacht om 2.30; Zoals meer mensen doen, lig ik al ruim een paar uur te slapen, als ik vaag in de verte het geluid van mijn telefoon hoor. Een smsje. Half slapend lees ik het smsje, dat in eerste instantie niet echt doordringt. Ik val weer in slaap, maar heb een beetje een geirriteerd gevoel waardoor ik na een uurtje weer echt wakker word. En dan lees ik nogmaals het smsje:
"Dan heb je een huisgenoot. Eentje die geen aandacht geeft. Morgen ben ik niet meer, morgen is op. Ondanks dat ik zou moeten leven. Slapen is nu geen optie, een zombie zijn wel. Lang leven het niets..Tot ooit mensen...tot ooit!"
Dit is afkomstig van een vriend die de afgelopen tijd een beetje depressieve gevoelens heeft. Hij zit heel diep in zijn liefdesverdriet en komt daar gewoon niet uit. Ook heeft ie enorm veel zelfhaat, wat hij elke zin wel één keer vernoemt.
Ik heb de eerste keer dat ik dit smsje las, blijkbaar wel iets teruggestuurd. Namelijk "wat??".(ik ben behoorlijk adrem idd) De tweede keer besloot ik het nog eventjes te rusten, maar zelf heb ik niet meer goed geslapen. Rond een uurtje of 10 heb ik hem gesmst en gevraagd of alles goed gaat. Geen antwoord. Om 11 wederom en daarna heb ik via msn een vriend van ons beiden aangesproken. Hij is hem nu aan het bellen, maar hij neemt niet op. En zojuist....zojuist zie ik dat ie wel op hyves is geweest.
Maar reactie geven op onze vraag of alles goed gaat, ho maar!
Ik word hier moe van. Ik word moe van dat zwaarmoedige gedoe. Van die smsjes in de nacht en dan dagen geen antwoord geven. Om vervolgens daarna weer gezellige smsjes te sturen als hij is gaan stappen of gewoon zomaar. Dit is namelijk niet de eerste keer. Het lijkt wel op een continue vraag naar aandacht...Maar ik ben zo bang dat als ik het een keer negeer, er dan daadwerkelijk iets gebeurt.
En toch wil ik hem helpen...want hij is me heel dierbaar! Maar wat moet ik hier nou mee??
"Dan heb je een huisgenoot. Eentje die geen aandacht geeft. Morgen ben ik niet meer, morgen is op. Ondanks dat ik zou moeten leven. Slapen is nu geen optie, een zombie zijn wel. Lang leven het niets..Tot ooit mensen...tot ooit!"
Dit is afkomstig van een vriend die de afgelopen tijd een beetje depressieve gevoelens heeft. Hij zit heel diep in zijn liefdesverdriet en komt daar gewoon niet uit. Ook heeft ie enorm veel zelfhaat, wat hij elke zin wel één keer vernoemt.
Ik heb de eerste keer dat ik dit smsje las, blijkbaar wel iets teruggestuurd. Namelijk "wat??".(ik ben behoorlijk adrem idd) De tweede keer besloot ik het nog eventjes te rusten, maar zelf heb ik niet meer goed geslapen. Rond een uurtje of 10 heb ik hem gesmst en gevraagd of alles goed gaat. Geen antwoord. Om 11 wederom en daarna heb ik via msn een vriend van ons beiden aangesproken. Hij is hem nu aan het bellen, maar hij neemt niet op. En zojuist....zojuist zie ik dat ie wel op hyves is geweest.
Maar reactie geven op onze vraag of alles goed gaat, ho maar!
Ik word hier moe van. Ik word moe van dat zwaarmoedige gedoe. Van die smsjes in de nacht en dan dagen geen antwoord geven. Om vervolgens daarna weer gezellige smsjes te sturen als hij is gaan stappen of gewoon zomaar. Dit is namelijk niet de eerste keer. Het lijkt wel op een continue vraag naar aandacht...Maar ik ben zo bang dat als ik het een keer negeer, er dan daadwerkelijk iets gebeurt.
En toch wil ik hem helpen...want hij is me heel dierbaar! Maar wat moet ik hier nou mee??

vrijdag 5 december 2008 om 12:06
Lastige topic titel, daar is er al een van...
Wat ongelooflijk naar, zo een smsje. En wat ongelooflijk egoistisch. Hij is ver heen zodat hij daar geen oog meer voor heeft.
Onthou 1 ding, je kan hem niet helpen!!
Je kunt hem wel steunen op voorwaarde dat hij ophoudt met manipuleren en inspelen op je schuldgevoel. En jezelf daar aan houden. Want anders neemt hij je mee in zijn depressies.
Sterkte!
Wat ongelooflijk naar, zo een smsje. En wat ongelooflijk egoistisch. Hij is ver heen zodat hij daar geen oog meer voor heeft.
Onthou 1 ding, je kan hem niet helpen!!
Je kunt hem wel steunen op voorwaarde dat hij ophoudt met manipuleren en inspelen op je schuldgevoel. En jezelf daar aan houden. Want anders neemt hij je mee in zijn depressies.
Sterkte!

vrijdag 5 december 2008 om 12:26
Blijkbaar heeft hij niet alleen niet veel respect voor zichzelf, maar ook niet voor jou!
Ik zou de persoon in kwestie even links laten liggen, misschien is dat een signaal waarmee je aangeeft dat je dit soort "onzin" gewoon niet pikt.
En onthoud: hij kan alleen zich zelf helpen, dat kun jij niet. jij kunt hem hoogstens steunen.
Sterkte met deze lastige situatie!!
Ik zou de persoon in kwestie even links laten liggen, misschien is dat een signaal waarmee je aangeeft dat je dit soort "onzin" gewoon niet pikt.
En onthoud: hij kan alleen zich zelf helpen, dat kun jij niet. jij kunt hem hoogstens steunen.
Sterkte met deze lastige situatie!!
vrijdag 5 december 2008 om 12:47
Je geeft aan dat hij het al vaker heeft gedaan bij jullie, bellen en "dreigen met zm" en dan niet erna laten weten hoe het met hem gaat. Heb je erna duidelijk gemaakt wat het met jullie doet? Dat je dat niet wilt. Dat hij hulp moet zoeken bij een professional? En anders zou ik het aangeven bij bemoeizorg in je regio. Werkte bij mij heel goed toen ik een vriend daar heb aangemeld met het hele verhaal. Geen idee of hij er iets mee heeft gedaan maar ik kan mijzelf recht in de spiegel aankijken dat ik alles, maar dan ook alles heb geprobeerd hem te helpen. Bemoeizorg, dat zijn mensen die iemand kunnen helpen op allerlei gebieden, van psychische tot financiele ondersteuning/hulp. Ja en mocht hij dat niet willen, dan heb je alles gedaan wat je kon doen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.


vrijdag 5 december 2008 om 12:51
quote:Mamasaar schreef op 05 december 2008 @ 12:38:
In jouw geval zou ik hem flink verbaal op z'n flikker geven! Wat een eikel om jouw zo in de rats te laten zitten.
Dit noem ik geen vriend en dat zou ik hem eens flink duidelijk maken!
Als die vriend goed depressief is zal dit helemaal niet aankomen.
Sterker nog: hij zal denken dat hij helemaal geen vrienden meer heeft.
In jouw geval zou ik hem flink verbaal op z'n flikker geven! Wat een eikel om jouw zo in de rats te laten zitten.
Dit noem ik geen vriend en dat zou ik hem eens flink duidelijk maken!
Als die vriend goed depressief is zal dit helemaal niet aankomen.
Sterker nog: hij zal denken dat hij helemaal geen vrienden meer heeft.

vrijdag 5 december 2008 om 12:52
quote:mylenevalerie schreef op 05 december 2008 @ 12:47:
Je geeft aan dat hij het al vaker heeft gedaan bij jullie, bellen en "dreigen met zm" en dan niet erna laten weten hoe het met hem gaat. Heb je erna duidelijk gemaakt wat het met jullie doet? Dat je dat niet wilt. Dat hij hulp moet zoeken bij een professional? En anders zou ik het aangeven bij bemoeizorg in je regio. Werkte bij mij heel goed toen ik een vriend daar heb aangemeld met het hele verhaal. Geen idee of hij er iets mee heeft gedaan maar ik kan mijzelf recht in de spiegel aankijken dat ik alles, maar dan ook alles heb geprobeerd hem te helpen. Bemoeizorg, dat zijn mensen die iemand kunnen helpen op allerlei gebieden, van psychische tot financiele ondersteuning/hulp. Ja en mocht hij dat niet willen, dan heb je alles gedaan wat je kon doen.
Helemaal mee eens.
Is zijn huisarts al op de hoogte van zijn toestand?
Je geeft aan dat hij het al vaker heeft gedaan bij jullie, bellen en "dreigen met zm" en dan niet erna laten weten hoe het met hem gaat. Heb je erna duidelijk gemaakt wat het met jullie doet? Dat je dat niet wilt. Dat hij hulp moet zoeken bij een professional? En anders zou ik het aangeven bij bemoeizorg in je regio. Werkte bij mij heel goed toen ik een vriend daar heb aangemeld met het hele verhaal. Geen idee of hij er iets mee heeft gedaan maar ik kan mijzelf recht in de spiegel aankijken dat ik alles, maar dan ook alles heb geprobeerd hem te helpen. Bemoeizorg, dat zijn mensen die iemand kunnen helpen op allerlei gebieden, van psychische tot financiele ondersteuning/hulp. Ja en mocht hij dat niet willen, dan heb je alles gedaan wat je kon doen.
Helemaal mee eens.
Is zijn huisarts al op de hoogte van zijn toestand?
vrijdag 5 december 2008 om 13:09
Zo'n sms krijgen is heel erg schrikken. Maar ik denk wel, in tegenstelling tot andere mensen op het forum dat je er iets mee moet. En de tip om het aan te kaarten bij bemoeizorg is een goed idee. Er is namelijk een mogelijkheid om het aan te kaarten bij de GGZ. Zij kunnen dan een huisbezoek afleggen om de situatie in te schatten. Mocht hij dan niet open doen zijn er allerlei middelen om hem wel open te laten doen. Vaak geven mensen dit signaal af om aandacht te krijgen voor hun probleem en eigenlijk is het een soort schreeuw om hulp. Het probleem is alleen dat hij waarschijnlijk geen idee heeft hoe met zijn gevoelens om te gaan.
Depressieve mensen zijn soms erg lastig in de omgang, en het lijkt er een beetje op dat hij dat heeft. Probeer hem toch hulp te laten krijgen, en het klinkt misschien heel raar maar ik zou er persoonlijk toch op reageren, de sms. Stel dat je het nu niet meer doet en het gaat mis. Dat kan je jezelf niet meer vergeven..... Helaas is dit heel erg moeilijk en kom je met jezelf in de knoop. Wel kan je aangeven dat je het niet leuk vindt om zo'n sms te krijgen en dat je hem graag wilt helpen. Wie weet helpt het. Bel anders gewoon eens de GGZ ( of zoals het hier heet Lentis) voor advies. Zij hebben vaker te maken met dit soort problemen.
Heel veel succes!
Depressieve mensen zijn soms erg lastig in de omgang, en het lijkt er een beetje op dat hij dat heeft. Probeer hem toch hulp te laten krijgen, en het klinkt misschien heel raar maar ik zou er persoonlijk toch op reageren, de sms. Stel dat je het nu niet meer doet en het gaat mis. Dat kan je jezelf niet meer vergeven..... Helaas is dit heel erg moeilijk en kom je met jezelf in de knoop. Wel kan je aangeven dat je het niet leuk vindt om zo'n sms te krijgen en dat je hem graag wilt helpen. Wie weet helpt het. Bel anders gewoon eens de GGZ ( of zoals het hier heet Lentis) voor advies. Zij hebben vaker te maken met dit soort problemen.
Heel veel succes!
vrijdag 5 december 2008 om 13:22
quote:Miss Moneypenny schreef op 05 december 2008 @ 12:51:
[...]
Als die vriend goed depressief is zal dit helemaal niet aankomen.
Sterker nog: hij zal denken dat hij helemaal geen vrienden meer heeft.
Het lijkt me eerder dat die knul zich gewoon echt niet in anderen kan inleven.
Kan me echt niet voorstellen dat je zo'n sms stuurt en dan lekker gaat stappen. Nou ja, 1 keer kan ik me dat voorstellen maar 2 keer, of 3 keer, of nog vaker?
Die moet gewoon eens flink wakker worden geschud (idd met behulp van bemoeizorg, ziet hij dat anderen er serieus mee bezig zijn)
Ik weet wat de gevolgen kunnen zijn van een depressie...maar dit laat me meer denken aan aandacht trekken en daar zou ik zo klaar mee zijn!
[...]
Als die vriend goed depressief is zal dit helemaal niet aankomen.
Sterker nog: hij zal denken dat hij helemaal geen vrienden meer heeft.
Het lijkt me eerder dat die knul zich gewoon echt niet in anderen kan inleven.
Kan me echt niet voorstellen dat je zo'n sms stuurt en dan lekker gaat stappen. Nou ja, 1 keer kan ik me dat voorstellen maar 2 keer, of 3 keer, of nog vaker?
Die moet gewoon eens flink wakker worden geschud (idd met behulp van bemoeizorg, ziet hij dat anderen er serieus mee bezig zijn)
Ik weet wat de gevolgen kunnen zijn van een depressie...maar dit laat me meer denken aan aandacht trekken en daar zou ik zo klaar mee zijn!
Ja, dat vind ik echt.
vrijdag 5 december 2008 om 13:30
Zie het zo: mensen die echt zelfmoord gaan plegen kondigen dit niet zo uitgebreid aan. Die doen het gewoon en laten eventueel een briefje achter.
Mensen die dit soort smsjes versturen/ opmerkingen maken etc geven eigenlijk een schreeuw om hulp. Help mij, want ik weet niet hoe ik met mezelf moet leven/omgaan. Sleep hem naar een psych, zorg dat meerdere vrienden hem hierin steunen en negeer het zeker niet.
Mensen die dit soort smsjes versturen/ opmerkingen maken etc geven eigenlijk een schreeuw om hulp. Help mij, want ik weet niet hoe ik met mezelf moet leven/omgaan. Sleep hem naar een psych, zorg dat meerdere vrienden hem hierin steunen en negeer het zeker niet.
vrijdag 5 december 2008 om 13:41
Dit is een schreeuw om hulp. Ik herken, heb ook een vriendin die zwaar depressief was gehad. Kan je niet met andere vriend langs gaan en hem persoonlijk vertellen dat jullie hem graag willen helpen, maar niet weten hoe jullie dat moeten doen? En dat zulke smsjes niet helpen. Je kan hem dit best hard vertellen, zolang hij maar weet dat jullie hem willen steunen.
Hij heeft hulp nodig, schakel hulp in, net als Mylenevalerie zegt.
Hij heeft hulp nodig, schakel hulp in, net als Mylenevalerie zegt.
vrijdag 5 december 2008 om 13:43
quote:Zwieber schreef op 05 december 2008 @ 13:30:
Zie het zo: mensen die echt zelfmoord gaan plegen kondigen dit niet zo uitgebreid aan. Die doen het gewoon en laten eventueel een briefje achter.
Mensen die dit soort smsjes versturen/ opmerkingen maken etc geven eigenlijk een schreeuw om hulp. Help mij, want ik weet niet hoe ik met mezelf moet leven/omgaan. Sleep hem naar een psych, zorg dat meerdere vrienden hem hierin steunen en negeer het zeker niet.
Hier kan ik je toch geen gelijk in geven.
Ik heb het twee keer meegemaakt dat ze na aankondiging het ook daadwerkelijk deden.
De ene riep het al 2 jaar, al mijn vrienden hadden al tig gesprekken gehad.
En de andere had het er ook al vaak over gehad.
Ik heb toen ook horen zeggen dat ze het niet zouden doen omdat als je het echt wilt niet gaat aankondigen, hoe fout hadden ze het.
Dus kijk uit met zulke uitspraken.
Zie het zo: mensen die echt zelfmoord gaan plegen kondigen dit niet zo uitgebreid aan. Die doen het gewoon en laten eventueel een briefje achter.
Mensen die dit soort smsjes versturen/ opmerkingen maken etc geven eigenlijk een schreeuw om hulp. Help mij, want ik weet niet hoe ik met mezelf moet leven/omgaan. Sleep hem naar een psych, zorg dat meerdere vrienden hem hierin steunen en negeer het zeker niet.
Hier kan ik je toch geen gelijk in geven.
Ik heb het twee keer meegemaakt dat ze na aankondiging het ook daadwerkelijk deden.
De ene riep het al 2 jaar, al mijn vrienden hadden al tig gesprekken gehad.
En de andere had het er ook al vaak over gehad.
Ik heb toen ook horen zeggen dat ze het niet zouden doen omdat als je het echt wilt niet gaat aankondigen, hoe fout hadden ze het.
Dus kijk uit met zulke uitspraken.
vrijdag 5 december 2008 om 14:07
quote:Mizzzi schreef op 05 december 2008 @ 13:43:
[...]
Hier kan ik je toch geen gelijk in geven.
Ik heb het twee keer meegemaakt dat ze na aankondiging het ook daadwerkelijk deden.
De ene riep het al 2 jaar, al mijn vrienden hadden al tig gesprekken gehad.
En de andere had het er ook al vaak over gehad.
Ik heb toen ook horen zeggen dat ze het niet zouden doen omdat als je het echt wilt niet gaat aankondigen, hoe fout hadden ze het.
Dus kijk uit met zulke uitspraken.Je hebt gelijk in deze.
[...]
Hier kan ik je toch geen gelijk in geven.
Ik heb het twee keer meegemaakt dat ze na aankondiging het ook daadwerkelijk deden.
De ene riep het al 2 jaar, al mijn vrienden hadden al tig gesprekken gehad.
En de andere had het er ook al vaak over gehad.
Ik heb toen ook horen zeggen dat ze het niet zouden doen omdat als je het echt wilt niet gaat aankondigen, hoe fout hadden ze het.
Dus kijk uit met zulke uitspraken.Je hebt gelijk in deze.
vrijdag 5 december 2008 om 14:15
Dank jullie wel voor jullie reacties...
Ondertussen heb ik wéér een smsje gekregen, waarin hij zegt dat hij teveel had gedronken en dat door die alcohol zijn gevoelens weer werden getriggerd. En toen wilde hij "eruit stappen" maar is in slaap gevallen tot zojuist. Ondertussen mij in bezorgdheid achterlatend, een vriend die helemaal in zorgen zit. En hij beseft het geeneens...
Ik heb hem al meerdere malen aangeraden om hulp te gaan zoeken. Maar dit weigert hij. Hij zoekt zijn hulp bij zichzelf en bij de spiritualiteit in zijn leven. En dit telkens weer.
Buiten dat ik me zorgen maak, word ik het ook wel een beetje moe nu. Ik heb ontzettend lang geduld maar op een keer is mijn grens ook bereikt. Ben bang dat dat over niet al te lange tijd is. Die bemoeizorg, dat vind ik wel een hele goede! Ga eens kijken wat hier de mogelijkheden van zijn.
Dank jullie wel
Ondertussen heb ik wéér een smsje gekregen, waarin hij zegt dat hij teveel had gedronken en dat door die alcohol zijn gevoelens weer werden getriggerd. En toen wilde hij "eruit stappen" maar is in slaap gevallen tot zojuist. Ondertussen mij in bezorgdheid achterlatend, een vriend die helemaal in zorgen zit. En hij beseft het geeneens...
Ik heb hem al meerdere malen aangeraden om hulp te gaan zoeken. Maar dit weigert hij. Hij zoekt zijn hulp bij zichzelf en bij de spiritualiteit in zijn leven. En dit telkens weer.
Buiten dat ik me zorgen maak, word ik het ook wel een beetje moe nu. Ik heb ontzettend lang geduld maar op een keer is mijn grens ook bereikt. Ben bang dat dat over niet al te lange tijd is. Die bemoeizorg, dat vind ik wel een hele goede! Ga eens kijken wat hier de mogelijkheden van zijn.
Dank jullie wel

vrijdag 5 december 2008 om 14:26
vrijdag 5 december 2008 om 14:34
quote:Mizzzi schreef op 05 december 2008 @ 13:43:
[...]
Hier kan ik je toch geen gelijk in geven.
Ik heb het twee keer meegemaakt dat ze na aankondiging het ook daadwerkelijk deden.
De ene riep het al 2 jaar, al mijn vrienden hadden al tig gesprekken gehad.
En de andere had het er ook al vaak over gehad.
Ik heb toen ook horen zeggen dat ze het niet zouden doen omdat als je het echt wilt niet gaat aankondigen, hoe fout hadden ze het.
Dus kijk uit met zulke uitspraken.
Maar die keer dat ze het daadwerkelijk deden, díe keer hadden ze het waarschijnlijk niet aangekondigd?
Ik vind het een naaistreek, om iemand middenin de nacht de dampen in te jagen met zo'n smsje en daarna gewoon de telefoon negeren. Volgens mij ben je dan willens en wetens bezig met een heleboel aandacht vragen. Oke, depressieve mensen zijn egoïstisch (weet er alles van ) maar er zijn wel grenzen in hoe je met een medemens om kunt gaan. Iemand in twijfel laten of je nu wel of niet zm gaat plegen/gepleegd hebt, dat kan je niet maken.
Zou je dan ook dringend aanraden om je gsm 's nachts uit te zetten en in ieder geval niet te reageren om zm-aankondigingen per sms. Ben zelf ook zwaar depressief geweest (nu medicatie) en heb nooit maar dan ook nooit een zm aangekondigd, wel één keer aangegeven dat het voor mij niet meer hoefde en ik bij mijn vader wilde zijn (en dat méénde ik ook, alleen zei ik erachteraan dat ik dat niet zelf zou bewerkstelligen) en de vriendin in kwestie heeft toen de politie op me afgestuurd, omdat ze doorhad dat ik het daadwerkelijk niet meer zag zitten. De politie heeft toen per direct geregeld dat ik ergens terecht kon voor hulp en sindsdien ben ik actief bezig de goede kant op te gaan. Misschien zou je zoiets kunnen doen? Als 'ie echt hulp wil, is 'ie je dankbaar, als hij alleen maar aandacht wil dan doet 'ie niets met dat signaal en dan is de politie het bij telefoontje nummer 10 ook goed zat. Maar dan weet jij ook dat ij niets doet met hulp en alleen maar aandacht wil, hoef je je de volgende keer niet zo bezorgd te maken.
[...]
Hier kan ik je toch geen gelijk in geven.
Ik heb het twee keer meegemaakt dat ze na aankondiging het ook daadwerkelijk deden.
De ene riep het al 2 jaar, al mijn vrienden hadden al tig gesprekken gehad.
En de andere had het er ook al vaak over gehad.
Ik heb toen ook horen zeggen dat ze het niet zouden doen omdat als je het echt wilt niet gaat aankondigen, hoe fout hadden ze het.
Dus kijk uit met zulke uitspraken.
Maar die keer dat ze het daadwerkelijk deden, díe keer hadden ze het waarschijnlijk niet aangekondigd?
Ik vind het een naaistreek, om iemand middenin de nacht de dampen in te jagen met zo'n smsje en daarna gewoon de telefoon negeren. Volgens mij ben je dan willens en wetens bezig met een heleboel aandacht vragen. Oke, depressieve mensen zijn egoïstisch (weet er alles van ) maar er zijn wel grenzen in hoe je met een medemens om kunt gaan. Iemand in twijfel laten of je nu wel of niet zm gaat plegen/gepleegd hebt, dat kan je niet maken.
Zou je dan ook dringend aanraden om je gsm 's nachts uit te zetten en in ieder geval niet te reageren om zm-aankondigingen per sms. Ben zelf ook zwaar depressief geweest (nu medicatie) en heb nooit maar dan ook nooit een zm aangekondigd, wel één keer aangegeven dat het voor mij niet meer hoefde en ik bij mijn vader wilde zijn (en dat méénde ik ook, alleen zei ik erachteraan dat ik dat niet zelf zou bewerkstelligen) en de vriendin in kwestie heeft toen de politie op me afgestuurd, omdat ze doorhad dat ik het daadwerkelijk niet meer zag zitten. De politie heeft toen per direct geregeld dat ik ergens terecht kon voor hulp en sindsdien ben ik actief bezig de goede kant op te gaan. Misschien zou je zoiets kunnen doen? Als 'ie echt hulp wil, is 'ie je dankbaar, als hij alleen maar aandacht wil dan doet 'ie niets met dat signaal en dan is de politie het bij telefoontje nummer 10 ook goed zat. Maar dan weet jij ook dat ij niets doet met hulp en alleen maar aandacht wil, hoef je je de volgende keer niet zo bezorgd te maken.
vrijdag 5 december 2008 om 14:49
Nou Mastermind, daar komt dus het schuldige gevoel om de hoek kijken.
Die keer dat ze het wel deden hadden ze het ook weer gezegt, maar hoe gek het ook klinkt doordat ze het er zo vaak over hadden werd er al niet meer zo gereageer hierop.
Zie je hoe moeilijk het is want ik snap dat TO er een beetje moe van wordt, maar je wilt er wel wat aan doen.
Maar geen idee hoe...
De ene had er trouwens wel meer een planning inzitten.
Die had in die week ervoor allemaal nog dingen gedaan afscheid nemen bij mensen langs.
Maar ging wel vaker op stap en op visite.
Maar achteraf, maar ja dat is dus achteraf gepraat hadden we het deze keer moeten zien aankomen.
En op het moment dat de vader van de ene het doorhad en naar boven rende was het net te laat, maar zag het nog net voor zijn ogen gebeuren...
Met wekker en al, die was gezet en rinkelde op dat moment, krijg er weer de kriebels van als ik aan die tijd terug denk
Die keer dat ze het wel deden hadden ze het ook weer gezegt, maar hoe gek het ook klinkt doordat ze het er zo vaak over hadden werd er al niet meer zo gereageer hierop.
Zie je hoe moeilijk het is want ik snap dat TO er een beetje moe van wordt, maar je wilt er wel wat aan doen.
Maar geen idee hoe...
De ene had er trouwens wel meer een planning inzitten.
Die had in die week ervoor allemaal nog dingen gedaan afscheid nemen bij mensen langs.
Maar ging wel vaker op stap en op visite.
Maar achteraf, maar ja dat is dus achteraf gepraat hadden we het deze keer moeten zien aankomen.
En op het moment dat de vader van de ene het doorhad en naar boven rende was het net te laat, maar zag het nog net voor zijn ogen gebeuren...
Met wekker en al, die was gezet en rinkelde op dat moment, krijg er weer de kriebels van als ik aan die tijd terug denk


zaterdag 6 december 2008 om 22:46
quote:agueda schreef op 05 december 2008 @ 14:15:
Dank jullie wel voor jullie reacties...
Ondertussen heb ik wéér een smsje gekregen, waarin hij zegt dat hij teveel had gedronken en dat door die alcohol zijn gevoelens weer werden getriggerd. En toen wilde hij "eruit stappen" maar is in slaap gevallen tot zojuist. Ondertussen mij in bezorgdheid achterlatend, een vriend die helemaal in zorgen zit. En hij beseft het geeneens...
Ik heb hem al meerdere malen aangeraden om hulp te gaan zoeken. Maar dit weigert hij. Hij zoekt zijn hulp bij zichzelf en bij de spiritualiteit in zijn leven. En dit telkens weer.
Buiten dat ik me zorgen maak, word ik het ook wel een beetje moe nu. Ik heb ontzettend lang geduld maar op een keer is mijn grens ook bereikt. Ben bang dat dat over niet al te lange tijd is. Die bemoeizorg, dat vind ik wel een hele goede! Ga eens kijken wat hier de mogelijkheden van zijn.
Dank jullie wel
Als hij geen hulp wil aanvaarden van jou of van wie dan ook, hoeveel geeft hij dan om zijn vrienden en familie?
Dat kan je nog tegen hem zeggen.
Als hij echt van het pad af is kan je alleen machteloos toezien vrees ik. Of er moet iets gebeuren dat het kwartje bij hem valt, of hij kan zo nog jaren doormodderen..
En ik vind het vreselijk om te zeggen maar zo iets kost je misschien wel teveel energie, dus beter om afstand te nemen.
Dank jullie wel voor jullie reacties...
Ondertussen heb ik wéér een smsje gekregen, waarin hij zegt dat hij teveel had gedronken en dat door die alcohol zijn gevoelens weer werden getriggerd. En toen wilde hij "eruit stappen" maar is in slaap gevallen tot zojuist. Ondertussen mij in bezorgdheid achterlatend, een vriend die helemaal in zorgen zit. En hij beseft het geeneens...
Ik heb hem al meerdere malen aangeraden om hulp te gaan zoeken. Maar dit weigert hij. Hij zoekt zijn hulp bij zichzelf en bij de spiritualiteit in zijn leven. En dit telkens weer.
Buiten dat ik me zorgen maak, word ik het ook wel een beetje moe nu. Ik heb ontzettend lang geduld maar op een keer is mijn grens ook bereikt. Ben bang dat dat over niet al te lange tijd is. Die bemoeizorg, dat vind ik wel een hele goede! Ga eens kijken wat hier de mogelijkheden van zijn.
Dank jullie wel

Als hij geen hulp wil aanvaarden van jou of van wie dan ook, hoeveel geeft hij dan om zijn vrienden en familie?
Dat kan je nog tegen hem zeggen.
Als hij echt van het pad af is kan je alleen machteloos toezien vrees ik. Of er moet iets gebeuren dat het kwartje bij hem valt, of hij kan zo nog jaren doormodderen..
En ik vind het vreselijk om te zeggen maar zo iets kost je misschien wel teveel energie, dus beter om afstand te nemen.
zaterdag 6 december 2008 om 22:56
Aandacht trekkerij die aankondigingen.
Heel vervelend voor jou want je maakt je toch zorgen.
Ik zou hem er op aan spreken. Dat je niet meer lastig gevallen wil worden door die onzin.
Klinkt hgeel hard maar ik denk ook echt dat je har d naar hem moet zijn niet om hem maar voor jou. Hij kan alleen zichzelf helpen als hij wil.
Zelf heb ik een keer een heel fijn gesprek gehad met iemand van korrelatie,( ik weet niet of ze nog bestaan.) Ik ben ook wel eens, 'lastig' gevallen met dit soort boodschappen. Eerg verhelderd en voor mij zeer prettig.
Sterkte
Heel vervelend voor jou want je maakt je toch zorgen.
Ik zou hem er op aan spreken. Dat je niet meer lastig gevallen wil worden door die onzin.
Klinkt hgeel hard maar ik denk ook echt dat je har d naar hem moet zijn niet om hem maar voor jou. Hij kan alleen zichzelf helpen als hij wil.
Zelf heb ik een keer een heel fijn gesprek gehad met iemand van korrelatie,( ik weet niet of ze nog bestaan.) Ik ben ook wel eens, 'lastig' gevallen met dit soort boodschappen. Eerg verhelderd en voor mij zeer prettig.
Sterkte