Wat moet ik nou?
dinsdag 5 januari 2010 om 13:32
In mei via internet een jongen ontmoet (29), ik ben 27. En vanaf het begin was het helemaal geweldig. We hadden een relatie vanaf eind juni. We wonen ongeveer een uur rijden van elkaar vandaan, maar dat was geen probleem.. we zagen elkaar meestal 4 keer per week. Ik was tot over mijn oren verliefd.. En hij ook. En na 3 maanden wilde hij gaan samenwonen.. Ik vond dat nog erg snel en moest wennen aan het idee dat ik niet meer alleen zou wonen. In oktober had hij wel eens dingen gezegd die mij erg hadden gekwetst en dit had ik aangegeven. Daarna leek het beter te gaan. We waren nog een weekend weggeweest en dat was erg leuk. Hij had aangegeven dat hij helemaal gelukkig was met mij.. en me helemaal geweldig/leuk/lief etc. vond. Ik kon dat alleen maar beamen. Tot het ineens een week daarna over was vanuit het niets (22 nov).. Reden waarom hij het ineens uitmaakte is voor mij nog steeds erg vaag... Hij geeft alleen maar tegenstrijdige dingen aan. Zijn gevoel was minder geworden, hij had spanningen van smsjes en zijn vrijheid was minder geworden (terwijl hij heel vaak al bij mij thuis was als ik een avonddienst had). Hij heeft nooit aangegeven dat er iets was. Ik had liever gehad dat hij het had aangegeven zodat ik er misschien wat mee had gekund.. Door dit alles voel ik me erg gekwetst en verdrietig. Ik heb echt het gevoel dat al die lieve woorden die hij elke keer zei nep zijn geweest....
Nu een aantal weken later hebben we oppervlakkig contact, via msn. Vorige week heb ik gevraagd of hij zin had om bij mij een kopje thee te komen drinken. Daar had hij zin in. Wat dan wel weer vreemd is.. hij wil geen oppervlakkig contact via hyves of sms. Maar wil me wel zien...
Wat moet ik hier nou mee... Ik heb ergens nog wel een klein beetje hoop dat het misschien nog goed komt... Al is dat misschien helemaal niet verstandig. Ik blijf me zo klote voelen, kan de hele dag wel janken....
Nu een aantal weken later hebben we oppervlakkig contact, via msn. Vorige week heb ik gevraagd of hij zin had om bij mij een kopje thee te komen drinken. Daar had hij zin in. Wat dan wel weer vreemd is.. hij wil geen oppervlakkig contact via hyves of sms. Maar wil me wel zien...
Wat moet ik hier nou mee... Ik heb ergens nog wel een klein beetje hoop dat het misschien nog goed komt... Al is dat misschien helemaal niet verstandig. Ik blijf me zo klote voelen, kan de hele dag wel janken....
dinsdag 5 januari 2010 om 13:37
dinsdag 5 januari 2010 om 13:39
jeetje wat n pipo.
Toch zou ik wel een duidelijke reden willen weten. Als hij me die niet kan geven, dan is het heel erg jammer, maar dat betekend dat hij niet genoeg respect kan opbrengen. Los laten.
Maar ja, k zou idd wel eerst nog een gesprek met m willen om te zien hoe hij erin staat.
Met open ogen, niet alleen maar 'hopen, hopen, hopen'.
succes
Toch zou ik wel een duidelijke reden willen weten. Als hij me die niet kan geven, dan is het heel erg jammer, maar dat betekend dat hij niet genoeg respect kan opbrengen. Los laten.
Maar ja, k zou idd wel eerst nog een gesprek met m willen om te zien hoe hij erin staat.
Met open ogen, niet alleen maar 'hopen, hopen, hopen'.
succes
dinsdag 5 januari 2010 om 13:43
Ik heb in andere topics wel eens iets gelezen over 'hardlopers zijn doodlopers'. Deze jongen klinkt een beetje alsof hij zich laat meeslepen door een gevoel en vervolgens na een tijdje overvallen wordt door een 'kruipend gevoel' (omdat hij deze een tijdje uitgeschakeld had) en dan is het gelijk niet goed meer. Heel onstabiel klinkt hij. Weet je voor jezelf waarom je graag weer wil dat het goed komt?
Ik denk dat je onzekerheid niet direct weg zal zijn bij deze jongen, aangezien hij waarschijnlijk na een tijdje weer zal 'omslaan'.
Ik denk dat je onzekerheid niet direct weg zal zijn bij deze jongen, aangezien hij waarschijnlijk na een tijdje weer zal 'omslaan'.
Only dead fish go with the flow
dinsdag 5 januari 2010 om 13:43
Mannen die hals over kop willen samenwonen, jouw in extase brengen door wel heel erg veel zekerheid te geven in zo een korte periode kan je beter met een korreltje zout nemen, hoewel het heus fijn kan voelen.
Jijzelf kan beter ook naar jezelf kijken dat jij zo snel jezelf in extase laat brengen door alle beloftes en mooie woorden. Je bent eerder enorm gekwetst en nu eigenlijk weer. Je zou kunnen nadenken of jij je niet zodanig afhankelijk opstelt, dat het niet anders kan dat jij gekwetst wordt.
Het lijkt heel heftig en op echte liefde. Voor hem en voor jou. Ik geloof wel dat hij het zo voelde. Alleen drijven jullie waarschijnlijk beiden op dat gevoel. Is dat weg, dan liefde over.
Oftewel, het betekende minder dan het leek. Een relatie duurzaam opbouwen gaat zoals met meerdere duurzame zaken, een stukje langzamer en voorzichtiger.
Ik wens jou deze meneer niet meer toe. Niet omdat hij zo fout is, maar omdat het me volstrekt ongezond lijkt.
Jijzelf kan beter ook naar jezelf kijken dat jij zo snel jezelf in extase laat brengen door alle beloftes en mooie woorden. Je bent eerder enorm gekwetst en nu eigenlijk weer. Je zou kunnen nadenken of jij je niet zodanig afhankelijk opstelt, dat het niet anders kan dat jij gekwetst wordt.
Het lijkt heel heftig en op echte liefde. Voor hem en voor jou. Ik geloof wel dat hij het zo voelde. Alleen drijven jullie waarschijnlijk beiden op dat gevoel. Is dat weg, dan liefde over.
Oftewel, het betekende minder dan het leek. Een relatie duurzaam opbouwen gaat zoals met meerdere duurzame zaken, een stukje langzamer en voorzichtiger.
Ik wens jou deze meneer niet meer toe. Niet omdat hij zo fout is, maar omdat het me volstrekt ongezond lijkt.
dinsdag 5 januari 2010 om 13:44
Hij is de week nadat hij het heeft uitgemaakt nog geweest omdat ik wilde praten. Als het aan hem had gelegen was het helemaal klaar geweest. Maar toen bleef het ook allemaal vaag... Later heb ik hem nog regelmatig gebeld/op msn gesproken/gemaild omdat ik nog met heel veel vragen zat/zit.
Hij zegt alleen maar dat ie geprobeerd heeft om het uit te leggen en meer niet kan doen.
Hij zegt alleen maar dat ie geprobeerd heeft om het uit te leggen en meer niet kan doen.
dinsdag 5 januari 2010 om 13:48
Het lijkt me voor je eigenwaarde niet goed om achter hem aan te blijven lopen. Daar zou ik in ieder geval mee stoppen. Niet iedereen kan een kant en klare reden geven om het uit te maken na een tijdje. Maar als iemadn dingen gaat zeggen als 'het gevoel is weg', dan is er meestal geen redden meer aan vrees ik... Meid, niet meer op hem gaan hopen. Geef nu even toe aan je liefdesverdriet, maar ga weer verder daarna.
Only dead fish go with the flow
dinsdag 5 januari 2010 om 13:55
dinsdag 5 januari 2010 om 13:59
In het begin hebben we het rustig aan gedaan. Vooral ik was terughoudend.. We zagen elkaar toen meestal 1 keer per week.
En ik wil graag dat het goed komt, omdat ik me zo leeg voel zonder hem. Er waren wel wat kleine dingetjes, maar verder nooit iets.. Daarom was het ook zo onverwacht...
Ik moet ook proberen te stoppen met hopen.. maarja das moeilijk. En voor mijn gevoel stel ik me niet extra afhankelijk op. Ik ben nou eenmaal een gevoelsmens en betrek snel dingen op mezelf.. Das niet alleen in een relatie, maar ook bij andere dingen die anders lopen dan verwacht.
En ik wil graag dat het goed komt, omdat ik me zo leeg voel zonder hem. Er waren wel wat kleine dingetjes, maar verder nooit iets.. Daarom was het ook zo onverwacht...
Ik moet ook proberen te stoppen met hopen.. maarja das moeilijk. En voor mijn gevoel stel ik me niet extra afhankelijk op. Ik ben nou eenmaal een gevoelsmens en betrek snel dingen op mezelf.. Das niet alleen in een relatie, maar ook bij andere dingen die anders lopen dan verwacht.
dinsdag 5 januari 2010 om 14:04
Das dan een recept voor heel veel teleurstellingen in je leven Marissie. Een gevoelsmens zijn is prima. Je gevoelens laten afhangen van anderen is echt niet goed.
Je voelt je leeg. Zou kunnen dat je gewoon net als een ieder ander zo voelt na het uitgaan van een relatie. Als je die jongen nodig hebt om jouw leegte in te vullen, dan is dat ook niet best.
Bovendien is dat ook heel egoistisch en heeft dat niets met liefde te maken. Het is nogal drukkend voor een ander om die verantwoording in je schoenen geschoven te krijgen.
Een normale, leuke, stabiele man zou daar heel erg op afknappen. Daarmee ben je automatisch voer voor mannen die het minder goed met je voor hebben.
Je voelt je leeg. Zou kunnen dat je gewoon net als een ieder ander zo voelt na het uitgaan van een relatie. Als je die jongen nodig hebt om jouw leegte in te vullen, dan is dat ook niet best.
Bovendien is dat ook heel egoistisch en heeft dat niets met liefde te maken. Het is nogal drukkend voor een ander om die verantwoording in je schoenen geschoven te krijgen.
Een normale, leuke, stabiele man zou daar heel erg op afknappen. Daarmee ben je automatisch voer voor mannen die het minder goed met je voor hebben.
dinsdag 5 januari 2010 om 14:08
dinsdag 5 januari 2010 om 14:11
Ik had een prima leven hoor voordat ik hem leerde kennen. Was erg gelukkig met mijn leven. Hij zorgde voor dat stukje extra. En dat ik me nu zo leeg voel is normaal nadat een relatie uitgaat..
Domnaiefmutsje.. nu doe je net alsof het allemaal aan mij ligt... alsof ik een of ander labiel persoon ben die hulp van een psychiater nodig heeft... Sorry hoor das echt niet zo. Er zijn ook een hoop teleurstellingen waar ik niks aan kan doen.
Lekker opbeurend...
Domnaiefmutsje.. nu doe je net alsof het allemaal aan mij ligt... alsof ik een of ander labiel persoon ben die hulp van een psychiater nodig heeft... Sorry hoor das echt niet zo. Er zijn ook een hoop teleurstellingen waar ik niks aan kan doen.
Lekker opbeurend...
dinsdag 5 januari 2010 om 14:19
quote:marissie82 schreef op 05 januari 2010 @ 14:11:
Ik had een prima leven hoor voordat ik hem leerde kennen. Was erg gelukkig met mijn leven. Hij zorgde voor dat stukje extra. En dat ik me nu zo leeg voel is normaal nadat een relatie uitgaat..
Domnaiefmutsje.. nu doe je net alsof het allemaal aan mij ligt... alsof ik een of ander labiel persoon ben die hulp van een psychiater nodig heeft... Sorry hoor das echt niet zo. Er zijn ook een hoop teleurstellingen waar ik niks aan kan doen.
Lekker opbeurend...
Natuurlijk is het normaal dat je jezelf rot voelt na beeindigen van een relatie.
De rest van mijn teksten is op basis van jouw woorden.
Ik sta er helaas nog steeds achter
Weet je wie de grootste valkuilen hebben? Redelijk sterke vrouwen die bereid zijn om net iets harder te trekken aan iemand en dat ook een heel eind aankunnen. Maar tevens diep in hun hartje hele onzekere vrouwen die opleven bij bepaalde gevoelens die sommige mannen kunnen opwekken.
Je hoeft mijn commentaar absoluut niet te zien als niet opbeurend. Sterker nog, ik probeer je andere inzichten te geven om je verder te helpen. En helaas ja, ik ben altijd van mening dat je zelf altijd alle verantwoording hebt over je leven. Dus als je steeds teleurgesteld raakt, dat je toch naar jezelf moet kijken om jezelf te beschermen.
En klopt het niet wat ik zeg? Ene oor in, andere weer uit
Ik had een prima leven hoor voordat ik hem leerde kennen. Was erg gelukkig met mijn leven. Hij zorgde voor dat stukje extra. En dat ik me nu zo leeg voel is normaal nadat een relatie uitgaat..
Domnaiefmutsje.. nu doe je net alsof het allemaal aan mij ligt... alsof ik een of ander labiel persoon ben die hulp van een psychiater nodig heeft... Sorry hoor das echt niet zo. Er zijn ook een hoop teleurstellingen waar ik niks aan kan doen.
Lekker opbeurend...
Natuurlijk is het normaal dat je jezelf rot voelt na beeindigen van een relatie.
De rest van mijn teksten is op basis van jouw woorden.
Ik sta er helaas nog steeds achter
Weet je wie de grootste valkuilen hebben? Redelijk sterke vrouwen die bereid zijn om net iets harder te trekken aan iemand en dat ook een heel eind aankunnen. Maar tevens diep in hun hartje hele onzekere vrouwen die opleven bij bepaalde gevoelens die sommige mannen kunnen opwekken.
Je hoeft mijn commentaar absoluut niet te zien als niet opbeurend. Sterker nog, ik probeer je andere inzichten te geven om je verder te helpen. En helaas ja, ik ben altijd van mening dat je zelf altijd alle verantwoording hebt over je leven. Dus als je steeds teleurgesteld raakt, dat je toch naar jezelf moet kijken om jezelf te beschermen.
En klopt het niet wat ik zeg? Ene oor in, andere weer uit
dinsdag 5 januari 2010 om 14:27
Marissie, als ik je één goede raad mag geven: niet opnieuw hier in stappen, zelfs als hij dat wil. Ik ben ooit voor de tweede keer begonnen met iemand die me niet precies kon aangeven waarom hij het uit gemaakt had. Na een paar weken begon hij weer toenadering te zoeken en enkele weken dáárna verklaarde hij zichzelf voor gek dat hij het ooit uitgemaakt had. Uiteraard was ik in de zevende hemel; Het Was Weer Goed!
Waar ik echter niet op had gerekend: omdat hij niet kon vertellen waarom hij het uitgemaakt had én omdat dat destijds compleet uit het niets kwam, werd ik enorm onzeker. Ik had steeds het gevoel dat het op de loer lag, zomaar weer kon gebeuren. Daardoor schoot ik meteen in de stress als ik een dag niks van hem hoorde en verder probeerde ik zoveel mogelijk de ideale vriendin te zijn. Wát vermoeiend. Uiteindelijk heb ik het zelf uitgemaakt, ik werd er gek van, was gewoon mezelf niet meer.
Mijn geleerde les: aan zoiets begin ik nooit meer.
Waar ik echter niet op had gerekend: omdat hij niet kon vertellen waarom hij het uitgemaakt had én omdat dat destijds compleet uit het niets kwam, werd ik enorm onzeker. Ik had steeds het gevoel dat het op de loer lag, zomaar weer kon gebeuren. Daardoor schoot ik meteen in de stress als ik een dag niks van hem hoorde en verder probeerde ik zoveel mogelijk de ideale vriendin te zijn. Wát vermoeiend. Uiteindelijk heb ik het zelf uitgemaakt, ik werd er gek van, was gewoon mezelf niet meer.
Mijn geleerde les: aan zoiets begin ik nooit meer.