Relaties
alle pijlers
wat zeggen mijn twijfels? Bindingsangst of stoppen?
vrijdag 6 juni 2008 om 11:36
Mijn vriend en ik zijn nu 2,5 jaar bij elkaar, waarvan we er al bijna 2 samenwonen.
Het begin van onze relatie was meteen heftig: een sterfgeval in zijn familie, langdurige ziekenhuisopname van mijn moeder ivm psychische problemen. Daarnaast ben ik reuze druk geweest met mijn studie, die ik een paar maanden geleden heb afgerond. Nu is alles in wat rustiger vaarwater gekomen; ik werk en gezondheid van mijn moeder is weer terug aan het komen. En dan dit: twijfels; is hij wel de ware, wil ik oud worden met mijn vriend?
Om hierover na te denken heb ik sinds kort afstand genomen en ben ik bij mijn ouders gaan wonen. Dit geeft me een rustig gevoel, maar het idee om hem kwijt te raken doet me enorm veel pijn en verdriet. Mijn vriend is een mooi persoon; lief, zorgzaam, staat altijd klaar voor anderen en ik weet dat hij echt van me houdt. Maar aan de andere kant denk ik dat we niet helemaal bij elkaar passen en het gevoel om altijd samen te blijven geeft me een onprettig, benauwend gevoel. Maar als puntje bij paaltje komt wil ik m niet laten gaan; dat doet me zoveel pijn en verdriet...maar toch houdt iets me tegen om uit te schreeuwen: JA IK WIL ER 100% VOOR GAAN! terwijl ik dat op sommige momenten wel denk...maar het idee om weer terug te gaan geeft me een benauwend gevoel en dan hou ik het voor me. Ik snap het niet meer: zijn mijn twijfels over onze relatie terecht, dat we niet helemaal bij elkaar passen, we niet het beste in elkaar naar boven brengen, we elkaar geen energie geven en niet urenlang met elkaar kunnen kletsen over vanalles en nog wat....wat betekent dat we ermee moeten stoppen...of heb ik misschien bindingsangst, waardoor ik er niet helemaal voor kan/wil/durf te gaan? hoe kan ik hier dan het best mee omgaan?
Welke vragen moet ik voor mezelf beantwoorden om erachter te komen wat ik moet doen? ik weet het gewoon echt niet meer. Mijn gevoel kan van dag tot dag veranderen. Hoe weet ik wat de juiste keuze is?
ik hoop op een antwoord...groeten van mij
Het begin van onze relatie was meteen heftig: een sterfgeval in zijn familie, langdurige ziekenhuisopname van mijn moeder ivm psychische problemen. Daarnaast ben ik reuze druk geweest met mijn studie, die ik een paar maanden geleden heb afgerond. Nu is alles in wat rustiger vaarwater gekomen; ik werk en gezondheid van mijn moeder is weer terug aan het komen. En dan dit: twijfels; is hij wel de ware, wil ik oud worden met mijn vriend?
Om hierover na te denken heb ik sinds kort afstand genomen en ben ik bij mijn ouders gaan wonen. Dit geeft me een rustig gevoel, maar het idee om hem kwijt te raken doet me enorm veel pijn en verdriet. Mijn vriend is een mooi persoon; lief, zorgzaam, staat altijd klaar voor anderen en ik weet dat hij echt van me houdt. Maar aan de andere kant denk ik dat we niet helemaal bij elkaar passen en het gevoel om altijd samen te blijven geeft me een onprettig, benauwend gevoel. Maar als puntje bij paaltje komt wil ik m niet laten gaan; dat doet me zoveel pijn en verdriet...maar toch houdt iets me tegen om uit te schreeuwen: JA IK WIL ER 100% VOOR GAAN! terwijl ik dat op sommige momenten wel denk...maar het idee om weer terug te gaan geeft me een benauwend gevoel en dan hou ik het voor me. Ik snap het niet meer: zijn mijn twijfels over onze relatie terecht, dat we niet helemaal bij elkaar passen, we niet het beste in elkaar naar boven brengen, we elkaar geen energie geven en niet urenlang met elkaar kunnen kletsen over vanalles en nog wat....wat betekent dat we ermee moeten stoppen...of heb ik misschien bindingsangst, waardoor ik er niet helemaal voor kan/wil/durf te gaan? hoe kan ik hier dan het best mee omgaan?
Welke vragen moet ik voor mezelf beantwoorden om erachter te komen wat ik moet doen? ik weet het gewoon echt niet meer. Mijn gevoel kan van dag tot dag veranderen. Hoe weet ik wat de juiste keuze is?
ik hoop op een antwoord...groeten van mij
vrijdag 6 juni 2008 om 11:43
Mijn ervaring met relaties is: bij twijfel stoppen. Een relatie hoeft geen stelselmatig terugkomende dieptepunten te hebben, een relatie kan ook gewoon leuk zijn.
Dat wist ik overigens niet voordat ik mijn man tegenkwam. Pas nu weet ik hoe het is om een relatie te hebben waarin je boos kunt zijn en ruzie kunt maken, maar waarin je nooit twijfelt aan de relatie zelf. Het kan, en het is geweldig!
Ik zou dus stoppen. Twijfel is geen bindingsangst. Twijfel is twijfel.
Dat wist ik overigens niet voordat ik mijn man tegenkwam. Pas nu weet ik hoe het is om een relatie te hebben waarin je boos kunt zijn en ruzie kunt maken, maar waarin je nooit twijfelt aan de relatie zelf. Het kan, en het is geweldig!
Ik zou dus stoppen. Twijfel is geen bindingsangst. Twijfel is twijfel.
vrijdag 6 juni 2008 om 11:45
Klinkt mij niet als bindingsangst.....Lijkt erop dat je in een fase zit dat stoppen de enige optie is maar dat je daar zelf nog niet helemaal achter bent..Ontkenningsfase omtrent het beeindigen van je relatie.
Dat is vaak het laatste wat je wil maar soms kan het niet anders...
Succes, liefs Bonjoura
Dat is vaak het laatste wat je wil maar soms kan het niet anders...
Succes, liefs Bonjoura
vrijdag 6 juni 2008 om 11:46
quote:Nala1982 schreef op 06 juni 2008 @ 11:36:
Mijn vriend is een mooi persoon; lief, zorgzaam, staat altijd klaar voor anderen en ik weet dat hij echt van me houdt.
Dit is een algemene formulering, een beschrijving van hoe hij is. Stel jezelf eens de vraag wat je vriend voor jóu betekent. Wat doet hij met jou, welk gevoel geeft hij je, wat voegt hij toe aan jouw leven? Wat zou je missen als je hem niet meer in je leven hebt?
dubio
Mijn vriend is een mooi persoon; lief, zorgzaam, staat altijd klaar voor anderen en ik weet dat hij echt van me houdt.
Dit is een algemene formulering, een beschrijving van hoe hij is. Stel jezelf eens de vraag wat je vriend voor jóu betekent. Wat doet hij met jou, welk gevoel geeft hij je, wat voegt hij toe aan jouw leven? Wat zou je missen als je hem niet meer in je leven hebt?
dubio
Ga in therapie!
vrijdag 6 juni 2008 om 12:13
quote:dubiootje schreef op 06 juni 2008 @ 11:46:
[...]
Dit is een algemene formulering, een beschrijving van hoe hij is. Stel jezelf eens de vraag wat je vriend voor jóu betekent. Wat doet hij met jou, welk gevoel geeft hij je, wat voegt hij toe aan jouw leven? Wat zou je missen als je hem niet meer in je leven hebt?
dubioJa, klopt is inderdaad een algemene beschrijving. Hij betekent voor mij vertrouwen, rust. ik voel me op mijn gemak, ben helemaal mezelf bij hem. Ik zou het 'bij hem zijn' missen. maar als ik m mis, en m na een tijdje weer zie is het maar eventjes lekker (om vast te houden, te knuffelen), vervolgens wordt het weer, ja hoe moet ik dat beschrijven, niet uitdagend of zo...
[...]
Dit is een algemene formulering, een beschrijving van hoe hij is. Stel jezelf eens de vraag wat je vriend voor jóu betekent. Wat doet hij met jou, welk gevoel geeft hij je, wat voegt hij toe aan jouw leven? Wat zou je missen als je hem niet meer in je leven hebt?
dubioJa, klopt is inderdaad een algemene beschrijving. Hij betekent voor mij vertrouwen, rust. ik voel me op mijn gemak, ben helemaal mezelf bij hem. Ik zou het 'bij hem zijn' missen. maar als ik m mis, en m na een tijdje weer zie is het maar eventjes lekker (om vast te houden, te knuffelen), vervolgens wordt het weer, ja hoe moet ik dat beschrijven, niet uitdagend of zo...
vrijdag 6 juni 2008 om 12:36
hey, het is ontzettend moeilijk. Ik heb nu 3 jaar geleden ook een relatie van 5 jaar verbroken, waarvan ik 4,5 jaar samenwoonde. Ik had last van hetzelfde benauwende gevoel, aan de ene kant hield ik wel van mijn vriend maar aan de andere kant het gevoel van is dit het nou. Uiteindelijk heb ik na een jaar twijfelen de relatie toch verbroken, en heb alles wat we hadden opgegeven. Koopwoning, op zich een prima rustig voortkabbelende relatie, zekerheid en een schat van een jongen. Ik heb er op zich geen spijt van gehad. Wel denk ik dat je er voorzichtig mee moet omgaan. Zo makkelijk is het echt niet om uberhaupt tegenwoordig iemand te vinden die eerlijk, lief en oprecht is. Bij mij, na een woelige periode van vrijgezel zijn en een heleboel foute mannen tegenkomen, ben ik toch wel gaan twijfelen of mijn keuze van toen wel zo'n goede was. Nu ben ik er namelijk WEL aan toe en kom ik foute mensen tegen, en soms denk ik wat willen mensen eigenlijk, het is denk ik ook normaal dat na een tijd de sleur en twijfel opkomen maar het gras lijkt altijd groener bij de buren! Je moet jezelf afvragen wat het alternatief is, wil je een tijd vrijgezel zijn of wil je een andere vriend met meer spanning of wat zou je precies willen dan, als je vriend weg zou zijn. Want geloof me, als je geen relatie hebt wordt het misschien wel spannender maar dat ging bij mij in ieder geval ook snel vervelen en toen verlangde ik weer terug naar het vertrouwde dat ik had. Misschien is het bij jou ook leeftijd? Ik was toen dit speelde 23 en nu 27.
sterkte,
Ilse
sterkte,
Ilse
vrijdag 6 juni 2008 om 13:07
Ik zit in z`on situatie erg moeiljk. Heb voor mezelf een datum in mijn hoofd waarop ik een beslissing moet nemen. We gaan de aankomende tijd veel leuke dingen doen o.a. nog op vakantie. Ik heb ooit wel het gevoel gehad dat ik er voor 100% voor wilde gaan, maar toen twijfelde hij en zijn we een tijd uit elkaar geweest. Ik hoop dat dit gevoel nog terug komt, nu we de aankomende tijd elkaar veel zien.
Ik heb overigens ook lijsten gemaakt, met wat ik zou willen als ik ga voor deze relatie (huis kopen, reizen samen) en wat ik zal willen doen als ik weer vrijgezel ben (heb geen behoefte om zo snel mogelijk een spannendere vriend te vinden, maar heb wel een aantal passies waarop ik me dan voledig kan storten).
Maar je hebt geen bindingsangst. Dat wordt tegenwoordig zo makkelijk gebruikt, ga maar eens zoeken op bindingsangst wat het echt in houdt. Mensen met bindingsangst kunnen bv. ook geen hechte vriendschappen aangaan en houden iedereen op afstand.
Ik heb overigens ook lijsten gemaakt, met wat ik zou willen als ik ga voor deze relatie (huis kopen, reizen samen) en wat ik zal willen doen als ik weer vrijgezel ben (heb geen behoefte om zo snel mogelijk een spannendere vriend te vinden, maar heb wel een aantal passies waarop ik me dan voledig kan storten).
Maar je hebt geen bindingsangst. Dat wordt tegenwoordig zo makkelijk gebruikt, ga maar eens zoeken op bindingsangst wat het echt in houdt. Mensen met bindingsangst kunnen bv. ook geen hechte vriendschappen aangaan en houden iedereen op afstand.
vrijdag 6 juni 2008 om 15:19
jeetje zeg wat herkenbaar! Ik zit net mijn verhaal op Viva te zetten en het is net of ik dit verhaal heb geschreven.Het is moeilijk om onder woorden te brengen wat je voelt maar begrijp het wel.
Ik zit zelf ook in twijfel en ik weet ook niet wat ik moet doen het weer goed te krijgen en hoe weet ik of dit het is?De angst om echt er mee te stoppen vind ik ook eng.
Ik sluit me aan bij bovenstaande reactie`s en verder luister naar je gevoel!!
Ik zit zelf ook in twijfel en ik weet ook niet wat ik moet doen het weer goed te krijgen en hoe weet ik of dit het is?De angst om echt er mee te stoppen vind ik ook eng.
Ik sluit me aan bij bovenstaande reactie`s en verder luister naar je gevoel!!
vrijdag 6 juni 2008 om 16:35
Ik schrijf even vanaf de andere kant.
Ik heb 2 jaar lang een relatie gehad met een lief die bindingsangst had OF niet zeker wist of ik wel de ware voor hem was (moeilijke jeugd, vreemdgaande ex voor mij) kortom hij zat nogal in de kreukels
En wat het ook geweest is...het heeft voor ons niet gewerkt
Dus bindingsangst of het niet het 100% gevoel is denk ik in beide gevallen niet goed, je relatie gaat er niet sterker op worden.
Dus ook ik eens met de stelling:
Bij twijfel niet doen.
JUIST in een relatie moet je het beste in elkaar naar boven halen
Ook mijn ex hield van me, wilde alles....maar het doen was een tweede.
Dat ging niet en uiteindelijk zijn we er doorom mee gestopt.
Ik heb 2 jaar lang een relatie gehad met een lief die bindingsangst had OF niet zeker wist of ik wel de ware voor hem was (moeilijke jeugd, vreemdgaande ex voor mij) kortom hij zat nogal in de kreukels
En wat het ook geweest is...het heeft voor ons niet gewerkt
Dus bindingsangst of het niet het 100% gevoel is denk ik in beide gevallen niet goed, je relatie gaat er niet sterker op worden.
Dus ook ik eens met de stelling:
Bij twijfel niet doen.
JUIST in een relatie moet je het beste in elkaar naar boven halen
Ook mijn ex hield van me, wilde alles....maar het doen was een tweede.
Dat ging niet en uiteindelijk zijn we er doorom mee gestopt.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 7 juni 2008 om 00:33
Bedankt voor jullie reacties. Ik zit op het moment weer heel erg met het gevoel dat het beter is om te stoppen. Heb nu ook geen zin om weer af te spreken. We hebben nu namelijk zo nu en dan een 'date', waarbij we het onder andere over 'ons' hebben. Laatste keer kwamen we samen tot de conclusie dat we wel verder wilden, maar allebei iets misten in de relatie: aandacht voor elkaar en communicatie. Mijn vriend is er echter van overtuigd dat het weer goedkomt wanneer we maar weer genoeg leuke dingen met elkaar gaan doen...Ik ben daarvan niet zo zeker, heb eerder het idee dat we minder samen deden doordat het niet helemaal goed zat. Communicatie is wel een heikel punt. Nu we in een crisis zitten kunnen we ineens wel beter praten over onze gevoelens/relatie. Dat maakt me weer extra aan het twijfelen: kan het dan toch nog goedkomen??
Wel fijn dat er zoveel herkenning is in mijn verhaal, jammer dat de meeste van jullie zeggen dat twijfels het einde van je relatie betekenen...waarvoor gaan we nu nog door deze hel vraag ik me dan af...
morgenavond weer een 'date'....ben benieuwd hoe dat gaat....
groetjes van mij
Wel fijn dat er zoveel herkenning is in mijn verhaal, jammer dat de meeste van jullie zeggen dat twijfels het einde van je relatie betekenen...waarvoor gaan we nu nog door deze hel vraag ik me dan af...
morgenavond weer een 'date'....ben benieuwd hoe dat gaat....
groetjes van mij
