Weer een buurman topic, graag jullie mening.

Ik zou graag jullie mening horen over mijn buurman...

Even wat achtergrond: mijn ex-man en ik zijn vorig jaar uit elkaar gegaan na 12 jaar huwelijk. We hebben samen een dochtertje van 10 jaar oud. Ex en ik zijn beiden zowel Nederlands als een andere nationaliteit en we wonen momenteel in het buitenland. Ik kon hier een goede baan krijgen en we vonden het ook goed voor onze dochter om hier een jaar of wat te wonen en naar school te gaan, dus wonen we nu in het buitenland. Ex woont en werkt wel op 3 uur afstand. We gaan prima met elkaar om allemaal. Scheiding is goed geregeld en verhoudingen zijn vriendschappelijk. Tot zover prima. Ik woon inmiddels zo’n drie maanden met dochter in een appartement hier. Ik ken de cultuur hier, maar heb weinig vrienden en ondanks dat ik virtueel contact houd met thuis, valt het me zwaarder dan ik dacht om hier ‘alleen’ te zijn. Ik wil niet teveel contact met mijn ex, ondanks dat het prima gaat. Ik wil het juist zelf doen.

Toen we hier net kwamen wonen heb ik Ikea meubelen gekocht, maar ik kreeg het de trap niet op. Toevallig kwam er net een andere bewoner langs en die zag er nogal gespierd uit, dus ik dacht: mooi die wil vast wel even helpen. En dat deed hij. Ik kreeg daarna meteen ook zijn nummer, met de mededeling dat ik kan bellen als er iets is dan komt hij me wel helpen. Hij woonde er zelf ook sinds kort (alleen, dat werd heel duidelijk gemaakt haha), en ik dacht OHJEE, dus ik begon maar over mijn man om het enthousiasme wat te temperen. Geen probleem, hij was nog steeds vriendelijk en gezellig. Ik heb hem later die avond een appje gestuurd om te bedanken, en we praatte denk ik de eerste weken in de avond via de whatsapp. Gewoon gezellig. Hij weet inmiddels dat ik gescheiden ben.

We kletsen inmiddels echt lang en vaak, en hij vertelt ook best veel over verleden en over zijn ex. Ze waren twee jaar samen en hij hield echt van haar, maar het werkt niet. Ik kom zelf ook net uit een relatie en ik snap zijn gevoel. Denk dat dat mede ook een band schept. Hij is duidelijk niet over haar heen en zegt dat zelf ook dat hij niet een relatie wil omdat hij dit allemaal niet verwerkt heeft en dat niet eerlijk is voor een nieuwe partner. Ik vind dat verstandig.

Nou is de buurman objectief een heel knappe man, heb hem vaker zonder shirt gezien (we gaan wel eens naar het zwembad). En ik heb op zich een prima zelfbeeld hoor, maar ik ben qua uiterlijk zijn type niet. Ik heb zijn ex een keer gezien en dat is een jong fitnesmodel (geen grap) en ik ben volslank. Ik doe ook eigenlijk weinig moeite als we ergens heen gaan voor mijn uiterlijk, en hij is gewoon een vriend. En ik kom dus ook gewoon in mijn sportbroek op de bank zitten filmpje kijken. Weinig sexy allemaal.

Maar goed ik ben al een jaar gescheiden en ik wil wel eens daten. Dus ik had een app gedownload en ben gaan swipen. De volgende dag kwam ik toevallig hem tegen in de hal en hij vraagt me hoe het met daten gaat?! Ik heb daar nooit iets over gezegd tegen hem en hij blijkt me dus die avond ervoor op die app gezien te hebben. Ik vond dat zelf echt supergrappig, en zei dat hij me een berichtje had moeten sturen daar. Ja zegt ie maar ik heb je wel naar rechts geswiped (nooit hem gezien).

Anyhow, sindsdien is hij mijn to go to om potentiele dates te checken. Maar niets en niemand is leuk (volgens hem). ‘Die is ghetto. Die kijkt psycho uit zijn ogen. White trash.” Mannen op die app willen ook maar een ding op die app volgens hem, maar hij zit er zelf ook op en nee zo is hij niet. (Dat geloof ik dan weer wel want hij is een relatietype en heeft maar met 4 vrouwen seks gehad in zijn leven, allemaal in een relatie). Maar hij zit ook op die app en is ook op zoek daar. Dus ik zeg, mooi laat mij dan ook meekijken bij jou. Nou wil hij jong daten. Hij heeft geen kids (wil ze wel) en vindt 28 wel een mooie leeftijd (hij is 42). Ik vind dat dan weer sneu, date toch iemand die wat volwassener is, maar nee. Het moet jong allemaal. Maar concreet gebeurt er niets. Plus hij zit nog met zijn ex in zijn hoofd denk ik.

We doen veel samen. Niet als in dates, maar gewoon erop uit. IJsje halen of zwembad ofzo. Ook op zaterdagavond als mijn zoontje bij ex is dan gaan we stukje rijden of gewoon thuis filmpje kijken. Hij knuffelt mij wel eens of raakt me aan, maar nooit met een intentie. Hij appt me vaak in de avond om te kletsen.

Deze week had ik visite uit Nederland. Zo leuk! Deze manspersoon was voor zijn werk in de buurt en bleef 2 nachtjes logeren. Ik ken hem uit mijn jeugd en allemaal altijd platonisch geweest. Ik heb hem ook verteld over mijn nieuwe vriendschap met de buurman (we kwamen hem ook tegen), en hij zegt dat het allemaal zo overduidelijk is dat hij me leuk vindt. En dat ik vrij naïef ben als ik denk dat het niet zo is. Waarom zou hij anders zoveel moeite doen voor me?

Dusssss beste viva leden. Wat nu? Ik heb hem nooit als potentieel datemateriaal gezien omdat ik a. zijn type niet ben qua uiterlijk en leeftijd, b. hij nog erg met zijn ex zat (rebound anyone?), en c. hij gewoon ook zegt geen relatie te willen.

Maar de manspersoon zegt dat heteromannen best vrienden kunnen zijn met vrouwen (zijn wij ook!) maar dat de intensiteit wel erg hoog ligt hier. Hij zegt dat de buurman zei geen relatie te willen omdat ik nadat ik hem heb leren kennen (en we onze ‘vriendschap’ ontwikkelde) online ben gegaan om te gaan daten, en hij dat voelde als een afwijzing. En hij daarom zo duidelijk zegt op zoek is naar een ander type dan ik: ik heb hem afgewezen. Maar ik zie dat niet zo. Hij zegt geen relatie te willen, dan vul ik dat in als geen relatie met mij.

Dus nu wat? Mijn NL vriend is weer vertrokken. Kind is dit weekend bij ex en ik heb half half plannen om met mijn buurman te gaan chillen morgenavond. Ik vind het nu opeens allemaal ingewikkeld en wil jullie graag om een nuchtere Hollandse mening vragen hierover.