Relaties
alle pijlers
Wat wil ze nou?!
dinsdag 23 december 2008 om 01:08
Hoi allemaal,
ik ben nog niet zo thuis op dit forum en nadat ik een paar keer gereageerd heb op een ander TO, ga ik jullie nu zelf om advies vragen... De situatie is als volgt: ongeveer anderhalve maand geleden heb ik iemand leren kennen via een gezamelijke hobby, gewoon toevallig tijdens een competitie-avond. We kregen contact met elkaar en het bleek super goed te klikken... we kunnen uren met elkaar kletsen en aan chemie ontbreekt het ons ook niet. Er is alleen probleem: ze heeft nogal wat nare ervaringen met relaties en is daardoor wat op haar hoede en voorzichtig. Daarnaast is ze op jonge leeftijd haar zusje verloren waardoor ze alleen nog maar meer bang is om mensen van wie ze houdt en om wie ze geeft, kwijt te raken. Niks mis mee en erg begrijpelijk zou je zeggen.
Klopt, vind ik ook! Maar, nu is het geval dat ze dus bepaalde dingen niet zegt of laat blijken (zoals bijv. als ze aan me denkt of me mist of me graag zou zien) omdat ze bang is dat ze de dag erna weer wat meer op d'r hoede is en dus afstand neemt en mij daardoor kwetst of teleurstelt. Nu heb ik haar vanavond gezegd dat ze het wel een kans moet geven. Als ze me niet in de buurt laat, hoe moet het vertrouwen dan ooit groeien? Ik heb gezien dat ze ervan geniet om bij me te zijn en ze laat me ook heel duidelijk merken dat ze me leuk vindt, maar ik zie het voorlopig niet gebeuren dat ze me opnieuw vraagt om iets af te spreken. Dit dus omdat ze bang is dat ik er dan meer van ga verwachten en dat zij me dat dan (nog) niet kan geven.
Nu kan ik natuurlijk wel wat geduld opbrengen totdat zij aanstalten maakt, juist omdat ik stiekem stapelgek op haar ben, maar het moet natuurlijk wel ergens toe leiden... Ik heb zo ook m'n onzekere momenten.
Toen we het er vanavond over hadden heb ik duidelijk gezegd wat ik ervan vond en dat ik het niet eerlijk vind dat zij voor mij beslist wanneer ik gekwetst en teleurgesteld ben, ik kan immers prima voor mezelf zorgen. Ook heb ik gezegd dat ik denk dat ze mij en uiteindelijk ook zichzelf te kort doet... En als het op niks uitloopt dan overleef ik dat ook wel weer, maar voor haar komt er uiteindelijk natuurlijk ook wel weer iemand en als ze zich blijft opstellen zoals ze nu doet (hoe begrijpelijk dat ook is met haar verhaal), dan gaat het steeds zo...
Om een lang verhaal kort te maken... wat moet ik hiermee?? Ik vind haar echt heel erg leuk, maar ik weet soms gewoon niet meer wat ik ervan moet denken. Om maar een voorbeeld te geven: we bellen elkaar vrijwel elke dag (zij mij omdat ze vaak later thuis is van haar werk), en zo niet, dan smsen we ook dagelijks... Maar, ze maakt dus geen aanstalten om weer iets af te spreken (hebben elkaar nu 7 keer gezien, waarvan 3 keer bij het sporten omdat ik naar haar, of zij naar mij kwam kijken)...
Ik weet niet zo goed of het "zin" heeft om hierop te wachten. (Ik zet het woordje "zin" tussen aanhalingstekens omdat ik het in deze context een slechte woordkeuze vind maar even niet weet hoe ik het dan moet formuleren.) Daarnaast word ik wel eens onzeker van de hele situatie en vraag me dan oprecht af: Als je me echt zo leuk vindt, zou je dan niet gewoon doen in plaats van nadenken? Dit hoewel ze me wel verzekerd heeft dat ze nog nooit eerder ergens blind in gestapt is en dat dit soort dingen bij haar tot nog toe altijd even heeft moeten "groeien".
Alvast bedankt voor het meedenken!
Liefs
ik ben nog niet zo thuis op dit forum en nadat ik een paar keer gereageerd heb op een ander TO, ga ik jullie nu zelf om advies vragen... De situatie is als volgt: ongeveer anderhalve maand geleden heb ik iemand leren kennen via een gezamelijke hobby, gewoon toevallig tijdens een competitie-avond. We kregen contact met elkaar en het bleek super goed te klikken... we kunnen uren met elkaar kletsen en aan chemie ontbreekt het ons ook niet. Er is alleen probleem: ze heeft nogal wat nare ervaringen met relaties en is daardoor wat op haar hoede en voorzichtig. Daarnaast is ze op jonge leeftijd haar zusje verloren waardoor ze alleen nog maar meer bang is om mensen van wie ze houdt en om wie ze geeft, kwijt te raken. Niks mis mee en erg begrijpelijk zou je zeggen.
Klopt, vind ik ook! Maar, nu is het geval dat ze dus bepaalde dingen niet zegt of laat blijken (zoals bijv. als ze aan me denkt of me mist of me graag zou zien) omdat ze bang is dat ze de dag erna weer wat meer op d'r hoede is en dus afstand neemt en mij daardoor kwetst of teleurstelt. Nu heb ik haar vanavond gezegd dat ze het wel een kans moet geven. Als ze me niet in de buurt laat, hoe moet het vertrouwen dan ooit groeien? Ik heb gezien dat ze ervan geniet om bij me te zijn en ze laat me ook heel duidelijk merken dat ze me leuk vindt, maar ik zie het voorlopig niet gebeuren dat ze me opnieuw vraagt om iets af te spreken. Dit dus omdat ze bang is dat ik er dan meer van ga verwachten en dat zij me dat dan (nog) niet kan geven.
Nu kan ik natuurlijk wel wat geduld opbrengen totdat zij aanstalten maakt, juist omdat ik stiekem stapelgek op haar ben, maar het moet natuurlijk wel ergens toe leiden... Ik heb zo ook m'n onzekere momenten.
Toen we het er vanavond over hadden heb ik duidelijk gezegd wat ik ervan vond en dat ik het niet eerlijk vind dat zij voor mij beslist wanneer ik gekwetst en teleurgesteld ben, ik kan immers prima voor mezelf zorgen. Ook heb ik gezegd dat ik denk dat ze mij en uiteindelijk ook zichzelf te kort doet... En als het op niks uitloopt dan overleef ik dat ook wel weer, maar voor haar komt er uiteindelijk natuurlijk ook wel weer iemand en als ze zich blijft opstellen zoals ze nu doet (hoe begrijpelijk dat ook is met haar verhaal), dan gaat het steeds zo...
Om een lang verhaal kort te maken... wat moet ik hiermee?? Ik vind haar echt heel erg leuk, maar ik weet soms gewoon niet meer wat ik ervan moet denken. Om maar een voorbeeld te geven: we bellen elkaar vrijwel elke dag (zij mij omdat ze vaak later thuis is van haar werk), en zo niet, dan smsen we ook dagelijks... Maar, ze maakt dus geen aanstalten om weer iets af te spreken (hebben elkaar nu 7 keer gezien, waarvan 3 keer bij het sporten omdat ik naar haar, of zij naar mij kwam kijken)...
Ik weet niet zo goed of het "zin" heeft om hierop te wachten. (Ik zet het woordje "zin" tussen aanhalingstekens omdat ik het in deze context een slechte woordkeuze vind maar even niet weet hoe ik het dan moet formuleren.) Daarnaast word ik wel eens onzeker van de hele situatie en vraag me dan oprecht af: Als je me echt zo leuk vindt, zou je dan niet gewoon doen in plaats van nadenken? Dit hoewel ze me wel verzekerd heeft dat ze nog nooit eerder ergens blind in gestapt is en dat dit soort dingen bij haar tot nog toe altijd even heeft moeten "groeien".
Alvast bedankt voor het meedenken!
Liefs
dinsdag 23 december 2008 om 01:37
Geduld! Je hebt haar pas anderhalve maand geleden leren kennen en jullie hebben elkaar sindsdien 7 keer gezien. Hoe leuk jij haar ook vindt en hoe zeker jij daar ook al van bent, op zich is het helemaal niet zo raar dat zij na zo'n korte tijd nog niet zeker is van wat ze wil. Geef het gewoon de tijd. Of heb je haast en vind je de vriendschap zoals jullie die nu hebben niet de moeite als er geen relatie uit zou komen?
dinsdag 23 december 2008 om 01:46
Yette, ik weet niet of het zinvol is om een vriendschap op te bouwen als Noeks een relatie wil. (Noeks ben je een man of een vrouw?)
Maar verder ben ik het wel met Yette eens, heb geduld. Waarschijnlijk geef je haar daarmee we het vertrouwen dat jij er wel voor haar wil zijn!
Succes in elk geval, en ik denk dat 'pushen' in dit geval heel averechts kan werken.
Maar verder ben ik het wel met Yette eens, heb geduld. Waarschijnlijk geef je haar daarmee we het vertrouwen dat jij er wel voor haar wil zijn!
Succes in elk geval, en ik denk dat 'pushen' in dit geval heel averechts kan werken.
dinsdag 23 december 2008 om 10:09
dinsdag 23 december 2008 om 11:03
geduld tonen! haar heel duidelijk laten merken en voelen dat je haar bijzonder en leuk en special vindt. en dat je geduld met haar hebt. voral NIET laten merken dat er wat jou betreft 'wel weer een ander komt als t met haar niet wat wordt'.
ik denk dat het vertrouwen van haar kant gewoon heel langzaam moet groeien
ik denk dat het vertrouwen van haar kant gewoon heel langzaam moet groeien
dinsdag 23 december 2008 om 11:09
hi ben ik , Tja ik denk dat je met deze dame vreselijk veel geduld moet hebben. Pff lastig, weet t !!! Maar ik voel met je mee hoor, ben bang dat ook ik heel veel geduld met mijn mijnheer moet gaan hebben. Niets overhaasten, hij wil het rustig aan doen. Maar ja als je iemand echt leuk vind is dat vreselijk moeilijk om gewoon maar af te wachten. Maar zij belt jou wel elke dag, dus kans dat ze je leuk vind is groot denk ik ??!!! Geduld noeks, geduld... haha en dat zeg ik miss ongeduld herself !! voorlopig houden we elkaar maar gewoon bezig hier vindt je niet ??? best lekker om af en toe tegen iemand aan te zeuren die het begrijpt !!!
xx
xx
dinsdag 23 december 2008 om 11:10
Geduld houdt een keer op. Hou vooral je eigen grens in de gaten. dit klinkt als een echt gevalletje "bindingsangst" en dat kan idd betekenen dat je op afstand gehouden wordt.
pushen werkt averechts en geduld is idd de enige oplossing, maar uiteindelijk is zij degene die moet beslissen om haar muur weg te halen. en het kan ook zijn dat dat nooit gebeurt. je hoeft hier echter niet euwig mee door te gaan. realiseer je wel dat dat jouw keuze is. Jij weet dat je er enorm veel energie in moet gan stoppen die mss tevergeefs is. jij weet dat je idd iets van har vraagt dat ze je nu nog niet geeft of kan geven en mss wel nooit. Dat is jouw risico, dat mag je haar nooit gaan verwijten. Je kunt wel op een dag besluiten dat je het niet meer kunt opbrengen.
pushen werkt averechts en geduld is idd de enige oplossing, maar uiteindelijk is zij degene die moet beslissen om haar muur weg te halen. en het kan ook zijn dat dat nooit gebeurt. je hoeft hier echter niet euwig mee door te gaan. realiseer je wel dat dat jouw keuze is. Jij weet dat je er enorm veel energie in moet gan stoppen die mss tevergeefs is. jij weet dat je idd iets van har vraagt dat ze je nu nog niet geeft of kan geven en mss wel nooit. Dat is jouw risico, dat mag je haar nooit gaan verwijten. Je kunt wel op een dag besluiten dat je het niet meer kunt opbrengen.
dinsdag 23 december 2008 om 11:17
Niet te veel therapeutiseren en moeilijk praten. Zeg het eens op een romantische manier, bijvoorbeeld dat JIJ niet bang bent HAAR te verliezen omdat elke minuut die je met haar samen bent de moeite waard is, zelfs als ze je morgen zou ontvallen. Zolang ze nog niet weet wat ze wil moet je het trouwens wel doseren, anders is het te overrompelend.
Ik ben zelf nog niet zo lang geleden veroverd (ondanks mijn bedenkingen bij het aangaan van de relatie vanwege complicaties in zijn privéleven) door iemand die niet bang is voor klef te worden versleten vanwege zijn romantische en passionele uitspraken.
Ik ben zelf nog niet zo lang geleden veroverd (ondanks mijn bedenkingen bij het aangaan van de relatie vanwege complicaties in zijn privéleven) door iemand die niet bang is voor klef te worden versleten vanwege zijn romantische en passionele uitspraken.
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
dinsdag 23 december 2008 om 11:18
Thanks Return. Ik verwijt haar niks, sterker nog, ik kan me heel goed in haar situatie verplaatsen... Je hebt gelijk wat dat grenzen aangeven betreft. Sinds ik het TO van Choazz heb gelezen en de reactie van alle dames daar kan ik het allemaal wat beter relativeren, dat scheelt een hoop. Gisteravond kwam het onderwerp ter sprake en toen ben ik best wel direct tegen haar geweest. Niet in de zin van pushen om keuzes te maken, en ook niet op een vervelende manier, maar meer in de zin van dat aantrekken en afstoten niet de manier is. Ik heb al eens eerder gezegd dat ik het niet meer zo zag zitten en toen ineens kon het allemaal wel... dat lijkt me niet de manier als ik eerlijk ben?
dinsdag 23 december 2008 om 11:32
Noeks: das bij bindingsangtigen helaas wel hoe het werkt. Zodra je te dichtbij komt dan is dat beangstigend en schoppen ze je keihard van zich af. maar als je dan weer een beetje op afstand bent, realiseren ze zich wat ze misen en komen ze terug en proberen ze je weer binnen te halen.
Het is aan jou hoe vaak je gaat toelaten dat ze dit met je doet. en ja ze weet wel dat het niet de manier is, maar die angs, die paniek kan zo overweldigend zijnn dat je eerst iemand keihard kwetst en dan daarna pas ziet wat je gedaan hebt tegen iemand waar je wel gevoel voor hebt.
Het is aan jou hoe vaak je gaat toelaten dat ze dit met je doet. en ja ze weet wel dat het niet de manier is, maar die angs, die paniek kan zo overweldigend zijnn dat je eerst iemand keihard kwetst en dan daarna pas ziet wat je gedaan hebt tegen iemand waar je wel gevoel voor hebt.
dinsdag 23 december 2008 om 11:46
wat je niet moet doen: haar gaan 'dreigen' door bv te laten merken dat je binnen 4 weken (of 3 maand of wat dan ook) een 'antwoord' wilt. gaat ze wrsch heel hard bij je vandaan rennen!
echt, geef het de tijd, je zult zelf merken of ze langzaamaan wat dichterbij je komt. en blijf haar het vertrouwen geven dat het goed zit, dat je het goed met haar voorhebt.
echt, geef het de tijd, je zult zelf merken of ze langzaamaan wat dichterbij je komt. en blijf haar het vertrouwen geven dat het goed zit, dat je het goed met haar voorhebt.
dinsdag 23 december 2008 om 11:52
!
dinsdag 23 december 2008 om 12:14
ach, het is gewoon kut als je iemand leuk vindt en het loopt nog niet helemaal zoals het zou moeten lopen (volgens jezelf
)
denk dat ik en beetje een mix ben van wat jij hier omschrijft: aan de ene kant best onzeker als iemand aangeeft je leuk te vinden, maar als het dan op een gegeven moment echt leuk is (en ik ben overtuigd) dan ben ik dus ook iemand van: niet denken maar doen!
denk alleen dat je de afloop niet wilt weten haha
)denk dat ik en beetje een mix ben van wat jij hier omschrijft: aan de ene kant best onzeker als iemand aangeeft je leuk te vinden, maar als het dan op een gegeven moment echt leuk is (en ik ben overtuigd) dan ben ik dus ook iemand van: niet denken maar doen!
denk alleen dat je de afloop niet wilt weten haha
dinsdag 23 december 2008 om 12:21
Ik snap je Pien, maar ik denk dat de dame in kwestie (helaas) anders in elkaar steekt... ik dacht namelijk inderdaad al dat ze een "gevalletje" bindingsangst is (zoals Return zei) en nu ik deze reactie lees is haar manier van omgaan met de situatie er inderdaad een van aantrekken en afstoten. Begrijp me niet verkeerd, ik heb geen haast en er zit geen druk achter, ik wil alleen graag weten waar ik aan toe ben... Ik ben ook maar een mens, met alle onzekerheden die daar af en toe even bij horen. Daarbij vind ik het verschrikkelijk lastig om de touwtjes uit handen te geven (heb ik zo m'n redenen voor ), maar weet dat ik dat nu wel een soort van moet doen. Het is haar tempo en ze is het waard om op te wachten, dus ga ik dat ook maar gewoon doen...
Toch is ff spuien op z'n tijd prettig en zijn de relativerende woorden hier erg welkom!
Toch is ff spuien op z'n tijd prettig en zijn de relativerende woorden hier erg welkom!
dinsdag 23 december 2008 om 13:59
U roept, wij draaien .
Nou, de lullige vragen eerst maar, weet je wel heul haske zeker dat zij ook van de meisjesliefde is? (Ja, ga maar lachen als het net de enige all girl lesbische korfbalvereniging is waar jullie elkaar hebben ontmoet ). Anders kon het namelijk nog wel eens even gaan duren..
Als ik je verhaal zo lees, dan is ze afwachtend en neemt ze zelf weinig initiatief tot het concretiseren van jullie ontluikende relatie. Nou weet ik niet hoeveel mensen jij iedere dag belt, maar als zij jou iedere dag belt dan sta je echt wel serieus boven aan haar lijstje. Ik vind ook dat je dat dan (als ik even naar mezelf kijk, en daar vroeg je ook een beetje om) als haar 'input' mag zien in de opbouw.
Verder lees ik nergens dat ze je echt heeft afgewezen op een moment dat jij haar vroeg om iet te gaan doen samen. Maar misschien vind ik dat gewoon niet romantisch om te lezen en heb ik er overheen gekeken .
Als je graag een relatie met haar wil dan lijkt het me verstandig om het doel belangrijker te verklaren dan de route. Al neem jij honderd keer het initiatief om haar mee uit te vragen, zolang zij ja zegt zijn jullie op de goede weg.
Ik weet niet zo gek veel van romantische verwikkelingen tussen vrouwen, maar toeval wil dat een van mijn inniger geliefde vriendinnen lesbisch is. Wij moeten vaak erg lachen om het feit dat we beide 'heel erg' respectievelijk lesbisch danwel hetero zijn, maar ook beide enooooooorme prinsesjes. 'Eerste stap' wat is dat .
Je bent jong, de wereld ligt aan jullie voeten. Maak er een feestje van. Schop kont en vraag haar honderd keer uit. En als je struikelt, morgen weer een nieuwe dag! Leuk man, prille liefde
Nou, de lullige vragen eerst maar, weet je wel heul haske zeker dat zij ook van de meisjesliefde is? (Ja, ga maar lachen als het net de enige all girl lesbische korfbalvereniging is waar jullie elkaar hebben ontmoet ). Anders kon het namelijk nog wel eens even gaan duren..
Als ik je verhaal zo lees, dan is ze afwachtend en neemt ze zelf weinig initiatief tot het concretiseren van jullie ontluikende relatie. Nou weet ik niet hoeveel mensen jij iedere dag belt, maar als zij jou iedere dag belt dan sta je echt wel serieus boven aan haar lijstje. Ik vind ook dat je dat dan (als ik even naar mezelf kijk, en daar vroeg je ook een beetje om) als haar 'input' mag zien in de opbouw.
Verder lees ik nergens dat ze je echt heeft afgewezen op een moment dat jij haar vroeg om iet te gaan doen samen. Maar misschien vind ik dat gewoon niet romantisch om te lezen en heb ik er overheen gekeken .
Als je graag een relatie met haar wil dan lijkt het me verstandig om het doel belangrijker te verklaren dan de route. Al neem jij honderd keer het initiatief om haar mee uit te vragen, zolang zij ja zegt zijn jullie op de goede weg.
Ik weet niet zo gek veel van romantische verwikkelingen tussen vrouwen, maar toeval wil dat een van mijn inniger geliefde vriendinnen lesbisch is. Wij moeten vaak erg lachen om het feit dat we beide 'heel erg' respectievelijk lesbisch danwel hetero zijn, maar ook beide enooooooorme prinsesjes. 'Eerste stap' wat is dat .
Je bent jong, de wereld ligt aan jullie voeten. Maak er een feestje van. Schop kont en vraag haar honderd keer uit. En als je struikelt, morgen weer een nieuwe dag! Leuk man, prille liefde
dinsdag 23 december 2008 om 15:04
quote:sprankelend schreef op 23 december 2008 @ 13:59:
U roept, wij draaien .
Nou, de lullige vragen eerst maar, weet je wel heul haske zeker dat zij ook van de meisjesliefde is? (Ja, ga maar lachen als het net de enige all girl lesbische korfbalvereniging is waar jullie elkaar hebben ontmoet ). Anders kon het namelijk nog wel eens even gaan duren..hey sprank, volgens mij weet ze dat wel zeker hoor ehmm er is tenminste chemie
Als ik je verhaal zo lees, dan is ze afwachtend en neemt ze zelf weinig initiatief tot het concretiseren van jullie ontluikende relatie. Nou weet ik niet hoeveel mensen jij iedere dag belt, maar als zij jou iedere dag belt dan sta je echt wel serieus boven aan haar lijstje. Ik vind ook dat je dat dan (als ik even naar mezelf kijk, en daar vroeg je ook een beetje om) als haar 'input' mag zien in de opbouw. dat vind ik wel een goeie sprank, je staat boven aan haar bellijstje Noeks, daar is idd ook wel weer wat voor te zeggen. Net als dat mijn LM mij elke dag wel ff contact, we zijn in ieder geval in beeld
Verder lees ik nergens dat ze je echt heeft afgewezen op een moment dat jij haar vroeg om iet te gaan doen samen. Maar misschien vind ik dat gewoon niet romantisch om te lezen en heb ik er overheen gekeken .
Als je graag een relatie met haar wil dan lijkt het me verstandig om het doel belangrijker te verklaren dan de route. Nou een betere opmerking had je niet kunnen maken sprank, weer een mooie spreuk voor op mijn prikbord, naast de gedichtjes van FLFAl neem jij honderd keer het initiatief om haar mee uit te vragen, zolang zij ja zegt zijn jullie op de goede weg.
Ik weet niet zo gek veel van romantische verwikkelingen tussen vrouwen, maar toeval wil dat een van mijn inniger geliefde vriendinnen lesbisch is. Wij moeten vaak erg lachen om het feit dat we beide 'heel erg' respectievelijk lesbisch danwel hetero zijn, maar ook beide enooooooorme prinsesjes. 'Eerste stap' wat is dat .
Je bent jong, de wereld ligt aan jullie voeten. Maak er een feestje van. Schop kont en vraag haar honderd keer uit. En als je struikelt, morgen weer een nieuwe dag! Leuk man, prille liefde ja super leuk !!! en zo goed voor de lijn ook !!! mijn score vandaag, een aantal kopjes thee en een paar mandarijntjes
U roept, wij draaien .
Nou, de lullige vragen eerst maar, weet je wel heul haske zeker dat zij ook van de meisjesliefde is? (Ja, ga maar lachen als het net de enige all girl lesbische korfbalvereniging is waar jullie elkaar hebben ontmoet ). Anders kon het namelijk nog wel eens even gaan duren..hey sprank, volgens mij weet ze dat wel zeker hoor ehmm er is tenminste chemie
Als ik je verhaal zo lees, dan is ze afwachtend en neemt ze zelf weinig initiatief tot het concretiseren van jullie ontluikende relatie. Nou weet ik niet hoeveel mensen jij iedere dag belt, maar als zij jou iedere dag belt dan sta je echt wel serieus boven aan haar lijstje. Ik vind ook dat je dat dan (als ik even naar mezelf kijk, en daar vroeg je ook een beetje om) als haar 'input' mag zien in de opbouw. dat vind ik wel een goeie sprank, je staat boven aan haar bellijstje Noeks, daar is idd ook wel weer wat voor te zeggen. Net als dat mijn LM mij elke dag wel ff contact, we zijn in ieder geval in beeld
Verder lees ik nergens dat ze je echt heeft afgewezen op een moment dat jij haar vroeg om iet te gaan doen samen. Maar misschien vind ik dat gewoon niet romantisch om te lezen en heb ik er overheen gekeken .
Als je graag een relatie met haar wil dan lijkt het me verstandig om het doel belangrijker te verklaren dan de route. Nou een betere opmerking had je niet kunnen maken sprank, weer een mooie spreuk voor op mijn prikbord, naast de gedichtjes van FLFAl neem jij honderd keer het initiatief om haar mee uit te vragen, zolang zij ja zegt zijn jullie op de goede weg.
Ik weet niet zo gek veel van romantische verwikkelingen tussen vrouwen, maar toeval wil dat een van mijn inniger geliefde vriendinnen lesbisch is. Wij moeten vaak erg lachen om het feit dat we beide 'heel erg' respectievelijk lesbisch danwel hetero zijn, maar ook beide enooooooorme prinsesjes. 'Eerste stap' wat is dat .
Je bent jong, de wereld ligt aan jullie voeten. Maak er een feestje van. Schop kont en vraag haar honderd keer uit. En als je struikelt, morgen weer een nieuwe dag! Leuk man, prille liefde ja super leuk !!! en zo goed voor de lijn ook !!! mijn score vandaag, een aantal kopjes thee en een paar mandarijntjes
dinsdag 23 december 2008 om 16:36
Hey Sprank, allereerst bedankt !
Dat ze van de vrouwenliefde is weet ik 100% zeker. Ze heeft namelijk als eerste intiatief genomen om contact te krijgen. Wat dat afspreken betreft is het als volgt... zij heeft twee keer gevraagd om wat af te spreken, vervolgens ik 1 keer... daarna vroeg ik of we afgelopen weekend wat leuks konden doen, maar toen werd ik dus inderdaad kei hard afgewezen: "Ik ga liever wat met m'n vrienden doen", was het antwoord. Nou oké dacht ik, dat kan... Dan wacht ik wel af...
Ik heb zoiets van: zolang het leuk is, is het leuk. Ik wil jou zien en jij mij ook, nou prima toch? En als het op enig moment verandert of één van beiden wil meer dan de ander kan geven, dan zien we dat dan wel weer... maarja, wie ben ik hè?!
Gister aan de telefoon kwam het dus ter sprake dat ze dan wel aan me denkt en met enige regelmaat me ook wel zou willen zien, maar daar concreet niks mee doet omdat ze bang is om verwachtingen te scheppen waar ze (nog) niet aan kan voldoen. Hierop heb ik gezegd dat het aan mij is om te bepalen of ik verwachtingen heb en zo ja, hoe erg ik het dan vind als zij daar op een bepaald moment even niet aan kan voldoen... Kennelijk hebben haar vriendinnen haar ook al een aantal keer een behoorlijke preek gegeven over het feit dat ze telkens ineens zo angstvallig afstand neemt...
Maar goed, ik heb dus best confronterende dingen gezegd (op een lieve manier welliswaar), en daar voel ik me nu best rot over. Toen ik vandaag zei dat ik het haar alleen maar moeilijk maak toen ontkende ze dat en zei dat ik zo niet moest praten.
Soms (waaronder NU) denk ik: laat maar zitten, zoek het maar uit met je ge-welles-nietes... maarja, dat is mijn verstand dat spreekt in het kader van zelfbescherming... Maar als ik er niet over nadenken en gewoon voel, dan wil ik maar één ding...
*zucht* ik word er echt verdrietig van... en dat terwijl het eigenlijk zo'n heerlijk gevoel is!
!Dat ze van de vrouwenliefde is weet ik 100% zeker. Ze heeft namelijk als eerste intiatief genomen om contact te krijgen. Wat dat afspreken betreft is het als volgt... zij heeft twee keer gevraagd om wat af te spreken, vervolgens ik 1 keer... daarna vroeg ik of we afgelopen weekend wat leuks konden doen, maar toen werd ik dus inderdaad kei hard afgewezen: "Ik ga liever wat met m'n vrienden doen", was het antwoord. Nou oké dacht ik, dat kan... Dan wacht ik wel af...
Ik heb zoiets van: zolang het leuk is, is het leuk. Ik wil jou zien en jij mij ook, nou prima toch? En als het op enig moment verandert of één van beiden wil meer dan de ander kan geven, dan zien we dat dan wel weer... maarja, wie ben ik hè?!
Gister aan de telefoon kwam het dus ter sprake dat ze dan wel aan me denkt en met enige regelmaat me ook wel zou willen zien, maar daar concreet niks mee doet omdat ze bang is om verwachtingen te scheppen waar ze (nog) niet aan kan voldoen. Hierop heb ik gezegd dat het aan mij is om te bepalen of ik verwachtingen heb en zo ja, hoe erg ik het dan vind als zij daar op een bepaald moment even niet aan kan voldoen... Kennelijk hebben haar vriendinnen haar ook al een aantal keer een behoorlijke preek gegeven over het feit dat ze telkens ineens zo angstvallig afstand neemt...
Maar goed, ik heb dus best confronterende dingen gezegd (op een lieve manier welliswaar), en daar voel ik me nu best rot over. Toen ik vandaag zei dat ik het haar alleen maar moeilijk maak toen ontkende ze dat en zei dat ik zo niet moest praten.
Soms (waaronder NU) denk ik: laat maar zitten, zoek het maar uit met je ge-welles-nietes... maarja, dat is mijn verstand dat spreekt in het kader van zelfbescherming... Maar als ik er niet over nadenken en gewoon voel, dan wil ik maar één ding...
*zucht* ik word er echt verdrietig van... en dat terwijl het eigenlijk zo'n heerlijk gevoel is!
