Relaties
alle pijlers
wat zouden jullie doen...
maandag 28 december 2009 om 07:20
voel me zo klote
twee maanden geleden kwam vriend met mededeling een ander onmoet te hebben en daar een paar keer mee gezoend te hebben.
hij gaf aan dat hij het zelf ook even niet meer wist (we hebben een hele moeilijke relatie achter de rug met veel ruzie en soort van zorgkant van hem naar mij omdat ik door omstandigheden veel dingen zelf niet meer kon)
hij gaf aan dat hij het met haar ook niet wist maar met mij ook niet meer en dat hij rust wilde
iedereen zei: geef hem die rust. het domste wat je kan doen is hem nu bellen dat je het moeilijk vindt of dat je hem mist
omdat ik hetzelf niet meer helder zag werd mij uitgelegd dat elke seconde nu telde: elk telefoontje van mij jaagde hem momenteel meer weg en dreef hem in haar (warme) armen.
terwijl als ik niet zou bellen hij het misscihen ook moeilijk zou vinden (waarom belde ik niet? misschien schuldgevoel) en zou het kunnen dat het meisje bv ook aan hem zou gaan trekken wat bij hem tot irritatie zou leiden.
maar het ging gewwoon niet. ik heb hem bijna elke dag wel een keer gebeld. omdat ik gewoon bang was dat hij me zou vergeten en nog banger dat hij naar haar toe zou gaan (dom dom dom)
we zijn nu een tijd verder en ik voel me echt rot. gisteren vertelde hij dat hij gewoon geen gevoelens meer voor me had. ook bleek dat hij afgelopen maand echt veel bij haar is geweest.
ik blijf maar met de vraag spoken: wat als ik hem met rust had gelaten een maand. hij vroeg erom. iedereen zei het....
ik kan het niet loslaten.
maar ik kon het ook niet opbrengen hem met rust te laten, het ging gewoon niet, ik wilde hem aangeven dat hij gewoon moest vechten.
zit er echt doorheen nu
twee maanden geleden kwam vriend met mededeling een ander onmoet te hebben en daar een paar keer mee gezoend te hebben.
hij gaf aan dat hij het zelf ook even niet meer wist (we hebben een hele moeilijke relatie achter de rug met veel ruzie en soort van zorgkant van hem naar mij omdat ik door omstandigheden veel dingen zelf niet meer kon)
hij gaf aan dat hij het met haar ook niet wist maar met mij ook niet meer en dat hij rust wilde
iedereen zei: geef hem die rust. het domste wat je kan doen is hem nu bellen dat je het moeilijk vindt of dat je hem mist
omdat ik hetzelf niet meer helder zag werd mij uitgelegd dat elke seconde nu telde: elk telefoontje van mij jaagde hem momenteel meer weg en dreef hem in haar (warme) armen.
terwijl als ik niet zou bellen hij het misscihen ook moeilijk zou vinden (waarom belde ik niet? misschien schuldgevoel) en zou het kunnen dat het meisje bv ook aan hem zou gaan trekken wat bij hem tot irritatie zou leiden.
maar het ging gewwoon niet. ik heb hem bijna elke dag wel een keer gebeld. omdat ik gewoon bang was dat hij me zou vergeten en nog banger dat hij naar haar toe zou gaan (dom dom dom)
we zijn nu een tijd verder en ik voel me echt rot. gisteren vertelde hij dat hij gewoon geen gevoelens meer voor me had. ook bleek dat hij afgelopen maand echt veel bij haar is geweest.
ik blijf maar met de vraag spoken: wat als ik hem met rust had gelaten een maand. hij vroeg erom. iedereen zei het....
ik kan het niet loslaten.
maar ik kon het ook niet opbrengen hem met rust te laten, het ging gewoon niet, ik wilde hem aangeven dat hij gewoon moest vechten.
zit er echt doorheen nu
vrijdag 8 januari 2010 om 16:32
Ben benieuwd naar dat topic wolkje
Ach ja ik heb mijn leventje momenteel redelijk weer op orde. Spreek met vriendinnen af, slaap elke middag lekker wat bij, ga de stad in, heb het huis redelijk netjes. Zo gaan de dagen voorbij. En ja in die dagen zitten ook veel momenten dat ik een gemeende lach op mijn gezicht heb. Om een grap van een vriendin. Of omdat ik een leuk truitje heb gescoord. Dat ik even ECHT niet aan hem denk.
Maar moeilijk is het wel....
Ach ja ik heb mijn leventje momenteel redelijk weer op orde. Spreek met vriendinnen af, slaap elke middag lekker wat bij, ga de stad in, heb het huis redelijk netjes. Zo gaan de dagen voorbij. En ja in die dagen zitten ook veel momenten dat ik een gemeende lach op mijn gezicht heb. Om een grap van een vriendin. Of omdat ik een leuk truitje heb gescoord. Dat ik even ECHT niet aan hem denk.
Maar moeilijk is het wel....
