Relaties
alle pijlers
wat te doen?
dinsdag 4 augustus 2009 om 20:12
Tussen mij en mijn vriend gaat het opzich heel goed. Maar er staat voor mij 1 ding heel erg tegen, wat voor mij een steeds groter probleem wordt.
Hij verdient heel weinig. Hij heeft een 8 uurs contract, en werkt zwart een beetje bij. Hij kan net de huur betalen en eten, maar dan houdt het ook op. Hij heeft nog een aantal schulden openstaan, dus het is wel nodig dat hij meer gaat werken zodat hij alles af kan betalen.
Zijn hoogste opleiding is Havo, en heeft geen rijbewijs. Hij is verder niet dom, maar zonder diploma is het moeilijk om een leuke baan te vinden.
Hij heeft geen zin om te solliciteren omdat hij geen zin heeft in afwijzingen. En zijn baas nu, die beloofd hem telkens meer uren enzo, maar is nog nooit 1 belofte waargekomen(hij gebruikt mn vriend gewoon, maar dat wil hij zelf niet inzien).
Dit is nu 2 jaar zo aan de gang. Ik heb me er nooit heel veel mee bemoeid, omdat ik het toch als zijn zaken zag. We wonen ook nog niet samen. We willen opzich wel samen gaan wonen, maar ik wil het niet in deze situatie, aangezien ikzelf nog op school zit, ben ik bang voor meer schulden.
Nu ben ik hem een beetje aan het pushen om te gaan solliciteren. Hij reageert daar altijd geergert op. Maar als ik niks zeg, gebeurt er ook niks.
Zal ik hem blijven pushen, of moet ik me er niet mee bemoeien?
of heeft iemand nog andere tips hoe ik er mee om moet gaan, of aan kan pakken?
Hij verdient heel weinig. Hij heeft een 8 uurs contract, en werkt zwart een beetje bij. Hij kan net de huur betalen en eten, maar dan houdt het ook op. Hij heeft nog een aantal schulden openstaan, dus het is wel nodig dat hij meer gaat werken zodat hij alles af kan betalen.
Zijn hoogste opleiding is Havo, en heeft geen rijbewijs. Hij is verder niet dom, maar zonder diploma is het moeilijk om een leuke baan te vinden.
Hij heeft geen zin om te solliciteren omdat hij geen zin heeft in afwijzingen. En zijn baas nu, die beloofd hem telkens meer uren enzo, maar is nog nooit 1 belofte waargekomen(hij gebruikt mn vriend gewoon, maar dat wil hij zelf niet inzien).
Dit is nu 2 jaar zo aan de gang. Ik heb me er nooit heel veel mee bemoeid, omdat ik het toch als zijn zaken zag. We wonen ook nog niet samen. We willen opzich wel samen gaan wonen, maar ik wil het niet in deze situatie, aangezien ikzelf nog op school zit, ben ik bang voor meer schulden.
Nu ben ik hem een beetje aan het pushen om te gaan solliciteren. Hij reageert daar altijd geergert op. Maar als ik niks zeg, gebeurt er ook niks.
Zal ik hem blijven pushen, of moet ik me er niet mee bemoeien?
of heeft iemand nog andere tips hoe ik er mee om moet gaan, of aan kan pakken?
dinsdag 4 augustus 2009 om 20:31
Niet samen gaan wonen met iemand die financieel gezien zijn eigen broek niet kan ophouden.
Als hij er niets aan wil doen, dan kun je hoog of laag springen, maar hij gaat niet veranderen. En als jullie niet op het zelfde niveau zitten dan is 'n relatie kansloos. Dan zou jij hem moeten onderhouden en betaal jij zometeen alle uitjes van jullie samen omdat hij er geen geld voor heeft.
Als hij er niets aan wil doen, dan kun je hoog of laag springen, maar hij gaat niet veranderen. En als jullie niet op het zelfde niveau zitten dan is 'n relatie kansloos. Dan zou jij hem moeten onderhouden en betaal jij zometeen alle uitjes van jullie samen omdat hij er geen geld voor heeft.
dinsdag 4 augustus 2009 om 20:35
Ik zou sowieso, zoals lakini ook al zie, niet gaan samenwonen. Verder zit er ook wel wat in bertje_ zegt, hij moet zelf ook willen veranderen anders schiet het niet op.
Ik kan me van je vriend wel voorstellen dat hij geen zin heeft in sollicitaties, afgewezen worden is natuurlijk altijd een lichte deuk in je zelfvertrouwen. Kan natuurlijk ook een deel (faal)angst meespelen, dat hij inwendig toch meer baalt van het feit dat hij alleen z'n havo heeft maar dat verdoezelt door z'n geërgerde houding.
Het is natuurlijk ook lastig om alleen met een havodiploma de arbeidsmarkt op te willen, zeker in deze tijd, maar dat betekent niet dat het niet mogelijk is. Met een goede dosis motivatie en creativiteit zijn er wel wat opties te bedenken. Informeer eens bij een ROC naar een BBL-opleiding. Dat is een beroepsbegeleidende leerweg waarbij je één dag per week op school zit (en een vak leert) en de overige vier dagen werkt. Het mes snijdt aan twee kanten: hij is daadwerkelijk aan het doorleren én ontvangt salaris. Heel veel is het niet maar het is altijd meer dan de acht uur waar hij nu voor wordt betaald.
Verder zou hij bij uitzendbureau's langs kunnen gaan om te vragen naar traineeships in bijvoorbeeld de commerciële sector (hoewel dat in deze tijd natuurlijk ook weer lastig is).
Het grootste probleem is dus echter om hem te overtuigen van het nut iets van z'n leven te maken. Probeer te achterhalen wat nu echt het probleem is. En misschien dat je ondertussen wat voorwerk voor 'm kunt doen, dus dat je gaat uitzoeken wat de mogelijkheden zijn op de arbeidsmarkt met alleen een havodiploma. Op die manier ben je niet alleen aan het 'zeuren' maar draag je ook concreet bij aan een eventuele oplossing.
Ik kan me van je vriend wel voorstellen dat hij geen zin heeft in sollicitaties, afgewezen worden is natuurlijk altijd een lichte deuk in je zelfvertrouwen. Kan natuurlijk ook een deel (faal)angst meespelen, dat hij inwendig toch meer baalt van het feit dat hij alleen z'n havo heeft maar dat verdoezelt door z'n geërgerde houding.
Het is natuurlijk ook lastig om alleen met een havodiploma de arbeidsmarkt op te willen, zeker in deze tijd, maar dat betekent niet dat het niet mogelijk is. Met een goede dosis motivatie en creativiteit zijn er wel wat opties te bedenken. Informeer eens bij een ROC naar een BBL-opleiding. Dat is een beroepsbegeleidende leerweg waarbij je één dag per week op school zit (en een vak leert) en de overige vier dagen werkt. Het mes snijdt aan twee kanten: hij is daadwerkelijk aan het doorleren én ontvangt salaris. Heel veel is het niet maar het is altijd meer dan de acht uur waar hij nu voor wordt betaald.
Verder zou hij bij uitzendbureau's langs kunnen gaan om te vragen naar traineeships in bijvoorbeeld de commerciële sector (hoewel dat in deze tijd natuurlijk ook weer lastig is).
Het grootste probleem is dus echter om hem te overtuigen van het nut iets van z'n leven te maken. Probeer te achterhalen wat nu echt het probleem is. En misschien dat je ondertussen wat voorwerk voor 'm kunt doen, dus dat je gaat uitzoeken wat de mogelijkheden zijn op de arbeidsmarkt met alleen een havodiploma. Op die manier ben je niet alleen aan het 'zeuren' maar draag je ook concreet bij aan een eventuele oplossing.
dinsdag 4 augustus 2009 om 20:47
Ik ben ook echt niet van plan om zo samen te gaan wonen.
Ik heb hem laatst ook een paar links gestuurd van vacatures, die opzich wel wat waren, maar daar solliciteerd hij dan gewoon niet op.
Maarja ik denk dat jullie gelijk hebben, als hij niet wil, dan houdt het op
Tegen mij zegt hij dan ook van dat hij het wel wilt, maar dat hij niet afgewezen wilt worden. idd toch iets van faalangst.
Ik begrijp het opzich wel van hem, maarja als je niks doet bereik je nooit iets.
Ik dacht zelf ook aan een hbo opleiding van loi voor hem. Maarja ik heb liever dat hij eerst andere dingen afbetaald, en zoals het nu gaat is er nergens geld voor over..
Ik ga het er vanavond nog is met hem over hebben, wat hij nou echt wilt....
Ik heb hem laatst ook een paar links gestuurd van vacatures, die opzich wel wat waren, maar daar solliciteerd hij dan gewoon niet op.
Maarja ik denk dat jullie gelijk hebben, als hij niet wil, dan houdt het op
Tegen mij zegt hij dan ook van dat hij het wel wilt, maar dat hij niet afgewezen wilt worden. idd toch iets van faalangst.
Ik begrijp het opzich wel van hem, maarja als je niks doet bereik je nooit iets.
Ik dacht zelf ook aan een hbo opleiding van loi voor hem. Maarja ik heb liever dat hij eerst andere dingen afbetaald, en zoals het nu gaat is er nergens geld voor over..
Ik ga het er vanavond nog is met hem over hebben, wat hij nou echt wilt....
dinsdag 4 augustus 2009 om 21:10
dinsdag 4 augustus 2009 om 21:35
hij zal het zelf moeten willen inderdaad, erg lastig!
ik zou hem vertellen dat jij niet wil samnwonen voordat hij een beter inkomen heeft...misschien is dat een stok achter de deur voor hem?
en dan voor jou, hoelang wil je nog wachten? die keuze moet jij weer zelf maken. hem kan je helaas niet dwingen...
ik zou hem vertellen dat jij niet wil samnwonen voordat hij een beter inkomen heeft...misschien is dat een stok achter de deur voor hem?
en dan voor jou, hoelang wil je nog wachten? die keuze moet jij weer zelf maken. hem kan je helaas niet dwingen...
dinsdag 4 augustus 2009 om 22:10
Zoals de rest al zegt, hij zal het zelf moeten willen. Heb eens een sollicitatiebrief gemaakt voor een ex (was toen ook 24 en steeds aan de max.-6-maanden baantjes) voor een vacature op het gebied waarvan hij altijd zei dat dat hem wel wat lijkt. Hij heeft de brief (na revisie) nooit opgestuurd. Hem een paar jaar later nog eens tegengekomen en zat nog in precies hetzelfde schuitje.
Ik zou trouwens ook niet gaan denken voor hem. Geen vacatures mailen en zeker niet gaan dromen dat hij een HBO opleiding gaat doen. Je kunt hem beter accepteren zoals hij nu is en meedenken in de kleinere dingetjes die hij zelf wil aanpakken.
Ik zou trouwens ook niet gaan denken voor hem. Geen vacatures mailen en zeker niet gaan dromen dat hij een HBO opleiding gaat doen. Je kunt hem beter accepteren zoals hij nu is en meedenken in de kleinere dingetjes die hij zelf wil aanpakken.
donderdag 6 augustus 2009 om 16:42
Lapisto, wat doet je vriend eigenlijk de rest van de week ? (....) ? Of wat doen jullie als jullie samen zijn, ik neem aan dat er niet veel geld is om samen leuke dingen te doen..
Wat ik eigenlijk bedoel is: hij zal best wel lief zijn en zo, maar hij komt behoorlijk passief over.... Hoe stel je je dat voor als jullie zouden gaan samenwonen ?
Wat ik eigenlijk bedoel is: hij zal best wel lief zijn en zo, maar hij komt behoorlijk passief over.... Hoe stel je je dat voor als jullie zouden gaan samenwonen ?
donderdag 6 augustus 2009 om 17:05
quote:lapisto schreef op 04 augustus 2009 @ 20:12:
Tussen mij en mijn vriend gaat het opzich heel goed. Maar er staat voor mij 1 ding heel erg tegen, wat voor mij een steeds groter probleem wordt.
Hij verdient heel weinig. Hij heeft een 8 uurs contract, en werkt zwart een beetje bij. Hij kan net de huur betalen en eten, maar dan houdt het ook op. Hij heeft nog een aantal schulden openstaan, dus het is wel nodig dat hij meer gaat werken zodat hij alles af kan betalen.
Zijn hoogste opleiding is Havo, en heeft geen rijbewijs. Hij is verder niet dom, maar zonder diploma is het moeilijk om een leuke baan te vinden.
Hij heeft geen zin om te solliciteren omdat hij geen zin heeft in afwijzingen. En zijn baas nu, die beloofd hem telkens meer uren enzo, maar is nog nooit 1 belofte waargekomen(hij gebruikt mn vriend gewoon, maar dat wil hij zelf niet inzien).
Dit is nu 2 jaar zo aan de gang. Ik heb me er nooit heel veel mee bemoeid, omdat ik het toch als zijn zaken zag. We wonen ook nog niet samen. We willen opzich wel samen gaan wonen, maar ik wil het niet in deze situatie, aangezien ikzelf nog op school zit, ben ik bang voor meer schulden.
Nu ben ik hem een beetje aan het pushen om te gaan solliciteren. Hij reageert daar altijd geergert op. Maar als ik niks zeg, gebeurt er ook niks.
Zal ik hem blijven pushen, of moet ik me er niet mee bemoeien?
of heeft iemand nog andere tips hoe ik er mee om moet gaan, of aan kan pakken?
Pushen? Alsjeblieft zeg.
Een kleuter kun je vertellen wat die wel of niet moet doen, maar een volwassene toch zeker niet?
Jij stuurt hem vacatures, wil hem aan de opleiding. Mag hij zelf even bepalen wat hij met zijn leven doet? Dan is het aan jou om te bepalen of jij naast hem wil blijven leven. Op hem blijven leven (met dat gepush) is alleen maar een garantie dat ie straks niet alleen niet wil studeren, niet wil werken, niet afgewezen wil worden... maar jou ook niet meer wil.
Tussen mij en mijn vriend gaat het opzich heel goed. Maar er staat voor mij 1 ding heel erg tegen, wat voor mij een steeds groter probleem wordt.
Hij verdient heel weinig. Hij heeft een 8 uurs contract, en werkt zwart een beetje bij. Hij kan net de huur betalen en eten, maar dan houdt het ook op. Hij heeft nog een aantal schulden openstaan, dus het is wel nodig dat hij meer gaat werken zodat hij alles af kan betalen.
Zijn hoogste opleiding is Havo, en heeft geen rijbewijs. Hij is verder niet dom, maar zonder diploma is het moeilijk om een leuke baan te vinden.
Hij heeft geen zin om te solliciteren omdat hij geen zin heeft in afwijzingen. En zijn baas nu, die beloofd hem telkens meer uren enzo, maar is nog nooit 1 belofte waargekomen(hij gebruikt mn vriend gewoon, maar dat wil hij zelf niet inzien).
Dit is nu 2 jaar zo aan de gang. Ik heb me er nooit heel veel mee bemoeid, omdat ik het toch als zijn zaken zag. We wonen ook nog niet samen. We willen opzich wel samen gaan wonen, maar ik wil het niet in deze situatie, aangezien ikzelf nog op school zit, ben ik bang voor meer schulden.
Nu ben ik hem een beetje aan het pushen om te gaan solliciteren. Hij reageert daar altijd geergert op. Maar als ik niks zeg, gebeurt er ook niks.
Zal ik hem blijven pushen, of moet ik me er niet mee bemoeien?
of heeft iemand nog andere tips hoe ik er mee om moet gaan, of aan kan pakken?
Pushen? Alsjeblieft zeg.
Een kleuter kun je vertellen wat die wel of niet moet doen, maar een volwassene toch zeker niet?
Jij stuurt hem vacatures, wil hem aan de opleiding. Mag hij zelf even bepalen wat hij met zijn leven doet? Dan is het aan jou om te bepalen of jij naast hem wil blijven leven. Op hem blijven leven (met dat gepush) is alleen maar een garantie dat ie straks niet alleen niet wil studeren, niet wil werken, niet afgewezen wil worden... maar jou ook niet meer wil.
